Ik heb recentelijk een vrouw uit Tsjechië ontmoet en er zijn bij mij wat twijfels gerezen over haar mentale gesteldheid, vooral naar aanleiding van twee zaken:
1. Ze vertelde me een verhaal dat ze net in Nederland was en in Den Haag met veel pijn en moeite een studio had gevonden om in te wonen. Vervolgens bleek dat er, om haar te citeren, een muis in het appartement zat. Nou komen muizen nooit alleen, maar goed, dat heb ik maar niet gezegd. Hier was ze zo panisch door, dat ze een ander, duurder appartement is gaan huren in de buurt, terwijl de huur van het eerste appartement nog doorliep. Dat eerste kon ze pas na 6 maanden opzeggen. Ze heeft er nog 6 maanden lang 1000 euro per maand voor betaald. Alleen omdat er muizen zaten.
2. Ze kookt niet en eet veel troep. Nou is dit sowieso geen pluspunt, maar eten lijkt gewoon geen enkele rol in haar leven te spelen. Voor zover ik haar thuis heb meegemaakt, nam ze gewoon wat te eten als ze honger had, maar dan altijd iets in de trant van ijs of andere zoetigheden. Rond de maaltijden eet ze meestal wat ik een "bij elkaar geraapt zooitje" zou noemen. Vorige week kwam ik om 20 uur 's avonds. Ik had al gegeten, zij had honger zei ze. Toen zette ze een halve gekookte aardappel op tafel, drie boekweitcrackers en een mango chutney dip voor bij de crackers. Dat was haar hele maaltijd. Ik heb één keer voor haar gekookt. Ze heeft misschien wel 2 uur achter elkaar gegeten en alles opgemaakt, terwijl ik een hoeveelheid voor 4 bouwvakkers had gekookt voor ons tweetjes.
Als het qua gevoel voor mij goed zit, ben ik meestal niet zo kritisch op andere eigenschappen, maar hier gingen toch wel alarmbellen bij me voor af. Wat denken jullie?
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.