R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoe gaan jullie om met mensen die altijd wat hebben? Had zelf een collega die wereldkampioen klagen is zonder dat ze een ziekte ofzo heeft. Dan weer moe, dan weer hoofdpijn, dan weer verkouden. Er is altijd wel wat.
Ik heb bij dit soort mensen vaak het idee dat het ook voor een groot deel tussen de oren zit. Ze zijn klagerig en zeurderig en lijken hun bestaansrecht bijna te ontlenen aan hun klachten.
Hoe gaan jullie hiermee om? Zeker in een tijd waarin slachtofferschap loont is het erg lastig om gewoon te zeggen: Stel je even niet zo aan, er zijn ergere dingen.
Ik heb bij dit soort mensen vaak het idee dat het ook voor een groot deel tussen de oren zit. Ze zijn klagerig en zeurderig en lijken hun bestaansrecht bijna te ontlenen aan hun klachten.
Hoe gaan jullie hiermee om? Zeker in een tijd waarin slachtofferschap loont is het erg lastig om gewoon te zeggen: Stel je even niet zo aan, er zijn ergere dingen.
Eh, gewoon minder mee omgaan en laten verwateren?
Directe collega's negeren is wel wat moeilijker, maar je kunt het gesprek natuurlijk wel kort houden...
Hoe ik ermee omga? Niet, ik ga er niet mee om.
Mensen die energie kosten of voor drama zorgen gun ik weinig/geen aandacht.
Directe collega's negeren is wel wat moeilijker, maar je kunt het gesprek natuurlijk wel kort houden...
Hoe ik ermee omga? Niet, ik ga er niet mee om.
Mensen die energie kosten of voor drama zorgen gun ik weinig/geen aandacht.
Dat is helemaal niet lastig, en ja, dat zeg ik gewoon als ik klaar ben met dat soort lui (maar daar ga ik dan ook niet zo veel mee om).quote:Op maandag 4 juli 2022 10:39 schreef PietjePuk2000 het volgende:
Hoe gaan jullie om met mensen die altijd wat hebben? Had zelf een collega die wereldkampioen klagen is zonder dat ze een ziekte ofzo heeft. Dan weer moe, dan weer hoofdpijn, dan weer verkouden. Er is altijd wel wat.
Ik heb bij dit soort mensen vaak het idee dat het ook voor een groot deel tussen de oren zit. Ze zijn klagerig en zeurderig en lijken hun bestaansrecht bijna te ontlenen aan hun klachten.
Hoe gaan jullie hiermee om? Zeker in een tijd waarin slachtofferschap loont is het erg lastig om gewoon te zeggen: Stel je even niet zo aan, er zijn ergere dingen.
Breitling - Instruments for Professionals
Als je er dagelijks mee moet werken is het toch wel wat andere koek.quote:
[..]
Dat is helemaal niet lastig, en ja, dat zeg ik gewoon als ik klaar ben met dat soort lui (maar daar ga ik dan ook niet zo veel mee om).
Het is misschien niet voor niks dat ze allemaal bij jou komen klagen?quote:
[..]
Als je er dagelijks mee moet werken is het toch wel wat andere koek.
Dat is waar, maar die pech heb ik dan weer niet (gelukkig).quote:
[..]
Als je er dagelijks mee moet werken is het toch wel wat andere koek.
Breitling - Instruments for Professionals
Ah, een hypochondertje dus.quote:
Hoe gaan jullie om met mensen die altijd wat hebben? Had zelf een collega die wereldkampioen klagen is zonder dat ze een ziekte ofzo heeft. Dan weer moe, dan weer hoofdpijn, dan weer verkouden. Er is altijd wel wat.
Zou kunnen maar het lastige is dat je dat natuurlijk niet echt kunt weten. Je hebt het idee dat mensen zich aanstellen, maar bewijzen kun je het niet.quote:
Op 
Door maar zeeer oppervlakkig op de klachten in te gaan. Dus ik zeg "Ja, het is me wat" en ik ga weer door.
Of andere dooddoeners zoals "Ja, dat kan je zo hebben soms".
Of andere dooddoeners zoals "Ja, dat kan je zo hebben soms".
Goede tip!quote:
Door maar zeeer oppervlakkig op de klachten in te gaan. Dus ik zeg "Ja, het is me wat" en ik ga weer door.
Of andere dooddoeners zoals "Ja, dat kan je zo hebben soms".
Het is bij dat soort collega's ook een soort tactiek zodat ze minder werk hoeven te doen.quote:
Door maar zeeer oppervlakkig op de klachten in te gaan. Dus ik zeg "Ja, het is me wat" en ik ga weer door.
Of andere dooddoeners zoals "Ja, dat kan je zo hebben soms".
With my pack on my back, down the road I will stray.
Kwestie van opvoeden door te negeren of af te snauwen (ben je alweer aan het zeuren?) en niet het gedrag belonen door ondersteunend te reageren (acherm hopelijk voel je je snel beter).
"An idiot admires complexity, while a genius appreciates simplicity" - Terry A. Davis
meedoen met zeiken en zijn geklaag overtreffen 
Reason is not automatic, those who deny it cannot be conquered by it, Ayn Rand
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
Ik maak het altijd groter. Erg leuk bij zulke mensen!. 
The people who lost my respect will never get a capital letter for their name again.
Like trump...
Like trump...
Ik heb een nieuwe collega gekregen (tegen advies naar de directie in, maar personeelstekort blabla)
En die is van zichzelf al negatief, heeft zelf het een en ander en een kind is best wel ziek.
Dat vind ik dan nog lastiger, hij brengt de hele sfeer naar beneden maar heeft wel gegronde reden om te klagen.
Toch zou ik hem het liefst de laan uit sturen, wekelijks wel 5x naar dokter/zkh en hij is nog maar net begonnen.
En die is van zichzelf al negatief, heeft zelf het een en ander en een kind is best wel ziek.
Dat vind ik dan nog lastiger, hij brengt de hele sfeer naar beneden maar heeft wel gegronde reden om te klagen.
Toch zou ik hem het liefst de laan uit sturen, wekelijks wel 5x naar dokter/zkh en hij is nog maar net begonnen.
Vakman pur sang
Ontslag in of na proeftijd nog dan wellicht.quote:Op maandag 4 juli 2022 20:29 schreef Lospedrosa het volgende:
Ik heb een nieuwe collega gekregen (tegen advies naar de directie in, maar personeelstekort blabla)
En die is van zichzelf al negatief, heeft zelf het een en ander en een kind is best wel ziek.
Dat vind ik dan nog lastiger, hij brengt de hele sfeer naar beneden maar heeft wel gegronde reden om te klagen.
Toch zou ik hem het liefst de laan uit sturen, wekelijks wel 5x naar dokter/zkh en hij is nog maar net begonnen.
Ik houd het contact met dit soort collega's altijd vrij zakelijk. Werkinhoudelijk snel to the point komen, en niet ingaan op klachten of aanleiding geven tot een langer contact dan strikt noodzakelijk. Je hoeft er ook niet lijnrecht tegenin te gaan, gewoon geen aandacht aan geven. Dan dooft het het snelst uit, of voelen ze in elk geval dat ze bij jou niet aan het juiste adres zijn met hun geklaag. Dit soort mensen hebben niets liever dan iemand die uitgebreid naar ze luistert en 'ach ach' zegt. Zorg dat jij niet die persoon bent.
Mijn vrouw had ooit een vriendin. Wereldkampioen klagen, nummer 1 sneeuwvlokje, met haar was altijd wel wat, compleet onstabiel en had niks voor elkaar. Zij stond altijd voor haar klaar totdat er iets voorgevallen was en had mijn vrouw voor het eerst haar gedrag bekritiseert.
De vriendschap was voor de klaagster meteen over en sindsdien niks meer van haar gehoord.
De vriendschap was voor de klaagster meteen over en sindsdien niks meer van haar gehoord.
Ô mon citoyens vous serez unis.
Ja dat is niet te doen. Werk wordt dan eigenlijk een soort bezigheidstherapie voor dat soort mensen, levert je vaak minder op dan het je kost als je onder aan de streep bekijkt wat ze nou eigenlijk uitvoeren.quote:
Ik heb een nieuwe collega gekregen (tegen advies naar de directie in, maar personeelstekort blabla)
En die is van zichzelf al negatief, heeft zelf het een en ander en een kind is best wel ziek.
Dat vind ik dan nog lastiger, hij brengt de hele sfeer naar beneden maar heeft wel gegronde reden om te klagen.
Toch zou ik hem het liefst de laan uit sturen, wekelijks wel 5x naar dokter/zkh en hij is nog maar net begonnen.
Vaak worden mensen ook jarenlang in hun eigen gedrag bevestigd waardoor het meteen een enorme klap voor ze is als iemand ze wat directer confronteert. Vandaar ook mijn vraag in de OP: Hoe pak je zo iemand aan of laat je iemand merken dat het gedrag moet veranderen?quote:Op maandag 4 juli 2022 23:11 schreef HSG het volgende:
Mijn vrouw had ooit een vriendin. Wereldkampioen klagen, nummer 1 sneeuwvlokje, met haar was altijd wel wat, compleet onstabiel en had niks voor elkaar. Zij stond altijd voor haar klaar totdat er iets voorgevallen was en had mijn vrouw voor het eerst haar gedrag bekritiseert.
De vriendschap was voor de klaagster meteen over en sindsdien niks meer van haar gehoord.
Chronisch aandachttekort icm een gebrekkige persoonlijkheid. Weinig kans dat je daar wat in kan veranderen. Je kunt het wel noemen natuurlijk, hoewel een kritisch opmerking waarschijnlijk leidt tot afkeer.quote:
Hoe gaan jullie om met mensen die altijd wat hebben? Had zelf een collega die wereldkampioen klagen is zonder dat ze een ziekte ofzo heeft. Dan weer moe, dan weer hoofdpijn, dan weer verkouden. Er is altijd wel wat.
Ik heb bij dit soort mensen vaak het idee dat het ook voor een groot deel tussen de oren zit. Ze zijn klagerig en zeurderig en lijken hun bestaansrecht bijna te ontlenen aan hun klachten.
Hoe gaan jullie hiermee om? Zeker in een tijd waarin slachtofferschap loont is het erg lastig om gewoon te zeggen: Stel je even niet zo aan, er zijn ergere dingen.
Waarom moet dat gedrag veranderen?quote:
[..]
Vaak worden mensen ook jarenlang in hun eigen gedrag bevestigd waardoor het meteen een enorme klap voor ze is als iemand ze wat directer confronteert. Vandaar ook mijn vraag in de OP: Hoe pak je zo iemand aan of laat je iemand merken dat het gedrag moet veranderen?
Reason is not automatic, those who deny it cannot be conquered by it, Ayn Rand
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
Discuseren met domme mensen verlies ik omdat ik niet genoeg ervaring heb met dom lullen.
Negeren.
Als het hele goede vrienden zijn, dan probeer je ze wat op te beuren natuurlijk. Maar als dat niet lukt...
Heb er ook wel ervaring mee. Iemand die voorheen wekelijks op bezoek kwam. Die kon op een gegeven moment zo klagen dat ik er elke keer bijna zelf depressief van werd als hij weer eens was geweest.
Als het hele goede vrienden zijn, dan probeer je ze wat op te beuren natuurlijk. Maar als dat niet lukt...
Heb er ook wel ervaring mee. Iemand die voorheen wekelijks op bezoek kwam. Die kon op een gegeven moment zo klagen dat ik er elke keer bijna zelf depressief van werd als hij weer eens was geweest.
Niet. Het is namelijk niet aan mij om voor iemand anders te bepalen dat hij of zij moet veranderen. Als ze de vraag zouden stellen waarom steeds X of Y, dan zou ik ze wel heel direct mijn mening geven, maar daaronder valt niet dat ze moéten veranderen, want dat moeten ze zelf weten.quote:
[..]
Vaak worden mensen ook jarenlang in hun eigen gedrag bevestigd waardoor het meteen een enorme klap voor ze is als iemand ze wat directer confronteert. Vandaar ook mijn vraag in de OP: Hoe pak je zo iemand aan of laat je iemand merken dat het gedrag moet veranderen?
Breitling - Instruments for Professionals
Dat het voor haar een enorme klap is is niet het probleem van mijn vrouw. Er zijn een aantal dingen gebeurd en bij de laatste vond ze het wel welletjes. Mijn vrouw kan met confrontaties dingen heel helder en volwassen overbrengen. Daarnaast is het aan diegene om daar iets mee te doen of niet. Die vriendin had blijkbaar besloten om de vriendschap meteen te verbreken in plaats van om iets aan haarzelf te veranderen.quote:
[..]
Vaak worden mensen ook jarenlang in hun eigen gedrag bevestigd waardoor het meteen een enorme klap voor ze is als iemand ze wat directer confronteert. Vandaar ook mijn vraag in de OP: Hoe pak je zo iemand aan of laat je iemand merken dat het gedrag moet veranderen?
Ô mon citoyens vous serez unis.
|
|
