Het gaat erg slecht met de gezondheid van zanger Arno Hintjens. Hij heeft kanker en het gaat droevig genoeg helemaal niet goed.![download-3.jpeg]()
Arno wordt vooral in de Benelux een legende genoemd, hij is een Belgische zanger en raakte al snel bekend door de muziek die hij uitbracht bij het Belgische Radio1 en de Nederlandse VARA en VPRO Vooral met TC Matic. Arno heeft de afgelopen tijd veel in het ziekenhuis moeten zitten omdat hij pancreaskanker heeft. Het is inmiddels alweer twee jaar geleden dat hij voor het laatst heeft opgetreden maar kon nu toch weer even het podium op.
Arno Hintjens heeft niet lang te levenArno is ongeveer 20 kilo afgevallen en erg dun, die 20 kilo geeft hij zelf aan maar veel fans denken dat het om meer kilo’s gaat. Het was een emotioneel optreden want tijdens het optreden zei hij: “Misschien is dit mijn laatste optreden”. Vlak daarvoor vertelde hij ook dat hij ongeneselijk ziek is.
“Mijn moeder is boven…. ‘k gon eur’ misschien één van… Ja, ‘k zal eur gaan bezoeken”, vertelde Arno. Dit betekent dus dat dit misschien wel het allerlaatste moment voor hem ooit is geweest. ook zei hij. “Maar ik leef vandaag en ben heel blij”,
Pas in 1980 kwam de grote doorbraak met de groep T.C. Matic, een groep die aanvankelijk voor 80 procent dezelfde samenstelling had als Tjens Couter. De groep maakte vier albums, ging op tournee door Europa en had een paar hits, waaronder Oh la la la. Ook Que pasa en Putain, putain zijn uitgegroeid tot klassiekers, die steevast deel uitmaken van Arno's liveset.[bron?] Zes jaar later hield T.C. Matic het voor bekeken.![R.b129f81b5233b8772b3604611bf4078d?rik=eRnNGvQqVwU3pg&pid=ImgRaw&r=0]()
Arno besloot het solo te wagen. Hij bracht in 1986 zijn solodebuut uit onder de titel Arno. Forget the Cold Sweat is daarvan een bescheiden hit geweest. Op dit nummer zingt onder anderen ook Kaz Lux mee. Arno ging voor dit album dan wel solo, hij kon toch nog een beroep doen op verscheidene ex-TC Matic leden. Serge Feys, die ook vele andere Arno cd's zou produceren, trad op als producent en als toetsenist (keyboards). Ook gitarist Jean-Marie Aerts was van de partij, en zou nog jaren deel blijven uitmaken van Arno's vaste begeleidingsband. In het geheel was Arno een behoorlijke cd, met veel funk en blues invloeden en vooral Engelstalige teksten. Ook op zijn volgende albums zou Arno soms in het Frans zingen, maar het Engels was duidelijk prominenter aanwezig. (Franse nummers zouden pas een overwicht krijgen vanaf het in 1995 verschenen Arno à la Française.)
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !