Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #204

Wat intens verdrietig
Doodsangsten uitstaan en dan slecht nieuws krijgen is zo afschuwelijk

Ach Peace... Wat ongelofelijk kut zeg...

Peace ik leef met je mee! Wat ontzettend oneerlijk weer. Sterkte

Ah nee, waarom toch altijd in dit topic zo gemeen en oneerlijk

Heeeeele dikke virtuele knuffel

Ach nee Peacefull

Dank voor al jullie lieve woorden

Gisteren uren gebeld en gehuild met een vriendin die ook twee keer een MK had binnen een fertiliteitstraject. De herkenning en het kunnen delen van angsten is zo fijn. Ik heb me zo lelijk vergist in de impact van secundaire kinderloosheid

Vraag aan eventuele ervaringsdeskundigen: de vorige miskraam met medicijnen ging helemaal mis. Dat heeft me een goed trauma opgeleverd. Ik wil het liefst een curretage, maar de artsen waren heel stellig dat dat niet hun voorkeur heeft ivm de risico's. Hoe is jullie ervaring hierin? Kleven er echt zo veel risico's aan, of moeten ze dat gewoon vooral benoemen?
We moeten nu eerst een verplichte week wachten, maar ik neig echt heel erg naar een curretage (maar ben tegelijkertijd bang dat ik weer degene ben die verklevingen krijgt of zo. Ik ben toch al zo lucky in dit soort dingen..)

Heel veel sterkte peacefull! Wat ontzettend kut!

Ook geen ervaring met curettage of medicatie. Kun je nog in overleg met de arts om de risico's door te nemen?

quote:

Op donderdag 5 mei 2022 08:14 schreef Peacefulll het volgende:
Dank voor al jullie lieve woorden

Gisteren uren gebeld en gehuild met een vriendin die ook twee keer een MK had binnen een fertiliteitstraject. De herkenning en het kunnen delen van angsten is zo fijn. Ik heb me zo lelijk vergist in de impact van secundaire kinderloosheid

Vraag aan eventuele ervaringsdeskundigen: de vorige miskraam met medicijnen ging helemaal mis. Dat heeft me een goed trauma opgeleverd. Ik wil het liefst een curretage, maar de artsen waren heel stellig dat dat niet hun voorkeur heeft ivm de risico's. Hoe is jullie ervaring hierin? Kleven er echt zo veel risico's aan, of moeten ze dat gewoon vooral benoemen?
We moeten nu eerst een verplichte week wachten, maar ik neig echt heel erg naar een curretage (maar ben tegelijkertijd bang dat ik weer degene ben die verklevingen krijgt of zo. Ik ben toch al zo lucky in dit soort dingen..)

Ik heb een curettage gehad. Ik kan mij niet herinneren dat ze me in een bepaalde richting wilden duwen. Risico's werden uiteraard wel benoemd maar niet zo stellig. Nu is mijn herinnering een beetje wazig want dat was net na de slechte echo. Ik heb eerst voor medicijnen gekozen want ik dacht hetzelfde als jouw laatste zin. Helaas moest het toch want niet alles kwam los en ik bleef bloeden.
De curettage zelf is mij enorm meegevallen ondanks dat het een verdrietige dag is. In het ziekenhuis waren ze super lief. Ik lag alleen in een kamer en mijn vriend mocht gewoon blijven (normaal beide niet het geval bij een dagopname daar).
Pijn achteraf viel ook mee, maar ik kreeg ook een heel arsenaal aan pijnstillers mee.
De periode na de curettage ervaarde ik wel als enorm stressvol wegens die angst voor verklevingen. De twee keer ongesteld zijn erna waren enorm licht en ik had mijzelf al helemaal overtuigd dat het verkeerd zat. Als ik daarna niet zwanger was geworden had ik er nog veel langer last van gehad.
Heb je nog een afspraak staan met iemand waarmee je het kan hebben over de risico's?
Sterkte

quote:

Op donderdag 5 mei 2022 08:14 schreef Peacefulll het volgende:
Dank voor al jullie lieve woorden

Gisteren uren gebeld en gehuild met een vriendin die ook twee keer een MK had binnen een fertiliteitstraject. De herkenning en het kunnen delen van angsten is zo fijn. Ik heb me zo lelijk vergist in de impact van secundaire kinderloosheid

Vraag aan eventuele ervaringsdeskundigen: de vorige miskraam met medicijnen ging helemaal mis. Dat heeft me een goed trauma opgeleverd. Ik wil het liefst een curretage, maar de artsen waren heel stellig dat dat niet hun voorkeur heeft ivm de risico's. Hoe is jullie ervaring hierin? Kleven er echt zo veel risico's aan, of moeten ze dat gewoon vooral benoemen?
We moeten nu eerst een verplichte week wachten, maar ik neig echt heel erg naar een curretage (maar ben tegelijkertijd bang dat ik weer degene ben die verklevingen krijgt of zo. Ik ben toch al zo lucky in dit soort dingen..)

Ik heb ook gekozen voor een curettage, waren ze niet enthousiast over want risico’s etc. Maar die zijn er met alles, altijd. Hij was niet helemaal succesvol dus er zat nog een stukje maar is vanzelf losgekomen en ben daarna heel snel zwanger geraakt. Succes met je keuze en het is allebei goed, want het is jouw lijf.

Wat verdrietig en vreselijk oneerlijk Peace!

Ik heb bij mijn miskraam in eerste instantie voor medicijnen gekozen, maar heb uiteindelijk drie maanden later alsnog een currettage gehad omdat er een restje bleef zitten. Er werd heel goed voor me gezorgd, had een kamer alleen en iedereen was heel lief. Ik heb achteraf wel spijt gehad dat ik hier niet eerder voor heb gekozen, want die drie maanden tussen een niet-kloppend hartje en de curettage waren heel zwaar, vooral het niet kunnen afsluiten van iets wat ik af wilde sluiten. Ik heb zelf ook geen last van verklevingen gehad, ben vier maanden na de curettage (met behulp van ovulatie-inductie) opnieuw zwanger geraakt. Was onze derde ronde toen.

quote:

Op donderdag 5 mei 2022 08:14 schreef Peacefulll het volgende:
Dank voor al jullie lieve woorden

Gisteren uren gebeld en gehuild met een vriendin die ook twee keer een MK had binnen een fertiliteitstraject. De herkenning en het kunnen delen van angsten is zo fijn. Ik heb me zo lelijk vergist in de impact van secundaire kinderloosheid

Vraag aan eventuele ervaringsdeskundigen: de vorige miskraam met medicijnen ging helemaal mis. Dat heeft me een goed trauma opgeleverd. Ik wil het liefst een curretage, maar de artsen waren heel stellig dat dat niet hun voorkeur heeft ivm de risico's. Hoe is jullie ervaring hierin? Kleven er echt zo veel risico's aan, of moeten ze dat gewoon vooral benoemen?
We moeten nu eerst een verplichte week wachten, maar ik neig echt heel erg naar een curretage (maar ben tegelijkertijd bang dat ik weer degene ben die verklevingen krijgt of zo. Ik ben toch al zo lucky in dit soort dingen..)

Drie gehad, geen verklevingen. Geen vroeggeboortes mij de doorgaande zwangerschappen erna. Hier hadden zorgverleners er ook geen voorkeur voor maar mentaal trok ik echt niets anders.
Ze waren ook ontzettend lief voor me in het ziekenhuis waardoor het niet zulke nare ervaringen waren.
En wat ontzettend verdrietig voor jullie.

quote:

Op donderdag 5 mei 2022 08:14 schreef Peacefulll het volgende:
Dank voor al jullie lieve woorden

Gisteren uren gebeld en gehuild met een vriendin die ook twee keer een MK had binnen een fertiliteitstraject. De herkenning en het kunnen delen van angsten is zo fijn. Ik heb me zo lelijk vergist in de impact van secundaire kinderloosheid

Vraag aan eventuele ervaringsdeskundigen: de vorige miskraam met medicijnen ging helemaal mis. Dat heeft me een goed trauma opgeleverd. Ik wil het liefst een curretage, maar de artsen waren heel stellig dat dat niet hun voorkeur heeft ivm de risico's. Hoe is jullie ervaring hierin? Kleven er echt zo veel risico's aan, of moeten ze dat gewoon vooral benoemen?
We moeten nu eerst een verplichte week wachten, maar ik neig echt heel erg naar een curretage (maar ben tegelijkertijd bang dat ik weer degene ben die verklevingen krijgt of zo. Ik ben toch al zo lucky in dit soort dingen..)

Het blijft een persoonlijke keus waarbij de kans op complicaties (incl die je vruchtbaarheid bedreigen) klein is. De kans dat alles goed gaat is dus het grootst.
Desondanks zijn die risico’s toch dermate reeel dat er in recente jaren een verschuiving heeft opgetreden in de opinie van medisch specialisten. Waarbij er nu dus steeds meer geluid is dat het niet de eerste keus behandeling is. Dus daarom heb jij het op die manier van je arts gehoord
(Ik werk zelf in die sector dus heb t meegekregen en weet de beschikbare rationales hiervoor te interpreteren)

Er is hierover een update verschenen in 1 van de landelijke medische vakbladen wat je misschien kan helpen bij je keuze.

https://www.ntvg.nl/artik(...)oor-vroege-miskramen

Sterkte!

Persoonlijk zou ik om die redenen zelf niet voor curettage kiezen ookal vond ik de miskraam met tabletten afhandelen ook traumatisch

Daarbij wil ik nuanceren dat deze opinie geldt in de situatie waarbij tabletten een goed alternatief is. Dus de “gewone algemene” situatie

Bij de situatie dat de baarmoeder niet schoon wordt of andere gynaecologische problemen zullen ze voor curettage kiezen.

En dit zei de NOS er ooit over in 2017

https://amp.nos.nl/artike(...)age-na-miskraam.html

Vandaag een gesprek met onze arts gehad en dat heeft wel het een en ander duidelijk gemaakt. Een van de issues momenteel is mijn leeftijd (ik word over 2 maanden 40). De arts vertelde dat de cryo's van goede kwaliteit zijn en dat ik 37 was toen deze zijn geoogst en bevrucht. Of deze nu worden teruggeplaatst of destijds maakt niet veel uit. De kwaliteit van de embryo's is belangrijker dan de leeftijd waarop je zwanger wordt. Best dom maar hier had ik helemaal niet bij stilgestaan Andere risico's zoals hoge bloeddruk zien ze vooral bij een eerste zwangerschap op latere leeftijd. Aangezien ik daar eerder geen last van heb gehad verwacht ze dat nu ook niet. Idem voor zwangerschapsdiabetes. Dus eigenlijk vanuit de arts gezien hebben we een go

Nu zelf nog alles laten bezinken. Mijn man neigt nog steeds meer naar nee maar ik merk dat de deur wel steeds iets verder open komt te staan. Komt ook omdat Aapie zo mega schattig is denk ik Maar goed, eerst maar eens verbouwen en verhuizen en dan kijken we in het najaar hoe de vlag erbij hangt

Bedankt voor het delen van al jullie ervaringen! Ik hoor wisselende verhalen om mij heen. Voornamelijk juist positieve ervaringen met een curretage (zal je net zien dat het bij mij niet goed gaat )

Ik vond het een verschrikkelijke week. Echt, wat een hell is dat afwachten, met name mentaal. Ik kan mijn draai niet vinden. Wil van alles doen, maar kom tot niks, behalve dom TV kijken en op mijn telefoon kijken (waar niks interessants op staat).
Morgen weer terug voor een echo en bespreken hoe nu verder. Mijn lichaam maakt nog geen aanstalten om iets te doen iig.

Gisteren ben ik in het ziekenhuis geweest voor de curretage. Spannend, maar ook wel fijn dat het nu achter de rug is en ik kan herstellen. Mijn lichaam had nog steeds niks door en maakte geen aanstalten om het zelf af te breken. De curretage is goed verlopen, de arts was zeer tevreden. Alleen een kleine bijkomende schade aan mijn baarmoedermond. Die scheurde toen ze mijn baarmoedermond met een tangetje pakte. Gelukkig zit er weinig gevoel in en hebben ze het gehecht. Ik heb er tot nu toe geen last van.

Voor nu gaan we even op pauze. Twee missed abortions in 5 maanden tijd is voor nu echt even genoeg. Ik wil graag weer wat rust in mijn hoofd, geen hormonen, druk, spanning, verdriet. Even genieten van het fantastische mannetje die wij wel hebben en tot rust komen in de zomervakantie. Hopelijk ook weer wat werkzaamheden oppakken, want ook dat ligt nu al een lange tijd op z'n gat.
Daarna zien we wel weer verder. Eind 2022/begin 2023 hebben we ook nog een huis dat opgeleverd wordt en een verhuizing voor de boeg. Mijn man wil graag in augustus verder. Ik neig voorlopig nog even naar helemaal niet Maar dat zal zich in de loop der tijd wel gaan vormen.

Hoe staat het met de rest van de dames hier? Nog vorderingen of andere gedachten om te delen?

Even een dikke knuffel voor jou Peace, wat ga je weer door een ontzettende moeilijke tijd

Fijn dat de curettage goed is verlopen. Kan me voorstellen dat je dan even stopt. Is ook zwaar 2 missed abortions in korte tijd.

Ons laatste traject is niet goed gegaan. 2 embryo's gebiopteerd waarvan 1 gestopt is met delen na biopt. Die bleek ook inconclusief en het andere was ziek. We zouden in juni weer starten maar wij gaan ook even stoppen. We willen wel graag verder maar nu even rust.

Dikke knuffel voor jullie allebei

quote:

Op woensdag 18 mei 2022 14:41 schreef B.ertha het volgende:
Dikke knuffel voor jullie allebei

Ook van mij! !

Knuffelen voor cygne en peace.. wat een rot traject is het toch ook

Korte (en verrassende) update vanaf hier.. ik vond gister mn spiraaltje op de verkeerde plek.. dus die is niet helemaal functioneel meer. Die keus is dus blijkbaar al gemaakt.. volgende week even een checkup bij de gyn maar ik ga geen nieuwe laten zetten.. we zien wel wat er gaat gebeuren..

quote:

Op woensdag 18 mei 2022 20:00 schreef Lemijn het volgende:

[..]
Ook van mij! !

En van mij.

quote:

Op woensdag 18 mei 2022 10:37 schreef Peacefulll het volgende:
Voor nu gaan we even op pauze. Twee missed abortions in 5 maanden tijd is voor nu echt even genoeg. Ik wil graag weer wat rust in mijn hoofd, geen hormonen, druk, spanning, verdriet. Even genieten van het fantastische mannetje die wij wel hebben en tot rust komen in de zomervakantie. Hopelijk ook weer wat werkzaamheden oppakken, want ook dat ligt nu al een lange tijd op z'n gat.
Daarna zien we wel weer verder. Eind 2022/begin 2023 hebben we ook nog een huis dat opgeleverd wordt en een verhuizing voor de boeg. Mijn man wil graag in augustus verder. Ik neig voorlopig nog even naar helemaal niet Maar dat zal zich in de loop der tijd wel gaan vormen.

Hoe staat het met de rest van de dames hier? Nog vorderingen of andere gedachten om te delen?

Ik ben hier ook. Oktober en januari miskraam. Toen embryo’s op. En nu in ieder geval pauze tot augustus. Man wilt heel graag verder, ik ben er eigenlijk wel klaar mee. Leven zonder kinderen is ook leuk. Ben nog steeds 5 kg te zwaar en dat krijg ik er lastig af. Vind de impact over het totaal wel echt enorm groot. Weet niet of ik dat het waard vind. Voor nu pauze en echt even met andere dingen bezig zijn doet me goed. In augustus zie ik weer verder.