Stukje voorgeschiedenis;
Ik heb last van sociale angst. mijn cirkel is niet groot en de contacten die ik heb zijn vaak alleen oppervlakkig. Confrontaties opzoeken zijn ook niet mijn ding..
De coronacrisis valt me ook erg zwaar. Niet zozeer wat betreft lockdown of beperkingen, maar meer de impact wat het heeft gehad op mijn familie. Ik ben afgelopen mei mijn vader verloren aan corona. Mijn broer is overtuigd anti-vaxxer en kan moeilijk met hem een gesprek voeren zonder dat het uitkomt op complottheorieen. Mijn moeder woont al jaren in het buitenland, en die heb ik sinds het begin van de crisis ook niet gezien. Mijn werk zit nu ook midden in een overname, voor nog een dosis stress.
Ik voel me meer alleen dan ooit, en dat op zich vind ik al moeilijk om mee om te gaan.
Ik woon nu 10 jaar in dit appartement. Hier heb ik 6 jaar met veel plezier en rust gewoond. Toen kreeg ik nieuwe bovenburen. Hier heb ik veel overlast van gehad, voornamelijk van de vrouw des huizes, als zij vriendinnen over de vloer had. Het gaat dan niet om muziek of luid gepraat ofzo, dat is nooit een issue geweest. Het gaat vooral om contactgeluid; schuivende meubels, stampen op de vloer, bonken op de muren. Dat soort geluid gaat óveral doorheen. En als het eenmaal begint, dan wéét je al dat de rest van de dag/avond/nacht door zal gaan. Je kunt dan niks meer, geen boek lezen, geen film kijken, niet gamen, bij elk geluid ben je direct weer alert en het gaat door elke koptelefoon heen.
Zoals ik zei heb ik moeite met confrontaties. Toch ben ik in die periode meermaals daar aan de deur geweest als het écht erg werd. En gelukkig waren het dan vriendelijke mensen maar met met het verhaal 'we doen eigenlijk niks raars'. Het leek daarna ook wel weer ietsjes minder te worden, dus onredelijk waren ze ook niet.
Het grote probleem is alleen dat je je onmogelijk kunt afschermen voor het geluid, en na verloop van tijd ontwikkel je een soort pavlov reactie bij elke bonk die je hoort. Je wéét dan dat de rest van de dag verloren is. Ik heb dit nog opgenomen met mijn huisbaas, maar die neemt mij afsoluut niet serieus. (Waarschijnlijk omdat hij in het verleden onrechtmatige servicekosten in rekening wilde brengen en ik met enkele andere bewoners daar werk van hebben gemaakt, sindsdien is de relatie met mijn huisbaas awkward geworden)
Deze bovenburen hebben er zo'n anderhalf jaar gewoond (wat een feest toen ze weggingen), en daarna trok er een ander stelletje in het appartement boven me. Rustige mensen, totdat ze hun nichtjes over de vloer kregen. Die konden stampen als geen ander
. Het gruis kwam van het plafond af, en mijn stress-levels waren weer maximaal. Ik wist ook niet dat het kleine kinderen waren, omdat ik alleen het gebonk kon horen. Tot ik ook daar een keer aan de deur heb gestaan om te vragen of er rekening met het geluid kon worden gehouden.Dit is daarna nog een paar keer vaker gebeurd, en met in het achterhoofd dat het maar 1 dag is, ben ik er wel doorheen gekomen. Sinds het begin van de coronacrisis heb ik er eigenlijk ook weinig bijzonders meer gehoord.
Tot krap een week geleden, toen er een nieuwe buurman kwam wonen. Sindsdien is het dagelijks raak, en als een pavlov-hond schiet ik direct in de stress. Even heel objectief: de overlast nu is niet extreem. Het is verspreid over de dag, soms een paar bonken achter elkaar of 10 seconden geschuif met meubels, en dan weer een uur of wat niks. Alleen áls er wat gebeurt, is het meteen best luid, en raak ik al gespannen en beïnvloedt het mijn werk (thuiswerken is tof maar in dit soort gevallen kut)
Het is een optelsom van dingen. Ik hield me tot vorige week nog redelijk boven water, en kon me goed ontspannen. Nu heb ik het gevoel dat dat laatste me ook afgenomen is, en mijn eetlust is inmiddels 4 dagen verdwenen. Ik weet dat de mate van overlast niet voldoende is om daar instanties op in te schakelen. Ik heb ook nog niet zelf contact gezocht met de bovenbuurman, omdat ik niet meteen 'die zeikerd' zijn die komt klagen nu ie er net woont. En als mijn persoonlijke situatie beter zou zijn, had ik het wellicht een stuk beter getrokken en er geen drama van gemaakt.
Dit was uiteindelijk meer om het van me af te schrijven, maar tips of adviezen om hiermee beter om te kunnen gaan of beter te kunnen ontspannen zijn ook van harte welkom.
Voordeel is wel dat je nu een buurman hebt die opzich geen overlast bezorgd, maar enkel leefgeluiden maakt.
Dus twee opties, of verhuizen naar een woning zonder bovenburen (wat mij niet onverstandig lijkt). In ieder geval gaan kijken wat de mogelijkheden zijn. Want blijkbaar zit je gewoon in een gehorige woning en aan leefgeluiden ontkom je gewoon niet.
Daarnaast idd in iets van therapie gaan. Die je miss kan helpen om hiermee om te gaan. Zodat je niet elke keer in de stress raakt.
En miss daardoor niet hoeft te verhuizen.
Wat je schrijft over de overlast klinkt heel herkenbaar. Op een gegeven moment ben je gewoon zo triggered dat je bij elke scheet op de kast zit en je je helemaal op gaat zitten vreten. Een buitenstaander die op dat moment hetzelfde geluid hoort zal denken dat het meevalt en op zichzelf is dat waarschijnlijk ook zo, maar zelf ervaar je dat totaal niet zo. Dan ontstaat er ook een beetje een scheve beleving, want je buren zijn waarschijnlijk oprecht én terecht in de beleving dat ze geen gekke dingen doen, alleen raak jij al totaal triggered door ieder kraakje en jij denkt "oh shit, here we go again":
Dat is geen gezonde situatie, niet naar je buren toe maar vooral niet naar jezelf toe. Echt, het is de moeite waard om daar hulp voor te zoeken en/of serieus overwegen om een andere woning te zoeken. Anders gaat het je zoveel stress opleveren en energie kosten dat je thuis gewoonweg niet meer op je gemak bent.
- Het negeren
- Het oplossen (isoleren, etc)
- Verhuizen
Een andere smaak is er helaas niet. Eigenlijk zou je met jouw gevoel voor overlast (die ik herken trouwens) gewoon niet zo moeten wonen maar soms heb je de keuze niet.
Voor de overige dingen die je hebt mee gemaakt zou ik met iemand gaan praten. Het is niet niks, je staat er eigenlijk alleen voor.
Het belangrijkste wat ik in je verhaal lees: dit is een nieuwe buurman en objectief gezien is hij nog vrij rustig. Het zijn nu dus vooral die vroegere ervaringen waar je last van hebt, gekoppeld aan de redenen waarom je verder niet lekker in je vel zit.
Probeer tegen jezelf te zeggen dat er wat deze buurman betreft dus eigenlijk niks aan de hand is. De adrenaline mag weer zakken.
maar verder denk ik dat het vooral je geestelijke toestand is. je moet er uit los komen.
maar ik wil wedden dat een goede noise cancelling koptelefoon wel al wonderen zal doen. minimaal door jou een paar uurtjes mentale rust te geven zodat de agitatie kan wegvallen.
met goede koptelefoon bedoel ik zo'n Sony wh-1000x m3... ik heb het gevoel dat je nu iets matigs hebt geprobeerd want ik hoor met dit ding zelfs niet als mijn buurman weer tegen zijn vrouw aan het schreeuwen is.
Het klopt inderdaad dat het grote probleem mijn reactie op de situatie is, en niet zozeer de buren. Ik heb bijna 7 jaar in alle rust en plezier hier kunnen wonen, in een tijd waar ik mentaal gezien ook veel beter in mijn vel zat. In de tijd van mijn eerste nieuwe bovenburen (waarvan ik de regelmatige overlast wel als excessief kan omschrijven) ben ik mentaal er ook sterk op achteruit gegaan (wat meerdere oorzaken had). Ik kreeg vaak het idee dat het treitergedrag was (objectief gezien ook onzin, maar mijn vertrouwen in mensen was niet bijster hoog)
Nu, als het rustig is, denk ik ook bij mezelf: 'Het was maar heel even onrustig, dit moet toch geen issue zijn...
. Om vervolgens bij de volgende klap meteen weer in de stress te schieten met het idee 'Ik moet hier wèèèg!'. Gisteravond bijvoorbeeld, het was een tijdje rustig, ik ga sinds een paar dagen weer eens een goeie maaltijd voor mezelf koken. Eten is bijna klaar, en er vallen weer zware spullen op de grond boven me (zo lijkt het). Dan zit er direct weer een dikke knoop in mijn maag, en is de eetlust weg. Na een paar happen was ik er alweer klaar mee. Waarom in hemelsnaam? Ik ben inmiddels ook aan het zoeken naar een nieuwe huurwoning (harde eis is inderdaad een bovenwoning), om een nieuwe start te kunnen maken, maar daar gaat natuurlijk ook wat tijd overheen. Ik hoop in de tussentijd wel m'n rust wat te hervinden..
Ik ben in het verleden meermaals in therapie geweest mbt mijn sociale angst. Nu heeft dat nooit echt effect gehad, en ik heb daardoor ook niet zo'n hoge pet ervan op. Maar misschien moet ik nog eens een poging wagen..
Vind ik op zich ook raar ja. Alle meubels die ik verschuif als ik aan het stofzuigen ben ofzo hebben viltjes eronder, en die hoor ik zelf niet eens als ik die schuif. Wat dat betreft ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe mijn onderburen het geluid uit mijn appartement ervaren (if any)quote:Op vrijdag 24 december 2021 12:17 schreef SpecialK het volgende:
moet wel zeggen dat ik nooit zal snappen waarom sommige mensen dagelijks met meubels schuiven. dat is kwalijk gedrag. en ook stoelen kunnen viltjes/dopjes krijgen.
Ik héb toevallig de Sony WH-1000X M3quote:maar ik wil wedden dat een goede noise cancelling koptelefoon wel al wonderen zal doen. minimaal door jou een paar uurtjes mentale rust te geven zodat de agitatie kan wegvallen.
met goede koptelefoon bedoel ik zo'n Sony wh-1000x m3... ik heb het gevoel dat je nu iets matigs hebt geprobeerd want ik hoor met dit ding zelfs niet als mijn buurman weer tegen zijn vrouw aan het schreeuwen is.
Alleen werkt die NC nauwelijks tegen contactgeluid van de buren. Dat zijn zulke lage frequenties die je overal doorheen hoort, ook door noise cancelling.
Ik woon zelf in een studentenhuis en heb een bovenbuurman die rond de 100KG weegt en standaard tot een uur of 2 s' nachts dingen loopt te verschuiven in zijn kamer en zit te stampen. Meerdere keren wat van gezegd, werd niets aan gedaan.
Toen voor de grap een paar keer om 06:00 de wekker gezet en ff flink op het plafond staan rammen totdat ik hoorde dat hij er wakker van werd. Daarna was het wat rustiger de komende tijd.
In jouw geval zou ik dat niet aanraden overigens.
Daarbij als je op alles gaat letten, ga je je natuurlijk ook ergeren. Heb dit zelf ook een tijd gedaan toen ik in mijn eerste appartement woonde, maar ben toen zelf ook minder rekening gaan houden met mijn boven en onderburen. Ik had van die uitdagers, leuk tijdens een gesprek maar achter je rug om....
Wist wanneer ie nachtienst had, en toen ben ik gewoon 2 weekjes gaan klussen in mijn huis (vogelhuis gebouwd in de woonkamer ipv op het balkon
)Daarna stuk minder last. In dit geval stukje fight fire with fire. Laat hun ook horen hoe gehorig het is, grote kans dat het minderd.
Ik gebruik juist ook mijn noise cancelling headphone (dezelfde als die van jou) tegen geluidsoverlast van de buren. Een buurman houdt nogal van dance muziek met zware bas. En dat wordt serieus door mijn koptelefoon weggefilterd. Op FOK kreeg ik eerst te horen dat dat niet kon, maar het werkte gelukkig wel. Met schuivende stoelen en bonken op muren (gelukkig) geen ervaring.quote:Op vrijdag 24 december 2021 12:48 schreef curantis het volgende:
Ik héb toevallig de Sony WH-1000X M3
Alleen werkt die NC nauwelijks tegen contactgeluid van de buren. Dat zijn zulke lage frequenties die je overal doorheen hoort, ook door noise cancelling.
Ik woon hier heel fijn. Ruime woningen, huur is laag, ligging in stad is helemaal prima....maar geluid van buren is voor mij toch wel de reden dat ik ooit hoop ergens anders te wonen. En mijn buren zijn heus geen lawaaimakers, net zoals jouw buren, maar je hoort het toch elke dag weer.
Ik denk dat ook jij rustig op zoek moet gaan naar iets anders. Dat geeft ook wat perspectief en zou de beste oplossing zijn.
Klopt, het is echt een mind-game. Het appartement waar ik hiervoor woonde (wel een bovenwoning) had ik ook buren naast me die elke 2 weken een feestje had op donderdagavond. Harde muziek en gelal wat vaak doorging als ik vrijdagochtend weer naar mijn werk ging. Mijn slaapkamer grenste aan hun woonkamer. Ik heb er 1x iets van gezegd toen de wekkerradio een keer letterlijk van mijn nachtkastje trildequote:Op vrijdag 24 december 2021 13:01 schreef Sfancta het volgende:
Daarnaast kan het echt tussen je oren gaan zitten. Ben ook tweemaal verhuisd hierdoor. Vorige huis beviel prima, alleen dat gezin naast me niet.
Ik heb daar verder zonder problemen 2 jaar gewoond.En op zich kan ik muziek als overlast beter handelen dan het bonken en schuiven. Muziek is ritmisch, voorspelbaar en daar kan je je redelijk op instellen. Dit contactgeluid wat ik nu ervaar is volkomen random.
[ Bericht 99% gewijzigd door CoolGuy op 24-12-2021 15:28:33 ]
Ik denk dat het gewoon over stoelen aan een eettafel schuivend over een laminaatvloer gaat oid. Want anders zie ik ook niet in waarom mensen elke dag met meubels zouden schuiven.quote:
Nooit begrepen waarom mensen dagelijks hun meubels schuiven, dan heb je gewoon teveel troep in je huis.
Je vergeet een hele belangrijke waar TO misschien wel meer aan heeft: hulp zoeken.quote:
Dit is geen overlast maar dit zijn leef geluiden. Dan kan je 3 dingen doen:
- Het negeren
- Het oplossen (isoleren, etc)
- Verhuizen
Een andere smaak is er helaas niet. Eigenlijk zou je met jouw gevoel voor overlast (die ik herken trouwens) gewoon niet zo moeten wonen maar soms heb je de keuze niet.
Voor de overige dingen die je hebt mee gemaakt zou ik met iemand gaan praten. Het is niet niks, je staat er eigenlijk alleen voor.
Ik stoorde me er ook meer aan als ik moe of al geïrriteerd was.
Mijn huidige buren hoor ik ook heel af en toe maar daar kan ik me gewoon voor afsluiten.
Geen tips eigenlijk behalve kijken of je kan verhuizen.
Onderburen kan je ook goed veel last van hebben, eigen ervaring. Beste is weg uit een flat of appartement. Ben daar echt gek geworden van leefgeluiden.quote:
Ik denk dat enige is dat je gaat helpen verhuizen naar een woning zonder bovenburen is.
Staat letterlijk in mijn post: "Voor de overige dingen die je hebt mee gemaakt zou ik met iemand gaan praten. Het is niet niks, je staat er eigenlijk alleen voor."quote:
Je vergeet een hele belangrijke waar TO misschien wel meer aan heeft: hulp zoeken.
Probeer dit te onthouden als het nodig is om de buren aan te spreken. Als je gewoon uitlegt wat jouw probleem is en je vraagt hem een gunst of hij jou daarin tegemoet kan komen, dan ben je geen zeikerd en voelt hij zich niet door jou aangevallen. Je kan ook ertegenover stellen dat als hij ergens mee zit of hij heeft last van jouw leefgeluiden, dat hij zoiets gerust mag aangeven bij jou.
Je kan jouw buren ook een keer vrijblijvend uitnodigen voor de koffie ofzo.
Je schrijft dat je je nog nooit zo eenzaam hebt gevoeld. Misschien kan contact met de buren je juist helpen dat te veranderen.
Oh ja ik zie het. My badquote:
[..]
Staat letterlijk in mijn post: "Voor de overige dingen die je hebt mee gemaakt zou ik met iemand gaan praten. Het is niet niks, je staat er eigenlijk alleen voor."
Dit kan ook helpen, alleen al het in goed contact zijn met elkaar en het kunnen plaatsen van de geluiden. Ik had jarenlang een onderbuurman die af en toe teringharde dancemuziek ging draaien. Tijdenlang aan geërgerd, hoewel geenszins in de mate van TS. Toen sprak ik hem eens en bleek dat hij met slimme lampen een hele installatie rond z’n televisie had gemaakt en dat hij daar af en toe ff van wilde genieten.quote:
Conflicten met buren gaan vaak niet over de klacht op zich, maar vooral de onmacht bij het idee dat de ander alleen maar aan zichzelf denkt en er niet bij nadenkt dat jij je zelf ook fijn wilt voelen in jouw eigen huis.
Probeer dit te onthouden als het nodig is om de buren aan te spreken. Als je gewoon uitlegt wat jouw probleem is en je vraagt hem een gunst of hij jou daarin tegemoet kan komen, dan ben je geen zeikerd en voelt hij zich niet door jou aangevallen. Je kan ook ertegenover stellen dat als hij ergens mee zit of hij heeft last van jouw leefgeluiden, dat hij zoiets gerust mag aangeven bij jou.
Je kan jouw buren ook een keer vrijblijvend uitnodigen voor de koffie ofzo.
Je schrijft dat je je nog nooit zo eenzaam hebt gevoeld. Misschien kan contact met de buren je juist helpen dat te veranderen.
Zo enthousiast als een kind in de snoepwinkel liet hij z’n woning zien. Sindsdien had ik elke keer zoiets van “Hij is weer ff z’n setup aan het showen, laat maar gaan” en had ik er eigenlijk geen last van.
Ik woon ook gehorig en je hoort inderdaad alles, maar wat jij beschrijft klinkt echt niet zo vreselijk.
Ik moet wel bekennen dat ik er net als TS veel moeite mee zou hebben en heel veel moed zou moeten verzamelen om het ook te doen.quote:
[..]
Dit kan ook helpen, alleen al het in goed contact zijn met elkaar en het kunnen plaatsen van de geluiden. Ik had jarenlang een onderbuurman die af en toe teringharde dancemuziek ging draaien. Tijdenlang aan geërgerd, hoewel geenszins in de mate van TS. Toen sprak ik hem eens en bleek dat hij met slimme lampen een hele installatie rond z’n televisie had gemaakt en dat hij daar af en toe ff van wilde genieten.
Zo enthousiast als een kind in de snoepwinkel liet hij z’n woning zien. Sindsdien had ik elke keer zoiets van “Hij is weer ff z’n setup aan het showen, laat maar gaan” en had ik er eigenlijk geen last van.
Ik kan hem wel begrijpen nav alles wat hij heeft meegemaakt dat hij vooral rust wilt hebben.
Leefgeluiden van de buren worden een stuk minder irritant als je het goed kan vinden met de buren, omdat je de geluiden dan niet hoeft te associeren met een bedreiging
Dit klopt wel. De eerste keer dat ik langs ging bij m'n vorige overlast buren was dat met flink wat lood in mijn schoenen. Ik wist niet wat voor mensen het waren, of ze begrip voor mijn situatie konden opbrengen, of dat ik alleen maar olie op het vuur zou gooien. Met die sociale angst haal je je toch allerlei negatieve scenario's in je hoofd. Uiteindelijk gewoon een eerlijk gesprek gehad, en was het geluid daarna wat meer te tolereren.quote:
[..]
Ik moet wel bekennen dat ik er net als TS veel moeite mee zou hebben en heel veel moed zou moeten verzamelen om het ook te doen.
Ik kan hem wel begrijpen nav alles wat hij heeft meegemaakt dat hij vooral rust wilt hebben.
Leefgeluiden van de buren worden een stuk minder irritant als je het goed kan vinden met de buren, omdat je de geluiden dan niet hoeft te associeren met een bedreiging
Van wat ik heb gezien tijdens de verhuizing vorige week is dit meer het type marokkaan met een dikke mercedes. Dan zijn het misschien vooroordelen, maar die wil ik ook niet direct tegen me in het harnas jagen
*knuffel*
Ik herken je verhaal. Al is mijn trigger muziek.
Probeer voor ogen te houden dat normale leefgebieden moeten kunnen.
Maar net als met die stampende kinderen tja ik vind dat daar persoonlijk best wat van gezegd mag worden. Tenminste als het vaak gebeurt natuurlijk
Ik merk nu nog steeds dat ik in mijn geval muziek geluid beter kan hebben als ik goed in mijn vel zit. Als ik wat slechter ben sta ik meteen stijf van de stress. Dank u buurvrouw die heel de dag kneiterharde muziek met goedkope boxen op een houten vloer draaide.
Ik woon in dat huis al lang niet meer. Maar ik kan mij er nu nog steeds vreselijk over opfokken
Het gesmak, gesnurk en/of geneurie van huisgenoten wordt door veel mensen slecht verdragen, maar ook omgevingsgeluiden (dus ook burengerucht) kunnen je tot wanhoop drijven; ik denk hierbij even aan Kees Momma die gék wordt van het geluid van ‘die ellendige bladblazers’ …
Maar goed, op deze site vind je alle info over misofonie: http://verenigingmisofonie.nl/
Wellicht heb je er iets aan.
Sterkte, en ik hoop dat je een oplossing vindt.
Dat gezegd hebbende, vind ik ook niet dat je jezelf als aansteller moet gaan zien. Jij ervaart het als onprettig, en bagatelliseren heeft geen zin. Je moet jouw probleem echter niet bij anderen leggen, wanneer daar geen geldige reden voor is. Daarnaast is het symptoombestrijding.
Je kunt een paar dingen. Verhuizen of isoleren. Beide ook symptoombestrijding wmb. Maar voor je eigen welgesteldheid zou ik wel een professional langs laten komen om te kijken of isoleren hier een uitkomst kan bieden.
Het belangrijkste is dat je niet alleen de symptomen gaat aanpakken. Ga naar een therapeut, want je zult op deze manier je hele leven tegen problemen aan blijven lopen. En als je de bron niet gaat aanpakken, dan zul je nog meer, andere, symptomen oplopen op den duur. Dat wil je niet, geloof me.
Nee ben het echt 100% met je eens. TS zou het beste beginnen met hulp zoeken. Het is veel allemaal zo bij elkaar.quote:
Op zich hoor je onze buurvrouw niet vaak, maar als je dan iets hoort is het haast of het hier in huis is.
However zij leeft vaak in de avond en nacht, dus de buuf is dan midden in de nacht de trap op en af aan het gaan.. als je niet beter weet is het net alsof het in je eigen huis plaatvind.
Nou kan ik er wel tegen, mijn vriendin absoluut niet.
Die gaat dan ook echt op de muren bonken van hou eens op als het ware.
Ik kan er helaas weinig aan doen, dit is een sociale huurwoning en de woningbouw boeit het voor geen meter, die gaan de boel niet isoleren naar de normen anno 2021.
Mijn enige oplossing, die ook zal gaan gebeuren komend jaar, is verhuizen naar een nul op de meter woning waar alles nog net niet 100% luchtdicht geïsoleerd is.
Het is dat of een vrijstaande woning kopen, maar uh.. die 800.000 gemiddeld hier heb ik daar niet voor over lol.
Zware paniekaanval. Direct noodarts gebeld. Ik zit nu aan de oxazepam
Nu kijken of ik komende nacht ergens anders terecht kan... En maandag huisarts bellen voor vervolg.
In jouw geval is het volgens mij ook simpel, zoek een beter huis.
Dat is inderdaad prio numero uno.quote:
In jouw geval is het volgens mij ook simpel, zoek een beter huis.
Ik maak me alleen ernstig zorgen over de korte termijn...
[ Bericht 0% gewijzigd door curantis op 25-12-2021 15:09:33 ]
Same here hoor. Ik sprak hem toevallig en wist in eerste instantie niet eens dat het m’n onderbuurman was, totdat hij z’n huis in gingquote:
[..]
Ik moet wel bekennen dat ik er net als TS veel moeite mee zou hebben en heel veel moed zou moeten verzamelen om het ook te doen.
Ik kan hem wel begrijpen nav alles wat hij heeft meegemaakt dat hij vooral rust wilt hebben.
Leefgeluiden van de buren worden een stuk minder irritant als je het goed kan vinden met de buren, omdat je de geluiden dan niet hoeft te associeren met een bedreiging
Ja.quote:
TS heb je een goede noice canceling koptelefoon?
Verhuizen is een optie, maar het gaat hier niet om daadwerkelijk (buiten proportie) overlast veroorzakende buren. TS moet echt psychische hulpverlening inschakelen.quote:
Jaren geleden ook heel veel overlast van de buren gehad. Muziek vooral. Spuugzat en ben simpelweg verhuisd. Nu nog maar 1 kant buren en lekker rustig. Toch heeft het meer dan 2 jaar geduurd voor ik niet bij elk geluidje in de stress schoot of het dit keer niet ook de hele dag en nacht zou aanhouden. Echt een hele nare gewaarwording.
In jouw geval is het volgens mij ook simpel, zoek een beter huis.
Kutsituatie en helemaal klote voor je dat het geëscaleerd is.
Maar top van je dat je noodhulp hebt ingeschakeld en maandag naar de huisarts gaat. Het kan best een tijd duren voor je een geschikte andere woning vindt en het is wel fijn als je die tijd een beetje chill doorkomt.
Je hebt het zwaar voor je kiezen gekregen met familie en corona enz. Ik vind het echt niet gek dat je nu dan even niet zo lekker zit, helemaal met je verleden mbt angsten. Verder kom je gewoon OK over, dus met een beetje hulp komt het vast helemaal goed man.
Daar moet je je psychisch op instellen. Toen ik besloten had de zooi te verkopen, desnoods met verlies, had ik er ineens een stuk minder last van. Ik wist toch dat ik wegging.quote:Op zaterdag 25 december 2021 14:21 schreef curantis het volgende:
[..]
Dat is inderdaad prio numero uno.
Ik maak me alleen ernstig zorgen over de korte termijn...
Kan.quote:
[..]
Verhuizen is een optie, maar het gaat hier niet om daadwerkelijk (buiten proportie) overlast veroorzakende buren. TS moet echt psychische hulpverlening inschakelen.
Of een huis zoeken waar deze overlast minder tot niet zal voorkomen. Bv. vrijstaand of op de bovenste etage van een complex.
Ik heb inmiddels ook gereageerd op een leuke woning in de buurt die per 1 januari beschikbaar komt. Duimen maar...
1 keer was het zelfs de CV installatie van het eigen huis wat voor de problemen zorgde
Heeft ie al manquote:
Goede noice-chanceling koptelefoon kopen zodat je je eigen rust kan opzoeken. Dit is een oprecht advies. Scheelt je een hoop stress. Ik raad je de Sony wh-1000xm3 aan.
Anyway dit is vooral een mental issue.
Maar volgens mij is TS wel tevreden met zijn sociale angsten.