R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mijn vader heeft vier jaar in de gevangenis gezeten en verblijft sinds vorige maand in een tbs kliniek.
Ik ga hier niet heel uitgebreid vertellen hoe of wat, maar hij is veroordeeld voor o.a. drugsdelicten, zware mishandeling en seksueel kindermisbruik.
Laat ik voorop stellen dat ik enorm van mijn vader hou.
Hij heeft zowel mij als mijn broer, zussen en moeder nooit met een vinger aangeraakt en ik heb een fijne jeugd gehad.
Ik zit vooral in over het kindermisbruik.
Dit is ons namelijk nooit echt helemaal duidelijk geworden.
We weten wel het een en ander, maar er zijn veel tegenstrijdigheden, ook in zijn verklaringen.
Het lijkt er gewoon op dat men niet kan achterhalen wat daar precies gebeurd is.
Toen mijn vader gearresteerd werd is hij kort daarna psychologisch onderzocht.
Dit onderzoek heeft weken geduurd, wij mochten toen ook totaal geen contact met hem hebben.
Aan de hand van dit onderzoek is hij later gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Er is in de rechtszaal door psychologen gepraat over psychoses die hij zou hebben gehad.
Als ik nu terugkijk naar het verleden vallen veel dingen op zijn plaats, hij was namelijk soms helemaal de weg kwijt en leek dan een heel ander persoon.
Wat ik niet begrijp is dat uit het psychologisch onderzoek naar voren is gekomen dat mijn vader geen pedofiel is.
Terwijl hij toch wel degelijk aan een kind heeft gezeten.
Dit heeft hij ook zelf verklaard.
Wel is het zo dat veel dingen niet bij hem binnen lijken te komen, hij ontkent veel en wijst dan naar anderen.
Zijn gedrag is heel onberekenbaar, ook als wij hem bezoeken, soms lijkt het alsof hij alles wel prima vindt zoals het nu is.
Ook begrijp ik niet helemaal waarom hij vier jaar heeft vastgezeten, hij is immers gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Waarom moest hij eerst naar de gevangenis terwijl hij overduidelijk met allerlei psychische problemen kampt. Waarom is hij niet gelijk de tbs in gegaan zodat hij geholpen kon worden?
Wat ze gezegd hebben is dat er niet echt behandeld word in tbs, en dat het daar in feite niet echt draait om genezing.
Niemand heeft ons dit ooit echt goed kunnen uitleggen.
Ik maak me zorgen om mijn vader.
Ik kan er vaak niet van slapen en de hele situatie heeft ook invloed op mijn werk.
Ook schaam ik me voor mijn vader, en dit voelt niet goed omdat ik weet dat hij ziek is en ik me dus niet hoef te schamen voor hem.
We hebben zo nu en dan gesprekken gehad met begeleiders van hem in de gevangenis maar daar zijn we niet echt wijzer van geworden.
Voor ons is en blijft het een grote spiraal van onduidelijkheid.
Wat gaan ze nu na die vier jaar in die tbs werkelijk doen met mijn vader?
Hoe behandel en genees je iemand die aan een kind zit en waarom is hij geen pedofiel?
Hij moet misschien ook geopereerd worden, daar is sprake van, maar men is daar al heel lang over bezig.
Die operatie zou dan te maken hebben met waarvoor hij veroordeeld is, maar het is allemaal enorm onduidelijk.
We hebben ook niet echt een vast contactpersoon.
Ik maak me ook zorgen om de toekomst van ons gezin.
Mijn vader heeft nu al een stempel van de buitenwereld, wordt pedofiel genoemd.
Wij hebben er ook last van, er wordt gepraat over ons, we krijgen nare anonieme brieven en onze muren worden beklad.
Mensen weten dat hij nu in tbs zit en laten blijken dat hij niet meer welkom is, ze zijn ervan overtuigd dat hij weer de fout ingaat en vinden het dus gevaarlijk als hij straks thuis is.
Mijn zusje die nog erg jong wil niet meer naar school omdat ze daar door hele groepen kinderen wordt uitgescholden en soms zelfs wordt geslagen.
Ook ouders van andere kinderen roepen soms nare dingen naar haar.
Hoe moet ik hier allemaal mee omgaan, en hoe moet dit straks als mijn vader ooit weer thuis is?
Wie gaat ons daarbij helpen?
Ik loop nu bij een psycholoog maar zij kan mij niet echt de antwoorden geven waar ik zo naar op zoek ben.
Ze geeft me wel advies maar kan niet al mijn inhoudelijke vragen over mijn vader beantwoorden.
Heeft iemand van jullie ervaringen met dergelijke dingen?
En hoe hebben jullie dit aangepakt?
Bij wie moet ik zijn?
Ik noem de naam van @Bracha020 bij dit bericht. Zij heeft hier nog niet zo lang geleden twee interessante vraagwatjewilt topics over de forensische psychiatrie gedaan en werkte destijds als forensisch psychologe in een tbs kliniek.
Als ze hier nog aanwezig is hoop ik heel erg dat ze dit leest en ook reageert.
Ik ga hier niet heel uitgebreid vertellen hoe of wat, maar hij is veroordeeld voor o.a. drugsdelicten, zware mishandeling en seksueel kindermisbruik.
Laat ik voorop stellen dat ik enorm van mijn vader hou.
Hij heeft zowel mij als mijn broer, zussen en moeder nooit met een vinger aangeraakt en ik heb een fijne jeugd gehad.
Ik zit vooral in over het kindermisbruik.
Dit is ons namelijk nooit echt helemaal duidelijk geworden.
We weten wel het een en ander, maar er zijn veel tegenstrijdigheden, ook in zijn verklaringen.
Het lijkt er gewoon op dat men niet kan achterhalen wat daar precies gebeurd is.
Toen mijn vader gearresteerd werd is hij kort daarna psychologisch onderzocht.
Dit onderzoek heeft weken geduurd, wij mochten toen ook totaal geen contact met hem hebben.
Aan de hand van dit onderzoek is hij later gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Er is in de rechtszaal door psychologen gepraat over psychoses die hij zou hebben gehad.
Als ik nu terugkijk naar het verleden vallen veel dingen op zijn plaats, hij was namelijk soms helemaal de weg kwijt en leek dan een heel ander persoon.
Wat ik niet begrijp is dat uit het psychologisch onderzoek naar voren is gekomen dat mijn vader geen pedofiel is.
Terwijl hij toch wel degelijk aan een kind heeft gezeten.
Dit heeft hij ook zelf verklaard.
Wel is het zo dat veel dingen niet bij hem binnen lijken te komen, hij ontkent veel en wijst dan naar anderen.
Zijn gedrag is heel onberekenbaar, ook als wij hem bezoeken, soms lijkt het alsof hij alles wel prima vindt zoals het nu is.
Ook begrijp ik niet helemaal waarom hij vier jaar heeft vastgezeten, hij is immers gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Waarom moest hij eerst naar de gevangenis terwijl hij overduidelijk met allerlei psychische problemen kampt. Waarom is hij niet gelijk de tbs in gegaan zodat hij geholpen kon worden?
Wat ze gezegd hebben is dat er niet echt behandeld word in tbs, en dat het daar in feite niet echt draait om genezing.
Niemand heeft ons dit ooit echt goed kunnen uitleggen.
Ik maak me zorgen om mijn vader.
Ik kan er vaak niet van slapen en de hele situatie heeft ook invloed op mijn werk.
Ook schaam ik me voor mijn vader, en dit voelt niet goed omdat ik weet dat hij ziek is en ik me dus niet hoef te schamen voor hem.
We hebben zo nu en dan gesprekken gehad met begeleiders van hem in de gevangenis maar daar zijn we niet echt wijzer van geworden.
Voor ons is en blijft het een grote spiraal van onduidelijkheid.
Wat gaan ze nu na die vier jaar in die tbs werkelijk doen met mijn vader?
Hoe behandel en genees je iemand die aan een kind zit en waarom is hij geen pedofiel?
Hij moet misschien ook geopereerd worden, daar is sprake van, maar men is daar al heel lang over bezig.
Die operatie zou dan te maken hebben met waarvoor hij veroordeeld is, maar het is allemaal enorm onduidelijk.
We hebben ook niet echt een vast contactpersoon.
Ik maak me ook zorgen om de toekomst van ons gezin.
Mijn vader heeft nu al een stempel van de buitenwereld, wordt pedofiel genoemd.
Wij hebben er ook last van, er wordt gepraat over ons, we krijgen nare anonieme brieven en onze muren worden beklad.
Mensen weten dat hij nu in tbs zit en laten blijken dat hij niet meer welkom is, ze zijn ervan overtuigd dat hij weer de fout ingaat en vinden het dus gevaarlijk als hij straks thuis is.
Mijn zusje die nog erg jong wil niet meer naar school omdat ze daar door hele groepen kinderen wordt uitgescholden en soms zelfs wordt geslagen.
Ook ouders van andere kinderen roepen soms nare dingen naar haar.
Hoe moet ik hier allemaal mee omgaan, en hoe moet dit straks als mijn vader ooit weer thuis is?
Wie gaat ons daarbij helpen?
Ik loop nu bij een psycholoog maar zij kan mij niet echt de antwoorden geven waar ik zo naar op zoek ben.
Ze geeft me wel advies maar kan niet al mijn inhoudelijke vragen over mijn vader beantwoorden.
Heeft iemand van jullie ervaringen met dergelijke dingen?
En hoe hebben jullie dit aangepakt?
Bij wie moet ik zijn?
Ik noem de naam van @Bracha020 bij dit bericht. Zij heeft hier nog niet zo lang geleden twee interessante vraagwatjewilt topics over de forensische psychiatrie gedaan en werkte destijds als forensisch psychologe in een tbs kliniek.
Als ze hier nog aanwezig is hoop ik heel erg dat ze dit leest en ook reageert.
Niet lullen maar brullen
Gedeeltelijk staat er. Dus ook gedeeltelijk wel toerekeningsvatbaar. Verder is het zo geregeld dat je eerst de straf uit zit en dan pas in behandeling. Andersom zou helemaal wrang zijn.quote:Op donderdag 21 oktober 2021 18:08 schreef GewoonStefanie het volgende:
Ook begrijp ik niet helemaal waarom hij vier jaar heeft vastgezeten, hij is immers gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Waarom moest hij eerst naar de gevangenis terwijl hij overduidelijk met allerlei psychische problemen kampt. Waarom is hij niet gelijk de tbs in gegaan zodat hij geholpen kon worden?
Verder wil ik je heel veel kracht, wijsheid en sterkte toewensen. Vreselijk verhaal.
Dit gevoel had ik ook een beetje.quote:
Ik heb geen tips maar wens jullie ontzettend veel sterkte ...
With my pack on my back, down the road I will stray.
Als altijd: wat zegt Google?quote:
Mijn vader heeft vier jaar in de gevangenis gezeten en verblijft sinds vorige maand in een tbs kliniek.
Ik ga hier niet heel uitgebreid vertellen hoe of wat, maar hij is veroordeeld voor o.a. drugsdelicten, zware mishandeling en seksueel kindermisbruik.
Laat ik voorop stellen dat ik enorm van mijn vader hou.
Hij heeft zowel mij als mijn broer, zussen en moeder nooit met een vinger aangeraakt en ik heb een fijne jeugd gehad.
Ik zit vooral in over het kindermisbruik.
Dit is ons namelijk nooit echt helemaal duidelijk geworden.
We weten wel het een en ander, maar er zijn veel tegenstrijdigheden, ook in zijn verklaringen.
Het lijkt er gewoon op dat men niet kan achterhalen wat daar precies gebeurd is.
Toen mijn vader gearresteerd werd is hij kort daarna psychologisch onderzocht.
Dit onderzoek heeft weken geduurd, wij mochten toen ook totaal geen contact met hem hebben.
Aan de hand van dit onderzoek is hij later gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Er is in de rechtszaal door psychologen gepraat over psychoses die hij zou hebben gehad.
Als ik nu terugkijk naar het verleden vallen veel dingen op zijn plaats, hij was namelijk soms helemaal de weg kwijt en leek dan een heel ander persoon.
Wat ik niet begrijp is dat uit het psychologisch onderzoek naar voren is gekomen dat mijn vader geen pedofiel is.
Terwijl hij toch wel degelijk aan een kind heeft gezeten.
Dit heeft hij ook zelf verklaard.
Wel is het zo dat veel dingen niet bij hem binnen lijken te komen, hij ontkent veel en wijst dan naar anderen.
Zijn gedrag is heel onberekenbaar, ook als wij hem bezoeken, soms lijkt het alsof hij alles wel prima vindt zoals het nu is.
Ook begrijp ik niet helemaal waarom hij vier jaar heeft vastgezeten, hij is immers gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard.
Waarom moest hij eerst naar de gevangenis terwijl hij overduidelijk met allerlei psychische problemen kampt. Waarom is hij niet gelijk de tbs in gegaan zodat hij geholpen kon worden?
Wat ze gezegd hebben is dat er niet echt behandeld word in tbs, en dat het daar in feite niet echt draait om genezing.
Niemand heeft ons dit ooit echt goed kunnen uitleggen.
Ik maak me zorgen om mijn vader.
Ik kan er vaak niet van slapen en de hele situatie heeft ook invloed op mijn werk.
Ook schaam ik me voor mijn vader, en dit voelt niet goed omdat ik weet dat hij ziek is en ik me dus niet hoef te schamen voor hem.
We hebben zo nu en dan gesprekken gehad met begeleiders van hem in de gevangenis maar daar zijn we niet echt wijzer van geworden.
Voor ons is en blijft het een grote spiraal van onduidelijkheid.
Wat gaan ze nu na die vier jaar in die tbs werkelijk doen met mijn vader?
Hoe behandel en genees je iemand die aan een kind zit en waarom is hij geen pedofiel?
Hij moet misschien ook geopereerd worden, daar is sprake van, maar men is daar al heel lang over bezig.
Die operatie zou dan te maken hebben met waarvoor hij veroordeeld is, maar het is allemaal enorm onduidelijk.
We hebben ook niet echt een vast contactpersoon.
Ik maak me ook zorgen om de toekomst van ons gezin.
Mijn vader heeft nu al een stempel van de buitenwereld, wordt pedofiel genoemd.
Wij hebben er ook last van, er wordt gepraat over ons, we krijgen nare anonieme brieven en onze muren worden beklad.
Mensen weten dat hij nu in tbs zit en laten blijken dat hij niet meer welkom is, ze zijn ervan overtuigd dat hij weer de fout ingaat en vinden het dus gevaarlijk als hij straks thuis is.
Mijn zusje die nog erg jong wil niet meer naar school omdat ze daar door hele groepen kinderen wordt uitgescholden en soms zelfs wordt geslagen.
Ook ouders van andere kinderen roepen soms nare dingen naar haar.
Hoe moet ik hier allemaal mee omgaan, en hoe moet dit straks als mijn vader ooit weer thuis is?
Wie gaat ons daarbij helpen?
Ik loop nu bij een psycholoog maar zij kan mij niet echt de antwoorden geven waar ik zo naar op zoek ben.
Ze geeft me wel advies maar kan niet al mijn inhoudelijke vragen over mijn vader beantwoorden.
Heeft iemand van jullie ervaringen met dergelijke dingen?
En hoe hebben jullie dit aangepakt?
Bij wie moet ik zijn?
Ik noem de naam van @:bracha020 bij dit bericht. Zij heeft hier nog niet zo lang geleden twee interessante vraagwatjewilt topics over de forensische psychiatrie gedaan en werkte destijds als forensisch psychologe in een tbs kliniek.
Als ze hier nog aanwezig is hoop ik heel erg dat ze dit leest en ook reageert.
Lees eerst de Wikipedia, als je dat nog niet gedaan hebt:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Terbeschikkingstelling_(Nederlands_strafrecht)
Verder @Naardegallemiezen , volgens mij was je nu in de GGZ bezig?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Om op jouw vraag waarom hij geen pedofiel is in te gaan.
Een pedofiel wordt verliefd op minderjarigen zoals anderen verliefd worden op volwassenen. Er zijn pedofielen die nog nooit een kind hebben misbruikt en die dat nooit zullen doen.
Volwassenen die seks willen hebben met kinderen, hoeven niet persé pedofiel te zijn: ze kicken dan vooral op de macht die ze hebben als ze een kind misbruiken.
Marc Dutroux bijvoorbeeld is geen pedofiel. Jozef Fritzl is ook geen pedofiel. Het zijn sadistische psychopaten.
Die lui van de vereniging Martijn zijn wel pedofiel. Het feit dat ze seks met kinderen willen legaliseren staat daar eigenlijk los van: dat refereert eerder dat ze een gebrek aan empathie hebben. Zij beweren steevast dat kinderen het ook willen, omdat ze willen dat hun behoeftes worden gelegaliseerd. Als ze horen dat kinderen dit nog niet voldoende kunnen inschatten en er op latere leeftijd behoorlijk getraumatiseerd door kunnen raken, begrijpen ze waarschijnlijk wel, maar het interesseert hen gewoon niet. Voor hen zijn alleen hun eigen behoeftes belangrijk.
Een pedofiel hoeft niet persé een gebrekkig geweten te hebben. Om die reden vind ik dat het bespreekbaar moet blijven. Des te meer kan er onderzoek komen hoe ze behandeld kunnen worden of hoe ze hun behoeftes onder controle blijven houden. Als iedereen een heksenjacht op hen opent puur om het feit dat ze die geaardheid hebben en niet omdat ze het praktiseren, vrees ik dat het pedofielen er juist toe aan kan zetten seks met minderjarigen te hebben. Ze worden toch bij voorbaat al door iedereen gehaat.
Neemt overigens niet weg dat seksueel misbruik bij kinderen veel zwaarder gestraft moet worden. De wetgeving in NL is slappe hap.
Een pedofiel wordt verliefd op minderjarigen zoals anderen verliefd worden op volwassenen. Er zijn pedofielen die nog nooit een kind hebben misbruikt en die dat nooit zullen doen.
Volwassenen die seks willen hebben met kinderen, hoeven niet persé pedofiel te zijn: ze kicken dan vooral op de macht die ze hebben als ze een kind misbruiken.
Marc Dutroux bijvoorbeeld is geen pedofiel. Jozef Fritzl is ook geen pedofiel. Het zijn sadistische psychopaten.
Die lui van de vereniging Martijn zijn wel pedofiel. Het feit dat ze seks met kinderen willen legaliseren staat daar eigenlijk los van: dat refereert eerder dat ze een gebrek aan empathie hebben. Zij beweren steevast dat kinderen het ook willen, omdat ze willen dat hun behoeftes worden gelegaliseerd. Als ze horen dat kinderen dit nog niet voldoende kunnen inschatten en er op latere leeftijd behoorlijk getraumatiseerd door kunnen raken, begrijpen ze waarschijnlijk wel, maar het interesseert hen gewoon niet. Voor hen zijn alleen hun eigen behoeftes belangrijk.
Een pedofiel hoeft niet persé een gebrekkig geweten te hebben. Om die reden vind ik dat het bespreekbaar moet blijven. Des te meer kan er onderzoek komen hoe ze behandeld kunnen worden of hoe ze hun behoeftes onder controle blijven houden. Als iedereen een heksenjacht op hen opent puur om het feit dat ze die geaardheid hebben en niet omdat ze het praktiseren, vrees ik dat het pedofielen er juist toe aan kan zetten seks met minderjarigen te hebben. Ze worden toch bij voorbaat al door iedereen gehaat.
Neemt overigens niet weg dat seksueel misbruik bij kinderen veel zwaarder gestraft moet worden. De wetgeving in NL is slappe hap.
Misschien kun je contact opnemen met slachtofferhulp en kunnen zij je uitleggen wat er precies in je vaders dossier staat. Of misschien kan zijn advocaat je het een en ander uitleggen? Of kun je een gesprek aanvragen met de instelling of een van de behandelaars om meer duidelijkheid te krijgen. (ik denk wel dat je dan toestemming van je vader nodig hebt)
Dat je vader geen pedofiel is zou goed kunnen. Misschien was het slachtoffer nog net geen 18, dan valt het onder kindermisbruik.
Dat je vader geen pedofiel is zou goed kunnen. Misschien was het slachtoffer nog net geen 18, dan valt het onder kindermisbruik.
If you can't beat them, arrange to have them beaten. -George Carlin.
Waar is je moeder in dit verhaal? Heeft zij hulp of begeleiding?quote:
Ik maak me ook zorgen om de toekomst van ons gezin.
Mijn vader heeft nu al een stempel van de buitenwereld, wordt pedofiel genoemd.
Wij hebben er ook last van, er wordt gepraat over ons, we krijgen nare anonieme brieven en onze muren worden beklad.
Mensen weten dat hij nu in tbs zit en laten blijken dat hij niet meer welkom is, ze zijn ervan overtuigd dat hij weer de fout ingaat en vinden het dus gevaarlijk als hij straks thuis is.
Mijn zusje die nog erg jong wil niet meer naar school omdat ze daar door hele groepen kinderen wordt uitgescholden en soms zelfs wordt geslagen.
Ook ouders van andere kinderen roepen soms nare dingen naar haar.
Hoe moet ik hier allemaal mee omgaan, en hoe moet dit straks als mijn vader ooit weer thuis is?
Wie gaat ons daarbij helpen?
crap in = crap out
Om het even helder te houden. Een pedofiel is iemand die seks of andere ontuchtige handelingen bij kinderen zou willen maar daar verder niets mee doet. Iemand die ontuchtige handelingen met/bij een kind verricht noemt men een pedoseksueel.quote:
Om op jouw vraag waarom hij geen pedofiel is in te gaan.
Een pedofiel wordt verliefd op minderjarigen zoals anderen verliefd worden op volwassenen. Er zijn pedofielen die nog nooit een kind hebben misbruikt en die dat nooit zullen doen.
Volwassenen die seks willen hebben met kinderen, hoeven niet persé pedofiel te zijn: ze kicken dan vooral op de macht die ze hebben als ze een kind misbruiken.
Marc Dutroux bijvoorbeeld is geen pedofiel. Jozef Fritzl is ook geen pedofiel. Het zijn sadistische psychopaten.
Die lui van de vereniging Martijn zijn wel pedofiel. Het feit dat ze seks met kinderen willen legaliseren staat daar eigenlijk los van: dat refereert eerder dat ze een gebrek aan empathie hebben. Zij beweren steevast dat kinderen het ook willen, omdat ze willen dat hun behoeftes worden gelegaliseerd. Als ze horen dat kinderen dit nog niet voldoende kunnen inschatten en er op latere leeftijd behoorlijk getraumatiseerd door kunnen raken, begrijpen ze waarschijnlijk wel, maar het interesseert hen gewoon niet. Voor hen zijn alleen hun eigen behoeftes belangrijk.
Een pedofiel hoeft niet persé een gebrekkig geweten te hebben. Om die reden vind ik dat het bespreekbaar moet blijven. Des te meer kan er onderzoek komen hoe ze behandeld kunnen worden of hoe ze hun behoeftes onder controle blijven houden. Als iedereen een heksenjacht op hen opent puur om het feit dat ze die geaardheid hebben en niet omdat ze het praktiseren, vrees ik dat het pedofielen er juist toe aan kan zetten seks met minderjarigen te hebben. Ze worden toch bij voorbaat al door iedereen gehaat.
Neemt overigens niet weg dat seksueel misbruik bij kinderen veel zwaarder gestraft moet worden. De wetgeving in NL is slappe hap.
Ik kan je niet helpen met je vragen, maar ik voel met je mee. Wat lastig dat je niemand hebt die je kan helpen om antwoorden te vinden. Tijdens mijn rondgang op het internet kwam ik een nuttige folder tegen van het Expertisecentrum Forensische Psychiatrie. Op pagina 9 staat dat veel instellingen een familievertrouwenspersoon hebben die kan helpen. Daar is ook een aparte website voor: https://lsfvp.nl/. Misschien kan zo iemand iets voor je betekenen?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik zou eens heel snel duidelijk maken aan die mensen die je familie lastig vallen wat er aan de hand is. En als ze niet luisteren kort optreden.
Lijkt erop dat je meer last hebt van de buitenwereld dan van de problemen met je vader.
Lijkt erop dat je meer last hebt van de buitenwereld dan van de problemen met je vader.
Nee. Een pedoseksueel is per definitie ook een pedofiel.quote:Op donderdag 21 oktober 2021 23:47 schreef praadje het volgende:
[..]
Om het even helder te houden. Een pedofiel is iemand die seks of andere ontuchtige handelingen bij kinderen zou willen maar daar verder niets mee doet. Iemand die ontuchtige handelingen met/bij een kind verricht noemt men een pedoseksueel.
Maar een pedofiel niet per definitie een pedoseksueel. Zo lees ik de uitleg.quote:Op vrijdag 22 oktober 2021 13:25 schreef t-star het volgende:
[..]
Nee. Een pedoseksueel is per definitie ook een pedofiel.
The love you take is equal to the love you make.
Klopt. Maar in de uitleg van praadje (of zoals ik 'm lees iig) is een pedofiel iemand die geen seksuele handelingen verricht, dat klopt niet.quote:
[..]
Maar een pedofiel niet per definitie een pedoseksueel. Zo lees ik de uitleg.
Een pedofiel verricht geen sexuele handelingen;quote:
[..]
Klopt. Maar in de uitleg van praadje (of zoals ik 'm lees iig) is een pedofiel iemand die geen seksuele handelingen verricht, dat klopt niet.
Het echte verschil zit hem in het handelen. Pedoseksualiteit is het in de praktijk brengen van de pedofiele gevoelens die er zijn. Pedofilie zijn de gevoelens die deze mensen hebben, maar waar zij niets aan kunnen doen en niets mee wordt gedaan.
Bron; https://onderzoeksredacti(...)vs-pedoseksualiteit/
Klopt inderdaad.quote:
[..]
Maar een pedofiel niet per definitie een pedoseksueel. Zo lees ik de uitleg.
Ben ik niet met je eens (en dus ook niet met FHJ). Het -filie stukje duidt op de geaardheid. Een pedoseksueel is dus ook pedofiel. Het zijn niet twee losse groepen.quote:
[..]
Een pedofiel verricht geen sexuele handelingen;
Het echte verschil zit hem in het handelen. Pedoseksualiteit is het in de praktijk brengen van de pedofiele gevoelens die er zijn. Pedofilie zijn de gevoelens die deze mensen hebben, maar waar zij niets aan kunnen doen en niets mee wordt gedaan.
Bron; https://onderzoeksredacti(...)vs-pedoseksualiteit/
Een homo-man blijft toch ook gewoon homofiel nadat ie seks met een man heeft gehad?
Ja een pedoseksueel is inderdaad altijd een pedofiel. Maar een pedofiel is geen pedoseksueel.quote:
[..]
Ben ik niet met je eens (en dus ook niet met FHJ). Het -filie stukje duidt op de geaardheid. Een pedoseksueel is dus ook pedofiel. Het zijn niet twee losse groepen.
Een homo-man blijft toch ook gewoon homofiel nadat ie seks met een man heeft gehad?
Ok, dan zijn we het daarover eensquote:
[..]
Ja een pedoseksueel is inderdaad altijd een pedofiel. Maar een pedofiel is geen pedoseksueel.
Nadat hij seks met een vrouw heeft gehad bedoel je denk ik?quote:
[..]
Ben ik niet met je eens (en dus ook niet met FHJ). Het -filie stukje duidt op de geaardheid. Een pedoseksueel is dus ook pedofiel. Het zijn niet twee losse groepen.
Een homo-man blijft toch ook gewoon homofiel nadat ie seks met een man heeft gehad?
Nee met een man. Dan is ie zowel homofiel als homoseksueel.quote:
[..]
Nadat hij seks met een vrouw heeft gehad bedoel je denk ik?
Ah dat wist ik niet dat daar verschil in zat. Tussen een homofiel en een homosexueel.quote:
[..]
Nee met een man. Dan is ie zowel homofiel als homoseksueel.
Maar laten we maar weer on topic gaan. TO heel veel sterkte, wat moet jij veel doorstaan.
Met een beetje zoeken kwam ik op deze website, bedoeld voor lotgenoten voor ex-gevangenen, familie van gevangenen en alles erom heen.
https://gevangenenzorg.nl/ik-zoek-lotgenotencontact/
Wellicht dat ze je daar kunnen helpen.
Ook vond ik de website van TBS (die hebben blijkbaar een website)
https://www.tbsnederland.nl/tbs/verpleging-en-behandeling/
Misschien dat je hieruit wat meer wijs kan worden.
Oh en uit het wiki artikel over pedofilie vond ik dit:
Verder wens ik je echt onwijs veel sterkte want dit lijkt me verschrikkelijk.
[ Bericht 27% gewijzigd door summer2bird op 22-10-2021 21:10:51 ]
https://gevangenenzorg.nl/ik-zoek-lotgenotencontact/
Wellicht dat ze je daar kunnen helpen.
Ook vond ik de website van TBS (die hebben blijkbaar een website)
https://www.tbsnederland.nl/tbs/verpleging-en-behandeling/
Misschien dat je hieruit wat meer wijs kan worden.
Oh en uit het wiki artikel over pedofilie vond ik dit:
Dus mij lijkt het dat je vader wellicht niet voldoet aan alle 3 de criteria?quote:De DSM-IV-criteria voor pedofilie zijn:
A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen met betrekking tot seksuele handelingen met een of meer kinderen in de prepuberteit (in het algemeen dertien jaar of jonger).
B. De persoon gedraagt zich naar deze aandrang of de drang of fantasieën veroorzaken duidelijk lijden of interpersoonlijke moeilijkheden.
C. Betrokkene is ten minste zestien jaar oud en ten minste vijf jaar ouder dan het kind of de kinderen uit criterium A.[3]
Om de diagnose pedofiele stoornis te kunnen stellen moet aan alle drie deze criteria voldaan zijn, en hoeft er geen sprake te zijn van lichamelijk seksueel contact met kinderen. Pedofilie is daarom niet synoniem aan het seksueel misbruiken van kinderen. Iemand die een kind seksueel heeft misbruikt wordt een pedoseksueel genoemd. Een pedoseksuele dader heeft echter niet per definitie een pedofiele stoornis, maar kan pedoseksueel gedrag vertonen als onderdeel van een antisociale generalistische levensstijl, zonder daadwerkelijk herhaaldelijke seksuele fantasieën of gedragingen te hebben die seksuele handelingen met een kind met zich meebrengen
De DSM-5 spreekt alleen over pedofilie bij een seksuele gerichtheid op prepuberale kinderen (meestal tot 13 jaar). In de klinische praktijk wordt soms ook de seksuele gerichtheid op beginnende pubers (hebefilie) en oudere pubers (ephebofilie) als parafilie aangemerkt. Seksuele interesse voor jongeren met secundaire geslachtskenmerken komt onder mannen echter algemeen voor. Biologisch gezien is dat normaal. Seksuele interacties met jongeren onder de 'age of consent' - in Nederland: onder de 16 jaar - zijn echter bij de wet verboden. Seksuele interacties met jongeren tussen de 16 en 18 jaar zijn in specifieke gevallen verboden [zie Hoofdstuk 10, Bijlage 5 Strafrechtelijk kader van verboden seksueel handelen]. Volwassen personen met een sterke seksuele belangstelling voor jongeren tussen de 13 en 18 jaar kunnen daaronder lijden (en problemen krijgen met justitie) en in verband daarmee een zorgbehoefte hebben. De classificatie 'pedofiele stoornis' is in zo'n geval echter onterecht
Verder wens ik je echt onwijs veel sterkte want dit lijkt me verschrikkelijk.
[ Bericht 27% gewijzigd door summer2bird op 22-10-2021 21:10:51 ]
Twiddel
Lieve Stefanie,
Dankjewel voor je verhaal, en wat een nare en moeilijke situatie.
Over bepaalde dingen kan ik je wat duidelijkheid verschaffen, maar helaas heb ook ik niet alle antwoorden.
Ik ken immers het dossier van je vader niet, en dit zijn altijd zeer complexe en persoonlijke zaken.
Het feit dat jouw vader zich schuldig heeft gemaakt aan seksueel kindermisbruik maar geen pedofiel is, is niet vreemd, ik zie het zelfs dagelijks bij veel van mijn patiënten.
Pedofilie en pedoseksueel gedrag is omgeven door oordelen en weinig feitelijke kennis.
Pedofilie is niet synoniem aan het seksueel misbruiken van kinderen.
Een pleger van seksueel kindermisbruik noem je een pedoseksueel (er is dan sprake van de pedoseksuele stoornis).
Pedofilie is geen stoornis maar een parafilie (en ook niet strafbaar).
Van alle pedoseksuelen is zo’n kleine 20% tevens pedofiel, zij handelen doordat zij gevoelens hebben voor kinderen (er is naast de pedoseksuele stoornis dan sprake van de pedofiele parafilie).
De overige 80% heeft deze gevoelens niet, zij handelen uit allerlei motieven.
Meestal speelt drugsgebruik hierbij een grote rol (bij mijn eigen pedoseksuele patiënten zie ik dit bijna altijd).
Maar denk ook aan depressie, psychose, seksverslaving, minderwaardigheidsgevoelens en angst voor vrouwen.
Deze mensen kunnen steeds verder afglijden en zich op den duur vergrijpen aan een kind (vaak ook aan een ouder/bejaard iemand), omdat dit de makkelijkste prooien zijn.
Veel tegenstrijdigheden in zaken als die van jouw vader, en hoe je zijn gedrag omschrijft is ook niet echt vreemd.
Forensische patiënten zijn nu eenmaal over het algemeen mensen die geen of weinig last hebben van hun eigen gedrag en geweten.
Ze leven vaak met zeer ingewikkelde en meervoudige psychiatrische stoornissen.
Ze beseffen vaak wel dat ze iets gedaan hebben wat niet goed is, maar het lag niet aan hun.
Ze wijzen graag naar anderen en hebben vaak weinig met maatschappelijke normen.
Deze mensen zijn zeer moeilijk te doorgronden, zo ook hun verklaringen.
Ik heb hier in één van mijn ‘VraagWatJeWilt aan iemand werkzaam in de forensische psychiatrie’ topics ook al eens geschreven dat ik weet waarom iemand tegenover me zit, ik ken het dossier en weet zodoende waar iemand voor veroordeeld is.
Toch kan, en mag er ik er niet met 100% zekerheid van uitgaan dat iemand iets ook daadwerkelijk heeft gedaan, of op een bepaalde manier heeft gedaan.
Ook niet wanneer de persoon in kwestie volledig heeft bekend.
Je weet namelijk nooit op grond waarvan iemand uitspraken doet, dit kan veel redenen hebben.
Misschien is hij of zij er trots op, iemand kan pervers zijn etc.
De reden dat jouw vader eerst een gevangenisstraf moest uitzitten heeft in dit geval te maken met de gedeeltelijke ontoerekeningsvatbaarheid.
Veroordeelde forensische patiënten doorlopen een heel traject.
Ook mijn patiënten hebben net als jouw vader meestal al een heel voortraject achter de rug, ze komen vaak rechtstreeks uit detentie (de gevangenis).
Die gevangenisstraf was bedoeld als vergelding voor dat deel van het gepleegde delict dat jouw vader aangerekend kan worden.
Na deze vrijheidsstraf is jouw vader nu ‘ter verpleging’ in de tbs kliniek opgenomen (dit maakt deel uit van het vonnis), en gaat men kijken of er behandeld kan worden om zo de kans op herhaling straks zo klein mogelijk te maken.
Het is inderdaad zo dat tbs alleen spreekt van verpleging, en niet van behandeling.
Maar dit ligt er natuurlijk wel in besloten.
Ook dit heb ik in mijn topics uitgelegd.
Officieel is het zo dat de maatregel tbs niet is bedoeld als straf of voor genezing, maar voor terugval-preventie en verlaging van het gevaar.
De klacht van de patiënt staat bij ons nooit centraal, en de maatregel richt zich ook niet op zijn of haar welzijn.
Wat altijd centraal staat is de klacht van de samenleving.
Wat je schrijft over ‘genezing’ is waar.
Bij veel stoornissen gaan we er niet vanuit dat de patiënt geneest, het is ook maar de vraag of er iets te genezen valt.
Hoofddoel zal zijn dat jouw vader zijn gedrag onder controle krijgt en voortaan dingen kan laten, leert om weerstand te bieden bij nieuwe verleidingen.
Men zal gaan kijken of hij tot dit doel gemotiveerd is.
Als dit zo is dan zoekt men samen met hem naar een weg om dit doel te bereiken.
Wanneer die motivatie er niet is dan zal men eraan gaan werken dat hij de noodzaak van dit doel gaat inzien.
Hoe de behandeling er precies gaat uitzien kan ik je niet vertellen.
Daarvoor moet ik echt het dossier en vonnis kennen.
Veelal richt behandeling van pedoseksuelen en mensen met agressief gedrag zich op seksualiteitsproblematiek, zelfregulatieproblematiek en dingen als relatievorming en niet op een seksualiserende wijze omgaan met vervelende emoties.
Men zal er sowieso aan gaan werken dat er een bepaald besef ontstaat bij jouw vader, dat is altijd de basis van een behandeling.
Ik kan weinig zeggen over de ‘operatie’.
Er vinden regelmatig operaties plaats bij mensen met pedofiele en/of agressieve gevoelens.
Het is namelijk zo dat iemand deze gevoelens ook door een ernstige lichamelijke oorzaak/ziekte kan ontwikkelen, ook op latere leeftijd, ik zie dit zelf heel vaak.
Ook kan zo’n ernstige lichamelijke oorzaak/ziekte leiden tot vermindering van het beheersen van seksueel gedrag.
Meestal verdwijnen deze gevoelens na zo’n operatie.
Dit zijn enorm ingewikkelde operaties in kleine gedeeltes diep in de hersenen die betrokken zijn bij allerlei emotionele processen zoals emotieregulatie, motiverende aspecten van planning en gedrag, en het anticiperen op beloning en straf.
Het is altijd van groot belang om die lichamelijke oorzaak uit te sluiten, ook i.v.m. een eventueel strafproces.
Dit doet men dan ook altijd in het begin van het traject.
Ik vind het daarom een beetje vreemd dat hierover wordt gepraat terwijl jouw vader inmiddels al vier jaar detentie achter de rug heeft.
Daarom moet ik echt het dossier en vonnis kennen om hier concrete uitspraken over te kunnen doen.
Het feit dat mensen roepen dat jouw vader weer zal terugvallen in zijn oude gedrag is pure onwetendheid.
Ook tbs is omgeven door oordelen en weinig feitelijke kennis.
Het gaat er niet om wat mensen allemaal roepen, het gaat om wat de wet zegt en om feiten.
Er is veel meer kans op recidive bij iemand die zo uit de gevangenis komt en geen enkele vorm van behandeling heeft gehad, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont, jaarlijks keert er meer dan 50.000 keer (dat is een groot voetbalstadion vol) een tbs’er terug in de maatschappij.
Gemiddeld 1 á 2 daarvan raken betrokken bij een ernstig incident.
Dit aantal ligt veel hoger bij mensen die uit detentie komen.
Daarnaast wordt in Nederland zo’n tweehonderd keer per jaar door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken.
Dat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij, die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze straks de tbs opgelegd zullen krijgen.
In de samenleving loert overal gevaar, het is elemaal niet gelijk onveiliger wanneer er een tbs’er terugkeert.
In Nederland werken we met de uit Canada afkomstige COSA-methode.
Dit is een uitgebreid netwerk van vrijwilligers en professionals die een sociaal netwerk om de pedofiel of pedoseksueel heen vormen.
Naast het praten over problemen die de betrokkene in zijn of haar dagelijks leven ondervindt zijn deze mensen ook getraind om vroege signalen te herkennen dat de betrokkene de controle over zichzelf dreigt te verliezen.
Deze mensen zijn er ook voor jullie als gezin, en jullie hebben ook in dit stadium al recht op hun advies en hulp.
Ik zou graag weten in welke regio jij en je vader zich bevinden.
Misschien kun je dit via een privé bericht doen.
Heel veel sterkte met alles.
Dankjewel voor je verhaal, en wat een nare en moeilijke situatie.
Over bepaalde dingen kan ik je wat duidelijkheid verschaffen, maar helaas heb ook ik niet alle antwoorden.
Ik ken immers het dossier van je vader niet, en dit zijn altijd zeer complexe en persoonlijke zaken.
Het feit dat jouw vader zich schuldig heeft gemaakt aan seksueel kindermisbruik maar geen pedofiel is, is niet vreemd, ik zie het zelfs dagelijks bij veel van mijn patiënten.
Pedofilie en pedoseksueel gedrag is omgeven door oordelen en weinig feitelijke kennis.
Pedofilie is niet synoniem aan het seksueel misbruiken van kinderen.
Een pleger van seksueel kindermisbruik noem je een pedoseksueel (er is dan sprake van de pedoseksuele stoornis).
Pedofilie is geen stoornis maar een parafilie (en ook niet strafbaar).
Van alle pedoseksuelen is zo’n kleine 20% tevens pedofiel, zij handelen doordat zij gevoelens hebben voor kinderen (er is naast de pedoseksuele stoornis dan sprake van de pedofiele parafilie).
De overige 80% heeft deze gevoelens niet, zij handelen uit allerlei motieven.
Meestal speelt drugsgebruik hierbij een grote rol (bij mijn eigen pedoseksuele patiënten zie ik dit bijna altijd).
Maar denk ook aan depressie, psychose, seksverslaving, minderwaardigheidsgevoelens en angst voor vrouwen.
Deze mensen kunnen steeds verder afglijden en zich op den duur vergrijpen aan een kind (vaak ook aan een ouder/bejaard iemand), omdat dit de makkelijkste prooien zijn.
Veel tegenstrijdigheden in zaken als die van jouw vader, en hoe je zijn gedrag omschrijft is ook niet echt vreemd.
Forensische patiënten zijn nu eenmaal over het algemeen mensen die geen of weinig last hebben van hun eigen gedrag en geweten.
Ze leven vaak met zeer ingewikkelde en meervoudige psychiatrische stoornissen.
Ze beseffen vaak wel dat ze iets gedaan hebben wat niet goed is, maar het lag niet aan hun.
Ze wijzen graag naar anderen en hebben vaak weinig met maatschappelijke normen.
Deze mensen zijn zeer moeilijk te doorgronden, zo ook hun verklaringen.
Ik heb hier in één van mijn ‘VraagWatJeWilt aan iemand werkzaam in de forensische psychiatrie’ topics ook al eens geschreven dat ik weet waarom iemand tegenover me zit, ik ken het dossier en weet zodoende waar iemand voor veroordeeld is.
Toch kan, en mag er ik er niet met 100% zekerheid van uitgaan dat iemand iets ook daadwerkelijk heeft gedaan, of op een bepaalde manier heeft gedaan.
Ook niet wanneer de persoon in kwestie volledig heeft bekend.
Je weet namelijk nooit op grond waarvan iemand uitspraken doet, dit kan veel redenen hebben.
Misschien is hij of zij er trots op, iemand kan pervers zijn etc.
De reden dat jouw vader eerst een gevangenisstraf moest uitzitten heeft in dit geval te maken met de gedeeltelijke ontoerekeningsvatbaarheid.
Veroordeelde forensische patiënten doorlopen een heel traject.
Ook mijn patiënten hebben net als jouw vader meestal al een heel voortraject achter de rug, ze komen vaak rechtstreeks uit detentie (de gevangenis).
Die gevangenisstraf was bedoeld als vergelding voor dat deel van het gepleegde delict dat jouw vader aangerekend kan worden.
Na deze vrijheidsstraf is jouw vader nu ‘ter verpleging’ in de tbs kliniek opgenomen (dit maakt deel uit van het vonnis), en gaat men kijken of er behandeld kan worden om zo de kans op herhaling straks zo klein mogelijk te maken.
Het is inderdaad zo dat tbs alleen spreekt van verpleging, en niet van behandeling.
Maar dit ligt er natuurlijk wel in besloten.
Ook dit heb ik in mijn topics uitgelegd.
Officieel is het zo dat de maatregel tbs niet is bedoeld als straf of voor genezing, maar voor terugval-preventie en verlaging van het gevaar.
De klacht van de patiënt staat bij ons nooit centraal, en de maatregel richt zich ook niet op zijn of haar welzijn.
Wat altijd centraal staat is de klacht van de samenleving.
Wat je schrijft over ‘genezing’ is waar.
Bij veel stoornissen gaan we er niet vanuit dat de patiënt geneest, het is ook maar de vraag of er iets te genezen valt.
Hoofddoel zal zijn dat jouw vader zijn gedrag onder controle krijgt en voortaan dingen kan laten, leert om weerstand te bieden bij nieuwe verleidingen.
Men zal gaan kijken of hij tot dit doel gemotiveerd is.
Als dit zo is dan zoekt men samen met hem naar een weg om dit doel te bereiken.
Wanneer die motivatie er niet is dan zal men eraan gaan werken dat hij de noodzaak van dit doel gaat inzien.
Hoe de behandeling er precies gaat uitzien kan ik je niet vertellen.
Daarvoor moet ik echt het dossier en vonnis kennen.
Veelal richt behandeling van pedoseksuelen en mensen met agressief gedrag zich op seksualiteitsproblematiek, zelfregulatieproblematiek en dingen als relatievorming en niet op een seksualiserende wijze omgaan met vervelende emoties.
Men zal er sowieso aan gaan werken dat er een bepaald besef ontstaat bij jouw vader, dat is altijd de basis van een behandeling.
Ik kan weinig zeggen over de ‘operatie’.
Er vinden regelmatig operaties plaats bij mensen met pedofiele en/of agressieve gevoelens.
Het is namelijk zo dat iemand deze gevoelens ook door een ernstige lichamelijke oorzaak/ziekte kan ontwikkelen, ook op latere leeftijd, ik zie dit zelf heel vaak.
Ook kan zo’n ernstige lichamelijke oorzaak/ziekte leiden tot vermindering van het beheersen van seksueel gedrag.
Meestal verdwijnen deze gevoelens na zo’n operatie.
Dit zijn enorm ingewikkelde operaties in kleine gedeeltes diep in de hersenen die betrokken zijn bij allerlei emotionele processen zoals emotieregulatie, motiverende aspecten van planning en gedrag, en het anticiperen op beloning en straf.
Het is altijd van groot belang om die lichamelijke oorzaak uit te sluiten, ook i.v.m. een eventueel strafproces.
Dit doet men dan ook altijd in het begin van het traject.
Ik vind het daarom een beetje vreemd dat hierover wordt gepraat terwijl jouw vader inmiddels al vier jaar detentie achter de rug heeft.
Daarom moet ik echt het dossier en vonnis kennen om hier concrete uitspraken over te kunnen doen.
Het feit dat mensen roepen dat jouw vader weer zal terugvallen in zijn oude gedrag is pure onwetendheid.
Ook tbs is omgeven door oordelen en weinig feitelijke kennis.
Het gaat er niet om wat mensen allemaal roepen, het gaat om wat de wet zegt en om feiten.
Er is veel meer kans op recidive bij iemand die zo uit de gevangenis komt en geen enkele vorm van behandeling heeft gehad, we zien daar veel vaker een terugval.
Tbs loont, jaarlijks keert er meer dan 50.000 keer (dat is een groot voetbalstadion vol) een tbs’er terug in de maatschappij.
Gemiddeld 1 á 2 daarvan raken betrokken bij een ernstig incident.
Dit aantal ligt veel hoger bij mensen die uit detentie komen.
Daarnaast wordt in Nederland zo’n tweehonderd keer per jaar door een rechter een tbs-vonnis uitgesproken.
Dat betekent dat er op dit moment weer zo’n tweehonderd mensen vrij rondlopen, gewoon tussen jou en mij, die binnenkort het misdrijf zullen gaan plegen waarvoor ze straks de tbs opgelegd zullen krijgen.
In de samenleving loert overal gevaar, het is elemaal niet gelijk onveiliger wanneer er een tbs’er terugkeert.
In Nederland werken we met de uit Canada afkomstige COSA-methode.
Dit is een uitgebreid netwerk van vrijwilligers en professionals die een sociaal netwerk om de pedofiel of pedoseksueel heen vormen.
Naast het praten over problemen die de betrokkene in zijn of haar dagelijks leven ondervindt zijn deze mensen ook getraind om vroege signalen te herkennen dat de betrokkene de controle over zichzelf dreigt te verliezen.
Deze mensen zijn er ook voor jullie als gezin, en jullie hebben ook in dit stadium al recht op hun advies en hulp.
Ik zou graag weten in welke regio jij en je vader zich bevinden.
Misschien kun je dit via een privé bericht doen.
Heel veel sterkte met alles.
TS geeft aan dat haar vader momenteel in een tbs kliniek verblijft.quote:
[..]
Als altijd: wat zegt Google?
Lees eerst de Wikipedia, als je dat nog niet gedaan hebt:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Terbeschikkingstelling_(Nederlands_strafrecht)
Verder @:naardegallemiezen , volgens mij was je nu in de GGZ bezig?
Ik kan uit bepaalde dingen die ze schrijft opmaken dat dit een FPC betreft, geen FPK.
En een FPC valt in tegenstelling tot een FPK (ik werk zelf in een FPC) niet onder GGZ, maar onder het ministerie van Justitie en Veiligheid.
Er zijn veel verschillen t.o.v. de GGZ.
Ik vond deze website ook maar heb hem bewust niet gedeeld. Als je in het menu bij drijfveren kijkt, dan zie je dat het om een christelijke organisatie gaat:quote:
Met een beetje zoeken kwam ik op deze website, bedoeld voor lotgenoten voor ex-gevangenen, familie van gevangenen en alles erom heen.
https://gevangenenzorg.nl/ik-zoek-lotgenotencontact/
Wellicht dat ze je daar kunnen helpen.
De rechter veroordeelt de dader wel, maar dat is niet genoeg! Gerechtigheid vraagt óók om barmhartigheid. Dat is wat God ons leert in de Bijbel en wat Jezus bracht en deed. (...) Gevangenenzorg Nederland, een stem uit de samenleving die vindt dat niet criminaliteit, maar geloof in herstel het laatste woord mag hebben. Dáár zetten wij ons voor in, uit liefde tot God en de medemens.
Ik zie vaker dat de gelovige grondslag van organisaties wordt weggemoffeld terwijl die grote invloed heeft op de aard van de hulpverlening. Als je zelf niet christelijk bent, is dit iets om alert op te zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
|
|
