Welke baan in combinatie met ouderschap?

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 15:27 schreef SQ het volgende:

[..]
Nee oke, dat hoeft niet perse samen te hangen, maar echt de diepte in gaan op een baan van 20 uur in de week wordt ook lastig. Tenzij je echt al een mega expert bent natuurlijk, dan hoeft het misschien niet meer zo nodig.

Het kan

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 14:52 schreef Franny_G het volgende:

[..]
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moeder ) 's middags om 14:00 of 15:00 bij de school staat. En ik vind het ook best gek als er ouders zijn (lees: moeders ) die dat dan ook overnemen als norm. Een goede naschoolse opvang zou de norm moeten zijn, ik hoop eigenlijk dat we ons daar als ouders (lees: moeders ) beetje hard voor gaan maken in plaats van mee te gaan in dit traditionele gebeuren. Ik snap wel dat je misschien een carrièreswitch wil, het klinkt ook wel als niet helemaal gezond zoals het nu is, of niet meer passend, maar als ik dit allemaal lees is het ook net alsof elke ambitie als moeder eigenlijk maar 'gedoe' is en je maar beter een makkelijk baantje kan hebben...

Volledig mee oneens, niet een buitenschoolse opvang zou de norm moeten zijn; een 50/50 verdeling van vader en moeder die het kind ophalen zou de norm moeten zijn.

Oneerbiedig gesproken vind ik je kind nog meer uit handen geven om zelf wat meer te kunnen werken juist een dystopisch beeld.

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 14:52 schreef Franny_G het volgende:

[..]
Nee omdat het ook wel een beetje absurd is toch? Ik vind het gek hoor, dat we in een samenleving leven waar het eigenlijk nog wel de norm is dat een ouder (lees: moeder ) 's middags om 14:00 of 15:00 bij de school staat. En ik vind het ook best gek als er ouders zijn (lees: moeders ) die dat dan ook overnemen als norm. Een goede naschoolse opvang zou de norm moeten zijn, ik hoop eigenlijk dat we ons daar als ouders (lees: moeders ) beetje hard voor gaan maken in plaats van mee te gaan in dit traditionele gebeuren. Ik snap wel dat je misschien een carrièreswitch wil, het klinkt ook wel als niet helemaal gezond zoals het nu is, of niet meer passend, maar als ik dit allemaal lees is het ook net alsof elke ambitie als moeder eigenlijk maar 'gedoe' is en je maar beter een makkelijk baantje kan hebben...

Dat ligt er ook aan hoe je in het leven staat en wat je zelf wil. Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken. Ik vind het raar als iedereen het de norm zou vinden om fulltime te werken terwijl je jonge kinderen hebt (ongeacht je geslacht, bij mannen vind ik dat ook raar). Ik besteed mijn tijd liever (ook) aan mijn kinderen en mijzelf. Werk is bij mij ondergeschikt aan gezin en vooral aan vrije tijd. Dat ik daarvoor misschien onder niveau moet werken neem ik voor lief. Ik wil geen carrière maken nu, dat aanbod heb ik al meerdere keren afgeslagen, omdat ik vind dat daarbij een bepaalde aanwezigheidsplicht hoort waar ik (nu) geen zin in heb. Carrière maken komt later wel, of niet.

Overigens geldt dit net zo goed voor mijn man, die werkt 4 dagen nu en heeft ook geen zin in avondstudies oid om hogerop te komen, en wil zodra het financieel haalbaar is ook graag minder werken. Alle respect overigens voor de mensen die wel veel uren willen werken, ik ben erg blij dat ze er zijn, maar wij willen dat niet.

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 16:00 schreef MevrouwCactus het volgende:
Bij ons werkt de ene moeder van 6-14.30u en de andere moeder van 9-16.30u, waardoor we altijd kunnen brengen en halen. Dat vind ik wel erg handig.

Hier ook zoiets. Ik werk van 5.45 tot 13 á 14 uur (niet alle werkdagen) en vriend van 8.30 tot 17:00.

De norm dat voornamelijk moeders bij het schoolplein klaar staan om hun kinderen op te halen zie ik hier op school niet terug. Genoeg kinderen die mee gaan met iemand van de BSO.

[ Bericht 1% gewijzigd door Sunshine1982 op 10-09-2021 19:31:50 ]

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 14:52 schreef Franny_G het volgende:
Een goede naschoolse opvang zou de norm moeten zijn,

Ik vind dat wel lastig. Mijn kind heeft het best oke op de BSO, maar het voelt voor hem echt als een verplichting (iets wat 'moet') en hij is na zo'n lange dag van huis veel vermoeider dan wanneer hij na school thuis is of bij een klasgenootje speelt. Ik zou voor mezelf best meer willen werken (want ik vind mijn werk leuk), maar dat vind ik niet goed voor mijn kind.

In mijn geval door werken bij de overheid in een redelijk specialistische functie.
Misschien helpt het ook dat ik begonnen ben met 36 uur en in die tijd een hoop geleerd heb en echt wel goeie redenen heb om te minderen, die mijn leidinggevende ook zo ziet.

quote:

Op vrijdag 10 september 2021 15:20 schreef SQ het volgende:
Het is toch maar wat handig dat niet iedereen alleen onder schooltijd werkt zeg, er zou niks meer van de maatschappij terecht komen

In mijn werk persoonlijk zou ik meteen kunnen stoppen als ik alleen onder schooltijd wil werken. We hebben een window van ongeveer 3 uurtjes waarin we met goed fatsoen kunnen schakelen met ons oostamerikaanse kantoor. De westkust is nóg uitdagender, laat staan als je Taiwan er ook nog bij wil hebben.

Dit soort theorieën zijn allemaal leuk en aardig zolang je alleen maar achter je scherm data zit te kloppen, maar zodra het op werken mèt mensen aankomt wordt het echt een heel ander soort puzzel.

-weg-

Ik zou denken dat dit sinds COVID alleen maar makkelijker geworden moet zijn. Zeker bij corporates kun je vanuit huis toch werken wanneer het jou uitkomt, overdag, snachts, wanneer dan ook.

Als je dan 24/7 wordt geleefd door je bedrijf, wordt het wellicht tijd om wat meer heft in eigen handen te nemen en te roepen dat je meer personeel nodig hebt of dat je nee gaat zeggen tegen dingen ;-) Waarmee ik niet wil zeggen dat er nooit deadlines of uitzonderingen zullen zijn, maar de mensen bij ons op kantoor die verzuipen in het werk zijn ook de mensen die niks durven delegeren/afstoten etc.

Probeer het eens bij een bank, die hebben een goede cao en veel praatjes over work/life balance; daar moet toch wel eea mogelijk zijn als je dat goed onderhandelt bij binnenkomst (en het verdient lekker).

Oh en, het is helemaal niet erg als je met kleine kinderen meer kiest voor privé tijd. Iedereen heeft zo fases waarin je meer en minder tijd kunt besteden aan werk/privé; maar ook kinderen worden op gaandeweg steeds zelfstandiger en dan is het fijn als je niet al je schepen achter je verbrand hebt

Ik volg dit topic ook al een tijdje in de hoop wat ideeën op te doen. Ik zit namelijk in een soort vergelijkbare situatie.

Ik heb een economische studie gedaan op hbo niveau. Ik heb alleen maar administratieve functies gedaan tot nu toe, dus meer op mbo niveau. Ik werk momenteel bij een energieleverancier met een 32 uur contract en neem 4 uur ouderschapsverlof op, dus werk 28 uur, verdeeld over 3,5 dagen. Mijn partner werkt 32 uur.

Aangezien mijn partner alimentatie betaalt, er 2 kinderen en 1 op komst zijn, we beiden een studieschuld hebben, is het voor ons niet haalbaar als ik stop met werken.

Mijn werkgever is helaas niet altijd even meedenkend, waardoor ik me steeds bezwaard voel als ik iets moet verzoeken. Werkt ook niet mee dat ik de enige ben met (jonge) kinderen in mijn team.

Ik zit dus ook te denken om na mijn verlof ergens anders te starten. Het liefst onder schooltijden, dus van 9 tot 14 uur. Dan kom ik alleen maar uit bij thuiszorg, schoonmaakwerk of winkelmedewerker. Maar ik wil eigenlijk ook nog het liefst gewoon thuiswerken, dus dat maakt het wel lastig. Dan blijft alleen de optie social media networker over, maar dat vind ik ook niks en heb er geen vertrouwen in dat ik daarmee (voldoende) geld kan verdienen

Ik heb ook nagedacht over iets voor mezelf starten, maar wat? Ik ben niet creatief of helderziend of getalenteerd in iets voor zover ik het weet.

Carrière maken is iets wat ik ooit wilde, maar het leven is anders gelopen. Op dit moment heeft mijn gezin prioriteit en werken doe ik alleen om rond te komen en omdat het moet. Misschien verandert dat in de toekomst als de kinderen wat ouder zijn.

Wat dat betreft vind ik het wel een pre dat ik niet vroeg aan kinderen begonnen ben. Jaren de tijd gehad om wel meer te werken en ervaring op te doen in allerlei dingen zonder dat het me in de weg zat. Nu dat wel zo is, kan ik terug zonder dat dat me niveau kost.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.

quote:

Op maandag 30 augustus 2021 18:49 schreef Amsel het volgende:
Voor alle artsen die het niet meer zien zitten: is bedrijfsarts dan niet iets? Daar moest ik opeens aan denken omdat ik daar vanwege m'n stressklachten op bezoek mag

Lijkt me saai werk
Maar zou ik zeker overwegen als het ziekenhuis niet meer leuk is

quote:

Op zaterdag 11 september 2021 10:50 schreef Vanyel het volgende:
Wat dat betreft vind ik het wel een pre dat ik niet vroeg aan kinderen begonnen ben. Jaren de tijd gehad om wel meer te werken en ervaring op te doen in allerlei dingen zonder dat het me in de weg zat. Nu dat wel zo is, kan ik terug zonder dat dat me niveau kost.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.

Hier hetzelfde. Carrière netjes op de rit en bepaalde handige dingen behaald voor ik moeder werd. En dat legt me momenteel op het werk geen windeieren. Ik heb 7 jaar fulltime gewerkt (bij ons is dat 48 uur per week) voor ik moeder werd. En in die jaren heb ik alles voor m’n werk gedaan wat nodig was en een huis gekocht.

Anderzijds vind ik het dan weer een keerzijde dat ik op deze leeftijd pas voor het eerst moeder word. Ik had het graag voor m’n 30e gehad.
Dus ik ben er nog niet uit wat ik voor mezelf nou het belangrijkst vind, carrière of moederschap. Ik had het ook heel leuk gevonden om bijv pas 50 te zijn als mijn kind volwassen is. Daar heeft hij ook veel aan.

Overigens: wat heel veel moeite op het werk wegvangt is een goede partner met wie je op 1 lijn zit. Als vrouw is het echt moeilijk als je man een carrieretijger is die het liefst fulltime werkt en zijn werk op 1 heeft staan. Ik heb heel veel geluk dat mijn man niet zo is. Scheelt mij al een boel werkstress.

Voor mij is er maar 1 groot voordeel geweest van laat kinderen krijgen ivm werk. En dat is dat we van 1 salaris kunnen leven. We werken allebei maar 1 van ons kan onbetaald verlof opnemen als t moet.
Mijn man heeft nu 4 maanden onbetaald verlof opgenomen en is mijn hele zwangerschapsverlof thuis, echt heerlijk.

We verdienen daardoor minder geld dan zou kunnen maar daar geef ik niet om

Hier nog één in het mbo-onderwijs, maar ik kan echt niet spreken over werkdruk. Sterker nog, een klein gedeelte van mijn tijd zit ik een beetje te FOKken!, te wachten tot mijn volgende les ( ). Maar goed, ik ben er inmiddels al wel achter dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen docenten die hart en ziel in hun onderwijs stoppen en docenten die wat hokjes afvinken maar meer ook niet. Ik schipper er ergens tussenin. Gedurende de jaren teer ik op ervaring en ben ik wel iemand geworden met de instelling: wat vandaag niet afkomt, komt morgen wel. Niemand die je er op afrekent binnen het mbo. Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds nakijkwerk van maart j.l. liggen (jongens en meisjes zijn op stage, dus zolang niemand ernaar vraagt lol....). En zo heb ik ook een collega die nog nakijkwerk van 1,5 jaar geleden had liggen, dus zo slecht doe ik het ook weer niet.

Er zijn collega's die invliegen voor hun lesuren, maar verder zie je die ook niet altijd. Geen idee of ze dan thuis aan het werk zijn of wat dan ook. Ik vind dat als je binnen het mbo je werk - als LB - niet af krijgt, je óf teveel bij het koffie-apparaat staat te lullen (en dat zijn er genoeg), je óf niet kunt plannen óf veel te ijverig/ambitieus bent. En ambitieus ben ik al een aantal jaar niet meer; vind ik ook niet belangrijk meer, en al helemaal niet binnen het onderwijs.

Daarentegen vind ik het contact met de klassen/studenten onwijs super, maar je moet er wel tegen kunnen, vooral niveau 2! Niveau 2 is meer sociaal-pedagogisch met veel schrijnende gevallen en motivatieproblemen. Niveau 4 is meer onderwijs-inhoudelijk.

Ik ontdek dit topic wat laat, @Amsel, maar ik heb heel goede ervaringen met de ondersteunende tak van het hoger onderwijs: veel begrip voor het feit dat je een gezinsleven hebt, ruime mogelijkheden tot thuiswerken, prima salaris, leuke collega's, groeimogelijkheden. Je zou kunnen denken aan een communicatiefunctie aan een hogeschool of universiteit. Zowel in faculteiten als bij centrale diensten zoeken ze vaak mensen. Ik zocht indertijd voor mijn eigen team een communicatiemedewerker en had veel moeite om iemand te vinden die goed was.

Bij de gemeente, veel baanzekerheid, lage werkdruk, goed cao, boodschappen doen tijdens werktijd.

quote:

Op zaterdag 11 september 2021 11:06 schreef _Lily_ het volgende:

[..]
Hier hetzelfde. Carrière netjes op de rit en bepaalde handige dingen behaald voor ik moeder werd. En dat legt me momenteel op het werk geen windeieren. Ik heb 7 jaar fulltime gewerkt (bij ons is dat 48 uur per week) voor ik moeder werd. En in die jaren heb ik alles voor m’n werk gedaan wat nodig was en een huis gekocht.

Anderzijds vind ik het dan weer een keerzijde dat ik op deze leeftijd pas voor het eerst moeder word. Ik had het graag voor m’n 30e gehad.
Dus ik ben er nog niet uit wat ik voor mezelf nou het belangrijkst vind, carrière of moederschap. Ik had het ook heel leuk gevonden om bijv pas 50 te zijn als mijn kind volwassen is. Daar heeft hij ook veel aan.

Overigens: wat heel veel moeite op het werk wegvangt is een goede partner met wie je op 1 lijn zit. Als vrouw is het echt moeilijk als je man een carrieretijger is die het liefst fulltime werkt en zijn werk op 1 heeft staan. Ik heb heel veel geluk dat mijn man niet zo is. Scheelt mij al een boel werkstress.

Voor mij is er maar 1 groot voordeel geweest van laat kinderen krijgen ivm werk. En dat is dat we van 1 salaris kunnen leven. We werken allebei maar 1 van ons kan onbetaald verlof opnemen als t moet.
Mijn man heeft nu 4 maanden onbetaald verlof opgenomen en is mijn hele zwangerschapsverlof thuis, echt heerlijk.

We verdienen daardoor minder geld dan zou kunnen maar daar geef ik niet om

Misschien dat het in jouw geval met je leeftijd samenhangt, maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zelf heb ik gestudeerd en daarmee was ik klaar toen ik midden twintig was, daarna een paar jaar fulltime gewerkt in een baan die aansloot op mijn (universitaire) studie.

Voor mijn 30e hadden mijn man en ik een huis gekocht op 1 salaris en was ik zwanger, daarvoor hoef je toch niet eerst 40 te zijn?

quote:

Op maandag 27 september 2021 18:40 schreef KayaQ het volgende:

[..]
Misschien dat het in jouw geval met je leeftijd samenhangt, maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zelf heb ik gestudeerd en daarmee was ik klaar toen ik midden twintig was, daarna een paar jaar fulltime gewerkt in een baan die aansloot op mijn (universitaire) studie.

Voor mijn 30e hadden mijn man en ik een huis gekocht op 1 salaris en was ik zwanger, daarvoor hoef je toch niet eerst 40 te zijn?

De gemiddelde medisch specialist is rond zijn of haar 32e pas klaar. Als je dan ook nog gepromoveerd bent dan zit je zomaar richting de 40.

quote:

Op maandag 27 september 2021 19:20 schreef June. het volgende:

[..]
De gemiddelde medisch specialist is rond zijn of haar 32e pas klaar. Als je dan ook nog gepromoveerd bent dan zit je zomaar richting de 40.

Niet iedereen werkt als arts. Ik heb na mijn vierjarige wo opleiding een baan kunnen vinden op niveau met een prima salaris. Daarvoor hoefde ik niet eerst te promoveren. Vervolgens ben ik een jaar of vijf fulltime gaan werken en zo heb ik nog een aantal keer promotie gekregen.

Op die manier kun je het toch prima voor elkaar hebben rond je 30e?

quote:

Op maandag 27 september 2021 19:24 schreef KayaQ het volgende:

[..]
Niet iedereen werkt als arts. Ik heb na mijn vierjarige wo opleiding een baan kunnen vinden op niveau met een prima salaris. Daarvoor hoefde ik niet eerst te promoveren. Vervolgens ben ik een jaar of vijf fulltime gaan werken en zo heb ik nog een aantal keer promotie gekregen.

Op die manier kun je het toch prima voor elkaar hebben rond je 30e?

Maar Lily heeft het toch over haar eigen situatie, waarin het dus niet mogelijk was om klaar te zijn met je opleiding op je 30e. Dan kun je wel zeggen dat dat niet nodig is, maar dat is toch gewoon haar realiteit

Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo? ik herken het niet zo uit mijn omgeving geloof ik.

quote:

Op maandag 27 september 2021 19:54 schreef Clubsoda het volgende:

[..]
Maar Lily heeft het toch over haar eigen situatie, waarin het dus niet mogelijk was om klaar te zijn met je opleiding op je 30e. Dan kun je wel zeggen dat dat niet nodig is, maar dat is toch gewoon haar realiteit

Klopt, maar de post waar zij op reageerde plaatste vroeg en laat moeder worden tegenover elkaar, waarbij je op late leeftijd voordeel zou hebben op carrièregebied.

Vandaar dat ik reageerde dat dit niet voor iedereen geldt.

quote:

Op maandag 27 september 2021 20:01 schreef SQ het volgende:
Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo? ik herken het niet zo uit mijn omgeving geloof ik.

Voor mij was dat zeker niet het ultieme. Het gaat zoals het gaat. Volgens mij is het eerder ultiem tegenwoordig om langer te wachten met kinderen krijgen, zo rond de 40 is niet ongewoon. Voor je 30e een kind komt vrijwel niet meer voor.

Een huis op één salaris vind ik persoonlijk wel fijn omdat het je zoveel vrijheid geeft. Je hoeft nooit in te zitten over het betalen van je huis, ook niet als het leven anders gaat dan je had verwacht.

En mocht je toch liever uit elkaar gaan, dan kan dat gemakkelijk zonder veel gedoe.

quote:

Op maandag 27 september 2021 20:01 schreef SQ het volgende:
Ik blijf me soms wel verbazen over de dingen die ik hier lees hoor. Dure (inloot)studies doen om vervolgens zo snel mogelijk parttime of helemaal niet meer te gaan werken, en de algemene ambitie om voor je dertigste een huis op 1 salaris te hebben en een gezin gesticht te hebben. Is dat momenteel het ultieme ofzo? ik herken het niet zo uit mijn omgeving geloof ik.

Stukje voortschrijdend inzicht ook gewoon soms

Ik heb ook zo'n dure inlootstudie gedaan, met de ambitie om daarna te promoveren en me verder omhoog te werken in mijn veld enzo. En toen liep ik er een tijdje rond en zag hoe het er écht aan toe ging. En mensen om me heen kregen kinderen en ik ging er zelf beter over nadenken, wat ik daadwerkelijk belangrijk vond en hoe ver ik daarvoor wilde gaan.

En toen had ik op m'n 30e inderdaad een compleet gezin, werkte ik eerst een paar jaar 3 en nu 4 dagen in een totaal ander werkveld dan mijn studie en volgens sommigen ook nog eens zwaar onder mijn niveau _{(die mensen zijn overigens welkom om eens een dagje te ruilen )}.

Ik denk weet dat er best wat mensen in mijn omgeving precies zo naar mij kijken als jouw stukje en ik kan er echt alleen maar om lachen

Niks persoonlijks overigens hoor maar ik vind het wel grappig dat ik jouw stukje dus wél precies herken uit mijn omgeving.

Edit: huis op beide salarissen wel trouwens; vind die ruimte wel lekker