Anekdotes uit Cuba

Om met een crosspost te beginnen:

=========

In Cuba hoorde je op straatfeesten vooral veel reggea en rap. Een verademing na de vele o zo authentieke bandjes die bij elke gelegenheid Guantanamera en andere klassiekers aan je tafeltje kwamen kwelen. Uiteraard in de hoop op dollars.
Maar goed, tijdens die feesten op straat viel me een bepaald nummer op dat wel goed klonk, maar ook volkomen onbekend. Kennelijk een lokale hit.
Op een van de laatste dagen van de reis zijn we met een boot op weg naar een palmeneilandje voor een ontspannen dagje strand. Op de boot klinkt weer hetzelfde nummer en van een van de bemanningsleden verneem ik eindelijk wat het is: Candy Man, inderdaad een Cubaan en wel uit Santiago de Cuba. Erg populair.
De dag erop reizen we door naar Havana. Ik wandel rond en word onmiddellijk weer door jongens op straat aangesproken. Nee, ik wil geen sigaren. Ja, ik weet al waar ik vanavond wil eten. Nee, ik heb geen T-shirt bij me om weg te geven. Maar ik bedenk me: misschien kan een van deze ritselaartjes zich nuttig maken door mij een CD-winkel te wijzen..
De jongen begint enthousiast te lachen als ik vertel wat ik wil. Tuurlijk, kan geregeld worden! Candy Man? Sure! Come with me! We lopen verder en ondertussen worden me de oren van mijn kop gekletst. Over zijn opleiding tot automonteur, zijn zus die vandaag jarig is. Dat het 31 december is en dus groot feest. Et cetera. Et cetera.
We komen aan bij het huis van een vriend en ik wacht. Helaas, deze kan pas morgen de gewenste CD leveren. We lopen verder en verder. Of ik Buena Vista Social Club gezien heb? Wat voor weer het is in Nederland? Enzovoorts. Hij geeft me een muntje met beeltenis van Che Guevara en koopt wat pindas bij een straatverkoper. Ondertussen lopen we maar verder en verder.
Hij wil me naar een bar brengen. Daar moet ik dan even wachten terwijl hij naar zijn huis loopt om de gevraagde CD op te halen. Gratis. En ook een CD van de salsaband van zijn zus. Hij had immers beloofd dat ie me vandaag aan een CD van Candy Man zou helpen? Nou dan! Aangekomen bij de bar moet er eerst gedronken worden: een Mojito voor hem en een voor mij. Dan nog eentje en daarna gaat ie echt de CD halen. Had ie toch beloofd? Nou dan!
Inderdaad, halverwege de tweede Mojito staat ie op en verdwijnt. Ik wacht een kwartier tot ie weer verschijnt. Met een CD inderdaad. Een CD-R, waarvan op geen enkele manier blijkt wat en of er wel iets op staat. Dit moet de Cd van Candy Man zijn. Over de salsaband van zijn zus spreken we niet meer.
Hij drinkt verder van zijn Mojito en dan komt toch eindelijk de aap uit de mouw. Hij heeft een kindje van twee jaar oud, zegt ie (als ik iedereen in Cuba moet geloven die claimt een klein kindje te hebben, moet het land een waanzinnige bevolkingsgroei kennen). Hij heeft weinig geld en melk is zo duur. In de oude stad kost het maar vier dollar, maar hier kost een pak melkpoeder wel tien dollar! Kan ik niet een pak voor hem betalen? k slik de vraag in waarom hij zijn melk dan niet in het oude centrum koopt en wil weg.
Of ik al weet waar ik vanavond wil eten? Hij weet echt een heel goed adresje. Ik zeg dat ik met vrienden ga eten en dat we al weten waar. Ik moet bovendien terug naar het hotel (een smoes). Of hij niet even mee kan lopen naar het hotel, dan kan ie daar misschien mijn vrienden overhalen?
Eerst maar eens de drankjes betalen (ik betaal, dat spreekt voor zich). Godverdomme! Zestien dollar! Ik was inmiddels gewend aan de plaatsen buiten Havana, waar een cocktail gemiddeld 2,50 dollar kost. Het is weer even schrikken dat het hier vier tot vijf dollar per drankje is. Ik heb dus al acht dollar aan hem gespendeerd, terwijl een CD hier gemiddeld vijf dollar kost. No way dat ik ook nog melk voor hem koop.
We lopen naar buiten. Hij moet nog even terug naar binnen. Even naar het toilet. Als ie weer naar binnen is gestapt aarzel ik een seconde. Dan loop ik snel weg, zonder nog om te kijken. Het is niet netjes, maar ik heb er nu genoeg van en dit is de makkelijkste weg om van hem af te komen.

(thuis blijkt dat er helemaal niks op de CD staat).

De volgende dag, Nieuwjaarsdag, loop ik door een winkelstraat in het oude centrum van de stad. Bijna alles is gesloten, maar juist een muziekwinkel blijkt open te zijn. Ik stap binnen, bekijk de CDs, maar vind niet wat ik zoek. Iemand spreekt me aan. Of hij me kan helpen? Ik vertel wat ik zoek en hij lacht. Nee, dat hebben ze niet. Ze hebben alleen CDs van officiële artiesten. Hij vindt het wel goed, maar verkoopt het niet.
Waar kan ik dan wel de gezochte CD vinden, vraag ik. We wachten op een collega die aan het lunchen is. Eenmaal terug gekeerd blijkt deze collega de CD wel te kunnen leveren, maar pas morgen. Morgen ben ik echter al terug in Nederland. Hmm, momentje. Hij belt even een vriend. Geregeld! Ik moet om twee uur terug komen. Dan is de vriend er ook, met de CD. Kost zeven dollar. Prima.
Om twee uur ben ik terug in de winkel. Momentje nog! De vriend woont aan de andere kant van de stad en moet per taxi komen. Elk moment! Tegen drie uur stapt de vriend de winkel in, met CD-R met gekopieerd hoesje. De winkelbediende stopt de CD in een stereosetje en laat horen dat er op staat wat er op moet staan. Ik betaal zeven dollar en vertrek. Met CD van Candy Man.

Pfff.

Tegen het eind van de reis waren we in Vinales; een dorpje van hooguit een paar duizend zielen. Het bestaat uit een stuk of vier evenwijdige straten en de dwarsstraten en er is eigenlijk weinig bijzonders te doen of te zien. Het gaat om de gelijknamige vallei waarin het dorpje ligt, waar prachtige bergen van gerodeerde kalksteen staan temidden van koffieplantages.

Op die avond waren twee reisgenoten en ik aanbeland in een van de twee kroegen van het dorp. Die sloot om 01.00 uur, net als de andere kroeg aan de overkant van de straat. Geen nood: een Cubaanse jongen kende wel wat mensen bij die andere kroeg, zodat we daar toch naar binnen mochten. We zijn daar dus verder gegaan met drinken (cuba libre uiteraard), kletsen en er werd koude, gebraden kip gegeten.

Zo rond 03.30 uur vond men het daar ook wel welletjes en moesten we gaan. Op straat kwamen we toevallig een Nederlands echtpaar tegen dat we al eerder die avond ontmoet hadden. Zij waren met hun Cubaanse chauffeur in hun huurauto (een klein Suzuki jeepje) door het dorp aan het karren op zoek naar iets wat nog open was. Zonder succes.

De chauffeur wist echter nog wel wat. Een van mijn reisgenoten vond het toen wel genoeg geweest en verdween naar het hotel. De rest van het gezelschap propte zich in de kleine Suzuki: mijn reisgenoot en ik samen met een Cubaanse jongen en twee Cubaanse meiden op de achterbank en het Nederlandse echtpaar samen op de passagiersstoel, zodat we met z'n achten in de auto zaten.
Het brandstoflampje brandde al (en het was te laat om nog ergens te kunnen tanken), maar dat verhinderde de chauffeur niet om het dorp uit te stuiven, de Cubaanse nacht in. We kwamen aan bij een gesloten bar in the middle of nowhere. Met rieten parasols, onder de bomen en naast een kabbelend beekje. De bar werd voor ons geopend, er werd muziek opgezet en we konden weer verder tot een uur of vijf, toen het ook daar ophield.
Weer met z'n allen die auto in gepropt en kennelijk had iemand weer kip besteld, want er moest ook nog een bord met twee gebraden kippen mee.

We reden dus terug: midden in de nacht, god weet waar, met forse snelheid over het platteland, opgepropt in een kleine auto waarvan al de hele tijd het brandstoflampje brandde, met acht personen waarvan ik er zes voor die avond nooit had gezien en met een bord met twee kippen...

quote:

---

Op woensdag 29 januari 2003 13:47 schreef TechXP het volgende:
Kon je het liedje niet gewoon via kazaa downloaden?

---

Maar probeer het eens.

En wat vond je er nu van? Ikzelf had er nogal gemengde gevoelens over (zie Cuba ).
Ik lees trouwens niks over kerels die hun zus te koop aanbieden. Vooral Santiago is rampzalig...

quote:

---

Op donderdag 30 januari 2003 16:14 schreef Hik het volgende:
En hoe waren de prijzen daar? Hoor van veel mensen dat het duur is, maar dat zijn de mensen die niet erg back-pack-reizen, zeg maar...

---

quote:

---

Op donderdag 30 januari 2003 16:14 schreef Hik het volgende:
Ben je trouwens weer met een reisorganisatie gegaan of deze keer op jezelf? En hoe waren de prijzen daar? Hoor van veel mensen dat het duur is, maar dat zijn de mensen die niet erg back-pack-reizen, zeg maar...

---

De prijzen waren redelijk, maar je kunt het natuurlijk zo duur maken als je wilt. We hebben nog geinformeerd wat het zou kosten om op oudejaarsavond naar de befaamde Tropicana show in Havana te gaan. Het antwoord: 250 dollar...
Eten in een restaurant of bij particulieren kost je meestal tussen de 8 en 10 dollar voor de complete maaltijd inclusief een drankje. Het eten is overigens over het algemeen nogal matig tot buitengewoon slecht.
Een taxirit van het centrum van een stad naar een buitenwijk kost meestal zo'n 3 tot 5 dollar. En dan neem je bij voorkeur dus geen Lada maar zo'n mooie oude Amerikaan!

quote:

---

Op vrijdag 31 januari 2003 18:00 schreef Maja het volgende:
In sommige kleine dorpjes konden we niet anders dan in een Lada stappen, omdat dit de enige taxi was die nog reed

---

quote:

---

Op vrijdag 31 januari 2003 17:52 schreef k_man het volgende:
Eten in een restaurant of bij particulieren kost je meestal tussen de 8 en 10 dollar voor de complete maaltijd inclusief een drankje. Het eten is overigens over het algemeen nogal matig tot buitengewoon slecht.

---

Bij particulieren derentegen heb ik zonder uitzondering lekker gegeten. In een aantal gevallen zelfs excellent!

quote:

---

Op vrijdag 31 januari 2003 18:24 schreef Maja het volgende:
Maar na 1 dollar fooi waren ze de koning te rijk

---

quote:

---

Op vrijdag 31 januari 2003 19:44 schreef Aernout het volgende:
Bij particulieren derentegen heb ik zonder uitzondering lekker gegeten. In een aantal gevallen zelfs excellent!

---

Ik vond het ook bij particulieren vaak erg matig. Al maakt de sfeer wel veel goed.

Het strand van Cayo Levisa

Santiago de Cuba

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 17:34 schreef YPPY het volgende:
Zijn dat jouw schoenen op het strand?

---

quote:

---

Ben je die weg nog over gekomen?

---

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 17:49 schreef YPPY het volgende:
Op de andere foto's staat en weg met een laagje water. En een bus ervoor.

---

Ja we zijn via een voetgangersbrug aan de overkant gekomen. Daar hebben we in de bergen gewandeld.

Had je ook gemerkt dat er nog een pagina 2 en 3 zijn?

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 17:54 schreef YPPY het volgende:
Niet gezwommen dus. Het ziet er zo wel leuk uit met die bus voor het water.

---

die bus is trouwens niet onze bus, wij hadden een veel luxer exemplaar.

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 23:22 schreef Hik het volgende:
Super k_man! Kan niet wachten om de rest te zien!

---

quote:

---

Op maandag 16 juni 2003 17:22 schreef Caipirinhia het volgende:
Wat spreken ze daar.. Lijkt dat het meest op Portugees of Spaans....
EN ja, waarschijnlijk cubaans, maar lijkt dat meer op portugees of Spaans, of gewoon ECHT nergens op?!

---

Cuba is Spaans geweest.

quote:

---

Op donderdag 24 juli 2003 10:59 schreef Dennis75 het volgende:
Begin oktober ga ik voor 3 weken naar Cuba, zijn er mensen hier die daar geweest zijn, en leuke, interessante plkeken weten waar ik zeker naar toe moet gaan???

---

Ga je op eigen gelegenheid?

Maar wat voor jou interessant is kan ik moeilijk beoordelen natuurlijk. Ik hou zelf nogal van architectuur en mooie steden en stadjes, terwijl het strand me veel minder trekt. Misschien is dat voor jou wel precies omgekeerd.

Hoe dan ook: vermijd Varadero. Ik ben er zelf gelukkig niet geweest, want het schijnt echt versachrikkelijk te zijn. Een soort toeristenreservaat waar je niks ziet van het 'echte' Cuba. Daar zitten dan van die mensen drie weken all-in aan het strand, maken een keer een dagexcursie naar Havana en hebben dan Cuba gezien...

Wat ik de mooiste dingen vond aan mijn reis:

• Havana is natuurlijk een must. Sommige panden in het centrum zijn net iets te mooi gerestaureerd, maar verder is het een erg mooi vervallen koloniale stad. Natuurlijk wandel je over de bekende Malecon boulevard langs zee, en over de Prado verder naar het centrum. Daar slenter je gewoon wat rond. Pas je aan aan het Cubaanse tempo (langzaaaaam). Beklim de toren van de Iglesia y Convento San Fransisco de Assis voor een erg mooi uitzicht over de stad. Havana is wel veel duurder dan de rest van het eiland.


• Santiago de Cuba. Net als Havana een prachtige koloniale stad. Wat gemoedelijker, schilderachtiger en met wat hoogteverschillen. Het kerkhof is hier erg mooi en in de omgeving ligt het Castillo del Morro en de bekendste kerk van Cuba: Basilica de la Virgen de la Caridad del Cobre.


• Het is moeilijk te bereiken en er is maar één hotelletje in de buurt, maar een wandeling door de Sierra Maestra naar de Commandancia (waar Fidel tijdens de revolutie een tijd zat) is wel erg leuk! Het is wel een inspannende wandeling, steil omhoog over smalle modderpaadjes.


• Remedios vond ik een erg leuk stadje. Wat er dan bijzonder aan is? Nou, eigenlijk helemaal niks, daarom juist. Er is maar één (mooi!) hotel, met tien kamers, dus heel veel toeristen zijn er niet. Er is een jaarlijks soort van carnaval met Kerst, maar verder is het volgens mij Cuba zoals Cuba is. Je kunt er lekker rondslenteren. Het is vrij klein: binnen een uur loop je vanaf het centrale plein de stad uit, maar ik vond het echt een leuk, sympathiek stadje. Leuke mensen ook (hier waren er vrijwel geen die iets van me wilden, maar waren ze oprecht sympathiek). Wel zijn hier ook weer de nodige mooie panden natuurlijk.


• Santa Clara is als stad niet veel soeps, maar het mausoleum van Che en de Tren Blindado (die de overwinning van Fidel en Che inluidde) moet je gezien hebben.


• Trinidad heeft een heel mooi, koloniaal centrum, maar vond ik wel heel erg toeristisch. Het centrum was ook kleiner en mider interessant dan ik had gedacht.De Torre Iznaga net buiten Trinidad was wel erg leuk (een toren om de slaven op de suikerplantage in de gaten te kunnen houden).


• Cienfuegos was vroeger een echt gokparadijs en de woonplaats van veel suikerbaronnen en maffia. Er si een heel mooi centraal plein en iets uit het centrum is een wijkje met echt prachtige paleizen van die suikerbaronnen. Het Palacio de Valle is de mooiste én te bezoeken.


• Vinales is een klein dorpje in de gelijknamige vallei. Hier komen wel redelijk veel toeristen, maar toch is het er allemaal heel leuk en relaxed. De bevolking is hier ook weer erg vriendelijk. De vallei is bekend om de merkwaardige bergen van kalksteen. Vanaf de twee grote hotels heb je een prachtig uitzicht over de vallei. Er is ook nog een bloemen- en fruittuin die erg leuk is. Beheerd door twee oude zussen. Als je de tuin gezien hebt krijg je een bordje vers fruit uit eigen tuin van ze en geef je ze natuurlijk een dollar.

Verder: het eten is vrijwel overal bijzonder matig. Dat is eigenlijk het enige nadeel van Cuba. Ga iig niet te veel eten in de restaurants van het hotel, of andere duidelijk herkenbare restaurants, want die zijn het ergst. 's Avonds ga je gewoon de straat op tot je wordt aangesproken. Dan loop je mee naar een particulier eethuisje waar moeder de vrouw lekker staat te koken voor de paar gasten van die avond. Kan qua eten ook nog tegenvallen, maar de sfeer is iig veel leuker. Kost je zo'n $ 10 voor een maaltijd en een drankje.
Je kunt voor de lunch ook wat geld omwisselen in het lokale geld (iemand spreekt je wel aan) en wat kopen bij een stalletje op straat.

Mensen zullen je veel aanspreken: voor een eethuisje, een casa particular (soort bed & breakfast - slapen bij de mensen thuis dus), maar vooral ook om je om geld of iets anders te vragen. Het irritante is dat sommige mensen je echt aanspreken uit interesse, maar dat velen dus ook op een dollar uit zijn. Mensen meteen afwimpelen is dus lullig (want mischien wil deze figuur echt gewoon een praatje maken), maar aan de andere kant zit je dan dus vaak een kwartier met iemand te praten tot de aap toch uit de mouw komt.

Klik eens op de tweede link in mijn sig voor foto's.

[Dit bericht is gewijzigd door k_man op 24-07-2003 12:26]