R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
In die laatste zin generaliseer je weer enorm en leg je alles bij anderen. Dat helpt ook niet (sorry, moest ik even kwijt)quote:Op woensdag 4 augustus 2021 21:07 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Het is vooral de manier in welke context het wordt gezegd.
Ik snap heel goed dat als je jezelf afstraft door te zeggen dat je niet genoeg je best hebt gedaan, dat alleen maar averechts werkt.
Wat ik vaak mee heb gemaakt, is dat mensen snel aan mij merken dat ik mezelf hoge eisen opleg. Dus ik heb heel vaak gehoord dat ik milder voor mezelf moest zijn. Maar ik kreeg er vervolgens vaak het vermoeden bij dat die mensen de ballen snappen van de hele situatie die erachter ligt.
Ik heb ontzettend veel moeite om enige structuur in mijn leven aan te brengen. Ik ga vanzelf van de hak op de tak en het wordt chaos. Zelfs de simpelste dingen kunnen mij heel veel moeite kosten. Wat heb ik dan aan "Wees mild voor jezelf"? Ik zou weleens problemen opgelost zien worden en als het nodig is, wil ik er keihard voor werken.
Ik heb het zo vaak gehoord van mensen die ontwetend, bemoeierig en betuttelend zijn. Dus ik koppel dat aan die woorden.
En wat betreft dat van "de psycholoog lost het allemaal voor je op". Ik heb dat niet gehoord uit de mond van een serieuze individuele behandelaar zelf. Maar ik merk wel dat het geclaimd wordt vanuit de instanties, als een soort advertisement. Ga maar naar de website van PsyQ bijvoorbeeld.
Maar het is heel erg in de samenleving geintegreerd. Het komt bijvoorbeeld vaak voor dat ouders hun kinderen met problemen van de ene specialist naar de andere slepen en naar de buitenwereld pronken dat ze dat allemaal voor hun probleemkind over hebben. Terwijl die problemen er zijn omdat die ouders het vertikken in te zien dat zij er zelf een zooi van maken.
Maar zou je geen baat hebben bij praktische hulp dan? Gewoon iemand die wekelijks komt om je te helpen structuur in de chaos te scheppen. Ik merkte toen ik nog met hulpverlening te maken had dat ik juist soms zo'n behoefte had aan praktische hulp. Iemand die me even iets uit handen nam, in plaats van alleen maar gesprekken.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik snap dat je praat vanuit je eigen (slechte) ervaringen. Maar het gaat imo wel wat ver om te denken dat je weet met welke motieven ouders met hun kinderen een beroep doen op de hulpverlening. Ik ga me verder niet in een discussie daarover mengen.
The love you take is equal to the love you make.
Nee, de beperkingen van de realiteit in dit gedachte experiment. Je moet toch bij jezelf beginnen lijkt mij en je eigen concrete doelen stellen. Hoe kun je dat doen als je niet concreet hebt wat je obstakels zijn en hoe die in de ideale situatie kunnen zijn weggenomen?quote:
Ik begrijp je niet helemaal.
Ik zou in ieder geval totaal niet willen dat ik mij van de realiteit niks hoef aan te trekken. Ik wil namelijk in de realiteit leven en nog meer ontdekken wat dat inhoudt.
Dus je wilt het gevoel hebben dat je leven onveilig is met zo min mogelijk comfort, zo veel mogelijk onder de mensen zijn, en zo veel mogelijk verschillende dingen ervaren als ik het goed begrijp? Daar hoeft dan toch niets moeilijks aan te zijn? Een survival groepsvakantie in de rimboe tikt al deze punten wel aan. Volgens mij was dat ook al eens voorgesteld?quote:Als ik zou willen, laat ik mijn leven zoals het nu is en blijf ik in mijn veilige comfortzone leven. Mijn grootste nachtmerrie zou zijn dat dit doorgaat tot aan mijn dood. Dan zou ik mijn leven als compleet zinloos beschouwen.
Ondanks al mijn angsten weet ik dat ik de potentie moet hebben om krachtig in het leven te kunnen staan.
Ik heb ook mijn social awkwardness. Omwille van dat accepteren dat ik dan maar in een sociaal isolement ga leven, doe ik nooit!
Ik ben ervan overtuigd dat er manieren bestaan om mezelf uit de spiraal te halen. Dat het tot nu toe te weinig heeft opgeleverd, zie ik als een teken dat ik iets beter zou kunnen doen in mijn manier van aanpakken.
Dat van de psychische hulpverlening is heel klote. Ik zou willen dat het makkelijker was. Helaas is dat niet zo. Het leven is niet makkelijk, maar juist het proces hoe je sterker wordt door ervaring maakt het juist interessant
Maar vind je dit niet de allergrootste paradox van wat je tot nu toe allemaal post? Enerzijds beweer je niets liever te willen dan uit je comfortzone komen, zonder hulp van anderen, al helemaal zonder medicijnen, want dat is zwak, 100% nuchter wil je alle problemen zelf oplossen, hoe slechter je je erbij voelt hoe beter krijg ik het idee, want dat geeft ten minste het gevoel dat je aan het afzien bent en zelf aan iets werkt. En anderzijds geef je je angst als een legitieme reden op waarom je je laat beperken in het doen van dat alles!quote:
Ik zou om die reden eigenlijk niet willen dat ik zelf kan bepalen hoe mijn leven eruit gaat zien.
Ik hou juist van het opdoen van nieuwe ervaringen. Van het ontdekken van dingen en gevoelens die ik nog niet eerder ken.
Daarom baal ik er ook van dat mijn angsten mij teveel beperken om dat aan te gaan. En vooral daarom heb ik er een schijthekel aan als mensen aankomen met "wees mild voor jezelf". Ik ervaar dat als iets wat mij nóg meer afremt.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik ga nu met een totaal andere invalshoek komen, waarin ik totaal niet tegemoet kom aan jou of wie dan ook's beleving:quote:
Het is vooral de manier in welke context het wordt gezegd.
Ik snap heel goed dat als je jezelf afstraft door te zeggen dat je niet genoeg je best hebt gedaan, dat alleen maar averechts werkt.
Wat ik vaak mee heb gemaakt, is dat mensen snel aan mij merken dat ik mezelf hoge eisen opleg. Dus ik heb heel vaak gehoord dat ik milder voor mezelf moest zijn. Maar ik kreeg er vervolgens vaak het vermoeden bij dat die mensen de ballen snappen van de hele situatie die erachter ligt.
Ik heb ontzettend veel moeite om enige structuur in mijn leven aan te brengen. Ik ga vanzelf van de hak op de tak en het wordt chaos. Zelfs de simpelste dingen kunnen mij heel veel moeite kosten. Wat heb ik dan aan "Wees mild voor jezelf"? Ik zou weleens problemen opgelost zien worden en als het nodig is, wil ik er keihard voor werken.
Stel nu eens dat jij de touwtjes helemaal niet handen hebt? Dat jij helemaal jouw stappen niet zet in je leven. Dat dit alleen maar slechts zo lijkt door hoe je menselijke subjectieve psyche werkt... dat je in werkelijkheid gewoon een organisme bent - net als alle andere dieren - met een overlevingskracht in zich, dat zijn eigen intelligentie heeft, en op de momenten dat het zo moet zijn wel met de juiste ingevingen en oplossingen komt. Zou het herkennen en inzien daarvan niet een gigantische rust kunnen geven, een basisvertrouwen, waardoor je minder zand in de molen gaat strooien met je zogenaamde 'controle over de gang van zaken'? Mijn ervaring is dat het angstige 'ik moet alles regelen en controleren' alleen maar averechts werkt in de zoektocht naar flow in het 't leven.
Jep, dit is misschien ff totaal andere koek dan je gewend bent. Je kunt hier waarschijnlijk niks mee nu. Toch vraag ik je deze andere kijk eens de komende maanden te gaan overwegen. Gewoon af en toe, maar wel vaak genoeg. Ik verwacht geen reply van je. Overweeg 't gewoon in jezelf, voor jezelf. Ga onderzoeken hoe het/jij werkt. It liberates if you find out!
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 05-08-2021 00:30:22 ]
Eens kijken
@Maharski Nee hoor. Ik snap wat je bedoelt. Om juist controle te gaan krijgen, moet ik eerst die drang naar controle loslaten.
Ik doe sinds kort weer aan kickboksen: als ik teveel ga nadenken, gaat het fout. Dan sla ik mis en krijg ik klappen omdat ik mijn gezicht ongedekt hou. Als ik op mezelf leer vertrouwen en er niet over ga nadenken, dan lukt het al een stuk beter.
Ik doe sinds kort weer aan kickboksen: als ik teveel ga nadenken, gaat het fout. Dan sla ik mis en krijg ik klappen omdat ik mijn gezicht ongedekt hou. Als ik op mezelf leer vertrouwen en er niet over ga nadenken, dan lukt het al een stuk beter.
Juist ja! Goed bezig.quote:
@:Maharski Nee hoor. Ik snap wat je bedoelt. Om juist controle te gaan krijgen, moet ik eerst die drang naar controle loslaten.
Ik doe sinds kort weer aan kickboksen: als ik teveel ga nadenken, gaat het fout. Dan sla ik mis en krijg ik klappen omdat ik mijn gezicht ongedekt hou. Als ik op mezelf leer vertrouwen en er niet over ga nadenken, dan lukt het al een stuk beter.
Eens kijken
Nou ... vandaag gebeld door instantie waar ik mij had aangemeld.
Wederom wordt alles weer beoordeeld van eerdere rapporten en nauwelijks aandacht besteed aan wat ikzelf te zeggen heb.
Het ging afgelopen week nogal klote. Ik had allemaal zelftwijfels, weer het gevoel dat ik zo minderwaardig ben en het idee dat ik geen controle meer heb op mezelf. Dus ik ging nog bedenken dat het misschien toch verstandig is om weer in behandeling te gaan.
Godverdomme, wat bezielt die lui?!! Alles moet weer volgens het protocol en de problemen moeten daar ook bij passen. Nu gaan ze met mijn vorige behandelaars in overleg of het zin heeft mij therapie aan te bieden.
Goed bezig weer hoor, GGZ!
Ik heb mij sowieso al voorgenomen: ik accepteer alleen een behandeling als het mij significant wat gaat opleveren. Anders is het zonde van mijn tijd.
Walgelijk hoe ze zelf hun clienten opdringen hoe hun geestelijke gesteldheid is.
Wederom wordt alles weer beoordeeld van eerdere rapporten en nauwelijks aandacht besteed aan wat ikzelf te zeggen heb.
Het ging afgelopen week nogal klote. Ik had allemaal zelftwijfels, weer het gevoel dat ik zo minderwaardig ben en het idee dat ik geen controle meer heb op mezelf. Dus ik ging nog bedenken dat het misschien toch verstandig is om weer in behandeling te gaan.
Godverdomme, wat bezielt die lui?!! Alles moet weer volgens het protocol en de problemen moeten daar ook bij passen. Nu gaan ze met mijn vorige behandelaars in overleg of het zin heeft mij therapie aan te bieden.
Goed bezig weer hoor, GGZ!
Ik heb mij sowieso al voorgenomen: ik accepteer alleen een behandeling als het mij significant wat gaat opleveren. Anders is het zonde van mijn tijd.
Walgelijk hoe ze zelf hun clienten opdringen hoe hun geestelijke gesteldheid is.
Eén ding heb ik er wel allemaal van geleerd:
Ik hoef niet meer te twijfelen aan mezelf dat het aan mij ligt omdat ik een te gestoord geval zou zijn.
Dat heb ik altijd gedaan: zoveel behandelingen gehad en ik ben er nog niet overheen? Nee, logisch als ze hun werk niet goed uitvoeren, met hun inlevingsvermogen van een ijskast.
Ik hoef niet meer te twijfelen aan mezelf dat het aan mij ligt omdat ik een te gestoord geval zou zijn.
Dat heb ik altijd gedaan: zoveel behandelingen gehad en ik ben er nog niet overheen? Nee, logisch als ze hun werk niet goed uitvoeren, met hun inlevingsvermogen van een ijskast.
Ja dat was dus ook mijn ervaring met de officiele ggz zorg, en een reden waarom ik uiteindelijk (na heel veel jaren therapie en meewerking aan heel veel onderzoek) via de instellings route ben afgehaakt.
Jammer dat het bij jou ook niet best verlopen is nu.
Als ik het goed begrijp, had je eigenlijk gewild dat ze gewoon van jou zouden aannemen dat omdat jij je slecht voelt je hulp van hen nodig hebt?
Dat lijkt me ook niet meer dan logisch maar in de praktijk is het dat helaas niet.
Waarschijnlijk hadden anderen voorrang omdat de wachtlijst gewoon te hoog was.
Sommige instellingen hebben zelfs een patientenstop.
MIJN GEVOEL (dus MIJN SUBJECTIEVE MENING) zegt dat je er alles aan moet doen om te voorkomen dat je afhankelijk bent van ggz instellingen.
Indivuduele psychologen/coaches behandeldn je minder als een nummer of product.
Jammer dat het bij jou ook niet best verlopen is nu.
Als ik het goed begrijp, had je eigenlijk gewild dat ze gewoon van jou zouden aannemen dat omdat jij je slecht voelt je hulp van hen nodig hebt?
Dat lijkt me ook niet meer dan logisch maar in de praktijk is het dat helaas niet.
Waarschijnlijk hadden anderen voorrang omdat de wachtlijst gewoon te hoog was.
Sommige instellingen hebben zelfs een patientenstop.
MIJN GEVOEL (dus MIJN SUBJECTIEVE MENING) zegt dat je er alles aan moet doen om te voorkomen dat je afhankelijk bent van ggz instellingen.
Indivuduele psychologen/coaches behandeldn je minder als een nummer of product.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Erg is dat.quote:
Waarschijnlijk hadden anderen voorrang omdat de wachtlijst gewoon te hoog was.
soooo, da's mooi!
Ja maar het rare vind ik dat het al heel lang als probleem wordt gezien masr het nog steeds niet opgelost is.quote:
En de oplossing is altijd minder zorg - mensen eerder duidelijk maken dat ze zich aanstellen - extra zorgtaken neerleggen bij de samenleving - psychische gezondheidszorg meer tot een luxe maken - medicijnen minder vergoeden - enz.
Aan de ene kant kan ik er niet tegen als mensen volledig afhankelijk worden gemaakt van de GGZ en dus nooit meer uitstromen, terwijl het doel naar mijn mening toch moet zijn dat mensen er beter van worden en niet dat ze alleen maar achteruit gaan en steeds meer wegzinken in beperkingsdenken terwijl het de samenleving geld kost . Aan de andere kant kan ik ook absoluut niet tegen bezuinigingen die als revolutionair nieuwe oplossing worden gepresenteerd.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik maak eruit op dat ze helemaal geen problemen willen oplossen. Ze willen aantonen hoe effectief hun behandeling is.quote:
[..]
Ja maar het rare vind ik dat het al heel lang als probleem wordt gezien masr het nog steeds niet opgelost is.
Het gaat bijvoorbeeld zo:
Iemand met borderline geeft tijdens het begin van de behandeling aan dat hij gemiddeld 6x per maand de neiging ervaarde om iemand te manipuleren vanwege verlatingsangst. Tijdens het eind van de behandeling geeft hij aan dat het gemiddeld zo'n 2x per maand gebeurt. Dat soort gegevens worden gebruikt om aan te tonen hoe effectief hun behandeling is.
Er wordt geen rekening gehouden met de omstandigheden. Het maakt nogal verschil bijvoorbeeld of die persoon een relatie heeft of niet. En zo ja, hoe ziet die relatie er dan uit? Geeft de partner oprecht om die persoon of is hij/zij een manipulatief persoon?
En ook dan kan de frequentie van escalaties fluctueren. En zelfs als het gedrag van de persoon met borderline niet fluctueert, wil dat nog niet betekenen dat het probleem weg is.
Psychische problemen kan je niet meetbaar maken.
Het ergste van alles vind ik die arrogantie en pedantie van dat soort instellingen.
Pure machtsmisbruik!Ik ben kapot nu. Ik voel me ontzettend belazerd. En ik heb het zelf opgezocht, maar ook vanuit een positie dat het erop leek dat ik geen andere opties had.
Ja, dat gevoel krijg ik ook. Ik kan het ook niet bewijzen ofzo, maar ik heb het idee ook heel sterk. Omdat mijn ervaring ook is dat er in de ggz instellingen weinig naar argumenten wordt geluisterd, alle realistische bezwaren bijvoorbeeld worden niet serieus genomen en in plaats daarvan weggezet als een kenmerk van een stoornis (terwijl het dan niet zo is, en echte stoornissen zijn ze ook zuinig mee omdat dit extra behandeling betekent, dus geven ze vaak alleen kenmerken omdat dit het meest vrijblijvend is).quote:
Ik maak eruit op dat ze helemaal geen problemen willen oplossen. Ze willen aantonen hoe effectief hun behandeling is.
Het gaat bijvoorbeeld zo:
Iemand met borderline geeft tijdens het begin van de behandeling aan dat hij gemiddeld 6x per maand de neiging ervaarde om iemand te manipuleren vanwege verlatingsangst. Tijdens het eind van de behandeling geeft hij aan dat het gemiddeld zo'n 2x per maand gebeurt. Dat soort gegevens worden gebruikt om aan te tonen hoe effectief hun behandeling is.
Er wordt geen rekening gehouden met de omstandigheden. Het maakt nogal verschil bijvoorbeeld of die persoon een relatie heeft of niet. En zo ja, hoe ziet die relatie er dan uit? Geeft de partner oprecht om die persoon of is hij/zij een manipulatief persoon?
En ook dan kan de frequentie van escalaties fluctueren. En zelfs als het gedrag van de persoon met borderline niet fluctueert, wil dat nog niet betekenen dat het probleem weg is.
Psychische problemen kan je niet meetbaar maken.
Het ergste van alles vind ik die arrogantie en pedantie van dat soort instellingen.
Ik ben kapot nu. Ik voel me ontzettend belazerd. En ik heb het zelf opgezocht, maar ook vanuit een positie dat het erop leek dat ik geen andere opties had.
En ze zijn of erg star in hun behandelingen, alle klachten worden dan op het aanbod aangepast, de client moet passend bij de behandeling worden gemaakt ipv andersom. Of juist zo flexibel dat er eigenlijk van een plan geen sprake meer is en je net zo goed zelf je eigen behandelplan had kunnen schrijven omdat er dan nog meer strategie achter had gezeten.
Ik vind dat echt vreemd voor mensen met een hbo/universitaire opleiding maarja…
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik heb borderline,adhd en ptts, heb goede dingen en slechte dingen gezien in alle jaren dat ik in de geestelijke gezondsheidszorg rondloop en dat zijn er best veel.
Pas de laatste 2 jaar heb ik eindelijk de zorg die bij me past en die me vooruit brengt, dat is gedeeltelijk ook mijn eigen schuld geweest.
Je wantrouwen naar instellingen is dus niet onterecht, het is goed dat je aan jezelf wilt gaan werken, de mensen die je naar beneden halen zoveel mogelijk weghouden, dat heb ik ook gedaan, in jou geval is het je moeder dat is erg lastig, in mijn geval was het gemakkelijker, dat waren junks, was een kwestie van lang volhouden.
Sporten is goed, dat heb ik niet gedaan, ik ben me gaan storten op hobbies, het maakt niet uit, elke gezonde afleiding is goed, ik ken je overige verhalen niet hier, maar ik geloof wel in je, je kan dat wel, en heb je een mindere tijd geef dat dan ook ergens aan, desnoods hier, je mag me zelfs een dm sturen als het minder gaat, ik weet wel hoe het ongeveer werkt.
Het is vaak geen abc zoals in de boeken van de therapeuten staat
Pas de laatste 2 jaar heb ik eindelijk de zorg die bij me past en die me vooruit brengt, dat is gedeeltelijk ook mijn eigen schuld geweest.
Je wantrouwen naar instellingen is dus niet onterecht, het is goed dat je aan jezelf wilt gaan werken, de mensen die je naar beneden halen zoveel mogelijk weghouden, dat heb ik ook gedaan, in jou geval is het je moeder dat is erg lastig, in mijn geval was het gemakkelijker, dat waren junks, was een kwestie van lang volhouden.
Sporten is goed, dat heb ik niet gedaan, ik ben me gaan storten op hobbies, het maakt niet uit, elke gezonde afleiding is goed, ik ken je overige verhalen niet hier, maar ik geloof wel in je, je kan dat wel, en heb je een mindere tijd geef dat dan ook ergens aan, desnoods hier, je mag me zelfs een dm sturen als het minder gaat, ik weet wel hoe het ongeveer werkt.
Het is vaak geen abc zoals in de boeken van de therapeuten staat
Nee idd. En dat is eigenlijk ook juist goed.quote:Op zaterdag 14 augustus 2021 13:28 schreef Cupfighter het volgende:
Het is vaak geen abc zoals in de boeken van de therapeuten staat
Als je ADHD + borderline en PTSS hebt, kan ik mij wel een beetje een voorstelling maken hoe dat is.
Ik ben begonnen met kickboksen en voor mij persoonlijk zie ik daar iets in wat mij weleens heel goed kan helpen. Het is een goede training om te leren focussen en om in het hier en nu te blijven. Het is ook iets waardoor ik mij hopelijk wat krachtiger ga voelen en meer in mijn mannelijke energie
|
|
