R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
waarom willen jij en hexagon de hele tijd een conclusie? Waarom mogen we niet als vrijgezelle 30ers (waar dit topic over gaat) e.e.a. bespreken.quote:Op vrijdag 17 september 2021 10:27 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Maar, wat is nou de conclusie dan?
En als dit niet de bedoeling is van dit topic, wat mogen we dan wél bespreken?
Of willen we op fok! toe naar een beleid waarin elk topic zo snel mogelijk toespitst op een conclusie, zodat het gesloten kan worden ofzo?
De. Hele. Tijd? Volgens mij stel ik die vraag nu voor het eerst? Leuke afleiding verder, maar je belicht in je post 2 kanten, kinderen is kut, maar toch ook niet, en vrijgezel zijn is kut, maar toch ook niet. Zo lees ik je post dus dan vraag ik 'ja, wat is dan de uiteindelijke conclusie?' want dat beiden evenveel (niet) kut zijn lijkt me ook wat apart, er zal toch wel 1 meer of minder kut zijn dan de ander denk ik.quote:
[..]
waarom willen jij en hexagon de hele tijd een conclusie? Waarom mogen we niet als vrijgezelle 30ers (waar dit topic over gaat) e.e.a. bespreken.
En als dit niet de bedoeling is van dit topic, wat mogen we dan wél bespreken?
Of willen we op fok! toe naar een beleid waarin elk topic zo snel mogelijk toespitst op een conclusie, zodat het gesloten kan worden ofzo?
Breitling - Instruments for Professionals
Nja als er al een conclusie uit te trekken valt wat ik hier typ, is het waarschijnlijk de conclusie dat ik 32 ben en nog steeds geen flauw idee heb wat ik wil met mijn toekomst. Wat betreft kinderen zeker, wat betreft partner in iets mindere mate (dat weet ik wel vrij zeker dat ik dat vroeg of laat wil).quote:
[..]
De. Hele. Tijd? Volgens mij stel ik die vraag nu voor het eerst? Leuke afleiding verder, maar je belicht in je post 2 kanten, kinderen is kut, maar toch ook niet, en vrijgezel zijn is kut, maar toch ook niet. Zo lees ik je post dus dan vraag ik 'ja, wat is dan de uiteindelijke conclusie?' want dat beiden evenveel (niet) kut zijn lijkt me ook wat apart, er zal toch wel 1 meer of minder kut zijn dan de ander denk ik.
Het heeft allemaal twee kanten. Kinderen krijgen lijkt me enerzijds het mooiste wat er is omdat het substantie geeft aan je (gevoels) leven. Aan de andere kant lijkt het me enorm kut omdat ik in de praktijk vaak zie dat koppels met (jonge) kinderen worden geleefd door de omstandigheden i.p.v. dat ze de teugels zelf in handen hebben.
Nou, net nadat ik de vorige post geplaatst had ging me een lampje branden, dus nu kan ik je reactie een stuk beter plaatsen.quote:
[..]
Nja als er al een conclusie uit te trekken valt wat ik hier typ, is het waarschijnlijk de conclusie dat ik 32 ben en nog steeds geen flauw idee heb wat ik wil met mijn toekomst. Wat betreft kinderen zeker, wat betreft partner in iets mindere mate (dat weet ik wel vrij zeker dat ik dat vroeg of laat wil).
Het heeft allemaal twee kanten. Kinderen krijgen lijkt me enerzijds het mooiste wat er is omdat het substantie geeft aan je (gevoels) leven. Aan de andere kant lijkt het me enorm kut omdat ik in de praktijk vaak zie dat koppels met (jonge) kinderen worden geleefd door de omstandigheden i.p.v. dat ze de teugels zelf in handen hebben.
Breitling - Instruments for Professionals
Nee, natuurlijk zeg je niks raars of onsympathieks, dat beweer ik ook helemaal niet.quote:Op vrijdag 17 september 2021 11:06 schreef Autoscooter het volgende:
Ik zeg niks raars of onsympathieks volgens mij, dus het zal allemaal wel.
Overigens zou ik me na een tijd wel gaan afvragen of het niet handiger is om iets concreets (anders) te (gaan) doen in plaats van min of meer te blijven hangen in dezelfde ontdekkingen en overpeinzingen, want het nadenken over beide kanten van een relatie/kinderen is niks mis mee, maar als je te lang daar in blijft hangen dan kom je er niet meer uit.
[ Bericht 1% gewijzigd door CoolGuy op 17-09-2021 14:03:15 ]
Breitling - Instruments for Professionals
En dan?quote:
[..]
Nee, natuurlijk zeg je niks raars of onsympathieks, dat beweer ik ook helemaal niet.
Overigens zou ik me na een tijd wel gaan afvragen of het niet handiger is om iets concreets (anders) te (gaan) doen in plaats van min of meer te blijven hangen in dezelfde ontdekkingen en overpeinzingen, want het nadenken over beide kanten van een relatie/kinderen is niks mis mee, maar als je te lang daar in blijft hangen dan kom je er niet meer uit.
Beland je dan dakloos in de goot ofzo?
Als kinderloze vrijgezel hoef je helemaal nooit uit de mijmerstand te komen en je hebt toch tijd zat.
Blijkbaar bestaan er ook mensen die willen dat alles in het leven naar 1 grote ultieme conclusie leidt, zodat je weer verder kan, weer een deur dicht, weer een onzekerheid geelimineerd.
Dat is nou precies iets waar ik vaak tegenaan loop bij mensen die huisje-boompje-beestje hebben. Die streven daarnaar, het boeltje moet op orde zijn, het moet allemaal ergens naartoe gaan. Want dan heb je kinderen en dan wil je die een goed leven geven, dus dat is ook een soort project waarin je ergens naartoe werkt.
Als je geen kinderwens hebt denk je zo helemaal niet omdat je die prioriteit niet hebt. Daarom vind ik het niet zo inspirerend wat zij doen. En andersom vinden zij mij niet inspirerend, en dan krijg je idd dit soort gesprekken van "jamaar als je zó denkt, dan.....!"
En ik denk dan "ja maar zoals jij denkt, dat geldt voor mij niet."
Springfield's looking pretty dusty today
Precies Marz... Beetje mijmeren. Is toch niks mis mee...
Ik snap ook niet zo goed waarom CG en Hexagon richting een conclusie willen dwingen. Ik heb de indruk dat ze ons (mij) willen laten inzien dat ik eigenlijk jaloers ben ofzo. Of dat ik beter ''in het echte leven'' aan de situatie kan werken in plaats van op een forum erover schrijven, wat in hun ogen klagen is.
Vind dat nogal kortzichtig als ik eerlijk ben. Ze zien wat ik hier schrijf op fok!, maar 95+ % van mijn tijd ben ik helemaal niet op dit forum aanwezig en ben ik gewoon dingen aan het doen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Autoscooter op 19-09-2021 10:43:58 ]
Ik snap ook niet zo goed waarom CG en Hexagon richting een conclusie willen dwingen. Ik heb de indruk dat ze ons (mij) willen laten inzien dat ik eigenlijk jaloers ben ofzo. Of dat ik beter ''in het echte leven'' aan de situatie kan werken in plaats van op een forum erover schrijven, wat in hun ogen klagen is.
Vind dat nogal kortzichtig als ik eerlijk ben. Ze zien wat ik hier schrijf op fok!, maar 95+ % van mijn tijd ben ik helemaal niet op dit forum aanwezig en ben ik gewoon dingen aan het doen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Autoscooter op 19-09-2021 10:43:58 ]
Een beetje mijmeren is helemaal niks mis mee. Maar dat bedoelde ik niet, en wij weten beiden wat ik wél bedoel.quote:
Precies Marz... Beetje mijmeren. Is toch niks mis mee...
Ik snap ook niet zo goed waarom CG en Hexagon richting een conclusie willen dwingen. Ik heb de indruk dat ze ons (mij) willen laten inzien dat ik eigenlijk jaloers ben ofzo. Of dat ik beter ''in het echte leven'' aan de situatie kan werken in plaats van op een forum erover schrijven, wat in hun ogen klagen is.
Vind dat nogal kortzichtig als ik eerlijk ben. Ze zien wat ik hier schrijf op fok!, maar 95+ % van mijn tijd ben ik helemaal niet op dit forum aanwezig en ben ik gewoon dingen aan het doen.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik begrijp autoscooter wel. Vriendinnen van mij zijn allemaal gaan settelen en aan de kinderen. Ik leef een heel ander leven en merkte ook dat die kinderen steeds meer in de schijnwerpers stonden. Kind dit kind dat. Ik heb die moedergevoelens (nog?) niet en heb ook geen zin om oppas oid te zijn. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen die vriendinnen toch maar naar de achtergrond te laten verdwijnen en mensen te zoeken waar ik nu wel mee op een lijn leef. Het is best confronterend wanneer interessegebieden ineens splitsen. Denk dat dat ook wel een stukje maatschappelijke druk is.
Heel herkenbaar als 30er, vrijgezel en absoluut zonder nog rammelende eierstokken (wat haat ik die term).quote:
Dat is een kruis dat we als vrijgezellen / kinderlozen moeten dragenIk herken wel de soms wat zelfgenoegzame houding van mensen met partner en kinderen die zelf menen ''hun boeltje helemaal op het droge'' te hebben en je dan soms kunnen aanspreken met zo'n toontje van ''Ik heb het allemaal al waargemaakt in het leven, heb niemand meer wat te bewijzen, wanneer ga jij het eens laten zien?''
Maargoed, ik denk ook wel dat het toch nog wel in ons DNA zit om kinderen te willen en te settelen met een partner. Dat is iets wat we als mens honderdduizenden jaren in min of meer die vorm hebben gedaan, en in het dierenrijk werkt het soms nog steeds zo dat dieren die niet voortplanten / geen partner vinden worden verstoten door de groep of vroeger sterven.
Ik vind het zelf erg dubbel. Moet eerlijk zeggen dat soms als ik een avond bij vrienden met baby's ben geweest, ik na thuiskomst nog wel eens 10 minuten op de bank voor me uit zit te staren. Dat ik het soms allemaal niet begrijp waarom mensen dit zichzelf allemaal aandoen en ze het ook zo vanzelfsprekend vinden allemaal. Het is zo enorm veel gedoe. Vind mijn vrienden er ook vaak slecht uitzien door alle gebroken nachten. Dan kom ik bij ze aan in het weekend en zeggen ze '''Jezus wat ben jij bruin joh!'' Ja tuurlijk, ik heb die twee mooie dagen vandeweek lekker op mijn bootje doorgebracht. En jullie zo te zien binnen met een poepend / kotsend kind dat het RS virus had opgelopen.
Ze moeten erg op het geld letten omdat het allemaal enorm veel kost (kinderopvang etc). Sommigen zijn al 2 jaar niet meer op vakantie geweest. Dan ben je begin dertig denk ik dan, sta je nog in de kracht/piek van je leven.
Aan de andere kant denk ik ook : wat voor uitdaging blijft het single leven nou op de lange termijn bieden? Als je mensen ernaar vraagt beginnen ze al snel over dingen als reizen, naar Bali gaan, hobbies en noem maar op. Maar in mijn oren komt dat vaak neer op het leven dat ik als tiener en twintiger al heb geleefd. Op een gegeven moment heb je dat ook allemaal wel een keer gezien. Contacten bij NMLK, via een Yoga Klasje of een ander clubje is natuurlijk hartstikke leuk, maar op geen enkele manier inwisselbaar tegen de liefde / band die je kunt voelen voor je eigen kinderen en partner. Wat dat betreft vind ik single en kinderloos zijn in zekere zin ook erg oppervlakkig en weet ik 100% zeker dat je nooit als single kunt ervaren hoe een ouder voelt voor het eigen kind. Dat brengt toch een enorm diepe dimensie in je leven. Dan kun je 300 musea bezoeken, maar dat gaat het nooit compenseren.
Ik denk wel dat een partner de eerste stap is. Je moet eerst daarvan gaan houden. Logisch dat je nog niet aan kinderen moet denken als je uberhaupt nog geen partner hebt.
Ja, sommigen willen via kunstmatige inseminatie gelijk single ouder worden of willen hun zaad doneren maar dat Zijn er ook maar weinigen, die vaak al van jongs af aan die obsessie hebben.
Voor de meesten gaat het toch wel op volgorde.
En voor sommigen kan een partner misschien ook al voldoende zijn om liefde te ervaren.
Maar sommigen lukt dat gewoon niet, omdat ze de echte liefde niet kunnen vinden of toelaten . Tja dan moet je dat accepteren helaas. 1 van de kutdingen van het leven.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik vind dit wel heel lastig, om die gelijkgestemden te vinden.quote:
Ik begrijp autoscooter wel. Vriendinnen van mij zijn allemaal gaan settelen en aan de kinderen. Ik leef een heel ander leven en merkte ook dat die kinderen steeds meer in de schijnwerpers stonden. Kind dit kind dat. Ik heb die moedergevoelens (nog?) niet en heb ook geen zin om oppas oid te zijn. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen die vriendinnen toch maar naar de achtergrond te laten verdwijnen en mensen te zoeken waar ik nu wel mee op een lijn leef. Het is best confronterend wanneer interessegebieden ineens splitsen. Denk dat dat ook wel een stukje maatschappelijke druk is.
Ben zelf 32, en bijvoorbeeld gisteravond ging ik een keer in op de uitnodiging van een single vriend waarbij ik meestal vriendelijk bedank voor de uitnodiging.
En dan bevind ik me opeens op vrijdagavond als 32 jarige in een appartement drie hoog achter waar allemaal figuren tussen de 25 - begin dertig doodleuk lijntjes coke zitten te snuiven terwijl ze call of duty aan het spelen zijn
Dat ik echt denk : waar ben ik nou toch in hemelsnaam weer beland. Vanaf een bepaalde leeftijd is er vaak ook wel een reden waarom mensen nog single zijn. Volgens mij zijn er boven de dertig niet zo heel veel relatief stabiele mensen die geen gezinsleven ambieren en die nog binnen de grenzen van het normale op stap willen.
Aan de andere kant herken ik ook heel erg wat jij zegt, bij gesettelde vrienden met andere prioriteiten. Zo roept een vriend van mij steevast tegen mij ''Je bent altijd welkom bij ons thuis hé, weet dat!!'' Hartstikke aardig bedoeld, maar de beste man woont 100 km verderop in Breda, en ik ben de afgelopen 5 keer al naar hem toe geweest. Maar naar mij toe komen zit er steeds niet in
Dus grosso modo komt het er in mijn geval op neer dat degenen die nog single zijn halve cokeverslaafden zijn zonder verantwoordeljkheidsgevoel, en degenen die gesetteld zijn daar ben ik me constant aan het aanpassen aan hun agenda, zonder dat ze dat andersom doen.
Ander type mens opzoeken danquote:
[..]
Ik vind dit wel heel lastig, om die gelijkgestemden te vinden.
Ben zelf 32, en bijvoorbeeld gisteravond ging ik een keer in op de uitnodiging van een single vriend waarbij ik meestal vriendelijk bedank voor de uitnodiging.
En dan bevind ik me opeens op vrijdagavond als 32 jarige in een appartement drie hoog achter waar allemaal figuren tussen de 25 - begin dertig doodleuk lijntjes coke zitten te snuiven terwijl ze call of duty aan het spelen zijn
Vanaf een bepaalde leeftijd is er vaak ook wel een reden waarom mensen nog single zijn. Volgens mij zijn er boven de dertig niet zo heel veel relatief stabiele mensen die geen gezinsleven ambieren en die nog binnen de grenzen van het normale op stap willen.
Aan de andere kant herken ik ook heel erg wat jij zegt, bij gesettelde vrienden met andere prioriteiten. Zo roept een vriend van mij steevast tegen mij ''Je bent altijd welkom bij ons thuis hé, weet dat!!'' Hartstikke aardig bedoeld, maar de beste man woont 100 km verderop in Breda, en ik ben de afgelopen 5 keer al naar hem toe geweest. Maar naar mij toe komen zit er steeds niet in
Dus grosso modo komt het er in mijn geval op neer dat degenen die nog single zijn halve cokeverslaafden zijn zonder verantwoordeljkheidsgevoel, en degenen die gesetteld zijn daar ben ik me constant aan het aanpassen aan hun agenda, zonder dat ze dat andersom doen.
ze zijn er echt wel. Afgelopen jaar ook wel de nodige 30+ers met een relatie leren kennen die na een x aantal jaar weer single zijn. Het is echt niet zo dat iedere single 30+er een backpack met problemen heeft. Wel is het zo dat naarmate je leeftijd en dus ook levenservaring toeneemt je als mens ook negatieve ervaringen opdoet. Als je een keer gewoon gezellig wilt kletsen over dit onderwerp of je frustratie even wilt ventileren dan mag je me altijd DMen.
Heb ik ook last van, ik ben zelf 29 jaar, ik gebruik niet, heb geen vrienden die dit doen. (Heb dus wel vrienden)quote:
[..]
Ik vind dit wel heel lastig, om die gelijkgestemden te vinden.
Ben zelf 32, en bijvoorbeeld gisteravond ging ik een keer in op de uitnodiging van een single vriend waarbij ik meestal vriendelijk bedank voor de uitnodiging.
En dan bevind ik me opeens op vrijdagavond als 32 jarige in een appartement drie hoog achter waar allemaal figuren tussen de 25 - begin dertig doodleuk lijntjes coke zitten te snuiven terwijl ze call of duty aan het spelen zijn
Vanaf een bepaalde leeftijd is er vaak ook wel een reden waarom mensen nog single zijn. Volgens mij zijn er boven de dertig niet zo heel veel relatief stabiele mensen die geen gezinsleven ambieren en die nog binnen de grenzen van het normale op stap willen.
Aan de andere kant herken ik ook heel erg wat jij zegt, bij gesettelde vrienden met andere prioriteiten. Zo roept een vriend van mij steevast tegen mij ''Je bent altijd welkom bij ons thuis hé, weet dat!!'' Hartstikke aardig bedoeld, maar de beste man woont 100 km verderop in Breda, en ik ben de afgelopen 5 keer al naar hem toe geweest. Maar naar mij toe komen zit er steeds niet in
Dus grosso modo komt het er in mijn geval op neer dat degenen die nog single zijn halve cokeverslaafden zijn zonder verantwoordeljkheidsgevoel, en degenen die gesetteld zijn daar ben ik me constant aan het aanpassen aan hun agenda, zonder dat ze dat andersom doen.
Moet zeggen dat ik echt aan het focussen ben op mijn toekomst (studie/werk) dus ja.
Ik heb het idee dat ik te weinig tijd heb in mijn eentje.... bizar. Ik ga nog langs bij die en die persoon en dan zijn wel verder in 2022 en dan heb ik nog steeds niet (gok ik) dit gedaan.
Er zijn zoveel interessante dingen op deze wereld....
Dit, bovendien heeft een 30+er zonder negatieve ervaringen ook een enorme rugzak. Hoe ontwikkel je dan ruggengraat.quote:
[..]
Ander type mens opzoeken dan
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Ik snap dit topic niet. Ik heb al een relatie vanaf dat ik begin 20 was en ben altijd gewoon naar feestjes gegaan en uit gegaan en naar discotheken.
Ik heb ook gestudeerd, een bijbaantje gehad en daarna een baan bemachtigd.
Je herkent singles denk ik alleen door goed te luisteren en op te letten. Alle plekken die je noemt zijn gewoon gemengd, daar lopen singles en mensen met een relatie door elkaar heen.
[ Bericht 25% gewijzigd door KayaQ op 27-09-2021 13:35:36 ]
Ik heb ook gestudeerd, een bijbaantje gehad en daarna een baan bemachtigd.
Je herkent singles denk ik alleen door goed te luisteren en op te letten. Alle plekken die je noemt zijn gewoon gemengd, daar lopen singles en mensen met een relatie door elkaar heen.
[ Bericht 25% gewijzigd door KayaQ op 27-09-2021 13:35:36 ]
Serieus, wat kom je hier dan doen?quote:Op maandag 27 september 2021 12:57 schreef KayaQ het volgende:
Ik snap dit topic niet. Ik heb al een relatie vanaf dat ik begin 20 [bla bla gestopt met lezen]
Je hebt al sinds je 20e een relatie en je komt in een topic voor single dertigers even betweterig doen dat je dit topic niet begrijpt? Nee natuurlijk begrijp je het niet als je al sinds je 20e een relatie hebt.
Ik bedoel dat mensen in een relatie ook op de plekken komen die genoemd worden. Die activiteiten zijn niet voorbehouden aan singles.quote:
[..]
Serieus, wat kom je hier dan doen?
Je hebt al sinds je 20e een relatie en je komt in een topic voor single dertigers even betweterig doen dat je dit topic niet begrijpt? Nee natuurlijk begrijp je het niet als je al sinds je 20e een relatie hebt.
Daar kan ik als niet - single prima iets over zeggen.
Als ouders hoef je niet altijd alles samen met je kinderen te doen.quote:
[..]
Het trekt automatisch een bepaalde kant op zodra er kinderen komen. Dat is niet de schuld van het koppel, maar dat is gewoon hoe het loopt.
Laatst was ik bijvoorbeeld met dit koppel op een terras, en de kinderwagen stond er ook bij. Iedereen sprak hen aan, over hun kind, hoe het ging, of de baby goed slaapt enzo. Vervolgens was het 20:00 uur en werd de baby een beetje huilerig en besloot de moeder dat we gingen afrekenen en naar huis gingen.
Al dit soort dingen zijn natuurlijk hartstikke logisch. Ze kunnen die baby niet alleen thuis laten. Op een gegeven moment is zo'n baby er klaar mee en moet het naar bed. Maar onderaan de streep zit ik er de helft van de tijd een beetje bij als een lulletje rozenwater en heb ik ook weinig in de melk te brokkelen over hoe laat we naar huis gaan. Dat besluiten de ouders, omdat het tijd wordt voor de baby.
Nogmaals : heel normaal allemaal vanuit het perspectief van de baby en de ouders gezien. Maar voor mij als single is het niet echt gezond. Wel af en toe, maar niet structureel. In mijn situatie kun je beter je eigen weg/pad kiezen waarin je zélf de teugels in handen kunt nemen en niet jouw avond voor een groot deel wordt bepaald door de baby van een ander koppel nota bene. In die zin is het niet gelijk. Misschien wel gelijkwaardig, maar niet gelijk.
Maar zoals Marz inderdaad zegt : daar ben je zelf altijd nog bij en je beslist zelf hoe ver je het laat komen. En door dit hier nu eens aan te stippen besef ik mij dat ik misschien soms een beetje te veel erin ben meegegaan. Je moet toch zelf ervoor zorgen dat je je boeltje op orde krijgt.
Ik ben moeder, maar ik spreek gewoon af met mijn vrienden zonder dat mijn kinderen daar bij zijn. En dan gaan we niet om 8 uur al weg
Tuurlijk kan dat.quote:
[..]
Ik bedoel dat mensen in een relatie ook op de plekken komen die genoemd worden. Die activiteiten zijn niet voorbehouden aan singles.
Daar kan ik als niet - single prima iets over zeggen.
Maar het valt mij wel op dat veel mensen in een relatie die ik spreek, zichzelf altijd de positieve uitzondering op de regel vinden en zichzelf nog heel outgoing vinden.
Terwijl in slechts een fractie van de gevallen komt dat enigszins in de buurt van de realiteit. In veruit de meerderheid van de gevallen zie je dat men nog maar een fractie van voorheen beschikbaar is om met anderen dan de eigen partner (en/of kinderen) dingen te ondernemen.
Dat is op zichzelf geen verwijt, sterker nog : het is volstrekt logisch. Natuurlijk is het niet zo dat mensen met een relatie totaal niet meer in het uitgaans/openbare leven te bekennen zijn. Dat wordt hier denk ik ook niet beweerd. Alleen de spoeling wordt een stuk dunner, en dat kan lastig zijn. Veel meer dan dat zeggen we denk ik niet hier.
Volgens mij geldt dat voor de meeste dertigers. Ik ken niet anders dan dat mensen zich wat meer met hun eigen zaken bezig gaan houden vanaf een jaar of 30.quote:
[..]
Tuurlijk kan dat.
Maar het valt mij wel op dat veel mensen in een relatie die ik spreek, zichzelf altijd de positieve uitzondering op de regel vinden en zichzelf nog heel outgoing vinden.
Terwijl in slechts een fractie van de gevallen komt dat enigszins in de buurt van de realiteit. In veruit de meerderheid van de gevallen zie je dat men nog maar een fractie van voorheen beschikbaar is om met anderen dan de eigen partner (en/of kinderen) dingen te ondernemen.
Dat is op zichzelf geen verwijt, sterker nog : het is volstrekt logisch. Natuurlijk is het niet zo dat mensen met een relatie totaal niet meer in het uitgaans/openbare leven te bekennen zijn. Dat wordt hier denk ik ook niet beweerd. Alleen de spoeling wordt een stuk dunner, en dat kan lastig zijn. Veel meer dan dat zeggen we denk ik niet hier.
De een is alleen nog maar aan het werk 60 uur per week. Een ander krijgt een gezin, of koopt een huis, verdwijnt in een jarenlange helse verbouwing en heeft het ineens alleen nog over de greepjes van zijn nieuwe keuken.
Het is gewoon een andere levensfase voor veel mensen, dat geldt niet alleen voor de mensen die een kind krijgen.
Eens. Dat is niet omdat kinderen, maar omdat 'eigen leven' meer en meer.quote:
[..]
Volgens mij geldt dat voor de meeste dertigers. Ik ken niet anders dan dat mensen zich wat meer met hun eigen zaken bezig gaan houden vanaf een jaar of 30.
De een is alleen nog maar aan het werk 60 uur per week. Een ander krijgt een gezin, of koopt een huis, verdwijnt in een jarenlange helse verbouwing en heeft het ineens alleen nog over de greepjes van zijn nieuwe keuken.
Het is gewoon een andere levensfase voor veel mensen, dat geldt niet alleen voor de mensen die een kind krijgen.
Breitling - Instruments for Professionals
Nah dat herken ik totaal niet. Maargoed, het is subjectief.
Op één uitzondering na zie ik in mijn vrienden- en kennisenkring dat mensen min of meer verdwenen zijn zodra er kinderen komen. Ja, op 2/3/4 momenten per jaar na, zoals Oud en Nieuw of een verjaardag. Dat voelt dan meer als een reunie in plaats van een continuerende vriendschap.
En dan nog merk je heel duidelijk dat je niet op hetzelfde level zit. Degenen zonder kinderen willen aan de zuip en lang doorgaan, terwijl ik bij degenen met kinderen vaak sterk de indruk krijg dat ze vooral langskomen omdat ze ''even hun gezicht'' willen laten zien. Maar zelfs in het korte tijdsbestek waarin ze aanwezig zijn, zijn ze constant bezig met hun mobiel/schakelen met het thuisfront of de kleine wel goed slaapt. Dus dan ben je eigenlijk alsnog in twee heel andere werelden.
Ik ken zelf één stel die er een beetje soepel mee om gaat en die nog wel leuk zijn om uit te nodigen ondanks hun kinderen. Bij de rest is het nogal geforceerd en plichtmatig.
En bij de singles merk ik juist dat ze nog wel wat willen doen, de een heeft een explosieve carriere, de ander niet. Daar merk ik niet echt onderscheid in.
Op één uitzondering na zie ik in mijn vrienden- en kennisenkring dat mensen min of meer verdwenen zijn zodra er kinderen komen. Ja, op 2/3/4 momenten per jaar na, zoals Oud en Nieuw of een verjaardag. Dat voelt dan meer als een reunie in plaats van een continuerende vriendschap.
En dan nog merk je heel duidelijk dat je niet op hetzelfde level zit. Degenen zonder kinderen willen aan de zuip en lang doorgaan, terwijl ik bij degenen met kinderen vaak sterk de indruk krijg dat ze vooral langskomen omdat ze ''even hun gezicht'' willen laten zien. Maar zelfs in het korte tijdsbestek waarin ze aanwezig zijn, zijn ze constant bezig met hun mobiel/schakelen met het thuisfront of de kleine wel goed slaapt. Dus dan ben je eigenlijk alsnog in twee heel andere werelden.
Ik ken zelf één stel die er een beetje soepel mee om gaat en die nog wel leuk zijn om uit te nodigen ondanks hun kinderen. Bij de rest is het nogal geforceerd en plichtmatig.
En bij de singles merk ik juist dat ze nog wel wat willen doen, de een heeft een explosieve carriere, de ander niet. Daar merk ik niet echt onderscheid in.
Ik denk dat voor veel mensen het krijgen van een kind samenvalt met een andere levensstijl. Minder gericht op feesten, zuipen en sloeren en meer op carrière, een vaste relatie en settelen. Kinderen komen daar ook bij, maar vaak gaan mensen in het stadium daaraan vooraf al anders leven, omdat ze een volwassen leven krijgen met meer verantwoordelijkheden.quote:
Nah dat herken ik totaal niet. Maargoed, het is subjectief.
Op één uitzondering na zie ik in mijn vrienden- en kennisenkring dat mensen min of meer verdwenen zijn zodra er kinderen komen. Ja, op 2/3/4 momenten per jaar na, zoals Oud en Nieuw of een verjaardag. Dat voelt dan meer als een reunie in plaats van een continuerende vriendschap.
En dan nog merk je heel duidelijk dat je niet op hetzelfde level zit. Degenen zonder kinderen willen aan de zuip en lang doorgaan, terwijl ik bij degenen met kinderen vaak sterk de indruk krijg dat ze vooral langskomen omdat ze ''even hun gezicht'' willen laten zien. Maar zelfs in het korte tijdsbestek waarin ze aanwezig zijn, zijn ze constant bezig met hun mobiel/schakelen met het thuisfront of de kleine wel goed slaapt. Dus dan ben je eigenlijk alsnog in twee heel andere werelden.
Ik ken zelf één stel die er een beetje soepel mee om gaat en die nog wel leuk zijn om uit te nodigen ondanks hun kinderen. Bij de rest is het nogal geforceerd en plichtmatig.
En bij de singles merk ik juist dat ze nog wel wat willen doen, de een heeft een explosieve carriere, de ander niet. Daar merk ik niet echt onderscheid in.
Voor mijn vrienden zonder kinderen is dat hetzelfde. Er is maar een enkeling die blijft hangen in een meer studentikoze levensstijl.
Van deze vrienden weet ik dat zij niet echt blij zijn met hun leventje, omdat ze het gevoel hebben de boot te hebben gemist. Periodes met depressies wisselen zich af met veel feesten en drinken om daarna weer ongelukkig te zijn met zichzelf en wanhopig te proberen er nog iets van te maken.
Niet echt iets om te ambiëren.
Ja, maar een paar jaar geleden toen nog niet iedereen in je omgeving kinderen had ging het over carrière en opscheppen en gekochte huizen etc. Het is gewoon hetzelfde verhaal, alleen dan toegespitst op een ander onderwerp.quote:
Nah dat herken ik totaal niet. Maargoed, het is subjectief.
Op één uitzondering na zie ik in mijn vrienden- en kennisenkring dat mensen min of meer verdwenen zijn zodra er kinderen komen. Ja, op 2/3/4 momenten per jaar na, zoals Oud en Nieuw of een verjaardag. Dat voelt dan meer als een reunie in plaats van een continuerende vriendschap.
En dan nog merk je heel duidelijk dat je niet op hetzelfde level zit. Degenen zonder kinderen willen aan de zuip en lang doorgaan, terwijl ik bij degenen met kinderen vaak sterk de indruk krijg dat ze vooral langskomen omdat ze ''even hun gezicht'' willen laten zien. Maar zelfs in het korte tijdsbestek waarin ze aanwezig zijn, zijn ze constant bezig met hun mobiel/schakelen met het thuisfront of de kleine wel goed slaapt. Dus dan ben je eigenlijk alsnog in twee heel andere werelden.
Ik ken zelf één stel die er een beetje soepel mee om gaat en die nog wel leuk zijn om uit te nodigen ondanks hun kinderen. Bij de rest is het nogal geforceerd en plichtmatig.
En bij de singles merk ik juist dat ze nog wel wat willen doen, de een heeft een explosieve carriere, de ander niet. Daar merk ik niet echt onderscheid in.
Als je 40 bent is het weer een ander onderwerp. De tijd van vroeger is voorbij. Levens ontwikkelen zich, mensen gaan verder, krijgen andere interesses. De hele tijd 'ja maar vroeger zus en zo' is leuk, maar dat roep je als je 40 bent nog steeds, en als je 50 bent ook.
Breitling - Instruments for Professionals
