R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal
Ik ben een man van midden 40 en heb sinds 5 maanden een relatie met een dame van 28. We zijn verliefd geworden en zijn heel erg gek op elkaar, het leeftijdsverschil merken we niet echt, we zijn intellectueel elkaars gelijke. We hebben officieel verkering zoals dat zo leuk heet, en fantaseren soms een beetje over de toekomst, samen reizen, misschien ooit eens samenwonen. Nu nog niet aan de orde natuurlijk, maar het is wel dik aan dus. Familie voorgesteld en alles. Ik heb uiteraard wel iets meer levenservaring en zij zit nog een beetje in een andere levensfase kwa uitgaan en feestjes en nieuwe mensen leren kennen en zo, maar dat is op zich geen probleem. Ik voel me mentaal ook nog lekker jong en vind uitgaan ook leuk.
Zij heeft vanaf het begin echter moeite om zich lichamelijk open te stellen. Kwa sex was het lange tijd wat lastig. Dat is prima, ik gaf haar de tijd en ruimte om lekker haar eigen tempo te bepalen en er werd wel veel geknuffeld en gezoend. Maar behalve dat was ze erg passief. Volgens haar had dat te maken met een beetje bindingsangst, haar vorige relatie was niet zo leuk uitgegaan. Het jaar daarna had ze alleen een beetje gescharreld en one-night-stands gehad. En hoewel we de hele dag heel verliefd doen blokkeert ze lichamelijk een beetje om verder te gaan.
Na twee maanden begon ik me toch af te vragen wat er nou precies aan de hand is. Als je zo verliefd bent en doet, elkaar dagelijks ziet en heel lang kust en knuffelt en blijft logeren ga je op een gegeven moment toch een keer verder lijkt me als je gek op iemand bent en de situatie voelt veilig. Ik heb toen maar op de man af gevraagd of ze mij misschien fysiek niet aantrekkelijk vond? Nee dat was het niet. Of ze misschien een nare ervaring met sex had gehad ooit wellicht? Nee ook niet. Of ze dan misschien nog met iemand anders contact had of in haar hoofd zat? Dat kan ik me namelijk wel voorstellen dat je dan nog niet klaar bent om je fysiek over te geven. Nee ook niet.
Ze vertelde dat ze gewoon moeilijk op gang komt in een nieuwe relatie om zich 'over te geven' en dat dat een beetje bindingsangst is en een beetje verlatingsangst ook. Dat vind ik prima, neem lekker de tijd zou ik zeggen. Maar op een gegeven moment begon ik me toch af te vragen wat dit nou voor relatie is? Een platonische? Ik vind zelf dat een gezonde relatie ook samen gaat met lichamelijk goed met elkaar zijn, Van elkaar genieten, al die stofjes die je aanmaakt tijdens sex, daarmee bindt je je ook emotioneel op dat niveau met de ander. Het maakt je als koppel ook sterker als je die kant van elkaar ontdekt of geeft.
Uiteindelijk kwam de sex een beetje op gang, maar wel een beetje grillig. Soms een paar keer achter elkaar, soms was het gevoel halverwege opeens weg bij haar. Vaak niet in de stemming, of moe of gestrest. Kortom er zat geen lekkere flow in. Vooral als zij tijdens het vrijen opeens helemaal uitschakelt vind ik een heel naar en ongemakkelijk gevoel. Ze voelt zich er zelf dan ook een beetje slecht over en weet zelf ook niet waardoor dat komt.
En hoewel het dus echt dik aan is, heeft ze soms ook opeens twijfel of ze wel voldoende tijd heeft gehad sinds haar vorige relatie om lekker te doen waar ze zin in heeft. Ze geeft aan nog een beetje in twee werelden te staan, aan de ene kant onze serieuze fijne relatie en aan de andere kant nog een beetje het studentenleven met feestjes en festivals en nieuwe mensen ontmoeten. Of dat ze misschien nog wel in haar eentje een reis zou willen maken. Ik heb meermaals gezegd dat als ze dat wil, dat ze dat echt moet gaan doen. Ik wil haar absoluut niet in de weg zitten namelijk. Ik ken het gevoel zelf ook van rond die leeftijd. Ik zou het jammer vinden als onze relatie stopt, maar ik wil haar ook niets ontnemen aan ervaringen en zelf ontplooiing. Ik begrijp dat helemaal en wil dat zij zich happy voelt. En als dat nog een tijdje single zijn is, dan is dat ook ok. Maar ze zegt dat ze juist niet meer single wil zijn en heel graag een relatie met mij wil. Ok, denk ik dan. Dan gaan we lekker door. Maar ik voel toch net niet helemaal die 100% verbinding, ook door ons grillige sexleven. En zo gaan we maar een beetje door.
Nu na 5 maanden kwam ik er toevallig achter dat ze met een jongen had afgesproken om te borrelen. Ik vroeg wie dat was en kwam toen in een doolhof van vage antwoorden terecht. Eerst was het een vriend van een vriendin, toen was het een vriend, toen was het iemand waar ze vorig jaar een beetje mee gedate had maar dat het niks was geworden, en uiteindelijk bleek het haar meest recente ex/scharrel te zijn waar ze het afgelopen jaar regelmatig een soort van serial one-night-stands mee had gehad als ze en een beetje dronken was. Omdat ze zo vaag deed maar eens gekeken op social media en inderdaad een overvloed aan hartjes en kusjes en liefje onder elkaars berichten. Ook alle tijd dat wij verkering hebben tot nu aan toe.
Dat vond ik een beetje vaag. En helemaal in combinatie met ons moeizame sex-leven. Nog maar eens doorgevraagd en nu blijkt dat ze al die tijd regelmatig appen en soms afspreken om koffie te drinken oid. Zonder mij daar iets over te vertellen. En dat is een beetje raar want wij zijn nu wel op het punt dat we wel weten wie wie is in ons leven, wie je vrienden zijn en met wie je even afspreekt en zo.
En toen kwamen alle cliche's: het is gewoon vriendschappelijk, ik vind hem niet leuk op die manier, hij weet dat ik een vriend heb, ik heb niks gezegd want dat zou niet leuk zijn voor jou, ik wil niks met hem, zo communiceren wij gewoon (over hartjes en kusjes). Ik heb haar uitgelegd dat ik dat niet zo gepast vind, buiten mij om regelmatig met een ex appen en afspreken. En dat ik haar juist heb gevraagd of zij nog contact heeft met iemand waarom het kwa sex zo moeizaam ging. Haar antwoord was dat ze hem had uitgelegd dat zij niet meer 'op die manier' (bootycall) konden afspreken, en dat ze toch geen gevoelens heeft en nu toch met mij is en dat ik haar moet vertrouwen.
Ook zegt ze dat onze moeizame fysieke relatie en haar twijfel of bindingsangst hier absoluut niets mee te maken heeft. Dat ik er een eigen verhaal van maak wat echt niet klopt. Ontkennen en omdraaien, ze vind mijn reactie en het doorvragen overdreven. Ik heb gevraagd hoe zij zich zou voelen als het andersom was. Daar kwam niet echt een duidelijk antwoord op. 'Ja dan zou ik jou gewoon vertrouwen' en 'je hoeft elkaar toch niet alles te vertellen de hele tijd'.
Ik ben er ook toevallig achter gekomen dat deze jongen verbaasd was te horen dat wij een relatie hebben. Ze heeft wel iets over mij verteld maar het dus een beetje in het midden gelaten wat precies. Zij ontkent dat en zegt dat hij dat heus wel langer wist. Een hoop kinderachtig gedoe dus.
Ik heb haar nog maar een keer voorgelegd of ze niet liever single wil zijn en lekker naar feestjes kan en kan doen waar ze zin in heeft, wellicht nog een beetje met die jongen scharrelen als ze dat wil. Maar dat wil ze niet. Ze zegt dat ze het contact wel zal verbreken en nu ook wel een beetje snapt dat het nogal ongepast is.
Maar ik merk dat ik een beetje ben afgeknapt hierdoor. Moeite met echt binden (hoewel ze ook zegt heel erg serieus met mij door te willen), matig sexleven, stiekem met een recente ex contact houden al die tijd.
Mijn alarmbellen gaan een beetje af. Is dit gewoon jonge onervarenheid en begrijpt ze niet dat je niet met exjes moet rondhangen als je iets nieuws begint? Of word ik gewoon heel erg in de maling genomen hier? Moet ik concluderen dat zij gewoon niet toe is aan een echte relatie? Of is dit nog een beetje de overgang van party-leven naar iets rustiger vaarwater? Mijn gevoel zegt dat er hier iets niet klopt, maar ik probeer ook een open mind te houden.
Sexuele overgave lijkt wel echt een serieus probleem voor haar, ze geeft aan dat het makkelijker is om dronken sex te hebben en dat ze nooit nuchter een one-night-stand zou kunnen hebben. Ze heeft ook een beetje een laag zelfbeeld en weet misschien niet zo goed hoe je een intieme band met iemand opbouwt. Hoewel dat in haar vorige relatie uiteindelijk wel lukte volgens haar.
Ze blijft maar zeggen dat ze met mij doorwil en dat ze er aan wil werken hoe wij fysiek met elkaar omgaan. Dat ze het zelf ook niet zo goed begrijpt en er van baalt.
Wat is hier nu aan de hand?
Moet ik hier maar gewoon een punt achter zetten? Of hoort dit gewoon bij met een jonger iemand daten met niet zoveel (relatie)ervaring, die nog een beetje zoekende is naar zichzelf?
Misschien heeft iemand dit ook een keer meegemaakt, of herkent dit vanuit haar perspectief?
Voordat ik allerlei conclusies trek die misschien niet juist zijn, zou ik graag eens de mening van een ander horen!
Alvast bedankt!
Ik ben een man van midden 40 en heb sinds 5 maanden een relatie met een dame van 28. We zijn verliefd geworden en zijn heel erg gek op elkaar, het leeftijdsverschil merken we niet echt, we zijn intellectueel elkaars gelijke. We hebben officieel verkering zoals dat zo leuk heet, en fantaseren soms een beetje over de toekomst, samen reizen, misschien ooit eens samenwonen. Nu nog niet aan de orde natuurlijk, maar het is wel dik aan dus. Familie voorgesteld en alles. Ik heb uiteraard wel iets meer levenservaring en zij zit nog een beetje in een andere levensfase kwa uitgaan en feestjes en nieuwe mensen leren kennen en zo, maar dat is op zich geen probleem. Ik voel me mentaal ook nog lekker jong en vind uitgaan ook leuk.
Zij heeft vanaf het begin echter moeite om zich lichamelijk open te stellen. Kwa sex was het lange tijd wat lastig. Dat is prima, ik gaf haar de tijd en ruimte om lekker haar eigen tempo te bepalen en er werd wel veel geknuffeld en gezoend. Maar behalve dat was ze erg passief. Volgens haar had dat te maken met een beetje bindingsangst, haar vorige relatie was niet zo leuk uitgegaan. Het jaar daarna had ze alleen een beetje gescharreld en one-night-stands gehad. En hoewel we de hele dag heel verliefd doen blokkeert ze lichamelijk een beetje om verder te gaan.
Na twee maanden begon ik me toch af te vragen wat er nou precies aan de hand is. Als je zo verliefd bent en doet, elkaar dagelijks ziet en heel lang kust en knuffelt en blijft logeren ga je op een gegeven moment toch een keer verder lijkt me als je gek op iemand bent en de situatie voelt veilig. Ik heb toen maar op de man af gevraagd of ze mij misschien fysiek niet aantrekkelijk vond? Nee dat was het niet. Of ze misschien een nare ervaring met sex had gehad ooit wellicht? Nee ook niet. Of ze dan misschien nog met iemand anders contact had of in haar hoofd zat? Dat kan ik me namelijk wel voorstellen dat je dan nog niet klaar bent om je fysiek over te geven. Nee ook niet.
Ze vertelde dat ze gewoon moeilijk op gang komt in een nieuwe relatie om zich 'over te geven' en dat dat een beetje bindingsangst is en een beetje verlatingsangst ook. Dat vind ik prima, neem lekker de tijd zou ik zeggen. Maar op een gegeven moment begon ik me toch af te vragen wat dit nou voor relatie is? Een platonische? Ik vind zelf dat een gezonde relatie ook samen gaat met lichamelijk goed met elkaar zijn, Van elkaar genieten, al die stofjes die je aanmaakt tijdens sex, daarmee bindt je je ook emotioneel op dat niveau met de ander. Het maakt je als koppel ook sterker als je die kant van elkaar ontdekt of geeft.
Uiteindelijk kwam de sex een beetje op gang, maar wel een beetje grillig. Soms een paar keer achter elkaar, soms was het gevoel halverwege opeens weg bij haar. Vaak niet in de stemming, of moe of gestrest. Kortom er zat geen lekkere flow in. Vooral als zij tijdens het vrijen opeens helemaal uitschakelt vind ik een heel naar en ongemakkelijk gevoel. Ze voelt zich er zelf dan ook een beetje slecht over en weet zelf ook niet waardoor dat komt.
En hoewel het dus echt dik aan is, heeft ze soms ook opeens twijfel of ze wel voldoende tijd heeft gehad sinds haar vorige relatie om lekker te doen waar ze zin in heeft. Ze geeft aan nog een beetje in twee werelden te staan, aan de ene kant onze serieuze fijne relatie en aan de andere kant nog een beetje het studentenleven met feestjes en festivals en nieuwe mensen ontmoeten. Of dat ze misschien nog wel in haar eentje een reis zou willen maken. Ik heb meermaals gezegd dat als ze dat wil, dat ze dat echt moet gaan doen. Ik wil haar absoluut niet in de weg zitten namelijk. Ik ken het gevoel zelf ook van rond die leeftijd. Ik zou het jammer vinden als onze relatie stopt, maar ik wil haar ook niets ontnemen aan ervaringen en zelf ontplooiing. Ik begrijp dat helemaal en wil dat zij zich happy voelt. En als dat nog een tijdje single zijn is, dan is dat ook ok. Maar ze zegt dat ze juist niet meer single wil zijn en heel graag een relatie met mij wil. Ok, denk ik dan. Dan gaan we lekker door. Maar ik voel toch net niet helemaal die 100% verbinding, ook door ons grillige sexleven. En zo gaan we maar een beetje door.
Nu na 5 maanden kwam ik er toevallig achter dat ze met een jongen had afgesproken om te borrelen. Ik vroeg wie dat was en kwam toen in een doolhof van vage antwoorden terecht. Eerst was het een vriend van een vriendin, toen was het een vriend, toen was het iemand waar ze vorig jaar een beetje mee gedate had maar dat het niks was geworden, en uiteindelijk bleek het haar meest recente ex/scharrel te zijn waar ze het afgelopen jaar regelmatig een soort van serial one-night-stands mee had gehad als ze en een beetje dronken was. Omdat ze zo vaag deed maar eens gekeken op social media en inderdaad een overvloed aan hartjes en kusjes en liefje onder elkaars berichten. Ook alle tijd dat wij verkering hebben tot nu aan toe.
Dat vond ik een beetje vaag. En helemaal in combinatie met ons moeizame sex-leven. Nog maar eens doorgevraagd en nu blijkt dat ze al die tijd regelmatig appen en soms afspreken om koffie te drinken oid. Zonder mij daar iets over te vertellen. En dat is een beetje raar want wij zijn nu wel op het punt dat we wel weten wie wie is in ons leven, wie je vrienden zijn en met wie je even afspreekt en zo.
En toen kwamen alle cliche's: het is gewoon vriendschappelijk, ik vind hem niet leuk op die manier, hij weet dat ik een vriend heb, ik heb niks gezegd want dat zou niet leuk zijn voor jou, ik wil niks met hem, zo communiceren wij gewoon (over hartjes en kusjes). Ik heb haar uitgelegd dat ik dat niet zo gepast vind, buiten mij om regelmatig met een ex appen en afspreken. En dat ik haar juist heb gevraagd of zij nog contact heeft met iemand waarom het kwa sex zo moeizaam ging. Haar antwoord was dat ze hem had uitgelegd dat zij niet meer 'op die manier' (bootycall) konden afspreken, en dat ze toch geen gevoelens heeft en nu toch met mij is en dat ik haar moet vertrouwen.
Ook zegt ze dat onze moeizame fysieke relatie en haar twijfel of bindingsangst hier absoluut niets mee te maken heeft. Dat ik er een eigen verhaal van maak wat echt niet klopt. Ontkennen en omdraaien, ze vind mijn reactie en het doorvragen overdreven. Ik heb gevraagd hoe zij zich zou voelen als het andersom was. Daar kwam niet echt een duidelijk antwoord op. 'Ja dan zou ik jou gewoon vertrouwen' en 'je hoeft elkaar toch niet alles te vertellen de hele tijd'.
Ik ben er ook toevallig achter gekomen dat deze jongen verbaasd was te horen dat wij een relatie hebben. Ze heeft wel iets over mij verteld maar het dus een beetje in het midden gelaten wat precies. Zij ontkent dat en zegt dat hij dat heus wel langer wist. Een hoop kinderachtig gedoe dus.
Ik heb haar nog maar een keer voorgelegd of ze niet liever single wil zijn en lekker naar feestjes kan en kan doen waar ze zin in heeft, wellicht nog een beetje met die jongen scharrelen als ze dat wil. Maar dat wil ze niet. Ze zegt dat ze het contact wel zal verbreken en nu ook wel een beetje snapt dat het nogal ongepast is.
Maar ik merk dat ik een beetje ben afgeknapt hierdoor. Moeite met echt binden (hoewel ze ook zegt heel erg serieus met mij door te willen), matig sexleven, stiekem met een recente ex contact houden al die tijd.
Mijn alarmbellen gaan een beetje af. Is dit gewoon jonge onervarenheid en begrijpt ze niet dat je niet met exjes moet rondhangen als je iets nieuws begint? Of word ik gewoon heel erg in de maling genomen hier? Moet ik concluderen dat zij gewoon niet toe is aan een echte relatie? Of is dit nog een beetje de overgang van party-leven naar iets rustiger vaarwater? Mijn gevoel zegt dat er hier iets niet klopt, maar ik probeer ook een open mind te houden.
Sexuele overgave lijkt wel echt een serieus probleem voor haar, ze geeft aan dat het makkelijker is om dronken sex te hebben en dat ze nooit nuchter een one-night-stand zou kunnen hebben. Ze heeft ook een beetje een laag zelfbeeld en weet misschien niet zo goed hoe je een intieme band met iemand opbouwt. Hoewel dat in haar vorige relatie uiteindelijk wel lukte volgens haar.
Ze blijft maar zeggen dat ze met mij doorwil en dat ze er aan wil werken hoe wij fysiek met elkaar omgaan. Dat ze het zelf ook niet zo goed begrijpt en er van baalt.
Wat is hier nu aan de hand?
Moet ik hier maar gewoon een punt achter zetten? Of hoort dit gewoon bij met een jonger iemand daten met niet zoveel (relatie)ervaring, die nog een beetje zoekende is naar zichzelf?
Misschien heeft iemand dit ook een keer meegemaakt, of herkent dit vanuit haar perspectief?
Voordat ik allerlei conclusies trek die misschien niet juist zijn, zou ik graag eens de mening van een ander horen!
Alvast bedankt!
Die is keihard vreemd aan het gaan.
They wish to cure us. But I say to you, WE are the cure!
"WHAT IF YOU'RE RIGHT AND THEY'RE WRONG?"
R.I.P DTS.
"WHAT IF YOU'RE RIGHT AND THEY'RE WRONG?"
R.I.P DTS.
Ik vind best dat je met een ex kan rondhangen als je een nieuwe relatie hebt (situatie-afhankelijk natuurlijk). Het probleemwoord hier is 'stiekem'.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik denk dat jij beter je tijd/liefde in iemand anders kan stoppen, dit is en wordt niets.
Kids are like farts in that way. They never seem to bother the owner as much as they bother everyone else.
Ziehier het effect van het leeftijdsverschil. Je merkt het niet, maar het is er dus wel.quote:Op dinsdag 29 juni 2021 02:55 schreef StevenZ het volgende:
Hallo allemaal
Ik ben een man van midden 40 en heb sinds 5 maanden een relatie met een dame van 28. We zijn verliefd geworden en zijn heel erg gek op elkaar, het leeftijdsverschil merken we niet echt, we zijn intellectueel elkaars gelijke.
- rest van de OP -
Meid wilt gewoon de hedonistische 20’er uithangen en dat is eigenlijk gewoon nog logisch ook.
[ Bericht 6% gewijzigd door Erasmus op 29-06-2021 06:10:35 ]
Klinkt alsof je wel aardig vermaak bent voor als er niks beter is. Wat krijgt ze van jou dat maakt dat ze je achter de hand houdt?
Op 
Ze gaat waarschijnlijk vreemd. Maar zit sowieso totaal anders in die relatie dan jij.
Anyway, als het in de eerste 5 maanden al allemaal zo moeizaam gaat, wat moet er dan in de toekomst van komen? Ik zou dit laten voor wat het is TS.
Anyway, als het in de eerste 5 maanden al allemaal zo moeizaam gaat, wat moet er dan in de toekomst van komen? Ik zou dit laten voor wat het is TS.
Je klinkt een beetje als een vaderfiguur voor haar.
Hier ervaring met eenzelfde leeftijdsverschil, dat verliep op ongeveer dezelfde manier alleen zonder de ex.
Een vrouw van 28 is vaak nog erg op zoek naar zichzelf.
Hier ervaring met eenzelfde leeftijdsverschil, dat verliep op ongeveer dezelfde manier alleen zonder de ex.
Een vrouw van 28 is vaak nog erg op zoek naar zichzelf.
Springfield's looking pretty dusty today
Een vrouw van 28 is niet echt meer op zoek naar zichzelf hoor. Tegen die tijd weten de meesten wel wat ze wel of niet willen.quote:
Je klinkt een beetje als een vaderfiguur voor haar.
Hier ervaring met eenzelfde leeftijdsverschil, dat verliep op ongeveer dezelfde manier alleen zonder de ex.
Een vrouw van 28 is vaak nog erg op zoek naar zichzelf.
Jouw post @TS staat bol van de rode vlaggen. Ik noem er een paar: uitspraken als 'heb ik wel genoeg van vrijgezelle tijd genoten, liegen / draaien over contact met ex, seksuele relatie moeizaam. Ik zou naar een toekomst uitkijken zonder haar.
Ze houd je nog ff aan het riempje totdat ze met zekerheid kan overstappen.
Pro: Woke, LGBTQQIP2SAA++, BLM, vaccinatieplicht, K. Harris, Vegan, immigratie, milleumaatregelen, (bio)diversiteit en Antifa
Anti: Wappiementaliteit, mileuvervuiling, racisme, antisemitisme, fvd/trumpisme, boeren en populisme.
Anti: Wappiementaliteit, mileuvervuiling, racisme, antisemitisme, fvd/trumpisme, boeren en populisme.
Ik lees vooral heel veel woorden over wat je zou willen dat dit is. Maar a. is het niet wat je wil. B. lijkt er weinig concreet waar er dan ook echt aan gewerkt wordt, kan worden. C. maakt het ook niet zoveel uit in hoeverre zij nou oprecht is, als het toch niet voor jou werkt. D heb je kennelijk ook niet zoveel aan duiding met al je levenservaring als je haar problematiek niet los kan of wil zien.
Als zij zegt dat het in haar zit, dan ligt het dus niet per se aan jou of jullie relatie. Dan heeft het wellicht ook niet zoveel zin om jezelf voor te doen als die oh zo begripvolle en relaxte peer die haar de tijd geeft, terwijl je ondertussen wel degelijk twijfelt. Zo juist die bindings- en verlatingsangst aan kan wakkeren daarmee en druk op de ketel zet met je hunkering naar bevestiging. Niet omdat die hunkering onterecht is, maar omdat je misschien gewoon niet zo geschikt bent om onder deze omstandigheden werkelijk te duiden waar de issues zitten. Meervoud ja, want dit ligt niet alleen aan haar onervarenheid.
Fuck andere mensen hun meningen, bepaal lekker zelf tot hoe ver je wil gaan. Wat maakt dit wel de moeite waard om door te gaan? Wat zijn concrete punten waar aan gewerkt kan worden? Hoe wil je dat effect meten cq zien?
Wanneer ben je tevreden? Tot hoe ver zou je willen gaan en waarom? Zowel met de vooruitgang van de relatie als eventueel de stekker eruit trekken.
Dat lijkt me een stuk nuttiger, aangezien het jouw relatie is en jij ermee moet leven, niet wij.
Als zij zegt dat het in haar zit, dan ligt het dus niet per se aan jou of jullie relatie. Dan heeft het wellicht ook niet zoveel zin om jezelf voor te doen als die oh zo begripvolle en relaxte peer die haar de tijd geeft, terwijl je ondertussen wel degelijk twijfelt. Zo juist die bindings- en verlatingsangst aan kan wakkeren daarmee en druk op de ketel zet met je hunkering naar bevestiging. Niet omdat die hunkering onterecht is, maar omdat je misschien gewoon niet zo geschikt bent om onder deze omstandigheden werkelijk te duiden waar de issues zitten. Meervoud ja, want dit ligt niet alleen aan haar onervarenheid.
Fuck andere mensen hun meningen, bepaal lekker zelf tot hoe ver je wil gaan. Wat maakt dit wel de moeite waard om door te gaan? Wat zijn concrete punten waar aan gewerkt kan worden? Hoe wil je dat effect meten cq zien?
Wanneer ben je tevreden? Tot hoe ver zou je willen gaan en waarom? Zowel met de vooruitgang van de relatie als eventueel de stekker eruit trekken.
Dat lijkt me een stuk nuttiger, aangezien het jouw relatie is en jij ermee moet leven, niet wij.
Stoppen. Naar mijn idee heeft dit niets te maken met leeftijdsverschil, maar met een meid die nog bezig is met een scharrel die ze misschien iets te leuk vond. Verspil je tijd niet.
-
Zo hallo TS, mag je vriendin dat zelf bepalen of ze met haar ex-scharrel (niet eens een echte ex) nog contact wil blijven houden of niet? Het is niet dat jij mag bepalen wie ze wel en niet ziet he vriend.quote:Is dit gewoon jonge onervarenheid en begrijpt ze niet dat je niet met exjes moet rondhangen als je iets nieuws begint?
Deze OP leest voor mij heel erg dat jij een bepaald beeld van een relatie hebt, en dat zij daar maar aan moet voldoen. Op dit moment is het niet zoals jouw beeld van een relatie is, dus moet zij alles maar veranderen.
Please consider the environment before printing this post.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Als er niks mis is met dat contact binnen een relatie die niet lekker loopt dan hoeft ze er niet zo geheimzinnig over te doen.quote:Op dinsdag 29 juni 2021 08:13 schreef KaBuf het volgende:
[..]
Zo hallo TS, mag je vriendin dat zelf bepalen of ze met haar ex-scharrel (niet eens een echte ex) nog contact wil blijven houden of niet? Het is niet dat jij mag bepalen wie ze wel en niet ziet he vriend.
Deze OP leest voor mij heel erg dat jij een bepaald beeld van een relatie hebt, en dat zij daar maar aan moet voldoen. Op dit moment is het niet zoals jouw beeld van een relatie is, dus moet zij alles maar veranderen.
Hoe heb je haar leren kennen? Vanwaar dit leeftijdsverschil?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dat ben ik met je eens, maar TS brengt het alsof er maar twee keuzes zijn: wel of niet. Wat hij dan ook nog eens brengt met dat denigrerende "begrijpt ze niet" en "exjes'. Daar ben ik het absoluut niet mee eens.quote:
[..]
Als er niks mis is met dat contact binnen een relatie die niet lekker loopt dan hoeft ze er niet zo geheimzinnig over te doen.
Please consider the environment before printing this post.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Jij bent de stabiele en veilige keuze maar niet zo spannend. Die andere kerel is dat wel en spanning is wat ze zoekt. (niet zo gek gezien haar leeftijd..)
Ik denk niet dat dit een succes gaat worden.
Ik denk niet dat dit een succes gaat worden.
OM KOFFIE TE DRINKEN OIDquote:Nog maar eens doorgevraagd en nu blijkt dat ze al die tijd regelmatig appen en soms afspreken om koffie te drinken oid
Om koffie te drinken oid
Om koffie te drinken oid
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Denk niet dat dit van toepassing is op je 28e.quote:jonge onervarenheid
Maar succes met deze relatie beëindigen en zoeken naar eentje die wel gaat zoals jij hem wil hebben, dat lijkt me leuker voor je.
WFPB!
28 Is te oud om dit aan haar leeftijd toe te schrijven. She is just not that into you. Zij wil iets anders uit deze relatie dan jij. Jij zit er volledig in, maar voor haar ben je een overweging. Als je het lang genoeg volhoudt, dan zal die balans vanzelf verschuiven, maar de vraag is of jij daar op wil zitten wachten. Het zou mij ook héél erg verbazen, als ze geen seks met die ander gehad heeft, terwijl jullie relatie ontstond.
Ik gok omdat zijn vriendin een behoorlijk aantal jaren later is geboren dan TS.quote:
Vanwaar dit leeftijdsverschil?
Ik vraag mij werkelijk af wie de oudste is in deze "relatie". Midden 40 en 28 zegt TS, maar ik denk dat het eerder 16 en 28 is. Als je deze smoesjes op je 40e nog niet doorziet, dan moet je je echt zorgen gaan maken.
One-night-stands aan de lopende band, maar in een relatie is de sex moeilijk? Dweil mij op hoor. Die wordt nog lekker aangeduwd door dat jong scharrel en jij bent haar veilige haven waar ze maar wat graag van profiteert.
One-night-stands aan de lopende band, maar in een relatie is de sex moeilijk? Dweil mij op hoor. Die wordt nog lekker aangeduwd door dat jong scharrel en jij bent haar veilige haven waar ze maar wat graag van profiteert.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |