Het peutertopic (2-4 jaar) deel 265

Mijn ergste ervaring hierbij is geweest dat ik U. als baby in de draagzak droeg. En dat een oude man hem een kus op z’n hoofd gaf.
Op dat moment was ik zó in shock dat ik niks heb gedaan of gezegd, ben gewoon weggelopen. Zo niks voor mij… maar ik kon niet geloven dat iemand dat echt deed..

Als ik die vieze vent nu zie, kan ik hem wel wurgen.

- BellaaElisa: N. 07-02-2018
- D.U.M.A.N.: U, maart 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, 8-2018
- NicolasJoy: S, 8-2018
- Aapieannie: V&J 29-10-2018
- Peejtur: L, 03-2019
- CaVaBien: M, 4-2019
- Rebubbled: Lily, 29-04-2019
- douche-eendje: Bas, 6-2019

Ugh duman gadverdamme.

Bas is nogal gevoelig en zachtaardig. Toen we vorige maand op vakantie waren was er een nogal vervelend jongetje wat het heel leuk vond om Bas hardhandig omver te duwen, van de glijbaan af te trekken etc. Nou, toen was ik even niet aardig tegen andermans DNA. Bas gaat dan pruilen en huilen.
Zwemmen was gisteren drama. Het leek leuk en gezellig, tot meneer kopje onder ging. Volgende week maar weer een poging.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 00:06 schreef aapieannie het volgende:
Hier laten ze gelukkig zelf heel goed weten wat ze wel en vooral niet willen. Vandaag ben ik met de kinderen bij de mc donalds wezen eten en daar zat een wat oudere man vlakbij. Die vroeg aan Vincent of hij een hapje van zn ijsje mocht, en voor ik zelf kon reageren gilde hij zelf al " nee, jij weg!" De man stond gepikeerd op, zei niks meer en liep weg.
Ik verbaas me er vooral over dat mensen denken dat dit geaccepteerd gedrag is...

Interessant, want hier gaan ze dus gewoon door. Ook deze kietelaar. De andere keer was tijdens een bruiloftreceptie waarbij een man, opvallend vaak mannen.., het leuk vond om te doen alsof hij haar eten ging afpakken tijdens Lily haar 'van mij' fase. Keer op keer op keer. Ik vond die sociale setting echt lastig om er wat van te zeggen.

Wat creepy Duman. 🙄

Tegen andermans DNA ben ik ook niet altijd even aardig. Sommige kinderen kunnen best irritant zijn

Wij gingen vorig weekend naar Madurodam en daar waren een paar jongetjes die irritant deden, zoals het bootje van Mayra afpakken en weggooien of als zij net door een tunneltje ging, er ook in gaan, waardoor Mayra weer terug moest kruipen, omdat ze bang was voor een botsing. Zij is dus erg afwachtend en durft geen nee te zeggen tegen anderen. Ze komt dat pas achteraf zachtjes tegen mij zeggen.

Maar goed, toen werd ik dus wel boos op die kinderen en heb ze ook boos aangesproken.

Tot nu toe met vreemden niet meegemaakt dat ze Sofie zomaar aanraakten. Wel heeft mijn vader de neiging om te veel te doen. Teveel plagen, teveel kietelen, teveel vast houden etc. Sofie zegt dan ook ‘stop, hou op!’ Maar dat vindt hij grappig en doet het dan nog een keer. Daar grijp ik ook op in.

Het is haar lijf en zij is degene die daar zeggenschap over heeft. Dus ook al is ze nog jong daar hebben mensen naar te luisteren. Ik vind het erg belangrijk dat Sofie van jongs af aan mee krijgt dat ze zelf bepaalt wie er aan haar zit.
Dat geldt niet alleen voor vreemden maar bijvoorbeeld ook voor ons. Als wij een knuffel vragen en ze zegt ‘nee’ dan is het nee. Zijn we aan het kietelen (waar ze regelmatig zelf om vraagt) en ze zegt ‘stop’ dan stoppen we. Wil ze opa en oma geen knuffel of kus geven dan is dat prima. Hoi of doei zeggen is ook goed.
Voor mijn gevoel draagt dit er nu wel al aan bij dat Sofie ook bij andere volwassenen/kinderen haar grenzen aan durft te geven.
Karakter zal ook zeker een rol spelen, daarin lijkt ze gelukkig meer op haar papa dan op haar mama

Ik benader grote/vervelende kinderen zoals ik dat met mijn eigen kind zou doen als die de overheersende partij is: rustig maar duidelijk, niet perse boos. Ik wil dat Jacob voor zichzelf leert opkomen en daarbij moet ik het goede voorbeeld geven.

Los daarvan heb ik ook wel eens met mijn handen in het haar gezeten hoor, als hij iets wilde in een speeltuin en opzij werd geduwd. Dan was er soms geen andere oplossing dan hem weghalen en troosten. En nu is hij soms de grote die een kleiner kind opzij duwt. Het is ook wel de realiteit dat er soms geen plek voor je is. Maar klieren of duidelijk grotere kinderen die beter zouden moeten weten, daar grijp ik wel op in.

Overigens is Jacob véél weerbaarder geworden in de afgelopen twee jaar. Waar hij eerst hard huilend afdroop als iemand maar naar hem wees, zegt hij nu gewoon tegen kinderen die 2x zou oud zijn 'ga eens opzij, ik wil van de glijbaan'. Dat is volgens mij rijping, en ervaring, en grotere woordenschat. En veel oefenen. Zeker ook op de crèche.

Het lijkt me lastig als je zelf moeite hebt met je eigen grenzen aangeven, dan kan je het minder goed voordoen en minder voor je kind opkomen. Je kan dit alsnog wel leren, denk ik /

Overigens hebben wij ook ooit wel de ongewenst aaiende ouderen in de supermarkt gehad en de tante die hem net te lang bleef vasthouden en zo. Maar dat heeft op mij niet zoveel indruk gemaakt omdat ik er zelf geen issues mee heb, en omdat het 99% van de tijd gewoon goed gaat. Als die dingen je heel erg raken zou ik dat als signaal opvatten voor mezelf .

- Elleska: L Mei 2018
- BellaaElisa: N. 07-02-2018
- D.U.M.A.N.: U, maart 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, 8-2018
- NicolasJoy: S, 8-2018
- Aapieannie: V&J 29-10-2018
- Peejtur: L, 03-2019
- CaVaBien: M, 4-2019
- Rebubbled: Lily, 29-04-2019
- douche-eendje: Bas, 6-2019

L is zachtaardig maar ook lomp dus we komen nog wel eens in de situatie dat hij over de grenzen van een ander kindje gaat. Zoiets als een kindje omver duwen of een tunneltje in gaan waar een ander kindje ook net in gaat zie ik hem ook doen. Daar zit geen enkel kwaad in en kan een keer gebeuren maar het is niet de bedoeling dat het door blijft gaan. Ik grijp echt wel in als ik merk dat een ander kindje angstig is of geen weerstand bied en probeer L te wijzen op de subtiele signalen dat de ander het niet leuk vind en als het niet helpt dan haal ik hem daar weg.

Hij kan meestal zelf wel goed zijn grenzen aangeven dus vaak kan ik hem situatie zelf laten zoeken maar als de ander niet luistert naar zijn grenzen dan is het tijd om te helpen. Soms is erbij gaan staan al genoeg, L uitleggen wat hij kan doen is stap 2 en als dat niet werkt dan de andere partij uitleg geven of zelfs boos worden. Met volwassenen nog niet zo'n situatie gehad maar wel bij oudere kinderen die echt wel oud genoeg zijn om beter te weten. Wel gehad dat volwassenen boos werden op mij, dat trek ik heel slecht. Achteraf heb ik wel altijd dat ik 101 dingen bedenk die ik anders had kunnen doen.

Mijn jongens vormen met zijn tweeën een heel sterk blok. Soms komen ze een zandbak in vol kindjes en zijn ze binnen enkele minuten alleen. Ze doen niets fout, ze zijn alleen heel erg aanwezig en willen alles regelen. Bedeesdere kindjes lopen dan weg. Op het begin voelde ik mij heel ongemakkelijk in die situatie, maar ik kan ze echt nergens op aan spreken als ze niets fout doen. Vooral omdat ik als kind een heel bedeesd meisje was en z’n kinderen als die van mij heel graag uit de weg ging. Het gaat overigens nu al veel beter, maar er komt wel echt iets aan als ze met z’n tweeën zijn. Alleen zijn ze een stuk bedeesder.

Een keer heb ik wel een oma aangesproken die heel boos op mij werd omdat haar kleinkind moest huilen om mijn jongens. Ik zei toen dat ik daar echt niks aan ging doen. Ik was ze uiteraard al in de gaten aan het houden, omdat ik ook zag dat het kind mijn jongens niet trok. Maar ze deden echt niks, behalve heel erg aanwezig zijn.

Tja, dan zou ik ook niks doen Adrian. Zo hadden wij laatst dat Jacob op een fietsje afliep maar een (kleiner) meisje was eerder en maakte aanstalten om op te stappen, waarop Jacob keihard begon te huilen, waarop dat meisje afdroop. Tien sec later zag hij dat dat fietsje dus vrij was en fietste er blij op weg. Die moeder keek me wel even aan maar ja, haar kind was verdwenen.

- LeSage: ‘Mijm’ 9-2017
- Elleska: L Mei 2018
- BellaaElisa: N. 07-02-2018
- D.U.M.A.N.: U, maart 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, 8-2018
- NicolasJoy: S, 8-2018
- Aapieannie: V&J 29-10-2018
- Peejtur: L, 03-2019
- CaVaBien: M, 4-2019
- Rebubbled: Lily, 29-04-2019
- douche-eendje: Bas, 6-2019

Ik hoor hier niet zo lang meer, maar voor de vorm

Wat Adrian omschrijft herken ik wel. Mijn jongens zijn met z’n twee ook vrij veel. Druk, luidruchtig. Maar helemaal niet onaardig, ze proberen andere kinderen zelfs wel te betrekken. Maar zeker jongere kindjes die alleen in de speeltuin zijn zijn dan geïntimideerd. Tja, daar kan ik niet zoveel aan doen.

Grenzen aangeven aan volwassenen kunnen ze gelukkig al best prima. Dat stimuleer ik ook, zolang je beleefd bent mag je voor jezelf opkomen

De kapitein kan ook redelijk "in your face" zijn. Komt ergens aan, stelt zich aan iedereen voor en probeert vaak meteen aan te sluiten door een spelletje voor te stellen. Vooral dat laatste wordt soms wat vreemd gevonden als andere kinderen al in een spel zitten. Maar gelukkig doet dat hem niet zoveel en dan gaat ie of meedoen of zn eigen ding doen.
Soms rem ik hem iets af als ik zie dat anderen zn enthousiasme wat too much vinden, maar meestal niet, vind het alleen maar fijn dat hij zich zo vrij voelt en iedereen leuk vind

Li wou laatst in het dorp de trap nemen en ik moest omlopen. Geen probleem, doet ze regelmatig. Een oudere man wou haar een hand geven op de trap, want hij vond het eng. Roept ze heel hard. “Nee, Li zelf, jij vreemd”. We hebben haar nu al verteld dat ze niet met vreemde mensen mag meelopen Die man was wel beledigd

En ik doe mee:

- LeSage: ‘Mijm’ 9-2017
- Elleska: L Mei 2018
- BellaaElisa: N. 07-02-2018
- D.U.M.A.N.: U, maart 2018
- Aure: Jip, juni 2018
- Takkie88: Sofie, 8-2018
- NicolasJoy: S, 8-2018
- Loj: “Li”, 8-2018
- Aapieannie: V&J 29-10-2018
- Peejtur: L, 03-2019
- CaVaBien: M, 4-2019
- Rebubbled: Lily, 29-04-2019
- douche-eendje: Bas, 6-2019

Lijstje in de OP gezet! Als er nog peuters missen, laat het me weten hier of door een DM/PM

Die van mij zijn ook van die lekkere enthousiastelingen. Overal waar ze komen worden andere kinderen met een luid hooii begroet. Word ook niet altijd door iedereen gewaardeerd maarja, als ze alleen maar hoi zeggen en verder hun eigen gang gaan ga ik daar dus niks van zeggen. De nee van mij fase is wel vollop aan, ze hoeven van mij ook niet altijd maar te delen met andere kinderen.
Net als knuffels en kussen geven, nee is nee. Ook bij ons. Wat dat betreft kunnen ze het echt zelf goed regelen.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 14:26 schreef MaJo het volgende:
Lijstje in de OP gezet! Als er nog peuters missen, laat het me weten hier of door een DM/PM

G, maart 2018

(na U van D.U.M.A.N. )

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 14:26 schreef MaJo het volgende:
Lijstje in de OP gezet! Als er nog peuters missen, laat het me weten hier of door een DM/PM

Ik post niet zo vaak, maar zet mijn 2 dondersteentjes er ook maar in

A&M 12-2018

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 21:13 schreef NicolasJoy het volgende:
Ik besef me net dat ik voorlopig dit topic niet hoef te verlaten.
Nadat de oudste in 08-2022 vier jaar wordt, is de jongste ~ 2 weken later twee jaar. Gek idee.

Jullie zitten dus 4 jaar zonder pauze in de peuterpuberteit…

Sofie kan de laatste tijd flink mopperen. Vooral omdat ze iets wil, of juist niet, ze het alleen wil doen, of niet, ze sandalen aan wil, of juist gympen etc. Het antwoord maakt ook echt niet uit. Zeg ik dat is goed dan wil ze juist het andere. Zo’n peuter kan het zichzelf soms wel erg moeilijk maken…

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 21:45 schreef Takkie88 het volgende:
Sofie kan de laatste tijd flink mopperen. Vooral omdat ze iets wil, of juist niet, ze het alleen wil doen, of niet, ze sandalen aan wil, of juist gympen etc. Het antwoord maakt ook echt niet uit. Zeg ik dat is goed dan wil ze juist het andere. Zo’n peuter kan het zichzelf soms wel erg moeilijk maken…

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Herkenbaar. Kapitein zegt dan ook altijd op overdreven boze toon "mama, kijk eens naar mijn gezicht! Is dit een blij gezicht of en boos gezicht?" En als ik dan zeg " ben je boos?" Zegt ie " nee,ik ben HEEl boos"

Lekker expressief typje is het

quote:

Op zaterdag 12 juni 2021 21:49 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

Herkenbaar. Kapitein zegt dan ook altijd op overdreven boze toon "mama, kijk eens naar mijn gezicht! Is dit een blij gezicht of en boos gezicht?" En als ik dan zeg " ben je boos?" Zegt ie " nee,ik ben HEEl boos"

Lekker expressief typje is het

En dan zelf proberen je lach in te houden

Ik hoor Sofie ook regelmatig zeggen ‘ik ben BOOS, ik vind het STOM!’ En dan vervolgens poeslief naar papa toe gaan en heel lief zeggen ‘ik was een beetje boos want ik mag niet… van mama’ ze probeert ons nu al tegen elkaar uit te spelen.

Ah die eerste foto van Sofie Heel herkenbaar

Hier zitten we momenteel weer in een aardige verlatingsangst fase, ik snap niet zo goed hoe het komt, maar afzetten bij de peuterspeelzaal lijkt wel steeds erger te worden, ze begint soms thuis al te huilen van de spanning Ik ben heel begripvol naar haar toe in de zin van; “Ik snap dat je het spannend vind en dat is helemaal niet erg, mama had dat vroeger soms ook, maar mama komt echt weer terug” etc, maar dat lijkt totaal niet te helpen. Het schijnt wel heel snel over te zijn als ik weg ben en als ik thuis met haar praat over hoe het gegaan is is ze wel positief over de juf en de kindjes verder. Heel frustrerend en het maakt mijn vrije ochtenden toch minder zorgeloos. Herkenbaar bij de oudere peuters? Ik merk het ook aan haar als we bijvoorbeeld in het bos zijn; “Laat je me niet achter mama? Of “laat je me nooit alleen mama?” Ik heb haar nog nooit zomaar alleen gelaten of wat dan ook, dus ik snap oprecht niet waardoor dit ineens zo intens leeft bij haar.

Sowieso is het momenteel weer erg mama voor en mama na, hoe lief ik haar ook vind, ik ervaar het soms als best vermoeiend

[ Bericht 0% gewijzigd door rena op 13-06-2021 07:47:51 ]

Dat wegbrengen is hier wel herkenbaar, rena. Nu gaat het weer redelijk, maar na elke vakantie, lockdown, quarantaineperiode etc., moet hij altijd weer een behoorlijke poos wennen. En dan hou ik ook zo’n zelfde praatje als jij tegen hem, werkt niet altijd helaas. En ook hier hoor ik altijd van de juffen dat het goed gaat en dat hij plezier heeft. En als ik hem ophaal, zegt hij altijd dat het erg leuk was bij juf.
Dat hij bang is om achtergelaten te worden in het bos o.i.d. heeft hij dan weer niet.

Hier zegt M. soms ook: “ik word er boos van, mama “ en dan heb ik géén idee waar hij het dat moment over heeft
En soms als we ergens “strijd” over hebben en hij aan het mekkeren is, zegt hij opeens gedecideerd uit het niks: “ik ga niet meer huilen, mama. Ik ga nu wel eten/slapen/schoenen aan/enz.” En dat doet hij dan ook braaf

Dat “ik ga niet meer huilen” zegt ze hier ook wel eens aan het einde van een driftbui en vaak is het dan ook goed gelukkig. Je kunt ze steeds beter tot rede brengen merk ik.

Het zal ook wel weer een fase zijn denk ik, het ene kind zal er meer last van hebben dan de ander, het is al fijn om het even te ventileren hier

Aan de andere kant draagt ze al sinds vorige week zaterdag geen luiers meer en op een paar ongelukjes na gaat het eigenlijk heel goed op dat gebied. Ik zie ook in de ontwikkeling qua praten veel vooruitgang momenteel Dus mijn beredenering is ook; ze gaat met veel dingen vooruit en neemt dan misschien op andere gebieden een stapje terug?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.