LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Vorig jaar een hazelworm gezien op het Kopje. Veel herten in de duinen. En zo nu en dan een bijzonder vogeltje.
Aldus.
Ik ga voor 'even wachten' gevolgd door 'eeuwige dood'.quote:Op zondag 15 augustus 2021 08:24 schreef sigme het volgende:
Mijn liefste trof gister op omzwerving door Duitsland, een Jehovagetuige met Nederlandstalige brochures.
Hierin deze mooie grafische weergave van de keuzevrijheid van de mens:
[ afbeelding ]
Maar ik heb deze:
[ afbeelding ]
De spoorwegovergang waar ik met regelmaat even moest wachten, is opgedoekt. Nog nooit heb ik dit bord bij een andere spoorwegovergang gezien.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En dat doet-ie zeker ook opdat z'n kroost zich tegen 'em afzet? Welnee, ze volgen z'n voorbeeld. En zo gaat generatie op generatie naar Madurodam. Wij moeten zorgen dat het bij ons stopt!quote:Op zondag 15 augustus 2021 09:57 schreef Gellius het volgende:
Op de wildcamera bij bijn moeder zien we vrijwel nachtelijk een vos on-ironisch met een kip in zijn bek door het beeld trippelen. Ook een gezin, vermoeden wij.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik ben al goed bezig, want ik woon in DH maar ben nog nooit met mijn kinderen in Madurodam geweest. Het is te doen, mensen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik luister met m'n kinderen naar podcasts over de cocaïnemaffia. Ik ben geneigd te denken dat iets wat leuk is voor mij ook wel leuk zal zijn voor kleine mensen. En andersom: als ik het infantiel en kut vind, zullen mijn kleine mensen dat ook wel vinden. Maar hé, dat ben ik. Als je zo nodig naar Madurodam wilt, houd ik je niet tegen. 
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Madurodam is toch niet infantiel? Of vind je zoiets als NEMO ook infantiel, omdat het primair op kinderen gericht is?quote:Op maandag 16 augustus 2021 16:00 schreef Claudia_x het volgende:
Ik luister met m'n kinderen naar podcasts over de cocaïnemaffia. Ik ben geneigd te denken dat iets wat leuk is voor mij ook wel leuk zal zijn voor kleine mensen. En andersom: als ik het infantiel en kut vind, zullen mijn kleine mensen dat ook wel vinden. Maar hé, dat ben ik. Als je zo nodig naar Madurodam wilt, houd ik je niet tegen.
Hee, dat is een still uit die interviewreeks met Fran Lebowitz. Ik heb daar met gemengde gevoelens naar gekeken...quote:Op maandag 16 augustus 2021 13:57 schreef Claudia_x het volgende:
Dit vind ik wel weer aardig, een miniatuurversie van New York:
[ afbeelding ]
Ik heb me niet ingelezen op de ontstaansgeschiedenis van Madurodam, maar het komt me voor dat het helemaal niet per sé voor kinderen bedoeld is. De mijne wilden er graag eens kijken omdat ze er van gehoord hadden (en dat vind ik reden genoeg), maar Madurodam lijkt me eigenlijk een modernere variant op een heel negentiende-eeuws concept van educatieve recreatie. Een beetje zoals Madame Tussauds, of het panorama Mesdag; een plek waar mensen iets dat hen bekend is, maar toch ook onbekend is, in alle rust kunnen aanschouwen, zonder de pretenties van een museum. Met het kiene kapitalistische besef dat je aan zoiets tegelijk goed geld kan verdienen.
Voor mijn kinderen waren de miniatuurgebouwen bijvoorbeeld een bijzaak. Ze herkenden de meeste dan ook helemaal niet, omdat ze die nog nooit in het echt gezien hebben. En de gebouwen waarvan ik verwachtte dat ze ze zouden herkennen (Paleis op de Dam, anyone?), herkenden ze ook niet echt. Maar je hebt dikke kans dat, als we weer eens op de Dam zijn, ze het wèl het herkennen 'van Madurodam'. Life imitates art.
Voor mijn kinderen waren de miniatuurgebouwen bijvoorbeeld een bijzaak. Ze herkenden de meeste dan ook helemaal niet, omdat ze die nog nooit in het echt gezien hebben. En de gebouwen waarvan ik verwachtte dat ze ze zouden herkennen (Paleis op de Dam, anyone?), herkenden ze ook niet echt. Maar je hebt dikke kans dat, als we weer eens op de Dam zijn, ze het wèl het herkennen 'van Madurodam'. Life imitates art.
Vanwaar de gemengde gevoelens?quote:Op maandag 16 augustus 2021 20:35 schreef Gellius het volgende:
[..]
Hee, dat is een still uit die interviewreeks met Fran Lebowitz. Ik heb daar met gemengde gevoelens naar gekeken...
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Omdat ik haar interessant vind, maar het format een beetje... tja... "self-congratulatory" vond. Ze is slim, spits en gecultiveerd, maar ook ruw. Daar is veel voor te zeggen. Bij nader inzien was het misschien vooral de om het minste of geringste dubbel liggende Scorsese die me ergerde. Relevante vrouw, luie redactie, slechte interviewer. Dat vat het wellicht samen. Ze verdient beter.
Het is er zo klein.quote:
Wat is er eigenlijk zo vreselijk aan Madurodam, afgezien van de drukte?
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Lebowitz en Scorsese houden beiden van Edith Wharton. (Scorcese verfilmde een van haar boeken. En die film is weer een van mijn lievelingsfilms.) Daarom alleen al konden ze bij mij niet meer stuk. Ik vond het een vermakelijke reeks om naar te kijken, al werd het format op een bepaald moment wat vermoeiend.quote:Op maandag 16 augustus 2021 22:56 schreef Gellius het volgende:
Omdat ik haar interessant vind, maar het format een beetje... tja... "self-congratulatory" vond. Ze is slim, spits en gecultiveerd, maar ook ruw. Daar is veel voor te zeggen. Bij nader inzien was het misschien vooral de om het minste of geringste dubbel liggende Scorsese die me ergerde. Relevante vrouw, luie redactie, slechte interviewer. Dat vat het wellicht samen. Ze verdient beter.
Thuis ben ik de Scorsese.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb een half afleveringetje meegekeken met mijn partner maar om een of andere reden vond ik er niet zo veel aan.quote:
[..]
Hee, dat is een still uit die interviewreeks met Fran Lebowitz. Ik heb daar met gemengde gevoelens naar gekeken...
edit: ik denk dat Gellius uitstekend verwoordde waarom.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Ik herinner me van Madurodam vooral de klacht van Douglas Hofstadter dat ie een Madurodam miste in Madurodam.quote:Op maandag 16 augustus 2021 21:05 schreef Gellius het volgende:
Ik heb me niet ingelezen op de ontstaansgeschiedenis van Madurodam, maar het komt me voor dat het helemaal niet per sé voor kinderen bedoeld is. De mijne wilden er graag eens kijken omdat ze er van gehoord hadden (en dat vind ik reden genoeg), maar Madurodam lijkt me eigenlijk een modernere variant op een heel negentiende-eeuws concept van educatieve recreatie. Een beetje zoals Madame Tussauds, of het panorama Mesdag; een plek waar mensen iets dat hen bekend is, maar toch ook onbekend is, in alle rust kunnen aanschouwen, zonder de pretenties van een museum. Met het kiene kapitalistische besef dat je aan zoiets tegelijk goed geld kan verdienen.
Voor mijn kinderen waren de miniatuurgebouwen bijvoorbeeld een bijzaak. Ze herkenden de meeste dan ook helemaal niet, omdat ze die nog nooit in het echt gezien hebben. En de gebouwen waarvan ik verwachtte dat ze ze zouden herkennen (Paleis op de Dam, anyone?), herkenden ze ook niet echt. Maar je hebt dikke kans dat, als we weer eens op de Dam zijn, ze het wèl het herkennen 'van Madurodam'. Life imitates art.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Met nòg kleinere kroketten.quote:
[..]
Ik herinner me van Madurodam vooral de klacht van Douglas Hofstadter dat ie een Madurodam miste in Madurodam.
Ik dacht dat dit een (zeer geslaagde) grap was, maar het is echt waar:quote:
[..]
Ik herinner me van Madurodam vooral de klacht van Douglas Hofstadter dat ie een Madurodam miste in Madurodam.
Years later, when I took my children to Holland and we visited the park called “Madurodam” (those quote marks, by the way, are a testimony to the lifelong effect on me of Nagel and Newman’s insistence on the importance of distinguishing between use and mention), which contains dozens of beautifully constructed miniature replicas of famous buildings from all over Holland, I was most disappointed to see that there was no miniature replica of Madurodam itself, containing, of course, a yet tinier replica, and so on… I was particularly surprised that this lacuna existed in Holland, of all places — not only the native land of M. C. Escher, but also the home of Droste’s famous hot chocolate, whose box, much like the Morton’s Salt box, implicated itself in an infinite regress, something that all Dutch people grow up knowing very well.
Bron
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, Claudia, maar als je daar eenmaal aan begint dan blijf je aan de gang..quote:
[..]
Ik dacht dat dit een (zeer geslaagde) grap was, maar het is echt waar:
Years later, when I took my children to Holland and we visited the park called “Madurodam” (those quote marks, by the way, are a testimony to the lifelong effect on me of Nagel and Newman’s insistence on the importance of distinguishing between use and mention), which contains dozens of beautifully constructed miniature replicas of famous buildings from all over Holland, I was most disappointed to see that there was no miniature replica of Madurodam itself, containing, of course, a yet tinier replica, and so on… I was particularly surprised that this lacuna existed in Holland, of all places — not only the native land of M. C. Escher, but also the home of Droste’s famous hot chocolate, whose box, much like the Morton’s Salt box, implicated itself in an infinite regress, something that all Dutch people grow up knowing very well.
Bron
The End Times are wild
Een geweldige metafoor dus.quote:
[..]
Ja, Claudia, maar als je daar eenmaal aan begint dan blijf je aan de gang..
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, dat is wel een beetje het idee van het Droste-effect.quote:
[..]
Ja, Claudia, maar als je daar eenmaal aan begint dan blijf je aan de gang..
