[OUD SC] Het vergeet-geen-nieuw-deel-te-openen-bankje

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:40 schreef SQ het volgende:

[..]

Mja, ik ben nu waarschijnlijk enorm aan het generaliseren, maar mijn indruk is toch wel dat mannen veel en veel meer gefocust zijn op het vergaren van meer bezit. Waar vrouwen vooral zoeken naar rust en harmonie. Het zal toch wel een eeuwenoude nurture zijn die heel diepgeworteld is geraakt.
Mannen zullen over de breedte genomen dus ook eerder vragen om meer loon, hogere salariseisen stellen, op promotie jagen, etc. Vrouwen zijn nog steeds wel eerder tevreden met wat ze krijgen.

Kortom, we doen het onszelf ook ergens wel een beetje aan

Dat is waarschijnlijk ook zo, we zijn al snel tevreden als we een leuk dak boven ons hoofd hebben en onze kinderen kunnen kleden en voeden.

Ik doe inmiddels al drie jaar het werk van een docent in een hogere schaal, dus echt de taken die daarbij horen. Maar op onze school hebben ze zogezegd geen ruimte meer voor docenten in die schaal. Wat niet klopt met landelijk beleid en waar ook de vakbond nog wel wat van zegt maar tja, puntje paaltje, je schiet er niets mee op. Het kromme, vroeger kreeg je die schaal vrij makkelijk. Dus er zijn docenten die al jaren die schaal hebben, die werkzaamheden helemaal niet doen maar tja, eenmaal verworven houd je hem, dus die krijgen wel zo betaald. Gevolg is dat iedereen die wat jonger is en de drie tijdelijke contracten overleefd daarna na een aantal jaren toch weer gaat want er is gewoon geen groeiperspectief.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:45 schreef F_r het volgende:

[..]

Je hebt daar ook een hoog uurloon maar geen vakantiegeld ed. En volgens mij bouw je ook geen pensioen op.

Nu je het zegt, ze werd inderdaad per uur betaald.

Overigens mijn man onderhandelt bij elke overstap enorm goed, dus die komt dan weer flink hoger uit. Als ie dan ergens zit is het meer zorgen dat het werk leuk is, dan geeft ie ineens niet meer zoveel om groei. Dus nu is ie twee jaar terug aangenomen met het idee dat ie ooit manager van zijn team wordt. Maar de oude manager krijgen ze niet geloosd en mijn man heeft inmiddels een niche gevonden waarin hij mooi solo kan werken. Dus de motivatie om manager te worden is weg en daarmee ook de kans op promotie. Maar goed, als hij echt wil hoeft ie maar te kiezen, hij krijgt elke week meerdere verzoeken in zijn Linkedin, ik nooit.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:54 schreef amaranta het volgende:

[..]

Nu je het zegt, ze werd inderdaad per uur betaald.

bij TIO werkt het ook zo toch? Daar krijg je per uur/werkzaamheden betaald. Dus x bedrag voor examens afnemen,x bedrag voor lessen etc.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:52 schreef mefke79 het volgende:
Ik doe inmiddels al drie jaar het werk van een docent in een hogere schaal, dus echt de taken die daarbij horen. Maar op onze school hebben ze zogezegd geen ruimte meer voor docenten in die schaal. Wat niet klopt met landelijk beleid en waar ook de vakbond nog wel wat van zegt maar tja, puntje paaltje, je schiet er niets mee op. Het kromme, vroeger kreeg je die schaal vrij makkelijk. Dus er zijn docenten die al jaren die schaal hebben, die werkzaamheden helemaal niet doen maar tja, eenmaal verworven houd je hem, dus die krijgen wel zo betaald. Gevolg is dat iedereen die wat jonger is en de drie tijdelijke contracten overleefd daarna na een aantal jaren toch weer gaat want er is gewoon geen groeiperspectief.

Herkenbaar.
Het heet weliswaar geen LA of LB meer, maar het idee was dat 60% ofzo zou doorstromen naar LB.
Dat is bij ons jarenlang niet gebeurd. En de persoon die wel doorstroomde, haalde het bijbehorende assessment geeneens, maar mocht wel doorstromen.
Vervolgens had hij die functie niet meer, maar wel die schaal en bijbehorende salaris.

[ Bericht 0% gewijzigd door amaranta op 16-04-2021 11:32:09 ]

O, dat gebeurt bij ons (hbo) ook. Collega die doorstroomt van hogeschooldocent naar opleidingsmanagement. Gaat schaal omhoog. Twee jaar later blijkt dat management toch niets voor deze collega is, wordt weer hogeschooldocent, maar dan wel in de managementschaal. Wat dan wel weer goed geregeld is bij mijn werkgever is dat alle nieuwe docenten in principe aangenomen worden in schaal 11 (mits master behaald), waar andere hogescholen ook nog een hoop docenten in schaal 10 proberen te stoppen. Schaal 10 is bij ons vooral bedoeld voor junior docenten die bv. nog bezig zijn met het behalen van een master.

Ik zit nu zelf ook in een onduidelijke situatie. Ben docent, maar ga waarschijnlijk doorstromen naar een functie op beleidsgebied. Dit soort beleidsfuncties zie ik bij andere hogescholen in 3 verschillende schalen langskomen (10, 11, 12). Ik zit zelf op de laatste trede van schaal 11, en ga dus eerst uitzoeken wat volgens de functieomschrijving nodig is het uitvoeren van de beleidsfunctie in schaal 12, om te kijken of dat een redelijke eis is.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:45 schreef F_r het volgende:

[..]

Je hebt daar ook een hoog uurloon maar geen vakantiegeld ed. En volgens mij bouw je ook geen pensioen op.

Ik heb ook via Maandag gewerkt, en ik had wel recht op vakantiegeld, en bouwde gewoon pensioen op.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:51 schreef exode het volgende:
Voor de hoeveelheid werk, krijg ik teveel, voor de verantwoordelijkheid en stress te weinig dus ik zit mooi op het midden.

Ik krijg voor zowel de hoeveelheid werk, de verantwoordelijkheden, de stress, en het belang ervan voor de maatschappij te weinig. En ik zit aan het maximale binnen mijn salarisschaal.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 11:21 schreef mousemicky het volgende:
O, dat gebeurt bij ons (hbo) ook. Collega die doorstroomt van hogeschooldocent naar opleidingsmanagement. Gaat schaal omhoog. Twee jaar later blijkt dat management toch niets voor deze collega is, wordt weer hogeschooldocent, maar dan wel in de managementschaal. Wat dan wel weer goed geregeld is bij mijn werkgever is dat alle nieuwe docenten in principe aangenomen worden in schaal 11 (mits master behaald), waar andere hogescholen ook nog een hoop docenten in schaal 10 proberen te stoppen. Schaal 10 is bij ons vooral bedoeld voor junior docenten die bv. nog bezig zijn met het behalen van een master.

Ik zit nu zelf ook in een onduidelijke situatie. Ben docent, maar ga waarschijnlijk doorstromen naar een functie op beleidsgebied. Dit soort beleidsfuncties zie ik bij andere hogescholen in 3 verschillende schalen langskomen (10, 11, 12). Ik zit zelf op de laatste trede van schaal 11, en ga dus eerst uitzoeken wat volgens de functieomschrijving nodig is het uitvoeren van de beleidsfunctie in schaal 12, om te kijken of dat een redelijke eis is.

Ik zit dus in LB maar dat is in het mbo formeel een aanloopschaal. Ik heb master 1 al binnen (mijn oorspronkelijke opleiding, dus nog voor de bevoegdheid) en ik doe nu master 2. O en naast mijn werk als docent zit ik in het examencommissie. Dat allemaal is al reden voor LC maar dat daarvoor moet je kerndocent zijn en die functie gaan ze niet meer vergeven. .

Ik heb ooit wel eens meegemaakt dat er een nieuwe collega was aangenomen, die nul ervaring had voor het werk, maar zich net omgeschoold had. Het was de bedoeling dat ik haar ging inwerken (ik had bijna 10 jaar ervaring).
De eigenaar van het bedrijf had heel slordig haar contract rond laten slingeren. Ik vond dat contract bij toeval toen ik aan het opruimen was en kwam er op die manier achter, dat zij evenveel als ik ging verdienen.

Na echt lang twijfelen (en met buikpijn, want opkomen voor mezelf is niet mijn sterke punt) heb ik daar uiteindelijk wel wat van gezegd. De eigenaar was het wel met me eens, dus toen heb ik een flinke salarisverhoging gekregen.

[ Bericht 0% gewijzigd door TolstoiFan op 16-04-2021 13:46:11 ]

Een vriendin moest ooit iemand inwerken voor hetzelfde werk als zij deed, hij had daar geen ervaring in, wilde ook maar niet leren wat er moest gebeuren en verdiende vanaf dag 1 meer dan zij (met tig jaar ervaring), daar was ze ook goed ziek van.

Ik ben zelf ooit ergens weggegaan omdat ik een uitzendkracht nodig had voor mijn K-klusjes en die uitzendkracht verdiende meer dan ik

Toen heb ik nog binnen het bedrijf geprobeerd daar wat aan te doen (voor mijn salaris, niet dat van mijn uitzendkracht), en dat was niet mogelijk, dus op het moment dat mijn manager mij vertelde dat ze me graag wilden houden maar geen andere functie voor me konden creëren waarin ik beter tot mijn recht kwam heb ik direct een ontslagbrief geschreven, geprint, ondertekend en op zijn bureau gelegd (was rond 2000/2001, ik wist dat ik desnoods via een uitzendbureau zo weer aan het werk zou zijn).
Anyway, de weken daarna was er een moment dat ik bij de ene directeur op de kamer zat en hij vroeg of ik al een andere baan had, waarop ik zei dat dat nog niet zo was, en als hij me na de vakantiesluiting terug wilde hebben dat hij dan bij uitzendbureau X moest zijn maar dat mijn salariseis wel wat anders lag.
Dus hij vroeg hoe de salariseis nu lag, dus ik "ƒ 3.600 op basis van 40 uur"
Zegt hij: "Je kunt makkelijk ƒ 3.800 vragen, dat ben je ook waard"
Ik: Weet je wel hoeveel ik hier verdien??
Wist hij niet..... hij viel zelf ook van zijn stoel toen dat ƒ 2.800 op basis van 40 uur bleek te zijn.

quote:

Op donderdag 15 april 2021 10:44 schreef LeSage het volgende:

[..]

Maakt ook niet uit, maar ergens in het verhaal werd het een beetje alsof je gewoon een keuze hebt om betaalbaar te wonen als je maar alles achter je laat. Terwijl dat niet zomaar een keuze is en zeker niet in alle situaties een realistische (zoals ik al zei, mijn ouders zouden mij dan dus niet meer kunnen bezoeken).

Maar jouw situatie is toch niet bijzonder gebruikelijk?
Of het moet aan mij liggen, maar ik ken echt in mijn hele netwerk niemand (onder de 70) die zo in zijn ouderlijk dorp verweven is en nooit elders heeft gewoond.

Ik ben 2 jaar lang onderbetaald. Daar kwam ik pas achter toen ik wegens wat zaken rondom een bedrijfsovername het loonstrookje van een collega mocht zien. Zij had wel meer jaren werkervaring, maar ik was ingeschaald op de ongediplomeerde functie (terwijl ik gewoon een diploma heb) en zij op de gediplomeerde functie. Nu viel dit niet gelijk bij mij op, want beide benamingen worden ook wel gebruikt voor diezelfde gediplomeerde functie. Binnen het bedrijf werd er dus wel onderscheid in gemaakt. We deden hetzelfde werk. Vond ik niet zo tof. (Ook omdat het al geen vetbetaalde baan was/is. Denk aan minimumloon. )

Vriend kan zakelijke problemen wel beter scheiden van emotie dan ik, dat helpt vaak ook wel. Maar ik moet wel zeggen dat ik het idee heb dat hij ook veel minder vaak 'genaaid' wordt dan ik. Werkgevers, huurbazen, ze proberen het vaker bij me. En dat gaat tot contracten (subtiel maar op belangrijke punten) aanpassen aan toe. En als je er dan tegenin gaat (wat ik wel doe), dan is het hek echt van de dam. Terwijl je gewoon in je recht staat.

In mijn ervaring heb ik het over minimumloon-baantjes. Dus misschien dat er daar ook wel een oorzaak ligt; 'voor jouw 10 anderen' en dat soort gedachtegoed- niet altijd even terecht - heerst echt nog wel. En dat het wereldje klein is in mijn werkveld, en dus mensen bang zijn voor slechte referenties, helpt ook niet. Er is ook vaak minder financiële ruimte om de biezen te kunnen pakken als je het echt laat klappen.
(Ik heb het één keer op mijn werk echt laten klappen, maar dat kon alleen omdat mijn vriend voor genoeg buffer zorgde qua inkomen. Uiteindelijk bond werkgever enorm in en hoefde ik niet weg, maar het was best heftig en ik snap dat niet iedereen zich zo'n risico kan veroorloven.)

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 12:27 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Maar jouw situatie is toch niet bijzonder gebruikelijk?
Of het moet aan mij liggen, maar ik ken echt in mijn hele netwerk niemand (onder de 70) die zo in zijn ouderlijk dorp verweven is en nooit elders heeft gewoond.

Ik wel meerdere van mijn leeftijd.. Zowel in het dorp van mijn vader als mijn moeder. En mijn zusje had er ook nog gewoond, alleen was er gewoon niks te koop voor een fatsoenlijke prijs.
Dat is ook de reden dat een deel tussen studie en gezin eerst een poosje in een stadje in de buurt moet wonen. Er is geen plek in het dorp of de huizen zijn te duur. Dan heb je geen keus. Maar genoeg die wel terug willen.

Mijn zusje is echt een dorps-mens. Ik ben blij dat ik op mijn 18e 200km verderop in een stad ben gaan wonen voor mijn studie. Inmiddels wel iets terug, nog maar 100km om er te komen. En nog steeds in de stad

Bij een recente reorganisatie/fusie, bleek dat ons gehele bedrijfsonderdeel lager was ingeschaald dan vergelijkbare functies bij een ander bedrijfsonderdeel. Dat is netjes rechtgetrokken een jaar geleden. Bij het andere bedrijfsonderdeel waren wel een hoop zure gezichten omdat wij een mooie salarisverhoging kregen en zij niet . Beetje zielig wel.

Ik weet wel dat heel vaak het gras van de buren groener lijkt dan dat deze in werkelijkheid is. Ook qua salaris.

Momenteel heb ik een collega die 1,5 jaar bij ons werkt en nu al klaagt dat ze niet vooruit komt. Daar kan ik niet zo goed tegen. Zorg eerst dat je je werk op je huidige plek goed doet (ze is echt geen hoogvlieger in haar huidige job), ook al is het nog niet precies wat je wil. Dan kom je vanzelf verder, zeker in het soort bedrijf waar ik werk.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 12:27 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Maar jouw situatie is toch niet bijzonder gebruikelijk?
Of het moet aan mij liggen, maar ik ken echt in mijn hele netwerk niemand (onder de 70) die zo in zijn ouderlijk dorp verweven is en nooit elders heeft gewoond.

Ik wel hoor, zo ongeveer mijn hele familie en ook de vriendengroep die ik destijds had zijn hooguit een plaats verderop gaan wonen. Voor stage tijdelijk naar het buitenland kon nog net maar daarna snel weer terug. Bij schoonfamilie woont dan weer niemand in de plaats waar ze zijn opgegroeid maar waar ik nu woon zie ik dat wel. Meerdere buren die in dezelfde plaats wonen als waar ze zijn opgegroeid of ze zijn hier komen wonen omdat hun partner er is opgegroeid en de andere helft is uit de stad gevlucht wegens te hoge huizenprijzen.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 09:40 schreef SQ het volgende:

[..]

Ga er maar vanuit van wel.
Ik ben er recent ook achter gekomen dat een aantal van mijn (minder presterende) mannelijke collega's, van grofweg mijn leeftijd die rond hetzelfde moment zijn aangenomen, gewoon doodleuk in een hogere jobgrade (en dus een hoger salaris) zijn aangenomen dan ik.
Ik heb dat ook aangekaart, maar het management draait er ontzettend omheen.

Dit is echt heel heftig! Helaas komt het heel vaak voor. Volgens mij kan je hier wel werk van maken, ik weet alleen niet hoe blij je werkgever wordt

Het gaat mij er ook niet zozeer om dat ik vind dat ik meer zou moeten verdienen hoor. Ik vind vooral dat bepaalde mensen minder zouden moeten verdienen.

Of gewoon ontslagen worden, die heb ik een paar

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 10:49 schreef SQ het volgende:
Als ik echt heel eerlijk ben vind ik al dat ik belachelijk veel geld krijg voor wat ik kan en doe. Om dan om nog meer te gaan zeuren voelt zo tegenstrijdig
Maar ja, er zijn dus mensen (mannen) die feitelijk nog minder doen dan ik en daar dus nóg meer voor betaald krijgen

_{(Noot: ik ben al zo vaak gecoacht voor mijn "ik-kan-niks" complex dat ik het maar niet eens meer probeer)}

Zie daar de reden voor dat salarisverschil.

Te veel vrouwen denken ja maar ik moet eerst bewijzen dat ik het perrrrfect kan voor ik er het salaris voor mag vragen. En dat perrrrfect komt nooit.
Kerel komt binnen en denkt nee heb je, ja kun je krijgen.

Ik heb dat probleem gelukkig niet. Ik heb gewoon doorgeduwd tot mijn leidinggevende mee ging werken en me loon naar werken gaf. Mede gebaseerd op mijn prestaties irt een onderpresterende mannelijke collega die van elders kwam en zijn veel hogere salaris behield.
_{Pas achteraf ging ik me afvragen of ik het wel waar kon maken}

Ik ging erover nadenken en ken afgezien van mezelf niemand die buiten een straal van pak hem beet 20 km van de geboorteplaats afwoont. Meerdere zijn wel een tijdje uitgezworven, maar dus allemaal weer terug naar de roots.
Ook de de mensen die noooooooooit in hun geboorteplaats zouden gaan wonen en dat nu dus inderdaad wel doen.

Dat is echt balen Nanu! Jij werkt in de zorg toch?

Ik dus bij een een groot telecombedrijf en ik heb een managementfunctie maar zonder medewerkers. Ik heb al genoeg moeite mezelf te managen.
Bij andere bedrijven heb je een team exode, ik ben het team. Wel heb ik verschillende taken op andere afdelingen belegd en werk ik samen met externen.
Enige nadeel van deze opzet is dat ik nooit echt vakantie heb.

Ik heb tot 2 keer toe een assistent gehad en ik heb een team leiding gegeven, niets voor mij.

Ik kan slecht tegen autoriteit dus ik ben allang blij dat ik mijn plek heb gevonden waar ik zo vrij wordt gelaten.

quote:

Op vrijdag 16 april 2021 13:14 schreef exode het volgende:
Ik ging erover nadenken en ken afgezien van mezelf niemand die buiten een straal van pak hem beet 20 km van de geboorteplaats afwoont.