Mixed feelings nadat mijn vriend een huis heeft gekocht

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 00:57 schreef Knipoogje het volgende:

[..]

Aan de andere kant kan het ook uitgaan net in een dip in de markt en dan heb je ineens een restschuld die je allebei moet ophoesten omdat je het huis moet verkopen als geen van beide de ander kan uitkopen...

Dit ja. Het wordt altijd van de rooskleurige kant bekeken, maar wij hebben een aantal jaar terug ook flink mogen bijleggen bij de verkoop van ons appartement. Daar hoor je niemand over, alleen over "mogelijk geleden verlies in de toekomst".

Nogmaals, er worden hier problemen gemaakt.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:32 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Jezus, ik word echt ontzettend moe van je negatieve, aanvallende en neerbuigende berichten in dit topic.

Ontopic:
Ik snap de struggles wel TS, ik heb een soortgelijke situatie. Mijn vriendin heeft ook iets gekocht in het eerste halfjaar van onze relatie. Slimme keuze natuurlijk, ook te begrijpen. Van samenwonen was uiteraard nog geen sprake. Toch gaf het mij altijd een wat beklemmend gevoel, alsof mijn keuzemogelijkheid opeens beperkt werd. Je koopt een woning namelijk ook niet met het idee om daar maar 1 of 2 jaar te wonen. Goed, we zijn nu een tijd verder en af en toe laait de samenwoondiscussie op. Zij zou het liefste hebben dat ik bij haar intrek, maar dat is echt tegen al mijn principes in. Dan heb ik geen keuze gehad, ben ik afhankelijk van haar (want mocht het ooit uitgaan, heb ik geen woning) en bovendien voel ik mij dan logee in haar huis. Zij ziet het ook nog niet zitten om haar woning te verkopen en samen voor iets anders te kijken, wat ik ook goed kan snappen.

Dat is gewoon het lastige aan daten/ een relatie krijgen wanneer je net in iets andere levensfases zit. Er zijn denk ik niet echt concrete tips, want het is een gevoelskwestie. Ik zou het gewoon ff aankijken.

Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.

Ik had al 10 jaar in een appartement gewoond waar ik overwaarde van had terwijl mn vriendin studeerde en in een duur huurappartement woonde (kon ze wel betalen als aios uiteraard). Dus behalve een studieschuld had ze (nog) niks.

Wij waren er wel al snel uit om samen iets nieuws te gaan betrekken. Ik heb alle overwaarde in het nieuwe huis gestoken, ondanks dat we maar een jaar een relatie hadden. Anderzijds ging zij dik meer verdienen nadat ze eenmaal psychiater werd zodat ik / wij daar weer van profiteerde(n).

Ik dwaal misschien een beetje af maar soms is het ook even investeren en wat durven, concessies doen en elkaar wat gunnen. En het is altijd goed om voorzichtig te doen, je zaken financieel goed op orde te hebben en het goed geregeld te hebben voor het geval de relatie stukloopt, want dat is altijd reëel natuurlijk.

Anderzijds als je een beetje een vertrouwen in je relatie hebt en de intentie hebt om bij elkaar te blijven zijn die eerste paar jaren die je nu misschien nog niet in je ideale scenario passen maar een paar jaar op een heel mensenleven en en een leven samen. En met goede afspraken kun die jaren ter overbrugging ook wel weer zodanig financieel afdekken dat je echt niet meteen een achterstand for life hebt mocht het toch misgaan.

Nogmaals, je kunt de uitkomst niet meer veranderen. Kijk dan of je daarmee kunt leven. Zo niet, trek dan je conclusies maar blijven verwijten helpt ook niks.

Ik heb min of meer hetzelfde gehad maar dan vanaf de andere kant. Mijn relatie ging uit en ik zat in een fase van daten. Maar omdat mijn relaties ervoor niet zo bestendig bleken heb ik alleen een huis gekocht in 2016. Ik dacht vroeger altijd dat ik samen zou kopen, maar ik vond het tijd om dan zelf maar de stap eens te zetten.
Een paar maanden later ging het van daten naar een relatie en later is ze ook bij me in komen wonen.
Is het qua timing handig? Nee, misschien niet, maar we hebben er alleen maar voordeel aan gehad.
We hebben daar samen 3 jaar gewoond (en ze hoefde niets mee te betalen aan het huis) en toen hebben we samen een groter huis gekocht. Mijn huis was in de drie jaar 120.000 meer waard geworden. Die overwaarde heb ik ingebracht in ons nieuwe huis. Als we uit elkaar gaan krijg ik die 120.000 terug, je kunt ervoor kiezen om het als percentage te doen maar dat vond ik niet nodig. Financieel gezien had ik voor een percentage moeten kiezen, maar ik hoef er geen extra geld aan over te houden als we uit elkaar gaan.

Het proces heeft ook voordelen voor haar: ze heeft goedkoop bij me in kunnen wonen. We hebben nu beide voordeel van mijn overwaarde. Dat zorgt nu voor 500 euro lagere lasten per maand. En alle overwaarde die nu op ons huis komt sinds de koop is van ons beiden 50/50.

[ Bericht 0% gewijzigd door MisChrartin op 10-04-2021 08:11:27 ]

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 07:34 schreef LuNaTiC het volgende:

[..]

Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.

Ik denk dat mensen zich graag verkijken op in dezelfde levensfase zitten, het makkelijk samen eens lijken te worden of zijn en zogenaamd in hetzelfde schuitje zitten. Waar men graag aan voorbij gaat is dat het dan ook niet altijd hetzelfde is of betekent voor de ander. Laat staan als het uitgaat, wanneer men doorgaans erachter komt dat er grote verschillen zijn en/of je uit elkaar gegroeid bent. Aan die bevestiging ga je niet snel ontkomen en dan is in dezelfde ellende zitten meestal ook echt niet zo bevredigend gehoopt. En een schrale troostprijs in een sowieso verdrietige periode.

Juist als je samen in een vergelijkbare situatie lijkt te zitten, kunnen er makkelijk aannames worden gedaan. Terwijl in een meer verschillende situatie het juist heel waardevol kan zijn om in gesprek te gaan over wat de ander nou echt voelt, voor betekenis ergens aan hangt en wil. Daar kun je elkaar juist beter in leren kennen en leren begrijpen. Dan ga je veel bewuster keuzes maken naar een compromis. Dat kan in een vergelijkbare situatie veel automatischer en minder bewust gaan, waardoor je eigenlijk meer waarde hangt aan iets wat stiekem helemaal niet zo bevestigend is. Daar valt zo een argument van ja, maar mijn vriendinnen doen het samen met hun partners wat mij betreft ook onder, omdat je dan eigenlijk de makkelijke bevestiging zoekt van je eigen wensen. Terwijl daar je prio toch echt op je partner gelegd zou moeten worden ipv extern. Daar moet je het immers mee doen en dat is wat een relatie onderhouden ook inhoudt.

Willen vastklampen aan hoe anderen het doen is een soort valse bevestiging. Als het al iets waardevols zegt, dan zegt het denk ik vooral wat over jezelf. En niet zozeer in relatie tot je partner die je eigenlijk probeert te overtuigen met het argument dat als het voor anderen werkt, het wel waardevol moet zijn en dus de juiste cq logische weg zou zijn.
Als je je gevoelens echt bevestigd wil hebben, vraag daar dan direct naar en niet via zo een omweg. Dat legt denk ik echt de sterkste basis voor een relatie en een goede zelfredzaamheid voor als je weer op jezelf terug geworpen wordt.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:42 schreef Amarantha het volgende:
Maar TS waarom maak je je druk om dit soort als je een jaar een relatie hebt? Dan zijn dingen als samen een huis kopen enz toch nog niet aan de orde lijkt mij?

Ja dit.

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 07:34 schreef LuNaTiC het volgende:

[..]

Dit is een beetje de crux denk ik, de makkelijkste situaties zijn de stelletjes die precies in dezelfde levensfase zitten, met vergelijkbare vermogens en inkomens. Maar dat komt nou relatief ook weinig voor. Dus zul je idd moeten kijken hoe je tot een compromis kan komen wat werkt. Het is geven en nemen en elkaar wat gunnen.

Ik had al 10 jaar in een appartement gewoond waar ik overwaarde van had terwijl mn vriendin studeerde en in een duur huurappartement woonde (kon ze wel betalen als aios uiteraard). Dus behalve een studieschuld had ze (nog) niks.

Wij waren er wel al snel uit om samen iets nieuws te gaan betrekken. Ik heb alle overwaarde in het nieuwe huis gestoken, ondanks dat we maar een jaar een relatie hadden. Anderzijds ging zij dik meer verdienen nadat ze eenmaal psychiater werd zodat ik / wij daar weer van profiteerde(n).

Ik dwaal misschien een beetje af maar soms is het ook even investeren en wat durven, concessies doen en elkaar wat gunnen. En het is altijd goed om voorzichtig te doen, je zaken financieel goed op orde te hebben en het goed geregeld te hebben voor het geval de relatie stukloopt, want dat is altijd reëel natuurlijk.

Anderzijds als je een beetje een vertrouwen in je relatie hebt en de intentie hebt om bij elkaar te blijven zijn die eerste paar jaren die je nu misschien nog niet in je ideale scenario passen maar een paar jaar op een heel mensenleven en en een leven samen. En met goede afspraken kun die jaren ter overbrugging ook wel weer zodanig financieel afdekken dat je echt niet meteen een achterstand for life hebt mocht het toch misgaan.

Met je eens maar TS woont als samen met haar vriend in haar kamer.
De stap naar samenwonen is al groot maar als je dat al doet...