R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoeveel invloed heeft jouw uiterlijk op je dagelijkse leven? Dus zowel positief als negatief. Vind je jezelf knap? Of is je uiterlijk gemiddeld of zelfs ondergemiddeld? Wat zou je veranderen aan je uiterlijk als je dat kon en wat hoop je dat dan anders zou zijn in je leven?
Ik heb zelf verschillende fases gekend in mijn leven. Ik denk dat ik op mijn 24ste tot 26ste het knapste was. Ik was toen redelijk gespierd en afgetraind, zelfs een sixpack.
Als kind had ik allerlei neurotische tics dat gewoon opviel. Op foto’s zag ik er goed uit, maar in het dagelijkse leven had ik allerlei tics en spasmes. Veel sociale uitsluiting en onbegrip. Rond mijn 14/15de levensjaar verdwenen die tics en toen werd ik redelijk populair bij knappe meisjes op de middelbare school, maar was nog steeds in nerd en socially awkward bij vrouwen. Heb wel twee goede seksuele ervaring op de middelbare school.
Toen ik naar Nederland verhuisde kon ik een nieuwe imago opbouwen en deed het goed bij de dames. Alleen kreeg ik een psychose en moest ik medicatie slikken waarvan ik dik werd. Heel dik, 20 tot 30 kilo zwaarder. Iedereen had commentaar erop. Ik deed mijn best om af te vallen en naast het verlagen van de dosering van de medicatie ging ik 4 keer per week naar de sportschool. Op mijn 24ste was ik knap genoeg om model te zijn. Ik had veel succes op tinder met matches, en kreeg leuke dates, scharrels en relaties via tinder.
Nu ben ik 32 en ben niet meer zoveel bezig met mijn uiterlijk. Ik sport niet meer en kan me ook niet meer schelen dat ik geen sixpack heb. Toen ik 24 was had ik letterlijk meegemaakt dat meiden me nafluiten, nu merk ik dat soort dingen niet meer.
Een goede uiterlijk maakt het leven makkelijker. Zelfs op de HBO had ik knappe meiden die mij hielpen met huiswerk en verslagen, of needy guys die alles deed om mijn beste vriend te zijn zodat ze via mij in contact konden komen met de knappe dames. Nu ben ik veel rustiger en ook niet echt bezig met mijn uiterlijk. Wil gewoon rustig leven en genieten van mensen die mij accepteren voor wie ik ben.
Hoe is het bij jou? Hoe ervoor je jouw uiterlijk en hoe reageert je omgeving daarop?
Ik heb zelf verschillende fases gekend in mijn leven. Ik denk dat ik op mijn 24ste tot 26ste het knapste was. Ik was toen redelijk gespierd en afgetraind, zelfs een sixpack.
Als kind had ik allerlei neurotische tics dat gewoon opviel. Op foto’s zag ik er goed uit, maar in het dagelijkse leven had ik allerlei tics en spasmes. Veel sociale uitsluiting en onbegrip. Rond mijn 14/15de levensjaar verdwenen die tics en toen werd ik redelijk populair bij knappe meisjes op de middelbare school, maar was nog steeds in nerd en socially awkward bij vrouwen. Heb wel twee goede seksuele ervaring op de middelbare school.
Toen ik naar Nederland verhuisde kon ik een nieuwe imago opbouwen en deed het goed bij de dames. Alleen kreeg ik een psychose en moest ik medicatie slikken waarvan ik dik werd. Heel dik, 20 tot 30 kilo zwaarder. Iedereen had commentaar erop. Ik deed mijn best om af te vallen en naast het verlagen van de dosering van de medicatie ging ik 4 keer per week naar de sportschool. Op mijn 24ste was ik knap genoeg om model te zijn. Ik had veel succes op tinder met matches, en kreeg leuke dates, scharrels en relaties via tinder.
Nu ben ik 32 en ben niet meer zoveel bezig met mijn uiterlijk. Ik sport niet meer en kan me ook niet meer schelen dat ik geen sixpack heb. Toen ik 24 was had ik letterlijk meegemaakt dat meiden me nafluiten, nu merk ik dat soort dingen niet meer.
Een goede uiterlijk maakt het leven makkelijker. Zelfs op de HBO had ik knappe meiden die mij hielpen met huiswerk en verslagen, of needy guys die alles deed om mijn beste vriend te zijn zodat ze via mij in contact konden komen met de knappe dames. Nu ben ik veel rustiger en ook niet echt bezig met mijn uiterlijk. Wil gewoon rustig leven en genieten van mensen die mij accepteren voor wie ik ben.
Hoe is het bij jou? Hoe ervoor je jouw uiterlijk en hoe reageert je omgeving daarop?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Interessant topic. Op de middelbare school werd ik door veel verschillende mensen gepest vanwege mijn vermeende lelijkheid. Dat vond ik toen ook, en ik photoshopte mezelf hoe ik eruit zou zien met plastische chirurgie en deed allemaal vage dingen zoals hair extensions kopen en met glitter bespuiten terwijl ik ze alleen maar op foto’s voor livejournal indeed waar ik mezelf opgaf voor beauty clubs in de hoop dat iemand me mooi zou vinden. Helaas werd ik online ook bij iedere beauty club afgewezen, ook daar vonden ze me lelijk. Tieners fotografeerden mij en zeiden “ik maak foto’s van lelijke mensen”. Ze gooiden blikjes tegen me aan. Ik ontwikkelde body dysmorphic disorder maar dat werd door psychologen niet erkend, misschien wisten ze ook niet van het bestaan ervan af. De jongens die ik leuk vond wilden mij niet en ik had het gevoel dat daarom niemand mij zag staan. Achteraf vind ik het jammer want als ik terugkijk op mijn foto’s als tiener zie ik geen lelijk persoon, onverzorgd maar niet dat ik nu zou zeggen tjonge wat afzichtelijk.
Later had ik een gratis gesprek in het ziekenhuis met een ervaringsdeskundige BDD en daar heb ik veel aan gehad. Meer dan aan een internationale online groep van BDD mensen, waar een man was die tegen alle vrouwen daar zei “je hebt inderdaad BDD, je lijkt wel een model” en tegen mij “jij bent gewoon echt lelijk, dit objectieve masker van schoonheid geeft mij gelijk”. In mijn twintiger jaren probeerde ik het “lelijk maar wel sexy” imago te cultiveren en mn haar te verven enz en zo alsnog aandacht te krijgen van jongens. Dit leverde echter ook weinig positiefs op, want ze wisten van mijn inmiddels ontstane narcistische trekjes gebruik te maken door te doen alsof alleen zij me begrepen en me daadwerkelijk qua innerlijk interessant vonden terwijl ze dat niet meenden omdat ze alleen seks wilden. Misschien was dat m’n verdiende loon omdat ik ook hen gebruikte maar dat terzijde. Wat elikes betreft was ik alleen populair bij smoezelige, vaak wat triestige mannen, vaak waar een steekje bij loszat net als bij mij, vaak meerdere decennia ouder en/of al met vriendin, soms lang leve de lol vrouwen. Het was bevorderlijk voor het zelfvertrouwen, maar uiteindelijk kon ik er niet veel mee en voelde ik me daardoor vooral heel erg bezwaard. Tegenwoordig probeer ik mezelf te verzorgen, maar omdat ik de hoop op heb gegeven dat ik mijn psychische problemen ooit genoeg zal kunnen overwinnen om een relatie aan te kunnen gaan boeit het mij inderdaad ook niet zo gek veel meer hoe ik eruit zie. Voor wie moet ik immers nog aantrekkelijk zijn behalve in representatieve zin voor werkgevers en voor mezelf? Ik zou het vervelend vinden als ik ineens heel lelijk zou worden, maar ik ben al niet meer op een leeftijd dat ik nog heel aantrekkelijk kan worden en dat maakt me niet uit. Sterker nog, dan zijn er ten minste ook nooit mensen die jaloers op je zijn of denken dat je alles alleen maar van je uiterlijk moet hebben, dus dat vind ik dan weer een pluspunt. Nou moet ik het ook niet van mijn innerlijk hebben helaas... maar dat terzijde.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 09-02-2021 01:04:59 ]
Later had ik een gratis gesprek in het ziekenhuis met een ervaringsdeskundige BDD en daar heb ik veel aan gehad. Meer dan aan een internationale online groep van BDD mensen, waar een man was die tegen alle vrouwen daar zei “je hebt inderdaad BDD, je lijkt wel een model” en tegen mij “jij bent gewoon echt lelijk, dit objectieve masker van schoonheid geeft mij gelijk”. In mijn twintiger jaren probeerde ik het “lelijk maar wel sexy” imago te cultiveren en mn haar te verven enz en zo alsnog aandacht te krijgen van jongens. Dit leverde echter ook weinig positiefs op, want ze wisten van mijn inmiddels ontstane narcistische trekjes gebruik te maken door te doen alsof alleen zij me begrepen en me daadwerkelijk qua innerlijk interessant vonden terwijl ze dat niet meenden omdat ze alleen seks wilden. Misschien was dat m’n verdiende loon omdat ik ook hen gebruikte maar dat terzijde. Wat elikes betreft was ik alleen populair bij smoezelige, vaak wat triestige mannen, vaak waar een steekje bij loszat net als bij mij, vaak meerdere decennia ouder en/of al met vriendin, soms lang leve de lol vrouwen. Het was bevorderlijk voor het zelfvertrouwen, maar uiteindelijk kon ik er niet veel mee en voelde ik me daardoor vooral heel erg bezwaard. Tegenwoordig probeer ik mezelf te verzorgen, maar omdat ik de hoop op heb gegeven dat ik mijn psychische problemen ooit genoeg zal kunnen overwinnen om een relatie aan te kunnen gaan boeit het mij inderdaad ook niet zo gek veel meer hoe ik eruit zie. Voor wie moet ik immers nog aantrekkelijk zijn behalve in representatieve zin voor werkgevers en voor mezelf? Ik zou het vervelend vinden als ik ineens heel lelijk zou worden, maar ik ben al niet meer op een leeftijd dat ik nog heel aantrekkelijk kan worden en dat maakt me niet uit. Sterker nog, dan zijn er ten minste ook nooit mensen die jaloers op je zijn of denken dat je alles alleen maar van je uiterlijk moet hebben, dus dat vind ik dan weer een pluspunt. Nou moet ik het ook niet van mijn innerlijk hebben helaas... maar dat terzijde.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 09-02-2021 01:04:59 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Een zeventje op dit moment, met de potentie tot een acht. Profiteer vooral van mijn lengte en brede indruk.
Haha idd dat geloof ik wel. Maar black heeft ook zijn voordelen, voor een vluggertje.quote:
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Soort van gemiddeld, denk ik. Ik ben niet dik maar ook niet gespierd. Ik ben niet lang maar ook geen dwerg. Ik heb geen mannelijk modelhoofd met een kaaklijn die eruit ziet als de koeienvanger van een oude stoomlocomotief, maar ook niet de botstructuur van een overreden yeti.
Mede daarom bevreemdt het mij wel een beetje dat ik sinds de laatste 4-5 jaar steeds wordt aangesproken door allerhande wildvreemden die complimenten geven, dat was vroeger nooit zo. Ik kan daar niet zoveel mee en begrijp het ook niet echt.
Mede daarom bevreemdt het mij wel een beetje dat ik sinds de laatste 4-5 jaar steeds wordt aangesproken door allerhande wildvreemden die complimenten geven, dat was vroeger nooit zo. Ik kan daar niet zoveel mee en begrijp het ook niet echt.
Compliment teruggeven? Haar nummer vragen en op date gaan? Wie geeft je complimenten?quote:Op maandag 8 februari 2021 23:29 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Soort van gemiddeld, denk ik. Ik ben niet dik maar ook niet gespierd. Ik ben niet lang maar ook geen dwerg. Ik heb geen mannelijk modelhoofd met een kaaklijn die eruit ziet als de koeienvanger van een oude stoomlocomotief, maar ook niet de botstructuur van een overreden yeti.
Mede daarom bevreemdt het mij wel een beetje dat ik sinds de laatste 4-5 jaar steeds wordt aangesproken door allerhande wildvreemden die complimenten geven, dat was vroeger nooit zo. Ik kan daar niet zoveel mee en begrijp het ook niet echt.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Pff, daar is niet echt een duidelijke lijn in te ontdekken. Oude mensen, jonge mensen, vrouwen, mannen...quote:
[..]
Compliment teruggeven? Haar nummer vragen en op date gaan? Wie geeft je complimenten?
Ik hou het maar gewoon bij een "dank je!".
Ik heb een babyface. Vaak hoor ik iets als: "42? dat lijk je helemaal niet." Of dat automatisch betekent dat ik mooi ben weet ik niet. Ook ik heb enorme inhammen en een schiereiland in het midden, en de haarerosie stopt niet.
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Nee ben niet knap anders had ik dat wel gemerkt op o.a. dating apps enz.
Gewoon gemiddeld. Redelijk lang en goed postuur.
In Nederland dus kansloos.
In het buitenland daartegen een totaal andere ervaring, in positieve zin.
Gewoon gemiddeld. Redelijk lang en goed postuur.
In Nederland dus kansloos.
In het buitenland daartegen een totaal andere ervaring, in positieve zin.
Wat is redelijk lang?quote:
Nee ben niet knap anders had ik dat wel gemerkt op o.a. dating apps enz.
Gewoon gemiddeld. Redelijk lang en goed postuur.
In Nederland dus kansloos.
In het buitenland daartegen een totaal andere ervaring, in positieve zin.
Vroeger zaten er wel eens vrouwen in de disco te voelen aan mijn spierballen. Nu kom ik niet meer in de disco, dus maak dat niet meer mee. Ik hoor wel eens van kameraden dat op straat word nagekeken ofzo maar ik heb dat nooit door. Kan me wel voorstellen dat ik wat opval aangezien ik vrij lang en breed ben en rondloop met een chihuahua 
Dat heb ik ook weleens gehad haha. Waarom kom je niet meer in de disco? Hoe oud ben je nu?quote:
Vroeger zaten er wel eens vrouwen in de disco te voelen aan mijn spierballen. Nu kom ik niet meer in de disco, dus maak dat niet meer mee. Ik hoor wel eens van kameraden dat op straat word nagekeken ofzo maar ik heb dat nooit door. Kan me wel voorstellen dat ik wat opval aangezien ik vrij lang en breed ben en rondloop met een chihuahua
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Waarom ben je kansloos ?quote:
Nee ben niet knap anders had ik dat wel gemerkt op o.a. dating apps enz.
Gewoon gemiddeld. Redelijk lang en goed postuur.
In Nederland dus kansloos.
In het buitenland daartegen een totaal andere ervaring, in positieve zin.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Enorme inhammen en schiereiland? Wat betekent dat?quote:Op dinsdag 9 februari 2021 05:08 schreef Ridocar het volgende:
Ik heb een babyface. Vaak hoor ik iets als: "42? dat lijk je helemaal niet." Of dat automatisch betekent dat ik mooi ben weet ik niet. Ook ik heb enorme inhammen en een schiereiland in het midden, en de haarerosie stopt niet.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
En hoe pakt dat uit voor jou?quote:
Ik vind van wel. Ben gewild in vele delen van de wereld.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik denk het wel. Ik heb een combi van een tintje, fit zijn en mijn shit op orde hebben. Daarnaast zijn mijn interesses/voorkeuren heel erg gelijk met dat van de blanke vrouwmens.
Ik ben alleen niet erg lang.
Ik ben alleen niet erg lang.
knap zijn helpt zeker, maar er is ook iets als charisma. sommige lelijke mensen zijnj toch nog populair, omdat ze een bepaalde uitstraling hebben.
beiden kan je niet faken (charisma misschien, als je heel goed kan acteren), dus als je het niet hebt, pech gehad. het leven is hard.
ik ben zeker niet lelijk, maar altijd een jongensachtig uiterlijk gehad, nu nog op mn 50ste. vrouwen gaan daar niet voor. na vele slechte ervaringen heb ik het dan ook op gegeven, vrijgezel zijn is ook niet verkeerd. scheelt wel dat ik nooit kinderen gewild heb, en relaties benauwend vind.
maar goed, vraag me uiteraard ook wel eens af wat het leven was geworden als ik heel aantrekkelijk was geweest. ik denk dat je dan van kinds af aan totaal anders in het leven staat, het makkelijker hebt, en zo zelfvertrouwen krijgt, en gewoon een totaal ander persoon wordt. en dan doe je het ook nog steeds goed als je later alsnog lelijk of dik wordt.
okee, nogal kortzichtig verhaaltje zo. maar ik ben net wakker.
zat uitzonderingen op de regel ook hoor, ik ken genoeg mensen die hiermee worstelden en op latere leeftijd alsnog iemand vonden en nu zielsgelukkig zijn. wees dus gewoon lekker jezelf, en het beste wat je kan doen is gewoon totaal schijt hebben aan hoe je eruit ziet. zorg dat je geestelijk goed in je vel zit, en leef je leven met passie.
beiden kan je niet faken (charisma misschien, als je heel goed kan acteren), dus als je het niet hebt, pech gehad. het leven is hard.
ik ben zeker niet lelijk, maar altijd een jongensachtig uiterlijk gehad, nu nog op mn 50ste. vrouwen gaan daar niet voor. na vele slechte ervaringen heb ik het dan ook op gegeven, vrijgezel zijn is ook niet verkeerd. scheelt wel dat ik nooit kinderen gewild heb, en relaties benauwend vind.
maar goed, vraag me uiteraard ook wel eens af wat het leven was geworden als ik heel aantrekkelijk was geweest. ik denk dat je dan van kinds af aan totaal anders in het leven staat, het makkelijker hebt, en zo zelfvertrouwen krijgt, en gewoon een totaal ander persoon wordt. en dan doe je het ook nog steeds goed als je later alsnog lelijk of dik wordt.
okee, nogal kortzichtig verhaaltje zo. maar ik ben net wakker.
zat uitzonderingen op de regel ook hoor, ik ken genoeg mensen die hiermee worstelden en op latere leeftijd alsnog iemand vonden en nu zielsgelukkig zijn. wees dus gewoon lekker jezelf, en het beste wat je kan doen is gewoon totaal schijt hebben aan hoe je eruit ziet. zorg dat je geestelijk goed in je vel zit, en leef je leven met passie.
Kaalheid aan de voorkant op bepaalde plekken.quote:
[..]
Enorme inhammen en schiereiland? Wat betekent dat?
[ Bericht 1% gewijzigd door Ridocar op 09-02-2021 11:46:11 ]
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Omdat Nederlandse vrouwen mij niet zien staan. Dan ga ik er ook geen energie insteken.quote:
Mijn relaties en huidige relatie zijn dan ook altijd niet-Nederlandse vrouwen geweest (wel Europees en blank).
Verder verbaast mij het dat jij zo psychisch instabiel bent gezien jouw ervaringen mbt aandacht van vrouwen. Ik heb dat op die mate niet ervaren. Eerder negatieve maar zit wel goed in mijn vel over het algemeen.
Goed, ben weer gelukkig in de liefde.quote:
[..]
En hoe pakt dat uit voor jou?
soooo, da's mooi!
Waarom zou aandacht van vrouwen betekenen dat ik geen psychische problemen zou hebben? Vrouwen en seks is geen magische oplossing voor psychische problemen.quote:
[..]
Omdat Nederlandse vrouwen mij niet zien staan. Dan ga ik er ook geen energie insteken.
Mijn relaties en huidige relatie zijn dan ook altijd niet-Nederlandse vrouwen geweest (wel Europees en blank).
Verder verbaast mij het dat jij zo psychisch instabiel bent gezien jouw ervaringen mbt aandacht van vrouwen. Ik heb dat op die mate niet ervaren. Eerder negatieve maar zit wel goed in mijn vel over het algemeen.
Bovendien lukt het me vrouwen te krijgen, maar niet om ze te houden. Ik krijg veel matches op tinder, maar is allemaal oppervlakkig. Je zou niet aan mij merken dat ik psychisch instabiel ben als we zouden ontmoeten. Ik kom heel normaal over en ben heel sociaal en extravert. Je zou in het begin waarschijnlijk denken dat ik een toffe gozer ben. Pas als je langere tijd met me omgaat merk je dat ik niet alles op orde heb.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Het zal altijd voor- en nadelen hebben, of je nou knap of minder knap bent. Je kan bijv. een mooie jongen zijn, maar daarmee trek je ook iets aan waarvan je niet altijd zeker weet of je het wil.
Heb me wel vaak afgevraagd hoe het is als je heel mooi bent. Ik ben qua gezicht niet zo mooi, heb een beetje een muizenhoofd; kleine mond, kleine kaak en grotere ogen, neus en oren. Mensen vragen soms of ik van oost-europese of joodse afkomst ben. Sommige mensen vinden het juist wel mooi, en heb een uitstraling/charisma die mensen wel eens bijzonder vinden maar conventioneel mooi is het sowieso niet.
Zelf dacht ik vanaf een jaar of 12-14 dat mijn gezicht extreem misvormd is.
En ook nog dat ik heel dik was.
Ik ben een tijdje als een soort quasimodo door het leven gegaan.
Ik dacht oprecht dat mijn vrienden alleen maar met me omgingen zodat naast mij hun schoonheid beter zou uitkomen. Of dat ze sociale credits zouden oogsten door met een misvormd iemand om te gaan.
Als een knappe jongen of meid iets van me wilde dacht ik dat het was zodat ze me extra hard konden uitlachen als ik kwetsbaar was.
Ik durfde niet bij de bushalte tussen de andere, mooie mensen te staan die wel recht hadden op leven.
Als mensen zeiden dat ik echt niet hoefde af te vallen/zoveel te sporten dacht ik dat ze me probeerden te saboteren zodat ik nóg lelijker zou worden, ter ieders vermaak en hilariteit.
Als ik bij de kapper zat dacht ik dat de kapper wel zou denken dat ie een vlag op een modderschuit had gemaakt.
In een kledingwinkel dacht ik dat de verkoopsters zouden denken "voor jouw formaat hebben we hier geen kleding hoor."
Ik dacht dat mensen in het openbaar stiekem foto's van me maakten voor op rotten.com.
Ik was continu aan het sparen voor liposucties en chirurgische ingrepen maar was bang dat mensen me dan helemaal zouden uitlachen van "ach kijk nou, ze probeert zichzelf mooi te maken lol"
enz. enz.
Body dysmorphic disorder dus. Voel me nu best wel een aansteller als ik daar aan terug denk.
Als je ouder wordt is uiterlijk stukken minder belangrijk gelukkig. Volgens mij hanteren veel mensen van 40+ andere criteria voor aantrekkelijkheid. Omdat ik zo extreem afstotelijk dacht te zijn heb ik altijd ingezet op andere manieren van sociale en economische waarde creëren waarmee ik in theorie succesvol zou zijn in mijn 40+ jaren.
Of dat idd zo werkt moet nog blijken
Heb me wel vaak afgevraagd hoe het is als je heel mooi bent. Ik ben qua gezicht niet zo mooi, heb een beetje een muizenhoofd; kleine mond, kleine kaak en grotere ogen, neus en oren. Mensen vragen soms of ik van oost-europese of joodse afkomst ben. Sommige mensen vinden het juist wel mooi, en heb een uitstraling/charisma die mensen wel eens bijzonder vinden maar conventioneel mooi is het sowieso niet.
Zelf dacht ik vanaf een jaar of 12-14 dat mijn gezicht extreem misvormd is.
En ook nog dat ik heel dik was.
Ik ben een tijdje als een soort quasimodo door het leven gegaan.
Ik dacht oprecht dat mijn vrienden alleen maar met me omgingen zodat naast mij hun schoonheid beter zou uitkomen. Of dat ze sociale credits zouden oogsten door met een misvormd iemand om te gaan.
Als een knappe jongen of meid iets van me wilde dacht ik dat het was zodat ze me extra hard konden uitlachen als ik kwetsbaar was.
Ik durfde niet bij de bushalte tussen de andere, mooie mensen te staan die wel recht hadden op leven.
Als mensen zeiden dat ik echt niet hoefde af te vallen/zoveel te sporten dacht ik dat ze me probeerden te saboteren zodat ik nóg lelijker zou worden, ter ieders vermaak en hilariteit.
Als ik bij de kapper zat dacht ik dat de kapper wel zou denken dat ie een vlag op een modderschuit had gemaakt.
In een kledingwinkel dacht ik dat de verkoopsters zouden denken "voor jouw formaat hebben we hier geen kleding hoor."
Ik dacht dat mensen in het openbaar stiekem foto's van me maakten voor op rotten.com.
Ik was continu aan het sparen voor liposucties en chirurgische ingrepen maar was bang dat mensen me dan helemaal zouden uitlachen van "ach kijk nou, ze probeert zichzelf mooi te maken lol"
enz. enz.
Body dysmorphic disorder dus. Voel me nu best wel een aansteller als ik daar aan terug denk.
Als je ouder wordt is uiterlijk stukken minder belangrijk gelukkig. Volgens mij hanteren veel mensen van 40+ andere criteria voor aantrekkelijkheid. Omdat ik zo extreem afstotelijk dacht te zijn heb ik altijd ingezet op andere manieren van sociale en economische waarde creëren waarmee ik in theorie succesvol zou zijn in mijn 40+ jaren.
Of dat idd zo werkt moet nog blijken
What's the name of the game?
Heb je gediagnosticeerd BDD? Dat is wel zwaar. Hoe oud ben je nu?quote:
Het zal altijd voor- en nadelen hebben, of je nou knap of minder knap bent. Je kan bijv. een mooie jongen zijn, maar daarmee trek je ook iets aan waarvan je niet altijd zeker weet of je het wil.
Heb me wel vaak afgevraagd hoe het is als je heel mooi bent. Ik ben qua gezicht niet zo mooi, heb een beetje een muizenhoofd; kleine mond, kleine kaak en grotere ogen, neus en oren. Mensen vragen soms of ik van oost-europese of joodse afkomst ben. Sommige mensen vinden het juist wel mooi, en heb een uitstraling/charisma die mensen wel eens bijzonder vinden maar conventioneel mooi is het sowieso niet.
Zelf dacht ik vanaf een jaar of 12-14 dat mijn gezicht extreem misvormd is.
En ook nog dat ik heel dik was.
Ik ben een tijdje als een soort quasimodo door het leven gegaan.
Ik dacht oprecht dat mijn vrienden alleen maar met me omgingen zodat naast mij hun schoonheid beter zou uitkomen. Of dat ze sociale credits zouden oogsten door met een misvormd iemand om te gaan.
Als een knappe jongen of meid iets van me wilde dacht ik dat het was zodat ze me extra hard konden uitlachen als ik kwetsbaar was.
Ik durfde niet bij de bushalte tussen de andere, mooie mensen te staan die wel recht hadden op leven.
Als mensen zeiden dat ik echt niet hoefde af te vallen/zoveel te sporten dacht ik dat ze me probeerden te saboteren zodat ik nóg lelijker zou worden, ter ieders vermaak en hilariteit.
Als ik bij de kapper zat dacht ik dat de kapper wel zou denken dat ie een vlag op een modderschuit had gemaakt.
In een kledingwinkel dacht ik dat de verkoopsters zouden denken "voor jouw formaat hebben we hier geen kleding hoor."
Ik dacht dat mensen in het openbaar stiekem foto's van me maakten voor op rotten.com.
Ik was continu aan het sparen voor liposucties en chirurgische ingrepen maar was bang dat mensen me dan helemaal zouden uitlachen van "ach kijk nou, ze probeert zichzelf mooi te maken lol"
enz. enz.
Body dysmorphic disorder dus. Voel me nu best wel een aansteller als ik daar aan terug denk.
Als je ouder wordt is uiterlijk stukken minder belangrijk gelukkig. Volgens mij hanteren veel mensen van 40+ andere criteria voor aantrekkelijkheid. Omdat ik zo extreem afstotelijk dacht te zijn heb ik altijd ingezet op andere manieren van sociale en economische waarde creëren waarmee ik in theorie succesvol zou zijn in mijn 40+ jaren.
Of dat idd zo werkt moet nog blijken
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ja samen met nog wat stoornissen (angst en depressie), het was wel overduidelijk dat ik totaal verkeerd in het leven stond.quote:
[..]
Heb je gediagnosticeerd BDD? Dat is wel zwaar. Hoe oud ben je nu?
Het is zwaar en stressvol om zo te moeten leven ja een behoorlijke aanslag mentaal en fysiek. En je bereikt ook al niets als je zo bent.
Vooral van het continu torenhoge stressniveau als je zo leeft heb ik een lange weg van herstel moeten afleggen.
En heb nog wel eens het gevoel dat ik iets permanent beschadigd heb op een bepaalde manier.
Maar ben nu grotendeels hersteld van de oorzaken waar het mee samenhing (trauma) dus sta nu wat gezonder in het leven. Ben nu 37.
What's the name of the game?
Ben 39 en meer van de concerten. Ik zou niet weten of ik knap ben, zouden mensen dat van zichzelf kunnen weten?quote:
[..]
Dat heb ik ook weleens gehad haha. Waarom kom je niet meer in de disco? Hoe oud ben je nu?
Als je veel complimenten en aandacht krijg, veel likes op tinder, enz.quote:
[..]
Ben 39 en meer van de concerten. Ik zou niet weten of ik knap ben, zouden mensen dat van zichzelf kunnen weten?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik vraag me dat ook wel eens af. Weten mensen van zichzelf of ze knap zijn?
Of tast iedereen enigszins in het duister? Enkele modellen en gelijkenissen van Barbie/Ken uitgezonderd?
Je ziet bijv. soms mensen wat vreemd reageren op aandacht, is dat dan omdat ze niet weten hoe ze die aandacht moeten interpreteren vraag ik me dan af.
Of tast iedereen enigszins in het duister? Enkele modellen en gelijkenissen van Barbie/Ken uitgezonderd?
Je ziet bijv. soms mensen wat vreemd reageren op aandacht, is dat dan omdat ze niet weten hoe ze die aandacht moeten interpreteren vraag ik me dan af.
What's the name of the game?
Ik vind dat iedereen knap kan zijn, mits je weet wat je moet doen 
Jezelf goed verzorgen, trainen/ aan je lichaam werken, charisma. Mooie kleding aantrekken. Tanden recht laten zetten en goed verzorgen. Desnoods huidtherapie/ dermatoloog. Dan komt echt iedereen sowieso aan die 6/7.
Maar ik denk niet dat knapheid je met alles helpt. Ik denk eerder dat zelfvertrouwen en jezelf verzorgen dat doet, dat je dan beter serieus wordt genomen. Zo was ik vroeger ook wel knap, maar verzorgde ik mijzelf niet goed. Anderen namen mij voor mijn gevoel niet serieus en ik kreeg niet zóveel aandacht qua mannen enzo.
Nu ik mezelf verzorg en zelfvertrouwen uitstraal is dit wel anders
En ik merk dat ook bij anderen. Ik zie weleens stille teruggetrokken, maar knappe mensen. Maar die bereiken echt veel minder dan de iets minder knappe, maar verzorgde mensen met een grote bek. En ik vind dat persoonlijk ook veel aantrekkelijker dan iemand die teruggetrokken is en onzeker, maar wel knap is.
Jezelf goed verzorgen, trainen/ aan je lichaam werken, charisma. Mooie kleding aantrekken. Tanden recht laten zetten en goed verzorgen. Desnoods huidtherapie/ dermatoloog. Dan komt echt iedereen sowieso aan die 6/7.Maar ik denk niet dat knapheid je met alles helpt. Ik denk eerder dat zelfvertrouwen en jezelf verzorgen dat doet, dat je dan beter serieus wordt genomen. Zo was ik vroeger ook wel knap, maar verzorgde ik mijzelf niet goed. Anderen namen mij voor mijn gevoel niet serieus en ik kreeg niet zóveel aandacht qua mannen enzo.
Nu ik mezelf verzorg en zelfvertrouwen uitstraal is dit wel anders
En ik merk dat ook bij anderen. Ik zie weleens stille teruggetrokken, maar knappe mensen. Maar die bereiken echt veel minder dan de iets minder knappe, maar verzorgde mensen met een grote bek. En ik vind dat persoonlijk ook veel aantrekkelijker dan iemand die teruggetrokken is en onzeker, maar wel knap is.
Daar moet je je wel lekker in voelen ,,,ik vind dat allemaal niks van die strakke broeken en shirtjes en shit..doe mij maar gewoon een losse slobberbroek en wit tshirt..en no work no pants...quote:
Ik vind dat iedereen knap kan zijn, mits je weet wat je moet doen
Maar ik denk niet dat knapheid je met alles helpt. Ik denk eerder dat zelfvertrouwen en jezelf verzorgen dat doet, dat je dan beter serieus wordt genomen. Zo was ik vroeger ook wel knap, maar verzorgde ik mijzelf niet goed. Anderen namen mij voor mijn gevoel niet serieus en ik kreeg niet zóveel aandacht qua mannen enzo.
Nu ik mezelf verzorg en zelfvertrouwen uitstraal is dit wel anders
En ik merk dat ook bij anderen. Ik zie weleens stille teruggetrokken, maar knappe mensen. Maar die bereiken echt veel minder dan de iets minder knappe, maar verzorgde mensen met een grote bek. En ik vind dat persoonlijk ook veel aantrekkelijker dan iemand die teruggetrokken is en onzeker, maar wel knap is.
Ik heb helemaal niks met kleren
Ik zwaai naar dieren.
Is dat niet iets voor degene die aanschouwd?
Ikzelf vind mezelf echt oerlelijk.
Te dik geworden (vooral medisch van aard, ik snoep bijna niks), te witjes (nee niet te blank), en tja gewoon beetje saai zeg maar.
Ik ben ook heel lang, letterlijk, alleen geweest en een tijd ook als kind niet thuis kunnen wonen, dat geeft nogal een knauw aan je eigenwaarde en dus beeld wat je hebt van jezelf. (Zowel letterlijk als figuurlijk)
Toch kan ik niet zeggen dat ik nooit aandacht heb gekregen, vaak van mooie jonge meiden of later in m’n leven vrouwen dan.
Nu heb ik uiteindelijk toch ook al jaren met iemand maatje S, getint (half Surinaams), die van alles voor mij doet.
Ik snap er geen flikker van maar tja zo is het.
Dus best lastig want je vormt je eigen beeld vaak op unieke wijze.
De een leent het hoe anderen op je reageren ook qua frequentie, denk ik.
In andere gevallen kun je los van bevestiging jezelf toch knap vinden, of juist niet.
Het lijkt mij ook sterk afhankelijk van je persoonlijkheid en hoe dat vormt en tot stand komt.
Best ingewikkeld nog wel voor zo’n simpele vraag.
Ikzelf vind mezelf echt oerlelijk.
Te dik geworden (vooral medisch van aard, ik snoep bijna niks), te witjes (nee niet te blank
), en tja gewoon beetje saai zeg maar.Ik ben ook heel lang, letterlijk, alleen geweest en een tijd ook als kind niet thuis kunnen wonen, dat geeft nogal een knauw aan je eigenwaarde en dus beeld wat je hebt van jezelf. (Zowel letterlijk als figuurlijk)
Toch kan ik niet zeggen dat ik nooit aandacht heb gekregen, vaak van mooie jonge meiden of later in m’n leven vrouwen dan.
Nu heb ik uiteindelijk toch ook al jaren met iemand maatje S, getint (half Surinaams), die van alles voor mij doet.
Ik snap er geen flikker van maar tja zo is het.
Dus best lastig want je vormt je eigen beeld vaak op unieke wijze.
De een leent het hoe anderen op je reageren ook qua frequentie, denk ik.
In andere gevallen kun je los van bevestiging jezelf toch knap vinden, of juist niet.
Het lijkt mij ook sterk afhankelijk van je persoonlijkheid en hoe dat vormt en tot stand komt.
Best ingewikkeld nog wel voor zo’n simpele vraag.
Prima, zoek dan ook een vrouw uit die zich zo aankleedtquote:
[..]
Daar moet je je wel lekker in voelen ,,,ik vind dat allemaal niks van die strakke broeken en shirtjes en shit..doe mij maar gewoon een losse slobberbroek en wit tshirt..en no work no pants...
Ik heb helemaal niks met kleren
De meeste vrouwen houden van verzorgdheid. En je kan trouwens ook met wijde broeken en comfortabele kleding er super mooi uitzien hoor. Vindt wijde verzorgde kleding ook heel aantrekkelijk bij een man.
Nee.
Niet zo’n heftig verhaal als sommigen hierboven, maar ik vond het lang vreselijk om op een foto te moeten, omdat dat een bevestiging was van mn lelijkheid.
Nu kan het me wat minder schelen.
Niet zo’n heftig verhaal als sommigen hierboven, maar ik vond het lang vreselijk om op een foto te moeten, omdat dat een bevestiging was van mn lelijkheid.
Nu kan het me wat minder schelen.
Ik vind mezelf niet knap, alleen toen ik nog een klein vannelletje was heb ik wel eens naar mijn ogen gekeken in de spiegel. Nu heb ik werkelijk waar geen idee waarom ik dat deed. 
Maar, opa vertelt, vroeger heb ik behoorlijk veel vriendinnetjes gehad, zelfs weggekaapt bij hun vriend.
Nu ben ik daar absoluut niet trots op maar destijds voelde het echt als een overwinning want mijn zelfvertrouwen was niet echt op een hoog niveau. Het voelde/leek alsof ik dat nodig had.
Het begon echt belachelijke vormen aan te nemen, mijn broer die destijds student was vroeg me zelfs om de dames in zijn vriendenkring met rust te laten. Best erg eigenlijk....
De afgelopen decennia is al dat patsergedrag compleet weg, lang geleden heb ik al geleerd dat echte schoonheid aan de binnenkant zit en uiterlijk er niet toe doet.
Dus ik vind mezelf niet knap en dat is ook onbelangrijk, ik word liever leuk gevonden om mijn karakter en innerlijk.
Als iemand mij knap vindt dan is dat mooi meegenomen maar ik hecht er totaal geen belang aan. Nooit gedaan ook.
Maar, opa vertelt, vroeger heb ik behoorlijk veel vriendinnetjes gehad, zelfs weggekaapt bij hun vriend.
Nu ben ik daar absoluut niet trots op maar destijds voelde het echt als een overwinning want mijn zelfvertrouwen was niet echt op een hoog niveau. Het voelde/leek alsof ik dat nodig had.
Het begon echt belachelijke vormen aan te nemen, mijn broer die destijds student was vroeg me zelfs om de dames in zijn vriendenkring met rust te laten. Best erg eigenlijk....
De afgelopen decennia is al dat patsergedrag compleet weg, lang geleden heb ik al geleerd dat echte schoonheid aan de binnenkant zit en uiterlijk er niet toe doet.
Dus ik vind mezelf niet knap en dat is ook onbelangrijk, ik word liever leuk gevonden om mijn karakter en innerlijk.
Als iemand mij knap vindt dan is dat mooi meegenomen maar ik hecht er totaal geen belang aan. Nooit gedaan ook.
Ja vind ik ook ingewikkeld.quote:
Is dat niet iets voor degene die aanschouwd?
Ikzelf vind mezelf echt oerlelijk.
Te dik geworden (vooral medisch van aard, ik snoep bijna niks), te witjes (nee niet te blank
Ik ben ook heel lang, letterlijk, alleen geweest en een tijd ook als kind niet thuis kunnen wonen, dat geeft nogal een knauw aan je eigenwaarde en dus beeld wat je hebt van jezelf. (Zowel letterlijk als figuurlijk)
Toch kan ik niet zeggen dat ik nooit aandacht heb gekregen, vaak van mooie jonge meiden of later in m’n leven vrouwen dan.
Nu heb ik uiteindelijk toch ook al jaren met iemand maatje S, getint (half Surinaams), die van alles voor mij doet.
Ik snap er geen flikker van maar tja zo is het.
Dus best lastig want je vormt je eigen beeld vaak op unieke wijze.
De een leent het hoe anderen op je reageren ook qua frequentie, denk ik.
In andere gevallen kun je los van bevestiging jezelf toch knap vinden, of juist niet.
Het lijkt mij ook sterk afhankelijk van je persoonlijkheid en hoe dat vormt en tot stand komt.
Best ingewikkeld nog wel voor zo’n simpele vraag.
Het moet wel heel erg subjectief zijn sowieso.
Steevast op momenten dat ik denk ik zie er waarschijnlijk kut uit zeggen mensen wat zie je er goed uit.
Of dat je een waardeloze foto van jezelf hebt en iedereen zegt aw dat is een leuke foto, dat is echt jij! Of je hebt zo'n leuke lach.
Dan denk ik aan de ene kant jammer dat de ik die jullie het leukst vinden eruit ziet als baby Shrek.
Aan de andere kant wat fijn dat ik recht heb op deze liefde en dat ze me waarderen om wie ik ben.
Ik zal nooit waarnemen hoe anderen me zien maar het is vast wel behoorlijk anders dan hoe ik mezelf zie.
Soms zie ik een oudere vrouw en dan denk ik, zo wil ik zijn als ik oud ben. Gaat dan eigenlijk nooit over haar uiterlijk of kleding maar over energie en levensvreugde die ik zie. Denk dat dat het belangrijkst is om goed voor te zorgen en waarschijnlijk zie je er dan vanzelf ook wel goed uit.
What's the name of the game?
Narcist!quote:
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik vind mezelf leuk om te zien. Ik wou achteraf dat ik me niet zo makkelijk om had laten praten om van een beugel af te zien, mijn gebit zou mooier zijn als het wat breder was. Maar teveel geneuzel om daar achteraf nog aan te beginnen. Verder zou ik niks veranderen aan mezelf.
Zou het allemaal mooier zijn als ik 10 kilo lichter was, en wel make-up deed en fitter was? Vast wel. Maar ik ven verre van een perfectionist, ik heb ook geen hoogdravende verwachtingen van anderen op dat vlak. Dus waarom moeilijk doen? Ik hoef geen 9 of 10 te zijn.
Zou het allemaal mooier zijn als ik 10 kilo lichter was, en wel make-up deed en fitter was? Vast wel. Maar ik ven verre van een perfectionist, ik heb ook geen hoogdravende verwachtingen van anderen op dat vlak. Dus waarom moeilijk doen? Ik hoef geen 9 of 10 te zijn.
Resistance is futile.
Denk niet dat veel mensen hem lelijk vinden.quote:
[..]
Kaalheid aan de voorkant op bepaalde plekken.[ afbeelding ]
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Foto van mij toen ik 23 was ongeveer. Ik ben er trots op, kreeg ook veel likes op Facebook en tinder.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Mijn beeld van jou is dat je zo’n hele knappe dame ben waar al de jongens vroeger achterna ging, maar doordat je zo onafhankelijk ben slechts een klein gedeelte überhaupt kans maakte.quote:Op dinsdag 9 februari 2021 23:34 schreef Seven. het volgende:
Ik vind mezelf leuk om te zien. Ik wou achteraf dat ik me niet zo makkelijk om had laten praten om van een beugel af te zien, mijn gebit zou mooier zijn als het wat breder was. Maar teveel geneuzel om daar achteraf nog aan te beginnen. Verder zou ik niks veranderen aan mezelf.
Zou het allemaal mooier zijn als ik 10 kilo lichter was, en wel make-up deed en fitter was? Vast wel. Maar ik ven verre van een perfectionist, ik heb ook geen hoogdravende verwachtingen van anderen op dat vlak. Dus waarom moeilijk doen? Ik hoef geen 9 of 10 te zijn.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik vind me zelf redelijk. Heb wel dingen waar ik blij mee ben maar er zijn ook dingen waar ik niet tevreden mee ben. 6/10
Gast.quote:
Foto van mij toen ik 23 was ongeveer. Ik ben er trots op, kreeg ook veel likes op Facebook en tinder.
[ link | afbeelding ]
|
|
