quote:
Op maandag 18 januari 2021 23:07 schreef capricia het volgende:[..]
18 maanden van pure ellende..
Meen je dit echt?
We hebben twee maanden in het voorjaar een lockdown gehad. En een maand nu.
Je kon op vakantie in de zomer.
De essentie van het leven is toch niet de horeca of evenementen of zo? (Want die zijn idd langer dicht)
18 maanden van pure ellende..
Ik schrik hier van.
Ik heb al mijn sociale contacten normaal van die anime events waar ik graag heen ga, en een fanclub en de manga bibliotheek waar ik al 10 jaar heen ging elke week. Die zijn nu allemaal al die tijd al dicht.
De fandom is letterlijk 100% van mijn leven, daarom mis ik het ook zo nu. Dat geld voor de meesten die erinzitten lol. Daarom hebben we het ook altijd over normies - dat is iedereen erbuiten

Ik identificeer mij net als veel van m'n vrienden niet eens als Nederlander maar meer als anime fan - als ik er een uit Duitsland of the USA of wat dan ook tegenkwam zijn we ook instant bffs XD
Nu is het voor mij makkelijker tijdelijk vol te houden omdat we makkelijk online contact kunnen houden en dingen kunnen doen, en dat voor corona ook al deden regelmatig, maar ik kan écht niet wáchten tot deze levende hel van 1,5m beperkingen weer voorbij is en ik weer gewoon lekker naar abunai of tomofair of zo toe kan gaan en vrij rond kan lopen, vrienden maken, knuffelen, lekker op de foto met mensen met een cool kostuum, aan leuke events mee kan doen etc. Het is 99,99% van m'n leven , al sinds 2009. De andere 0,01% is de universiteit, en die is ook dicht. Als single op een studio van 26 m² zou ik redelijk gestoord worden *als* ik niet zo goed was , en al m'n vrienden ook, in nu online contact houden en dingen doen. Het zal nooit zou leuk zijn als in het echt, en het nooit vervangen, maar voor 1-1,5 jaar als alternatief is het okay

Wat ik niet snap - kijk ik had al lang zelfmoord gepleegd als ik ook maar voor een seconde zou denken dat die dingen waarvoor ik en mijn vrienden letterlijk leven nooit meer zouden kunnen. Ik krijg echt te veel lol al 11 jaar uit die events, en ik zou gewoon niet de rest van mijn leven in deze ongezellige beperkte alle-leuke-ervaringen-zijn-verboden dystopische hel willen doorbrengen, dan liever gewoon dood. Of waarschijnlijker, ik was nu alleen nog maar geld aan het sparen geweest om dit land zo snel mogelijk te dumpen voor Taiwan
, die had ik al gedeeld - daar kan alles weer. Emigratie is niets als dat betekent dat ik m'n leven terugkrijg, keuze tussen dat of Nederland is snel gemaakt. Waar ik woon boeit me niet veel - m'n fandom en leven erin aanzienlijk meer. Maar dan zou ik het er dus ook moeilijk mee hebben (zelfmoord was m'n gedachte vóór ik zag dat alles sinds juli alweer normaal is daar. Nu gewoon emigreren, simpel, ik wil het terug, ik wil weer lol beleven in m'n leven, weer vrijheid hebben, de dingen doen waar ik gelukkig van wordt, of dat hier is, in Taiwan, of in toetjeactherextrabeekistan zal me worst zijn).
Maar dat is niet zo - het omt en (praktisch) elke expert in dit land en belgië verwacht dat we in het najaar of begin volgend jaar weer gewoon normaal kunnen leven zonder 1,5m of andere beperkingen en dus ook gewoon weer onze events normaal kunnen doen. Kan nu al niet wachten, heb de tickets nog - maar wat ik dus niet snap, als je weet en elke krant en expert van de daken schreeuwt nu dat het licht te zien is aan het einde van de tunnel, en dat we in het najaar, hooguit begin volgend jaar weer van de beperkingen af zijn, waarom is het dán zo moeilijk voor mensen? Er is toch al uitzicht op een einde? Sure, het is een levende hel nu, letterlijk alles wat ik leuk vind en waar ik voor leef mag niet, maar het is prima te doen puur en alleen omdat ik wéét dat het niet voor altijd is. Het einde is in zicht. Dus dan is het makkelijk om gewoon nog een paar maanden door de game library en watch list heen te werken, en ik verheug me er nu al op voor dat alles 10 keer leuker wordt als het straks allemaal weer kan.
Dus om die reden snap ik niet dat het nu zo moeilijk is voor sommigen - het einde van de tunnel is al duidelijk in zicht. Anders zou ik het niet snappen - ik pleegde zelf immers ook bijna zelfmoord dus in mei totdat experts me verzekerden dat dit allemaal niet voor eeuwig zou zijn, en daar krijgen ze duidelijk ook gelijk in blijkt nu - maar nu het vaccineren en daarmee de uitweg terug naar de Vrijheid en weer normaal leuk kunnen leven in zicht is, moet het toch makkelijk nog even vol te houden zijn tot we die 70% bereikt hebben?
Vind een hobby, werk je netflix lijst af, whatever, en verheug je er op voor dat als je straks weer naar die disco, festival, anime event, of waarever je normaal dan ook van houd mag, alles wat je voor de pandemie voor lief nam straks 10 keer leuker is als het weer mag/kan!
ik snap gewoon niet hoe het feit dat het einde al in zicht is het kennelijk toch niet makkelijker maakt voor veel mensen... ik heb zelf nu ook niet meer de neiging om te willen emigreren, waarom zou ik die moeite doen als ik ook hier kan wachten voor nog een maand of 9?