R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het klikte toch ook met hem zei TS? Alleen dat kun je ook om zeep helpen door te veel BS te accepteren zodat die ander die klik niet meer voelt.quote:Op zondag 1 november 2020 23:22 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Maar ondanks dit denk ik dat de 'schuld' (als die er al is) niet helemaal bij TS ligt. Het moet ook maar net klikken met een man, en van beide kanten. Iets wat een user hierboven zo mooi beschreef met 'magneten'. Het is er, of het is er niet. Of het is er maar van 1 kant. Dan ben je diegene beter kwijt dan rijk. Uiteindelijk komt er iemand die bij je wil blijven, of je nou zelf 'jaagt' of 'opgejaagd' wordt
Als je zelf wat onzeker bent en dus lage standaarden hanteert, is de enige keus die je hebt (en met wie jij een magnetische aantrekkingskracht kan hebben) een ander die ook onzeker is en lage standaarden hanteert. Die leuke zelfverzekerde man gaat jou dan niet accepteren, omdat hij iemand zoekt die ook zelfverzekerd is en die hem een beetje kan uitdagen in het leven.
It's that simple.
[ Bericht 7% gewijzigd door TucoRamirez op 01-11-2020 23:44:54 ]
Het gaat niet om schuld. Het gaat erom dat als je last hebt van dat soort gevoelens het een stuk moeilijker wordt om een relatie te vinden. Ze verhinderen namelijk dat een relatie gelijkwaardig kan worden.
Als TS de volgende keer een date heeft waarmee het klikt, zou ze eerlijk kunnen toegeven dat ze last heeft van die gevoelens en dat ze het heel jammer zou vinden als het daardoor ook op niks uitloopt. Dus als hij zich op den duur om wat voor reden dan ook verstikt of geclaimd voelt, dat hij dat graag eerlijk wilt zeggen en of hij bereid is daarover te praten.
Als TS de volgende keer een date heeft waarmee het klikt, zou ze eerlijk kunnen toegeven dat ze last heeft van die gevoelens en dat ze het heel jammer zou vinden als het daardoor ook op niks uitloopt. Dus als hij zich op den duur om wat voor reden dan ook verstikt of geclaimd voelt, dat hij dat graag eerlijk wilt zeggen en of hij bereid is daarover te praten.
Resterende vraag is, als iemand ook die klik met jou voelt, zou diegene je dan überhaupt door zoveel BS laten gaan? En wat zegt dat vervolgens over die persoon?quote:
[..]
Het klikte toch ook met hem zei TS? Alleen dat kun je ook om zeep helpen door te veel BS te accepteren zodat die ander die klik niet meer voelt.
Als je zelf wat onzeker bent en dus lage standaarden hanteert, is de enige keus die je hebt (en met wie jij een magnetische aantrekkingskracht kan hebben) een ander die ook onzeker is en lage standaarden hanteert. Die leuke zelfverzekerde man gaat jou dan niet accepteren, omdat hij iemand zoekt die ook zelfverzekerd is en die hem een beetje kan uitdagen in het leven.
It's that simple.
Je doet alsof het al in krijt staat geschreven wat iemand van jou vindt. Dat is juist dynamisch en afhankelijk van hoe jij je opstelt.quote:
[..]
Resterende vraag is, als iemand ook die klik met jou voelt, zou diegene je dan überhaupt door zoveel BS laten gaan? En wat zegt dat vervolgens over die persoon?
Als ik een op het oog superleuke chick tegenkom met wie ik de eerste paar dates een klik heb, bedenk ik me wel als ze na verloop van tijd zo gaat gedragen en alles leuk gaat vinden wat ik doe of zeg. Dan heb ik dus die klik niet meer, terwijl ik die eerst wel had.
Zegt dat dan iets over mij als persoon? Nee, ik handel slechts naar wat mijn wensen zijn bij een partner, en daar past dat gedrag niet tussen.
Iemand kan de eerste dates overkomen als iemand met wie je een geweldige klik hebt. Maar na verloop van tijd kom je erachter hoe iemand ECHT is. En ja, dan kan het gebeuren dat iemand - ondanks een initiële klik - alsnog afhaakt. En daar is niks mis mee.
Ja, dat is allemaal leuk en aardig, maar dan ga je alsnog niet op het punt in wat ik maak: als iemand die klik voelt (of niet voelt, ook best) waarom zou diegene je dan alsnog door zoveel BS laten gaan om achteraf te zeggen: ja, maar je was te gemakkelijk en je accepteerde alle onzin waar ik maar mee kwam. Dan zegt dat op zijn minst ook iets over de persoon die met die BS aan kwam zetten, en niet alleen over de persoon die de BS accepteerde.quote:
[..]
Je doet alsof het al in krijt staat geschreven wat iemand van jou vindt. Dat is juist dynamisch en afhankelijk van hoe jij je opstelt.
Als ik een op het oog superleuke chick tegenkom met wie ik de eerste paar dates een klik heb, bedenk ik me wel als ze na verloop van tijd zo gaat gedragen en alles leuk gaat vinden wat ik doe of zeg. Dan heb ik dus die klik niet meer, terwijl ik die eerst wel had.
Zegt dat dan iets over mij als persoon? Nee, ik handel slechts naar wat mijn wensen zijn bij een partner, en daar past dat gedrag niet tussen.
Iemand kan de eerste dates overkomen als iemand met wie je een geweldige klik hebt. Maar na verloop van tijd kom je erachter hoe iemand ECHT is. En ja, dan kan het gebeuren dat iemand - ondanks een initiële klik - alsnog afhaakt. En daar is niks mis mee.
En dan ben je dus zo iemand die jou eerst door al die bullshit heen laat gaan maar beter kwijt dan rijk.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 02-11-2020 00:08:39 ]
Hij had best eerlijk kunnen zijn ja. Maar wat maakt dat uit voor TS? Het lost haar probleem namelijk niet op.quote:
[..]
Ja, dat is allemaal leuk en aardig, maar dan ga je alsnog niet op het punt in wat ik maak: als iemand die klik voelt (of niet voelt, ook best) waarom zou diegene je dan alsnog door zoveel BS laten gaan om achteraf te zeggen: ja, maar je was te gemakkelijk en je accepteerde alle onzin waar ik maar mee kwam. Dan zegt dat op zijn minst ook iets over de persoon die met die BS aan kwam zetten, en niet alleen over de persoon die de BS accepteerde.
En dan ben je dus zo iemand die jou eerst door al die bullshit heen laat gaan maar beter kwijt dan rijk.
Foute mannen en vrouwen zijn er altijd, dat is een gegeven. Het heeft dus geen zin om naar anderen te kijken, het gaat erom hoe je er zelf mee omgaat. Dat kun je namelijk beïnvloeden.
In dit geval laat hij haar niet door die BS heen gaan, zij KIEST er zelf voor om er in mee te gaan, want ze laat niet merken dat ze het niet fijn vindt. Dat is het werkelijke probleem. 'We all get what we tolerate' is wat Tony Robbins hierover zegt. En dat is precies het geval hier. Zij tolereerde zijn gedrag en dat is dan ook wat ze krijgt.
Ze had er ook voor kunnen kiezen om te zeggen dat ie toch echt tijd vrij moet maken wil hij haar nog een keer zien? Kans bestaat dat ie dan zou stoppen met excuses maken en haar ineens een stuk leuker zou vinden, want ze geeft dan zelfverzekerd haar grenzen aan. Als een vriendin nooit tijd heeft om af te spreken, zegt ze daar ongetwijfeld wat van. Maar bij hem ineens niet. Dat is haar keuze.
Zeg gerust dat hij een foute gast is, of whatever. Maar dat verandert niks aan het feit dat zij alleen naar zichzelf kan kijken.
.
Misschien drukte ik me onhandig uit. Ik bedoel niet dat dat de schuld is van mannen. Ik bedoel letterlijk dat dit een veelgehoorde klacht is.quote:
[..]
Naar anderen wijzen is een vorm van zwakte. Ze heeft het zelf toegestaan dat hij dit deed.
Ben ik het mee eens.quote:Die mannen zijn er altijd. Die vrouwen ook. Als je graag een relatie wil, man of vrouw, is het je taak om de mensen eruit te filteren die dat ook willen.
Dat doe je ZELF door middel van het hebben van standaarden voor wat je wel en niet pikt van anderen.
Het komt er toch op neer dat je zelf goed beslagen ten ijs moet komen op de datingmarkt, wil je succes boeken. Als je te lage, of wisselende standaarden hebt is het lastig om signalen te herkennen dat iemand wel of juist niet op zoek is naar commitment (met jou).
Misschien vertrouwen sommige mensen er te veel op dat iemand zulke dingen letterlijk uitspreekt. En interpreteren de signalen die er wel zijn, verkeerd.
What's the name of the game?
Deze is herkenbaar, echter ben ik de "vriendin" uit jouw verhaal, maar vraag ik me dan af, moet je dan spelletjes gaan spelen en "hard to get" gaan zitten doen als je in een (beginnende) relatie zit en de ander leuk vind? Als ik die persoon maar 1 of 2x in de week zie en verder nu (door de wereldsituatie) niet veel te doen heb en hij vraagt of ik kan en wat leuks wil doen (en ik kan dan ook) om dan te doen alsof dat niet zo is. Ik vind het niet zo maar alles prima ofzo, maar ben van nature wel heel meegaand.quote:Op zondag 1 november 2020 02:11 schreef TucoRamirez het volgende:
Ik denk dat dit bij uitstek het moment is om eens hard en rationeel te gaan analyseren hoe het komt dat geen man blijft, in plaats van zelfmedelijden te krijgen.
Wat ik me afvraag: hoeveel moeite moet een man doen voor jouw aandacht, en voordat je met hem op date wil?
Klinkt heel erg alsof je taken voor granted bent, iedere keer. Ik had precies hetzelfde laatst met een meid die ik initieel erg leuk vond. Bleek dat ze best wel onzeker was, en dat ik eigenlijk niks hoefde te investeren in haar, ze wilde toch wel afspreken. Zat toen inderdaad ook te denken 'ik vond haar toch leuk?', waardoor ik het nog even aan wilde zien, maar uiteindelijk kreeg ik geen zin meer in haar doordat ik het zo onaantrekkelijk vond dat zij geen enkele eis stelde aan mij, qua moeite doen of investeren in haar. Was ook zo'n type dat zich afvroeg waarom het nog niet gelukt was. Nou, ik wist wel waarom.
Dus geef eens eerlijk antwoord op mijn vraag hierboven, dan kan ik je wel een perspectief bieden vanuit een man.
Ik heb zelf wel de angst dat bovengenoemde van jou een afknapper gaat worden voor mijn relatie (ik herkende me dus ook niet voor niets) en vraag me dan ook af hoe ik me daarin anders kan op stellen, zonder te ver van mezelf af te staan.
Ik lees veel reacties hier van users die zeggen "je moet je niet for granted" opstellen. Maar als je zelf gewoon iemand bent die gewoon graag laat merken dat je iemand leuk vindt en dus ook die "moeite" doet om elkaar te zien, hoezo ben je dan te "eager" of "makkelijk". Ik snap het wel als je alles wat iemand zegt maar goed vindt, en overal ja op zegt waar je duidelijk nee op wilt zeggen, maar als dat niet the case is, wat dan?
[ Bericht 9% gewijzigd door Grayfoxhound op 02-11-2020 12:27:50 ]
Ik zie in je profiel dat je een man bent maar je bent de vriendin in het verhaal, die begrijp ik even nietquote:
[..]
Deze is herkenbaar, echter ben ik de "vriendin" uit jouw verhaal, maar vraag ik me dan af, moet je dan spelletjes gaan spelen en "hard to get" gaan zitten doen als je in een (beginnende) relatie zit en de ander leuk vind? Als ik die persoon maar 1 of 2x in de week zie en verder nu (door de wereldsituatie) niet veel te doen heb en hij vraagt of ik kan en wat leuks wil doen (en ik kan dan ook) om dan te doen alsof dat niet zo is. Ik vind het niet zo maar alles prima ofzo, maar ben van nature wel heel meegaand.
Ik heb zelf wel de angst dat bovengenoemde van jou een afknapper gaat worden voor mijn relatie (ik herkende me dus ook niet voor niets) en vraag me dan ook af hoe ik me daarin anders kan op stellen, zonder te ver van mezelf af te staan.
Ik lees veel reacties hier van users die zeggen "je moet je niet for granted" opstellen. Maar als je zelf gewoon iemand bent die gewoon graag laat merken dat je iemand leuk vindt en dus ook die "moeite" doet om elkaar te zien, hoezo ben je dan te "eager" of "makkelijk". Ik snap het wel als je alles wat iemand zegt maar goed vindt, en overal ja op zegt waar je duidelijk nee op wilt zeggen, maar als dat niet the case is, wat dan?
Maar hoe dan ook, dat is voor man/vrouw hetzelfde.
Er is denk ik niks mis met laten zien dat je iemand leuk vindt. Sterker nog, als je dat gaat verhullen ben je nog verder van huis. Het gaat er meer om dat je dit alleen doet als de ander het ook verdiend heeft.
In dit topic zie je dat TS die jongen nog steeds leuk vindt, terwijl hij in zijn acties niet laat zien dat dit andersom ook zo is. Sterker nog, hij doet bijna geen moeite voor haar. Als je daar dan positief op reageert, communiceer je eigenlijk dat diegene niks hoeft te doen voor jouw aandacht. Dat is 'taken for granted'.
Zoals ik al zei, gaat het erom dat je (intern) standaarden hebt en iemand ook langs die meetlat legt. Wil iemand zelden afspreken maar is regelmatig afspreken met een date iets wat jij belangrijk vindt? Dan voldoet diegene dus niet aan jouw standaarden voor daten of relaties en moet je dat duidelijk maken. Als je dat doet zal die persoon 1) of vaker willen afspreken 2) of aangeven dat hij/zij het niet ziet zitten. Onzekere mensen zijn bang voor uitkomst twee, vandaar dat ze dat niet doen. Maar dan ga je dus aan jezelf voorbij en accepteer je een situatie die je niet wilt.
Het gaat dus mis als je voor een bepaald persoon uitzonderingen gaat maken op je standaarden. Doe je dit niet en is iemand ook enthousiast over jou, kun je volgens mij zonder problemen zeggen dat je iemand leuk vindt of waardeert, en zal dit alleen maar tot een betere relatie leiden.
Ik ben ook een man, maar ik bedoelde meer "ik herken me in de vriendin van je verhaal"quote:
[..]
Ik zie in je profiel dat je een man bent maar je bent de vriendin in het verhaal, die begrijp ik even niet
Maar hoe dan ook, dat is voor man/vrouw hetzelfde.
Er is denk ik niks mis met laten zien dat je iemand leuk vindt. Sterker nog, als je dat gaat verhullen ben je nog verder van huis. Het gaat er meer om dat je dit alleen doet als de ander het ook verdiend heeft.
In dit topic zie je dat TS die jongen nog steeds leuk vindt, terwijl hij in zijn acties niet laat zien dat dit andersom ook zo is. Sterker nog, hij doet bijna geen moeite voor haar. Als je daar dan positief op reageert, communiceer je eigenlijk dat diegene niks hoeft te doen voor jouw aandacht. Dat is 'taken for granted'.
Zoals ik al zei, gaat het erom dat je (intern) standaarden hebt en iemand ook langs die meetlat legt. Wil iemand zelden afspreken maar is regelmatig afspreken met een date iets wat jij belangrijk vindt? Dan voldoet diegene dus niet aan jouw standaarden voor daten of relaties en moet je dat duidelijk maken. Als je dat doet zal die persoon 1) of vaker willen afspreken 2) of aangeven dat hij/zij het niet ziet zitten. Onzekere mensen zijn bang voor uitkomst twee, vandaar dat ze dat niet doen. Maar dan ga je dus aan jezelf voorbij en accepteer je een situatie die je niet wilt.
Het gaat dus mis als je voor een bepaald persoon uitzonderingen gaat maken op je standaarden. Doe je dit niet en is iemand ook enthousiast over jou, kun je volgens mij zonder problemen zeggen dat je iemand leuk vindt of waardeert, en zal dit alleen maar tot een betere relatie leiden.
Maar ok, duidelijk, nu snap ik weer wat je bedoeld. (En ik heb hier persoonlijk ook wat aan) dus bedankt.
Als er geen initiatief (of weinig) van de andere zijde komt, moet je inderdaad niet meteen staan springen bij de "minste" moeite van die kant. Ik snap wel dat dat voor TS moeilijk is, een "teken van leven" geeft dan toch weer die hoop, waar je dan zo aan vast klampt. Het is ook wel goed om te laten weten dat de ander op zo'n moment echt wel van betere huize mag komen. Echter heeft ze zelf het antwoord ook wel gegeven, als hij er écht voor zou gaan, had ze dat inmiddels wel geweten en gevoeld van hem. Je moet je leven niet willen open stellen aan iemand die niet zeker is om voor je te gaan, niet na zo'n verloop van tijd.
Precies, actions speak louder than words. Je kunt altijd aan iemands acties zien wat zijn/haar echte intenties zijn, ook al spreekt diegene wat anders uit.quote:
[..]
Ik ben ook een man, maar ik bedoelde meer "ik herken me in de vriendin van je verhaal"
Maar ok, duidelijk, nu snap ik weer wat je bedoeld. (En ik heb hier persoonlijk ook wat aan) dus bedankt.
Als er geen initiatief (of weinig) van de andere zijde komt, moet je inderdaad niet meteen staan springen bij de "minste" moeite van die kant. Ik snap wel dat dat voor TS moeilijk is, een "teken van leven" geeft dan toch weer die hoop, waar je dan zo aan vast klampt. Het is ook wel goed om te laten weten dat de ander op zo'n moment echt wel van betere huize mag komen. Echter heeft ze zelf het antwoord ook wel gegeven, als hij er écht voor zou gaan, had ze dat inmiddels wel geweten en gevoeld van hem. Je moet je leven niet willen open stellen aan iemand die niet zeker is om voor je te gaan, niet na zo'n verloop van tijd.
Zo zou ik bijvoorbeeld nooit accepteren dat iemand altijd 'te druk' is om mij te zien. Wat dit echt betekent is dat je nooit een prioriteit bent in het leven van diegene, iedereen heeft hetzelfde aantal uren in een dag die je naar eigen inzicht in kan delen. Geen of weinig tijd met jou spenderen is in feite bewuste keuze (tenzij er iets gebeurt waardoor je echt niet anders kan).
In de praktijk zie je dat veel mensen dit accepteren en dan gaan goedpraten voor die persoon ('Ja want hij heeft toch een drukke baan en corona heerst etc etc). Kan wel zijn, maar als dit structureel is ben je geen prioriteit
Ik zou dit boek is lezen: A Guide to the Good Life: The Ancient Art of Stoic Joy en kijken of je er wat aan hebt.
The cake is a lie!
Het probleem ligt hem vooral erin de agency bij de ander te leggen. Wanneer je het bij jezelf legt, doet het er in principe niet toe wat de intentie van de ander is, omdat je verdergaat wanneer afspraken niet worden nagekomen. Hoe cliché ook, kijk naar wat de ander wel en vooral niet doet. Laat iemand een paar dagen niks van zich horen, je vervolgens aangeeft dat onprettig te vinden en het gebeurt nog eens een tweede keer: verderkijken.quote:
[..]
Deze is herkenbaar, echter ben ik de "vriendin" uit jouw verhaal, maar vraag ik me dan af, moet je dan spelletjes gaan spelen en "hard to get" gaan zitten doen als je in een (beginnende) relatie zit en de ander leuk vind? Als ik die persoon maar 1 of 2x in de week zie en verder nu (door de wereldsituatie) niet veel te doen heb en hij vraagt of ik kan en wat leuks wil doen (en ik kan dan ook) om dan te doen alsof dat niet zo is. Ik vind het niet zo maar alles prima ofzo, maar ben van nature wel heel meegaand.
Ik heb zelf wel de angst dat bovengenoemde van jou een afknapper gaat worden voor mijn relatie (ik herkende me dus ook niet voor niets) en vraag me dan ook af hoe ik me daarin anders kan op stellen, zonder te ver van mezelf af te staan.
Ik lees veel reacties hier van users die zeggen "je moet je niet for granted" opstellen. Maar als je zelf gewoon iemand bent die gewoon graag laat merken dat je iemand leuk vindt en dus ook die "moeite" doet om elkaar te zien, hoezo ben je dan te "eager" of "makkelijk". Ik snap het wel als je alles wat iemand zegt maar goed vindt, en overal ja op zegt waar je duidelijk nee op wilt zeggen, maar als dat niet the case is, wat dan?
Stiekem weten mensen die met hetzelfde probleem zitten als TS dit wel, maar er is dan altijd die hoop dat het goed komt, en iedereen is natuurlijk verschillend, dus je wilt de tijd geven om de wachten op die ommezwaai. Soms hebben andere meer "tijd" nodig en hun eigen vrije tijd afgebakend. Dan is de vraag naar jezelf, is dit wat jij wilt en worden hiermee jouw behoeftes goed genoeg gevuld?quote:
[..]
Precies, actions speak louder than words. Je kunt altijd aan iemands acties zien wat zijn/haar echte intenties zijn, ook al spreekt diegene wat anders uit.
Zo zou ik bijvoorbeeld nooit accepteren dat iemand altijd 'te druk' is om mij te zien. Wat dit echt betekent is dat je nooit een prioriteit bent in het leven van diegene, iedereen heeft hetzelfde aantal uren in een dag die je naar eigen inzicht in kan delen. Geen of weinig tijd met jou spenderen is in feite bewuste keuze (tenzij er iets gebeurt waardoor je echt niet anders kan).
In de praktijk zie je dat veel mensen dit accepteren en dan gaan goedpraten voor die persoon ('Ja want hij heeft toch een drukke baan en corona heerst etc etc). Kan wel zijn, maar als dit structureel is ben je geen prioriteit
Dit was waarschijnlijk niet voor mij bedoeld maar ik heb wat reviews gelezen hiervan en inhoudelijk gekeken, dit spreekt mij toch ook zeker wel aan! Deze heb ik dus besteld.quote:
Ik zou dit boek is lezen: A Guide to the Good Life: The Ancient Art of Stoic Joy en kijken of je er wat aan hebt.
Hier heb je helemaal gelijk in, echter zit de crux in het "kunnen" loslaten van de behoefte en connectie naar de ander, zeker als het in "het begin" wel leuk was en er wel aan behoefte's voldaan werdt. Als je daarna de "cold shoulder" krijgt is dit echt moeilijk om overheen te komen. Ik snap wel dat TS de moeite heeft om dat los te laten, hoewel dat wel het beste is in zo'n situatie, want TS blijft zo alleen zichzelf pijnigen. Maarja loslaten is dan ook geen simpele kwestie van "knop om en gaan".quote:
[..]
Het probleem ligt hem vooral erin de agency bij de ander te leggen. Wanneer je het bij jezelf legt, doet het er in principe niet toe wat de intentie van de ander is, omdat je verdergaat wanneer afspraken niet worden nagekomen. Hoe cliché ook, kijk naar wat de ander wel en vooral niet doet. Laat iemand een paar dagen niks van zich horen, je vervolgens aangeeft dat onprettig te vinden en het gebeurt nog eens een tweede keer: verderkijken.
Mee eens. Dat is wel wat ik heb geleerd van mijn eerdere relaties. Ik vond ze te leuk, gebaseerd op nergens op slaande dingen zoals dat ik dacht dat ze mijn fantasieliefdes waren, maar het had niks met hen zelf te maken. Daardoor realiseerde ik me achteraf dat ik te gretig tegen ze was geweest terwijl hun gedrag daar geen aanleiding toe gaf. Ik vermoed dat ts ook een soort fantasie of verwachtingspatroon rondom die man had wat niet klopte met de werkelijkheid en ervoor zorgde dat ze haar grenzen verlaagde.quote:
Ik zie in je profiel dat je een man bent maar je bent de vriendin in het verhaal, die begrijp ik even niet
Maar hoe dan ook, dat is voor man/vrouw hetzelfde.
Er is denk ik niks mis met laten zien dat je iemand leuk vindt. Sterker nog, als je dat gaat verhullen ben je nog verder van huis. Het gaat er meer om dat je dit alleen doet als de ander het ook verdiend heeft.
In dit topic zie je dat TS die jongen nog steeds leuk vindt, terwijl hij in zijn acties niet laat zien dat dit andersom ook zo is. Sterker nog, hij doet bijna geen moeite voor haar. Als je daar dan positief op reageert, communiceer je eigenlijk dat diegene niks hoeft te doen voor jouw aandacht. Dat is 'taken for granted'.
Zoals ik al zei, gaat het erom dat je (intern) standaarden hebt en iemand ook langs die meetlat legt. Wil iemand zelden afspreken maar is regelmatig afspreken met een date iets wat jij belangrijk vindt? Dan voldoet diegene dus niet aan jouw standaarden voor daten of relaties en moet je dat duidelijk maken. Als je dat doet zal die persoon 1) of vaker willen afspreken 2) of aangeven dat hij/zij het niet ziet zitten. Onzekere mensen zijn bang voor uitkomst twee, vandaar dat ze dat niet doen. Maar dan ga je dus aan jezelf voorbij en accepteer je een situatie die je niet wilt.
Het gaat dus mis als je voor een bepaald persoon uitzonderingen gaat maken op je standaarden. Doe je dit niet en is iemand ook enthousiast over jou, kun je volgens mij zonder problemen zeggen dat je iemand leuk vindt of waardeert, en zal dit alleen maar tot een betere relatie leiden.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Maar komt dat ook niet omdat haar "partner" in het begin wél de tekenen gaf waar ze nu naar hunkert? Als hij van het begin af aan zo was zoals nu en zij daar een fantasie omheen creëerde is het een ander verhaal, ik snap haar moeite met de situatie wel.quote:
[..]
Mee eens. Dat is wel wat ik heb geleerd van mijn eerdere relaties. Ik vond ze te leuk, gebaseerd op nergens op slaande dingen zoals dat ik dacht dat ze mijn fantasieliefdes waren, maar het had niks met hen zelf te maken. Daardoor realiseerde ik me achteraf dat ik te gretig tegen ze was geweest terwijl hun gedrag daar geen aanleiding toe gaf. Ik vermoed dat ts ook een soort fantasie of verwachtingspatroon rondom die man had wat niet klopte met de werkelijkheid en ervoor zorgde dat ze haar grenzen verlaagde.
Dat heb ik dus ook gehad, al mijn exen gedroegen zich in het begin ook daadwerkelijk zoals mijn fantasiegeliefden, anders was ik nooit verliefd op ze geworden. Met de nadruk op gedroegen. Want als je ineens als een blad aan een boom verandert klopt er iets niet. Dan heb je een ander voorgelogen. Ze zeiden eerst ook dingen die ze later weer terugnamen. Mensen kunnen zich soms heel anders voordoen dan ze normaal gesproken zijn, ze kunnen ver gaan om iets gedaan te krijgen bijvoorbeeld helemaal inspelen op wat de ander wil horen (daarom moet je het ook niet te snel vertrouwen als je daar open over bent geweest en iemand is zo, ze hebben dan een rol/script die ze kunnen spelen) en als de nieuwigheid er weer af is en ze toch niet verliefd zijn ofzo dan worden ze weer hun echte zelf.quote:
Maar komt dat ook niet omdat haar "partner" in het begin wél de tekenen gaf waar ze nu naar hunkert? Als hij van het begin af aan zo was zoals nu en zij daar een fantasie omheen creëerde is het een ander verhaal, ik snap haar moeite met de situatie wel.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dat kan wel zo zijn, maar mensen veranderen. Het gaat erom hoe iemand op dat moment is, niet hoe iemand in het verleden was. Op dit moment voldoet diegene dan in feite niet aan jouw wensen.quote:
[..]
Maar komt dat ook niet omdat haar "partner" in het begin wél de tekenen gaf waar ze nu naar hunkert? Als hij van het begin af aan zo was zoals nu en zij daar een fantasie omheen creëerde is het een ander verhaal, ik snap haar moeite met de situatie wel.
Het geeft wel aanleiding om eens door te vragen en open het gesprek aan te gaan. Waarom diegene veranderd is bijvoorbeeld. Maar zoals ik al zei, onzekere mensen durven die confrontatie niet zo goed aan te gaan. Er bestaat dan namelijk een kans dat de ander zegt dat ie het toch niet helemaal ziet zitten, en dat ze afgewezen worden. Ze kiezen dan toch maar voor de (op het oog) veilige weg van accepteren, maar daarmee bereik je op de lange termijn niks.
Ik lees steeds reacties in de trant van dat ik mijn grenzen verlaagde en dingen van hem accepteerde. Uiteindelijk dus niet. Door mij is het contact uiteindelijk 'verbroken'. Want als het aan hem lag, gingen we op dezelfde voet verder. Toen hij duidelijk afstand nam, heb ik hem twee keer gevraagd wat er is en hem de ruimte gegeven om uitleg aan mij te geven. Toen daar niks uit kwam, behalve 'ik ben druk', heb ik zélf gezegd dat het voor mij niet werkt op deze manier. Daarna heeft hij pas gezegd dat hij geen gevoelens heeft. Dat heb ik dus praktisch uit hem moeten trekken. Het is dus niet zo dat ik alles geaccepteerd heb. Maar in het begin was het ook niet nodig, want toen ging het goed. Hij toonde toen nog veel interesse. De omslag kwam later, en dat heb ik uiteindelijk dus niet geaccepteerd. En misschien ben ik daar te laat mee geweest en had ik dat eerder al moeten doen. Maar het is ook een stukje hoop dat je denkt: het kan toch niet zo zijn dat alles voor niks was, heb ik het mij dan de hele tijd ingebeeld dat hij mij ook leuk vond, misschien verandert ie wel van gedachten als hij mij straks mist etc.
Klinkt als een goed boek. Heb het even opgezocht. Er is zeker geen Nederlandse vertaling van hè? Is het een beetje in toegankelijk Engels geschreven?quote:
Ik zou dit boek is lezen: A Guide to the Good Life: The Ancient Art of Stoic Joy en kijken of je er wat aan hebt.
Lijkt me op zich prima.quote:
Ik lees steeds reacties in de trant van dat ik mijn grenzen verlaagde en dingen van hem accepteerde. Uiteindelijk dus niet. Door mij is het contact uiteindelijk 'verbroken'. Want als het aan hem lag, gingen we op dezelfde voet verder. Toen hij duidelijk afstand nam, heb ik hem twee keer gevraagd wat er is en hem de ruimte gegeven om uitleg aan mij te geven. Toen daar niks uit kwam, behalve 'ik ben druk', heb ik zélf gezegd dat het voor mij niet werkt op deze manier. Daarna heeft hij pas gezegd dat hij geen gevoelens heeft. Dat heb ik dus praktisch uit hem moeten trekken. Het is dus niet zo dat ik alles geaccepteerd heb. Maar in het begin was het ook niet nodig, want toen ging het goed. Hij toonde toen nog veel interesse. De omslag kwam later, en dat heb ik uiteindelijk dus niet geaccepteerd. En misschien ben ik daar te laat mee geweest en had ik dat eerder al moeten doen. Maar het is ook een stukje hoop dat je denkt: het kan toch niet zo zijn dat alles voor niks was, heb ik het mij dan de hele tijd ingebeeld dat hij mij ook leuk vond, misschien verandert ie wel van gedachten als hij mij straks mist etc.
Maar je geeft aan dat dit elke keer gebeurt. Hoe denk je dat dat komt?
Zover ik weet helaas niet, ik vond het wel toegankelijk hoor. Je bent er zo door heen en er staan echt goede levenslessen in als je er voor open staat.quote:
[..]
Klinkt als een goed boek. Heb het even opgezocht. Er is zeker geen Nederlandse vertaling van hè? Is het een beetje in toegankelijk Engels geschreven?
The cake is a lie!
Voor iedereen die het helptquote:
Dit was waarschijnlijk niet voor mij bedoeld maar ik heb wat reviews gelezen hiervan en inhoudelijk gekeken, dit spreekt mij toch ook zeker wel aan! Deze heb ik dus besteld.
als het onderwerp je verder interesseert kan ik deze site ook aanraden: https://dailystoic.com
The cake is a lie!
Omdat die ander niet voor jou kan beslissen wat jij wel of niet de moeite waard vindt en waarom. En dat is ook waar zowel ts als jij de regie terug kunnen en ook moeten pakken. Niet dat het niks zegt over die ander, maar you do you.quote:
[..]
Ja, dat is allemaal leuk en aardig, maar dan ga je alsnog niet op het punt in wat ik maak: als iemand die klik voelt (of niet voelt, ook best) waarom zou diegene je dan alsnog door zoveel BS laten gaan om achteraf te zeggen: ja, maar je was te gemakkelijk en je accepteerde alle onzin waar ik maar mee kwam. Dan zegt dat op zijn minst ook iets over de persoon die met die BS aan kwam zetten, en niet alleen over de persoon die de BS accepteerde.
En dan ben je dus zo iemand die jou eerst door al die bullshit heen laat gaan maar beter kwijt dan rijk.
Jullie vonden het kennelijk wel de moeite waard om zo ver te gaan. Waarom? Wat veranderde er (niet), waardoor het niet meer de loonde om door te gaan? Naar die motivatie moet je nog eens goed gaan kijken en dat beter toe leren passen in het hier en nu.
Denk dat het 'm niet zozeer in de tijdslijn zit, maar meer in hoe je het nu ervaart en verwoordt.quote:
Ik lees steeds reacties in de trant van dat ik mijn grenzen verlaagde en dingen van hem accepteerde. Uiteindelijk dus niet. Door mij is het contact uiteindelijk 'verbroken'. Want als het aan hem lag, gingen we op dezelfde voet verder. Toen hij duidelijk afstand nam, heb ik hem twee keer gevraagd wat er is en hem de ruimte gegeven om uitleg aan mij te geven. Toen daar niks uit kwam, behalve 'ik ben druk', heb ik zélf gezegd dat het voor mij niet werkt op deze manier. Daarna heeft hij pas gezegd dat hij geen gevoelens heeft. Dat heb ik dus praktisch uit hem moeten trekken. Het is dus niet zo dat ik alles geaccepteerd heb. Maar in het begin was het ook niet nodig, want toen ging het goed. Hij toonde toen nog veel interesse. De omslag kwam later, en dat heb ik uiteindelijk dus niet geaccepteerd. En misschien ben ik daar te laat mee geweest en had ik dat eerder al moeten doen. Maar het is ook een stukje hoop dat je denkt: het kan toch niet zo zijn dat alles voor niks was, heb ik het mij dan de hele tijd ingebeeld dat hij mij ook leuk vond, misschien verandert ie wel van gedachten als hij mij straks mist etc.
Kennelijk vind je de hoop op meer toch minder waardevol dan de daadwerkelijke bevestiging van dat iemand bij je blijft als je stelt dat het allemaal voor niks is geweest nu. Jammer wel, want nu devalueer je de leuke tijd die er wel was.
Kiezen voor die hoop en het nog geen afscheid nemen zouden ook prima een keuze en investering voor jezelf kunnen zijn. Echter ervaar je dat anders en dan lijkt het me raadzaam om nog eens goed te kijken naar je normen en waarden. En die dan goed bij jezelf te definiëren, dus geen by proxy als ik voel mij goed genoeg als ik een partner heb die bij me blijft. Hou het bij jezelf en definieer het onafhankelijk van wat hij wel of niet doet en zijn potentiële motivaties. Want zolang die motivaties je toch niet de gewenste bevestiging opleveren, is het kennelijk toch bijzaak voor je gevoel. Why bother? Ook goed bedoelende mensen kunnen je kwetsen of simpelweg niet nu of misschien wel nooit bij je passen. Je kan niet in hun hoofd kijken en niet voor ze bepalen wat zij voor waarde hechten, dus beter steek je die energie in hetgeen waar je wel invloed op hebt en wat je wel echt kan weten.
De vijf liefdestalen van Chapman kan misschien leuk leesmateriaal zijn.
Wat bedoel je precies? Ik snap je reactie niet helemaal. Vind je dat ik het contact niet had moeten verbreken, terwijl hij duidelijk minder interesse toonde en uiteindelijk aangaf geen gevoelens te hebben? En je zegt daarna: steek de energie in waar jij wel invloed op hebt en echt kan weten. Zoals?quote:
[..]
Denk dat het 'm niet zozeer in de tijdslijn zit, maar meer in hoe je het nu ervaart en verwoordt.
Kennelijk vind je de hoop op meer toch minder waardevol dan de daadwerkelijke bevestiging van dat iemand bij je blijft als je stelt dat het allemaal voor niks is geweest nu. Jammer wel, want nu devalueer je de leuke tijd die er wel was.
Kiezen voor die hoop en het nog geen afscheid nemen zouden ook prima een keuze en investering voor jezelf kunnen zijn. Echter ervaar je dat anders en dan lijkt het me raadzaam om nog eens goed te kijken naar je normen en waarden. En die dan goed bij jezelf te definiëren, dus geen by proxy als ik voel mij goed genoeg als ik een partner heb die bij me blijft. Hou het bij jezelf en definieer het onafhankelijk van wat hij wel of niet doet en zijn potentiële motivaties. Want zolang die motivaties je toch niet de gewenste bevestiging opleveren, is het kennelijk toch bijzaak voor je gevoel. Why bother? Ook goed bedoelende mensen kunnen je kwetsen of simpelweg niet nu of misschien wel nooit bij je passen. Je kan niet in hun hoofd kijken en niet voor ze bepalen wat zij voor waarde hechten, dus beter steek je die energie in hetgeen waar je wel invloed op hebt en wat je wel echt kan weten.
De vijf liefdestalen van Chapman kan misschien leuk leesmateriaal zijn.
|
|
