Ze hebben geen antwoord. Ze begrijpen het nog niet zo goed. Stress en traumatische ervaringen spelen een rol.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:31 schreef Erasmus het volgende:
Heb je dit al gegoogled?
Wat zei je psychiater toen je dit vroeg?
Maar waarom?quote:
Wat heb je danquote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:40 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ze hebben geen antwoord. Ze begrijpen het nog niet zo goed. Stress en traumatische ervaringen spelen een rol.
Dit gaat niet over mij.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:55 schreef Quotidien het volgende:
Misschien moet je je obsessie met dit onderwerp eens loslaten en proberen wat van je leven te maken. Er zijn andere dingen in het leven dan topics openen over psychiatrie en je eigen misère.
Ik kan toch een algemene topic maken die relevant is voor R&P? Ik heb nergens in dit topic zitten zwelgen. Ik stel gewoon een vraag, om een relevante discussie te starten.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:06 schreef Tyr80 het volgende:
Quotidien heeft wel een punt denk ik.
Ga iets maken. Ga voor iets zorgen.
Zwelg niet zo in je eigen ongeluk.
Omdat dit het eerste topic zou zijn wat niet eigenlijk bedoeld is om het over je eigen problemen te hebben. Maar je hebt gelijk, ik oordeelde te snel, mijn excuses. Deze keer zou het inderdaad anders kunnen lopen.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:15 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ik kan toch een algemene topic maken die relevant is voor R&P? Ik heb nergens in dit topic zitten zwelgen. Ik stel gewoon een vraag, om een relevante discussie te starten.
Ik heb vrijwilligerswerk en clubjes. Volgende jaar ga ik voor een betaalde functie.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:25 schreef Tyr80 het volgende:
[..]
Omdat dit het eerste topic zou zijn wat niet eigenlijk bedoeld is om het over je eigen problemen te hebben. Maar je hebt gelijk, ik oordeelde te snel, mijn excuses. Deze keer zou het inderdaad anders kunnen lopen.
Ga iets maken. Ga voor iets zorgen.
Echt, daar knap je van op.
Ok, veel succes dan. Hoop echt dat je eruit komt, op eigen kracht zou helemaal mooi zijn!quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:36 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ik heb vrijwilligerswerk en clubjes. Volgende jaar ga ik voor een betaalde functie.
Maar dit topic is informatief bedoeld. Ik hoop dat er mensen zijn die een antwoord of theorie hebben.
Dat vind ik dus ook.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:53 schreef Tyr80 het volgende:
Is toch niet echt een harde grens? Zij allerlei gradaties in...
Leg die gradaties uit dan?quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:45 schreef Aurelio76 het volgende:
[..]
Dat vind ik dus ook.
Er zijn inderdaad zoveel gradaties.
Leg de gradaties van zwart naar wit uit dan?quote:
Dit is ook waar. Ik heb ook geleerd dat trauma een van de grootste luxerende factoren is voor het ontwikkelen van een psychiatrische aandoening. Naja zoals ik hierboven al zei, genen i.c.m. omgeving, maar omgeving speelt in mijn ogen een veel grotere rol, en als je doorvraagt bij veel mensen met een psychiatrische aandoening zul je bijna altijd trauma's in het verleden tegenkomen.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:40 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ze hebben geen antwoord. Ze begrijpen het nog niet zo goed. Stress en traumatische ervaringen spelen een rol.
We zijn allemaal gek. Het is pas een stoornis als het je in je functioneren belemmerd.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 19:55 schreef Tyr80 het volgende:
[..]
Leg de gradaties van zwart naar wit uit dan?
We zijn allemaal vast een beetje gek.
De biochemische ontregeling kan ontstaan door en genetische aanleg en omgevingsfactoren. Het komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het is slechts een resultante van bovengenoemde. Drugs, infecties of hersenletsel zijn dan een luxerende factor, bovenop de aangeboren kwetsbaarheid. Of je het nou leuk vind, het kan accepteren, of niet. We hebben het in dit leven niet voor het uitkiezen helaas.quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 20:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Het is onbekend, zelfs genen weten ze vaak niet te bepalen. Maar ik denk zelf dat het iets biochemisch is. Hoe is het anders mogelijk dat een psychose opgewekt kan worden door drugs? Maar daar hebben de “je hebt psychische problemen omdat je daar zelf voor kiest met je gezwelg” dan weer de geruststellende theorie voor dat je alleen een psychose/bad trip kunt krijgen als je die alsnog zelf veroorzaakt doordat je geest uberhaupt al zwak was, ofzo.
Nou, dat verklaart dan ook niet waarom mensen door infecties of hersenletsel ook psychiatrische stoornissen kunnen krijgen. Maar dat zal vast ook wel alleen maar bij zwakke mensen gebeuren, of zo. En dan zegt men weer dat is iets heel anders, zonder aan te kunnen tonen dat het inderdaad anders is. Zonder uberhaupt zelf ooit een psychose te hebben meegemaakt.
Ach ja, alles om maar geen empathie te hoeven hebben en niet te hoeven nadenken over het feit dat mensen de wereld anders kunnen beleven en problemen kunnen hebben op psychisch gebied.
Dat betekent helemaal niet dat als je dat accepteert dat mensen je dan persoonlijk lastigvallen met gezwelg. Je ziet het, er wordt nog vrijwilligerswerk gedaan door een suicidaal iemand. Maar dat wordt gewoon genegeerd. Alles om maar lekker te kunnen zwelgen in het negatief en zelfmedelijdend en zwelgend noemen van een ander. Want dat is heel erg fijn voor zelf goed functionerende en relatief gelukkige mensen zelf, zodat ze zich even nog beter voelen dan ze zich al voelden, blijkbaar.
Misschien zit er een kern van waarheid in dat zwelgen in problemen niet de oplossing is in een wereld waarin er nog amper goede geestelijke gezondheidszorg beschikbaar is terwijl iedereen zich wel een beetje slecht voelt maar de manier waarop het weer gebracht wordt is alles behalve tactvol aangezien ts het erger heeft dan anderen en dit relatief gezien geen zelfmedelijdend topic is omdat het alleen maar een neutrale vraag is en bovendien herhaalt iedereen hetzelfde.
Ook een stukje luxe. Als je de hele dag in de weer zou zijn om eten te verzamelen ....quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 18:54 schreef MevrouwPuff het volgende:
[..]
En gewoon pech, dat is er ook nog.
Net als somatische ziekten.
Is dat bewezen ipv aangenomen dan? Bron?quote:Op dinsdag 27 oktober 2020 21:19 schreef Naardegallemiezen het volgende:
De biochemische ontregeling kan ontstaan door en genetische aanleg en omgevingsfactoren. Het komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het is slechts een resultante van bovengenoemde.
Ja op zich wel mee eens. Alleen het ironische is men vindt dat alleen een kracht bij iemand waarvan men het niet weet. Het erover hebben is juist wat men zwak noemt, want dan stop je dus je energie in zeiken ipv in de rest van de samenleving dienen door het te ontkennen en onsuccesvol maar in ieder geval voor anderen zichtbaar doorgaan met je werk zodat de smart van het afzien in ieder geval door zoveel mogelijk mensen gedeeld wordt zonder afleidend gezeik.quote:Drugs, infecties of hersenletsel zijn dan een luxerende factor, bovenop de aangeboren kwetsbaarheid. Of je het nou leuk vind, het kan accepteren, of niet. We hebben het in dit leven niet voor het uitkiezen helaas.
Zwakte is hoe je het zou kunnen noemen ja, maar ik vind het eerder een kracht. Het is een zware last om te dragen, daar zie ik geen zwakte in. Misschien dat anderen er anders over denken, maar wat boeit dat? Het gaat erom hoe je naar jezelf kijkt.
Zoals wat ik ooit een keer las, in dit geval over angst (heb zelf last van angst, maar je zou hier elke psychiatrische ziekte kunnen inserten):
'It baffles me that anxiety can be regarded by some as a sign of weakness. Anxiety is literally fear. If you're anxious and choose to live life, even in the face of ever-present fear, then surely this is courage? Living with anxiety is courageous, not weakness.'
Ehh nee dan zijn ze helemaal zwaar depressief dat ze dag in dag uit dat rotwerk moeten doen en seksclub is doorgaans alleen voor mannen een troost in dat uitzichtloze bestaan.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 00:57 schreef LeesFoknl het volgende:
Ook een stukje luxe. Als je de hele dag in de weer zou zijn om eten te verzamelen ....
Kortom, iets vooral van deze tijd. Uit verveling, vaag ontevredenheidsgevoel, piekeren.
Ga bij een boer op het land werken, 5 dagen van 12 uren. de zesde dag slechts 6 uurtjes. Goed gezond en lekker eten, GEEN porno kijken, zaterdags je geld beuren en dan naar de seks-sauna lekker badderen, eten, drinken, massage, neuken en feesten tot 03.30 Zondag is dan uiteraard rustdag, even bij komen want maandagochtend loopt de wekker weer af om 5 uur.
Denk dat veel minder mensen dan psychische problemen hebben, en ook veel minder problemen op seks gebied.
Dat is geen probleem. Dat is, zoals je zelf al schreef, dus mijn eigen beslissing. Het is alles waar ik nog van droom in dit leven, met rust gelaten worden door hitsige mannen en ik heb gelukkig alles wat ik wil, en dat zonder dat het me energie kost en gratis! Nou jij weer.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 02:04 schreef LeesFoknl het volgende:
Denk dat ook veel vrouwen met psychische problemen baat zouden hebben bij zo een leven. En vrouwen kunnen ook naar een sekssauna. Of een andere manier zoeken om die zaterdag met een bovengemiddeld knap iemand (m of v) seks te hebben. En als je 66 uur per week werkt heb je ook wel wat geld om tegen de balken aan te gooien! Want je bent natuurlijk intern bij die boer, kost en inwoning, slaapt gewoon op de hooizolder! heb je dorst, melk je een koe of een geit.
Het probleem van jou is dat jij zelf BESLOTEN hebt geen seks meer te willen, te hebben. Niet dat sekssauna's alleen mannen gelukkig zouden maken. Je mag uiteraard ook ergens anders heen. Als alleengaande vrouw ben je zelfs op swinger-parties welkom, alleengaande mannen meestal niet!
Jij hebt gewoon besloten je in je verdere leven liever in zelfmedelijden te wentelen dan om lekker met een seks partner in bed rond te wentelen. En ja hoor, zelfs mannen wentelen wel eens in bed en dat het dan toch tegenvalt. En wat doen we dan? Hopen dat het met een volgende keer mooier is. Maar jij bent gestopt. Jij probeert niets meer, dus je je ziet altijd je gelijk bevestigd, door je ervaringen in het verleden. Je doet, onderneemt, niets meer op dit gebied.
Ja maarja ook al ligt het aan mij, en dan? Hoe maakt dat besef mijn leven beter?quote:Op woensdag 28 oktober 2020 02:47 schreef LeesFoknl het volgende:
Veel problemen komen voort uit eigen beslissingen. Denk zelfs de meeste!
Ik denk dat je nog meer rust zou hebben als je hier niet ieder keer weer rondbazuint dat je met rust gelaten wilt worden door hitsige mannen en dat alle mannen in je leven je teleurgesteld hebt.
Als ik vaker lees, alle, allen, allemaal altijd, dan denk ik ........ wat vreemd, zou het misschien ook een beetje aan jde persoon zelf liggen?
Ik heb ook héél erg vervelende ervaringen met vrouwen, maar ben na die heel erg vervelende ervaringen niet gestopt, en ik heb nu ook heel veel heel fijne ervaringen met vrouwen, waar ik nu nog van de herinnering geniet, en ben ook alweer 18 jaar samen met een fantastische vrouw. Tja, als je ophoudt met leven na een of een aantal vervelende ervaringen, ja, dan heb je gelijk. Alle mannen zijn alleen maar op seks uit, je schreef ergens, willen alleen in je broekje. IK verzeker je dat ook mannen graag een relatie, een partner hebben.
Ken je "Loesje", die posters met spreuken van "Loesje". Deze is bijna ook een liifspreuk van mij geworden.....
Leven is het meervoud van lef
En nog een, van mijzelf naar mensen die bang zijn om te leven ... had je maar een druppeltje moed in je bloed
Inzien dat het door jezelf komt geeft je het inzicht dat jij ook de enige bent die er wat aan kan doen (anderen kunnen je gereedschap geven als je daar open voor staat, maar jij zult daar iets mee moeten doen). Op die manier kom je uit de slachtofferrol en kom je in je eigen kracht te staan. Zo zul je ook gaan inzien dat anderen jou geen slecht gevoel kunnen bezorgen. Jij zelf kunt jou alleen een slecht gevoel geven (of iemand moet je fysiek pijn doen). Als iemand iets naars zegt heb je de keuze om dat weg te lachen, maar als iets in die woorden resoneert met wat je al over jezelf dacht dan kan het hard aankomen.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 02:56 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja maarja ook al ligt het aan mij, en dan? Hoe maakt dat besef mijn leven beter?
Voor jou werkt dat zo, voor mensen met weinig eigenwaarde kan het juist verlammend werken. Het geeft ook het idee dat mensen schuld hebben aan wat hen overkomt en dat zal eerder niet helpen dan wel.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:35 schreef colivo het volgende:
[..]
Inzien dat het door jezelf komt geeft je het inzicht dat jij ook de enige bent die er wat aan kan doen (anderen kunnen je gereedschap geven als je daar open staat, maar jij zult daar iets mee moeten doen). Op die manier kom je uit de slachtofferrol en kom je in je eigen kracht te staan.
Hoe zijn psychiatrische klachten een stukje luxe? Ik denk dat die boeren ook wel psychiatrische problemen krijgen hoor.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 00:57 schreef LeesFoknl het volgende:
[..]
Ook een stukje luxe. Als je de hele dag in de weer zou zijn om eten te verzamelen ....
Kortom, iets vooral van deze tijd. Uit verveling, vaag ontevredenheidsgevoel, piekeren.
Ga bij een boer op het land werken, 5 dagen van 12 uren. de zesde dag slechts 6 uurtjes. Goed gezond en lekker eten, GEEN porno kijken, zaterdags je geld beuren en dan naar de seks-sauna lekker badderen, eten, drinken, massage, neuken en feesten tot 03.30 Zondag is dan uiteraard rustdag, even bij komen want maandagochtend loopt de wekker weer af om 5 uur.
Denk dat veel minder mensen dan psychische problemen hebben, en ook veel minder problemen op seks gebied.
Dingen die je overkomen kun je op 1000den manieren interpreteren. Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd toen ik 7 was. Die situatie ben ik steeds donkerder gaan interpreteren tot ik er op een gegeven moment van overtuigt was dat hij zelfmoord had gepleegd omdat hij zichzelf in mij herkende en dat niet aankon, en daar voelde ik me dan weer schuldig over. Ik heb heel lang met zelfmoordgedachtes rondgelopen (nu nog steeds af en toe maar ik identificeer me daar over het algemeen niet meer mee), en door die gedachtes ben ik op een gegeven moment tot inzicht gekomen dat ik helemaal niks met zijn zelfmoord te maken heb. De enige manier om tot zo'n besluit te komen is dat je muurvast zit in de overtuiging dat iedereen beter af is zonder jou en dat je een last bent voor iedereen. Ik kan dus niet dat gene wat gebeurd is veranderen, ik kan alleen veranderen hoe ik er naar kijk en dat verandert de lading. En zo is het met vrijwel alles, dit is niet makkelijk maar leven met negatieve gedachtes die je geloofd is dat ook niet. Het eerste is de moeite van het proberen waard, het tweede raad ik iedereen af.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:39 schreef MevrouwPuff het volgende:
[..]
Voor jou werkt dat zo, voor mensen met weinig eigenwaarde kan het juist verlammend werken. Het geeft ook het idee dat mensen schuld hebben aan wat hen overkomt en dat zal eerder niet helpen dan wel.
Zelfmoord is pijnlijk en taboe. Ik wil er graag over praten, maar mag niet op fok.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:51 schreef colivo het volgende:
[..]
Dingen die je overkomen kun je op 1000den manieren interpreteren. Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd toen ik 7 was. Die situatie ben ik steeds donkerder gaan interpreteren tot ik er op een gegeven moment van overtuigt was dat hij zelfmoord had gepleegd omdat hij zichzelf in mij herkende en dat niet aankon, en daar voelde ik me dan weer schuldig over. Ik heb heel lang met zelfmoordgedachtes rondgelopen (nu nog steeds af en toe maar ik identificeer me daar over het algemeen niet meer mee), en door die gedachtes ben ik op een gegeven moment tot inzicht gekomen dat ik helemaal niks met zijn zelfmoord te maken heb. De enige manier om tot zo'n besluit te komen is dat je muurvast zit in de overtuiging dat iedereen beter af is zonder jou en dat je een last bent voor iedereen. Ik kan dus niet dat gene wat gebeurd is veranderen, ik kan alleen veranderen hoe ik er naar kijk en dat verandert de lading. En zo is het met vrijwel alles, dit is niet makkelijk maar leven met negatieve gedachtes die je geloofd is dat ook niet. Het eerste is de moeite van het proberen waard, het tweede raad ik iedereen af.
Je mag mij berichtenquote:Op woensdag 28 oktober 2020 08:19 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Zelfmoord is pijnlijk en taboe. Ik wil er graag over praten, maar mag niet op fok.
Waarom moet ik er iets aan doen? Ik wil er (op dit moment) niets aan doen dat ik geen seks wil. Het is m’n eigen beslissing om maar dat respecteert men hier niet. Waar slaat dat op? Alsof vrouwen geen recht hebben om te beslissen wat ze met hun eigen lichaam doen.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:35 schreef colivo het volgende:
Inzien dat het door jezelf komt geeft je het inzicht dat jij ook de enige bent die er wat aan kan doen (anderen kunnen je gereedschap geven als je daar open voor staat, maar jij zult daar iets mee moeten doen). Op die manier kom je uit de slachtofferrol en kom je in je eigen kracht te staan. Zo zul je ook gaan inzien dat anderen jou geen slecht gevoel kunnen bezorgen. Jij zelf kunt jou alleen een slecht gevoel geven (of iemand moet je fysiek pijn doen). Als iemand iets naars zegt heb je de keuze om dat weg te lachen, maar als iets in die woorden resoneert met wat je al over jezelf dacht dan kan het hard aankomen.
Dit heeft niets met weinig eigenwaarde te maken. Sterker nog, ik denk dat ik er op dit gebied juist teveel van heb waar anderen kennelijk heel veel moeite mee hebben.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:39 schreef MevrouwPuff het volgende:
Voor jou werkt dat zo, voor mensen met weinig eigenwaarde kan het juist verlammend werken. Het geeft ook het idee dat mensen schuld hebben aan wat hen overkomt en dat zal eerder niet helpen dan wel.
Heel naar verhaal, en ook heel knap hoe je ermee om bent gegaan. Zoals ik het ook zie was het inderdaad allesbehalve jouw schuld dat je vader zelfmoord pleegde. Je was pas 7, hoe kun jij dan aan zoiets schuld hebben. Ik denk dat bijna iedereen het wel met me eens zal zijn. Maar dat heb je vast ook al heel vaak gehoord en qua gevoel kostte het misschien meer moeite om het te beseffen. Wat ik alleen niet snap is waarom je de link legt tussen jouw eigen suicidale gevoelens die je te boven bent gekomen en mijn vrijwillige keuze om geen seks te hebben. Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij en ik ben gelukkig nu ook niet suicidaal.quote:Op woensdag 28 oktober 2020 07:51 schreef colivo het volgende:
Dingen die je overkomen kun je op 1000den manieren interpreteren. Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd toen ik 7 was. Die situatie ben ik steeds donkerder gaan interpreteren tot ik er op een gegeven moment van overtuigt was dat hij zelfmoord had gepleegd omdat hij zichzelf in mij herkende en dat niet aankon, en daar voelde ik me dan weer schuldig over. Ik heb heel lang met zelfmoordgedachtes rondgelopen (nu nog steeds af en toe maar ik identificeer me daar over het algemeen niet meer mee), en door die gedachtes ben ik op een gegeven moment tot inzicht gekomen dat ik helemaal niks met zijn zelfmoord te maken heb. De enige manier om tot zo'n besluit te komen is dat je muurvast zit in de overtuiging dat iedereen beter af is zonder jou en dat je een last bent voor iedereen. Ik kan dus niet dat gene wat gebeurd is veranderen, ik kan alleen veranderen hoe ik er naar kijk en dat verandert de lading. En zo is het met vrijwel alles, dit is niet makkelijk maar leven met negatieve gedachtes die je geloofd is dat ook niet. Het eerste is de moeite van het proberen waard, het tweede raad ik iedereen af.
Geloof je daarin? Leg eens uit.quote:
Ik wist niet dat je geen seks meer wilde, dit topic gaat over psychiatrische ziektes en daarop reageerde ik. Ik begrijp niet zo goed waarom je zo getriggerd reageert. Als je zelf in vrede bent over je keuze dan kan iemand anders zijn of haar mening daar toch niets aan veranderen?quote:Op woensdag 28 oktober 2020 10:14 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Waarom moet ik er iets aan doen? Ik wil er (op dit moment) niets aan doen dat ik geen seks wil. Het is m’n eigen beslissing om maar dat respecteert men hier niet. Waar slaat dat op? Alsof vrouwen geen recht hebben om te beslissen wat ze met hun eigen lichaam doen.
Heel naar verhaal, en ook heel knap hoe je ermee om bent gegaan. Zoals ik het ook zie was het inderdaad allesbehalve jouw schuld dat je vader zelfmoord pleegde. Je was pas 7, hoe kun jij dan aan zoiets schuld hebben. Ik denk dat bijna iedereen het wel met me eens zal zijn. Maar dat heb je vast ook al heel vaak gehoord en qua gevoel kostte het misschien meer moeite om het te beseffen. Wat ik alleen niet snap is waarom je de link legt tussen jouw eigen suicidale gevoelens die je te boven bent gekomen en mijn vrijwillige keuze om geen seks te hebben. Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij en ik ben gelukkig nu ook niet suicidaal.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |