De paus heeft onlangs een nieuwe encycliek (gewichtig document van leerstellige aard) gepubliceerd, waarin de grote problemen van vandaag de dag worden aangekaart.
Fratelli TuttiDe naïeve lezer zal er weinig opzienbarends in ontdekken.
Degenen die wat meer bekend zijn met de manier waarop bepaalde termen en uitspraken moeten worden geïnterpreteerd, evenals de referenties die hij bevat, begrijpen dat het om de blauwdruk voor de nieuwe wereldorde gaat - de wereld waarin we spoedig zullen leven.
Eind 2019 is een economische crisis begonnen, die met de wereldwijde maatregelen als gevolg van COVID-19 in een stroomversnelling is geraakt. Toeleveringsketens werden onderbroken, massale hoeveelheden voedsel zijn vernietigd, hele sectoren zijn stilgelegd en staan op de rand van de afgrond. Tientallen miljoenen mensen hebben hun baan verloren en zullen hun baan nog verliezen. Intussen ondersteunen centrale banken met een oneindige stroom geld bedrijven die in werkelijkheid failliet zouden moeten gaan, of zichzelf simpelweg zouden moeten redden in elk gezond kapitalistisch vrijemarktsysteem.
Het risico op het instorten van de dollar met eventuele hyperinflatie is reëel, met alle catastrofale gevolgen van dien. Voeg daar de sociale problemen aan toe omtrent Black Lives Matter en de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten, en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een enorme crisis die de VS in een diepe afgrond kan storten. Die crisis zou wereldwijde gevolgen hebben. Er wordt al gewaarschuwd voor voedseltekorten vanwege de maatregelen voor COVID-19. Een economische depressie leidt doorgaans ook tot internationale spanningen, met een eventuele (wereld)oorlog tot gevolg, heeft de geschiedenis laten zien. De kloof tussen overheden en bevolking wordt steeds groter, naarmate steeds meer mensen ervan overtuigd raken dat ze het slachtoffer zijn van een coup. Hoewel er nu slechts enkele mensen de straat op gaan, kunnen we ons alleen maar indenken wat er gebeurt als miljoenen mensen echt zonder werk en inkomen zitten, verplicht zijn hun huizen af te staan omdat ze de hypotheek niet meer kunnen betalen, en de overheid als boosdoener zal worden beschouwd. Chaos en geweld, revolutionaire toestanden, zijn dan niet ondenkbaar. De huidige toestanden in de VS lijken daar nog maar een voorproefje van te zijn.
Tegelijkertijd blijven blijven grote stromen immigranten richting het westen komen en dit wordt door de internationale politiek ook meer aangemoedigd dan gestopt. Meer oorlog, honger en zogenaamde klimaatvluchtelingen zouden deze stroom alleen maar vergroten.
Al deze problemen stelt de paus aan de kaart in zijn nieuwe encycliek, waarin hi voorstelt om een wereld van universeel broederschap te creëren, gebaseerd op de sociale leer van de katholieke kerk.
In wezen draait het om een collectivistisch systeem, waarbij individualiteit moet worden opgeofferd voor het gemeengoed. Het gaat dan om persoonlijke ambities, verlangens, eigendommen en elk ander aspect wat in zou kunnen druisen tegen een wereld waarin individualisme en separatisme van wat de regerende macht als ideaal oplegt als storend zou kunnen worden ervaren.
Een volledige economische meltdown, waarin alle werkelijke welvaart (werkelijke harde bezittingen in plaats van digitaal of papiergeld) naar overheden, banken, megacorporaties en een kleine elite is overgedragen, plus grote stromen immigranten, zou tot heel veel nood leiden. en deze nood tot de noodzaak om te delen.
De paus stelt dus in zijn encycliek voor, net als in de traditionele katholieke leer zoals weergegeven in Summa Theologiae van Thomas van Aquino en Rerum Novarum van Paus Leo X!!!, dat privé-eigendommen onderschikt zijn aan het gemeengoed, en dat alle goederen, zowel natuurlijk als gecreëerd, bedoeld zijn voor degenen die nood hebben. Men blijft in dat geval dus bijv. wel eigenaar van een goed, zoals een huis, maar het gebruik ervan is bedoeld voor de gemeenschap, op basis van mensenrechten. Dit geldt voor alle goederen, zonder uitzondering.
Mensenrechten worden genoemd als de universele standaard voor recht en onrecht, waarbij het de taak van de overheden is om te garanderen dat ieders mensenrecht ook wordt gerespecteerd. Dit is een van de redenen waarom immigratie wordt aangemoedigd en waarom welvaart van rijke naar arme landen wordt overgedragen. Volgens deze filosofie is het niet eerlijk dat bepaalde mensen meer hebben dan anderen, vooral die nood hebben, dus de oplossing is om welvaart van de een naar de ander over te dragen. Van rijke landen naar arme landen, of door arme mensen naar rijke mensen te brengen.
We zien dit terug in de enclyciek van de paus in onder andere de volgende stukken:
quote:
RE-ENVISAGING THE SOCIAL ROLE OF PROPERTY
118. The world exists for everyone, because all of us were born with the same dignity. Differences of colour, religion, talent, place of birth or residence, and so many others, cannot be used to justify the privileges of some over the rights of all. As a community, we have an obligation to ensure that every person lives with dignity and has sufficient opportunities for his or her integral development.
119. In the first Christian centuries, a number of thinkers developed a universal vision in their reflections on the common destination of created goods.[91] This led them to realize that if one person lacks what is necessary to live with dignity, it is because another person is detaining it. Saint John Chrysostom summarizes it in this way: “Not to share our wealth with the poor is to rob them and take away their livelihood. The riches we possess are not our own, but theirs as well”.[92] In the words of Saint Gregory the Great, “When we provide the needy with their basic needs, we are giving them what belongs to them, not to us”.[93]
120. Once more, I would like to echo a statement of Saint John Paul II whose forcefulness has perhaps been insufficiently recognized: “God gave the earth to the whole human race for the sustenance of all its members, without excluding or favouring anyone”.[94] For my part, I would observe that “the Christian tradition has never recognized the right to private property as absolute or inviolable, and has stressed the social purpose of all forms of private property”.[95] The principle of the common use of created goods is the “first principle of the whole ethical and social order”;[96] it is a natural and inherent right that takes priority over others.[97] All other rights having to do with the goods necessary for the integral fulfilment of persons, including that of private property or any other type of property, should – in the words of Saint Paul VI – “in no way hinder [this right], but should actively facilitate its implementation”.[98] The right to private property can only be considered a secondary natural right, derived from the principle of the universal destination of created goods. This has concrete consequences that ought to be reflected in the workings of society. Yet it often happens that secondary rights displace primary and overriding rights, in practice making them irrelevant.
Rights without borders
121. No one, then, can remain excluded because of his or her place of birth, much less because of privileges enjoyed by others who were born in lands of greater opportunity. The limits and borders of individual states cannot stand in the way of this. As it is unacceptable that some have fewer rights by virtue of being women, it is likewise unacceptable that the mere place of one’s birth or residence should result in his or her possessing fewer opportunities for a developed and dignified life.
122. Development must not aim at the amassing of wealth by a few, but must ensure “human rights – personal and social, economic and political, including the rights of nations and of peoples”.[99] The right of some to free enterprise or market freedom cannot supersede the rights of peoples and the dignity of the poor, or, for that matter, respect for the natural environment, for “if we make something our own, it is only to administer it for the good of all”.[100]
123. Business activity is essentially “a noble vocation, directed to producing wealth and improving our world”.[101] God encourages us to develop the talents he gave us, and he has made our universe one of immense potential. In God’s plan, each individual is called to promote his or her own development,[102] and this includes finding the best economic and technological means of multiplying goods and increasing wealth. Business abilities, which are a gift from God, should always be clearly directed to the development of others and to eliminating poverty, especially through the creation of diversified work opportunities. The right to private property is always accompanied by the primary and prior principle of the subordination of all private property to the universal destination of the earth’s goods, and thus the right of all to their use.[103]
The rights of peoples
124. Nowadays, a firm belief in the common destination of the earth’s goods requires that this principle also be applied to nations, their territories and their resources. Seen from the standpoint not only of the legitimacy of private property and the rights of its citizens, but also of the first principle of the common destination of goods, we can then say that each country also belongs to the foreigner, inasmuch as a territory’s goods must not be denied to a needy person coming from elsewhere. As the Bishops of the United States have taught, there are fundamental rights that “precede any society because they flow from the dignity granted to each person as created by God”.[104]
125. This presupposes a different way of understanding relations and exchanges between countries. If every human being possesses an inalienable dignity, if all people are my brothers and sisters, and if the world truly belongs to everyone, then it matters little whether my neighbour was born in my country or elsewhere. My own country also shares responsibility for his or her development, although it can fulfil that responsibility in a variety of ways. It can offer a generous welcome to those in urgent need, or work to improve living conditions in their native lands by refusing to exploit those countries or to drain them of natural resources, backing corrupt systems that hinder the dignified development of their peoples. What applies to nations is true also for different regions within each country, since there too great inequalities often exist. At times, the inability to recognize equal human dignity leads the more developed regions in some countries to think that they can jettison the “dead weight” of poorer regions and so increase their level of consumption.
126. We are really speaking about a new network of international relations, since there is no way to resolve the serious problems of our world if we continue to think only in terms of mutual assistance between individuals or small groups. Nor should we forget that “inequity affects not only individuals but entire countries; it compels us to consider an ethics of international relations”.[105] Indeed, justice requires recognizing and respecting not only the rights of individuals, but also social rights and the rights of peoples.[106] This means finding a way to ensure “the fundamental right of peoples to subsistence and progress”,[107] a right which is at times severely restricted by the pressure created by foreign debt. In many instances, debt repayment not only fails to promote development but gravely limits and conditions it. While respecting the principle that all legitimately acquired debt must be repaid, the way in which many poor countries fulfil this obligation should not end up compromising their very existence and growth.
Oppervlakkig gezien klinkt dit nu allemaal zo slecht nog niet. Er is inderdaad een boel ongelijkheid. Maar is de oplossing die de paus aandraagt 1) Doeltreffend 2) In overeenstemming met het christelijke geloof?
Zelf zet ik daar mijn vraagtekens bij.
Onder katholieke overheersing gold het feodale systeem, waarbij landheren in wezen alles bezaten, en boeren op het land mochten werken. Eigen bezittingen hadden ze in wezen niet. Dus ook geen erfenis, geen mogelijkheden om zichzelf uit de armoede te werken, om iets na te laten voor de kinderen, een eigen leven te creëren.
Communisme nam alle eigendommen af en gaf ze aan de staat.
Kapitalisme gaf eigendommen aan het individu, die er vervolgens een bedrijf mee op touw kon zetten en welvaart creëren.
De manier om voor iedereen een beter leven te creëren, was niet door welvaart af te pakken van de een en het aan anderen te geven, maar door mensen de mogelijkheid te geven voor zichzelf iets op te bouwen. Elk ander systeem heeft voornamelijk tot universele wijdverspreide armoede geleid. De relatie tussen het recht op privé-eigendommen en het welvaartsniveau in een land is uitgebreid behandeld door Hernando de Soto in het boek
'The mystery of capital: why capitalism triumphs in the west and fails everywhere else'.Het huidige systeem is echter volstrekt corrupt, en het is daarom geen wonder dat de verschillen tussen arm en rijk wederom gigantisch groot zijn en blijven groeien De huidige economische maatregelen, waarbij centrale banken alle schulden opkopen, is in wezens niets anders dan een overdracht van welvaart en een nekslag voor de middenklasse. Max Keiser, financieel analist, spreekt over 'neofeodalisme'. Dit is waarschijnlijk een zeer nauwkeurige term voor het economische systeem van de nieuwe wereldorde, waarvan de voorbereidingen nu, tijdens deze financiêle crisis, in volle gang zijn.
Ik zou dus iedereen willen aanraden om deze encycliek eens door te nemen, evenals een uitgebreidere analyse en de manier waarop de principes die erin worden beschreven door de huidige politici worden geïmplementeerd, in deze video:
Het maakt de huidige ontwikkelingen begrijpelijker, je weet alvast want je kunt verwachten en begrijpt waarom beslissingen die volstrekt onlogisch lijken toch worden uitgevoerd: er is een plan.
De sociaal-economische aspecten van de NWO zijn echter slechts het topje van de ijsberg, het gaat immers om een compleet systeem dat betrekking heeft op elk aspect van het menselijk leven.
Maar het welvaartsniveau maakt hier wel een essentieel deel van uit. Binnen het katholieke geloof wordt het 'leven van een menswaardig leven' beschouwd als een leven waarin je beschikt over je minimale benodigdheden om te leven, en verder niets. Armoede wordt als een deugd beschouwd.
Volgend op de economische crisis, zullen alle klimaatwetten worden geïmplementeerd, wat tot een afbraak van de moderne industriële wereld zal leiden.
En zo stuurt de nieuwe wereldorde ons af op universele armoede. In de naam van de bescherming mensenrechten en het klimaat zal elk aspect van het menselijk leven worden gereguleerd en gecontroleerd. Dit is totalitarisme pur sang.
[ Bericht 3% gewijzigd door Ali_Kannibali op 19-10-2020 17:52:04 ]