Ouders bezorgd over scholen: ’Moeten we echt wachten tot een leerling op de ic terechtkomt?’
Hoe ga je als ouders om met het toenemend aantal coronabesmettingen op onderwijsinstellingen? Bezorgde ouders zeggen de indruk te hebben hun kinderen niet meer te kunnen beschermen. „Moeten we echt wachten tot een leerkracht overlijdt of een leerling op de intensive care terechtkomt?”
Elke ochtend appt Monique de Vos (54) met haar 16-jarige zoon Thomas. „Hoe is de situatie in de klas?, vraag ik dan. Vanochtend was er uitval, want de leraar aardrijkskunde wordt getest op covid. En er is een nieuwe besmetting in zijn klas. Thomas kent nu vijf zekere besmettingen in zijn vwo 5-klas. Bij sommige vakken zijn nog maar weinig leerlingen aanwezig.”
De Vos, raadslid voor de VVD in Alphen aan den Rijn, lijdt aan zware astma. Ze is bang, bekent ze. „Ik ben echt in paniek. In maart zaten we allemaal veilig thuis. Nu lijkt het alsof wij burgers het zelf maar moeten uitzoeken. De overheid beschermt ons niet meer.”
Zelfisolatie
Sinds tien dagen woont ze elders, in een kamer in het appartement van een Iraakse statushouder, Muhanad, die zij met haar gezin ooit onderdak bood. „Hij heeft twee jaar bij ons ingewoond en is in maart in zelfisolatie gegaan. Ik heb er een aparte ingang. Hij leeft in de woonkamer, ik in de slaapkamer. Mijn man vindt het helemaal niks dat het zo moet.”
Ze zou willen dat schoolklassen standaard naar huis worden gestuurd zodra een leerling positief test. „Dan gaat de besmetting niet verder. We weten toch: die kinderen houden op school geen afstand en wandelen nu elke dag de gezinnen in. Daar zitten hun ouders en grootouders en de kwetsbaren. Hoe kunnen die zich nog beschermen?”
"We weten toch: die kinderen houden op school geen afstand en wandelen nu elke dag de gezinnen in"
Haar bejaarde vader overleed in maart ’waarschijnlijk aan corona’. Sindsdien zit haar moeder ook in isolatie. „Het is een vreselijk zware tijd, voor iedereen. Maar moeten we écht wachten tot er een docent overlijdt of tot er een jongere, die genetisch toch niet zo sterk bleek, op de ic belandt? Het lijkt er nu op alsof we het virus laten woekeren op de onderwijsinstellingen.”
Veel bezorgde ouders zeggen het liefst hun kinderen thuis te willen houden nu scholen brandhaarden worden. „Ik ben geen complotdenker, ook niet belachelijk voorzichtig of angstig, maar als alleenstaande vader met een moeder van 87, die ik regelmatig zie, zou ik mijn 5-jarige dochter het liefst niet naar school laten gaan”, zegt Han Altena (50), mediaproducent uit Westervoort. „Helaas is ze nét leerplichtig, dus dat gaat zomaar niet.”
Chaotisch
Sandra Roqué (48) uit Dordrecht houdt haar dochtertje van 7 sinds maart wél thuis. Roqué is woordvoerder van het Scholenmeldpunt, dat coronagevallen in de klas registreert. Volgens het platform grijpt het virus al op meer dan 400 scholen om zich heen. „Ik vind de scholen absoluut niet veilig”, zegt Roqué. Haar dochter krijgt een half uur per week les op school en verder doen moeder en kind aan thuisonderwijs. Lachend: „De leerplichtambtenaar heeft mij inmiddels opgegeven, geloof ik.”
Waar is zij precies bang voor? „RIVM, GGD en kabinet blijven maar volhouden dat kinderen nauwelijks een rol spelen in de verspreiding van dit virus, maar dat is niet waar. En ze houden al helemaal geen rekening met de langetermijnschade, die je ook kunt oplopen als je slechts milde klachten hebt.”
"Bij ons op school is het veel te druk"
Ouders en leerlingen klagen over onduidelijke voorlichting, over de soms chaotische uitvoering van de coronamaatregelen en de slechte ventilatie op onderwijsinstellingen. „Bij ons op school is het veel te druk”, zegt Sebastiaan Volkering (13). „We botsen in de gangen tegen elkaar op en er zijn besmettingen. Dat is niet bepaald leuk.” Maakt hij zich zorgen? „Ja, vooral omdat ik mijn oma van 75 niet wil besmetten.”
Sebastiaan woont met zijn ouders Rianne (58) en Saskia (46) en twee broers van 20 en 6 in Zoetermeer. De oudste dochter is het huis uit. Rianne Volkering heeft reuma en behoort tot een risicogroep. „Mijn immuniteitssysteem ligt stil. Dus ik mag al helemaal geen corona krijgen. Maar het leven gaat door. Zo blijf ik gewoon actief als legerveteraan voor het Veteranen Search Team.”
Erwtensoep
Terwijl Rianne zich bekommert om de erwtensoep, vertelt Saskia vooral last te hebben van de onduidelijkheid op de scholen. „Onze oudste zoon zit op het mbo en krijgt online onderwijs. Dat is prima. Bij de jongste is het allemaal erg casual: alsof men de ernst er niet van inziet. En bij Sebastiaan vind ik de risico’s die ze nemen echt te groot. Die smalle gangen, 26 kinderen in één klas, al die leswisselingen, de lange dagen.” Sebastiaan: „Het zou al beter zijn als afwisselend de onderbouw en de bovenbouw les zouden hebben.”
Zo praten gezinnen in Nederland over de dagelijkse onzekerheden op scholen in tijden van corona. „Ik heb een zoon van 18 en dochters van 4, 8 en 14. Als moeder moet ik mijn kinderen beschermen tegen gevaar, dat is mijn taak”, zegt Marinda Biesterveld (40) uit Amsterdam-Noord. „Maar nu breng ik ze naar school terwijl er een gevaarlijk virus heerst. Ik heb het gevoel dat onze kinderen proefkonijnen zijn. Wat als mijn man en ik op de ic terechtkomen, of erger?” Zij is inmiddels drie keer getest. „Met vier kinderen is er altijd wel één verkouden. Ik kan m’n stretcher wel neerzetten in de teststraat.”
"Als moeder moet ik mijn kinderen beschermen tegen gevaar, dat is mijn taak"
Biesterveld ziet dat op de scholen ’de zorgen toenemen’. „Zij weten ook niet zo goed wat ze hiermee aan moeten.” Dan belt de school van de oudste dochter. „Ze gaan nu dicht wegens besmettingen.”
Het is roeien met de riemen die er zijn, merkt Marcel de Kroon (46) uit Huissen op. De middelbare scholen waar zijn kinderen op zitten, doen enorm hun best, zegt hij, „Omdat niet altijd de anderhalve meter nageleefd kan worden, worden mondkapjes gebruikt. En bij de jongste zaten ze voor een betere ventilatie met open ramen en deuren en met jassen aan in de klas.”
De Kroon begrijpt alle zorgen. „Maar uitsluitend thuisonderwijs betekent: oplopende leerachterstand, geen sport meer, geen contact meer met vriendjes en mogelijke vereenzaming. Ik ben juist blij dat mijn kinderen naar school gaan. ”
Telegraaf 8 oktober 2020