Is jouw toekomst verpest?

quote:

Op maandag 12 oktober 2020 13:54 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ik heb er gewoon geen zin meer in. Leven is gefaald voor mij. Alleen maar ziektes en gebreken.

Dit wat je hierboven hebt geschreven is je depressieve toestand die tot je spreekt. Waarom zou je daar naar luisteren terwijl je al zoveel hebt bereikt?

Je hebt diploma's gehaald terwijl er zat mensen zonder je ziektes en gebreken zijn die dat niet is gelukt. Je hebt nog wel andere dingen bereikt die andere mensen niet zullen bereiken.

Je hebt toch ook een boek geschreven?

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2020 23:17 schreef Koral het volgende:

[..]

Dit wat je hierboven hebt geschreven is idd je depressieve toestand die tot je spreekt. Waarom zou je daar naar luisteren terwijl je al zoveel hebt bereikt?

Je hebt diploma's gehaald terwijl er zat mensen zonder je ziektes en gebreken zijn die dat niet is gelukt. Je hebt nog wel andere dingen bereikt die andere mensen niet zullen bereiken.

Dit heb ik hem al vaker gezegd, @Lenny77 ook.
Jammer genoeg reageert hij daar niet op. Misschien wil dat wat we zeggen maar niet tot hem doordringen.

Iig GEEN gekke dingen doen TS, dit is je depressieve toestand die tot je spreekt. Er zijn zat mensen die alles hebben maar niks presteren. Jij staat daarboven gezien je prestatie(s), wees er trots op.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2020 10:36 schreef Gruj0 het volgende:
Dit heb ik hem al vaker gezegd, @:Lenny77 ook.
Jammer genoeg reageert hij daar niet op. Misschien wil dat wat we zeggen maar niet tot hem doordringen.

Iig GEEN gekke dingen doen TS, dit is je depressieve toestand die tot je spreekt. Er zijn zat mensen die alles hebben maar niks presteren. Jij staat daarboven gezien je prestatie(s), wees er trots op.

Ben het eens met de strekking hoor. Maar denk je werkelijk dat er, verstandelijk gehandicapten uitgezonderd, mensen zonder prestaties bestaan? Ik heb behalve mezelf (en zelfs ik heb wat kleine dingen bereikt) nog nooit zo iemand ontmoet.

Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)

[ Bericht 100% gewijzigd door Rock92 op 17-10-2020 16:42:29 ]

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2020 16:02 schreef RubenSosa het volgende:
Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)

Ja ik vind dit ook een heel goede post. Want vanuit die invalshoek is het ook nog niet eerder bekeken.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2020 23:26 schreef Tyr80 het volgende:
Je hebt toch ook een boek geschreven?

Nu je dat zegt, die wil ik eigenlijk nog wel kopen. Om TS een beetje te steunen.
TS hou vol man!

quote:

Op vrijdag 2 oktober 2020 09:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.

Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.

Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.

Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.

Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.

Ik heb schizofrenie van dichtbij meegemaakt en het is echt een verschrikkelijke aandoening
Zelf ben ik ook psychotisch geweest, waarvoor 4 maanden opname, en heb net als jou wel last van doemdenken over de toekomst

Ik vind het lastig om je advies te geven als ik eigenlijk er hetzelfde over na denk...maar probeer het zo lang mogelijk uit te stellen en eerlijk te zijn tegenover je hulpverleners. En blijf je medicatie slikken natuurlijk. Wie weet komen er goede dagen.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2020 18:23 schreef Scheepskok het volgende:
Nu je dat zegt, die wil ik eigenlijk nog wel kopen. Om TS een beetje te steunen.
TS hou vol man!

Het weerwolfclubje van het DEF-huis is nergens meer op voorraad. Misschien dat ts zelf nog exemplaren heeft, geen idee.

quote:

Op zondag 18 oktober 2020 10:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Het weerwolfclubje van het DEF-huis is nergens meer op voorraad. Misschien dat ts zelf nog exemplaren heeft, geen idee.

Iets voor TS om trots op te zijn.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2020 18:22 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja ik vind dit ook een heel goede post. Want vanuit die invalshoek is het ook nog niet eerder bekeken.

Dit antwoord is niet persé aan jou alleen gericht, ik haak gewoon even in hier.

Ik denk dat TS en iedereen die dat traject ingaat weldegelijk ook die invalshoek heeft bekeken.
Ik vind ook dat je niet vanuit dat standpunt mag redeneren: dat het zogezegd een 'egoïstische' daad zou zijn. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/ haar eigen leven en als je rekening moet houden met alles en iedereen dan word je gek. Niemand voelt wat TS of welke andere persoon dan ook voelt en om dan maar simpelweg te zeggen dat zo iemand maar door moet lijden voor een ander... daar ben ik het niet mee eens.
De euthanasie-trajecten (zeker die van ondraaglijk psychisch lijden) verlopen ook niet snel snel en deze beslissingen worden goed doordacht gemaakt en besproken. Hier is geen plaats voor impulsiviteit. Het is ook niet dat iemand die voor euthansie kiest, absoluut maar wil sterven. Ze willen graag genoeg leven! Alleen niet op deze manier.

Los daarvan kom ik hier ook al lang genoeg en lees TS zijn posts al even lang en je ziet het bij hem in fasen gaan. Van wanhoop naar goede en zelfs succesvolle momenten waarop hij zelf zegt dat hij blij is geen rare dingen te hebben gedaan. En verdorie, hij heeft knappe dingen gedaan en bereikt! Dus ik hoop dat hij nu ook beseft dat hij nu even heel diep zit maar dat het er in 2021 weer allemaal heel anders uit kan zien! Hij is zelfs al uit de put aan het krabbelen want in de zomer is het opnieuw mis gegaan en daar is hij al doorgeraakt. Hij heeft ook al vooruitzichten naar begin volgend jaar dus hij staat allesbehalve stil. En zoals een ander eerder al zei: de wetenschap staat ook niet stil: er worden hopen nieuwe medicatie getest, nieuwe onderzoeken lopen,... wie weet is er binnenkort wel echt iets wat hem een doorstart kan geven naar een stabiel leven!
En soms is het gewoon genoeg om te weten dat de optie van euthanasie er is, dat je dat achterpoortje hebt. En dat geeft de energie om toch door te gaan! Ik ken verschillende mensen die de goedkeuring hebben gekregen en dat heeft hun zoveel rust gegeven dat ze er nog steeds zijn. Gewoon omdat ze weten dat als het echt niet meer gaat dat er een veilige uitweg is. Onderschat de gedachte van plan B niet.

quote:

Op zondag 18 oktober 2020 13:28 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Dit antwoord is niet persé aan jou alleen gericht, ik haak gewoon even in hier.

Ik denk dat TS en iedereen die dat traject ingaat weldegelijk ook die invalshoek heeft bekeken.
Ik vind ook dat je niet vanuit dat standpunt mag redeneren: dat het zogezegd een 'egoïstische' daad zou zijn. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/ haar eigen leven en als je rekening moet houden met alles en iedereen dan word je gek. Niemand voelt wat TS of welke andere persoon dan ook voelt en om dan maar simpelweg te zeggen dat zo iemand maar door moet lijden voor een ander... daar ben ik het niet mee eens.
De euthanasie-trajecten (zeker die van ondraaglijk psychisch lijden) verlopen ook niet snel snel en deze beslissingen worden goed doordacht gemaakt en besproken. Hier is geen plaats voor impulsiviteit. Het is ook niet dat iemand die voor euthansie kiest, absoluut maar wil sterven. Ze willen graag genoeg leven! Alleen niet op deze manier.

Los daarvan kom ik hier ook al lang genoeg en lees TS zijn posts al even lang en je ziet het bij hem in fasen gaan. Van wanhoop naar goede en zelfs succesvolle momenten waarop hij zelf zegt dat hij blij is geen rare dingen te hebben gedaan. En verdorie, hij heeft knappe dingen gedaan en bereikt! Dus ik hoop dat hij nu ook beseft dat hij nu even heel diep zit maar dat het er in 2021 weer allemaal heel anders uit kan zien! Hij is zelfs al uit de put aan het krabbelen want in de zomer is het opnieuw mis gegaan en daar is hij al doorgeraakt. Hij heeft ook al vooruitzichten naar begin volgend jaar dus hij staat allesbehalve stil. En zoals een ander eerder al zei: de wetenschap staat ook niet stil: er worden hopen nieuwe medicatie getest, nieuwe onderzoeken lopen,... wie weet is er binnenkort wel echt iets wat hem een doorstart kan geven naar een stabiel leven!
En soms is het gewoon genoeg om te weten dat de optie van euthanasie er is, dat je dat achterpoortje hebt. En dat geeft de energie om toch door te gaan! Ik ken verschillende mensen die de goedkeuring hebben gekregen en dat heeft hun zoveel rust gegeven dat ze er nog steeds zijn. Gewoon omdat ze weten dat als het echt niet meer gaat dat er een veilige uitweg is. Onderschat de gedachte van plan B niet.

quote:

Op zaterdag 17 oktober 2020 16:02 schreef RubenSosa het volgende:
Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)

Ja, praat hem ook nog even een schuldgevoel aan

quote:

Op vrijdag 2 oktober 2020 09:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.

Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.

Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.

Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.

Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.

Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).

Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?

quote:

Op zaterdag 24 oktober 2020 23:28 schreef stokj het volgende:

[..]

Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).

Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?

Een verwerpelijk ambt? Je schrijft het alsof je naast de guillotine stond maar je bedoelt vermoedelijk politicus of iets?

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:34 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

In 2021 komt er een nieuwe voorraad van het weerwolf clubje. Ik heb een boekenwedstrijd gewonnen en Tobi Vroegh gaat het uitgeven.

He, dat is tof nieuws!!

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:37 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Enige reden waarom ik zelf niet uit het leven ben gestapt is vanwege mijn moeder.

Herkenbaar

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:37 schreef Tyr80 het volgende:

[..]

Een verwerpelijk ambt? Je schrijft het alsof je naast de guillotine stond maar je bedoelt vermoedelijk politicus of iets?

Mwah, als ik zou weigeren dan had de familie een probleem. Want wie zou dan alles gaan leiden? Mijn oudere neven en nichten zijn niet geschikt volgens de orde van het Huis (daar hebben zij zelf voor gezorgd). En mijn jongeren neefjes en nichtjes waren amper meerderjarig. Komt daarbij dat hun ouders hen ook in 'alle rust' wilden laten groot worden.

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:35 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Leven is vooral heel saai. Alleen maar thuisblijven, enige contact mijn moeder. Ik heb vrijwilligerswerk en een kerk waar ik regelmatig naartoe gaat.

Door de huidige omstandigheden zijn we allemaal beperkt in contacten. Maar wel fijn dat je vrijwilligerswerk doet en naar de kerk gaat. Hoop dat je daar ook je (spirituele) rust kan vinden en ook wat contacten kan opbouwen.

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:51 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Wat is er gebeurt op je 17de?

Op mijn 17e moest ik onverwachts het imperium overnemen (zie ook mijn vorige post hier). Ik heb al mijn studies kunnen afmaken en het altijd weten te combineren maar toen ik eenmaal klaar was met mijn studies begonnen die verantwoordelijkheden alleen maar groter en groter te worden. Met de kennis van nu had ik het natuurlijk anders aangepakt. Maar dat is makkelijk zeggen. Daar zit denk ik ook een deel acceptatie in over hoe het nu gaat.

Keep_Walking, heb je ervaring met een therapeut die ACT beheerst? Misschien is dat iets voor je. Acceptatie is het eerste waar je aan kunt werken, dan valt de rest lichter en is er heus nog wat leuks van je leven te maken. Het leven is nooit af, je gaat altijd door, met vrouw, kind en baan ben je er ook niet ineens. Ik gun je de warmte, liefde en geld kunnen verdienen met je verstand, maar ook dan komen er weer uitdagingen op ieders pad.

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 10:37 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Welke imperium?

De B.V.

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:37 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Enige reden waarom ik zelf niet uit het leven ben gestapt is vanwege mijn moeder.

Maar toch wil je nu alsnog uit het leven stappen.

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 08:34 schreef Keep_Walking het volgende:
In 2021 komt er een nieuwe voorraad van het weerwolf clubje. Ik heb een boekenwedstrijd gewonnen en Tobi Vroegh gaat het uitgeven.

Goed om te lezen! Iets om naar uit te kijken toch? Plaats je een bericht op fok als het te koop is?

quote:

Op vrijdag 2 oktober 2020 09:05 schreef Keep_Walking het volgende: Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd.

Tezamen met euthanasie zeer gevaarlijke combinatie!

quote:

Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.

Is dat zo? Prima houd aan je woord dan. Heb geduld. en al je ziektes worden genezen incl. ouderdom, depressie welke schizofrenie etc. dan ook. Rijkdom alles.

Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld. Je weet het he God hoort alles, dus hij heeft dit gehoord en wat nou als hij zegt prima je wil er alles ervoor geven? Goed. Geef geduld, wees geduldig en ik zal alle ziektes genezen, incl. Ouderdom, en depressie etc. Ik kom je 99 % tegemoet. Dus ik ben aardig en compassievol, barmhachtig etc. Ik vraag je maar 1 ding van je en dat is geduld. De rest maak je geen zorgen voorspoed komt naar je toe! Ik geef je zelfs het antwoord op de hoe.

Wacht tot 2045 dan heeft de mensheid alle ziektes genezen die bestaan incl. Aids, kanker, MS noem ze maar op we worden 100 of misschien wel 150 jaar oud en zien er uit als 30 of 20 jaar. Dus je kunt je leven opnieuw gaan beleven zonder jouw ziekte. Je wordt oud, zeer sterk, en nooit meer ziek. Hoe? Dmv Nanotechnologie en Kunstmatige intelligentie. Jouw ziekte voeren we in op de computer wanneer de computer slimmer is dan alle mensen op de planneet aarde tegelijk slimmer dan 1000 einsteins tegelijk. En binnen 1 minuut print de computer jouw recept eruit en nanorobots gaan je lichaam in en genezen je al je ziektes. Dit zijn feiten, wetenschappelijke feiten. Die onmiskenbaar zijn.
Ik heb het in mijn eigen woorden gezet, maar 2045, nooit meer ziektes, en jong zijn, zijn feiten ook jouw ziekte wordt volledig genezen.
Bron1: Boek van eric dexler engines of creation
Bron 2: Ray Kurzweil al zijn boeken o.a. Singularity is near.
Bron 3:

Mocht het jaartal eerder dan 2045 zijn vergeef me dan mijn fout

Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld.
1 jubileum bij wijze van spreken. Afgesproken?

quote:

Op zondag 25 oktober 2020 11:31 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Als het aan mij ligt wel. Ik verwacht weinig goeds voor mijn toekomst.

Ik kom nu met een heel cliché antwoord en ik wil daarover alvast zeggen dat ik begrijp dat het veel makkelijker voor mij gezegd is dan voor jou gedaan.

Maar kijk naar de dingen die je nog wel hebt, die je wel kan en waaruit je kracht kan halen.

Ik heb het idee dat jij gedurende jouw leven in een patroon gekomen bent waarin jij jezelf klein en minderwaardig bent gaan voelen en dat mensen jou als zodanig zijn gaan behandelen. Je voelt je wellicht ten opzichte van jezelf machteloos en je hoopt tevergeefs dat iemand je uit de beerput trekt waarin je nu denkt te verzuipen.

Ik herken dat heel erg en ik weet hoe ontzettend klote en frustrerend dat is! Elk jaar weer een jaar verkloot. En dan zeggen mensen "je moet niet zo denken en niet zo hard zijn voor jezelf, want kijk eens naar dit en dat..." En ook dat voelt kleinerend, want ik weet dat ik meer kan en ik weet zodoende ook dat mensen me daardoor niet begrijpen en me onderschatten.

Maar dit geldt voor iedereen en daarom laten de meeste volwassen mensen zich niet de les voorlezen door anderen. Wat overigens niet betekent dat je helemaal niks van een ander moet aannemen. Maar het andere uiterste is dat je jezelf helemaal niet meer serieus neemt, waardoor anderen je gaan opleggen hoe je moet denken, voelen en doen.

Op YouTube is genoeg te vinden over psychologie en persoonlijke ontwikkeling. Ga dat kijken en probeer inspiratie te vinden over hoe jij in het leven wilt staan.

Waarschijnlijk kan je best wel voor jezelf zorgen, maar ben je niet gewend om dat te doen. Ga die skills opbouwen, want zo moeilijk hoeft dat echt niet te zijn.

Als je psychische hulpverleners ziet, zorg dat de communicatie goed is.

quote:

Op donderdag 5 november 2020 03:38 schreef Twintig het volgende:
Tezamen met euthanasie zeer gevaarlijke combinatie!

Is dat zo? Prima houd aan je woord dan. Heb geduld. en al je ziektes worden genezen incl. ouderdom, depressie welke schizofrenie etc. dan ook. Rijkdom alles.

Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld. Je weet het he God hoort alles, dus hij heeft dit gehoord en wat nou als hij zegt prima je wil er alles ervoor geven? Goed. Geef geduld, wees geduldig en ik zal alle ziektes genezen, incl. Ouderdom, en depressie etc. Ik kom je 99 % tegemoet. Dus ik ben aardig en compassievol, barmhachtig etc. Ik vraag je maar 1 ding van je en dat is geduld. De rest maak je geen zorgen voorspoed komt naar je toe! Ik geef je zelfs het antwoord op de hoe.

Wacht tot 2045 dan heeft de mensheid alle ziektes genezen die bestaan incl. Aids, kanker, MS noem ze maar op we worden 100 of misschien wel 150 jaar oud en zien er uit als 30 of 20 jaar. Dus je kunt je leven opnieuw gaan beleven zonder jouw ziekte. Je wordt oud, zeer sterk, en nooit meer ziek. Hoe? Dmv Nanotechnologie en Kunstmatige intelligentie. Jouw ziekte voeren we in op de computer wanneer de computer slimmer is dan alle mensen op de planneet aarde tegelijk slimmer dan 1000 einsteins tegelijk. En binnen 1 minuut print de computer jouw recept eruit en nanorobots gaan je lichaam in en genezen je al je ziektes. Dit zijn feiten, wetenschappelijke feiten. Die onmiskenbaar zijn.
Ik heb het in mijn eigen woorden gezet, maar 2045, nooit meer ziektes, en jong zijn, zijn feiten ook jouw ziekte wordt volledig genezen.
Bron1: Boek van eric dexler engines of creation
Bron 2: Ray Kurzweil al zijn boeken o.a. Singularity is near.
Bron 3:

Our Post-Human Future | David Simpson | TEDxSantoDomingo

Mocht het jaartal eerder dan 2045 zijn vergeef me dan mijn fout

Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld.
1 jubileum bij wijze van spreken. Afgesproken?

Ik denk wel dat het al een vooruitgang zou zijn alszou blijken dat de computer beter is in diagnose dan de mens, omdat er veel sneller veel meer informatie kan worden geanalyseerd waar mensen niet eens aan denken vanwege tijdgebrek en vooroordelen, maar dan heb je weer het probleem dat ook al is de functie van artsen dan alleen nog controle ze het vertrouwen in zichzelf verliezen en dat weer aanleiding kan geven tot het missen van fouten van het computer systeem.
Doe ik het weer.. onzin op fok posten terwijl ik allang had willen slapen.. ik ga nu weg hier ik word er gek van ik heb mezelf nooit in de hand

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 05-11-2020 23:46:14 ]

Ja, ik heb een zéér slechte toekomst buiten mijn schuld om. Dat komt door ongelijke kansen en een slecht verleden.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2021 11:06 schreef Fightagainstlife het volgende:
Ja, ik heb een zéér slechte toekomst buiten mijn schuld om. Dat komt door ongelijke kansen en een slecht verleden.

Hoe komt het dat je je heden laat beïnvloeden door je verleden?

quote:

Op vrijdag 29 januari 2021 13:59 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Soms kan het niet anders. Daar kies je niet voor, zo loopt het gewoon.

Je hebt altijd een keuze hoe om te gaan met dingen. Als je bv wordt aangereden en je benen niet meer kun gebruiken dan kun je daar om treuren of je kunt dankbaar zijn dat je het overleefd hebt. Als je ervoor kiest om slachtoffer te zijn dan kun je achterover gaan zitten en denken dat je er niks aan kunt doen.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2021 13:04 schreef colivo het volgende:

[..]

Hoe komt het dat je je heden laat beïnvloeden door je verleden?

Dat komt omdat het verleden mij aan het achtervolgen is. Ik ben nou eenmaal verdoemd voor het leven.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2021 13:59 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Soms kan het niet anders. Daar kies je niet voor, zo loopt het gewoon.

Hartstikke mee eens!

Ik moet wel zeggen dat ik moeite heb met mijn verleden, maar ik begin het steeds meer te accepteren.

quote:

Op vrijdag 2 oktober 2020 09:15 schreef _I het volgende:
Wat schiet je er mee op om zo te denken?
We krijgen allemaal gelijke kansen, maar hebben niet gelijke competenties.

Trouwen en kinderen krijgen zijn geen recht en ook niet een weg naar gegarandeerd geluk.

Geluk zit hem in het accepteren van je positie en van daaruit het beste er van te maken. Wees blij dat er medicijnen zijn, dat je ouders hebt die voor je zorgen, dat je toch een opleiding hebt kunnen afmaken etc

Ik heb ook psychoses gehad en merk dat het leven een stuk gemakkelijker is met hulp dan alles alleen te moeten uitdokteren.

Waarom niet focussen op de tijd die je nog wel hebt en hier proberen iets van te maken wat binnen je mogelijkheden ligt, ipv jezelf continu te vertellen wat je anders had willen doen. Dit laatste is namelijk een illusie, want als je het over zou moeten doen, zou je namelijk weer exact dezelfde keuzes maken en op dezelfde plek terecht komen, aangezien je ook dan last zou hebben van je huidige beperkingen!?

Vraag is dus niet of het anders zou gaan als je het opnieuw mocht doen, maar wat kan je in de resterende tijd wel kan doen om er toch iets van te maken. Kies ervoor om een winnaar te zijn, en geen slachtoffer.

En boos zijn op God.. Ik geloof niet, maar als jij wel gelooft en er voor kiest om dat geloof te gebruiken om alle verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen is dat een recept voor een pover leven. Waar kan je zelf de verantwoording voor nemen? Welk onderdelen van je leven kan je wel sturen en optimaliseren?

Kies voor geluk, ondanks de omstandigheden. Het kan altijd erger!

Onzin! Onzin! Onzin!

Mijn toekomst is wel goed gok ik zo. Enige wat onstabiel is is het werk daar ik net bij een andere werkgever ben gestart. Ik heb een opgeknapt huis (op het dak na) en een lieve vriendin weliswaar heeft ze een rugzakje ala zeer zware zeldzame huidaandoening.

Ik heb ook keihard moeten knokken. Mij is ook niet alles aangeleerd met opvoeden.

Sociaal ben ik zeer zwak. Thuis taken laat ik veel liggen. Soms heb ik wel zin om alles te doen. Gelukkig ben ik wel goed in mijn werk.

Ik heb ook nauwelijks vrienden dus ik herken mij deels in 't verhaal van ts aangaande dat ik zeer piekerend ben.

TS ik zeg je een ding je moet knokken voor een leuk leven. Knokken gabber op het werk en daarmee een leuk leven bekostigen

Ik (ASS, burnout, problemen bij meerdere werkgevers door slechte psychoeducatie vorige therapeut) denk ook soms zo. Relatie uit, op Tinder is iedereen nu vaag... ik zie mezelf soms ook weer van de bijstand moeten leven. Vind het een klotegedachte en heeft me ook suicidaal gemaakt een tijd terug. Gaat nu beter, ik ben weer op mijn eigen kamer, dus woon iig zelfstandig. Maar mijn droom van eigeb appartement ligt zo ver weg... net als trouwen.

Keep_Walking, waar ben je bang voor?

Mijn eigen toekomst ziet er nu lachwekkend uit, maar dat kan me niet schelen.

Ik weet nog wat ze in de jaren tachtig en negentig beweerden over de toekomst en van veel is precies het tegenovergestelde uitgekomen.

Geef jezelf een kans. Zelfinzicht is het moeilijkste wat er is (volgens mij), maar ook het beste dat er is.

[ Bericht 53% gewijzigd door Horzula op 30-01-2021 12:03:00 ]

Het was me een jaartje wel voor mij persoonlijk, maar ik ben optimistisch dat ik eruit ga komen.

Ik heb überhaupt geen toekomst

Je bent erg gefocust op geld. Want zonder geld kun je niet gelukkig zijn proef ik in je woorden. Geld is een hersenspinsel van de mens, het is bedacht.
Wat je moet doen: Geniet van je omgeving, vriendschappen dat soort dingen.
Dat kun je niet kopen met geld.
We hebben hier een goed vangnet, je krijgt allerlei toeslagen en je hoeft je eigenlijk niet druk te maken, je hebt een dak boven je hoofd en eten.
Ja luxe misschien niet, maar dat kun je ook niet verwachten van een uitkering/toeslag. Je krijgt er vrijheid en tijd voor terug in overvloed. Als je jarenlang fulltime werkt besef je pas de waarde van vrije tijd en dat dat eigenlijk ook een luxe is. Vaak zie je bij vaders dat ze enorm veel werken (omdat ze moeten om alles te betalen) en die tijd inhalen met kleinkinderen. Zij hebben dan pas de mogelijkheid om tijd te nemen.
Ik zou zeggen, zie je aandoening als een blessing in disguise.

Ik had niet zo snel gedacht dat ik een pleidooi zou moeten houden voor uitkeringen of toeslagen 😄

[ Bericht 8% gewijzigd door MisChrartin op 30-01-2021 23:56:59 ]

quote:

Op zaterdag 30 januari 2021 21:19 schreef MisChrartin het volgende:
Je bent erg gefocust op geld. Want zonder geld kun je niet gelukkig zijn proef ik in je woorden. Geld is een hersenspinsel van de mens, het is bedacht.
Wat je moet doen: Geniet van je omgeving, vriendschappen dat soort dingen.
Dat kun je niet kopen met geld.
We hebben hier een goed vangnet, je krijgt allerlei toeslagen en je hoeft je eigenlijk niet druk te maken, je hebt een dak boven je hoofd en eten.
Ja luxe misschien niet, maar dat kun je ook niet verwachten van een uitkering/toeslag. Je krijgt er vrijheid en tijd voor terug in overvloed. Als je jarenlang fulltime werkt besef je pas de waarde van vrije tijd en dat dat eigenlijk ook een luxe is. Vaak zie je bij vaders dat ze enorm veel werken (omdat ze moeten om alles te betalen) en die tijd inhalen met kleinkinderen. Zij hebben dan pas de mogelijkheid om tijd te nemen.
Ik zou zeggen, zie je aandoening als een blessing in disguise.

Ik had niet zo snel gedacht dat ik een pleidooi zou moeten houden voor uitkeringen of toeslagen 😄

Mee eens, je hebt gewoon een bepaald standaard inkomen nodig om alle kosten te kunnen dekken voor basis levensonderhoud. Tot die grens is geld waardevoller dan vrije tijd. Daar eenmaal overheen en dat verschilt per persoon maar zal voor de meesten echt niet heel hoog zijn is vrijheid en vrije tijd waardevoller dan geld. Echter zelfs als men genoeg verdient kunnen ze vaak nog niet parttime werken. Maar dat wordt wel steeds beter. Hoewel men op dit forum graag vergelijkt met andere landen hoe weinig men in NL en dan met name vrouwen werken. Tja. De vraag is dan: voor wie doe je het? Om te overleven is het dan allang niet meer. Als je een gezin hebt is dat anders maar ook dan kan men het werk verdelen.
Werk is leuk en zinvol als je talent hebt of een bijzondere impact hebt op de maatschappij, of als de sfeer echt gezellig is maar hoeveel mensen hebben dat nou? Meeste is puur voor het geld, dat ligt niet per se aan de werkgever of de persoon maar eerder dat ze snel wat moeten hebben. Bedrijven selecteren daardoor nu wel steeds strenger. Het is heel mooi dat we in Nederland zelf een beroep kunnen kiezen maar ook dat gaat niet iedereen even goed af. Ik denk wel dat het in de toekomst veel makkelijker zal worden om van carriere te switchen.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 31-01-2021 00:31:49 ]