Daten met iemand die nog bij zijn ouders woont

quote:

Op maandag 16 november 2020 20:05 schreef DarkTimes het volgende:

[..]

Vaak is het geen eigen keuze om thuis te wonen in mijn ervaring.

quote:

Niemand wilt ook een huis nemen waar die minimaal 850 voor kwijt is.

Wel eigen keuze dus

quote:

Op maandag 16 november 2020 20:05 schreef DarkTimes het volgende:

[..]

Hoezo denk je dat je zijn 2e moeder zou worden, alleen omdat hij nog thuis woont? Is echt een oneerlijke vooroordeel, ookal spreek je uit ervaring.

Vaak is het geen eigen keuze om thuis te wonen in mijn ervaring. De huizenmarkt is nu gewoon echt naar de klote. Niemand wilt ook een huis nemen waar die minimaal 850 voor kwijt is. Meestal kan je dat grot ook niet eens een huis noemen, vooral niet voor die prijs.

Of je moet op kamers gaan willen wonen, maar dan zou ik persoonlijk er voor kiezen om bij mijn ouders te blijven, totdat ik wat beters heb gevonden. Meestal zoeken zo ook jongeren, vrouwen of studenten als nieuwe huisgenoten. Word allemaal heel oneerlijk verdeeld en er komt ook vaak racisme voor omdat er geen regels zijn omtrent huisgenoten zoeken.

Maar als je er op je 32e nog steeds niet in slaagt op eigen benen te staan dan kun je ook moeilijk een succesnummer worden genoemd.

quote:

Op dinsdag 17 november 2020 16:03 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Maar als je er op je 32e nog steeds niet in slaagt op eigen benen te staan dan kun je ook moeilijk een succesnummer worden genoemd.

Dus nu wil je zeggen dat de mensen die boven de 30 zijn en nog thuis wonen geen 'succesnummers' zijn? Mooie denkwijze heb je! Chapeau...

En wat heeft op je eigen benen staan te maken met jouw woon situatie? Niet iedereen word gepamperd door zijn ouders.

Het kan inderdaad beter, ik moet niet denken om nog bij mijn ouders te wonen maar je kan mensen niet op deze manier beoordelen.

quote:

Op dinsdag 17 november 2020 11:52 schreef lemmethinkaboutit het volgende:

[..]


[..]

Wel eigen keuze dus

Ik noem een voorbeeld op en jij neemt dat als mijn hele verklaring? Goed bezig jij ook.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 18:19 schreef DarkTimes het volgende:

[..]

Dus nu wil je zeggen dat de mensen die boven de 30 zijn en nog thuis wonen geen 'succesnummers' zijn?

Als het meezit kun je ooit nog figureren in man bijt hond.

quote:

Op dinsdag 17 november 2020 16:03 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Maar als je er op je 32e nog steeds niet in slaagt op eigen benen te staan dan kun je ook moeilijk een succesnummer worden genoemd.

Kijk ff in de spiegel kneus

quote:

Op donderdag 19 november 2020 19:20 schreef Ciclon het volgende:

[..]

Kijk ff in de spiegel kneus

Waarschijnlijk ziet hij dan zijn eigen (bad)kamer en niet die van zijn ouders.

quote:

Op woensdag 18 november 2020 18:19 schreef DarkTimes het volgende:

[..]

Dus nu wil je zeggen dat de mensen die boven de 30 zijn en nog thuis wonen geen 'succesnummers' zijn? Mooie denkwijze heb je! Chapeau...

En wat heeft op je eigen benen staan te maken met jouw woon situatie? Niet iedereen word gepamperd door zijn ouders.

Het kan inderdaad beter, ik moet niet denken om nog bij mijn ouders te wonen maar je kan mensen niet op deze manier beoordelen.

Nouja als je 32 bent dan ben je al 14 jaar volwassen en heb je al die tijd gehad om je eigen leven te regelen. Het gros van de mensen, alle lagen van de samenleving, is op die leeftijd zover dat ze zelf een gezin hebben en niet meer afhankelijk zijn van hun ouders. Dus ja als je dan nog altijd niet verder komt dan je eeuwige slaapkamer bij pa en ma, dan is er iets misgegaan.

Uiteraard los van uitzonderingen door bijzondere omstandigheden. Maar een doodnormaal iemand moet op een gegeven moment gewoon zijn eigen leven gaan leiden en niet op zijn ouders blijven leunen. Dus ja als je daar op je 32e nog steeds niet klaar voor bent dan kan je dat moeilijk aan succes koppelen.

quote:

Op zaterdag 21 november 2020 10:14 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Nouja als je 32 bent dan ben je al 14 jaar volwassen en heb je al die tijd gehad om je eigen leven te regelen. Het gros van de mensen, alle lagen van de samenleving, is op die leeftijd zover dat ze zelf een gezin hebben en niet meer afhankelijk zijn van hun ouders. Dus ja als je dan nog altijd niet verder komt dan je eeuwige slaapkamer bij pa en ma, dan is er iets misgegaan.

Uiteraard los van uitzonderingen door bijzondere omstandigheden. Maar een doodnormaal iemand moet op een gegeven moment gewoon zijn eigen leven gaan leiden en niet op zijn ouders blijven leunen. Dus ja als je daar op je 32e nog steeds niet klaar voor bent dan kan je dat moeilijk aan succes koppelen.

Het is best begrijpelijk bij laat afstuderen dat je nog een tijdje bij je ouders woont om wat geld te sparen (dat heb ik ook gedaan), maar tegen de tijd dat je 32 bent zou je normaal gesproken toch genoeg gespaard moeten hebben om op je jezelf te kunnen gaan wonen. De huur en huizenmarkt in Nederland is inderdaad verziekt en met een klein inkomen in de particuliere sector iets vinden is een uitdaging, maar het is niet onmogelijk. Wel moet je je verwachtingen bijstellen qua woonoppervlak en ligging van het appartement. En je hoeft ook niet met een klein budget als een student te wonen. Mensen reageren wel eens verbaasd hoe ik dat appartement voor mekaar heb gekregen voor een schappelijke prijs, maar zoals met alles in het leven, moet je je verwachtingen bij de opties die je hebt bijstellen, en dan wordt het al een stuk makkelijker om iets te krijgen wat in lijn ligt met het leven wat je op dat moment hebt. Zelfstandigheid houdt namelijk ook in dat je met de beschikbare middelen die je hebt, iets passends kunt maken en mensen die tot na hun derstigste bij hun ouders blijven wonen, leren die flexibiliteit niet of willen het gewoon niet leren. Dat zijn dan mensen die het bij samenwonen tegen problemen gaan aanlopen, want daar kom je ook een compromis aan het sluiten of flexibeler om te gaan met de koop van een huis.

quote:

Op woensdag 11 november 2020 16:58 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Misschien weet je dat het in heel veel landen normaal is om als 'kind' later je ouders te verzorgen, de rollen om te draaien.
Ik kom zelf uit Italië en bij ons is het de normaalste zaak van de wereld.
Persoonlijk vind ik dan ook dat oudere mensen in Nederland veel te snel en te gemakkelijk achtergelaten worden.

Dat iemand op latere leeftijd met zijn of haar ouders samenwoont hoeft niet te zeggen dat deze persoon niet zelfstandig of capabel is, misschien kiest hij/zij er bewust voor om de ouders bij te staan en te verzorgen.

Het geldt natuurlijk niet voor iedereen maar veel van deze mensen zijn juist een stuk zelfstandiger dan mensen die dit niet doen, dragen een grote verantwoordelijkheid met zich mee waar ook een eventuele partner van kan profiteren in een relatie.

Zelf heb ik altijd grote bewondering en respect voor 'kinderen' die zo in het leven staan en deze keuze durven te maken in deze 'moderne' samenleving.

Bij landen zoals Italie maar ook in Oost-Europa gaat de verhouding tussen volwassen kinderen en ouders iets anders dan in Nederland. Naast het meehelpen in het ouderlijk huishouden, zijn de kinderen soms ook betrokken bij het werk van de ouders, verzorgen zoals je al zelf aangeeft zieke familieleden of helpen mee met de kleine kinderen van broers en zussen die daar over de vloer komen. Dan ben je het huishouden voor een grotere groep aan het managen en is het niet verwonderlijk dat thuiswonende Italianen of Oost-Europeanen zelfstandiger zijn dan de Nederlander in een vergelijkbare situatie.

[ Bericht 0% gewijzigd door 01100101 op 22-11-2020 12:16:50 ]

quote:

Op zondag 22 november 2020 12:03 schreef Dimachaerus het volgende:

[..]

goede post verder maar dit stukje haalt alles weer onderuit

wat een dooddoener

Je ziet best vaak in R&P dat topic starters wanneer ze bijvoorbeeld een topic openen over het krijgen van een vriendin, het opbouwen van een netwerk of contact onderhouden met vrienden die al een gezin hebben, dat men niet de verwachtingen bijstelt en voor een quick fix oplossing kijkt in zo'n topic. Dat gebeurt niet en dat geldt even zo goed voor het vinden van een appartement. Bij een groter inkomen of veranderende situatie kun je altijd voor een groter woonoppervlak kijken, maar sommigen verwachten dat ze het appartement/huis van hun dromen al meteen vanaf het begin hebben. Dat is voor veruit de meeste mensen niet zo, los van de slechte woningmarkt in Nederland. Alles heeft tijd nodig en daarom is flexibiliteit wat betreft verwachtingen en persoonlijke situatie zo belangrijk. Anders zul je nooit tevreden worden met wat je hebt.

Ik zal nu wel uitgelachen worden, maar ik ben zo'n man die op zijn 27e nog bij zijn ouders woont. En een deel van dit topic heb ik met de nekharen overeind gelezen. Sommige vrouwen zijn echt zo oppervlakkig dat je er niet goed van wordt.

Want het eerste waar men blijkbaar aan denkt als je nog thuis bij zijn ouders woont is; wat een mietje, die mist een deel van zijn leven. Dingen zijn in de loop der jaren wel behoorlijk veranderd. Dertig jaar geleden kochten mijn ouders een huis voor 66.000 gulden. Dat deden ze makkelijk, want mijn vader was aan het werk en mijn moeder ook. Mijn moeder is later in een uitkering beland door fysieke problemen.

Tegenwoordig zijn dingen anders. Zelfs in de regio Groningen ben je twee ton verder voordat je een huis gekocht hebt. En dat is niet het enige, want er is nog zo'n fenomeen wat dertig jaar geleden amper bestond: zzp'ers. Zo iemand ben ik dus. Ik ben zzp'er omdat de arbeidsmarkt absoluut niet op mij zit te wachten. Min of meer noodgedwongen. Ik trek het niet om hele dagen op kantoor te werken. Mietje! Nee, dus. Ik heb namelijk een chronische ziekte en ben regelmatig in het ziekenhuis te vinden. Geen enkele baas zit daar op te wachten.

Had ook een uitkering kunnen trekken, maar daar heb ik bewust voor gekozen om dat niet te doen. Ik ben namelijk - ondanks dat ik bij mijn ouders woon - een grote jongen die zijn eigen boontjes wel dopt en geen zielepoot is die meteen naar het UWV rent. Ik ken genoeg mensen van 35 die gezellig een uitkering trekken zodat ze de hele dag voor de televisie met de controller van de PlayStation in de hand zitten te lanterfanten. Mijn moeder kon niet anders. Haar lichaam werkt haar tegen en dus is een uitkering daarvoor bedoeld. Als je een kutmentaliteit hebt dat alles je wel aan komt vliegen, mogen ze je je uitkering wat mij betreft afpakken.

Goed, als zzp'er is het dus verdomd lastig om aan een koopwoning te komen. Dat is niet zo gek, want als je bijvoorbeeld in loondienst bent, krijg je zo een lening van 180.000 euro. Als een zzp'er krijg je nog geen 25.000 euro. Want ja, de bank is bang dat zij hun centjes niet meer terugkrijgen.

Op de vrije huurmarkt gaat ook niet lukken. De vrije huurmarkt is hier doorgeslagen en vraagt gemakkelijk 1100 euro per maand voor een huurwoning. Minimaal inkomen: 4 keer de huurprijs na aftrek van belasting. Dat verdien ik niet. Ja, dan had ik maar in loondienst moeten gaan, maar met een ziekte als Ménière die zich elk jaar verder ontwikkelt is dat dus heel lastig.

Dan de sociale huur. Daar sta ik inderdaad ingeschreven. Iedereen heeft bij sociale huur zo'n beeld in zijn hoofd van een 'het-is-de-schuld-van-de-rabobank-figuur' zonder enige tanden in zijn snufferd. Met een hoop kinderen, meubeltjes van de Action en elke dag hamburgers op het menu. Dat beeld zie ik absoluut niet zitten. Ik ben hopelijk over een jaar of twee aan de beurt. Eerder zou ik ook niet willen, want er is een coronacrisis en een kans dat je inkomen als zzp'er tijdelijk stilvalt is altijd aanwezig met zo'n crisis. Ik zou dus lekker even wachten op iets zekere tijden.

Dan kun je tussentijds toch mooi sparen. Maar ja, dat is volgens sommigen van jullie ook 'niet sexy' en dan moet er zelfs 'gerend' worden. Als ik een huurwoning krijg, zou ik het best een die gelijkvloers is moeten hebben. Want met die duizeligheidsaanvallen is het lastig traplopen. Helaas heb ik die dropattacks en is de kans op van de trap vallen dus een stuk groter.

Wat mij betreft wordt er te snel geoordeeld. Ik ben zeker geen mislukking. Zeker geen moederskindje. Maar er zijn zeker omstandigheden waardoor dingen wat lastiger gaan en meer tijd nodig hebben. Mijn studie duurde ook zes jaar in plaats van vier. Niet omdat ik lui was, maar door tegenslagen. Ik ken ook een meisje waar ik bij in de klas heb gezeten. Zij is op haar 17e in Groningen gaan wonen. Heeft een veel te duur huurhuis gehad en wilde zo graag voor volwassene spelen. Daardoor zit ze nu tot haar nek in de schulden. Ja, dat is lekker volwassen!

Als vrouwen me niet zien zitten door deze omstandigheden, dan blijf ik liever alleen. Ik heb liever iemand die mij steunt en die ik kan steunen, dan een relatie om het hebben van een relatie. Dan ben ik maar die loser. En jij de validist die chronisch zieken discrimineert. Wees er maar trots op.

Zo. Dat lucht op.

quote:

Op zondag 22 november 2020 15:26 schreef Dennisweb het volgende:
Ik zal nu wel uitgelachen worden, maar ik ben zo'n man die op zijn 27e nog bij zijn ouders woont. En een deel van dit topic heb ik met de nekharen overeind gelezen. Sommige vrouwen zijn echt zo oppervlakkig dat je er niet goed van wordt.

Het is gewoon voor een groot deel biologie, ze kunnen er weinig aan doen, net zoals ik bijvoorbeeld als man vaak agressief ben.

Als je als man bij je ouders woont is dat gewoon een teken van onzelfstandigheid. Een van de grootste afknappers bij vrouwen.

quote:

Op zondag 22 november 2020 15:26 schreef Dennisweb het volgende:

Als vrouwen me niet zien zitten door deze omstandigheden, dan blijf ik liever alleen. Ik heb liever iemand die mij steunt en die ik kan steunen, dan een relatie om het hebben van een relatie. Dan ben ik maar die loser. En jij de validist die chronisch zieken discrimineert. Wees er maar trots op.

De vrouwen die jou onzelfstandig vinden willen jou niet, en jij wil hen niet omdat je ze oppervlakkig vindt. Prima dan eigenlijk toch? Zo zijn er vast ook vrouwen zoals jou, en andersom mannen voor de vrouwen die jij niet wil. Op elk potje past een dekseltje

quote:

Op zondag 22 november 2020 16:42 schreef Harvest89 het volgende:

[..]

Het is gewoon voor een groot deel biologie, ze kunnen er weinig aan doen, net zoals ik bijvoorbeeld als man vaak agressief ben.

Als je als man bij je ouders woont is dat gewoon een teken van onzelfstandigheid. Een van de grootste afknappers bij vrouwen.

Heel onzelfstandig inderdaad, als je in je eentje moet dealen met een ziekte. Ik durf te wedden dat ik meer volwassen ben door tegenslagen in het leven dan menig andere die heel vroeg het huis is uit gegaan.

En er is inderdaad iets mis met me. Maar jullie brengen het of ik een verstandelijke beperking heb en dat is niet het geval. Dat is dom gezwets van mensen die zelf gezond zijn.

quote:

Op zondag 22 november 2020 15:26 schreef Dennisweb het volgende:
Ik zal nu wel uitgelachen worden, maar ik ben zo'n man die op zijn 27e nog bij zijn ouders woont. En een deel van dit topic heb ik met de nekharen overeind gelezen. Sommige vrouwen zijn echt zo oppervlakkig dat je er niet goed van wordt.

Want het eerste waar men blijkbaar aan denkt als je nog thuis bij zijn ouders woont is; wat een mietje, die mist een deel van zijn leven. Dingen zijn in de loop der jaren wel behoorlijk veranderd. Dertig jaar geleden kochten mijn ouders een huis voor 66.000 gulden. Dat deden ze makkelijk, want mijn vader was aan het werk en mijn moeder ook. Mijn moeder is later in een uitkering beland door fysieke problemen.

Tegenwoordig zijn dingen anders. Zelfs in de regio Groningen ben je twee ton verder voordat je een huis gekocht hebt. En dat is niet het enige, want er is nog zo'n fenomeen wat dertig jaar geleden amper bestond: zzp'ers. Zo iemand ben ik dus. Ik ben zzp'er omdat de arbeidsmarkt absoluut niet op mij zit te wachten. Min of meer noodgedwongen. Ik trek het niet om hele dagen op kantoor te werken. Mietje! Nee, dus. Ik heb namelijk een chronische ziekte en ben regelmatig in het ziekenhuis te vinden. Geen enkele baas zit daar op te wachten.

Had ook een uitkering kunnen trekken, maar daar heb ik bewust voor gekozen om dat niet te doen. Ik ben namelijk - ondanks dat ik bij mijn ouders woon - een grote jongen die zijn eigen boontjes wel dopt en geen zielepoot is die meteen naar het UWV rent. Ik ken genoeg mensen van 35 die gezellig een uitkering trekken zodat ze de hele dag voor de televisie met de controller van de PlayStation in de hand zitten te lanterfanten. Mijn moeder kon niet anders. Haar lichaam werkt haar tegen en dus is een uitkering daarvoor bedoeld. Als je een kutmentaliteit hebt dat alles je wel aan komt vliegen, mogen ze je je uitkering wat mij betreft afpakken.

Goed, als zzp'er is het dus verdomd lastig om aan een koopwoning te komen. Dat is niet zo gek, want als je bijvoorbeeld in loondienst bent, krijg je zo een lening van 180.000 euro. Als een zzp'er krijg je nog geen 25.000 euro. Want ja, de bank is bang dat zij hun centjes niet meer terugkrijgen.

Op de vrije huurmarkt gaat ook niet lukken. De vrije huurmarkt is hier doorgeslagen en vraagt gemakkelijk 1100 euro per maand voor een huurwoning. Minimaal inkomen: 4 keer de huurprijs na aftrek van belasting. Dat verdien ik niet. Ja, dan had ik maar in loondienst moeten gaan, maar met een ziekte als Ménière die zich elk jaar verder ontwikkelt is dat dus heel lastig.

Dan de sociale huur. Daar sta ik inderdaad ingeschreven. Iedereen heeft bij sociale huur zo'n beeld in zijn hoofd van een 'het-is-de-schuld-van-de-rabobank-figuur' zonder enige tanden in zijn snufferd. Met een hoop kinderen, meubeltjes van de Action en elke dag hamburgers op het menu. Dat beeld zie ik absoluut niet zitten. Ik ben hopelijk over een jaar of twee aan de beurt. Eerder zou ik ook niet willen, want er is een coronacrisis en een kans dat je inkomen als zzp'er tijdelijk stilvalt is altijd aanwezig met zo'n crisis. Ik zou dus lekker even wachten op iets zekere tijden.

Dan kun je tussentijds toch mooi sparen. Maar ja, dat is volgens sommigen van jullie ook 'niet sexy' en dan moet er zelfs 'gerend' worden. Als ik een huurwoning krijg, zou ik het best een die gelijkvloers is moeten hebben. Want met die duizeligheidsaanvallen is het lastig traplopen. Helaas heb ik die dropattacks en is de kans op van de trap vallen dus een stuk groter.

Wat mij betreft wordt er te snel geoordeeld. Ik ben zeker geen mislukking. Zeker geen moederskindje. Maar er zijn zeker omstandigheden waardoor dingen wat lastiger gaan en meer tijd nodig hebben. Mijn studie duurde ook zes jaar in plaats van vier. Niet omdat ik lui was, maar door tegenslagen. Ik ken ook een meisje waar ik bij in de klas heb gezeten. Zij is op haar 17e in Groningen gaan wonen. Heeft een veel te duur huurhuis gehad en wilde zo graag voor volwassene spelen. Daardoor zit ze nu tot haar nek in de schulden. Ja, dat is lekker volwassen!

Als vrouwen me niet zien zitten door deze omstandigheden, dan blijf ik liever alleen. Ik heb liever iemand die mij steunt en die ik kan steunen, dan een relatie om het hebben van een relatie. Dan ben ik maar die loser. En jij de validist die chronisch zieken discrimineert. Wees er maar trots op.

Zo. Dat lucht op.

Het is niet zwart-wit wat betreft wel of niet zelfstandig wonen. Iemand die een huishouden van jan steen er op nahoudt, is ook niet zelfstandig, ook al heeft hij/zijn een eigen woning. In het algemeen is er echter wel een goede reden waarom je beter niet met iemand date die niet een huishouden runt. Jouw leeftijd is op zich geen probleem, want late afstudeerders zijn ook op die leeftijd bezig om de zaakjes op orde te krijgen. Neem maar van iemand aan die zelf een late student was met gezondheidsgebreken, dat je binnen een jaar of twee genoeg geld bij mekaar hebt gespaard om toch een eigen stulpje te gaan betrekken. Er zijn inderdaad mensen die je ook op die leeftijd er al op afrekenen, maar bedenk wel dat het dan vaak om mensen gaat die al een poosje werken en de zaakjes iets eerder op orde hebben. Nu ik 30 ben, merk ik dat niet zelfstandig wonen, vaker wel dan niet, een indicatie is van iemand waar je niet op kan bouwen. Mensen die dan nog niet zijn afgestudeerd of nog steeds niet staat zijn om iets betaalbaars te vinden, kunnen simpelweg en/of niet met een budget omgaan, zijn inflexibel wat betreft hun eigen situatie wat zich vaak ook vertaald in onrealistische verwachtingen op andere gebieden in het leven, hebben dermate grote problemen dat samenwonen gegarandeerd een grote hel gaat worden, zijn verwend door hun ouders waardoor je de rol van de ouders aan het overnemen komt, zijn dermate lui wat zich ook in de relatie gaat terug vertalen.

Ligt een beetje aan de leeftijd hè. Op hun 18e wonen veel kinderen nog thuis. Verder ligt het er 'n beetje aan. Je hebt "daten" en "daten".

Ik ga er even vanuit dat het hier gaat om mensen in wie je samenwoon-materiaal ziet. Dat wordt natuurlijk lastig met iemand die op z'n 36e nog thuis woont en waarbij mama elke dag nog z'n boterhammen smeert.

Merendeels van de mensheid, zijn mensen die niet afknappen op mensen die niet op zichzelf wonen. Vooral als je iemand echt leuk vind. Als ik niet op mijzelf zou wonen en iemand mij hiervoor zou afwijzen zou ik er alleen maar blij mee zijn om uiteindelijk niet met zoeen kortzichtige persoon opgescheept te zitten.

Mensen willen altijd hoger grijpen dan dat nodig is maar daarna wel willen klagen dat ze de ware niet kunnen vinden of dat hun uiteindelijke partner niet goed voor ze zijn. Misschien heeft die persoon geen eigen woning maar heeft die wel 'iets' wat jij niet hebt en misschien is die 'iets' wel meerdere dingen. Iemand zo benadelen is gewoon heel oppervlakkige naar mijn mening.

Maaaar het is alleen maar mooi dat we allemaal de mogelijkheid hebben om kieskeurig te zijn en de hoogte van onze standaard te bepalen natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 24 november 2020 18:48 schreef Mishu het volgende:
De kans dat iemand die nog bij zijn ouders woont binnen korte termijn klaar is voor 'volwassen stappen' is gewoon erg klein. Iemand heeft 14 jaar de tijd gehad om enige stappen vooruit te zetten en blijkbaar is er nog niks gelukt dan. Wat maakt dat ik er vertrouwen in heb dat iemand nu wel stappen gaat zetten? Don't fall in love with potential.

En jij bent niet potential zeker? Get off your own dick man. Iedereen is gebrekkig in iets maar jij neemt jezelf zo serieus dat je dat niet beseft.

Jij bent echt de type die de ware of de perfecte match voorbij zou laten varen omdat hij nog bij zijn ouders woont.

quote:

Op zaterdag 19 september 2020 08:00 schreef Harvest89 het volgende:
Ben daar stiekem wel jaloers op.

Lekker sparen totdat je een dik huis kunt kopen op je 40ste.

Ja, want op sparen zit lekker veel rendement? Als je op je 40ste een dik huis wil kopen is het beter je 6de huis dan je eerste. Of je gaat beleggen, maar wat je niet gaat doen is het verschil tussen kostgeld en huur tegen nul procent 20 jaar sparen terwijl je bij je ouders woont. Je kunt tegen de huizenprijsstijging niet aansparen.

On topic, boven de 20 is thuiswonen een afknapper. Nou ja, was het een afknapper voor mij 20 jaar geleden. Want doordat ik 23 jaar geleden met 17 jaar op mezelf ging is de basis geweest voor mijn financiele zelfstandigheid en persoonlijke ontwikkeling nu en juist daardoor heb ik als bijna 40 jarige een kast van een huis op een grote lap grond. Ik kan me haast niet voorstellen hoe mijn leven eruit zou zien als ik 10 jaar langer thuis had gewoond. Een stuk saaier, dat is zeker!