R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dankje!quote:
Gister was een zware dag. Ik kamp bij vlagen met enorme schuldgevoelens of ik niet goed voor hem ben geweest. Uitlaten deed ik bijvoorbeeld amper (ouders wel, laatste jaar minder want hond wilde niet meer..) en of ik hem wel genoeg of de juiste aandacht gaf. Bij het laatste jaar plaste hij heel vaak binnen en dus werd ik altijd boos, maar wel met de achterliggende hoop dat ie het weer af zou leren, tegen beter weten in natuurlijk..
Al ken ik grote honden die de hele dag alleen zijn omdat de eigenaren 40u per weer werken. Dat is bij ons gelukkig niet het geval geweest, hij was zelden langer dan 3 uurtjes alleen. Zat nooit in bench (op laatste jaar in de nacht na). Daarnaast kon hij thuis lopen en staan waar hij wilde, zowel boven en beneden.
Nog naar de sportclub geweest gister, maar het leek wel of mijn wereld stil stond. Ik zat volledig in mijn hoofd. S'avonds ging het iets beter nadat ik een vriend sprak over zijn ervaring met het inslapen van zijn hondje.
Hoe zet ik die schuldgevoelens van mij af, iemand tips?
Ik denk dat je moet kijken naar wat je wel voor hem deed en de leuke momenten! En niet te hard in het schuldgevoel blijven hangen.
Ik ken het wel, heb me zo ook al flink schuldig gevoeld ivm overleden huisdieren. Dat slijt ook wel wat met de tijd, maar je gaat nooit alles goed kunnen doen he? Het is normaal dat je 'fouten' maakt.
Ik ken het wel, heb me zo ook al flink schuldig gevoeld ivm overleden huisdieren. Dat slijt ook wel wat met de tijd, maar je gaat nooit alles goed kunnen doen he? Het is normaal dat je 'fouten' maakt.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Sterkte TS.
Altijd ellendig om je huisdier te verliezen.
Altijd ellendig om je huisdier te verliezen.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Dat probeer ik ook. En die zijn er ook zeker wel. Het hondje heeft thuis altijd veel aandacht gehad, laatste jaar wat minder.quote:Op zondag 20 september 2020 12:03 schreef Lenny77 het volgende:
Ik denk dat je moet kijken naar wat je wel voor hem deed en de leuke momenten! En niet te hard in het schuldgevoel blijven hangen.
Ik ken het wel, heb me zo ook al flink schuldig gevoeld ivm overleden huisdieren. Dat slijt ook wel wat met de tijd, maar je gaat nooit alles goed kunnen doen he? Het is normaal dat je 'fouten' maakt.
De volgende gedachten schieten mij telkens te binnen:
-Ik had hem meer uit moeten laten.
-Ik had niet zo boos moeten worden tijdens zijn laatste maanden toen die zijn behoefte elke keer binnen deed, al was het altijd met goede bedoelingen en heb ik hem nog veel meer knuffels, kusjes, snoepjes en aaitjes gegeven.
-Hij had nog veel ouder kunnen worden, ik heb nagelaten daarvoor te kunnen zorgen.
-In augustus 2018 waren mijn ouders 13 dagen op vakantie in Spanje, dus ik zat alleen met de hond waarvaan een aantal dagen ook werkend. Dus is vrij lang alleen thuis gebleven die dagen. Na terugkomst van mijn ouders kwam hij niet meer aan huppelen, alsof die een klap heeft gekregen. Of is die ergens gevallen of wat dan ook? Hij wilde sindsdien ook niet graag meer de deur uit en wilde altijd zsm weer naar huis. (niet altijd)
Ik herinner me vooral het laatste jaren, logisch ook aan de ene kant omdat het de meest recente jaren zijn.
Dank! Ik hoop dat dit de enige en laatste keer is.quote:Op zondag 20 september 2020 12:13 schreef vosss het volgende:
Sterkte TS.
Altijd ellendig om je huisdier te verliezen.
Wat is de meerwaarde van je richten op de dingen die je nu toch niet meer kan veranderen?
De hond komt nooit meer terug. 16 lijkt me een respectabele leeftijd en een punt waar je het dier echt niet per se een plezier doet met langer leven.
Wat je wel met zulke gedachten kan doen is kijken hoe je het bij een eventuele volgende hond beter zou aanpakken. Sterkte met jullie verlies
De hond komt nooit meer terug. 16 lijkt me een respectabele leeftijd en een punt waar je het dier echt niet per se een plezier doet met langer leven.
Wat je wel met zulke gedachten kan doen is kijken hoe je het bij een eventuele volgende hond beter zou aanpakken. Sterkte met jullie verlies
Dat weet ik. Maar ik kan het niet van mij af zetten. Ik weet dat als hij nog had geleefd, deze gedachten niet bestonden en dat zijn tijd nabij zou zijn.quote:
Wat is de meerwaarde van je richten op de dingen die je nu toch niet meer kan veranderen?
De hond komt nooit meer terug. 16 lijkt me een respectabele leeftijd en een punt waar je het dier echt niet per se een plezier doet met langer leven.
Wat je wel met zulke gedachten kan doen is kijken hoe je het bij een eventuele volgende hond beter zou aanpakken. Sterkte met jullie verlies
Dankje
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Ik heb na 2 jaar nog steeds verdriet om de dood van mijn kat
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Wij moesten gisteren onze lieve poes Dikkie laten inslapen, ze was nog maar 3 jaar.
Ze ging ineens minder eten en werd erg benauwd, in het dierenziekenhuis vertelden ze na een rontgenfoto dat ze aan hartfalen leed. Daar hebben ze nog geprobeerd haar een kans te geven er weer bovenop te komen met medicatie, maar haar hartje was te zwak en ze kon haar lichaam niet meer warm houden.
Ze laat een grote lege plek achter in ons huis en alles herinnert nog aan haar, ik mis haar enorm.
Sterkte aan alle anderen die ook verdriet hebben om hun lieve dierenvriendje dat ze moeten missen.
Ze ging ineens minder eten en werd erg benauwd, in het dierenziekenhuis vertelden ze na een rontgenfoto dat ze aan hartfalen leed. Daar hebben ze nog geprobeerd haar een kans te geven er weer bovenop te komen met medicatie, maar haar hartje was te zwak en ze kon haar lichaam niet meer warm houden.
Ze laat een grote lege plek achter in ons huis en alles herinnert nog aan haar, ik mis haar enorm.
Sterkte aan alle anderen die ook verdriet hebben om hun lieve dierenvriendje dat ze moeten missen.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Awww sterktequote:
Wij moesten gisteren onze lieve poes Dikkie laten inslapen, ze was nog maar 3 jaar.
Ze ging ineens minder eten en werd erg benauwd, in het dierenziekenhuis vertelden ze na een rontgenfoto dat ze aan hartfalen leed. Daar hebben ze nog geprobeerd haar een kans te geven er weer bovenop te komen met medicatie, maar haar hartje was te zwak en ze kon haar lichaam niet meer warm houden.
Ze laat een grote lege plek achter in ons huis en alles herinnert nog aan haar, ik mis haar enorm.
Sterkte aan alle anderen die ook verdriet hebben om hun lieve dierenvriendje dat ze moeten missen.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Tja honden zijn lieve beesten he.quote:
Het is echt verschrikkelijk, dit heb ik bij mijn grootouders en ooms en tantes niet gehad.
Je kan al je problemen en gedachtes aan ze kwijt.
Als je verdrietig bent kan je het aan je hond vertellen, wat je bijv. niet aan je moeder wil vertellen.
Veel sterkte, je hondje heeft een mooi leven gehad bij jou en je moeder.
5 Ferrari's op videoband!
Wat verdrietig, sterkte.
Ik weet zeker dat je in al die jaren ook veel liefde aan hem gegeven hebt.
Ik heb een paar jaar terug een poezenbeest moeten verliezen, hij was pas 5 jaar. Het was niet echt een kat, meer een teddybeer, alleen maar heel lief altijd knuffelen samen slapen enz. hij kletste honderuit en ging zelfs mee douchen, het was een apart beest maar echt mijn maatje. Hij was bij me gekomen toen ik in een moeilijke tijd zat en bracht op die manier wat leven en vrolijkheid terug.
Hij was een paar dagen niet fit, leek niet ernstig. Er was de optie om hem ter observatie bij de dierenarts te laten overnachten maar ik besloot het nog een dagje aan te kijken en gewoon lekker mee naar huis te nemen. Die nacht werd hij heel ziek en zat ie weggekropen onder mijn bed te grommen en blazen van de pijn in paniek nog alles bij elkaar gepakt om naar de dierenarts te gaan maar hij is in zijn reismand overleden.
Ik heb me zo schuldig gevoeld, en de leegte die hij achterliet vond ik zo pijnlijk. Maarja het slijt wel. Dingen gebeuren, je kan het niet allemaal goed doen. Het is gewoon verdrietig.
Ik weet zeker dat je in al die jaren ook veel liefde aan hem gegeven hebt.
Ik heb een paar jaar terug een poezenbeest moeten verliezen, hij was pas 5 jaar. Het was niet echt een kat, meer een teddybeer, alleen maar heel lief altijd knuffelen samen slapen enz. hij kletste honderuit en ging zelfs mee douchen, het was een apart beest maar echt mijn maatje. Hij was bij me gekomen toen ik in een moeilijke tijd zat en bracht op die manier wat leven en vrolijkheid terug.
Hij was een paar dagen niet fit, leek niet ernstig. Er was de optie om hem ter observatie bij de dierenarts te laten overnachten maar ik besloot het nog een dagje aan te kijken en gewoon lekker mee naar huis te nemen. Die nacht werd hij heel ziek en zat ie weggekropen onder mijn bed te grommen en blazen van de pijn
in paniek nog alles bij elkaar gepakt om naar de dierenarts te gaan maar hij is in zijn reismand overleden.Ik heb me zo schuldig gevoeld, en de leegte die hij achterliet vond ik zo pijnlijk. Maarja het slijt wel. Dingen gebeuren, je kan het niet allemaal goed doen. Het is gewoon verdrietig.
What's the name of the game?
16 jaar is ook een flinke tijd ja, zowel een troost dat je zolang je huisdier in je leven hebt gehad en pijnlijk aangezien hij/zij in die tijd zo'n indruk bij je kan maken.
Denk dat het beste wat je kan doen is weten dat jullie d'r een goed leven hebben gegeven en dat 16 ook een hele mooie leeftijd is.
Verder is het ook gewoon zuur en heb je tijd nodig om te rouwen. Heb zelf ook net een huisdier verloren aan een luchtweginfectie. Gezien de boosdoener al aanwezig was bij aankoop konden we ook niets doen om te voorkomen dat ze ziek werd maar blijft zuur.
Denk dat het beste wat je kan doen is weten dat jullie d'r een goed leven hebben gegeven en dat 16 ook een hele mooie leeftijd is.
Verder is het ook gewoon zuur en heb je tijd nodig om te rouwen. Heb zelf ook net een huisdier verloren aan een luchtweginfectie. Gezien de boosdoener al aanwezig was bij aankoop konden we ook niets doen om te voorkomen dat ze ziek werd maar blijft zuur.
Gecondoleerd met het verlies!
Het overdonderd je nu allemaal en het blijft ook altijd wel een beetje plakken, dat moeten missen, maar het gaat langzamerhand slijten.
En straks, later, kan je je spijtige gevoelens van nu gebruiken om juist iets wel te doen, of te laten, wanneer je in een dezelfde situatie terecht mocht komen. (En dat geldt niet alleen voor huisdieren.)
Fistbump!
Het overdonderd je nu allemaal en het blijft ook altijd wel een beetje plakken, dat moeten missen, maar het gaat langzamerhand slijten.
En straks, later, kan je je spijtige gevoelens van nu gebruiken om juist iets wel te doen, of te laten, wanneer je in een dezelfde situatie terecht mocht komen. (En dat geldt niet alleen voor huisdieren.)
Fistbump!
Prima reden om geen hond te nemen.quote:
[..]
Eigenlijk weet je vantevoren dat je hond over ca 10 of nu zelfs 16 jaar zal overlijden.
|
|
