Waarom altijd van die domme adviezen.

Soms wil ik luchten wat ik op mijn lever heb. Dan zeggen ze: komt wel goed. Soms komt niets meer goed als je in hout snijdt kan je ook het hout kapot maken of scheef boren.

Maar ook dan zeggen Ze van je vindt de ware wel of dat op elk potje een dekseltje past. Maar ik zeg dan altijd dat ik een potje ben zonder schroefdraad. Vaak zeggen ze dan dat ik te negatief ben

Het glas is half leeg iemand heeft de goeie lekkere helft opgedronken en mij in de ellende laten zitten.

Alleen waarom zegt iedereen dan van dat waardeloze advies. Dat ik wel geluk kan vinden of moet spelen met de kaarten die ik heb. Ze willen gewoon van me afzijn en laten me dus alleen. Ze zeggen eigenlijk praat niet met me.

Soms denk ik terug aan zo'n oude film met een jongetje. Die film was zwart wit en jongetje werd gepest maar hij had zo'n rode balkon en was er vriendjes mee. Op het einde schoten pestkoppen die ballon dood. Ik voel me soms dat jongetje maar soms ook de ballon.

Als jongetje wil ik graag maatjes zijn met zo'n ballon maar pesterijen en zo houden mij weg.

Als ballon wil ik gewoon vrij zijn van alles maar het jongetje zegt blijft hier blijf bij me. Maar in mijn geval zou ik gewoon wegwaaien denk ik niemand wil bij mij zijn.

En wanneer ik dat zeg krijg ik alleen onzin als dat het wel goed komt of dat ik de ware wel ga vinden. Ik ben geen prins op een wit paard ik ben een bedelaar op een kakkerlak of bedwants ik snap wel waarom niemand me wil maar waarom nooit eerlijkheid.

Het is alsof ik de fantoom van de opera ben alleen zijn ze bang dat ik ga ontvoeren dus zeggen ze allemaal dat ik niet lelijk ben, geen loser ben en zeker geen mislukkeling maar ik geloof ze niet. Ik wil ook niemand ontvoeren maar een slagersmes in dat domme lachende gezicht van mezelf steken wanneer iemand weer zoiets zegt zou ik wel soms willen het maakt mij boos.

Niemand wil mij helpen ze willen gewoon van me af.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 21:53 schreef Fok-it het volgende:
Als je toch al weet dat je geen eerlijkheid krijgt waarom er naar blijven vragen

Waarom blijven leven als het leven nutteloos is?

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:03 schreef Fok-it het volgende:

[..]

Ja wat is dat voor een achterlijke wedervraag? Geef gewoon antwoord op mijn vraag,. Je bent kennelijk ontevreden met de manier waarop mensen je motiveren om wat van je leven te maken en je hoop geven voor de toekomst. Prima,maar waarom blijf je daar dan naar zoeken? Je wilt het toch niet horen.

Gewoon het komt wel goed is nergens op gebaseerd. Is hetzelfde als ik zeg je gaat volgend jaar veel pijn krijgen. Waar slaat het op

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:03 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Is er niet een manier waarop je aan je zelfbeeld kan werken?
Misschien kan je dat aan je psycholoog vragen of ben je er al mee bezig, dat weet ik niet.

Uit wat je typt haal ik dat je heel erg negatief over jezelf denkt. Dit is echt totaal niet nodig en ook niet waar.
Ik zeg niet dat ik het niet snap, het is alleen dat ik denk dat het nergens voor nodig is.
Je doet jezelf er onnodig pijn mee om zo over jezelf te denken.

Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten. Maar als je continu focust op je wat mindere kanten zijn, en je gelooft complimenten of goedbedoelde opmerkingen die je krijgt ook niet, dan weten mensen ook niet meer wat ze moeten doen. Ik denk juist niet dat ze van je af willen, alleen ze vinden het moeilijk om er mee om te gaan, omdat zij misschien ook wel aanvoelen dat jij helemaal niet zo veel van jezelf houdt.

Misschien kan je eens voor jezelf opschrijven wat je goed/leuk vind aan jezelf? En hier aandacht aan besteden?
Of misschien een hobby vinden (of misschien heb je die al) waar je goed in bent en wat je leuk vind om te doen?

Als jij gelukkiger bent met jezelf, dan straal je dat ook uit en dan ben je ook wat uitnodigender voor mensen.
En zo kom je vanzelf iemand tegen die bij jou past. Maar als jij niet van jezelf gaat houden en jezelf accepteert zoals je bent, kan je ook niet verwachten dat een ander dat gaat doen.

Ik vind het lastig, leraren zeiden dat nooit wat van me terecht zou komen. Op de basisschool trof ik al problemen en werd ik geschorst.

Op ouderavonden ging dat ook mis kwamen mijn ouders boos thuis. Altijd zeuren dat ik niks deed. Toen kropte ik alles op en werd ik heel erg bang voor iedereen omdat alles. Als ik wel wat deed was het verkeerd en werd ik geschorst deed ik niks was het ook niet goed.

Ik heb toen heel negatief beeld ontwikkelt over mezelf en ook wel het leven. De huisarts heeft me toen een beetje gered.

Ik ben het met je eens dat ik mezelf veel pijn aandoe maar andere zijn begonnen en het is gebleven wat zij in gang hebben gezet. Vroeger kon ik er nog minder mee omgaan maar nu beter. Ik huil niet meer eigenlijk.


Ik denk dat ik niet van mezelf hou. Ik wil weg van mezelf denk ik. Maar ik kan mezelf niet voorbij rennen.


Met dat opschrijven wil ik wel eens proberen. Bedankt dat je luistert en eigenlijk wel wil helpen. Dat het misschien moeilijk is voor andere om me zo te zien ben ik nooit veel bij stilgestaan omdat ik altijd denk dat ze me gewoon niet begrijpen en ik ze oncomfortabel maak. Misschien zouden ze me ook liever anders zien.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:08 schreef Fok-it het volgende:

[..]

Natuurlijk is het nergens op gebaseerd. Maar wil je dan dat mensen redeneren vanuit een negatiever perspectief waar het gebruikelijke antwoord is: Nee klopt, bij sommige mensen komt het inderdaad nooit goed, deze mensen zijn vanaf hun geboorte bestemd voor ellende, daar kan jij zomaar eens bij horen Denk je dat je blij wordt als je zulke reacties zou krijgen?

Nee maar dan weet ik tenminste dat ze me ook niet willen helpen. Wil je weten hoe triest het is dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je willen helpen? En de psychiater was laatst boos omdat ik met mijn medicatie was gestopt. Dus zelfs daar gaat het mis

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:09 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Deels wel.
Vaak klagen mensen niet om een oplossing te krijgen maar om hun problemen even te ventileren.
Anderen willen daar best in mee gaan maar dat kost hun wel energie.
In plaats van op een een gegeven moment te zeggen "Hou nu je klep, ik word moe van je." geven ze je dan een advies.

En natuurlijk zijn er ook mensen die oprecht denken dat je voor een oplossing komt.
Want waarom zou je anders je problemen aan iemand uitleggen?

Maar wat moet ik dan doen? Want ik wil wel echt uit die negatieve cirkel komen.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:24 schreef Fok-it het volgende:

[..]

Nee, dat alleen een psychiater, psycholoog en huisarts je kunnen helpen, niet willen. Dat is wat anders.

En natuurlijk is hij daar boos over. Zomaar met medicatie stoppen kan serieuze klachten veroorzaken.

Echt kunnen ook niet want ben best lang bezig. Maar ze willen wel.

Ja maar soms is het gewoon vervelend dat zei ik hem ook het is frustrerend. Ik slik van alles wat maar beter, beter wordt het dan niet. Soms zou ik gewoon op een eilandje willen zitten.

Gewoon 1x per jaar een voedselpakket met dingen die niet over de datum gaan.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:31 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Hiermee bedoel ik niet dat je je daarover schuldig moet voelen hé. Want die mensen kunnen het waarschijnlijk het wel dragen als je het tegen ze zegt, ze zijn ook waarschijnlijk ook blij dat je het wel met ze bespreekt, maar het doet hen ook pijn om te zien dat jij zo over jezelf denkt.

Dat wat er tegen je gezegd is op school mag een leraar helemaal niet tegen een kind zeggen.
Heel veel leraren doen dat trouwens wel, zeggen tegen kinderen dat ze niks/weinig kunnen en dat er niks van terecht gaat komen. Maar daarmee maak je iemand kapot. Het is ontzettend laag en gemeen om zoiets te zeggen, en het zegt wat over hen, niet over jou. Er zijn echt wel dingen die jij heel goed kan. Soms moet je dat even uitvinden.

Probeer je gedachten om te buigen, ook al is dat moeilijk. Je moet niet tegen jezelf de negativiteit herhalen wat al die jaren tegen je gezegd is. Je moet jezelf vergeven, en ook jezelf het beste gunnen.

Je zegt, het leven heeft geen nut. Het leven heeft ook misschien wel helemaal geen nut, maar waarom zou je het dan niet zo comfortabel mogelijk maken voor jezelf? Door bijvoorbeeld eerst eens te stoppen met jezelf zo naar beneden te halen.

Het is nooit te laat om er iets van proberen te maken, wat voor moeilijkheden het leven ook op je afstuurt.
Maar dan moet je er wel voor open staan en ook zelf de controle durven te nemen.
Ja, veel dingen overkomen je en kan je niks aan doen of veranderen, maar hoe je ermee omgaat is uiteindelijk wat telt en dat is waar je kracht ligt. En het geeft niet als je daar hulp bij nodig hebt. Veel mensen hebben er hulp bij nodig, ook al voelt het soms alsof je de enige bent.

Ik ben me er van bewust dat ik nu helemaal positief zit te praten, en natuurlijk is het allemaal niet zo makkelijk en 1 2 3 op te lossen, maar hoe je over jezelf denkt en hoe je met dingen omgaat kan al een wereld van verschil maken, hoe moeilijk je leven ook is.

Schuldig voel ik me niet meer zo. Ik ben alleen soms woedend op mezelf en teleurgesteld. Zoals jij zegt leraren mogen dat niet zeggen tegen kinderen. Maar vaak ben ik boos of woedend op mezelf dat ik altijd gewoon braaf gegaan ben en luisterde. Waarom liep ik niet gewoon weg? Dat neem ik mezelf kwalijk daardoor haat ik mezelf. Vroeger sloeg ik dan vaak ook met mijn blote vuist mijn knokkels kapot tegen de muur. Gelukkig doe ik dat niet meer.

Het gaat daarom soms ook wel beter. Ik ben best ver gekomen maar die woede en pijn slokken mij soms op. Dat ik mijn borst gewoon wil openscheuren zo Dat het eruit kan.

En je hebt zeker gelijk dat ik het comfortabel moet maken. Laatste tijd lukt het soms ook wel sinds kort doe ik vaker een boek luisteren dat vind ik wel leuk en soms probeer ik op aanraden van de psycholoog wat yoga te doen.

Maar ik vind het moeilijk ermee om te gaan met tegenslag. Soms gaat alles goed en dan slaat alles om en wil ik gewoon even weg zijn van alles ben ik onrustig en gaat er een hoop herrie af in mijn hoofd.

Ook jouw berichten nu doen mij pijn ik weet niet waarom het ligt ook niet aan jou. Maar dan denk ik weer aan al die pijn word ik boos op mezelf en verdrietig dat jij of iemand als jou er niet was toen ik dat kind in de klas was. En ook je aardigheid doet pijn ik ga nu denk ik proberen wat te slapen als ik nog meer ga schrijvrn ben ik bang dat ik wakker ga blijven liggen.

En het ligt niet aan jou dus neem het niet persoonlijk.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:35 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Logisch, de medicijnen krijg je waarschijnlijk niet voor niets voorgeschreven. Door zelfstandig en zonder overleg te stoppen kun je je klachten verergeren. En dat kan ook invloed hebben op je communicatie, zowel naar andere mensen toe als hoe je zelf open staat voor feedback. Bijvoorbeeld waarom anderen denken dat bepaalde dingen momenteel in jouw huidige toestand niet in jouw voordeel zou kunnen werken.

Wat voor hulp zou je willen krijgen? Iets wat werkt lijkt me evident jouw wens, maar het helpt als je concreet kan noemen wat voor hulp je waarvoor zou willen krijgen.
Wat is het doel waar je aan wil werken en wat heb je daarvoor nodig denk je?

De medicijnen waren niet fijn, ik slik ze nu wel weer maar soms helpen ze en soms maken ze me moe.
Ze maken me ook niet echt relaxed. Dat wil ik juist weg van alles even relaxed zijn.

Ik weet het niet, ik schaam me, ik heb geen goeie opleiding af. Maar ben nu toch al 30 en naar school schaam ik me voor. Zou ook niet weten wat want ik ben niet stabiel genoeg mijn psycholoog zegt dat ik me daar nu niet druk om moet maken. Ik voel gewoon dat ik vast zit ik sta ook onder bechermingsbewind en dat zou ik graag weer ongedaan zien. Maar ik kan niet met geld omgaan soms ga ik dingen kopen puur om me beter te voelen of iets te hebben waar ik op kan wachten met de post. Maar vaak spendeer ik dan al mijn geld veel te snel aan onzin. Ik heb nu bijvoorbeeld op aliexpress 4 paar koptelefoontjes gekocht niet hele dure, maar dan heb ik weer wat om naar uit te kijken maar eigenlijk zou ik eerst boodschappen moeten doen.

Ik zou financieel weer op orde willen komen maar zonder beschermingsbewind was ik denk ik nu op straat aan het leven dus het moet wel, maar het voelt niet fijn en ook daar schaam je je dan weer voor.

Wat meer vrijheid zou ik in mijn leven willen misschien ook weer eens mensen ontmoeten maar is lastig met corona. Mijn psycholoog zegt dat ik beter een goed ritme kan opbouwen dan ga ik ook geen geld uitgeven want soms zit ik uren te kijken naar koptelefoontjes en dan ga ik ze kopen. Psycholoog zegt als ik een dagritme heb dan kan ik mijn tijd goed besteden en komen die momentjes niet dat ik me verveel en achter de computer zit en dingen ga kopen of andere dingen ga doen.

Ik zou dus graag denk ik een dagritme hebben en dan misschien sporten en eens de tijd te pakken om rustig thee te drinken en gewoon even proberen wat rust te vinden sinds kort probeer ik ook te mediteren maar dat doe ik dan 4 dagen en daarna niet meer. Ik wil graag wat ritme krijgen maar niet goed hoe psycholoog helpt me soms wel maar dan krijg ik schemas en dat werkt niet voor mij.

quote:

Op dinsdag 15 september 2020 22:57 schreef Naardegallemiezen het volgende:

[..]

Nee, geen probleem, ik vat het niet persoonlijk op. Ik kan het ergens wel begrijpen. Ik ga er ook te positief op in en ik praat ook maar vanuit mezelf.

Helaas, hoe klote het ook is, je kan het verleden niet veranderen. Het is gebeurd. Vind je het ook geen goede kwaliteit van jezelf dat je bent gebleven, dat je hebt geluisterd? Blijkbaar wilde jij wel je best doen en wat leren op die school. Vergeef jezelf.

Ik snap dat je liever had gewild dat het destijds anders was gegaan, of dat er iemand voor je was, maar misschien kan je proberen om juist nu die persoon die jij toen nodig had voor jezelf te zijn.

Tegenslag is ook moeilijk om mee om te gaan. En het zal ook nooit helemaal goed komen (bij niemand overigens, ook al zijn mensen er erg goed in hun leven leuker en perfecter over te laten komen dan het is).

Je zal altijd tegenslagen tegen komen en je zal altijd momenten hebben waarop je het gevoel hebt dat je uit elkaar knapt van woede/angst/verdriet. Je zal moeten accepteren dat dat bij het leven hoort. Mijn vader zei altijd, 'leren surfen op de golf'. Dat betekent dat je het over je heen laat komen, de ups en downs, het accepteert dat het rotgevoel er is. Is niet makkelijk maar misschien kan je proberen zo te denken.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Ja maar je probeert wel wat meer te doen dan te zeggen dat het wel goed komt.

Ik weet niet ik denk dat ik bleef omdat ik bang was en angst is iets waar mensen zich voor schamen, plichtsbesef had ik niet. Maar wel angst om weg te gaan. Ik vind het lastig mezelf te vergeven maar misschien nu denk ik al volwassenen als kind zag ik die optie misschien niet, het is dan alsof mijn oudere ik mijn jongere ik pest. Ik luisterde eens een liedje waar iemand een liejde schreef aan zijn innerlijke kind en zegt dat hij te jong volwassen is geworden en er een boos kind in hem schuilt die hem moe maakte en dat hij nu zijn andere innerlijke kind zoekt en hem mee naar huis neemt, ik vind dat een mooi nummer. Alleen ik ben daar nog niet klaar voor denk ik, om die stap te zetten. Vergeven is moeilijk, ik weet dat opa altijd kaarsjes deed branden in de kerk, ik ben dat ook eens gaan doen maar toen dacht ik dat al die kaarsjes van opa eigenlijk ook niet geholpen hadden hoewel opa wel mijn beste vriend was.

Je vader heeft wel gelijk dat denk ik wel, fijn dat hij zo met je deed praten. Ik ben vrij koud opgevoed alleen de basisdingen zeg maar eten, dak boven hoofd en best doen op school verder keken ouders alleen tv na het werk en dat was het dan.

quote:

Op woensdag 16 september 2020 00:54 schreef Azula het volgende:

[..]

Als dit steeds je reactie is snap ik wel dat ze van je af willen. Wellicht jezelf minder zwartgallig uiten, aandragen wat je wel al gedaan hebt of iets en meer inhoudelijk praten ipv de ene dooddoener na de andere. Dan zijn mensen meer bereid met je in gesprek te gaan.

Ik heb niet veel contacten op het moment maar familie en zo reageert alleen oppervlakkig wat moet ik dan zeggen dat ik veel aan ze heb?

quote:

Op woensdag 16 september 2020 03:24 schreef Metalfrost het volgende:

[..]

Het slaat op het feit dat de mensen die zeggen dat het wel goed komt, ooit zelf in de put hebben gezeten, en er weer uit zijn gekomen.

Nee want ik ken sommige van die mensen en het ergste wat zij hebben is een bril op sterkte of lenzen.

quote:

Op woensdag 16 september 2020 06:58 schreef Lenny77 het volgende:
Dat van vroeger op school en al het onrecht dat je is aangedaan is niet jouw schuld. Zij deden dit! Zij hebben daar schuld aan.
Maar nu zijn zij niet meer in je leven en ben jij helaas degene die jezelf pijn doet en je die pijn maar blijft laten herbeleven.
En het klinkt zooooooo klote-simpel en achterlijk maar het komt er wel op neer dat dat verleden los laten eigenlijk het enige is wat je kan doen. En vers starten, met een nieuw blaadje in je boek. Maar nogmaals: klinkt veel makkelijker dan dat het is.
Ik vind ook niet dat je een loser bent, ik weet een beetje van je problemen en ik vind je net erg sterk!
Ik kan me voorstellen dat mensen die de skills niet hebben om je te helpen maar dit wel graag zouden willen alleen maar afkomen met: het komt wel goed! Maar ze bedoelen dit op het einde van de rit wel positief en willen je gewoon een duwtje in de rug geven. Onthou gewoon dat heel veel mensen helemaal niet goed om kunnen gaan met zwaardere problematiek, al helemaal niet als er nu niets op te lossen valt. Er is nu geen leerkracht die je naar beneden haalt, dus wie kunnen ze gaan aanspreken dan?
Denk inderdaad ook niet dat voor iedereen het leven over roosjes gaat he. Dat lijkt vaak wel zo met al die leuke insta en andere media. Maar bij hun thuis raakt de shit ook the fan he! Heel veel is schone schijn.

Ja ik blijf erin hangen lastig los te laten ik weet niet of andere ook last hebben van deze problemen. Soms vraag ik me af waarom het leven niet anders is. dat helpt me ook niet echt. En ja misschien is het lastig op te lossen, het kost misschien veel tijd beetje zoals wanneer je een huis moet bouwen.

quote:

Op woensdag 16 september 2020 06:58 schreef Lenny77 het volgende:
Dat van vroeger op school en al het onrecht dat je is aangedaan is niet jouw schuld. Zij deden dit! Zij hebben daar schuld aan.
Maar nu zijn zij niet meer in je leven en ben jij helaas degene die jezelf pijn doet en je die pijn maar blijft laten herbeleven.
En het klinkt zooooooo klote-simpel en achterlijk maar het komt er wel op neer dat dat verleden los laten eigenlijk het enige is wat je kan doen. En vers starten, met een nieuw blaadje in je boek. Maar nogmaals: klinkt veel makkelijker dan dat het is.
Ik vind ook niet dat je een loser bent, ik weet een beetje van je problemen en ik vind je net erg sterk!
Ik kan me voorstellen dat mensen die de skills niet hebben om je te helpen maar dit wel graag zouden willen alleen maar afkomen met: het komt wel goed! Maar ze bedoelen dit op het einde van de rit wel positief en willen je gewoon een duwtje in de rug geven. Onthou gewoon dat heel veel mensen helemaal niet goed om kunnen gaan met zwaardere problematiek, al helemaal niet als er nu niets op te lossen valt. Er is nu geen leerkracht die je naar beneden haalt, dus wie kunnen ze gaan aanspreken dan?
Denk inderdaad ook niet dat voor iedereen het leven over roosjes gaat he. Dat lijkt vaak wel zo met al die leuke insta en andere media. Maar bij hun thuis raakt de shit ook the fan he! Heel veel is schone schijn.

Ja ik blijf erin hangen lastig los te laten ik weet niet of andere ook last hebben van deze problemen. Soms vraag ik me af waarom het leven niet anders is. dat helpt me ook niet echt. En ja misschien is het lastig op te lossen, het kost misschien veel tijd beetje zoals wanneer je een huis moet bouwen.

quote:

Op woensdag 16 september 2020 07:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom schrijven ze dat dan niet zo letterlijk?
Gaan ze daar dood aan?
Naar mijn mening de sociale ziektes van deze tijd:
- Eigen ervaringen als algemeenheden presenteren. Vervolgens niet meer ingaan op de vraag waarom hun ervaring nou zo vergelijkbaar is met die van een ander. Niet aan de details hebben gedacht want het is toch maar een vreemde. Maar dan tegelijkertijd eisen dat die vreemde dankbaar is.
- Niet luisteren/lezen, helft van wat ander schrijft/zegt negeren als het niet in eigen straatje en bij vooringenomen bij voorbaat vastgeroeste mening past
- Totaal niet verantwoordelijk voelen voor eigen uitspraken; wat vaagheden droppen en dan vervolgens in aanvalmodus schieten bij iedere kritische vraag erover
- Uitspraken niet onderbouwen. Wie heeft feiten nodig als niemand het iets interesseert
- Minachtende houding naar iedereen die geen instant succes heeft in het leven
- Voor de ander relativeren; is altijd een stuk makkelijker dan voor jezelf maar dat lijken mensen te vergeten. Ik snap het ergens wel, misschien dat het in sommige gevallen helpt.
[..]

Misschien is iemand anders ook weer bj die anderen begonnen, omdat ze een slechte jeugd hebbeb gehad of iets dergelijks. Ga je kijken wie eigenlijk de echte oorspronkelijke oorzaak is kom je bij de steentijd uit.
[..]

Je liep niet weg omdat het school was... er gold een leerplicht en je bereikte niets door weg te lopen, want je moest er de volgende keer toch weer zijn en van school veranderen is ook ingrijpend. Ik weet niet of dat veel had uitgemaakt. Misschien had je het anders kunnen doen. Maar dat heb je nou eenmaal niet gedaan. Ik had ook een leraar die mij en anderen een keer (onbewust?) beledigde, maar het was gewoon een lompe man die er nou eenmaal was en waar je mee kon omgaan of negeren. Ook kozen leraren vaak de kant van anderen in conflicten bij pesten. Als ik erop terugdenk voel ik geen wrok meer naar ze. Daar ben ik zelf blij mee. Waarom ben je precies zo boos? De mening van een paar dat er niks van je terecht zal komen is nog niet DE waarheid. Dat zei een psychiater ook over mij. Hij onderbouwde dat letterlijk met statistieken, maar ik denk nu nog steeds: wat heb ik eraan om dat te geloven? Misschien heeft hij gelijk, misschien niet. Maar als ik het geloof dan heeft hij bij voorbaat al gelijk en heb ik niet eens geprobeerd om iets van mezelf terecht te laten komen. Wat houdt jou tegen om ook zo te denken?

Ja proberen kan altijd, psychiaters zijn vreemd. Die van mij wordt soms boos als ik niet precies doe wat hij wil, maar vaak probeer ik dat wel te doen, maar als je dan eens stopt met medicatie wordt die boos. Die van jou klinkt niet aardig, die van mij zet me meer te kijk vaak dan vraagt die opeens

wat wil je dan? als jij niet geholpen wil worden wat moeten we hier dan met je?

Ja dan sta ik weer te kijk en dat voelt niet prettig. Maar is niet zo erg als bij jou dan die klinkt helemaal onvriendelijk, ik weet het niet en ik ben mijn focus ook aan het kwijtraken merk ik. De vorige reacties lezen en reageren kost veel energie, maar ik wil je wel bedanken dat je zo open met me deelt wat je meemaakte. Je hebt ook wel gelijk in sommige dingen maar het is wel een droevige waarheid

quote:

Op woensdag 16 september 2020 10:31 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Begrijpelijk dat je relaxed wil zijn ja. Weet degene die je deze medicijnen voorschrijft dat ze nog niet optimaal werken? Is er besproken of dit bij de aanloop hoort, moet de ideale dosering nog worden gevonden of wie weet wat er tegen de bijwerkingen zou kunnen komen?

Soms is vermoeidheid wel functioneel. Als je zo druk in je hoofd en je gevoelens bent, dan is dat een vermoeidheid die er misschien eerst uit. Als een soort verwerking. Daar kom je misschien juist pas aan toe door je medicijn?
[..]

Boodschappen zijn wel een basiselement om beter in je te vel te komen. Goede voeding is je brandstof.

Waarom vier koptelefoontjes ipv eentje? Waarom zeg je je te schamen voor school, maar voel je je beter door zo een aanschaf?

Heb je met je psych gekeken naar andere manieren om je beter te voelen? Zodat je meer uitzicht hebt op zelfstandig(er) kunnen beslissen (indien mogelijk, weet niet welke diagnose en prognose je hebt) en meer naar een opleiding toe zou kunnen werken.
[..]

Begrijpelijk, maar waarom voel je je juist beter als je dingen gaat doen waarom je nu onder bewind staat?
[..]

Daar zit denk ik wel wat in. Hebben jullie gekeken naar mogelijkheden van dagbesteding en/of vrijwilligerswerk? Dat kan meer structuur geven en je ook weer onder de mensen brengen. Wie weet leer je daar ook nieuwe skills.
[..]

Wat weerhoudt je er van om op de vijfde dag er mee door te gaan?

Heb je een idee wat beter zou kunnen werken?

Soms wil ik gewoon stoppen met al die pillen en dan zit het me niet lekker. Ligt eraan in welke gemoedstemming ik ben, maar ik heb het wel aangekaart maar ik wil ook niet weer de hele mallemolen door ik ben er een beetje moe aan bijwerking en zo ik word er soms gek van

Ja ik moet goed boodschappen doen en ja ik koop dan 4 in plaats van eentje want ik weet niet ik kan niet goed met geld om gaan ik ga dingen kopen voor wat spanning of zo. Ik heb ook nooit genoeg ben bang dat dingen kapot gaan dus ik had een favoriete scheermes en ik heb er 2 van gekocht want ik ben bang dat een kapot gaat en ze dan niet meer gemaakt worden.

Zo'n aanschaf heb ik weer dat wat gebeurd in mijn leven een pakje aan de deur het wachten het uitpakken en muziek luisteren, muziek helpt mij heel erg.

Vooral lofi beats op youtube daar is ook altijd iedereen heel vriendelijk in de commentaren en ik kan dan lekker viben.

Ja we zoeken naar manieren maar ik wil niet te snel ook, vorige keer had ik een psycholoog die mij echt naar school wilde pushen dat werkte niet goed. Dat ging helemaal mis eigenlijk heb toen ook alle hulp daar stop gezet tot ik weer wat last kreeg en de psycholoog van de huisarts me weer doorstuurde.

bij bewind heb ik wel niet zoveel problemen, uiteindelijk worden de rekeningen betaald en dat geeft mij gemoedsrust. Ik lig soms wel wakker op bed als ik geld heb uitgegeven aan iets stoms of als ik weer een buskaartje moet kopen voor het ziekenhuis, dan lig ik soms wel wakker maar dankzij bewindvoerder weet ik dat de echte rekeningen betaald worden en dan hoef ik alleen maar wakker te liggen van zo'n kaartje.

ja momenteel is het moeilijk onder mensen te komen ben laatste tijd niet zo stabiel, als dat weer komt kan ik wel eens wat proberen maar vrijwilligerswerk heeft soms ook hoge eisen, dat trek ik niet goed. het moet echt vrijblijvend zijn zeg maar.

wil me ook kunnen terugtrekken als het teveel wordt.

ik denk dat ik geen discipline meer heb of niet heb en geen geloof meer heb ik doe mediteren en ik wil bijvoorbeeld dat het me helpt dat gaat niet op 4 sessies maar ik denk dan het werkt toch niet, of soms (probleem wat ik heb met kopen.) denk ik dat ik bijvoorbeeld meditatiekussen nodig heb dan lukt het wel dan doe ik het niet tot ik het geld heb voor zo'n kussen dan koop ik het en dan ga ik erop zitten mediteren en dan kom ik erachter kussen werkt ook niet, maar heb ik wel weer iets gehad in mijn leven het wachten erop en het idee dat het dan wel gelikt zal gaan of zo.

Zo gaat het eigenlijk in mijn leven.

quote:

Op woensdag 16 september 2020 13:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat wil hij dan? Waarom lukt het je niet om precies te doen wat hij wil? Waarom stopte je met de medicatie?
Wel lekker makkelijk voor hem om boos te worden en zulke makkelijke vragen te stellen, dat wil ik ook wel doen voor WTF?!!! Tussen de ¤5833 en ¤10833 per maand.
Wat antwoord je dan op de vraag wat je wilt?
En wat zij met jou moeten moet jij beantwoorden?? Hahaha ik zou echt zeggen prima ik geef jou wel advies mag ik dan alvast een voorschot op je salaris?
Bedankt dat je schrijft dat hij onvriendelijk was en dat ik op sommige punten gelijk heb. Dat is al meer dan de meeste anderen schrijven. Ik had verwacht dat je mijn post gewoon zou negeren.
Hij zei het niet letterlijk zo. Hij zei “ik ben verbaasd dat je niet op het speciaal onderwijs zit”, zoiets. Haha.
Begrijp ik dat je hiermee toch laat doorschemeren dat mijn posts te vermoeiend en deprimerend waren dan zal ik verder niks meer typen. Maar wat vond je precies droevig dan?

quote:

Op woensdag 16 september 2020 13:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat wil hij dan? Waarom lukt het je niet om precies te doen wat hij wil? Waarom stopte je met de medicatie?
Wel lekker makkelijk voor hem om boos te worden en zulke makkelijke vragen te stellen, dat wil ik ook wel doen voor WTF?!!! Tussen de ¤5833 en ¤10833 per maand.
Wat antwoord je dan op de vraag wat je wilt?
En wat zij met jou moeten moet jij beantwoorden?? Hahaha ik zou echt zeggen prima ik geef jou wel advies mag ik dan alvast een voorschot op je salaris?
Bedankt dat je schrijft dat hij onvriendelijk was en dat ik op sommige punten gelijk heb. Dat is al meer dan de meeste anderen schrijven. Ik had verwacht dat je mijn post gewoon zou negeren.
Hij zei het niet letterlijk zo. Hij zei “ik ben verbaasd dat je niet op het speciaal onderwijs zit”, zoiets. Haha.
Begrijp ik dat je hiermee toch laat doorschemeren dat mijn posts te vermoeiend en deprimerend waren dan zal ik verder niks meer typen. Maar wat vond je precies droevig dan?

Ik verlies soms de hulp hij wil denk ik dat ik die pillen neem en zeg dat alles goed gaat. Vorige keer toen die boos was, was toen ik iets teveel pillen had gepakt van iets niet echt een poging om er niet meer te zijn maar ik had de brui aan al die kut pillen met hun bijwerkingen dus heb ik ze gewoon voor de hele week in een keer gepakt uit gif.

ik zeg altijd dat ik het ook niet weet wat moet ik anders zeggen ik weet het niet.

waarom zouden mensen zeggen dat jij geen gelijk hebt? ik denk dat psychiaters het niet slecht bedoelen maar soms is het lastig communiceren met ze en ik denk dat mensen ook de frustraties vergeten bijvoorbeeld ook nu ben ik zelf best gefrustreerd ik bedoel vandaag was best een rot dag en mensen denken oh je gaat naar psychiaiter pakt wat hij voorschrijft en boem je bent beter. Was het maar zo...

maar waarom zou jij in speciaal onderwijs moeten zitten denk dat jij slimmer bent dan mij haha je schrijft beter dan ik dat doe. en dat stemt me wel droevig dat mensen jou zo neerpraten maar mij ook.... zo van alsof er geen plek is voor ons in de maatschappij alleen op speciaalonderwijs of gewoon niet.

quote:

Op donderdag 17 september 2020 08:11 schreef 01100101 het volgende:
Van de andere kant TS, zou jij het prettig vinden wanneer mensen in jouw omgeving continue dit tegen jou zouden zeggen:

"Gaat hem niet worden"

"Je hebt gelijk, je bent niet geschikt voor een relatie"

"Is inderdaad zinloos man"

"Stop met wanhopen, vrouwen willen jou niet"

Want dit is hoe jij jezelf op het moment ziet. Ik denk niet dat een omgeving met dit soort opmerkingen je zou aanmoedigen om gelukkig te worden met jezelf. Evenzo goed snap ik dat de opmerkingen in jouw OP als irritant kunnen worden ervaren, maar bedenk wel dat mensen het zeggen vanuit goede bedoelingen. Zullen willen je niet verder de put in praten.

ik zou gewoon willen dat iemand eens de tijd nam om met me te praten en niet met enkele zinnen komt van die standaard zinnetjes uit de cartoon series van vroeger.

quote:

Op donderdag 17 september 2020 18:30 schreef Azula het volgende:
Wat deed je eigenlijk met de adviezen die je voorheen kreeg van je omgeving?

kreeg ik ze maar ik zie in films dan zo'n vader tot zijn zoon praten over het leven, mijn vader heeft nooit echt met me gepraat snap je, mensen in mijn omgeving ook niet echt.

quote:

Op vrijdag 18 september 2020 17:25 schreef Natalie het volgende:

[..]

Het komt helaas op mij over, dat wát een ander ook zegt - positief of negatief - de TS het toch negatief zal opvatten, niet omdat hij 't wil, maar omdat z'n leven tot nu toe hem nooit heeft laten zien hoe 't ook anders kan. Het zelfbeeld is zo negatief. Alsof de TS denkt dat hij 't goede gewoon niet aan hem besteed is. Hoe sneu, hoe ontzettend naar te lezen dat iemand zo worstelt om een gelukkig leven te leiden.

ik mis gewoon een gesprek het kan ook zijn dat niet meer met me te praten valt dat weet ik niet. Alleen alles wat ik altijd krijg is een 'joh ach komt wel goed' ja wat moet ik daarmee, wil gewoon eens praten. maar ze praten liever over hun succesvolle leven met kinderen en eigen huisje en al die dingen. ik ben niet jaloers maar ik denk ja mijn wereld staat stil kan niemand zich daarin inleven en eens vragen hoe het met me gaat of eens een gesprek met mij aangaan. Ik had een vriend die kreeg een kind en hij gaf eerlijk toe dat het wel zwaar was en we deden daarover praten hij betrok mij erbij hij dahct niet daat ik een zak aardappelen was die toch niks ervan snapt omdat hij nog nooit een relatie heeft gehad laat staan kinderen.

als je alle dagen in de put zit dan gaan je handen ruiken naar de put en je ziet het zonlicht niet meer. ik ben niet negatief ik ben negatief gemaakt dat is bij mij erin geslagen met de paplepel. het liefste zou ik met alles wat ik heb gewoon weggaan ergens anders heen.

quote:

Op vrijdag 18 september 2020 20:40 schreef Lenny77 het volgende:
Boh ik vind het eigenlijk echt triest om zo een verhalen te moeten lezen.. En van zovelen zelfs.
Dat mensen zo moeten vechten om gewoon recht te blijven staan!
Weet je, die droom van je met je vader die je dingen verteld: in het echt gebeurt dat ook niet zo vaak hoor. Ik heb dat ook niet gehad: communicatie ging via een pak rammel. Maar in films en reclame zie je dat wel weer veel, zal een droom van meerdere mensen zijn zeker?
Ik blijf er bij dat mensen zoals jij erg sterk zijn! En blijf het zonde vinden dat jullie je eigen kracht niet meer kunnen zien.
Sommigen miepen al als een nagel breekt bij wijze van spreken!

soms vraag ik me af of het nog wel uitmaakt of ik er ben of niet. Deze films geven je dat gevoel van dat je leven eigenlijk niks voorstelt, ik denk mijn ouders zouden wel droevig zijn als ik er niet meer ben maar ik vraag me af van ja ons contact is zo slecht. Het zou niets uitmaken alleen het idee dat ik hun zoon ben dat is het enige dat zou steken.

ik vind dat een trieste gedachte jammer dat je dat ook niet hebt gehad met je pa en zo.

Ik weet het niet dag in dag uit probeer ik het beste ervan te maken maar elke stap die ik zet lijkt te leiden naar 5 stappen terug. ik zou graag een opleiding gaan doen en misschien zelf de broek hooghouden en dan een meisje zoeken of zo maar ja dat zit er niet in

maar soms ben ik het vechten beu.

quote:

Op vrijdag 18 september 2020 20:49 schreef 01100101 het volgende:

[..]

Dat is naar. Veel mensen die gewone buren of kennisen zijn, weten niet zo goed wat ze er mee aanmoeten en zeggen ze zoiets. Is het geen idee om eens te kijken of er praatgroepen zijn voor dat soort problemen ?

misschien zijn die er maar vanuit mijn psycholoog wel eens meegedaan aan zo'n trajcet maar ja dat werkte niet zo goed voor mij, ik werd al gauw paranoïde

quote:

Op vrijdag 18 september 2020 21:58 schreef Azula het volgende:

[..]

Nou: die van mij ook niet hoor. En heb ook geen moeder.

De weg duurt lang maar je moet wel positief blijven denken en realistisch zijn wil je niet in deze miserie blijven zitten.

ik zie gewoon iets wat andere niet zien en dat is een groot zwart gat en tegen mij is gezegd ik mag alleen daar staan en ergens anders niet.

je hebt gelijk maar als ik realistisch denk dan denk ik dat ik geen bestaansrecht meer heb snap je? ik kost de maatschappij geld en ik denk niet dat ik op nu en morgen beter ga zijn positief blijven is lastig. ik heb niet het alledaagse leven vanwege problematiek en zo maar ik heb wel gewoon ook alledaagse behoeftes ik wil ook eens een meid in mijn armen sluiten of zo. dat heb ik nu nog nooit meegemaakt en ik ben de 20 al voorbij