NJ

Wacht maar tot je peuter de mooiste glimlachen krijgt van je baby bij (bijna dan

) alles wat ze doet.
Ik kom even voor Loj.

slaapgebrek is killing en dat al 7,5 jaar, jeetje!
Onze peuter is van baby af aan een slechte slaper geweest. Dag- nachtritme omgedraaid; op 1 hand te tellen langere dutjes dan 45 minuten-1 uur toen ze iets ouder was. Viel/valt nooit alleen in slaap (Eerst drinken, toen wiegend, toen ernaast in een stoel en nu ernaast in bed)en eindigt nog steeds regelmatig in ons bed. Wat een frustratie voelden wij af en toe. Ook wij zijn vanaf 2 jaar begonnen met haar leren alleen in slaap te vallen, ze begrijpen dan al zoveel. Dat ging verrassend snel best goed, maar leuk is anders. Maar sinds een half jaar (verbouwing, ergens anders wonen, baby erbij) liggen wij weer bij haar tot ze slaapt. Waar dat eerst wel eens heel lang duurde, slaapt ze nu vaak binnen 5 minuten! Als dat het dan is, vind ik het prima. Vandaag moest baby ook naar bed en ik vroeg haar goed haar best te doen en zei dat ik daarna weer zou komen. Toen ik even later baby in bed had was ze ook al in diepe slaap. Dus ze kan het wel. Ik had verwacht dat ze meteen weer naast me zou staan dus ben best verbaasd.De laatste tijd moet ze ook echt vroeg (voor haar doen) naar bed, anders lukt het niet. En dan nog had ze gisteren een krijsavond ‘ik wil mama’!!! Toen vriend haar naar bed bracht. Ze hield het gekrijs het hele ritueel vol. Op die momenten (en die zijn er heel wat geweest tussen 1,5 en 2,5) ben ik erg blij met onze vrijstaande woning.
Wij zitten inmiddels dus in een betere situatie en 2,5 jaar is geen 7,5 jaar. Maar ik wil vooral aangeven dat het herkenbaar is en het vaak hopeloos lijkt / voelt. Het wordt echt beter zoals je zelf weet en ik hoop dat dat eerder zal zijn dan pas over 2 jaar voor jullie.