CUL Culinesse ā gogo
Het forum voor al je culinaire uitspattingen, hoogstandjes en rampen, en voor al je kook-gerelateerde vragen.
Waarom in de magnetron en niet in pan of oven opwarmen?quote:Op zaterdag 8 mei 2021 18:39 schreef Mylene het volgende:
[ afbeelding ]
In de magnetron. Ik moet zeggen, diverse malen gekocht, maar soms is het veel meer mals dan de andere keren. Zo mals krijg ik het zelf niet als ik het normaal moet bereiden. Te koop bij o.a. Jumbo, Dirk, Hoogvliet en Deen.
Er is ook een sukadelapje, hacheevlees (vind ik niets, kleine stukjes rundvlees), Boeuf Stroganoff en Goulash.
Dat malse is vaak door de bereidingswijze, maar vooral ook door toevoegingen waardoor de structuur afbreekt --> mals wordt
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Heerlijke jaren '70 kleurstelling en vormgeving ook.quote:
[ afbeelding ]
In de magnetron. Ik moet zeggen, diverse malen gekocht, maar soms is het veel meer mals dan de andere keren. Zo mals krijg ik het zelf niet als ik het normaal moet bereiden. Te koop bij o.a. Jumbo, Dirk, Hoogvliet en Deen.
Er is ook een sukadelapje, hacheevlees (vind ik niets, kleine stukjes rundvlees), Boeuf Stroganoff en Goulash.
When government - in pursuit of good intentions - tries to rearrange the economy, legislate morality, or help special interests, the cost come in inefficiency, lack of motivation, and loss of freedom. Government should be a referee, not an active player.
Friedman on Donahue
Friedman on Donahue
Wat voor toevoegingen?quote:Op zaterdag 8 mei 2021 19:09 schreef Molo het volgende:
[..]
Waarom in de magnetron en niet in pan of oven opwarmen?
Dat malse is vaak door de bereidingswijze, maar vooral ook door toevoegingen waardoor de structuur afbreekt --> mals wordt
Zuren vooraf of tijdens het garen toevoegen, eiwitsplitsende enzymen toevoegen etcquote:
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Nee, het hoeft niet perse in de magnetron lees ik nu.quote:
[..]
Zuren vooraf of tijdens het garen toevoegen, eiwitsplitsende enzymen toevoegen etc
https://foodbyfour.nl/veel-gestelde-vragenquote:Ik gebruik geen magnetron, hoe warm ik het op?
Ons gegaarde vlees is op verschillende manieren te verwarmen. Bijvoorbeeld au bain-marie: het vlees in de folie in een pannetje met heet water verwarmen (geen gaatjes in de folie prikken ;-). Lekker makkelijk voor op de camping! En als je het vlees uit de folie haalt is het eenvoudig op te warmen in de braadpan. Ook zonder de folie op de barbeque – in een BBQ-pan of aluminiumbakje – is ons vlees eenvoudig te verwarmen.
Lijkt en zo uitdrogen door een magnetron, vandaarquote:
[..]
Nee, het hoeft niet perse in de magnetron lees ik nu.
[..]
https://foodbyfour.nl/veel-gestelde-vragen
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Ontopic maar weer, kant en klaar meuk. Ik mis deze bij de Lidl, uit het assortiment zo lijkt het. Ze hadden ook met Carbonara, alleen die variant waren bij mijn Lidl filialen in de buurt vaak afgeprijsd met 35% korting.
Nope nooit eigenlijk. In Griekenland zelf ook niet gegeten.quote:
[..]
Ook nooit van die grote witte bonen bij de Griek gekregen?
Veel naar gekeken in de super. Niet gepakt nog maar lijkt me wel ok.quote:
[ afbeelding ]
In de magnetron. Ik moet zeggen, diverse malen gekocht, maar soms is het veel meer mals dan de andere keren. Zo mals krijg ik het zelf niet als ik het normaal moet bereiden. Te koop bij o.a. Jumbo, Dirk, Hoogvliet en Deen.
Er is ook een sukadelapje, hacheevlees (vind ik niets, kleine stukjes rundvlees), Boeuf Stroganoff en Goulash.
Wat er ook gebeurt; altijd blijven lachen :-)
Ja deze was idd lekker!quote:
Ontopic maar weer, kant en klaar meuk. Ik mis deze bij de Lidl, uit het assortiment zo lijkt het. Ze hadden ook met Carbonara, alleen die variant waren bij mijn Lidl filialen in de buurt vaak afgeprijsd met 35% korting.
[ afbeelding ]
Wat er ook gebeurt; altijd blijven lachen :-)
Zonde gister vergeten te posten .. Had lekkere pasta van de Appie. Heb nu paella in de koelkast dus ga ik morgen posten!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik kende dit topic helemaal niet. Net alles teruggelezen! Hulde aan alle recensenten, wat een mooi topic 
Alius aliud dicit
Liegenaar!quote:
Zonde gister vergeten te posten .. Had lekkere pasta van de Appie. Heb nu paella in de koelkast dus ga ik morgen posten!
Street Food week bij de Lidl! Ik heb dit keer weer een burgertje gekozen, en zoals je al in dit en eerdere topics hebt kunnen lezen zijn deze nogal 'hit and miss', dus mijn verwachtingen waren gematigd.
Deze keer zijn het de zgn. 'pizzaburgers' die prominent figureren in deze streetfood week, en wel in twee varianten: 'Salami' en 'Hawaii'. Zoals bij elk normaal persoon is de keuze voor mij dan eenvoudig:
De kenners weten: broodjes in de magnetron, om die er goed uit te laten komen (d.w.z. niet slap en zompig), is een soort van heilige graal voor de voedingsingenieurs en designers. Het is de Lidl-wetenschappers eenmaal eerder gelukt (ook bij een Streetfood-item), maar dat succes hebben ze tot nu toe niet weten te herhalen.
Nu is er echter een nieuwe ontwikkeling: volgens de instructies moeten we nu *twee* hoekjes van de verpakking openknippen, en dan op specifieke hoeken: diametraal tegenover elkaar. Is dit het ei van Columbus?
Op het eerste gezicht ziet het er niet best uit, maar de aanraak -en openmaak test blijkt er significant minder waterdamp vrij te komen dan verwacht, en het broodje voelt zowaar 'normaal' aan; niet nat of zompig.
Binnenin vinden we voornamelijk een zee aan gesmolten (analoog-) kaas en wat salami, en misschien wat stukjes paprika?
En dan proeven. Hoewel het als 'burger' aan de man gebracht wordt, bevat dit geen vleesschijf die de boel nog wat structurele integriteit zou kunnen geven. Het is gewoon een zacht broodje met gesmolten kaas en wat stukjes salami. Eten met de hand, zoals een echte burger, is dus niet echt praktisch, daarvoor is de zaak te slap; het risico dat de boel desintegreert en op je kleding terechtkomt is gewoon te groot. Dus dan maar de boel in stukjes gesneden.
En eerlijk is eerlijk: ik vind dit gewoon lekker
Het broodje is niet zompig, maar gewoon lekker zacht, als een opgewarmd wit fabrieksbolletje, en dan gevuld met romige, zoutige kaas en precies genoeg salami. Feitelijk smaakt dit als een Dr. Oetker salami-pizza, maar dan in een wit zacht bolletje. Ik ben aan het lijnen dus ik was absoluut niet van plan dit hele ding op te eten, maar voor ik het wist had alles naar binnen gewerkt. En ben ik excuses aan het verzinnen om de komende dagen nog eens naar de Lidl te moeten.
Kortom, dit is wel een winnaar, ik geef dit broodje een dikke 8.
Voor de liefhebber nog de voedingswaarden:
- 448 kcal;
- 14.4 gram vet, waarvan:
- 7.74 gram verzadigd;
- 7.74 gram suiker;
- 18.9 gram proteine;
- 2.93 gram zout.
Al met al valt dat toch nog mee.
edit: die laatste foto' dat lijken toch net roomsoesjes, maar dan met gesmolten kaas i.p.v. room...mmmm
[ Bericht 2% gewijzigd door Sicstus op 28-07-2021 15:17:55 ]
Deze keer zijn het de zgn. 'pizzaburgers' die prominent figureren in deze streetfood week, en wel in twee varianten: 'Salami' en 'Hawaii'. Zoals bij elk normaal persoon is de keuze voor mij dan eenvoudig:
De kenners weten: broodjes in de magnetron, om die er goed uit te laten komen (d.w.z. niet slap en zompig), is een soort van heilige graal voor de voedingsingenieurs en designers. Het is de Lidl-wetenschappers eenmaal eerder gelukt (ook bij een Streetfood-item), maar dat succes hebben ze tot nu toe niet weten te herhalen.
Nu is er echter een nieuwe ontwikkeling: volgens de instructies moeten we nu *twee* hoekjes van de verpakking openknippen, en dan op specifieke hoeken: diametraal tegenover elkaar. Is dit het ei van Columbus?
Op het eerste gezicht ziet het er niet best uit, maar de aanraak -en openmaak test blijkt er significant minder waterdamp vrij te komen dan verwacht, en het broodje voelt zowaar 'normaal' aan; niet nat of zompig.
Binnenin vinden we voornamelijk een zee aan gesmolten (analoog-) kaas en wat salami, en misschien wat stukjes paprika?
En dan proeven. Hoewel het als 'burger' aan de man gebracht wordt, bevat dit geen vleesschijf die de boel nog wat structurele integriteit zou kunnen geven. Het is gewoon een zacht broodje met gesmolten kaas en wat stukjes salami. Eten met de hand, zoals een echte burger, is dus niet echt praktisch, daarvoor is de zaak te slap; het risico dat de boel desintegreert en op je kleding terechtkomt is gewoon te groot. Dus dan maar de boel in stukjes gesneden.
En eerlijk is eerlijk: ik vind dit gewoon lekker
Het broodje is niet zompig, maar gewoon lekker zacht, als een opgewarmd wit fabrieksbolletje, en dan gevuld met romige, zoutige kaas en precies genoeg salami. Feitelijk smaakt dit als een Dr. Oetker salami-pizza, maar dan in een wit zacht bolletje. Ik ben aan het lijnen dus ik was absoluut niet van plan dit hele ding op te eten, maar voor ik het wist had alles naar binnen gewerkt. En ben ik excuses aan het verzinnen om de komende dagen nog eens naar de Lidl te moeten.Kortom, dit is wel een winnaar, ik geef dit broodje een dikke 8.
Voor de liefhebber nog de voedingswaarden:
- 448 kcal;
- 14.4 gram vet, waarvan:
- 7.74 gram verzadigd;
- 7.74 gram suiker;
- 18.9 gram proteine;
- 2.93 gram zout.
Al met al valt dat toch nog mee.
edit: die laatste foto' dat lijken toch net roomsoesjes, maar dan met gesmolten kaas i.p.v. room...mmmm
[ Bericht 2% gewijzigd door Sicstus op 28-07-2021 15:17:55 ]
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Toffe review Sicstus! Wat was de prijs? Ziet er prima uit. Lekker veel kaas.
Wat er ook gebeurt; altijd blijven lachen :-)
Ik denk het nietquote:
Jeeejj weer een toffe recensie! Durf je de Hawai ook aan?
Ik hou niet van hawaii-pizza, sowieso niet van warm fruit in/bij hartig eten...1,99! Duurder dan Flemmings, goedkoper dan Rustlers (denk ik).quote:
Toffe review Sicstus! Wat was de prijs? Ziet er prima uit. Lekker veel kaas.
Dank voor alle leuke reacties!
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Ik scrolde van beneden naar boven. Het begon met mmm lekker roomsoesjes naar hč wat is dit????
Leuke review weer!
Leuke review weer!
Laat ik ook weer eens een kleine K&K review doen.
Ik liep gisteren in de Appie langs het koelschap en mijn oog viel op deze verpakking Chinese tomatensoep
Hier in huis houden ze niet heel erg van de klassieke chinees en al helemaal niet van Chinese tomatensoep maar ik stiekem wel. Het is een soort guilty pleasure dat zoetige smaakje met die MSG smaak erbij, vies lekker. En omdat dit potje slecht 2,80 kostte dacht ik wat the hell laten we dit morgen eens als lunch gebruiken.
Volgens de verpakking moet het 4-5 minuten op 600W in de magnetron. Na 4,5 minuut vond ik het na doorroeren niet voldoende heet dus heb ik er 2 minuten aan toegevoegd en toen was het wel warm.
In een kom gegoten dient de vermicelli uit het bolle bakje te worden toegevoegd, ik heb het even los geproefd en het is niet zozeer vermicelli maar iets wat het midden houdt tussen karton en kleine stukjes kroepoek. In de kom ziet het er dan zo uit:
en na doorroeren zo:
De structuur van de "vermicelli"verdwijnt een beetje in de soep maar tot het einde proef je toch nog wel iets van vulling erdoor. De soep is verder de goeie dikte die we kennen van de plaatselijke chinees en ook de vulling is in orde, wat groente, vooral bosui denk ik, en wat kip:
Al met al was de smaak helemaal prima en kwam voor een magnetron ding verdacht dicht in de buurt van het origineel van de lokale chinees. Ik was dus eigenlijk blij verrast en het was een prima lunch. Het belangrijkste is dat mijn honger naar de Chinees Indische keuken weer even is gestild. Een welverdiende 8 voor dit product.
Ik liep gisteren in de Appie langs het koelschap en mijn oog viel op deze verpakking Chinese tomatensoep
Hier in huis houden ze niet heel erg van de klassieke chinees en al helemaal niet van Chinese tomatensoep maar ik stiekem wel. Het is een soort guilty pleasure dat zoetige smaakje met die MSG smaak erbij, vies lekker. En omdat dit potje slecht 2,80 kostte dacht ik wat the hell laten we dit morgen eens als lunch gebruiken.
Volgens de verpakking moet het 4-5 minuten op 600W in de magnetron. Na 4,5 minuut vond ik het na doorroeren niet voldoende heet dus heb ik er 2 minuten aan toegevoegd en toen was het wel warm.
In een kom gegoten dient de vermicelli uit het bolle bakje te worden toegevoegd, ik heb het even los geproefd en het is niet zozeer vermicelli maar iets wat het midden houdt tussen karton en kleine stukjes kroepoek. In de kom ziet het er dan zo uit:
en na doorroeren zo:
De structuur van de "vermicelli"verdwijnt een beetje in de soep maar tot het einde proef je toch nog wel iets van vulling erdoor. De soep is verder de goeie dikte die we kennen van de plaatselijke chinees en ook de vulling is in orde, wat groente, vooral bosui denk ik, en wat kip:
Al met al was de smaak helemaal prima en kwam voor een magnetron ding verdacht dicht in de buurt van het origineel van de lokale chinees. Ik was dus eigenlijk blij verrast en het was een prima lunch. Het belangrijkste is dat mijn honger naar de Chinees Indische keuken weer even is gestild. Een welverdiende 8 voor dit product.
"A push and a rush and the land we stand on is ours" - Turrican
Whiskyplankje
Whiskyplankje
Ik was ook altijd al benieuwd naar die soepjes, fijn om te weten dat ze goed zijn!
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Voor mij zijn jouw posts een bijzondere vorm van poëzie.quote:
Street Food week bij de Lidl! Ik heb dit keer weer een burgertje gekozen, en zoals je al in dit en eerdere topics hebt kunnen lezen zijn deze nogal 'hit and miss', dus mijn verwachtingen waren gematigd.
Deze keer zijn het de zgn. 'pizzaburgers' die prominent figureren in deze streetfood week, en wel in twee varianten: 'Salami' en 'Hawaii'. Zoals bij elk normaal persoon is de keuze voor mij dan eenvoudig:
[ afbeelding ]
De kenners weten: broodjes in de magnetron, om die er goed uit te laten komen (d.w.z. niet slap en zompig), is een soort van heilige graal voor de voedingsingenieurs en designers. Het is de Lidl-wetenschappers eenmaal eerder gelukt (ook bij een Streetfood-item), maar dat succes hebben ze tot nu toe niet weten te herhalen.
Nu is er echter een nieuwe ontwikkeling: volgens de instructies moeten we nu *twee* hoekjes van de verpakking openknippen, en dan op specifieke hoeken: diametraal tegenover elkaar. Is dit het ei van Columbus?
[ afbeelding ]
Op het eerste gezicht ziet het er niet best uit, maar de aanraak -en openmaak test blijkt er significant minder waterdamp vrij te komen dan verwacht, en het broodje voelt zowaar 'normaal' aan; niet nat of zompig.
[ afbeelding ]
Binnenin vinden we voornamelijk een zee aan gesmolten (analoog-) kaas en wat salami, en misschien wat stukjes paprika?
[ afbeelding ]
En dan proeven. Hoewel het als 'burger' aan de man gebracht wordt, bevat dit geen vleesschijf die de boel nog wat structurele integriteit zou kunnen geven. Het is gewoon een zacht broodje met gesmolten kaas en wat stukjes salami. Eten met de hand, zoals een echte burger, is dus niet echt praktisch, daarvoor is de zaak te slap; het risico dat de boel desintegreert en op je kleding terechtkomt is gewoon te groot. Dus dan maar de boel in stukjes gesneden.
[ afbeelding ]
En eerlijk is eerlijk: ik vind dit gewoon lekker
Kortom, dit is wel een winnaar, ik geef dit broodje een dikke 8.
Voor de liefhebber nog de voedingswaarden:
- 448 kcal;
- 14.4 gram vet, waarvan:
- 7.74 gram verzadigd;
- 7.74 gram suiker;
- 18.9 gram proteine;
- 2.93 gram zout.
Al met al valt dat toch nog mee.
edit: die laatste foto' dat lijken toch net roomsoesjes, maar dan met gesmolten kaas i.p.v. room...mmmm
The End Times are wild
En ik die rotte paprika's maar weggooien kennelijk moet ik ze inbliken en verkopen als Spaanse lekkernij ipv ze aan schapen te geven.quote:
Enige tijd geleden was het Spaanse/Portugese (oftewel Iberische) week bij de Lidl. Mijn oog viel op een paar intrigerende blikjes met gevulde paprika:
[ afbeelding ]
Er zijn drie varianten, ik heb ze alledrie aangeschaft. De varianten zijn: 'Bacalao', oftewel kabeljauw (en garnalen), 'Carne', oftewel vleesch, en 'Merluza y gambas', oftewel heek en garnalen. De garnalen worden dus bij deze laatste variant expliciet benoemd, maar de kabeljauwvariant heet simpelweg 'Bacalao' in plaats van 'Bacalao y gambas'.
Raadselachtig.
Nou, openmaken dan maar:
[ afbeelding ]
Per blikje vinden we vier stukken gevulde paprika; bovenstaande foto heb ik genomen nadat ik er van elke variant al eentje had uitgehaald.
De stukken paprika zijn mooi rood, de vulling is een oranje/beige mousse-achtige substantie:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Wel opvallend is dat de vulling er nagenoeg hetzelfde uitziet; ik zou toch verwachten dat met name de 'Carne'-variant er wat anders zou uitzien; meer gehaktachtig. Maar dat is niet het geval.
De smaaktest valt tegen: niet alleen zien ze er allemaal hetzelfde uit, ze smaken ook allemaal nagenoeg hetzelfde, heel flauw. In de verste verte is geen geen vis, garnalen of vleessmaak te bekennen.
Storender is dat de eetsensatie bij elke hap verstoord wordt door rare harde stukjes; zijn dat ongare stukjes paprika, stukjes van het steeltje van de paprika die per ongeluk zijn achtergebleven, of stukjes bot/graat? Het doet me in ieder geval kokhalzen
Nee, deze 'delicatessen' mogen de Spanjolen houden! Lekker in het schap laten liggen bij de volgende 'Iberische' week.
Op woensdag 31 januari 2007 19:20 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Weer een uniek product van de Lidl, uit hun Belgische week: de klassieke Gentse waterzooi met kip!
In een modern, handzaam pot van 800 ml, zodat je het rustig jarenlang in de kast kunt laten staan terwijl je de moed verzamelt om eraan te beginnen.
Voor wie het gerecht niet kent is er natuurlijk een wikipedia-artikel, maar in het kort: het is een soort soep van kip, groenten, aardappelen en room. In de middeleeuwen werd het met vis uit de Gentse sloten en grachten gemaakt, maar daar loosde men hun afval en stront in dus dat was niet al te fris. Toen is men op kip overgegaan.
In de pan ziet het best appetijtelijk uit, maar dat komt misschien door de belichting:
Eenmaal in het schaaltje ziet het er wat grijzer van kleur uit op de foto's, dus dat is wat minder aantrekkelijk. We treffen stukjes aardappel en groenten aan, en redelijk grote stukjes kip:
Ik heb maar de helft gebruikt, 400 ml dus, want dit spul is zo'n 100 kcal per 100 ml; de helft is dus genoeg voor een lunch bijvoorbeeld, als er een sneetje brood bij neem zoals ik heb gedaan. Niet authentiek wellicht, maar je moet wat.
Qua smaak valt het niet tegen: een gewone kippensoepsmaak eigenlijk. Alleen het mondgevoel is verschillend; in Nederland zijn we gewend aan heldere kippensoep, dus deze variant met room voelt vreemd aan in de mond. Niet helemaal mijn ding, soepen (of andere gerechten) met room, en daarom is het voor mij een eenmalig probeersel, maar vies is het niet.
Voedingswaarden kan ik helaas niet geven, want ik heb de pot al weggegooid.
Eindoordeel: 6,5
In een modern, handzaam pot van 800 ml, zodat je het rustig jarenlang in de kast kunt laten staan terwijl je de moed verzamelt om eraan te beginnen.
Voor wie het gerecht niet kent is er natuurlijk een wikipedia-artikel, maar in het kort: het is een soort soep van kip, groenten, aardappelen en room. In de middeleeuwen werd het met vis uit de Gentse sloten en grachten gemaakt, maar daar loosde men hun afval en stront in dus dat was niet al te fris. Toen is men op kip overgegaan.
In de pan ziet het best appetijtelijk uit, maar dat komt misschien door de belichting:
Eenmaal in het schaaltje ziet het er wat grijzer van kleur uit op de foto's, dus dat is wat minder aantrekkelijk. We treffen stukjes aardappel en groenten aan, en redelijk grote stukjes kip:
Ik heb maar de helft gebruikt, 400 ml dus, want dit spul is zo'n 100 kcal per 100 ml; de helft is dus genoeg voor een lunch bijvoorbeeld, als er een sneetje brood bij neem zoals ik heb gedaan. Niet authentiek wellicht, maar je moet wat.
Qua smaak valt het niet tegen: een gewone kippensoepsmaak eigenlijk. Alleen het mondgevoel is verschillend; in Nederland zijn we gewend aan heldere kippensoep, dus deze variant met room voelt vreemd aan in de mond. Niet helemaal mijn ding, soepen (of andere gerechten) met room, en daarom is het voor mij een eenmalig probeersel, maar vies is het niet.
Voedingswaarden kan ik helaas niet geven, want ik heb de pot al weggegooid.
Eindoordeel: 6,5
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Op de pot zie ik 4 porties staan, dat zijn dan wel heel magere porties.
"A push and a rush and the land we stand on is ours" - Turrican
Whiskyplankje
Whiskyplankje
Gisteren de kapsalon en kip piri piri van de streetfoodweken gehad. Het krokante jasje van de kip was flauw maar wel pittig. De kapsalon was een drama, slappe friet en weinig vlees.
Toevallig vandaag ook dus de chinese tomatensoep op van padifoods. Zeker een aanrader met een broodje! 8/10
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
deze straks
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ben benieuwdquote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Wel iets om niet elke dag te eten he...653 kcal en maar 130 gram groente
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
ja maar ik heb klein maagje, dus eet sowieso niet in één keer op!quote:
[..]
Ben benieuwd
Wel iets om niet elke dag te eten he...653 kcal en maar 130 gram groente
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Maar hoe was het nou?quote:
[..]
ja maar ik heb klein maagje, dus eet sowieso niet in één keer op!
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Ziet er goed uit.quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Ja ik ben ook nieuwsgierig @Olequote:
Heeft inderdaad niets met echte carbonara te maken, maar is wel érg lekker!quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
The remedy is the experience.
Hij was zeker lekker!quote:
[..]
Heeft inderdaad niets met echte carbonara te maken, maar is wel érg lekker!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Tja, heb hem opgegeten na een avondje in de kroeg, dus dan is alles lekkerquote:
[..]
LOL met smacht wachtten we op een review. Krijgen we 1 zin bestaande uit 4 woorden.
Heb dan ook geen foto's, maar toch even een review:
Fijne van de stoommaaltijden is dat ze vers zijn.
misschien zag mijn maaltijd er nog wel beter uit dan op het plaatje. Bereiden super makkelijk, 5 minuten in de magnetron.
Ingredienten allemaal aanwezig en herkenbaar. Verder was de saus prima en ik heb hem bijna in één keer opgegeten. Normaal kost hij 4,99.
Deze zat in een too good to go pakket voor 3,99
Hele pakket was ruim 15 euro waard, dus absoluut een goede deal.
cijfer: 8
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Waarschijnlijk wordt het in het land van herkomst erg gewaardeerd. Ik kan me voorstellen dat eters uit andere landen een gelijksoortig oordeel zullen geven over onze Unox hamburgers die je uit het schap haalt in de supermarkt.quote:
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
[ afbeelding ]
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
[ afbeelding ]
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
[ afbeelding ]
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
[ afbeelding ]
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
[ afbeelding ]
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Ik zou bijna denken, laat het bovenste grijze spul weg en prop het vlees in een broodje. beetje ijsbergsla erbij. De jus ziet er niet slecht uit.quote:
Onlangs bestelde ik wat potten van onvolprezen JIF pindakaas bij Kelly's Expat Shop, en besloot ik om wat Angelsaksische delicatessen mee te bestellen. Altijd interessant om te proberen!
De Britten hebben een aantal soorten voedsel die bij ons nagenoeg onbekend zijn. Een voorbeeld zijn de zogenaamde 'pies' en 'puddings' of 'puds'. Het betreft hier een soort taartvormige deegwaren die gevuld zijn met voornamelijk vlees, soms aangevult met groenten of kaas. Veelvoorkomende vullingen zijn 'Steak & Kidney', 'Beef & Onion', 'Cheese & Onion'.
Onze saucijzenbroodjes of Brabantse worstenbroodjes (en aanverwante producten als frikandelbroodjes e.d.) komen misschien nog het meest in de buurt. Ook bapao's zijn enigszins verwant.
Enfin, het merk bij uitstek voor kant-en-klare pies en puds is 'Fray Bentos'. Ik had eigenlijk een pie gewild, de grotere en duurdere producten, maar die waren uitverkocht, dus ik kocht een 'pudding', een kleiner deeghapje, en dan in de smaak Steak & Kidney, rundvlees en niertjes dus.
[ afbeelding ]
Kennelijk bestaat het bedrijf al sinds 1881, we hebben dus te maken met een producent van hoogwaardige kwaliteitsproducten, anders hou je het niet zo lang uit.
[ afbeelding ]
Een aanwijzing dat we hier niet zomaar met een junkfoodproduct te maken hebben waarvoor uitsluitend separatorvlees is gebruikt, maar echt vlees, is dat er kennelijk nog stukjes bot in kunnen zitten.
De ingredientenlijst is eveneens indicatief voor een ambachtelijk product: allemaal natuurlijke ingredienten die je ook in je eigen baksels zou gebruiken.
[ afbeelding ]
Afijn, de instructies instrueren ons om het deksel eraf te trekken en het aldus geopende blik omgekeerd op een bord of schotel te plaatsen, en de hele boel 90 seconden in de magnetron te verwarmen. Het idee is dat je daarna het blik simpelweg kunt oppakken en dat de 'pudding' dan op het bord achterblijft, ongeveer volgens hetzelfde principe als de bekende Mona-puddinkjes.
Echter, de praktijk is weerbarstig:
[ afbeelding ]
De inhoud van de pudding ligt inderdaad op het bord, maar het omhullende stuk deegwaar blijft achter in het blik, en zal handmatig daaruit verwijderd moeten worden. Dit is ook het moment waarop we ons realiseren het schoteltje dat we gebruikt hebben dreigt over te lopen door de jus; we're gonna need a bigger boat.
Het omhulsel plaatsen we vervolgens terug op het bergje vleesachtige spul, en dan hebben we hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
[ afbeelding ]
Je kunt je voorstellen dat dit niet eenvoudig te eten is; een qua consistentie wat rubberachtig stukje deeg, dat los op een bergje vleesproduct met de consistentie van kattevoer ligt. Na het nemen van de laatste foto heb ik het deeg dus maar wat opzij geschoven en het vlees apart geproefd. Hiermee is niet echt iets mis, het smaakt naar het, altijd wat armzalige, 'stoofvlees' wat je bij kant-en-klare magnetronhutspot krijgt.
Het deegwaar is heel apart, een kruising tussen natte ontbijtkoek en rauw deeg, ongeveer. Zoetig en een beetje kauwgomachtig. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets in mijn mond gehad en ik weet ook niet wat ik ervan moet vinden. Ik heb er een paar hapjes van gegeten en dat was niet vies of onplezierig, maar ik had niet de behoefte om het helemaal te verorberen, wat voor mij een zeldzaamheid is.
Al met al een bijzondere kennismaking met een typisch Brits product. Ik geef het een 5 als eindcijfer: allemaal niet echt vies, maar het vlees is wat armetierig en niet bijzonder, en het deegachtige omhulsel is gewoon een beetje raar; misschien een 'acquired taste'.
Als het structureel wat beter in elkaar had gezeten was het misschien een krappe voldoende geworden.
Paar jaar geleden had ik deze maar vond em helaas flauw, zelfs met veel extra peper en parmezaan erdoor.quote:
deze straks
[ afbeelding ]
Dit mag geen carbonara heten van een 'echte ' Italiaan maar lijkt me best lekker. Zat in mijn too good to go pakket
Wat er ook gebeurt; altijd blijven lachen :-)
Over stoommaaltijden gesproken, ik ben inmiddels fan de AH Aziatische kip in zwarte bonensaus. Die is nieuw, ik was altijd al wel fan van de Kip Rozemarijn maar ik denk dat dit mijn nieuwe favoriet is. Er zitten geen zwarte bonen in, het is echt een soort jus van zwarte bonen voor de noedels met een markante smaak.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Thnx voor de tip! Ik wist niet dat AH nog vernieuwingen doorvoerde in hun stoommaaltijen, het is al jaren hetzelfde volgens mij, dus waren ze een beetje van mijn radar verdwenen. Maar ik ga deze dan zeker proberenquote:
Over stoommaaltijden gesproken, ik ben inmiddels fan de AH Aziatische kip in zwarte bonensaus. Die is nieuw, ik was altijd al wel fan van de Kip Rozemarijn maar ik denk dat dit mijn nieuwe favoriet is. Er zitten geen zwarte bonen in, het is echt een soort jus van zwarte bonen voor de noedels met een markante smaak.
Dat combineert allemaal uitstekend met de kip, de peulen, paksoy en de champignons, tauge geeft altijd iets extra's maar het mooie is 'het pepertje' om maar zo'n afschuwelijk tv-kok verkleinwoord te gebruiken. Het is niet heel pittig maar er brandt iets op de achtergrond en achterin de mond, niet op de tong.
Mijn complimenten, echt knap gemaakt dat zoiets in 6.5 mnuut klaar is.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Er zat een paar weken geleden een sticker 'nieuw' op, ik heb er inmiddels als 3 op. Een tijd terug kwamen ze met de 'stoomsoepen' in dezelfde verpakking maar ik hou niet zo van soep als avondmaaltijd. Ze hebben de budget Nasi met kipsate helemaal verneukt onder het mom van 'nieuwe verpakking' dus ik moest ook wat anders, dat was jammer want die was op zijn eigen onpretentieuze manier heel erg lekker met een versgebakken ei en goede sambal.quote:
[..]
Thnx voor de tip! Ik wist niet dat AH nog vernieuwingen doorvoerde in hun stoommaaltijen, het is al jaren hetzelfde volgens mij, dus waren ze een beetje van mijn radar verdwenen. Maar ik ga deze dan zeker proberen
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Haha, grappig topic! Ik wil eigenlijk deze niet zelf reviewen, want ik vind hem prijs/kwaliteit-technisch helemaal geweldig
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Misschien dat iemand de proef op de som durft te nemen voor dit diepvriesgerecht van de Aldi voor ¤3.79 en er een review over kan plaatsen?
De curry lucht is sterk aanwezig en voor de prijs krijg je verrassend veel garnalen. Alleen de maiskolfjes vind ik niet bij het gerecht passen qua smaak.
Misschien dat iemand de proef op de som durft te nemen voor dit diepvriesgerecht van de Aldi voor ¤3.79 en er een review over kan plaatsen?
beter een knipoog dan een blauw oog
