De bloemenzee aan het begin van de Loevesteinlaan wordt steeds groter. En het is nog maar de helft, vertelt vader Ed. ,,Bij haar in de aula en thuis staat nog veel meer. Overal bloemen. Had La Toya zelf maar kunnen zien hoe geliefd ze was.”
Jij had al lang met zwangerschapsverlof gemoeten’
Vader Ed
Het decor is voor zijn vrouw Nel en hem net zo onwerkelijk als het verlies van hun jongste dochter. Zaterdag is haar uitvaart, die op tv-schermen wordt uitgezonden op het terras van café-restaurant ’t Goude Gemaal. De zaak, op de hoek van de Erasmusweg met de Loevesteinlaan, is al achttien jaar van de familie De Graaf Guilloud. Een langgerekte zaak, met zitgedeeltes, snackbar, feestzaal en een bargedeelte. Daarachter begint Moerwijk.
Versie 2.0
Het begon allemaal met de snackbar. La Toya was net geboren toen de familie de zaak overnam van de familie Den Otter. Een paar jaar geleden nam ze de zaak over van haar ouders. Tot grote vreugde van Ed wilde zijn jongste dochter het bedrijf overnemen.
Vanuit de snackbar nam ze met pa de formule op de schop. ,,Niet alleen patat en frikadellen, maar ook schotels. En dan ook wat luxer dan je in een snackbar gewend bent, met ossenhaaspuntjes of zalm. Versie 2.0 van de snackbar.”
De nieuwe specialiteit werden hamburgers. Op z’n Haags: voor mensen met een grote mond. De grootste op de kaart, de Medleyburger bevat een pond gehakt. Het gerecht is vernoemd naar zanger John Medley, een graag geziene gast in het feestcafé. ,,La Toya had goed door dat je jezelf moet onderscheiden. Hoeveel hamburgerrestaurants heb je immers wel niet in Den Haag?”
Daarom eet je hier geen hamburger, maar een Burragâh. Zo staat het ook groot op de gevel. ,,Jij dacht zeker ook dat het een of andere Marokkaanse specialiteit was toen je dat las”, lacht Ed. Precies zo hadden ze het bedoeld.
Trauma
Ed en Nel bleven helpen in de zaak, maar het ontging niemand dat het Goude Gemaal een nieuwe waard had. Neem de coronaregels. ,,Als in één ruimte drie mensen mochten komen, en er stonden er vier, dan kreeg je het te horen hoor. Dan kon ze me de goochelaar schelden.”
Dat was niet alleen om torenhoge boetes te voorkomen. La Toya was bang om het coronavirus op te lopen. Nel: ,,Toen ze jong was, heeft ze de Mexicaanse griep gehad, de vorige ziekte die een pandemie was. Drie weken lang is ze heel erg ziek geweest.” En waar deze ziekte in 2009 Nederland niet zo hard trof als werd gevreesd, werd La Toya niet één, maar twee keer geveld door het virus.
De ellende die de angst voor corona veroorzaakt op psychisch gebied, maakt meer kapot dan het virus zelf
Vader Ed
Dat trauma kwam dit voorjaar helemaal terug, vervolgt Ed. ,,Ze rookte, waardoor ze in een risico-groep viel. De regels van het RIVM leefde ze strikt na. Je kwam echt niet binnen zonder je handen te desinfecteren.”
Hormonen
Maar de reacties werden steeds heftiger. Dat moeten de hormonen zijn geweest, zegt Ed. Zijn vrouw knikt instemmend. Aan alles merkte het stel dat hun dochter zwanger was. Alleen wilde La Toya daar zelf niet aan. Waarom ze tot het laatst toe bleef ontkennen, is het grote raadsel waarmee de 23-jarige haar familie achterlaat. ,,We hebben zo vaak tegen haar gezegd dat we het helemaal niet erg vinden, ook al was ze niet samen met de vader. Maar ze wilde er niet over praten.”
De overheid heeft ons heel bang gemaakt
Vader Ed
Diep van binnen wist ze het wel, denken Ed en Nel. ,,Rokers in de deuropening van de snackbar, dat wilde ze bijvoorbeeld echt niet meer. Maar ze bleef maar doorgaan met werken.”
Reanimeren
Ed stuurde haar vorige week naar huis. ‘Jij had al lang met zwangerschapsverlof gemoeten’, vond hij. Met tegenzin ging ze, ’s nachts lieten haar ouders haar maar even tot rust komen. De volgende ochtend vond Nel haar, levenloos. Haar vader probeerde haar nog te reanimeren, maar dat was te laat. Pas toen kwam vast te staan wat iedereen al wist: dat ze hoogzwanger was.
La Toya’s ouders willen hun verhaal doen, om aandacht te vragen voor het leed dat verborgen blijft in de coronacrisis: de tol van de angst. De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest, dat werd haar fataal. ,,De overheid heeft ons heel bang gemaakt, die angst werd bij La Toya alleen maar groter door alle onduidelijkheid: cijfers die veranderen, maatregelen die eerst werden teruggedraaid en vervolgens opnieuw ingevoerd. En zij is niet de enige. Niemand ziet het, maar de ellende die de angst voor corona veroorzaakt op psychisch gebied, maakt meer kapot dan het virus zelf”, waarschuwt Ed. ,,La Toya is daar het slachtoffer van. Ik hoop dat mensen wakker worden door wat hier is gebeurd. Ik hoop dat het kabinet dat ter harte neemt en wat gaat doen om de angst terug te dringen, die ze zelf mede heeft aangewakkerd. Dan is dit tenminste niet voor niets geweest.”
Wilt u praten over zelfdoding? Neem dan contact op met de professionals van 113, op 113.nl of bel gratis met 0800-0113.
https://www.ad.nl/den-haa(...)oor-corona~a5b52e8d/