Wel eens een kutbaan gehad?

Deur aan deur donateurs werven, man wat een kutwerk.

De eerste paar dagen ging ik ontzettend goed, waarna ze me meteen aanboden om een traject in te gaan om teamleider te worden.
Vervolgens twee dagen lang in een enorme tokkiewijk in Hoogezand ofzo gelopen. Net als de rest geen enkele donateur geworven. Er werd me medegedeeld dat ik moest scoren de volgende dag, anders zou ik ontslagen worden. Heb ze direct bedankt en ben naar huis gegaan

Verder in een distributiecentrum, waar zo’n lamlul niks anders te doen had dan picklijsten uitdelen. Hij genoot van die ‘macht’ en vond zichzelf een hele jongen, want hij had iets te zeggen. Hij gaf altijd een vet lange lijst vlak voor je dienst er bijna opzat... Echt een lul die eigenlijk niks van z’n leven gemaakt had, ik haatte hem.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2020 23:45 schreef Tommeke het volgende:
Deur aan deur donateurs werven, man wat een kutwerk.

De eerste paar dagen ging ik ontzettend goed, waarna ze me meteen aanboden om een traject in te gaan om teamleider te worden.
Vervolgens twee dagen lang in een enorme tokkiewijk in Hoogezand ofzo gelopen. Net als de rest geen enkele donateur geworven. Er werd me medegedeeld dat ik moest scoren de volgende dag, anders zou ik ontslagen worden. Heb ze direct bedankt en ben naar huis gegaan

Gadverdamme. Heb ik ook nog gedaan voor 1 dag. Had een gast mij benaderd daarvoor, omdat ik werk zocht. Moest een pak aandoen. Hij was vet vaag wat het werk inhield en wilde ook niet zeggen wat het loon was. Toch maar heen gegaan. Kwam ik daar in een pauper kantoorpand op een industriëel complex. Wel een mooie bar. Allemaal van die tjappies van een jaar of 18-25. Beetje stoer daar sigaretten roken terwijl hun baas allemaal certificaten uitdeelde (waren allemaal in paint gemaakte dingen). Vond het al lekker louche. Dus om 0800 uur daar aankomen, die loser awards meegemaakt, mocht ik meelopen met "cursussen" waar ze rollenspellen deden om te verkopen.

Mochten we daarna de wijde wereld in, ik gekoppeld aan die knakker. Moesten we huis aan huis energie abo's verkopen. Zoals die gast mensen aansprak toen ze de deuren openden was echt zo gemaakt en slecht dat de haren overeind gingen staan. "Oh, u heeft ski's voor de deur! Lekker op vakantie? Dan is het des te beter om onze aanbieding aan te nemen, kan u nog vaker op vakantie", waarna die bewoners meteen ":')" deden. Kwam ik ook bij een huis waar mn vroegere rector woonde. Die keek me meteen 5x aan: "Ricko doe jij nu dit?!?!"

Na uren lang rondjes te zijn gelopen en die knakker maar 1 abbo hebben aangesmeerd met dat kut teampje van vier lui weer terug naar dat kut kantoor. Gingen ze daar een beetje popi jopi sigaren roken. Ik had toen al door dat het een soort van pyramidespel was. Nam die "baas" mij nog even apart terwijl ie benadrukte dat de dure BMW die voor het kantoor stond van hem was. Vroeg ik hem nig wat ik zou verdienen: " Nou dat ligt gewoon aan de hand van wat je verkoopt. Hebben er geen vaste prijs voor, maar merk je wel als je hier langer werkt."

Toen heb ik inderdaad ook bedankt en ben ik daar zo snel mogelijk weggegaan. Moest ik uiteindelijk op de terugweg nog door de straathoerenstraat om naar de bus te komen nare dag was dat.

Ik vraag me ook altijd af hoe mensen die daar langer dan een week werken dit op verjaardagen verkopen. "Ja, ik zit in de sales, hard werken, meters maken, maar daar krijg je wel heel veel voor terug"

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2020 23:45 schreef Tommeke het volgende:
Deur aan deur donateurs werven, man wat een kutwerk.

De eerste paar dagen ging ik ontzettend goed, waarna ze me meteen aanboden om een traject in te gaan om teamleider te worden.
Vervolgens twee dagen lang in een enorme tokkiewijk in Hoogezand ofzo gelopen. Net als de rest geen enkele donateur geworven. Er werd me medegedeeld dat ik moest scoren de volgende dag, anders zou ik ontslagen worden. Heb ze direct bedankt en ben naar huis gegaan

Verder in een distributiecentrum, waar zo’n lamlul niks anders te doen had dan picklijsten uitdelen. Hij genoot van die ‘macht’ en vond zichzelf een hele jongen, want hij had iets te zeggen. Hij gaf altijd een vet lange lijst vlak voor je dienst er bijna opzat... Echt een lul die eigenlijk niks van z’n leven gemaakt had, ik haatte hem.

Dat snap ik niet, eerst zien ze in jou een teamleider en vervolgens dreigen ze met ontslag.

Bijbaantje in de papierrecycling, in de zomer. Dus aan een lopende band papier en karton dat net drie weken buiten had gelegen in de regen sorteren. "oh ja, je komt soms ziekenhuispapieren tegen, die moeten op deze stapel". Geen enkele bescherming zoals stofmaskers. Ben na een week afgetaaid, kreeg een persoonlijk bedankmailtje van het uitzendbureau dat ik zo lang was gebleven.

Maar dit soort baantjes vormt je, geeft referentiekader. Want er waren dus mensen die dit met voldoende plezier deden, 40u per week.

quote:

Op zondag 16 augustus 2020 20:55 schreef Orion_in_space het volgende:

[..]

Dat snap ik niet, eerst zien ze in jou een teamleider en vervolgens dreigen ze met ontslag.

Ja, ik vond dat ook debiel. Maar blijkbaar is het beleid dat je eruit geknikkerd wordt wanneer je twee dagen onder het target verkoopt.

Ik liep die dagen in een dikke tokkiewijk, waar niemand abonnees schreef. Heb ze daarom ook maar de spreekwoordelijke middelvinger gegeven.

Oh saaie bijbaantjes, leuk! Ik heb er verschillende gehad.

M'n eerste baantje was werken in een tomatenkas. En m'n eerste klus daar was per plantje een waterdruppelaar in de grond prikken. Je kan je voorstellen dat je dat na duizenden plantjes wel een beetje zat bent. Er kwam geen einde aan en ik kreeg op een gegeven moment verdomde last van m'n rug. Toen het oogsttijd werd, bleek dat ik het onderscheid tussen groen en oranje blijkbaar wat lastig vond. Daarmee was m'n carriere als tomatenplukker ten einde.

Een tijd daarna heb ik een zomer of twee bij familiepark Drievliet gewerkt. Meestal moest ik de draaimolen bedienen, maar soms ook de waterglijbaan. Die glijbaan werkte met rubberen bootjes die ik dan voor de gasten op de baan moest leggen. Een baan had vaak storing, en dan wilde natuurlijk iedereen van die ene baan af. Als ik afgelost werd voor het enige half uurtje pauze per dag, kon ik met de glijbaan naar beneden.
De kinderen daar waren ook vaak niet te houden. Om van de draaimolen te komen, moest ik een trappetje uitklappen. Een van die blagen kon daar niet op wachten, en donderde recht voor z'n moeder plat op de grond. Janken natuurlijk, maar die moeder kon moeilijk boos worden op mij. Erg saai werk, maar soms wel grappige situaties daar.

Ooit heb ik ook bij een postzegelhandelaar gewerkt. Ik was daar via m'n ma terecht gekomen, want zij werkte weer voor de ouders van die handelaar. Waarom die vent me nodig had en waarvoor hij me precies betaalde weet ik niet meer, maar volgens mij bestond mijn werk uit kleine klusjes (die meestal fout gingen), postzegels zoeken en postzegels tellen. Ook had hij een soort mixer gemaakt om verschillende postzegels door elkaar te mengen. Dat was ook een van mijn taken. Na een paar uur postzegels gemixt te hebben, was ik zelf ook redelijk geshuffeld. Toch wel een paar honderd mee verdiend.

Een leuk baantje was post bezorgen toen ik een studie voortijdig had afgebroken. Ik kreeg een brommerwijk, dus lekker een beetje betaald scooter rijden. Aan een van de tuinderswegen stond een huis achter een groot hek. De brievenbus zat aan het hek. Achter het hek zat een agressieve herdershond die altijd zat te blaffen en te grommen als ik post kwam bezorgen. Soms stond het hek open, maar dan zat die hond blijkbaar binnen. Ik was dan altijd zo voorzichtig als de pest, omdat ik bang was dat die hond op enig moment naar buiten zou stormen. En op een kwade dag gebeurde dat ook. Hek open, ik sta daar de post te pakken en die klotehond komt aangestormd. Dus ik spring hals over kop op die scooter en weet nog net op tijd bij dat hek weg te komen. Die mensen hebben hun post die dag niet meer gehad...

Een bijbaan als data entry-medewerker was wel dag na dag informatie inkloppen op een toetsenbord en dan maar geen fouten proberen te maken terwijl je hersenen gaarkoken van verveling met collega's die hebben moeten vechten voor een basisschooldiploma.
Ik heb ook de analoge variant gedaan: werken in een archief. Dat was net wat dragelijker omdat ik dan nog kon bewegen tijdens de dag.

Meest irritante baan na mijn afstuderen was in een museum, ik was nog niet zo lang afgestudeerd in een totaal ander interessegebied maar had nu eenmaal tijdens mijn studie onderwijs gehad in museologie. Het lukte mij om door de sollicitatiegesprekken heen te komen omdat er weinig reacties waren op de vacature en het aantal geschikte mensen nog lager lag. De hoop was dat ik "mijn kennis en vaardigheden zou kunnen vertalen naar iets anders." Eenmaal begonnen bleek er best wel een kloof te liggen tussen mij en het werk qua interesse. Daarbovenop legde ik verantwoording af aan een vervelend, frigide, pretentieus arty-farty vrouwmens. Het was geen lang leven beschoren.

quote:

Op zondag 23 augustus 2020 17:44 schreef Smegma. het volgende:
Een bijbaan als data entry-medewerker was wel dag na dag informatie inkloppen op een toetsenbord en dan maar geen fouten proberen te maken terwijl je hersenen gaarkoken van verveling met collega's die hebben moeten vechten voor een basisschooldiploma.
Ik heb ook de analoge variant gedaan: werken in een archief. Dat was net wat dragelijker omdat ik dan nog kon bewegen tijdens de dag.

Een combo van data entry en archief gedaan, minder geestdodend dan orderpicken. En omdat alles numeriek was kan ik nu sneltypen op numlock 😎 lifeskills. Bovendien kende het bedrijf geen jeugdloon dus ik zat lekker voor 10 euro/ of gulden?? Per uur te tikken terwijl mijn studie genoten voor een aalmoes bij de bouwmarkt achter de kassa zaten 😬

Nu zou ik mijn bed er niet meer voor uitkomen 😇.

16 jaar geleden, twee weken stage gelopen bij een elektro bedrijf. Een klus van 5 dagen lang bij een snack frikandellen fabriek. Zo van die reuze mixers waar allerlei dierlijke afval ingegooid werd. Na genoeg malen kwam er een roze kleurige pap uit. Alles werd gekookt, overal vocht en warm. Vieze varkensgeur overal. Exact dezelfde geur bij de HEMA slager.

Had al die tijd mijn neus dicht moeten houden. Kon het op een gegeven moment niet meer aan en mocht ik de rest van mijn stage meelopen bij een ander project =)

Snap echt niet hoe mensen in zulke omgevingen kunnen werken. Bah.

1 dag meegelopen met iemand die accu's bezorgde en ophaalde bij bedrijven.

Wat een kutbaan is dat zeg...

De hele dag onder tijdsdruk in een vrachtwagen zitten, vervolgens je een hernia sjouwen met die accu's, en dan weer op naar de volgende klant

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 06:18 schreef Ypmaha het volgende:
1 dag meegelopen met iemand die accu's bezorgde en ophaalde bij bedrijven.

Wat een kutbaan is dat zeg...

De hele dag onder tijdsdruk in een vrachtwagen zitten, vervolgens je een hernia sjouwen met die accu's, en dan weer op naar de volgende klant

Daar heb je kleine takels voor

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 06:38 schreef ManianMan het volgende:

[..]

Daar heb je kleine takels voor

Hij deed het met een palletwagen. Beter dan zelf sjouwen, maar nog steeds kut

Foodproductie met OEE systeem, kenners er weten wel wat OEE voor een hel is.

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 08:03 schreef halfway het volgende:
Foodproductie met OEE systeem, kenners er weten wel wat OEE voor een hel is.

Ik ben geen kenner, enlighten me

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 08:03 schreef Declan-Harp het volgende:

[..]

Ik ben geen kenner, enlighten me

De OEE-formule is: beschikbaarheid x prestatie x kwaliteit = OEE. Met deze formule meet je het verschil tussen de ideale productie en de daadwerkelijke productie.
Het lag nooit aan de machines maar aan het personeel, sneller sneller!

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 08:06 schreef halfway het volgende:

[..]

De OEE-formule is: beschikbaarheid x prestatie x kwaliteit = OEE. Met deze formule meet je het verschil tussen de ideale productie en de daadwerkelijke productie.
Het lag nooit aan de machines maar aan het personeel, sneller sneller!

Klinkt als slavenwerk

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 09:29 schreef Circle.Of.Filth het volgende:

[..]

Klinkt als slavenwerk

Dat is al het werk toch?

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 09:31 schreef halfway het volgende:

[..]

Dat is al het werk toch?

Ja klopt al zijn er wel gradaties in hoe kut het is.

quote:

Op maandag 24 augustus 2020 08:03 schreef halfway het volgende:
Foodproductie met OEE systeem, kenners er weten wel wat OEE voor een hel is.

De bedenkers van zo'n systemen moeten zelf eens een paar dagen meedraaien.

Ik had een werkgever die liet over zich heen lopen en altijd zweeg. Een echte binnenvetter.
Hij gaf dan ook altijd een opdracht in zeer summiere woorden en de rest mag je er bij verzinnen.

een v.b.
Barry wil jij uitzoeken wat het kost om dit pakketje naar Dubai te versturen.
Omdat ik sinds kort bij de firma zit en er geen andere kantoor medewerkers zijn (wel werkplaats) kan ik geen soort gelijke situaties ophalen bij anderen.

Dus ik ben vervolgens een dag bezig met het uitvogelen van allerleij basis informatie,incoterm, transport documenten, certificaten, welke vervoerders, opties, keuzes maken etc etc.
De 2e dag kom ik met het resultaat en dan krijg ik te horen:

Zo duur? De vorige keer was het goedkoper....
Ik: Wat? Zelfde pakket grootte & bestemming?
Werkgever: Ja! toen was het wat goedkoper!
Ik:

Dit maakte ik elke dag op verschillende vlakken mee, ik kreeg zoveel frustratie dat ik er ben weggegaan.
En dan altijd klagen dat alles zo inefficient verloopt

Ik heb op een vmbo-school in een grote stad gewerkt waar het beleid veel te coulant was en nauwelijks sancties stonden op wangedrag. Dat heb ik als bijbaan gedurende vrijwel mijn hele studieperiode gedaan. Het ging steeds slechter met de school: wanbestuur, vaak politie over de vloer, criminele leerlingen die niet van school werden gestuurd. Een dieptepunt voor mijzelf was een leerling die een stoel door een raam gooide. Sindsdien voelde ik me er onveilig en was ik er klaar mee.

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 17:10 schreef Claudia_x het volgende:
Ik heb op een vmbo-school in een grote stad gewerkt waar het beleid veel te coulant was en nauwelijks sancties stonden op wangedrag. Dat heb ik als bijbaan gedurende vrijwel mijn hele studieperiode gedaan. Het ging steeds slechter met de school: wanbestuur, vaak politie over de vloer, criminele leerlingen die niet van school werden gestuurd. Een dieptepunt voor mijzelf was een leerling die een stoel door een raam gooide. Sindsdien voelde ik me er onveilig en was ik er klaar mee.

Mijn broer zat op zo'n school. Altijd gedoe, vechtpartijen etc. Leraressen werden standaard aangesproken als hoer of andere termen, leraren werden gepusht tot ze ontploften etc. En elk jaar weer grote artikelen in de krant dat ze geen personeel konden vasthouden, maar dat het er toch echt geweldig werken was etc.

quote:

Op donderdag 27 augustus 2020 17:45 schreef karr-1 het volgende:

[..]

Mijn broer zat op zo'n school. Altijd gedoe, vechtpartijen etc. Leraressen werden standaard aangesproken als hoer of andere termen, leraren werden gepusht tot ze ontploften etc. En elk jaar weer grote artikelen in de krant dat ze geen personeel konden vasthouden, maar dat het er toch echt geweldig werken was etc.

Ik deed, zonder daar op enige manier voor geschoold te zijn, de opvang van leerlingen die uit de lessen werden gestuurd en probeerde te helpen om een situatie te bewerkstelligen waarin de leerling weer terug mocht komen naar de groep. Ik vond het de eerste jaren verrassend leuk en uitdagend en heb in die tijd veel gespreksvaardigheden opgedaan. De meeste leerlingen met een grote mond waren voor rede vatbaar en waardeerden de hulp. De brutaliteit was niet veel meer dan een houding die ze aannamen uit zelfbescherming.

Het was een enkeling die hopeloos was. En juist die leerlingen kregen steeds weer een nieuwe kans omdat ze hoe dan ook geen drop-out mochten worden. Dat leek misschien sympathiek, maar voor het personeel zorgde het voor een bedreigende sfeer. Er was immers geen ultieme sanctie. Ik hoorde wel eens verhalen aan over steekpartijen die in de weekeindes tijdens het uitgaan plaatsvonden. Vreselijk. Zulke criminele leerlingen wil je niet op school rond hebben lopen.

Ik vond het trouwens nog het ergst voor de leerlingen zonder gedragsproblemen. Die leden in stilte aan het gebrek aan aandacht en ondersteuning. Alle energie van leerkrachten ging naar de degenen met de grootste mond en het ergste wangedrag. Maar ik kon die stille leerlingen wat aandacht geven tijdens naschoolse huiswerkbegeleiding en dat was bevredigend. Ik had er wel moeite mee om ontslag te nemen.

[ Bericht 1% gewijzigd door Claudia_x op 27-08-2020 21:48:11 ]