Waarom heeft men moeite met 'ouder' worden ?

quote:

Op vrijdag 3 juli 2020 20:14 schreef miss_sly het volgende:
Ik ben het niet eens met wat zaken uit je stelling.
Ten eerste al dat je stelt dat je vrouwen onaantrekkelijk vindt als ze onvruchtbaar zijn. Het heeft niets met vruchtbaarheid te maken, maar alles met leeftijd. Want ik denk dat jij een jonge vrouw met lang haar en een mooi figuur prima aantrekkelijk zult vinden, ook als ze onvruchtbaar blijkt. Want ook jonge vrouwen kunnen onvruchtbaar zijn, al gaan we daar vanwege leeftijd niet vanuit.
Aan de andere kant zijn er genoeg vrouwen die, theoretisch, nog vruchtbaar zijn tussen 50 en 60 jaar. Ze hebben dan nog een regelmatige cyclus en kunnen prima nog zwanger worden. Toch denk ik niet dat je deze vrouwen aantrekkelijk zult vinden, omdat ze oud zijn.

Jij hebt het voor jezelf correct gemaakt niet op oude(te) vrouwen te vallen, door te stellen dat onvruchtbaar onaantrekkelijk maakt. Maar zoals je zelf ook snapt, heeft dat er eigenlijk weinig mee te maken.

Daarnaast is het aloude argument dat mannen geen biologische klok zouden hebben inmiddels behoorlijk achterhaald. Mannen kunnen wel langer een vrouw zwanger maken, maar ook voor hun geldt dat de kans op problemen voor het nageslacht stijgt en de kans op een zwangerschap ook. Zo heel veel verschillen we helemaal niet, mannen en vrouwen.

quote:

Op vrijdag 3 juli 2020 22:49 schreef 01100101 het volgende:
Dat ook inderdaad. Net zoals de speelsheid die wordt aangehaald. Een relatief onbeschreven blad ga je niet vinden bij de oudere leeftijdscateogrieen, maar dat vrouwen van die leeftijd niet meer vrolijk of in zijn voor iets leuks is onzin. Ik ken iemand op het kantoor die het geweldig vindt om met haar dochter te gaan paardrijden, terwijl mijn baas continue grapjes loopt te maken over zijn vrouw die zogenaamd zeurt. Nou, ik weet in ieder geval wie beter in zijn/haar vel zit van die twee en dat is niet mijn baas. Ik heb ook het idee dat speelsheid in zo'n context meer samenhangt met meegaan in wat de man wil. Iemand die jonger is wat sneller meegaand daarin en gaat snel over haar grenzen heen. Ik geef bijvoorbeeld nu veel sneller aan wanneer ik iets onprettig vind dan pakweg 5/6 jaar geleden. Dat is wel een grote vooruitgang.

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:01 schreef Haushofer het volgende:
Eén van de interessantere boeken die ik heb gelezen is "Het Tibetaans boek van leven en sterven" van Sogyal Rinpoche. Misschien dat het anderen ook wat kan geven

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:08 schreef miss_sly het volgende:
Wat heeft het jou gegeven in het kader van de vraag van dit topic?

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:38 schreef Haushofer het volgende:

[..]

In elk geval dat het me veel meer heeft laten nadenken over het naderende sterven.

Binnen het Boeddhisme heb je de legende waarin de jonge Boeddha uit zijn veilige paleis stapte en in aanraking kwam met ouderdom, ziekte en de dood (https://en.wikipedia.org/wiki/Four_sights). Die legende staat symbool voor onze eigen gemoedstoestand; we zijn vaak verwikkeld in onze gedachten en emoties, zodat we hooguit slechts sporadisch worden geconfronteerd met ouderdom, ziekte en de dood, totdat het ons treft.

Het Tibetaanse boek van Leven en Sterven is een uiteenzetting van leven en dood. Het is wel geschreven vanuit Tibetaans-Boeddhistisch perspectief, dus sommige aspecten kunnen nogal vreemd overkomen (bardo, reïncarnatie), maar ook al heb je niks met deze zaken, dan is het nog steeds een mooi boek dat je laat nadenken over je naderende dood.

Als ik mensen vertel over het boek, vinden ze het vaak wat morbide. Maar ik ben ervan overtuigd dat meer contemplatie over lijden, en sterven in het algemeen, erg veel bijdraagt aan je leven. We leven in een maatschappij waarin lijden, en met name ouderdom, ziekte en sterven, steeds meer wordt weggestopt (ook vanwege technologische vooruitgang natuurlijk). Het fascineert me mateloos in hoeverre ons hedendaagse, westerse leven in het algemeen ontelbare malen comfortabeler, veiliger en kansrijker is geworden, en dat we tegelijkertijd naar mijn idee nog steeds op dezelfde manier gebukt gaan onder het lijden als vroeger. Het boeddhisme biedt daarvoor een elegante verklaring: we kunnen moeilijk omgaan met het stromende karakter van de werkelijkheid en bevriezen deze werkelijkheid graag in netjes afgebakende hokjes. Dat veroorzaakt lijden. Tegelijkertijd kunnen we dat lijden verminderen door hier simpelweg aandacht aan te geven.

Uiteindelijk wordt de cyclus van leven en sterven binnen het boeddhisme veel breder doorgetrokken: binnenin ons speelt dit proces zich bijvoorbeeld ook constant af, maar we schenken er weinig tot geen aandacht aan. Eigenlijk leven we grotendeels in een illusie, waarin we veel meer waarde hechten aan onze vooroordelen, plannen, ambities en fantasieën, dan aan de werkelijkheid die zich van moment tot moment voor onze neus afspeelt. Als die werkelijkheid zich dan op een gegeven moment daadwerkelijk aandient in de vorm van ziekte, ouderdom en/of sterven, dan raken we van slag. Net als de Boeddha die in bovenstaande legende uit zijn veilige paleis gaat en wordt geconfronteerd met deze aspecten van het leven. Daarna heeft hij een ontmoeting met iemand die niet lijkt te lijden onder deze aspecten: een asceet die de oorzaak van het lijden heeft ontdekt.

Lang verhaal kort: het boeddhisme biedt in mijn ogen sterke handvaten om ons beter te wapenen tegen de werkelijkheid van ziekte, ouderdom en/of sterven.

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 11:16 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Met (begin) 30 witte haren en rimpels? Dat is nog erg aan de vroege kant, hoor. Zeker in onze huidige maatschappij en met de kennis van nu mbt roken en zonnen.

Mijn haar begint nu wat zilveren strepen te krijgen. Ze glanzen mooi in het licht
Rimpels heb ik nog steeds weinig, goede genen ook, dankzij paps.

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 15:32 schreef Twiitch het volgende:

[..]

Het valt of staat met je genen. Roken, drinken en zonnen kunnen het proces versnellen maar als het in de genen zit wordt zo iemand gewoon sneller oud. Een maat van me is een donkere jongen met zwarte haren en die was ver voor z'n dertigste al best grijs aan de zijkanten.

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 15:36 schreef Leandra het volgende:

[..]

Hier valt het ook mee, hoewel ik toen ik in de 30 was wel zo'n Harry Potter rimpel had op mijn voorhoofd, maar tegenwoordig zie je hem amper meer

quote:

Op donderdag 2 juli 2020 14:39 schreef matigeuser het volgende:

[..]

Ten eerste, je moet natuurlijk niks en alles mag in het leven. Maar wel heeft alles wat je doet een consequentie. Of je daarmee kunt leven is voor iedereen persoonlijk.

Mannen en vrouwen worden allebei 'minder waard' op de seksuele markt bij het ouder worden. Dat is nou eenmaal zo. Het verschil zit hem in dat vrouwen op een gegeven moment ook onvruchtbaar worden. Bij mannen gebeurt dat niet.

Dit heeft natuurlijk een groot effect op het leven van beide seksen. Als er een kinderwens is, en dat is bij de meeste mensen wel zo, dan is dit overduidelijk. Je hebt als vrouw dan gewoon een bepaalde tijd, meestal zo tot je 35-40, om een gezin te 'stichten'. En voordat je een gezin kunt stichten, heb je vaak al een paar jaar een relatie met een geschikte man (de relatie is dus getest en heeft de tand des tijds doorstaan), je financiën op orde (vaste baan, etc), een geschikte woning, etc. En wil je ook nog meer dan 1 kind dan mag je rustig 5 jaar tellen om van 'vrijgezel' naar 'compleet gezin' te gaan. En als je minder risico's wilt lopen (op miskramen, genetische afwijkingen en complicaties bij de geboorte) dan zorg je ervoor dat je je 'laatste kind' niet pas op je 40e krijgt. Uiteraard kan dit met geluk nog steeds goed gaan en er zijn vast individuele voorbeelden ten overvloed, maar gemiddeld genomen is dat onverstandig.

Als namelijk 1 van de 2 verminderd vruchtbaar blijkt te zijn, of er zijn meerdere miskramen (wat heel normaal is bij het ouder worden), dan duurt het hele traject nog een stuk langer.

Dus het lijk me verstandig voor vrouwen om zo maximaal rond de 30 eens serieus op zoek te gaan naar een partner.

Als je doelt op 'mannen van reddit', daar ben ik er niet een van, maar ik ben wel iemand die alles realistisch benadert en niet wegschrikt van harde uitspraken of harde waarheden. Sterker nog, dat vind ik juist interessant. Zie ook mijn post in dit topic over ouder worden bijvoorbeeld. Ik denk dat veel mensen de harde realiteit 'sugarcoaten' om hun wereldbeeld 'draaglijk 'te houden. Ik vind dat ergens een beetje kinderachtig. Alsof je de waarheid moet verbloemen omdat het anders pijn doet. Ik doe daar niet aan.

En in dat licht klopt het inderdaad dat ik het 'onverstandig' vind, voor vrouwen MET een kinderwens, om niet serieus 'werk te maken' van deze kinderwens tot dat je al ver in de 30 bent. En dan ineens denken 'kut, ik heb nog maar een paar jaar'. Want dan moet je keuzes maken waar je wellicht niet helemaal achter staat. Zoals een niet ideale partnerkeuze. Of dat je alleenstaande moeder wordt van een zaaddonor. Etc. Dat zijn allemaal zaken die voorkomen hadden kunnen worden indien je op je jongere leeftijd, toen je er ook nog geweldig uitzag en uit een veel grotere mannenpool had kunnen vissen, al zoek was geweest naar iets serieus.

Nogmaals, ik neem mensen / vrouwen / mannen / individuen niks kwalijk. Maar dit is wel een bijkomend effect van een levensstijl die gericht is op zoveel mogelijk plezier op de korte termijn. Die is namelijk niet houdbaar. Tenzij je geen kinderwens of partnerwens hebt en er niks om geeft om op je 53e nog 'alleen' of kinderloos te zijn en je op je carrière wilt storten. Of op reizen. Of wat dan ook.

Voor mannen geldt dit allemaal wat in minder mate. Mannen worden ook ouder en vaak ook minder aantrekkelijk. Rimpels, kaalheid, minder testosteron, wat meer vet rond de buik en gezicht, etc. Maar er zijn een aantal cruciale verschillen:

- Vrouwen worden op een gegeven moment onvruchtbaar en zien er dan ook niet meer vruchtbaar uit. Ze worden, mijn inziens, expontieel minder aantrekkelijk. Het is gewoon de harde waarheid. Mannen vallen nou eenmaal op 'vruchtbaar' uitziende kenmerken. En 'jongheid' is er daar 1 van.
- Mannen kunnen, in theorie, op hun 45e nog een 30 jarige vrouw aan de haak slaan en daar een gezin mee stichten. Het tijdsklokje is dus minder aanwezig.
- Vrouwen beoordelen mannen wat minder op uiterlijk dan andersom. Ik zeg niet dat uiterlijk niet belangrijk is, ik weet dat dit wel zo is. Maar ik weet ook dat mannen veel visueler zijn ingesteld en daarnaast minder 'selectief' zijn. Het resultaat is dat mannen hun 'oudere uiterlijk' in sommige gevallen kunnen compenseren door: A) Fit te blijven | B) Een leuke persoonlijkheid te hebben gecultiveerd | C) Succesvol te zijn in hun werk of iets anders | D) Een hoge status te hebben

Daardoor zie je vaak nog oudere, relatief minder knappe mannen die toch succesvol zijn met jongere vrouwen. Andersom zie je dit vrijwel nooit. Mannen vallen namelijk niet op onvruchtbare vrouwen.

Dit alles heeft ook tot effect dat mannen en vrouwen zich anders ontwikkelen. Ik denk dat mannen toch wat langer het 'speelse' en 'kinderachtige' aan blijven houden. Vrouwen van in de 40-50 met een kortpittig kapsel staan voor mij volledig buiten het speelveld. Ze doen echt 'oud' aan. Ik zie ze daarom niet eens. Tuurlijk zijn er ook veel mannen van die leeftijd die het 'allemaal hebben laten gaan' en 'opgegeven', maar bij vrouwen zie je dit meer.

En dan als laatste, wat vind ik zelf? Ik val nog steeds op jonge vrouwen. Ik heb niks met vrouwen van boven de 40. Daar is niks in veranderd de laatste jaren. Tuurlijk, met een meisje van 21 heb ik minder raakvlakken dan vroeger. We zitten in een totaal andere levensfase. Dus de 'klik' zal er minder zijn. Maar als het gaat om seksuele aantrekking dan is er niks veranderd. Dan zijn jonge vrouwen nog steeds het aantrekkelijkst. Een vrouw moet wel heel knap zijn wil ze er na haar 40-45e nog aantrekkelijk uitzien. Dan hebben we het echt over 'top tier' genen en uiterlijke verzorging. En na de overgang is het basta. Dan is er niks meer van over.

Daarnaast heb ik liever een vrolijke, meisjesachtige persoonlijkheid met seksuele energie dan een 'rijpere' vrouw met levenservaring, 'problemen' en iemand die het allemaal al gezien heeft. Ook al lijk ik zelf veel meer op dat laatste dan op het eerste.

Ook hier zijn mannen en vrouwen weer verschillend denk ik. Mannen willen 'jong blijven' en zich 'jong voelen'. Ze 'gamen' vaak ook nog op oudere leeftijd. En gaan zuipen met hun vrienden zoals vroeger. En mannen maken graag indruk op vrouwen met hun kennis en kunde. Voor jongere vrouwen zijn oudere mannen stiekem vaak best interessant. Ze kunnen veel meer. Ze hebben een eigen huis, een auto, etc. Oudere vrouwen zijn veel moeilijker 'onder de indruk' te krijgen. Die hebben alles al gezien en kijken door onze 'bluf' heen.

Vrouwen willen in theorie ook jong blijven en voelen, maar geven dit mijn inziens eerder op. Vrouwen gedragen zich vaak veel meer naar hun leeftijd dan mannen. Ik denk dat dit komt omdat ze er daadwerkelijk ouder uitzien (vooral net voor of vanaf de overgang) en omdat vrouwen zelf vaak zwaarder tillen aan het leven. Ze 'verliezen' met het ouder worden ook meer dan mannen. En dus willen meer een man waar ze 'op kunnen leunen', die het 'voortouw neemt' en een 'stabiele factor' is hun leven. Oudere mannen zijn vaak zo. En daar zit de discrepantie. Vrouwen vallen op 'oudere' mannen, of van rond dezelfde leeftijd en mannen vallen op 'jongere' vrouwen. Dat is al vaak genoeg bewezen.

Feit blijft dat ouder worden ons allemaal raakt. We zien ons lichaam aftakelen. Terwijl onze geest voorlopig nog hetzelfde blijft. We moeten steeds meer 'settelen voor less'. We moeten steeds maar accepteren dat sommige dingen niet meer gaan of geen zin meer hebben. En ik vind dat jammer. Nou zeur ik daar niet over, want het leven is zoals het is, maar in een topic als dit leg ik uit waarom.

Ik ben niet iemand die mezelf 'leugens' kan voorhouden om het allemaal makkelijker te maken. Ik zou willen dat ik het kon.

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:01 schreef Haushofer het volgende:
Eén van de interessantere boeken die ik heb gelezen is "Het Tibetaans boek van leven en sterven" van Sogyal Rinpoche. Misschien dat het anderen ook wat kan geven

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:38 schreef Haushofer het volgende:

[..]

In elk geval dat het me veel meer heeft laten nadenken over het naderende sterven.

Binnen het Boeddhisme heb je de legende waarin de jonge Boeddha uit zijn veilige paleis stapte en in aanraking kwam met ouderdom, ziekte en de dood (https://en.wikipedia.org/wiki/Four_sights). Die legende staat symbool voor onze eigen gemoedstoestand; we zijn vaak verwikkeld in onze gedachten en emoties, zodat we hooguit slechts sporadisch worden geconfronteerd met ouderdom, ziekte en de dood, totdat het ons treft.

Het Tibetaanse boek van Leven en Sterven is een uiteenzetting van leven en dood. Het is wel geschreven vanuit Tibetaans-Boeddhistisch perspectief, dus sommige aspecten kunnen nogal vreemd overkomen (bardo, reïncarnatie), maar ook al heb je niks met deze zaken, dan is het nog steeds een mooi boek dat je laat nadenken over je naderende dood.

Als ik mensen vertel over het boek, vinden ze het vaak wat morbide. Maar ik ben ervan overtuigd dat meer contemplatie over lijden, en sterven in het algemeen, erg veel bijdraagt aan je leven. We leven in een maatschappij waarin lijden, en met name ouderdom, ziekte en sterven, steeds meer wordt weggestopt (ook vanwege technologische vooruitgang natuurlijk). Het fascineert me mateloos in hoeverre ons hedendaagse, westerse leven in het algemeen ontelbare malen comfortabeler, veiliger en kansrijker is geworden, en dat we tegelijkertijd naar mijn idee nog steeds op dezelfde manier gebukt gaan onder het lijden als vroeger. Het boeddhisme biedt daarvoor een elegante verklaring: we kunnen moeilijk omgaan met het stromende karakter van de werkelijkheid en bevriezen deze werkelijkheid graag in netjes afgebakende hokjes. Dat veroorzaakt lijden. Tegelijkertijd kunnen we dat lijden verminderen door hier simpelweg aandacht aan te geven.

Uiteindelijk wordt de cyclus van leven en sterven binnen het boeddhisme veel breder doorgetrokken: binnenin ons speelt dit proces zich bijvoorbeeld ook constant af, maar we schenken er weinig tot geen aandacht aan. Eigenlijk leven we grotendeels in een illusie, waarin we veel meer waarde hechten aan onze vooroordelen, plannen, ambities en fantasieën, dan aan de werkelijkheid die zich van moment tot moment voor onze neus afspeelt. Als die werkelijkheid zich dan op een gegeven moment daadwerkelijk aandient in de vorm van ziekte, ouderdom en/of sterven, dan raken we van slag. Net als de Boeddha die in bovenstaande legende uit zijn veilige paleis gaat en wordt geconfronteerd met deze aspecten van het leven. Daarna heeft hij een ontmoeting met iemand die niet lijkt te lijden onder deze aspecten: een asceet die de oorzaak van het lijden heeft ontdekt.

Lang verhaal kort: het boeddhisme biedt in mijn ogen sterke handvaten om ons beter te wapenen tegen de werkelijkheid van ziekte, ouderdom en/of sterven.

quote:

Op vrijdag 3 juli 2020 20:10 schreef ZarB het volgende:

[..]

Het gaat om de posts van generationalpha. Wat jij schrijft is vrij informatief en ook wel bij de meeste vrouwen (en mannen bekend). Generationalpha meent dat het nodig is dat vrouwen er maar eens mee geconfronteerd moeten worden dat ze niet eeuwig yolo wijntjes kunnen doen of, de horror, reizen en carriere maken. Hij doet het overkomen alsof vrouwen te achterlijk zijn om zelf na te kunnen denken.

quote:

Op zondag 5 juli 2020 14:05 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Soms is dat toch wel zo, en moeten ze eens goed wakker worden geschud. Voor hun eigen bestwil natuurlijk.

quote:

Op zondag 5 juli 2020 14:22 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Nee dus niet.
Elke vrouw weet perfect dat ze beperkt vruchtbaar is en het is hun eigen keuze hoe ze hier mee omgaan.

Niets zo erg dan een jonge vrouw die maar rap rap aan kinderen begint omdat ze anders de boot mist!

Voor hun eigen bestwil nog wel...

quote:

Op zondag 5 juli 2020 14:36 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Waarom vind je dat ... " Niets zo erg dan een jonge vrouw die maar rap rap aan kinderen begint omdat ze anders de boot mist"
Hoewel ik die uitdrukking van die boot missen niet begrijp. Mijn echtgenote en ik hadden 4 x een miskraam, na de derde keer wilde men ons niet meer helpen, want zij was jarig geweest en 40 geworden. Dus lees mijn bijdrage svp in dat licht.

quote:

Op zondag 5 juli 2020 14:36 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Waarom vind je dat ... " Niets zo erg dan een jonge vrouw die maar rap rap aan kinderen begint omdat ze anders de boot mist"
Hoewel ik die uitdrukking van die boot missen niet begrijp. Mijn echtgenote en ik hadden 4 x een miskraam, na de derde keer wilde men ons niet meer helpen, want zij was jarig geweest en 40 geworden. Dus lees mijn bijdrage svp in dat licht.

quote:

Op zondag 5 juli 2020 14:41 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Ja dan moet je dat licht er ook op gooien en niet verwachten dat wij dat allemaal maar weten.
Ik ken ook vrouwen die maar gesetteld zijn voor een man omdat ze bijna 30 werden en het echt wel tijd werd.. Die relaties hebben geen stand gehouden.
Dus vanuit dat licht schrijf ik.

Het gaat om de zin 'voor hun eigen bestwil'.
Laat ze dat maar lekker zelf beslissen.

quote:

Op zondag 5 juli 2020 15:02 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat is een verdrietige historie die jullie hebben. Ik begrijp dat je in dat licht anderen zou willen behoeden voor dergelijk verdriet.

Echter, dat werkt natuurlijk niet. Dit is jullie verhaal, dat is niet voor iedereen hetzelfde. Bovendien is de kijk op de vruchtbaarheid van vrouwen in dat licht wel veranderd. Tegenwoordig worden vrouwen tot in de veertig behandeld bij fertiliteitsbehandelingen.

Veruit de meeste vrouwen zijn zich prima bewust van hun mogelijkheden en beperkingen mbt de vruchtbaarheid. Tegenwoordig hebben ze gelukkig alle kans om hun eigen pad te volgen. Ze hebben daarbij echt geen wake up call nodig van mannen die vinden dat ze daar meer mee bezig moeten zijn.

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 10:38 schreef Haushofer het volgende:

[..]

In elk geval dat het me veel meer heeft laten nadenken over het naderende sterven.

Binnen het Boeddhisme heb je de legende waarin de jonge Boeddha uit zijn veilige paleis stapte en in aanraking kwam met ouderdom, ziekte en de dood (https://en.wikipedia.org/wiki/Four_sights). Die legende staat symbool voor onze eigen gemoedstoestand; we zijn vaak verwikkeld in onze gedachten en emoties, zodat we hooguit slechts sporadisch worden geconfronteerd met ouderdom, ziekte en de dood, totdat het ons treft.

Het Tibetaanse boek van Leven en Sterven is een uiteenzetting van leven en dood. Het is wel geschreven vanuit Tibetaans-Boeddhistisch perspectief, dus sommige aspecten kunnen nogal vreemd overkomen (bardo, reïncarnatie), maar ook al heb je niks met deze zaken, dan is het nog steeds een mooi boek dat je laat nadenken over je naderende dood.

Als ik mensen vertel over het boek, vinden ze het vaak wat morbide. Maar ik ben ervan overtuigd dat meer contemplatie over lijden, en sterven in het algemeen, erg veel bijdraagt aan je leven. We leven in een maatschappij waarin lijden, en met name ouderdom, ziekte en sterven, steeds meer wordt weggestopt (ook vanwege technologische vooruitgang natuurlijk). Het fascineert me mateloos in hoeverre ons hedendaagse, westerse leven in het algemeen ontelbare malen comfortabeler, veiliger en kansrijker is geworden, en dat we tegelijkertijd naar mijn idee nog steeds op dezelfde manier gebukt gaan onder het lijden als vroeger. Het boeddhisme biedt daarvoor een elegante verklaring: we kunnen moeilijk omgaan met het stromende karakter van de werkelijkheid en bevriezen deze werkelijkheid graag in netjes afgebakende hokjes. Dat veroorzaakt lijden. Tegelijkertijd kunnen we dat lijden verminderen door hier simpelweg aandacht aan te geven.

Uiteindelijk wordt de cyclus van leven en sterven binnen het boeddhisme veel breder doorgetrokken: binnenin ons speelt dit proces zich bijvoorbeeld ook constant af, maar we schenken er weinig tot geen aandacht aan. Eigenlijk leven we grotendeels in een illusie, waarin we veel meer waarde hechten aan onze vooroordelen, plannen, ambities en fantasieën, dan aan de werkelijkheid die zich van moment tot moment voor onze neus afspeelt. Als die werkelijkheid zich dan op een gegeven moment daadwerkelijk aandient in de vorm van ziekte, ouderdom en/of sterven, dan raken we van slag. Net als de Boeddha die in bovenstaande legende uit zijn veilige paleis gaat en wordt geconfronteerd met deze aspecten van het leven. Daarna heeft hij een ontmoeting met iemand die niet lijkt te lijden onder deze aspecten: een asceet die de oorzaak van het lijden heeft ontdekt.

Lang verhaal kort: het boeddhisme biedt in mijn ogen sterke handvaten om ons beter te wapenen tegen de werkelijkheid van ziekte, ouderdom en/of sterven.

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 15:03 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat is niet per se aan de vroege kant. Tegen de 30 zijn bij de meeste mensen wel al wat rimpeltjes zichtbaar.

Ik ontdekte mijn voorhoofdrimpels toen ik 25 was en een half jaar geleden (met 27) de vele lijntjes (voor anderen nu waarschijnlijk nog niet zichtbaar) rond mijn ogen. En de aderen op mijn handen die nogal uitpuilen. Ik vind het vreselijk. Verder is de algehele staat van mijn huid sowieso slecht in mijn gezicht. Zo vroeg al. Desondanks word ik nog steeds 18-22 jaar oud geschat. Ik snap niet hoe dat kan.

Ik rook niet, drink met mate, ben geen zonnebader. Ik denk wel dat het voornamelijk UV-schade is, het meeste opgelopen als kind. Verbranden was de normaalste zaak van de wereld en ik was ook erg bruin, terwijl mijn haar heel lichtblond was. Mijn moeder was daar heel makkelijk in, en dat neem ik haar kwalijk.
Verder heel veel stress en slaaptekort.
[..]

Nee, UV-schade is de grootste boosdoener voor huidveroudering. Genen hebben maar een heel kleine invloed. Verder roken inderdaad, alcohol, suiker en stress. Chronische hoge cortisolwaarden in het lichaam breken bijvoorbeeld collageen af.
[..]

Wat is een Harry Potter rimpel?
En hoe kan het dat je het nu minder ziet? Ben je veel dikker geworden?
[..]

Ik kan me hier helemaal in vinden.

Ik merk zelf ook dat ik het op zich prettiger vind kijken naar mensen onder de 25, maar bij mannen vind het ook wel aantrekkelijk als ze er wat ouder uitzien.
Bj vrouwen echter zie ik het enkel als achteruitgang.
[..]

Bedankt voor de tip