[NPO1] Op1 #93: Overeemgod

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:15 schreef tompsv18 het volgende:
40-45

Was hij waarschijnlijk ook fout geweest..

Hij is wel eerlijk eigenlijk

Lees het hele boek maar voor..

Ramadan jammer dan.

Nu gaan we lachen

Toch wel onverschrokken dat Teeven hier aanschuift.
Hij weet ook wel welke shit er telkens opgegraven gaat worden.

Ik ga een broodje ham eten.

Nou lach me dood alweer

Ik heb net kippenpoten op jam jam

dat is valsspelen

* kree ga niet kijken.

Open deuren galore.

Meteen weer doodsbedreigingen

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:27 schreef JanCees het volgende:
Waarom krijgen moslims zo extreem veel aandacht

Jelly?

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:27 schreef JanCees het volgende:
Waarom krijgen moslims zo extreem veel aandacht

Tien minuten?

Het is tijd voor mijn mandje

Totaal niet grappig naja het zal wel ssn mijn smaak liggen ofzo?

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:29 schreef monkyyy het volgende:
Het is tijd voor mijn mandje

Goed idee.
Welterusten.

tot morgen

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:30 schreef 3rr0r het volgende:

[..]

meeste van die dingen moet je drankje op en melige bui en niet te kritisch zijn

Ben al niet te kritisch enzo, maar moest niet lachen

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 22:37 schreef 3rr0r het volgende: @:Nober @:THEFXR Cees bij Op1, NPO1

Nog nieuws?

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 23:14 schreef monkyyy het volgende:
Een FIOD ambtenaar die loopt te klooien met bonnetjes

‘Eerherstel zal ik niet krijgen’, maar een beetje begrip zou Fred Teeven wel fijn vinden

quote:

Vanaf het moment dat hij het etiket ‘crimefighter’ kreeg, gebruikt Fred Teeven (61) de term als geuzennaam. Niet voor niets keert het terug in de titel van het boek dat hij schreef: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. ,,Het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen.’’

Na afloop van het gesprek overhandigt hij met gepaste trots zijn nieuwe visitekaartje: Fred Teeven, managing partner bij Meines Holla & Partners, een public affairs- en lobbykantoor aan het Haagse Lange Voorhout. ,,Ik ben aardig bezig hoor, op het ogenblik’’, zegt hij. ,,Het gaat stapje voor stapje.’’

Van bonnetjesman tot busjesman. Nadat Teeven in 2015 als staatssecretaris van Justitie met veel lawaai was gestruikeld over een omstreden deal die hij in de jaren 90 als officier van justitie had gesloten met crimineel Cees H., zagen we hem in 2017 opeens terug als buschauffeur. Hij rijdt nog steeds een dag in de week. ,,De mensen denken van alles’’, verzucht hij.

Dat Fred Teeven een trucje heeft uitgehaald om weer populair te worden?
,,Een trucje? Een gouden truc! Maar dat was het niet. Echt niet. Waarom zou ik? Ik wil niet terug in de politiek. Ik zat hier gewoon ’s ochtends aan de keukentafel en zei tegen mijn vrouw: ‘Ik ben nu wel klaar met de tuin’. Ben ik naar een jongen gegaan die ik nog kende van de padvinderij, van de verkenners. Die heeft een rijschool in Haarlem en daar heb ik m’n code 95 gehaald, die je nodig hebt om een bus te mogen rijden.’’

Terug naar af?
,,Dat moet toch kunnen? Toen mijn vader met pensioen ging, is hij ook weer meubeltjes gaan rondbrengen in Haarlem. Wat daar de lol van was, snapte ik pas toen ik zelf op de bus zat.’’

Niet blijven hangen aan status?
,,Nee, maar het is wel heftig. Soms zie je mensen meewarig lachen: zie hem nou zitten met zijn grote bek.’’

Of ze vragen om een bonnetje?
,,Daar moet je even doorheen. Het is minder geworden. Nu maken ze selfies. Honderden selfies. Dat had ik nooit verwacht.’’

Teeven heeft een boek over zichzelf geschreven: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. Hij wilde weleens vertellen hoe hij tegen de dingen aankijkt: zijn werk als officier van justitie bij de afdeling zware criminaliteit in Amsterdam en zijn tumultueuze komst naar de Haagse politiek, eerst als lijsttrekker van Leefbaar Nederland en later als Kamerlid en staatssecretaris van Justitie voor de VVD.

U beklaagt zich over het verkeerde beeld dat wij van u zouden hebben.
,,Ik beklaag mij niet, ik constateer alleen.’’

Wat voor beeld hebben wij dan van u?
Na een lange stilte: ,,Dat is me een te algemene vraag.’’

Dat van de crimefighter?
,,Ik lees steeds terug: de zelfbenoemde crimefighter Fred Teeven. Hoezo? Dat woord heb ik zelf nooit in de mond genomen. Maar ik moet wel zeggen: het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen. Ik ben het gaan cultiveren. Mensen onderschatten me soms: die jongen uit het Rozenprieel, een volksbuurt in Haarlem, die kunnen we hebben.’’

In zijn boek verwijst Teeven uitgebreid naar de getuigenis van zijn oude baas, wijlen hoofdofficier van justitie Hans Vrakking, voor de commissie van Marten Oosting. Die deed in 2015 onderzoek naar de deal die Teeven in 1998 als officier van justitie sloot met Cees H., een van de kompanen van Johan V., alias De Hakkelaar.

Cees H. mocht in 1998 ruim 4,7 miljoen gulden van zijn criminele vermogen houden in ruil voor informatie waarvan de inhoud nooit openbaar is gemaakt. Ruim vijftien jaar later kon minister Ivo Opstelten van Justitie het bonnetje van de deal niet terugvinden en hield hij bovendien de Kamer een verkeerd, veel lager bedrag voor. Toen het bonnetje later alsnog werd gevonden was het exit Opstelten en in zijn slipstream Teeven zelf, die inmiddels was opgeklommen tot staatssecretaris van Justitie.

Teeven citeert in Meer dan boeven vangen de commissie-Oosting: ‘Hij (Vrakking) merkte op dat de situatie voor Teeven tussen 1995 en 1997 zeer heftig was. Criminelen hadden in de gaten dat het voorbij was met het softe gedoe en sloegen terug naar Justitie. Meerdere officieren werden bedreigd. Er waren serieuze geluiden dat criminelen van plan waren om Teeven te ontvoeren; ze zouden zelfs al een gevangenisje voor hem gebouwd hebben in een oude loods.’ En: ‘De heer Vrakking geeft aan dat de inlichtingen (van H.) bleken te kloppen en zeer gedetailleerd waren. In dat geval voelt men zich als Openbaar Ministerie verplicht om iets terug te doen.’

Mysterie opgelost: Cees H. mocht zijn criminele miljoenen houden, omdat met zijn informatie is voorkomen dat u en anderen iets is aangedaan.
,,Wat Cees heeft gezegd, daar zeg ik dus niks over. Over deals moet je je mond houden, omdat ze te gevoelig zijn.’’

Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan

U schrijft toch niet voor niets op wat Vrakking daarover zegt.
,,Ik citeer gewoon de commissie-Oosting.’’

Dus die moet ik dan ook maar citeren.
,,Misschien is dat wel mijn bedoeling.’’

In de Volkskrant is Vrakking in 2015 al eens over dat gevangenisje begonnen.
,,In 1996 is het ook aan de orde geweest, tijdens het proces tegen Johan V. Toen is er openlijk gesproken over ontvoering van mij en mijn kinderen. Maar de letterlijke citaten van de commissie-Oosting heb ik nooit ergens teruggelezen.’’

Vreemd eigenlijk.
,,Onbegrijpelijk.’’

U schrijft dat u H. strafvermindering hebt geboden.
,,Ik schrijf dat ik dat had kortgesloten met de hoofdofficier van justitie en het College van procureurs-generaal. Toen zei de minister dat het niet mocht. Dan moet je terugonderhandelen en wordt het geld. Dat was het ingewikkelde.’’

Maar hij heeft wel geleverd.
,,Dat zegt Vrakking. Ik zeg er niks over.’’

Oosting stelde dat de deal niet deugde. U beschuldigt hem van karaktermoord.
,,Ik beschuldig hem nergens van, maar zo heb ik het wel gevoeld. Hij had een half verhaal. Dat kwam natuurlijk ook doordat ik weigerde iets te zeggen, maar ik vind dat je moet oppassen met conclusies als je de feiten niet allemaal kent.’’

Bent u op zoek naar eerherstel?
,,Dat zal ik toch niet krijgen. Een beetje begrip zou al fijn zijn. Tussen mijn kennismaking met Cees H. en mijn aftreden zit 22 jaar. Dat heeft me altijd verbaasd.’’

In Meer dan boeven vangen suggereert u dat u pootje bent gelicht door advocaten.
,,Er zijn mensen die dat tegen me hebben gezegd. Meer dan één.’’

Uit wraak voor de bezuinigingen die u doorvoerde op de sociale advocatuur.
,,Dat is wat mij is verteld. Maar ik weet het niet zeker en ik kan er geen namen op plakken. Ik kan het niet hardmaken.’’

Na uw aftreden zei u: ‘Er was niets mis met de deal met Cees H. Ik deed het voor volk en vaderland.’
,,Ja, dat was superonhandig.’’

Dat was een provocatie.
,,Ik had de lading van die opmerking niet helemaal scherp.’’

Heeft u er een talent voor uzelf telkens in de nesten te werken?
,,Nou, kijk, nee, ik ben handig genoeg om problemen te ontwijken. Maar ik heb er dan zo de ziekte in... Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan.’’

Hij woont tegenwoordig met Yvonne, zijn derde levenspartner, in een bescheiden huisje aan een provinciale weg in de Bollenstreek. Mooi verhaal: tijdens zijn eerste huwelijk had hij een korte affaire met haar. Op de dag dat zijn vader overleed, maakte hij er abrupt een einde aan en verloren ze elkaar uit het oog. 23 jaar later vroeg Opstelten of Teeven hem wilde vervangen op een congres voor gemeenteambtenaren en stond Yvonne na afloop voor zijn neus. ‘Ken je me nog?’ Teeven, droogjes: ,,Dat zijn ook dingen die gebeuren.’’

Dit vind ik met voorsprong de mooiste zin uit uw boek: ‘Ik ondertekende mijn ontslagbrief aan de koning en at een broodje.’
,,Van mijn vader heb ik geleerd niet ijdel te zijn. Daar krijg je alleen maar last van. Hij had geen hoge opleiding, maar hij had wel mensenkennis. Hij was streetwise. Hij had twee wereldoorlogen meegemaakt.’’

In 1940 vocht zijn vader, dertig jaar oud, op de Grebbeberg tegen de Duitsers. Artillerie, de paardentractie. Via Duinkerken kwam hij terecht in Engeland, waar hij zich aansloot bij de Prinses Irene Brigade. In 1944 deed hij mee aan de Slag om Arnhem, die een einde aan de oorlog had moeten maken.

In zijn boek schrijft Teeven er niet over. ,,Ik weet er te weinig van’’, verontschuldigt hij zich. ,,Dat is een beetje mijn handicap: ik weet niet zo veel van mijn vader.’’

Heeft u hem er nooit naar gevraagd?
,,Jawel, maar dan zei hij niks. Mijn moeder wilde niet dat erover werd verteld, want over dat soort dingen schep je niet op. Die doe je gewoon.’’

Zijn moeder werkte als huishoudelijke hulp, zijn vader was meubelmaker en stapte later over naar drukkerij Joh. Enschedé, waar hij het schopte tot chef controle bankbiljetten. Een selfmade man. Na de oorlog was hij aanhanger van de communistische CPN, in de loop van de jaren bekeerde hij zich tot de VVD van Hans Wiegel. ,,Mijn moeder niet’’, zegt Teeven lachend. ,,Die heeft haar hele leven op de Partij van de Arbeid gestemd.’’

Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark Rutte

Hoe was het om op te groeien in het Rozenprieel?
,,Een rauwe wijk, een echte volksbuurt. Het was een wijk waar de eerste gastarbeiders van Haarlem zich vestigden. Op straat was het knokken met vriendjes. Later ging ik op rugby. Daar leer je goed van incasseren.’’

U schrijft dat u op de havo bekendstond als een stille willie.
,,Diep in mijn hart ben ik nog steeds verlegen. Ik heb het nooit zo geweldig gevonden om aandacht te krijgen. Het kostte me veel energie, zelfs als ik in een zaaltje in Tubbergen aan vijftien VVD’ers die dat toch al vonden, moest vertellen waarom de VVD de beste is. Lof vind ik ook ingewikkeld. Als ik kritiek krijg komt de knokker in me naar boven, daar ga ik op af, desnoods met een mes tussen mijn tanden. Dan sta ik in de eerste rij van de scrum: kom maar op.’’

Zijn vader overleed in 1989 aan een longembolie, toen Teeven nog geen 31 jaar was. Zijn moeder was een jaar later aan de beurt. ,,Dat maken meer mensen mee, dat weet ik wel, maar het hakte er toch behoorlijk in’’, zegt hij. ,,Vader en moeder dood, geen broers of zussen en twee jonge kinderen. Ik heb ze in die tijd tekortgedaan, denk ik. Kelly en Cindy waren vier en twee en ik ging maar door. In de avonduren studeerde ik rechten. Een paar dagen nadat ik klaar was, overleed mijn moeder.’’

Spontaan: ,,Ik heb tot op de dag van vandaag een goede verstandhouding met Mark Rutte. Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark. Een fascinerende vent. Hoe hij mensen meekrijgt. Ik heb daar altijd met plezier en bewondering naar gekeken.

De man deugt en dat is waar het uiteindelijk toch om draait . Hij is niet ijdel en heeft een ontzettend groot incasseringsvermogen. Bij hem dacht ik: nu praat ik met iemand die iets kan wat ik zelf helemaal niet kan. Iemand tegen wie ik opkijk.’’

Waarom wilde u de politiek in?
,,Niet om lekker zichtbaar te zijn. Ik wilde iets doen voor nabestaanden en slachtoffers van criminaliteit. Heel simpel. Een veiliger Nederland. Als officier van justitie liep ik tegen de grenzen van de wet aan. En als je de wet wilt veranderen, is daar maar één plek voor: de politiek.’’

Heeft u ’s nachts weleens ergens wakker van gelegen?
Een lange stilte.

Van de Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov wellicht, de man die in 2013 ten onrechte in een uitzetcentrum zat en zelfmoord pleegde?
,,Nee, daar lag ik niet wakker van. Persoonlijk had ik niets fout gedaan.’’

Er was iemand doodgegaan door overheidsfalen.
,,Door dubbel overheidsfalen, want hij had én niet in die cel mogen zitten én er werd niet goed op hem gelet toen bleek dat hij zwaar depressief was. Dus als je zegt: wat is nou een aftreedwaardige zaak, dan was dit er een. Ik zal ook niet ontkennen dat ik zelf ter discussie heb gesteld of ik moest gaan. Of dat niet het moment was om te zeggen: ik voer een debat met de Kamer en treed na afloop af.’’

Dat heeft u Rutte destijds voorgesteld?
,,Jazeker. Het was geen persoonlijke schuld, maar ik was wel politiek verantwoordelijk. Je moet aftreden om iets serieus en dit was iets serieus. Ik heb Mark gevraagd: ‘Moet ik weg?’ Hij zei: ‘Ik vind dat je je moet verdedigen en als je het vertrouwen van de Kamer houdt, kun je blijven’.’’

Maar wakker lag u er niet van?
,,Nee, dat niet. Wakker lag ik nadat ik op het departement had gepraat met de moeder van de vermoorde Nicky Verstappen. Dat ging over de vraag of de Wet grootschalig dna-onderzoek er moest komen. Mogelijk wordt die moord opgelost omdat Opstelten en ik die wet met stoom en kokend water door de Kamer hebben gehaald.’’

U bent lange tijd bewaakt.
,,Een keer of vijf in mijn loopbaan.’’

Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden

Over wakker liggen gesproken.
,,Het is een van de redenen waarom ik niet meer terug wil in de politiek. Over mijzelf maak ik me niet veel zorgen, maar mijn kinderen moesten jarenlang met bewaking naar school. Het offer is te groot.’’

Heeft u nog vertrouwen in de mensheid?
,,Ach, ik kan goed het zonnetje zien. Ik ben geen somber mens, zelfs niet toen ik aftrad. Je moet ook de leuke kanten pakken.’’

Uw vader heeft zijn eigen leven vormgegeven.
,,Dat heb ik ook geprobeerd. Ik ben toch redelijk ver gekomen met mijn havo. Zeven jaar heb ik erover gedaan. Niet bovenmatig intelligent, dacht ik.’’

Heeft u een hekel aan mensen die u vertellen wat u moet doen, terwijl het ze zelf allemaal is komen aanwaaien?
,,Hoe zal ik het eens zeggen. Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden. Ik ben vaak teamleider geweest en dat ging me altijd redelijk goed af. Maar naar boven? Als het niet om argumenten gaat, maar puur om macht...’’

Heeft u ooit een eerlijke kans gehad om minister van Justitie te worden?
,,Dat moet je aan Mark Rutte vragen.’’

Ik vraag het aan u.
,,Ik kan me nog wel herinneren dat ik op een dag in De Telegraaf las dat Ard van der Steur klaar was om Ivo Opstelten op te volgen. Zo’n artikel staat niet zomaar in de krant.’’

Was u wel chic genoeg om minister te worden?
,,Er zijn toch ook minder chique ministers?’’

Op Justitie? Als ze niet lid zijn geweest van Minerva, zijn ze het wel van Vindicat of het VU-corps Lanx.
,,Ja, nee, op Justitie is het ingewikkeld. Justitie is een beetje... Ik weet het niet.’’

Misschien durfden ze het met u niet aan?
,,Dat zou kunnen. Misschien was het mijn karakter.’’

U stond in 2010 voor de VVD op plek drie en kreeg meer dan 63.000 stemmen.
,,Op zich is dat een plek om minister mee te worden, ja. Dat had ik zelf ook wel een beetje in gedachten. Dan kun je zeggen: dan maar niks. Of je zegt: staatssecretaris is ook mooi.’’

Dan hoort u het stemmetje van uw vader: niet ijdel zijn, Fred?
,,Ik dacht: laat ik eerst eens bewijzen dat ik het kan, het zal moeilijk genoeg zijn. Voor mij was het toch wel heel ver: vanuit het Rozenprieel staatssecretaris worden.’’

https://www.ad.nl/binnenl(...)ijn-vinden~a7724d04/

Wat een stuk stront is dit zeg om te

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 15:05 schreef dvdfreak het volgende:
[ afbeelding ]

FIETSEN IS GEEN SPORT

Oh die griezel Thijs Zonnekneus is er ook weer

edit: verkeerde topic

quote:

Op vrijdag 22 mei 2020 22:39 schreef Van_Poppel het volgende:
Jan Nagel is geboren in de jaren '30

80 en dan nog een keer willens en wetens in een wespennest terecht komen... Je moet er maar zin aan hebben...

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 14:34 schreef ikweethetookniet het volgende:

[..]

‘Eerherstel zal ik niet krijgen’, maar een beetje begrip zou Fred Teeven wel fijn vinden
[..]



Van bonnetjesman tot busjesman. Nadat Teeven in 2015 als staatssecretaris van Justitie met veel lawaai was gestruikeld over een omstreden deal die hij in de jaren 90 als officier van justitie had gesloten met crimineel Cees H., zagen we hem in 2017 opeens terug als buschauffeur. Hij rijdt nog steeds een dag in de week. ,,De mensen denken van alles’’, verzucht hij.

Dat Fred Teeven een trucje heeft uitgehaald om weer populair te worden?
,,Een trucje? Een gouden truc! Maar dat was het niet. Echt niet. Waarom zou ik? Ik wil niet terug in de politiek. Ik zat hier gewoon ’s ochtends aan de keukentafel en zei tegen mijn vrouw: ‘Ik ben nu wel klaar met de tuin’. Ben ik naar een jongen gegaan die ik nog kende van de padvinderij, van de verkenners. Die heeft een rijschool in Haarlem en daar heb ik m’n code 95 gehaald, die je nodig hebt om een bus te mogen rijden.’’

Terug naar af?
,,Dat moet toch kunnen? Toen mijn vader met pensioen ging, is hij ook weer meubeltjes gaan rondbrengen in Haarlem. Wat daar de lol van was, snapte ik pas toen ik zelf op de bus zat.’’

Niet blijven hangen aan status?
,,Nee, maar het is wel heftig. Soms zie je mensen meewarig lachen: zie hem nou zitten met zijn grote bek.’’

Of ze vragen om een bonnetje?
,,Daar moet je even doorheen. Het is minder geworden. Nu maken ze selfies. Honderden selfies. Dat had ik nooit verwacht.’’

Teeven heeft een boek over zichzelf geschreven: Meer dan boeven vangen; kroniek van een crimefighter. Hij wilde weleens vertellen hoe hij tegen de dingen aankijkt: zijn werk als officier van justitie bij de afdeling zware criminaliteit in Amsterdam en zijn tumultueuze komst naar de Haagse politiek, eerst als lijsttrekker van Leefbaar Nederland en later als Kamerlid en staatssecretaris van Justitie voor de VVD.

U beklaagt zich over het verkeerde beeld dat wij van u zouden hebben.
,,Ik beklaag mij niet, ik constateer alleen.’’

Wat voor beeld hebben wij dan van u?
Na een lange stilte: ,,Dat is me een te algemene vraag.’’

Dat van de crimefighter?
,,Ik lees steeds terug: de zelfbenoemde crimefighter Fred Teeven. Hoezo? Dat woord heb ik zelf nooit in de mond genomen. Maar ik moet wel zeggen: het beeld van rouwdouwer gebruik ik ook om verder te komen. Ik ben het gaan cultiveren. Mensen onderschatten me soms: die jongen uit het Rozenprieel, een volksbuurt in Haarlem, die kunnen we hebben.’’

In zijn boek verwijst Teeven uitgebreid naar de getuigenis van zijn oude baas, wijlen hoofdofficier van justitie Hans Vrakking, voor de commissie van Marten Oosting. Die deed in 2015 onderzoek naar de deal die Teeven in 1998 als officier van justitie sloot met Cees H., een van de kompanen van Johan V., alias De Hakkelaar.

Cees H. mocht in 1998 ruim 4,7 miljoen gulden van zijn criminele vermogen houden in ruil voor informatie waarvan de inhoud nooit openbaar is gemaakt. Ruim vijftien jaar later kon minister Ivo Opstelten van Justitie het bonnetje van de deal niet terugvinden en hield hij bovendien de Kamer een verkeerd, veel lager bedrag voor. Toen het bonnetje later alsnog werd gevonden was het exit Opstelten en in zijn slipstream Teeven zelf, die inmiddels was opgeklommen tot staatssecretaris van Justitie.

Teeven citeert in Meer dan boeven vangen de commissie-Oosting: ‘Hij (Vrakking) merkte op dat de situatie voor Teeven tussen 1995 en 1997 zeer heftig was. Criminelen hadden in de gaten dat het voorbij was met het softe gedoe en sloegen terug naar Justitie. Meerdere officieren werden bedreigd. Er waren serieuze geluiden dat criminelen van plan waren om Teeven te ontvoeren; ze zouden zelfs al een gevangenisje voor hem gebouwd hebben in een oude loods.’ En: ‘De heer Vrakking geeft aan dat de inlichtingen (van H.) bleken te kloppen en zeer gedetailleerd waren. In dat geval voelt men zich als Openbaar Ministerie verplicht om iets terug te doen.’

Mysterie opgelost: Cees H. mocht zijn criminele miljoenen houden, omdat met zijn informatie is voorkomen dat u en anderen iets is aangedaan.
,,Wat Cees heeft gezegd, daar zeg ik dus niks over. Over deals moet je je mond houden, omdat ze te gevoelig zijn.’’

Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan

U schrijft toch niet voor niets op wat Vrakking daarover zegt.
,,Ik citeer gewoon de commissie-Oosting.’’

Dus die moet ik dan ook maar citeren.
,,Misschien is dat wel mijn bedoeling.’’

In de Volkskrant is Vrakking in 2015 al eens over dat gevangenisje begonnen.
,,In 1996 is het ook aan de orde geweest, tijdens het proces tegen Johan V. Toen is er openlijk gesproken over ontvoering van mij en mijn kinderen. Maar de letterlijke citaten van de commissie-Oosting heb ik nooit ergens teruggelezen.’’

Vreemd eigenlijk.
,,Onbegrijpelijk.’’

U schrijft dat u H. strafvermindering hebt geboden.
,,Ik schrijf dat ik dat had kortgesloten met de hoofdofficier van justitie en het College van procureurs-generaal. Toen zei de minister dat het niet mocht. Dan moet je terugonderhandelen en wordt het geld. Dat was het ingewikkelde.’’

Maar hij heeft wel geleverd.
,,Dat zegt Vrakking. Ik zeg er niks over.’’

Oosting stelde dat de deal niet deugde. U beschuldigt hem van karaktermoord.
,,Ik beschuldig hem nergens van, maar zo heb ik het wel gevoeld. Hij had een half verhaal. Dat kwam natuurlijk ook doordat ik weigerde iets te zeggen, maar ik vind dat je moet oppassen met conclusies als je de feiten niet allemaal kent.’’

Bent u op zoek naar eerherstel?
,,Dat zal ik toch niet krijgen. Een beetje begrip zou al fijn zijn. Tussen mijn kennismaking met Cees H. en mijn aftreden zit 22 jaar. Dat heeft me altijd verbaasd.’’

In Meer dan boeven vangen suggereert u dat u pootje bent gelicht door advocaten.
,,Er zijn mensen die dat tegen me hebben gezegd. Meer dan één.’’

Uit wraak voor de bezuinigingen die u doorvoerde op de sociale advocatuur.
,,Dat is wat mij is verteld. Maar ik weet het niet zeker en ik kan er geen namen op plakken. Ik kan het niet hardmaken.’’

Na uw aftreden zei u: ‘Er was niets mis met de deal met Cees H. Ik deed het voor volk en vaderland.’
,,Ja, dat was superonhandig.’’

Dat was een provocatie.
,,Ik had de lading van die opmerking niet helemaal scherp.’’

Heeft u er een talent voor uzelf telkens in de nesten te werken?
,,Nou, kijk, nee, ik ben handig genoeg om problemen te ontwijken. Maar ik heb er dan zo de ziekte in... Ik heb er een talent voor om me te verzetten tegen dingen die zo gaan omdat ze altijd zo zijn gegaan.’’

Hij woont tegenwoordig met Yvonne, zijn derde levenspartner, in een bescheiden huisje aan een provinciale weg in de Bollenstreek. Mooi verhaal: tijdens zijn eerste huwelijk had hij een korte affaire met haar. Op de dag dat zijn vader overleed, maakte hij er abrupt een einde aan en verloren ze elkaar uit het oog. 23 jaar later vroeg Opstelten of Teeven hem wilde vervangen op een congres voor gemeenteambtenaren en stond Yvonne na afloop voor zijn neus. ‘Ken je me nog?’ Teeven, droogjes: ,,Dat zijn ook dingen die gebeuren.’’

Dit vind ik met voorsprong de mooiste zin uit uw boek: ‘Ik ondertekende mijn ontslagbrief aan de koning en at een broodje.’
,,Van mijn vader heb ik geleerd niet ijdel te zijn. Daar krijg je alleen maar last van. Hij had geen hoge opleiding, maar hij had wel mensenkennis. Hij was streetwise. Hij had twee wereldoorlogen meegemaakt.’’

In 1940 vocht zijn vader, dertig jaar oud, op de Grebbeberg tegen de Duitsers. Artillerie, de paardentractie. Via Duinkerken kwam hij terecht in Engeland, waar hij zich aansloot bij de Prinses Irene Brigade. In 1944 deed hij mee aan de Slag om Arnhem, die een einde aan de oorlog had moeten maken.

In zijn boek schrijft Teeven er niet over. ,,Ik weet er te weinig van’’, verontschuldigt hij zich. ,,Dat is een beetje mijn handicap: ik weet niet zo veel van mijn vader.’’

Heeft u hem er nooit naar gevraagd?
,,Jawel, maar dan zei hij niks. Mijn moeder wilde niet dat erover werd verteld, want over dat soort dingen schep je niet op. Die doe je gewoon.’’

Zijn moeder werkte als huishoudelijke hulp, zijn vader was meubelmaker en stapte later over naar drukkerij Joh. Enschedé, waar hij het schopte tot chef controle bankbiljetten. Een selfmade man. Na de oorlog was hij aanhanger van de communistische CPN, in de loop van de jaren bekeerde hij zich tot de VVD van Hans Wiegel. ,,Mijn moeder niet’’, zegt Teeven lachend. ,,Die heeft haar hele leven op de Partij van de Arbeid gestemd.’’

Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark Rutte

Hoe was het om op te groeien in het Rozenprieel?
,,Een rauwe wijk, een echte volksbuurt. Het was een wijk waar de eerste gastarbeiders van Haarlem zich vestigden. Op straat was het knokken met vriendjes. Later ging ik op rugby. Daar leer je goed van incasseren.’’

U schrijft dat u op de havo bekendstond als een stille willie.
,,Diep in mijn hart ben ik nog steeds verlegen. Ik heb het nooit zo geweldig gevonden om aandacht te krijgen. Het kostte me veel energie, zelfs als ik in een zaaltje in Tubbergen aan vijftien VVD’ers die dat toch al vonden, moest vertellen waarom de VVD de beste is. Lof vind ik ook ingewikkeld. Als ik kritiek krijg komt de knokker in me naar boven, daar ga ik op af, desnoods met een mes tussen mijn tanden. Dan sta ik in de eerste rij van de scrum: kom maar op.’’

Zijn vader overleed in 1989 aan een longembolie, toen Teeven nog geen 31 jaar was. Zijn moeder was een jaar later aan de beurt. ,,Dat maken meer mensen mee, dat weet ik wel, maar het hakte er toch behoorlijk in’’, zegt hij. ,,Vader en moeder dood, geen broers of zussen en twee jonge kinderen. Ik heb ze in die tijd tekortgedaan, denk ik. Kelly en Cindy waren vier en twee en ik ging maar door. In de avonduren studeerde ik rechten. Een paar dagen nadat ik klaar was, overleed mijn moeder.’’

Spontaan: ,,Ik heb tot op de dag van vandaag een goede verstandhouding met Mark Rutte. Buiten mijn vader zijn er twee mensen in mijn leven aan wie ik veel heb gehad: Hans Vrakking en Mark. Een fascinerende vent. Hoe hij mensen meekrijgt. Ik heb daar altijd met plezier en bewondering naar gekeken.

De man deugt en dat is waar het uiteindelijk toch om draait . Hij is niet ijdel en heeft een ontzettend groot incasseringsvermogen. Bij hem dacht ik: nu praat ik met iemand die iets kan wat ik zelf helemaal niet kan. Iemand tegen wie ik opkijk.’’

Waarom wilde u de politiek in?
,,Niet om lekker zichtbaar te zijn. Ik wilde iets doen voor nabestaanden en slachtoffers van criminaliteit. Heel simpel. Een veiliger Nederland. Als officier van justitie liep ik tegen de grenzen van de wet aan. En als je de wet wilt veranderen, is daar maar één plek voor: de politiek.’’

Heeft u ’s nachts weleens ergens wakker van gelegen?
Een lange stilte.

Van de Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov wellicht, de man die in 2013 ten onrechte in een uitzetcentrum zat en zelfmoord pleegde?
,,Nee, daar lag ik niet wakker van. Persoonlijk had ik niets fout gedaan.’’

Er was iemand doodgegaan door overheidsfalen.
,,Door dubbel overheidsfalen, want hij had én niet in die cel mogen zitten én er werd niet goed op hem gelet toen bleek dat hij zwaar depressief was. Dus als je zegt: wat is nou een aftreedwaardige zaak, dan was dit er een. Ik zal ook niet ontkennen dat ik zelf ter discussie heb gesteld of ik moest gaan. Of dat niet het moment was om te zeggen: ik voer een debat met de Kamer en treed na afloop af.’’

Dat heeft u Rutte destijds voorgesteld?
,,Jazeker. Het was geen persoonlijke schuld, maar ik was wel politiek verantwoordelijk. Je moet aftreden om iets serieus en dit was iets serieus. Ik heb Mark gevraagd: ‘Moet ik weg?’ Hij zei: ‘Ik vind dat je je moet verdedigen en als je het vertrouwen van de Kamer houdt, kun je blijven’.’’

Maar wakker lag u er niet van?
,,Nee, dat niet. Wakker lag ik nadat ik op het departement had gepraat met de moeder van de vermoorde Nicky Verstappen. Dat ging over de vraag of de Wet grootschalig dna-onderzoek er moest komen. Mogelijk wordt die moord opgelost omdat Opstelten en ik die wet met stoom en kokend water door de Kamer hebben gehaald.’’

U bent lange tijd bewaakt.
,,Een keer of vijf in mijn loopbaan.’’

Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden

Over wakker liggen gesproken.
,,Het is een van de redenen waarom ik niet meer terug wil in de politiek. Over mijzelf maak ik me niet veel zorgen, maar mijn kinderen moesten jarenlang met bewaking naar school. Het offer is te groot.’’

Heeft u nog vertrouwen in de mensheid?
,,Ach, ik kan goed het zonnetje zien. Ik ben geen somber mens, zelfs niet toen ik aftrad. Je moet ook de leuke kanten pakken.’’

Uw vader heeft zijn eigen leven vormgegeven.
,,Dat heb ik ook geprobeerd. Ik ben toch redelijk ver gekomen met mijn havo. Zeven jaar heb ik erover gedaan. Niet bovenmatig intelligent, dacht ik.’’

Heeft u een hekel aan mensen die u vertellen wat u moet doen, terwijl het ze zelf allemaal is komen aanwaaien?
,,Hoe zal ik het eens zeggen. Ik heb nooit zoveel moeite gehad met het uitoefenen van hiërarchie naar beneden. Ik ben vaak teamleider geweest en dat ging me altijd redelijk goed af. Maar naar boven? Als het niet om argumenten gaat, maar puur om macht...’’

Heeft u ooit een eerlijke kans gehad om minister van Justitie te worden?
,,Dat moet je aan Mark Rutte vragen.’’

Ik vraag het aan u.
,,Ik kan me nog wel herinneren dat ik op een dag in De Telegraaf las dat Ard van der Steur klaar was om Ivo Opstelten op te volgen. Zo’n artikel staat niet zomaar in de krant.’’

Was u wel chic genoeg om minister te worden?
,,Er zijn toch ook minder chique ministers?’’

Op Justitie? Als ze niet lid zijn geweest van Minerva, zijn ze het wel van Vindicat of het VU-corps Lanx.
,,Ja, nee, op Justitie is het ingewikkeld. Justitie is een beetje... Ik weet het niet.’’

Misschien durfden ze het met u niet aan?
,,Dat zou kunnen. Misschien was het mijn karakter.’’

U stond in 2010 voor de VVD op plek drie en kreeg meer dan 63.000 stemmen.
,,Op zich is dat een plek om minister mee te worden, ja. Dat had ik zelf ook wel een beetje in gedachten. Dan kun je zeggen: dan maar niks. Of je zegt: staatssecretaris is ook mooi.’’

Dan hoort u het stemmetje van uw vader: niet ijdel zijn, Fred?
,,Ik dacht: laat ik eerst eens bewijzen dat ik het kan, het zal moeilijk genoeg zijn. Voor mij was het toch wel heel ver: vanuit het Rozenprieel staatssecretaris worden.’’

https://www.ad.nl/binnenl(...)ijn-vinden~a7724d04/

Wat een stuk stront is dit zeg om te

Leuk interview.

Sunfield

Paul 'fietsenhok' DeplaGOD.

Fietsenhokburgemeester Depla

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 22:08 schreef Van_Poppel het volgende:
Fietsenhokburgemeester Depla

Wat betekent dat?

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 22:09 schreef monkyyy het volgende:

[..]

Wat betekent dat?

https://www.trouw.nl/nieu(...)itieke-rel~b9b3a652/

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 22:09 schreef monkyyy het volgende:

[..]

Wat betekent dat?

https://www.trouw.nl/nieu(...)itieke-rel~b9b3a652/

quote:

Op zaterdag 23 mei 2020 22:10 schreef Van_Poppel het volgende:

[..]

https://www.trouw.nl/nieu(...)itieke-rel~b9b3a652/

Lul