R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als jij het zo beschrijft; liegen zonder reden, jou af zitten kraken op dingen (wat ik lees is dat gewoon afkraken, jij kan het zien als 'prinses op de erwt' maar er zijn miljoenen andere manieren om zoiets tegen iemand te zeggen), klinkt het voor mij wel degelijk als lichtelijk abusive.quote:Op maandag 8 maart 2021 11:41 schreef Mishu het volgende:
Tja ik twijfel dus zelf ook steeds of het echt abusive was of gewoon onhandigheid. Dus ik twijfel zelf ook of het nou echt zo erg en grensoverschreidend was dat het leek.
Misschien heb ik hem wel gewoon in een shitty periode van zijn leven getroffen.
Maar alleen jij kan dat bepalen. Als het voor jou zo voelt, dan is het zo.
En over die nieuwe vriendin, je denkt dat het zo is, maar jij kan het alleen van de buitenkant zien. Net zoals mensen destijds bij jullie relatie misschien? Ik geloof er niet zo in dat zulke personen die jij omschrijft zomaar ineens veranderen en dan een ander wel beter gaan behandelen. Misschien in de beginperiode nog, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Of misschien pikt die nieuwe vriendin van hem gewoon meer en waait ze lekker met al zijn buien mee en geeft ze niet zoveel om leugens?
Het is toch geen onzin?quote:
Haha, sommigen hier op FOK! weten wel het een en ander d.m.v. posts af van dit hele kutverhaal van mij.
Maar ik ga hier toch posten omdat ik het er op het moment weer heel zwaar mee heb.
Ik dacht er laatst nog aan, raar dat iemand die je maar kort hebt gekend eigenlijk meer impact kan hebben op je dan bijv. iemand met wie je lang samen bent geweest. Het ligt echt puur aan het gevoel dat je voor iemand hebt. Zo heb ik een relatie van 6 jaar achter de rug, op een nare manier uit elkaar gegaan, maar er zat ook niet meer in. Het is heel jammer, ik mis hem soms nog wel maar ik heb het geaccepteerd.
De persoon die ik vervolgens tegen kwam, was ik echt belachelijk gek op. 1,5 jaar on and off contact gehad. Maar werkte niet. Geen zin om dat hele verhaal hier weer neer te typen. Het komt erop neer dat ik gebruikt ben en dat hij gewoon niet het fatsoen in zich had om dit niet te doen.
Ondanks alles wat er gebeurd is mis ik hem elke dag. Ik wil niet meer aan hem denken, ik wil niet meer naar hem verlangen, omdat ik weet wat hij gedaan heeft en ik schaam me dood voor het gegeven dat ik dus wel aan hem denk, ook op positieve manieren. Ik durf dit ook met niemand te delen. Mensen zouden me voor gek verklaren.
Ik weet niet hoe lang dit nog gaat duren. Ik ben er eigenlijk helemaal klaar mee. Ik wil van dat gevoel af, maar ik weet niet hoe. Ik loop hier nu al 2 jaar mee. Ik wil mezelf (op dat gebied dan he
Ik sluit mezelf steeds meer af van alles en iedereen omdat ik me niet meer wil openstellen. Ik heb het wel geprobeerd, heb tussendoor in de tijd dat het dan weer 'over' was tussen ons wel andere dates gehad wat altijd eindigde in naar huis gaan en janken op de terugweg omdat ik ook diep van binnen wel weet dat ik hem gewoon mis en dat een ander dat niet gaat opvullen. Dus ik ben ook gestopt met daten daarna. En ik heb er ook geen behoefte meer aan.
Gister nog in het bos staan janken met mijn zusje omdat we het erover hadden. Ik schaam mij er gewoon voor omdat ik denk, zet je er nou eens overheen, kan jij niet gewoon accepteren dat hij niet hetzelfde voelde en dat hij je gewoon uitgelachen en gebruikt heeft al die tijd. Het lukt me niet. Het is alsof, wat hij ook doet, ik hem altijd zal blijven vergeven.
Ik schaam mij dood voor het feit dat ik dus nog steeds gevoelens heb voor iemand die mij misbruikt heeft op manieren die je niet voor mogelijk houdt.
En ik wil best rationeel nadenken, en ik kan best rationeel nadenken dat ik dit nooit weer ga doen en nooit weer contact met hem zoek, want dan ga ik eraan. Hij zal ook zeker geen contact met mij zoeken, want ik denk dat hij zo om de maand wel weer een ander in bed heeft liggen.
Ik vraag me serieus af wat er mis is met mij.
Wanneer stopt deze onzin een keer.
Tijd heelt.
Ja dat laatste, zoiets denk ik dus. Dat zij het gewoon beter kan handelen.quote:
[..]
Als jij het zo beschrijft; liegen zonder reden, jou af zitten kraken op dingen (wat ik lees is dat gewoon afkraken, jij kan het zien als 'prinses op de erwt' maar er zijn miljoenen andere manieren om zoiets tegen iemand te zeggen), klinkt het voor mij wel degelijk als lichtelijk abusive.
Maar alleen jij kan dat bepalen. Als het voor jou zo voelt, dan is het zo.
En over die nieuwe vriendin, je denkt dat het zo is, maar jij kan het alleen van de buitenkant zien. Net zoals mensen destijds bij jullie relatie misschien? Ik geloof er niet zo in dat zulke personen die jij omschrijft zomaar ineens veranderen en dan een ander wel beter gaan behandelen. Misschien in de beginperiode nog, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Of misschien pikt die nieuwe vriendin van hem gewoon meer en waait ze lekker met al zijn buien mee en geeft ze niet zoveel om leugens?
of er niet tegen in durft te gaan... en net als jij vastklampt aan dat droombeeld van in het begin.quote:
[..]
Ja dat laatste, zoiets denk ik dus. Dat zij het gewoon beter kan handelen.
en misschien is het nu wel anders... ik geloof er niet zo in.. maar het kan natuurlijk in theorie wel.
lekker laten gaan.. voel je rot.. ga daten...
het is ook niet de tijd om ineens vrijgezel te zijn.. zonder noemenswaardige afleiding om je heen.
dat maakt het niet makkelijker...
maar echt.. let it go.
300 excuses om te liegen of iemand af te kraken... maakt niet dat het ineens wel een goed verhaal is.
Ook al heb ik nog niet een geschikt nieuw iemand gevonden. Ik zat wel net te denken dat ik blij ben dat ik geen kinderen heb gekregen met iemand die continue loze beloftes maakt ('Ik bel je' etc.). Want stel je eens voor hoe dat voor een kind is als zijn vader hem keer op keer teleurstelt en zo'n kind leert dat mensen niet te vertrouwen zijn.
Inderdaad. Probeer het positief te zien.quote:
Ook al heb ik nog niet een geschikt nieuw iemand gevonden. Ik zat wel net te denken dat ik blij ben dat ik geen kinderen heb gekregen met iemand die continue loze beloftes maakt ('Ik bel je' etc.). Want stel je eens voor hoe dat voor een kind is als zijn vader hem keer op keer teleurstelt en zo'n kind leert dat mensen niet te vertrouwen zijn.
Stel dat je wel samen kinderen had, dan kwam je nooit van hem af. Dan is het nog moeilijker om verder te gaan.
Deze ellende is je bespaard gebleven.
Wie dit leest is een lezer van dit
Ik ga morgen mijn relatie verbreken, omdat de relatie enorm toxic is. Ik hoop dat ik hem niet weer ga missen en terug wil. Mijn hart doet pijn, maar mijn mentale gesteldheid gaat eraan onderdoor.
Ik ben wel nog verliefd op hem, maar hij is een beetje een foute man, dus niet gezond. In combinatie met dat ik ook nog niet echt een ultrastabiel persoon ben, met een verleden.. is het noodzakelijk dat ik het uitmaak. Maar het doet zo’n pijn.
Ik ben wel nog verliefd op hem, maar hij is een beetje een foute man, dus niet gezond. In combinatie met dat ik ook nog niet echt een ultrastabiel persoon ben, met een verleden.. is het noodzakelijk dat ik het uitmaak. Maar het doet zo’n pijn.
Ook hier is het vooralsnog uit met m’n ex, ik heb het compleet verneukt,maar ik mis dr iedere minuut en t schuldgevoel vreet aan me
We hebben goed contact maar door een drama bij dr ouders ben ik bang dat dit niet te herstellen valt
Ik voel me vooral verdrietig om haar zo verdrietig te zien
Hopen dat de tijd alle wonden heelt ,en ergens stiekem hopen dat het goedkomt
We hebben goed contact maar door een drama bij dr ouders ben ik bang dat dit niet te herstellen valt
Ik voel me vooral verdrietig om haar zo verdrietig te zien
Hopen dat de tijd alle wonden heelt ,en ergens stiekem hopen dat het goedkomt
Mag ik even heel hard zijn, daar was dan ook wel bar weinig voor nodig. Er zijn mensen die ondanks meer bij elkaar blijven hoor.quote:
Ook hier is het vooralsnog uit met m’n ex, ik heb het compleet verneukt,maar ik mis dr iedere minuut en t schuldgevoel vreet aan me
We hebben goed contact maar door een drama bij dr ouders ben ik bang dat dit niet te herstellen valt
Ik voel me vooral verdrietig om haar zo verdrietig te zien
Hopen dat de tijd alle wonden heelt ,en ergens stiekem hopen dat het goedkomt
Jij hebt het niet compleet verneukt.
Groeten, mij.
En sterkte. Hou van jou.
Love you popjequote:
[..]
Mag ik even heel hard zijn, daar was dan ook wel bar weinig voor nodig. Er zijn mensen die ondanks meer bij elkaar blijven hoor.
Jij hebt het niet compleet verneukt.
Groeten, mij.
En sterkte. Hou van jou.
Helaas, hier weer een zwak moment. Ik merk dat ik met vlagen zo sterk terugverlang naar mijn ex. Het is een soort vreemde mengeling van gevoelens. Ik verlang terug naar de onbezorgde tijd die we samen hadden. Ik verlang terug naar het gevoel dat hij me gaf, het gevoel dat ik de leukste was op de wereld. Ik verlang terug naar hoe hij als persoon was, echt mijn rots in de branding, iemand naar wie ik opkeek, iemand met een goed hart. En ergens zijn er ook meer duistere gevoelens, het gevoel dat hij nu samen met een ander is en ik hem voor altijd kwijt ben. En dat doet pijn, het geeft echt een rotgevoel. Zeker niet elke dag maar wel vaak genoeg om er van af te willen.
Hij gaat trouwen over een maand en dat maakt het nog rotter allemaal. Ik zou hem op willen bellen en willen zeggen dat ik een fout heb gemaakt. Maar ik wil zijn leven niet overhoop halen. En diep van binnen vind ik ook dat ik het niet kan maken tegenover zijn vriendin en zijn kind. Ik blijf er maar tegenaan hikken. Het voelt als een tikkende klok, alsof ik nu actie moet ondernemen. Maar ik denk niet dat hij de gevoelens beantwoord, want hij is duidelijk verder gegaan. Ik zal vast nog wel eens door zijn gedachten spoken maar meer ook niet. Ik heb echt een baalmoment en zit er serieus aan te denken om er professionele hulp bij te zoeken. Ik ben niet obsessief met hem bezig maar wel meer dan mij lief is. De komende maand moet ik op mijn handen blijven zitten om hem niet te appen of bellen.
Hij gaat trouwen over een maand en dat maakt het nog rotter allemaal. Ik zou hem op willen bellen en willen zeggen dat ik een fout heb gemaakt. Maar ik wil zijn leven niet overhoop halen. En diep van binnen vind ik ook dat ik het niet kan maken tegenover zijn vriendin en zijn kind. Ik blijf er maar tegenaan hikken. Het voelt als een tikkende klok, alsof ik nu actie moet ondernemen. Maar ik denk niet dat hij de gevoelens beantwoord, want hij is duidelijk verder gegaan. Ik zal vast nog wel eens door zijn gedachten spoken maar meer ook niet. Ik heb echt een baalmoment en zit er serieus aan te denken om er professionele hulp bij te zoeken. Ik ben niet obsessief met hem bezig maar wel meer dan mij lief is. De komende maand moet ik op mijn handen blijven zitten om hem niet te appen of bellen.
Je spreekt jezelf behoorlijk tegen. Tuurlijk heb je een obsessie met hem, dat lijkt me vrij duidelijk. Zoek hulp inderdaad, maar dat is geen wondermiddel.quote:
Ik ben niet obsessief met hem bezig maar wel meer dan mij lief is. De komende maand moet ik op mijn handen blijven zitten om hem niet te appen of bellen.
Beati pauperes spiritu
Ja, ik heb ook al een eerste stap hierin gezet. Het irritante is dat ik soms maanden niet aan hem denk en dan ineens weer zo met hem bezig ben. Overigens doe ik er nietsmee. Ik zoek geen contact, ga niet zijn Facebook afspeuren of iets dergelijks. Het is meer onbewust, dat ik over hem begin te dromen en ook overdag mijn gedachtes naar hem afdwalen. Die momenten zijn al een stuk minder dan vroeger en duren ook een stuk korter maar het blijft irritant. Het blijft een beetje een zeurende plek. Ik kan het maanden negeren en dan is er ineens weer iets wat me aan hem doet denken, zoals gisteren een vriendin die vertelt dat hij volgende maand gaat trouwen. Ik denk dan terug aan de tijd dat wij verloofd waren en ik zwanger van hem was. Die bruiloft is er nooit gekomen, dat kindje overigens ook niet. En het voelt dan als ik terug denk alsof er zout in een oude wond wordt gewreven net op het moment dat ik dacht het achter me te hebben gelaten.quote:
[..]
Je spreekt jezelf behoorlijk tegen. Tuurlijk heb je een obsessie met hem, dat lijkt me vrij duidelijk. Zoek hulp inderdaad, maar dat is geen wondermiddel.
In jouw geval helpt alleen iets radicaals. No contact, verhuizen, sowieso andere omgeving/mensen etcquote:
[..]
Ja, ik heb ook al een eerste stap hierin gezet. Het irritante is dat ik soms maanden niet aan hem denk en dan ineens weer zo met hem bezig ben. Overigens doe ik er nietsmee. Ik zoek geen contact, ga niet zijn Facebook afspeuren of iets dergelijks. Het is meer onbewust, dat ik over hem begin te dromen en ook overdag mijn gedachtes naar hem afdwalen. Die momenten zijn al een stuk minder dan vroeger en duren ook een stuk korter maar het blijft irritant. Het blijft een beetje een zeurende plek. Ik kan het maanden negeren en dan is er ineens weer iets wat me aan hem doet denken, zoals gisteren een vriendin die vertelt dat hij volgende maand gaat trouwen. Ik denk dan terug aan de tijd dat wij verloofd waren en ik zwanger van hem was. Die bruiloft is er nooit gekomen, dat kindje overigens ook niet. En het voelt dan als ik terug denk alsof er zout in een oude wond wordt gewreven net op het moment dat ik dacht het achter me te hebben gelaten.
Beati pauperes spiritu
Volgensmij mis je vooral het ideaalbeeld wat je van hem en de relatie met hem hebt gecreëerd in je hoofd. De realiteit zal een stuk minder zijn denk ik.quote:
[..]
Ja, ik heb ook al een eerste stap hierin gezet. Het irritante is dat ik soms maanden niet aan hem denk en dan ineens weer zo met hem bezig ben. Overigens doe ik er nietsmee. Ik zoek geen contact, ga niet zijn Facebook afspeuren of iets dergelijks. Het is meer onbewust, dat ik over hem begin te dromen en ook overdag mijn gedachtes naar hem afdwalen. Die momenten zijn al een stuk minder dan vroeger en duren ook een stuk korter maar het blijft irritant. Het blijft een beetje een zeurende plek. Ik kan het maanden negeren en dan is er ineens weer iets wat me aan hem doet denken, zoals gisteren een vriendin die vertelt dat hij volgende maand gaat trouwen. Ik denk dan terug aan de tijd dat wij verloofd waren en ik zwanger van hem was. Die bruiloft is er nooit gekomen, dat kindje overigens ook niet. En het voelt dan als ik terug denk alsof er zout in een oude wond wordt gewreven net op het moment dat ik dacht het achter me te hebben gelaten.
Ik denk ook wel eens terug aan mijn tijd met ex toen het nog goed was. Maar meer met een gevoel van “ja dat was leuk, mooie tijd”. Natuurlijk denk ik ook wel eens iets negatiefs als “ik heb gefaald” (en zeker tov van ons kind) maar terug naar hem en naar hoe het was voor de breuk dat nooit.
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Hoe is het nu?quote:Op donderdag 25 maart 2021 00:07 schreef Medusa666 het volgende:
Ik ga morgen mijn relatie verbreken, omdat de relatie enorm toxic is. Ik hoop dat ik hem niet weer ga missen en terug wil. Mijn hart doet pijn, maar mijn mentale gesteldheid gaat eraan onderdoor.
Ik ben wel nog verliefd op hem, maar hij is een beetje een foute man, dus niet gezond. In combinatie met dat ik ook nog niet echt een ultrastabiel persoon ben, met een verleden.. is het noodzakelijk dat ik het uitmaak. Maar het doet zo’n pijn.
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Je zou het zeggen maar ik ben in de tussenliggende jaren al verhuisd. Ik heb geen contacten meer van toen. Ik woon meer dan 100km verderop en ben nooit meer in dat dorp geweest. Misschien is dat ook wel het probleem. Ik heb het eigenlijk nooit meer met iemand over die tijd, omdat ik niemand meer ken van toen. Met vrienden en familie heb ik het er ook zelden over. Het enige wat nog over is zijn herinneringen. En die maak ik ongetwijfeld mooier in mijn hoofd.quote:
[..]
In jouw geval helpt alleen iets radicaals. No contact, verhuizen, sowieso andere omgeving/mensen etc
Zo zou ik inderdaad ook graag terug willen denken. Aan momenten die leuk waren, maar niet meer dat het veel pijn doet en er ergens nog stille hoop is dat het nog goed kan komen.quote:
[..]
Volgensmij mis je vooral het ideaalbeeld wat je van hem en de relatie met hem hebt gecreëerd in je hoofd. De realiteit zal een stuk minder zijn denk ik.
Ik denk ook wel eens terug aan mijn tijd met ex toen het nog goed was. Maar meer met een gevoel van “ja dat was leuk, mooie tijd”. Natuurlijk denk ik ook wel eens iets negatiefs als “ik heb gefaald” (en zeker tov van ons kind) maar terug naar hem en naar hoe het was voor de breuk dat nooit.
Het gaat boven verwachting stukken beter met mijquote:
Ook veel goed nieuws gehad afgelopen weken met betrekking tot wonen en studie. En mijn poes is bevallen. Misschien dat ik weer een periode of een paar dagen er weer meer mee zit. Het gaat nogal met ups en downs. Maar deze break-up gaat mij beter af dan de eerste, omdat ik nu beter op 'het verdriet' kon voorbereiden denk ik? Het uitmaken ging goed. Hij probeerde mij wel over te halen (zelfs een relatie in het geheim), maar ik bleef gelukkig wel bij mijn beslissing. Dus ben wel gegroeid in mensen loslaten en mijn grenzen aangeven. Uiteindelijk zijn we gewoon wel goed uit elkaar gegaan. En hebben we elkaar nog op social media. Geen kinderachtige blokacties ofzo. Maar vrienden ofzo zijn we ook weer niet. We hebben gelukkig wat dat betreft wel dezelfde instelling.
Nu geen foute mannen meer in je leven toelaten. Hoe oud ben je eigenlijk? Oud genoeg voor een stabiele relatie toch?quote:
[..]
Het gaat boven verwachting stukken beter met mij
Het uitmaken ging goed. Hij probeerde mij wel over te halen (zelfs een relatie in het geheim), maar ik bleef gelukkig wel bij mijn beslissing. Dus ben wel gegroeid in mensen loslaten en mijn grenzen aangeven. Uiteindelijk zijn we gewoon wel goed uit elkaar gegaan. En hebben we elkaar nog op social media. Geen kinderachtige blokacties ofzo. Maar vrienden ofzo zijn we ook weer niet. We hebben gelukkig wat dat betreft wel dezelfde instelling.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik wist niet eens dat hij fout was. Maar ik val er onbewust op. Hij hield wel erg van mij, maar op een ongezonde en controlerende manier.quote:
[..]
Nu geen foute mannen meer in je leven toelaten. Hoe oud ben je eigenlijk? Oud genoeg voor een stabiele relatie toch?
Té lieve mannen vind ik bovendien ook fout en wantrouw hen, omdat die desperate zijn en je niet oprecht nemen voor wie bent.
Ik ben 22. Omdat ik vroeger veel heb meegemaakt, is het voor mij lastiger om een stabiele relatie te onderhouden. Om normale mensen aan te trekken, moet je zelf ook wat normaler in je schoenen staan.
Sinds wanneer zijn te lieve mannen “desperate” en waarom zouden je niet oprecht nemen voor wie je bent?quote:
[..]
Ik wist niet eens dat hij fout was. Maar ik val er onbewust op. Hij hield wel erg van mij, maar op een ongezonde en controlerende manier.
Té lieve mannen vind ik bovendien ook fout en wantrouw hen, omdat die desperate zijn en je niet oprecht nemen voor wie bent.
Ik ben 22. Omdat ik vroeger veel heb meegemaakt, is het voor mij lastiger om een stabiele relatie te onderhouden. Om normale mensen aan te trekken, moet je zelf ook wat normaler in je schoenen staan.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Overal waar té voor staat is niet goedquote:
[..]
Sinds wanneer zijn te lieve mannen “desperate” en waarom zouden je niet oprecht nemen voor wie je bent?
Toch?
Klopt. Maar beter te lief dan te narcistisch, lijkt mij.quote:
[..]
Overal waar té voor staat is niet goed
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Goed dat jullie op een normale manier uit elkaar zijn gegaan. En er samen hetzelfde in staan.quote:
[..]
Ik wist niet eens dat hij fout was. Maar ik val er onbewust op. Hij hield wel erg van mij, maar op een ongezonde en controlerende manier.
Té lieve mannen vind ik bovendien ook fout en wantrouw hen, omdat die desperate zijn en je niet oprecht nemen voor wie bent.
Ik ben 22. Omdat ik vroeger veel heb meegemaakt, is het voor mij lastiger om een stabiele relatie te onderhouden. Om normale mensen aan te trekken, moet je zelf ook wat normaler in je schoenen staan.
Ik ben wel benieuwd wat jij verstaat onder een foute man en onder een té lieve man. Bedoel je met té lief een man die heel graag een relatie wil en het daarom weinig uitmaakt met wie?
|
|
