R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ze worden inderdaad erg wantrouwig .... afschuwelijke ziekte.quote:Op dinsdag 28 april 2020 18:57 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, mijn moeder zelfde verhaal.
En de kans is wel aanwezig dat dit de eerste signalen zijn. Ik kan daarin je zorgen ook niet wegnemen.
Maar ik denk dat je nu nog niet zo gek veel kunt doen. Behalve dus alert blijven. Controleer haar niet openlijk, maar informeer wel naar dingen. Voorzichtig de vinger aan de pols houden. Hoe gaat ze om met doktersafspraken? Zijn de financiën een beetje op orde?
Bij mijn moeder bleek ze in een bepaalde fase vervolgafspraken bij specialisten in het ziekenhuis helemaal ‘kwijt’ te zijn en wij wisten ook van niks. Ze bleek een waslijst aan goede doelen te steunen. Onderhoudsabonnementen te hebben voor onzinnige dingen, etc. Dus toen we dat in de gaten kregen ging ik altijd mee naar afspraken in het ziekenhuis, ik heb gesnoeid (met haar toestemming) in de goede doelen, etc.
Kan niet zeggen dat het makkelijk was, want je probeert ook steeds haar vertrouwen te houden.
Dat is zeker niet voor iedereen met dementie hetzelfde, maar de kans is er zeker.quote:
[..]
Ze worden inderdaad erg wantrouwig .... afschuwelijke ziekte.
The love you take is equal to the love you make.
@kree : als je bv vraagt wat ze gisteren of vorige week heeft gegeten, of dat je broer/zus haar nog gebeld hebben. Wat voor antwoord krijg je dan?
En vind je weleens dingen op rare plekken terug? Balpennen in de bestekbak bv ...
En vind je weleens dingen op rare plekken terug? Balpennen in de bestekbak bv ...
Even kijken ik reageer even in het algemeen op de posts hierboven hoor. Omdat ik alleen een ipad heb nu en gaat lastig met multi quote enzo.. 
En @Lienekien en de rest.
Mjah het gaat allemaal nog niet zo heel ver (denk ik) btw.
Het blijft voor zover ik weet echt bij kleine dingen nog wel en ok ik weet de ergere variant van m’n oma (rip) dus.
Maar nee over het algemeen weet ze alles nog wel als ik eens terug vraag. Nu lopen we de deur ook niet plat bij elkaar ofzo dus de hele dagelijkse dingen weet ik niet.
Maar het is bv wel eens zo dat als ik dan bel of dingen vertel dat ze dan echt gewoon zegt, ja dat heb je nooit verteld of ik krijg er een soort verdraaide vorm van terug.
Terwijl ik zeker weet van jah dat heb ik zeker wel zo verteld enzo. Maarja dan zijn het vaak dingen waarvan ik zelf ook niet meer 100% weet hoe ik het verteld heb enzo. Dus ja dan zou je haast kunnen zeggen ben ik dement. Maar het is vaak zo klein dat ik denk ach, laat gaan weet het ook niet meer zeker. Dus tsja in die zin.. mjah nee dan maak ik me geen zorgen nog.
Het is me ook nog niet opgevallen dat ik als ik bij haar ben dan dingen op rare plekken terug vind.
Maaaar aan de andere kant, heb ik er ook nooit echt onwijs op gelet.
Dus nou ik verwacht dat het nog niet zo ver is allemaal om me echt in de praktijk zorgen te gaan maken ook. maarja het zijn dus juist die kleine dingen en als het al dementie is dus, dan is het echt onwijs totaal in een soort begin stadium.
Maar ok heb het met mijn oma gezien toen al, dat begon vast ook zo. En ok was nog net ff te jong om er toen dus zelf aan te twijfelen. Maar m’n ma en dus ooms en tantes van mij hebben dat toen ook wel gezien.
Het vervelende is het gaat natuurlijk onwijs in stapjes die eerst heel klein zijn maar wel steeds (veel) sneller erger kunnen gaan worden.
Om nu met m’n ma te gaan zitten en het er serieus over te hebben gaat ze zo niet in dank afnemen van me denk ik? Maar dat is juist het verneukeratieve van die hele ziekte dus.
Ik heb het btw wel gezegd toen ik die reserve sleutel naar haar bracht, maar even meer in het algemeen zo van joh je gaat toch niet dement worden enzo
Maar toch iets in me zegt van mwah mss klopt dit niet helemaal, ketting in je zak doen ipv de huissleutel, tja kijk het kan he, wie weet maak ik me wel teveel zorgen nu gelijk. Ik weet het niet.
Daarom mag het topic ook beetje algemeen ook voor iedereen hoor, weet ook niet echt wat ik speciefiek nu zou moeten doen of er wat aan doen al.
Maar inderdaad goed in de gaten houden iig en hopen dat dit met die sleutel gewoon toeval was.
Trouwens thanks voor jullie eerlijkheid? Wow zeg Lienekien dat is ook wel een verhaal?
[ Bericht 6% gewijzigd door kree op 29-04-2020 06:38:03 ]
En @Lienekien en de rest.
Mjah het gaat allemaal nog niet zo heel ver (denk ik) btw.
Het blijft voor zover ik weet echt bij kleine dingen nog wel en ok ik weet de ergere variant van m’n oma (rip) dus.
Maar nee over het algemeen weet ze alles nog wel als ik eens terug vraag. Nu lopen we de deur ook niet plat bij elkaar ofzo dus de hele dagelijkse dingen weet ik niet.
Maar het is bv wel eens zo dat als ik dan bel of dingen vertel dat ze dan echt gewoon zegt, ja dat heb je nooit verteld of ik krijg er een soort verdraaide vorm van terug.
Terwijl ik zeker weet van jah dat heb ik zeker wel zo verteld enzo. Maarja dan zijn het vaak dingen waarvan ik zelf ook niet meer 100% weet hoe ik het verteld heb enzo. Dus ja dan zou je haast kunnen zeggen ben ik dement. Maar het is vaak zo klein dat ik denk ach, laat gaan weet het ook niet meer zeker. Dus tsja in die zin.. mjah nee dan maak ik me geen zorgen nog.
Het is me ook nog niet opgevallen dat ik als ik bij haar ben dan dingen op rare plekken terug vind.
Maaaar aan de andere kant, heb ik er ook nooit echt onwijs op gelet.
Dus nou ik verwacht dat het nog niet zo ver is allemaal om me echt in de praktijk zorgen te gaan maken ook. maarja het zijn dus juist die kleine dingen en als het al dementie is dus, dan is het echt onwijs totaal in een soort begin stadium.
Maar ok heb het met mijn oma gezien toen al, dat begon vast ook zo. En ok was nog net ff te jong om er toen dus zelf aan te twijfelen. Maar m’n ma en dus ooms en tantes van mij hebben dat toen ook wel gezien.
Het vervelende is het gaat natuurlijk onwijs in stapjes die eerst heel klein zijn maar wel steeds (veel) sneller erger kunnen gaan worden.
Om nu met m’n ma te gaan zitten en het er serieus over te hebben gaat ze zo niet in dank afnemen van me denk ik? Maar dat is juist het verneukeratieve van die hele ziekte dus.
Ik heb het btw wel gezegd toen ik die reserve sleutel naar haar bracht, maar even meer in het algemeen zo van joh je gaat toch niet dement worden enzo
Maar toch iets in me zegt van mwah mss klopt dit niet helemaal, ketting in je zak doen ipv de huissleutel, tja kijk het kan he, wie weet maak ik me wel teveel zorgen nu gelijk. Ik weet het niet.
Daarom mag het topic ook beetje algemeen ook voor iedereen hoor, weet ook niet echt wat ik speciefiek nu zou moeten doen of er wat aan doen al.
Maar inderdaad goed in de gaten houden iig en hopen dat dit met die sleutel gewoon toeval was.
Trouwens thanks voor jullie eerlijkheid? Wow zeg Lienekien dat is ook wel een verhaal?
[ Bericht 6% gewijzigd door kree op 29-04-2020 06:38:03 ]
Do what you love, love what you do!
Neuh althans niet voor dat specifiek. Ze is wel geopereerd en nieuwe knie enzo vorige zomer. Maar dat had hier niks mee te maken. Voor zover ik weet gaat ze ook gewoon naar huisarts afspraken en opzich zijn we wel open naar elkaar wat dat aan gaat.quote:
En ok ik controleer haar niet op elke afspraak en of ze gaat etc. Maar voorzover ik weet komt ze die wel na en zie verder ook nog niet echt onwijs erge dingen die verkeerd gaan behalve nu even dat met die sleutels. En dit is niet de eerste keer ook natuurlijk. Maar de vorige keer is wel al een tijd terug dat ze zich buiten sloot terwijl ze de honden aan het uitlaten was. Maar toen heb ik er al helemaal niet verder over gedacht. Maar nu dacht ik van hmmmmms tsja “ het zal toch niet”. Enzo, gewoon twijfel erover. Terecht/onterecht ik weet het niet. Maar het kan nooit kwaad denk ik om het even in de gaten te houden iig een beetje vanaf afstand zo zonder gelijk er een drama van te maken. Want ja... het kan ineens toch wel snel gaan zo zag ik bij m’n oma
Do what you love, love what you do!
Ik vergeet zo vaak mijn sleutel , of ik heb mezelf buitengeslotenquote:Op dinsdag 28 april 2020 02:27 schreef Ffokjs1328 het volgende:
Ik heb geen verstand hiervan maar ik heb de afgelopen maanden 4x de buren moeten bellen omdat ik mijzelf had buiten gesloten.
Misschien helpt praten met je moeder? Misschien heeft zij vaker dit door?
Dat zegt verder niet veel wat mij betreft
Behalve dan dat je weer eens een raampje moet forceren om naar binnen te kunnen
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Hoi Kree,
Ik hou net even pauze van de administratie van mijn schoonvader, die aan beginnende dementie leidt. Dus dit leek me wel een goed onderwerp om even te reageren
Mijn opa is aan (de gevolgen van) Alzheimer overleden en mijn schoonvader staat nu helaas hetzelfde lot te wachten.
In het begin is dementie voor een leek niet te onderscheiden van "gewone" ouderdomsvergeetachtigheid. Wel zie je dat mensen steeds meer vergeetachtig worden en ook steeds vaker even kwijt zijn waar ze zijn, hoe laat het is en wie mensen zijn. Ook dingen die altijd goed gingen (mijn opa kon prima pannnenkoeken bakken) lukken niet meer. Dementie is heel ingrijpend en angstig voor de patient.
Mijn belangrijkste advies: maak en houd vooral via je gevoel contact. Het heeft helemaal geen zin om in discussie te gaan over wie nou wel of niet de sleutels vergeten is of waar ze lagen. Ook rechtstreeks zeggen "volgens mij ben je dement" heeft geen zin. Mensen met dementie zullen het zolang mogelijk voor zichzelf en anderen ontkennen.
Je hoeft niet "serieus" met haar te gaan zitten. Vraag gewoon regelmatig hoe het gaat, laat merken dat je er bent voor haar als het nodig is. En let dan vooral op of de gewone simpele dingen zoals koken, wassen en schoonmaken goed blijven gaan. Als ze daar over begint te twijfelen kun je aanbieden of daar meer hulp voor geregeld moet worden (en dan kom je op een gegeven moment vanzelf wel bij de huisarts uit die eventueel een test kan laten doen). Dus vooral liefde, aandacht en dichtbij blijven.
Dan nog een absolute aanrader: een levenstestament. Niet alleen voor je moeder, maar voor iedereen: zorg dat je er een hebt of laat maken. Zie Google voor meer info. Maar ik heb er nu enorm veel gemak van dat mijn schoonvader ruim van te voren heeft bedacht wat hij wil met zorg, zijn geld en wie er als hij dat zelf niet meer kan de beslissingen voor hem neemt.
Heel veel sterkte en blijf vooral in de buurt & benaderbaar voor je moeder,
Ik hou net even pauze van de administratie van mijn schoonvader, die aan beginnende dementie leidt. Dus dit leek me wel een goed onderwerp om even te reageren
Mijn opa is aan (de gevolgen van) Alzheimer overleden en mijn schoonvader staat nu helaas hetzelfde lot te wachten.
In het begin is dementie voor een leek niet te onderscheiden van "gewone" ouderdomsvergeetachtigheid. Wel zie je dat mensen steeds meer vergeetachtig worden en ook steeds vaker even kwijt zijn waar ze zijn, hoe laat het is en wie mensen zijn. Ook dingen die altijd goed gingen (mijn opa kon prima pannnenkoeken bakken) lukken niet meer. Dementie is heel ingrijpend en angstig voor de patient.
Mijn belangrijkste advies: maak en houd vooral via je gevoel contact. Het heeft helemaal geen zin om in discussie te gaan over wie nou wel of niet de sleutels vergeten is of waar ze lagen. Ook rechtstreeks zeggen "volgens mij ben je dement" heeft geen zin. Mensen met dementie zullen het zolang mogelijk voor zichzelf en anderen ontkennen.
Je hoeft niet "serieus" met haar te gaan zitten. Vraag gewoon regelmatig hoe het gaat, laat merken dat je er bent voor haar als het nodig is. En let dan vooral op of de gewone simpele dingen zoals koken, wassen en schoonmaken goed blijven gaan. Als ze daar over begint te twijfelen kun je aanbieden of daar meer hulp voor geregeld moet worden (en dan kom je op een gegeven moment vanzelf wel bij de huisarts uit die eventueel een test kan laten doen). Dus vooral liefde, aandacht en dichtbij blijven.
Dan nog een absolute aanrader: een levenstestament. Niet alleen voor je moeder, maar voor iedereen: zorg dat je er een hebt of laat maken. Zie Google voor meer info. Maar ik heb er nu enorm veel gemak van dat mijn schoonvader ruim van te voren heeft bedacht wat hij wil met zorg, zijn geld en wie er als hij dat zelf niet meer kan de beslissingen voor hem neemt.
Heel veel sterkte en blijf vooral in de buurt & benaderbaar voor je moeder,
Nou het is dat ik nog niet sliep maar anders had ze de politie gebeld zei zequote:
[..]
Ik vergeet zo vaak mijn sleutel , of ik heb mezelf buitengesloten
Dat zegt verder niet veel wat mij betreft
Behalve dan dat je weer eens een raampje moet forceren om naar binnen te kunnen
Haha zie m’n ma nog niet echt door een raampje klimmen eerlijk gezegd.
Maargoed doe er luchtig over (wat nog kan gelukkig). Maar het zijn juist dus die stomme dingetjes dan waarom ik me zorgen maak. Zoals hier boven ook alweer gezegd wordt.
" normaal" denk je er verder niks bij over zoiets. Maar juist omdat ik die ervaring heb met mijn oma ik wel.
Do what you love, love what you do!
Het is mij wel geluktquote:
[..]
Nou het is dat ik nog niet sliep maar anders had ze de politie gebeld zei ze
Haha zie m’n ma nog niet echt door een raampje klimmen eerlijk gezegd.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Hahaquote:
nou mij lukt het ook wel om binnen te komen daar als er nog iets van een raampje ofzo open is. Vaak genoeg gedaan even over de schuur klimmen etc. Maar euhm nee m’n ma is daar echt te oud voor.
Do what you love, love what you do!
Wat een mooi stuk...quote:
Hoi Kree,
Ik hou net even pauze van de administratie van mijn schoonvader, die aan beginnende dementie leidt. Dus dit leek me wel een goed onderwerp om even te reageren
Mijn opa is aan (de gevolgen van) Alzheimer overleden en mijn schoonvader staat nu helaas hetzelfde lot te wachten.
In het begin is dementie voor een leek niet te onderscheiden van "gewone" ouderdomsvergeetachtigheid. Wel zie je dat mensen steeds meer vergeetachtig worden en ook steeds vaker even kwijt zijn waar ze zijn, hoe laat het is en wie mensen zijn. Ook dingen die altijd goed gingen (mijn opa kon prima pannnenkoeken bakken) lukken niet meer. Dementie is heel ingrijpend en angstig voor de patient.
Mijn belangrijkste advies: maak en houd vooral via je gevoel contact. Het heeft helemaal geen zin om in discussie te gaan over wie nou wel of niet de sleutels vergeten is of waar ze lagen. Ook rechtstreeks zeggen "volgens mij ben je dement" heeft geen zin. Mensen met dementie zullen het zolang mogelijk voor zichzelf en anderen ontkennen.
Je hoeft niet "serieus" met haar te gaan zitten. Vraag gewoon regelmatig hoe het gaat, laat merken dat je er bent voor haar als het nodig is. En let dan vooral op of de gewone simpele dingen zoals koken, wassen en schoonmaken goed blijven gaan. Als ze daar over begint te twijfelen kun je aanbieden of daar meer hulp voor geregeld moet worden (en dan kom je op een gegeven moment vanzelf wel bij de huisarts uit die eventueel een test kan laten doen). Dus vooral liefde, aandacht en dichtbij blijven.
Dan nog een absolute aanrader: een levenstestament. Niet alleen voor je moeder, maar voor iedereen: zorg dat je er een hebt of laat maken. Zie Google voor meer info. Maar ik heb er nu enorm veel gemak van dat mijn schoonvader ruim van te voren heeft bedacht wat hij wil met zorg, zijn geld en wie er als hij dat zelf niet meer kan de beslissingen voor hem neemt.
Heel veel sterkte en blijf vooral in de buurt & benaderbaar voor je moeder,
Thanks man mooi stuk, zo is wel een beetje hoe ik er ook in sta hoor, wel in de gaten houden maar niet een drama ervan maken voorlopig.quote:
Hoi Kree,
Ik hou net even pauze van de administratie van mijn schoonvader, die aan beginnende dementie leidt. Dus dit leek me wel een goed onderwerp om even te reageren
Mijn opa is aan (de gevolgen van) Alzheimer overleden en mijn schoonvader staat nu helaas hetzelfde lot te wachten.
In het begin is dementie voor een leek niet te onderscheiden van "gewone" ouderdomsvergeetachtigheid. Wel zie je dat mensen steeds meer vergeetachtig worden en ook steeds vaker even kwijt zijn waar ze zijn, hoe laat het is en wie mensen zijn. Ook dingen die altijd goed gingen (mijn opa kon prima pannnenkoeken bakken) lukken niet meer. Dementie is heel ingrijpend en angstig voor de patient.
Mijn belangrijkste advies: maak en houd vooral via je gevoel contact. Het heeft helemaal geen zin om in discussie te gaan over wie nou wel of niet de sleutels vergeten is of waar ze lagen. Ook rechtstreeks zeggen "volgens mij ben je dement" heeft geen zin. Mensen met dementie zullen het zolang mogelijk voor zichzelf en anderen ontkennen.
Je hoeft niet "serieus" met haar te gaan zitten. Vraag gewoon regelmatig hoe het gaat, laat merken dat je er bent voor haar als het nodig is. En let dan vooral op of de gewone simpele dingen zoals koken, wassen en schoonmaken goed blijven gaan. Als ze daar over begint te twijfelen kun je aanbieden of daar meer hulp voor geregeld moet worden (en dan kom je op een gegeven moment vanzelf wel bij de huisarts uit die eventueel een test kan laten doen). Dus vooral liefde, aandacht en dichtbij blijven.
Dan nog een absolute aanrader: een levenstestament. Niet alleen voor je moeder, maar voor iedereen: zorg dat je er een hebt of laat maken. Zie Google voor meer info. Maar ik heb er nu enorm veel gemak van dat mijn schoonvader ruim van te voren heeft bedacht wat hij wil met zorg, zijn geld en wie er als hij dat zelf niet meer kan de beslissingen voor hem neemt.
Heel veel sterkte en blijf vooral in de buurt & benaderbaar voor je moeder,
Sowieso is die sleutel een paar keer vergeten te weinig denk ik om er nu al echt op in te gaan. Maar daarom ook dit topic.
Het helpt trouwens wel om de ervaringen van anderen te lezen. En over dat laatste testament enzo ik heb het daar ook wel eens over gehad. Eerder al trouwens vooral om het dan voor ons (dus met mijn broertje en zusje) duidelijk te hebben hoe en wat mocht het het ergste geval zijn en het niet meer weten.
Maar ook dat is weer een onderwerp waar ik wel eens over begonnen ben. Maar dat is ook lastig om gewoon zo te bespreken.
En dan nog moet m’n ma dat uiteindelijk ook zelf willen en doen. En tja dwingen kan ik niet natuurlijk kan het hooguit zeggen. Maar dat loopt meestal dan weer uit in een discussie blabla.
Nu kon/kan ik soms ook niet echt door 1 deur met m;’n ma, maar we leggen het altijd wel weer bij.
Dus de liefde is er wel. Maarja oef het zijn moeilijke onderwerpen die sowieso niet makkelijk aan te snijden zijn.
Do what you love, love what you do!
Bel met je huisarts en/of een specialist en vraag op tekenen waar je op moet letten. Houdt vervolgens een soort dagboekje bij om enigszins wat lijn in het verhaal te krijgen. Mocht het echt duidelijk zijn dan zijn er specialisten die een dergelijke aandoening behoorlijk goed in beeld kunnen krijgen, maar ga a.u.b. niet zelf onbekende variabelen invullen want daar wordt niemand gelukkig van, het is vaak heel confronterend voor de mensen die het betreft.
Owh dat doe ik ook niet hoor. En wellicht komt dat zo over door dit topic. Maar toch het zijn een paar kleine dingetjes. En het zou heel goed een begin van kunnen zijn wel ook. Maar dat werd min of meer hier ook al gezegd. Ik heb er tot nu toe helemaal geen drama van gemaakt of al speciefiek over gevraagd bij m’n ma. Maar dacht kan het hier altijd even vragen.quote:
Bel met je huisarts en/of een specialist en vraag op tekenen waar je op moet letten. Houdt vervolgens een soort dagboekje bij om enigszins wat lijn in het verhaal te krijgen. Mocht het echt duidelijk zijn dan zijn er specialisten die een dergelijke aandoening behoorlijk goed in beeld kunnen krijgen, maar ga a.u.b. niet zelf onbekende variabelen invullen want daar wordt niemand gelukkig van, het is vaak heel confronterend voor de mensen die het betreft.
Afgezien daarvan, ik zal ook niet de enige zijn die dit zich wellicht afvraagt. Dus vond een topic wel op zijn plaats ervoor.
Ik hoop echt en dat meen ik dat niemand zoiets mee moet maken maar ok dan is er een plek wel om het verhaal te posten nu
Do what you love, love what you do!
Wtf??quote:
Ik heb geen verstand hiervan maar ik heb de afgelopen maanden 4x de buren moeten bellen omdat ik mijzelf had buiten gesloten.
Misschien helpt praten met je moeder? Misschien heeft zij vaker dit door?
Heeft ze jou ge-appt of gebeld toen ze haar sleutel kwijt was?quote:
[..]
Haha
Of stond ze bij jou aan de deur voor de sleutel?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Gebeldquote:
[..]
Heeft ze jou ge-appt of gebeld toen ze haar sleutel kwijt was?
Of stond ze bij jou aan de deur voor de sleutel?
Do what you love, love what you do!
Dan zou ik me voorlopig niet al te veel zorgen maken,...quote:
Ze is haar sleutel dan misschien een aantal keren vergeten, maar haar mobieltje iig niet
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
En ze weet nog wie ze moet bellenquote:
[..]
Dan zou ik me voorlopig niet al te veel zorgen maken,...
Ze is haar sleutel dan misschien een aantal keren vergeten, maar haar mobieltje iig niet
Klopt daarom ook en ik hoef me denk ook niet onwijs zorgen te maken direct. Maargoed beetje toch iets meer in de gaten houden denk.quote:
[..]
Dan zou ik me voorlopig niet al te veel zorgen maken,...
Ze is haar sleutel dan misschien een aantal keren vergeten, maar haar mobieltje iig niet
Do what you love, love what you do!
Ik zeg ook niet jongens dat dit nu gelijk een drama is, maar ik vroeg het me af. Maar ok duidelijk moet gewoon er een beetje op letten en me verder nog niet zoveel zorgen maken
Maar ok graag omdat het met mijn oma wel downhill is gegaan hou ik het nog even beetje open hier, ook voor evt iemand anders die er vragen over heeft ofzo.
Maar ok graag omdat het met mijn oma wel downhill is gegaan hou ik het nog even beetje open hier, ook voor evt iemand anders die er vragen over heeft ofzo.
Do what you love, love what you do!
Ik zou als ik jou was eerst nu gaan werken aan jezelf, zorgen dat je zelf weer alles wat beter op een rijtje krijgt, en wat met je eigen angsten gaan doen...quote:
[..]
Klopt daarom ook en ik hoef me denk ook niet onwijs zorgen te maken direct. Maargoed beetje toch iets meer in de gaten houden denk.
Want die kunnen soms ook irreëel zijn. Maar het kan ook goed mogelijk zijn dat er meer aan de hand is.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Nou nee ja snap trouwens wel wat je bedoelt hoor. Maar of het nu angst te noemen is direct? Nee ook weer niet. Mss is vrees dan een beter woord. En het stomme is hoezeer me ma en ik ook zo van mening kunnen verschillen echt tot ruzies of uit huis zetten toen. Er is nog steeds wel die band en die gaat denk nooit weg en ja dan maak ik me zorgen. Is het gelijk bezorgd zijn over., nee dat is het ook weer niet.quote:
[..]
Ik zou als ik jou was eerst nu gaan werken aan jezelf, zorgen dat je zelf weer alles wat beter op een rijtje krijgt, en wat met je eigen angsten gaan doen...
Want die kunnen soms ook irreëel zijn. Maar het kan ook goed mogelijk zijn dat er meer aan de hand is.
Do what you love, love what you do!
|
|
