Hoe herken je dat een geliefde van je dement begint te raken?

En even vooraf, alle kutgeintjes kunne bij deze achterwege blijven, want loop net nog het half dorp door.

Waarom dus waarom ik dit vraag. Want mijn oma ging dood eraan na een heel lange tragische periode. En wil het er niet eens over hebben dat, maar het was niet leuk.

Ok nou m’n ma, dochter van dus, ok nu was het weer, sleutels vergeten en echt na24:00 uur, nu is dat niet raar want ze loopt wel meer rond die tijd net de twee honden van dr een rondje,
Maar weeeer gewoon sleutel vergeten. Nu woon ik niet heel ver weg en hoef morgen niet te werken dus maar weer de reserve gebracht.

tja ik weet het niet het kan best toeval zijn. Maar om het in het meer algemeen te laten, wat zijn de dingen waar je op moet letten dan? Ik maak me wel beetje zorgen nl toch?

Ik maak me zorgen, omdat ik niet als zoon eigenlijk nu de reservering sleutel had moeten afgeven omdat m’n ma een kettinkje in dr broekzak stopt ipv de sleutel van haar eigen huis.

Kan toeval zijn,....... tja maar weet niet, tis wel tweede keer ook dit.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 02:27 schreef Ffokjs1328 het volgende:
Ik heb geen verstand hiervan maar ik heb de afgelopen maanden 4x de buren moeten bellen omdat ik mijzelf had buiten gesloten.

Misschien helpt praten met je moeder? Misschien heeft zij vaker dit door?

Doe ik ook wel, maar punt is ze geven het niet toe en 9f weten welligt zelf niet een? En ik baseer dit op mij. Oma he dus moeder van m’n ma waar het eigenlijk soort van gelijkelijk totdat op straat de weg kwijt was en in een tehuis belande.

Dus neem dit dan een keer echt wel serieus van mij. En ik weet niet of dit met mijn ma is nog. Maar aangezien t erfelijk is, ik zie soort van eerste verschijnselen alweer en dat is mijn heel grote vrees.

Ik ben alle van mijn grootouders pa etc al verloren, m’n ma is is de enige nog die nog wel in levende lijve is zeg maar.

Maar daarom vraag ik het me af, want normaal zou idd zoiets zijn van ta foutje en vergeten. ,maar euhm weet het dus niet en maak me wel zorgen.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 03:07 schreef Ffokjs1328 het volgende:
Snap heel goed dat je je zorgen maakt . Maar goed als je er op let dan merk je steeds meer en meer, dan wel terecht of onterecht.

Wellicht dus, dat is dus waar ik over twijfel, want het is nu niet erg extreem als in sleutels vergeten ofzo. Maar bet zijn kleine dingen die wel optellen en met voorgeschiedenis..

Denken jullie niet iets om zorgen over te maken? Of wel? Het is erfelijk hen m’n ma is wel de enige nog die ik dan heb afgezien van broertje en zusje. Ik maak me er dus wel zorgen om omdat ik dit herken van mijn oma.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 09:23 schreef Lenny77 het volgende:
Hoe oud is ze?

Er bestaat een MMSE-test die ze zou kunnen doen (is een lijst die ze moet invullen). Maar het punt gaat zijn: hoe ga je haar die lijst laten invullen? Want ze gaat waarschijnlijk ontkennen of zeggen dat het echt niet nodig is.
Als ze het zelf ook wat doorheeft dan gaat ze ook bang zijn natuurlijk!
Niet gemakkelijk.. Is je band goed? Kan je erover praten met haar?

Its m’n ma he, maar tegen de 70

En normaal zou ik er denk ik niet zoveel aandacht aan schenken. Maar het is dat m’n oma (ma van m’n ma dus) daar last van kreeg en was wel even oud genoeg om dat mee te maken en het is een groot drama.

En misschien zie ik wel beren die er niet zijn hoor nu, hoop het maar. Maar ik herken toch soort van begin van wel. En tja wat moet je ermee? Sowieso is er niks aan te doen wel. Maar hoop zo dat het niet voor mij met m’n ma gaat worden als m’n ma met haar ma.
Want tis aftakeling gewoon.

Zie ik er nu het begin in of moet ik me maar geen zorgen over maken? Ik weet het niet ?

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 09:23 schreef Lenny77 het volgende:
Hoe oud is ze?

Er bestaat een MMSE-test die ze zou kunnen doen (is een lijst die ze moet invullen). Maar het punt gaat zijn: hoe ga je haar die lijst laten invullen? Want ze gaat waarschijnlijk ontkennen of zeggen dat het echt niet nodig is.
Als ze het zelf ook wat doorheeft dan gaat ze ook bang zijn natuurlijk!
Niet gemakkelijk.. Is je band goed? Kan je erover praten met haar?

En nog even meer in detail, haar een vragenlijst voorleggen., euhm. Haha omg dat gaat het niet worden zal ze denk ik niet doen.

De band is wel (weer) ok trouwens nu. Dus wil er ff geen drama van maken ofzo. Maar heb het wel rechtstreeks gezegd van joh wordt je dement ofzo. Maar ik kan natuurlijk geen conclusie trekken op paar keer sleutels vergeten ofzo.

Dus Naja moet er zeg zeg maar beetje voorzichtig mee zijn. Of denk toch iets meer opletten. Als het echt zo is dan zullen me er wel meer dingen opvallen verder op.

Maarja he, brrrrrr geen leuke vooruitvoordachte

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 09:56 schreef Shodan het volgende:

[..]

Het begint met hele kleine dingen. Juist die 'vanzelfsprekende' dingen die ineens raar gaan.

Merk je dat je moeder zich iets meer begint af te zonderen? Krijg je signalen van anderen dat ze zich zorgen maken over je moeder? Merk je dat je moeder niet meer zo ad-rem of vlot meepraat? Of dat haar huis ineens volhangt met allemaal briefjes? Onverklaarbaar uitstelgedrag? Dat haar persoonlijke verzorging minder wordt, of dat de koelkast niet zo gevuld meer is? Veel tijd voor de schermen?
[..]

Als ik jouw verhaal lees, gaan bij mij de alarmbellen rinkelen. Het gaat heel lang nog 'goed', en ineens kan het sneller gaan. Hou het in de gaten. Serieus. Op het moment dat je het 'ziet', ga je steeds meer en sneller dingen zien die niet 'kloppen'. Observeer het, maar benoem het niet. Dementie is nog steeds een taboe-onderwerp.

Ga kijken of je bepaalde 'moeilijke' / gevoelige dingen nu geregeld kunt krijgen, of het bij de familie 'in de week' kan leggen. Met name op het 'zakelijke' vlak (volmacht voor het in geval van handelsonbekwaamheid, (levens)testament, vermogensplanning) wil je tijdig besproken en geregeld hebben. Daar heb je de tijd voor nodig, zeker als de rest van jouw familie het nog 'niet zo' ziet, en je ma nu handelingsbekwaam is. Op het moment dat zij 'te ver' is wordt het heel lastig om dat soort zaken gedaan te krijgen.

Nouja min of meer dus wat je zegt.

Je stelt heel veel vragen, maar om het samen te vatten, bij m’n ma thuis is er niks van te merken eigenlijk.
En sterker nog bij ieder ander zou ik denken van jah joh zal wel en kan. Maar omdat ik met m’n oma dat heb meegemaakt enzo en het toch soort erfelijk is volgens mij. Het zijn echt nog hele kleine dingen. Maar toch waarvan ik denk, Euhmmmm tja weet niet. Niks om zorgen over te maken wss nu. Maargoed m’n oma fietste in het wilde weg in midden in de nacht en liefs dingen op fornuis staan enzo. Tot zover dan maar in verzorgings tehuis. (Erger nog werd naar haar gebracht als je gaat op vakantie). Gvd zeg.

Daarom maak ik me beetje bang wel dat dit me nu weer een keer gaat overkomen nog een keer gewoon.
En m’n ma is de laatste he oma’s opa’s allemaal dood m’n pa ook. Ough.

Maar kleine dingen toch, die niemand opvalt maar mij wel. Tja hoe kom je erachter enzo.?

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 10:25 schreef Lenny77 het volgende:
Je komt erachter door die test.
En er is wat medicatie. Je moet er geen wonderen van verwachten maar ze remt wel! En die kan je niet meer nemen als het te laat is.
Je zou moeten duidelijk maken dat ze best een test aflegt zodat ze tijdig iets kan doen.
Dit is absoluut niet makkelijk!
Maar als je gaat wachten tot het echt overduidelijk is dan is ze al veel te ver weg..

Dat laatste dus, mijn angst. Kan ik het niet beetje testen zonder dat ik het officieel over een test moet hebben ofzo?
Zeg maar terloops vragen of dingen?

Ze gaat zo pissed worden nl als ik haar een test voor ga leggen.

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 18:01 schreef Twintig het volgende:

[..]

Misschien kun je de test inkapselen als een spel die je speelt?

Online staat hier hoe die test is.
https://mens-en-gezondhei(...)xamination-mmse.html

En je kunt dan eerst even zelf het spel spelen voor haar. Dus jij bent aan de beurt. En dan zij?

En dan kun je het aan haar geven of gewoon mondeling als een spel laten overkomen zonder dat het lijkt als een test.

Ik weet het is erg als iemand dement wordt.

Maar wat je kunt doen als het echt zover is als ze dement is. Toch proberen het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Genieten van de kleine dingen met haar.

Dus maak je vooral geen zorgen. Probeer gewoon te genieten van wanneer ze wel bij je is. En ALS het zo ver is dat ze dement wordt.
Dan nog is het niet het einde van de wereld. Jullie kunnen nog gezamenlijk een wandeling maken, gezamenlijk een kopje koffie drinken. Een spelletje spelen etc. De kleine dingen doen.

Sterkte!

Thanks zal het eens bekijken, maar weet wel het zijn echt heeeele kleine aanwijzingen en min of meer door voorgeschiedenis met oma weet ik het dus,.

Sowieso niemand die m’n ma gewoon kent zou er iets over denken hoor nu of sowieso helemaal niks.
Maar het zijn net die paar kleine dingen die mij wel opvallen en wat niemand anders wss zal doen voor als nog.

En ja in het algemeen nou weet hoe het met m’n oma ging. En al met al probeerde iedereen er het beste van te maken. Maarja uiteindelijk is het eigenlijk wel een sleep geworden van jaren enzo en aftakeling. Niet leuk om te zien en ook onwijs lastig om mee om te gaan ook nog wel.

Maar ik zal niet de enigste zijn die met dit te maken krijgt denk ik? Dus ok beetje in het algemeen erover praten mag wmb ook wel in dit topic.

Hoe ga je ermee om of mss moet ik vragen voor meesten hoe ging je ermee om en hoe was dat?

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 17:37 schreef Lienekien het volgende:
Ik zou ook zeker niet aanraden om zelf zo’n test af te gaan nemen.

Betrek je broer en zus erbij. Wees allen alert, maar ga haar niet overmatig controleren. Er gaan bij mij nog niet onmiddellijk alarmbellen rinkelen bij je voorbeelden, maar het is ook niet uitgesloten dat dit beginnende dementie is.

In ons geval (mijn moeder) is er een casemanager dementie (vanuit een thuiszorgorganisatie) actief mee gaan kijken. Gelukkig vond mijn moeder het prima dat zij eens in de zoveel weken even langskwam voor een gesprekje. Zij heeft ons uiteindelijk fantastisch geholpen.

Jaja sorry kwam er nog op, ik heb het er met m’n broertje iig wel over gehad hoor. Maar eigenlijk is het al na een tijdje dat mij dingen op gingen vielen. Maar het is allemaal zo nog klein en onberekend dat ik er nooit echt verder op door ben gegaan.

Het is ook totaal nog geen drama ofzo he. Met mijn oma was het verhaal al veeeeeeel jaren verder voordat het zover kwam dat het gewoon gevaarlijk was om haar zelf in huis te laten.

Mjah en dit doet me nog pijn btw. Ze is met de smoes in het verzorgings tehuis terecht gekomen voor dementen (overduin katwijk is dat btw). Maar het is zo onwijs niet eerlijk. Maar er was gewoon geen andere mogenlijkheid om het nog op te pakken met familie.

En op nog beetje mijn punt te komen, ik ben zo bang he dat we dit als kinderen van zelfs nog een keer gaan meemaken.
En het is niet zover hoor. Nog lang niet maar toch ik kan er wakker om liggen soms.

Maar erover praten met broertje en zusje is wss wel handig jah. Maar hun vinden het meevallen tot nu toe. Ik ook. Maar hele kleine dingen he. Het zal maar het begin zijn ofzo.

Gvd je gaat op vakantie (deed ze meer nl met boot ofzo over de rijn).

En echt ik denk dat je zoiets niet kan maken, maar het was toen niet mijn keus natuurlijk en was stuk jonger nog als in 15 ofzo.

En zo werd ze weggestopt in een verzorgingstehuis. En ik weet het ze haatte het daar. Maarja gvd zeg nah vindt t al lastig om over te praten. Maar jaren later daar ook overleden.

Even kijken ik reageer even in het algemeen op de posts hierboven hoor. Omdat ik alleen een ipad heb nu en gaat lastig met multi quote enzo..

En @Lienekien en de rest.

Mjah het gaat allemaal nog niet zo heel ver (denk ik) btw.
Het blijft voor zover ik weet echt bij kleine dingen nog wel en ok ik weet de ergere variant van m’n oma (rip) dus.

Maar nee over het algemeen weet ze alles nog wel als ik eens terug vraag. Nu lopen we de deur ook niet plat bij elkaar ofzo dus de hele dagelijkse dingen weet ik niet.
Maar het is bv wel eens zo dat als ik dan bel of dingen vertel dat ze dan echt gewoon zegt, ja dat heb je nooit verteld of ik krijg er een soort verdraaide vorm van terug.
Terwijl ik zeker weet van jah dat heb ik zeker wel zo verteld enzo. Maarja dan zijn het vaak dingen waarvan ik zelf ook niet meer 100% weet hoe ik het verteld heb enzo. Dus ja dan zou je haast kunnen zeggen ben ik dement. Maar het is vaak zo klein dat ik denk ach, laat gaan weet het ook niet meer zeker. Dus tsja in die zin.. mjah nee dan maak ik me geen zorgen nog.

Het is me ook nog niet opgevallen dat ik als ik bij haar ben dan dingen op rare plekken terug vind.
Maaaar aan de andere kant, heb ik er ook nooit echt onwijs op gelet.

Dus nou ik verwacht dat het nog niet zo ver is allemaal om me echt in de praktijk zorgen te gaan maken ook. maarja het zijn dus juist die kleine dingen en als het al dementie is dus, dan is het echt onwijs totaal in een soort begin stadium.
Maar ok heb het met mijn oma gezien toen al, dat begon vast ook zo. En ok was nog net ff te jong om er toen dus zelf aan te twijfelen. Maar m’n ma en dus ooms en tantes van mij hebben dat toen ook wel gezien.
Het vervelende is het gaat natuurlijk onwijs in stapjes die eerst heel klein zijn maar wel steeds (veel) sneller erger kunnen gaan worden.

Om nu met m’n ma te gaan zitten en het er serieus over te hebben gaat ze zo niet in dank afnemen van me denk ik? Maar dat is juist het verneukeratieve van die hele ziekte dus.

Ik heb het btw wel gezegd toen ik die reserve sleutel naar haar bracht, maar even meer in het algemeen zo van joh je gaat toch niet dement worden enzo

Maar toch iets in me zegt van mwah mss klopt dit niet helemaal, ketting in je zak doen ipv de huissleutel, tja kijk het kan he, wie weet maak ik me wel teveel zorgen nu gelijk. Ik weet het niet.

Daarom mag het topic ook beetje algemeen ook voor iedereen hoor, weet ook niet echt wat ik speciefiek nu zou moeten doen of er wat aan doen al.
Maar inderdaad goed in de gaten houden iig en hopen dat dit met die sleutel gewoon toeval was.

Trouwens thanks voor jullie eerlijkheid? Wow zeg Lienekien dat is ook wel een verhaal?

[ Bericht 6% gewijzigd door kree op 29-04-2020 06:38:03 ]

quote:

Op dinsdag 28 april 2020 20:04 schreef Boca_Raton het volgende:
Speelt de huisarts een rol?

Neuh althans niet voor dat specifiek. Ze is wel geopereerd en nieuwe knie enzo vorige zomer. Maar dat had hier niks mee te maken. Voor zover ik weet gaat ze ook gewoon naar huisarts afspraken en opzich zijn we wel open naar elkaar wat dat aan gaat.
En ok ik controleer haar niet op elke afspraak en of ze gaat etc. Maar voorzover ik weet komt ze die wel na en zie verder ook nog niet echt onwijs erge dingen die verkeerd gaan behalve nu even dat met die sleutels. En dit is niet de eerste keer ook natuurlijk. Maar de vorige keer is wel al een tijd terug dat ze zich buiten sloot terwijl ze de honden aan het uitlaten was. Maar toen heb ik er al helemaal niet verder over gedacht. Maar nu dacht ik van hmmmmms tsja “ het zal toch niet”. Enzo, gewoon twijfel erover. Terecht/onterecht ik weet het niet. Maar het kan nooit kwaad denk ik om het even in de gaten te houden iig een beetje vanaf afstand zo zonder gelijk er een drama van te maken. Want ja... het kan ineens toch wel snel gaan zo zag ik bij m’n oma

quote:

Op woensdag 29 april 2020 12:23 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Ik vergeet zo vaak mijn sleutel , of ik heb mezelf buitengesloten
Dat zegt verder niet veel wat mij betreft
Behalve dan dat je weer eens een raampje moet forceren om naar binnen te kunnen

Nou het is dat ik nog niet sliep maar anders had ze de politie gebeld zei ze
Haha zie m’n ma nog niet echt door een raampje klimmen eerlijk gezegd.

Maargoed doe er luchtig over (wat nog kan gelukkig). Maar het zijn juist dus die stomme dingetjes dan waarom ik me zorgen maak. Zoals hier boven ook alweer gezegd wordt.
" normaal" denk je er verder niks bij over zoiets. Maar juist omdat ik die ervaring heb met mijn oma ik wel.

quote:

Op woensdag 29 april 2020 19:19 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Het is mij wel gelukt

Haha nou mij lukt het ook wel om binnen te komen daar als er nog iets van een raampje ofzo open is. Vaak genoeg gedaan even over de schuur klimmen etc. Maar euhm nee m’n ma is daar echt te oud voor.

quote:

Op woensdag 29 april 2020 17:00 schreef Avondmens het volgende:
Hoi Kree,

Ik hou net even pauze van de administratie van mijn schoonvader, die aan beginnende dementie leidt. Dus dit leek me wel een goed onderwerp om even te reageren

Mijn opa is aan (de gevolgen van) Alzheimer overleden en mijn schoonvader staat nu helaas hetzelfde lot te wachten.

In het begin is dementie voor een leek niet te onderscheiden van "gewone" ouderdomsvergeetachtigheid. Wel zie je dat mensen steeds meer vergeetachtig worden en ook steeds vaker even kwijt zijn waar ze zijn, hoe laat het is en wie mensen zijn. Ook dingen die altijd goed gingen (mijn opa kon prima pannnenkoeken bakken) lukken niet meer. Dementie is heel ingrijpend en angstig voor de patient.

Mijn belangrijkste advies: maak en houd vooral via je gevoel contact. Het heeft helemaal geen zin om in discussie te gaan over wie nou wel of niet de sleutels vergeten is of waar ze lagen. Ook rechtstreeks zeggen "volgens mij ben je dement" heeft geen zin. Mensen met dementie zullen het zolang mogelijk voor zichzelf en anderen ontkennen.

Je hoeft niet "serieus" met haar te gaan zitten. Vraag gewoon regelmatig hoe het gaat, laat merken dat je er bent voor haar als het nodig is. En let dan vooral op of de gewone simpele dingen zoals koken, wassen en schoonmaken goed blijven gaan. Als ze daar over begint te twijfelen kun je aanbieden of daar meer hulp voor geregeld moet worden (en dan kom je op een gegeven moment vanzelf wel bij de huisarts uit die eventueel een test kan laten doen). Dus vooral liefde, aandacht en dichtbij blijven.

Dan nog een absolute aanrader: een levenstestament. Niet alleen voor je moeder, maar voor iedereen: zorg dat je er een hebt of laat maken. Zie Google voor meer info. Maar ik heb er nu enorm veel gemak van dat mijn schoonvader ruim van te voren heeft bedacht wat hij wil met zorg, zijn geld en wie er als hij dat zelf niet meer kan de beslissingen voor hem neemt.

Heel veel sterkte en blijf vooral in de buurt & benaderbaar voor je moeder,

Thanks man mooi stuk, zo is wel een beetje hoe ik er ook in sta hoor, wel in de gaten houden maar niet een drama ervan maken voorlopig.
Sowieso is die sleutel een paar keer vergeten te weinig denk ik om er nu al echt op in te gaan. Maar daarom ook dit topic.

Het helpt trouwens wel om de ervaringen van anderen te lezen. En over dat laatste testament enzo ik heb het daar ook wel eens over gehad. Eerder al trouwens vooral om het dan voor ons (dus met mijn broertje en zusje) duidelijk te hebben hoe en wat mocht het het ergste geval zijn en het niet meer weten.

Maar ook dat is weer een onderwerp waar ik wel eens over begonnen ben. Maar dat is ook lastig om gewoon zo te bespreken.
En dan nog moet m’n ma dat uiteindelijk ook zelf willen en doen. En tja dwingen kan ik niet natuurlijk kan het hooguit zeggen. Maar dat loopt meestal dan weer uit in een discussie blabla.

Nu kon/kan ik soms ook niet echt door 1 deur met m;’n ma, maar we leggen het altijd wel weer bij.
Dus de liefde is er wel. Maarja oef het zijn moeilijke onderwerpen die sowieso niet makkelijk aan te snijden zijn.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 08:41 schreef nickhguitar het volgende:
Bel met je huisarts en/of een specialist en vraag op tekenen waar je op moet letten. Houdt vervolgens een soort dagboekje bij om enigszins wat lijn in het verhaal te krijgen. Mocht het echt duidelijk zijn dan zijn er specialisten die een dergelijke aandoening behoorlijk goed in beeld kunnen krijgen, maar ga a.u.b. niet zelf onbekende variabelen invullen want daar wordt niemand gelukkig van, het is vaak heel confronterend voor de mensen die het betreft.

Owh dat doe ik ook niet hoor. En wellicht komt dat zo over door dit topic. Maar toch het zijn een paar kleine dingetjes. En het zou heel goed een begin van kunnen zijn wel ook. Maar dat werd min of meer hier ook al gezegd. Ik heb er tot nu toe helemaal geen drama van gemaakt of al speciefiek over gevraagd bij m’n ma. Maar dacht kan het hier altijd even vragen.

Afgezien daarvan, ik zal ook niet de enige zijn die dit zich wellicht afvraagt. Dus vond een topic wel op zijn plaats ervoor.

Ik hoop echt en dat meen ik dat niemand zoiets mee moet maken maar ok dan is er een plek wel om het verhaal te posten nu

quote:

Op donderdag 30 april 2020 14:19 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Heeft ze jou ge-appt of gebeld toen ze haar sleutel kwijt was?
Of stond ze bij jou aan de deur voor de sleutel?

Gebeld

quote:

Op donderdag 30 april 2020 14:31 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Dan zou ik me voorlopig niet al te veel zorgen maken,...
Ze is haar sleutel dan misschien een aantal keren vergeten, maar haar mobieltje iig niet

Klopt daarom ook en ik hoef me denk ook niet onwijs zorgen te maken direct. Maargoed beetje toch iets meer in de gaten houden denk.

Ik zeg ook niet jongens dat dit nu gelijk een drama is, maar ik vroeg het me af. Maar ok duidelijk moet gewoon er een beetje op letten en me verder nog niet zoveel zorgen maken

Maar ok graag omdat het met mijn oma wel downhill is gegaan hou ik het nog even beetje open hier, ook voor evt iemand anders die er vragen over heeft ofzo.

quote:

Op donderdag 30 april 2020 14:39 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Ik zou als ik jou was eerst nu gaan werken aan jezelf, zorgen dat je zelf weer alles wat beter op een rijtje krijgt, en wat met je eigen angsten gaan doen...
Want die kunnen soms ook irreëel zijn. Maar het kan ook goed mogelijk zijn dat er meer aan de hand is.

Nou nee ja snap trouwens wel wat je bedoelt hoor. Maar of het nu angst te noemen is direct? Nee ook weer niet. Mss is vrees dan een beter woord. En het stomme is hoezeer me ma en ik ook zo van mening kunnen verschillen echt tot ruzies of uit huis zetten toen. Er is nog steeds wel die band en die gaat denk nooit weg en ja dan maak ik me zorgen. Is het gelijk bezorgd zijn over., nee dat is het ook weer niet.