Het streven naar onsterfelijkheid

quote:

Op woensdag 22 april 2020 23:49 schreef DecoAoreste het volgende:
Ik kan me altijd zo moeilijk voorstellen dat er mensen zijn die niet onsterfelijk zouden willen zijn. Er zijn echt ontzettend veel mensen die zeggen dat ze blij zijn dat het na een jaartje of 80 ophoudt. Ik vraag me af in hoeverre ze dat menen. Natuurlijk, veel mensen zijn depressief, daar heb ik ook last van gehad, maar die depressie wordt vaak ook deels veroorzaakt dóór het vooruitzicht van de dood volgens mij. De dood is onze vijand, het heeft weinig zin om dat te ontkennen.

Mijn hoop is in de eerste plaats dat ik het bij het juiste eind heb qua levensbeschouwing, en dat er dus een hemel is waarin ik en anderen tot in de eeuwigheid mogen blijven wonen. Als ik niet gelovig zou zijn, zou ik waarschijnlijk me meer verdiepen in een concept als cryonisme.

Onsterfelijkheid heeft 1 groot nadeel en dat is dat je kapot gaat van verdriet, want om de zoveel jaar verlies je een geliefde en dat blijft zich continu herhalen.

Overigens denk ik dat onsterfelijkheid mogelijk moet zijn. Er bestaat een ziekte waarbij men uiterlijk heel jong blijft en de organen ook jong blijven, maar toch is de persoon bijvoorbeeld 40 of 50 jaar. Daar ligt de sleutel naar onsterfelijkheid. Deze ziekte is eigenlijk het tegenovergestelde van Progeria (waar je heel snel oud wordt). Organen en ook uiterlijk muteren velen malen langzamer dan bij de meeste mensen. Heb hier weleens een docu over gezien bij Discovery dacht ik, heel interessant. Stel dat de wetenschap iets met de cellen van deze personen zou kunnen doen, dan ben je behoorlijk dicht in de buurt van onsterfelijkheid.

quote:

Op donderdag 23 april 2020 08:55 schreef Poepz0r het volgende:

[..]

Onsterfelijkheid heeft 1 groot nadeel en dat is dat je kapot gaat van verdriet, want om de zoveel jaar verlies je een geliefde en dat blijft zich continu herhalen.

Dat is niet zo indien:

- Het religieuze concept van een hemel correct is, want dan gaan daar grote groepen mensen heen;
- Of, als dat niet zo is, als er iets wordt uitgevonden (bijv binnen cryonisme) waardoor onsterfelijkheid mogelijk is, want ook dan zal dat steeds grootschaliger worden toegepast.

Wat je zegt klopt alleen als je de enige bent die onsterfelijk is en de rest blijft sterven. Dat is wel een heel beperkt idee van onsterfelijkheid en ik kan me geen scenario voorstellen waarin dat realistisch is. En dan nog heelt tijd ook weer de wonden enzo...

quote:

Op donderdag 23 april 2020 08:55 schreef Poepz0r het volgende:
Er bestaat een ziekte waarbij men uiterlijk heel jong blijft en de organen ook jong blijven, maar toch is de persoon bijvoorbeeld 40 of 50 jaar.

Er is er ook een waar dat precies andersom is he?

quote:

Op donderdag 23 april 2020 16:20 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Er is er ook een waar dat precies andersom is he?

Ja dat staat erbij > Progeria

quote:

Op woensdag 15 april 2020 21:02 schreef Schuifpui het volgende:

Als je naar een acceptabele doodsoorzaak zou vragen, zouden velen antwoorden: ouderdom. Maar er zal altijd een directe aanleiding zijn waardoor iemand doodgaat. Celveroudering dat kanker veroorzaakt, een hartinfarct of longontsteking veroorzaakt door een griep of een ander virus, etc. Dit wordt allemaal als onaanvaardbaar beschouwd, waar we al het mogelijke tegen moeten doen.

Bedenkelijke aanname. De ziekte waaraan iemand overlijdt wordt wel degelijk geaccepteerd als iemand 'oud genoeg' is.

quote:

Oftewel: Het streven is onsterfelijkheid.

Ook een bedenkelijke aanname. Definieer 'onsterfelijkheid'. Wat zijn de parameters waaraan voldaan moet worden?

quote:

Op donderdag 16 april 2020 03:28 schreef dop het volgende:
je ziet vaak dat vanuit een christelijke levensovertuiging er iets sterker de drang is iemand niet te laten sterven.

Dat heb ik nu werkelijk nooit gesnapt, dat je naar een beter hiernamaals gaat is toch echt een van de kerndogmas van dat hele geloof.

Ik denk niet dat de achterliggende reden voor het doen en het doen ontdekken van behandelingen het streven naar onsterfelijkheid is.

Met name bij grotere plagen als de pest, of dodelijke kinderziektes zullen er eerder motivaties als het voorkomen van complete chaos welke de maatschappij lamlegt spelen. Je economie die in elkaar klapt, gezinnen die niet kunnen rekenen op het overleven van hun kinderen en dus meer kinderen gaan baren om deze kans juist te vergroten.

De mens is bovendien doorgaans een sociaal en empathisch wezen wat simpelweg lijden van henzelf en naasten wilt voorkomen.

Dat gezegd hebbende. Ja, we behandelen te vaak, te lang door. Enkel jaren (?) terug nog een heel artikel over gelezen dat artsen te vaak bezwijken onder de druk van de nabestaanden welke nog niet klaar zijn om hun geliefde los te laten, zo zeiden de artsen zelf.

Wat er naar mijn mening moet gebeuren is dat we als mens en maatschappij een eerlijk gesprek met elkaar moeten kunnen voeren over de dood. We moeten af van de notie dat iedereen zo lang als mogelijk wilt leven, want dit is simpelweg niet voor iedereen waar. En niet alleen voor depressieve mensen.

Waar een recht op leven is, zal ook een recht op de dood moeten bestaan. In veel gevallen is dit zelfs het meest humane wat we kunnen doen.

Gezien de schoorvoetende ontwikkeling van de euthanasie onder de nu nog veelal met religie opgevoedde dan nog wel steeds gelovige generatie, verwacht ik dat tegen de tijd onze generatie de 80 tot 100 jaar bereikt er veel meer van euthanasie gebruikt zal worden gemaakt.

Ik zal er absoluut voor kiezen om te gaan voordat me lichaam of me verstand dusdanig aftakelt dat het leven niet meer leuk is.

Wat het concept van onsterfelijkheid zelf betreft. Ik moet er persoonlijk niet aan denken de mensheid iedere pakweg 100 jaar dezelfde stomme fouten zien maken. Of dat je allemaal onsterfelijken heb leven die vast zitten in hun antieke manier van leven. Ook het concept van de hemel wordt na een bepaalde tijd maar gewoon “mehh” verwacht ik zo.

Wat je écht bent, is al onsterfelijk.
En je kan daar niets aan veranderen.
Nothing to worry about dus.