(Obsessieve) verliefdheid

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 09:55 schreef Cockwhale het volgende:
Zeg maar gerust, psycho.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:11 schreef puzziepie het volgende:
Ik probeerde het nog een beetje netjes te zeggen maar ik ben het volkomen met je
Dit is gewoon ziek gedrag

Valentina Vlkova - Hello /Lionel Richie Cover/

Iggy Azalea - Black Widow ft. Rita Ora (Official Music Video)

quote:

Op zondag 29 maart 2020 21:30 schreef 01100101 het volgende:

Kleine klas en veel samenwerkingsprojecten. Ik werd onder druk gezet om met hem te daten en dat wilde ik al vanaf het begin niet. De hele situatie was als je erover nadenkt erg kinderachtig, zowel hoe ik er mee omging, mijn klasgenoten als hij, maar goed we waren ten slotte dan ook nog lang niet zo volwassen als we dachten dat we waren. En eerlijk gezegd heb ik dat hoofdstuk allang afgesloten, het was meer een antwoord op de vraag van TS hoe er met een hevige verliefdheid wordt omgegaan.

Terugkomend op de algemene vraag in je post. Ik heb op één mannelijke vriend na, geen mannelijke vrienden en dat vind ik prima zo. Nooit echt behoefte aan gehad, omdat ik met de meeste mannen, buiten de sociale aangelegenheid waar ik me op dat moment in bevindt, geen andere interesses mee deel.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 00:18 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Ik hecht mij (te) snel aan mensen en kan daardoor ook weer teleurgesteld worden als de ander het contact anders ervaart. Heb weleens wat crushes gehad die onbeantwoord bleven of juist wel maar dan met een verkeerd antwoord blijft lastig om toch een move te maken zonder dat je weet wat het antwoord is.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 08:51 schreef puzziepie het volgende:
Een black widow ben je ook niet echt ...wel een treurig geval

Collide - Nights In White Satin {Moody Blues}

quote:

Op maandag 30 maart 2020 12:20 schreef puzziepie het volgende:
Sommige dingen gaan mij gewoon te ver,of die snap ik niet,maar je bent best okay verder

quote:

Op maandag 30 maart 2020 12:33 schreef CoolGuy het volgende:
Nou, iemand z'n huis binnen gaan als hij er niet was en meer van die dingen die beschreven staan zijn gewoon niet normaal. Kun je praten tot morgenvroeg, maar dat is gewoon niet normaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 30 maart 2020 12:53 schreef DjVero het volgende:
Op de middelbare school zo vaak. Daarna ontgroei je dat soort onzin, je hebt de ballen om ook daadwerkelijk op je crush af te stappen of je legt je er makkelijker bij neer dat het nooit wat wordt ...

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 00:11 schreef Baron-von-Blubba het volgende:
Ik ben 1 keer echt obsessief verliefd geweest op een collega, dat was zo rond 1999-2000.
Ze is van hetzelfde bouwjaar geboortejaar (in die tijd waren we dus 26-27 jaar) en ze zat in een relatie.
Een man veel ouder dan haar, onlangs ben ik er toevallig achter gekomen dat die man inmiddels overleden is.
Als je in die tijd dan van collega's hoorde, die overigens niet op de hoogte waren van mijn verliefdheid, dat die vent totaal niet bij haar paste, krijg je toch wat (valse) hoop.

quote:

Ondanks dat ze dus in een relatie zat, moest ik op een gegeven moment wel mijn gevoelens kenbaar maken aan haar.
Dat werd een afwijzing, maar ik bleef nog een tijd hoop houden en probeerde nog steeds een goede indruk te maken op haar.
De verliefdheid bleef, maar ik heb verder geen gekke dingen gedaan of zo.
Wel een beetje teveel achter haar aan gelopen in die tijd, een keer merkte ik dat ze dat wat irritant vond, dus dat toen maar wat geminderd.

Eigenlijk is die verliefdheid pas helemaal over gegaan toen ze haar eerste kind kreeg.
We hebben de jaren daarna normaal samengewerkt zonder spanning (niet dezelfde afdeling, wel dezelfde hal).
Inmiddels ben ik al weer 16 jaar bij dat bedrijf weg en volgens mij werkt ze er nu nog steeds.
Is al langer dan 10 jaar dat ik haar nog eens tegenkwam.

quote:

Ik moet er even bij vermelden dat ik mijn hele volwassen leven al dwangmatig ben (ik heb OCS), dus ook in een verliefdheid wil dat dan wat doorslaan bij mij.

quote:

Daarna ben ik nog een keer echt verliefd geweest (2011-2012), maar dat werd niet echt dwangmatig.
Na de afwijzing + wat minder fraai gedrag van haar, geen contact meer gehad.
Zij was dus iemand waar ik al jaren mee omging in de vriendengroep.
Zou ze nu contact willen (gaat nooit gebeuren, ze is nu ook moeder, inmiddels getrouwd en heeft net een huis gekocht), dan zal ik vast weer door de knieën gaan.
In 2019 kwam ik haar toevallig nog een keer tegen met haar echtgenoot in Arnhem, verder kijk ik heel soms nog op haar social media.

Ben ik nu nog verliefd? (de 2e verliefdheid bedoel ik)
Nee.
Heb ik veel nodig om opnieuw verliefd te worden op haar?
Nee, ondanks haar gedrag na de tijd.
Ze zal een zwak punt voor me blijven.

quote:

erder nooit echt verliefd meer geweest.

Is er iemand ooit (obsessief) verliefd op mij geweest?
Nee.
Als er een vrouw naar mij lacht, kijk ik altijd even wie er achter me staat voor wie dat bedoeld is...

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 21:51 schreef IsItMeOrYou het volgende:
Ik weet nooit goed wanneer ik moet laten blijken dat ik interesse heb.. ook omdat het natuurlijk niet wederzijds hoeft te zijn. Hoop stille verliefdheden gehad.

quote:

Op zaterdag 4 april 2020 09:42 schreef Baron-von-Blubba het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 4 april 2020 00:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
In de eerste plaats haar uiterlijk, maar daarnaast was (is) ze een vrouw waarbij je je op je gemak voelde.
Gewoon een prettig, sociaal mens, want volgens mij was er niemand op de werkvloer die een hekel aan haar had als collega.
Toen de spanningen weg waren na mijn verliefdheid, hebben we nog steeds fijn samengewerkt.
Tijdens de warmere dagen zaten sommige collega's vaak buiten in de pauzes en ging ze soms ook naast me zitten, ondanks dat de jaren daarvoor er toch wel een spanning tussen ons hing.
We hebben het er ook niet meer over gehad verder.

quote:

Ik ben na een lange geschiedenis van medicatie dat allemaal niet werkte, met vooral vervelende bijwerkingen, helemaal daarmee gestopt.
Ik ben sowieso niet zo gek op medicijnen die je lichaam beïnvloeden, al heb je daar natuurlijk niet altijd een keuze in.
Op dit moment heb ik helemaal geen therapie meer, maar ik heb via ZorgPlus GGZ in 2016 en 2017 thuis een soort van exposuretherapie gehad.
Dat heb ik toen via de gemeente aangevraagd en dat valt onder Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning).
Zelf kostte me dat maar een klein bedrag in de maand aan eigen bijdrage.
Er kwam toen twee keer in de week voor anderhalf uur, een ambulante begeleidster bij mij thuis (twee verschillende personen).
In die twee jaar heb ik veel van mijn dwanghandelingen/rituelen afgeleerd, ik schat zo'n 80%.
Dat is voor mij acceptabel om mee te leven en verder wilde ik niet gaan.
Sommige dwanghandelingen wil ik niet vanaf, dat hoort nu bij me.
Want de persoon worden die ik voorheen was, kan ook niet.

quote:

Je kan die therapie vergelijken met wat ze in dat tv-programma Levenslang met Dwang deden, de dwangrituelen langzaam afbreken met iemand die je daarbij begeleid.
Mijn hoofdmotivatie om dit te doen was om het in staat te kunnen zijn om überhaupt een relatie te kunnen hebben met iemand, naast natuurlijk een prettiger leven voor mezelf te creëren.

De therapie is inmiddels afgerond en ik waak er nu nog steeds voor dat ik niet terugval of nieuwe dwanghandelingen ga ontwikkelen.
Tijdens de therapie was dat verleidelijk, je mag iets niet meer doen, dus ontwikkel je iets anders om er mee om te kunnen gaan.
Alles is nog goed onder controle nu, op de drukkere dagen is het wat lastiger, want alle ideeën zitten nog wel in mijn hoofd.

quote:

Ook zij had enkele psychologische problemen en was zichtbaar niet op haar gemak met andere mensen, zelfs met de rest van de vriendengroep.
En juist wij hadden echter een goede klik, konden lang en prettig met elkaar praten, ze moest vaak om mijn humor lachen, dezelfde interesses, beiden vegetariër etc.
Ze was de vriendin van mijn beste vriend en hij ging het op een gegeven moment uitmaken met haar.
Dat vertelde hij me enkele weken voordat hij dat daadwerkelijk deed.
Toen heb ik hem laten merken dat ik haar erg leuk vond en gevraagd of hij er problemen mee zou hebben dat ik dat kenbaar zou maken aan haar.
Dat was helemaal geen punt, want hij is ook niet zo fijngevoelig in dat soort dingen
Natuurlijk had ze al lang wat gemerkt van dat ik haar wel zag zitten en nadat het ook echt uit was heb ik eerst een tijdje gewacht.
Ik heb ongeveer een week later haar per e-mail verteld wat ik voor haar voel (zodat ik dat precies op mijn manier kon doen).
Maar ze heeft het contact met ons allemaal verbroken, ik kreeg twee weken later nog een korte afwijzing terug per mail.
Later hoorde ik nog wel dat ze een paar keer met mijn beste vriend naar bed is geweest, na het einde van hun relatie , terwijl ze mij nog 2 weken heeft laten wachten op haar antwoord met afwijzing.
Dat waren een paar lange weken en ik nam aan dat ze nog wat overstuur was van dat de relatie uit was.
Bleek ze nog af en toe met hem naar bed te gaan, ondanks dat hij een beetje op een botte manier de relatie verbrak.
Daarna heeft ze al het contact verbroken en iedereen van Facebook afgegooid.
Het bleek dat ik me toch wel een beetje in haar vergist had, tja: roze bril op gehad...
Niemand van de vriendengroep had dit ook verwacht en ze dachten van dat gaat wel wat worden tussen ons.

Ondanks dit alles blijf ik een zwak voor haar houden, kan het niet helpen.
Vanwege haar uiterlijk, de goede tijd, de dingen die we gemeen hebben etc.
Die jaren daarna kon ik het nog niet zo gemakkelijk loslaten, maar ik ben helemaal niet meer met haar bezig (gelukkig maar).
Toen ik haar vorig jaar dus in Arnhem zag, dan schrik je ff, maar het heeft die avond niet verpest.
Ik was toen met een kameraad op stap die nog vroeg of ik er mee zat en ik kon in alle eerlijkheid 'nee' antwoorden.

quote:

Daar heb je een goed punt, dat kan ik ook niet altijd weten.
Mijn zelfvertrouwen is door alleen maar negatieve dingen op liefdesgebied flink beschadigd.
Ik kan een heel topic vullen met mijn 'avonturen', dat is waarom ik nu een klein beetje verbitterd ben en er eigenlijk niet meer zo in geloof .
Een valkuil is dat je dan al bij voorbaat van het negatieve uit gaat en het voor mij moeilijk is geworden om me voor te stellen dat iemand onvoorwaardelijk van mij houden kan.

quote:

Maar ik zou als een vrouw verliefd op mij zou zijn en het is niet wederzijds, het zeker wel een kans geven.
Zoiets zou ik zeker niet direct afkappen, een eerste indruk is ook niet alles en dingen kunnen groeien, heb ik ook bij mensen in mijn omgeving gezien.
Relaties waarbij de liefde van een kant pas later kwam en die nog steeds standhouden.

Lisa, Amy, Shelley 100 % (Officiële Videoclip)

quote:

Op zaterdag 4 april 2020 09:43 schreef Baron-von-Blubba het volgende:
Wat een lap tekst is dat weer geworden, zie ik na het invoeren.

quote:

Op zaterdag 4 april 2020 22:14 schreef Baron-von-Blubba het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op zaterdag 4 april 2020 15:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dat heb ik niet helemaal goed verwoord, met spanning bedoelde ik eigenlijk dat het wat ongemakkelijk voor haar was als we elkaar tegenkwamen/samen moesten werken, omdat zij wist dat ik verliefd op haar was.
Ik bedoelde meer een wat ongemakkelijke sfeer, spanning was niet het goede woord hiervoor.
Ik weet wel zeker dat het geen seksuele spanning was van haar kant, hoe graag ik dat gewild zou hebben.
Dat sleet gelukkig met verloop van tijd en daarna was de sfeer weer ontspannen tussen ons.

quote:

Nee, op die drukke dagen of als er veel aan de hand is tegelijkertijd, ben ik niet met de vroegere verliefdheden bezig.
Meer met 'oude angsten' die dan weer wat dominanter zijn, dat het harder vechten is om niet toe te geven daaraan, toegeven aan de verleiding van het oppakken van afgeleerde rituelen.
Dat het dan moeilijker weg te zetten is als onzin.
Ik heb jarenlang geleefd met het zinnetje 'ik kan het niet uitsluiten', dus gaf ik steeds toe aan dwangrituelen waarmee het te handelen was.
Nu probeer is al jaren dat te vervangen met 'dat is hoogst onwaarschijnlijk' en er dan vervolgens niet over door gaan malen in mijn hoofd en daarmee die angsten weer te gaan voeden/laten ontwikkelen.

quote:

Bij mij ligt het ook voorlopig stil, maar ik ben nog niet plan om op te geven wat het vinden van een levenspartner betreft.
Ik ga mezelf nu geen deadline stellen wanneer weer op zoek te gaan/in actie te komen.
Er is de afgelopen jaren nogal wat aan de hand geweest in mijn leven, vader overleden, de afhandeling van na zijn overlijden, verzamelwoede van mijn vader opgeruimd, mantelzorgen voor mijn moeder, een terminaal zieke oom (lievelingsoom), nog wat sterfgevallen in de familie, een narcistische broer met een manipulatieve schoonzus (contact noodgedwongen helemaal mee verbroken), de verhuizing van mijn moeder na het overlijden van mijn vader, verkopen van haar oude huis en ik doe de administratie van mijn moeder.
Daarnaast is het sowieso niet tijd met wat er nu gaande is in de wereld om te gaan daten.
Ik zeg maar van 'ik zie het wel hoe het gaat'.
Ik wil nog niet gaan nadenken over hoe ik het straks ga aanpakken wat dat betreft.
Nu ben ik een beetje aan het bijkomen van wat er allemaal gebeurd is in de laatste 2 jaar.

quote:

Graag gedaan en jij ook bedankt voor je antwoorden.
Ik ga ook proberen om me wat meer op het positieve in mijn leven te richten.
Want die dingen zijn er gelukkig ook, maar krijgen toch veel te weinig aandacht van me.

quote:

Op zondag 5 april 2020 15:29 schreef Baron-von-Blubba het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op zondag 5 april 2020 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dank je.
Het 'voordeel' van dwangmatig zijn, ik noem het maar even een voordeel, is dat je toch steeds door gaat met het dagelijkse leven, ondanks de tegenslagen.
Tenminste in mijn geval is dat zo, hoewel ik wel soms wat depressievere periodes heb, maar die gaan redelijk snel weer voorbij.

quote:

Grappig om te lezen van het positieve gebeurtenissen boekje, want dat heb ik ook eens een tijdje moeten doen.
Dat ik elke dag in een schrift iets van 5 positieve gebeurtenissen van dezelfde dag opschrijven moest.
Ik vond dat zelf toen onzinnig om te moeten doen, maar ik snap het idee erachter en dat het kan werken om mensen bewust te maken van het goede in hun leven.

quote:

Ik wens jou ook geluk toe en dat je, als je er aan toe bent, iemand gaat vinden.

Het dwangmatig zijn met sommige dingen hoort intussen een beetje bij me en op het niveau dat het nu is, kan ik daar prima mee leven.
Gelukkig kan ik me ook ontspannen en kan ik met mensen op stap zijn die echt niks aan me merken.
Maar wat je zegt, je moet toch altijd alert blijven.
Ik heb mezelf er wel eens op betrapt dat ik heel geleidelijk aan toch weer wat aan het oppakken was aan dwanghandelingen.
Mijn toenmalige begeleidster zei me ook van kijk uit dat je iets waar je mee gestopt bent na al die jaren, niet gaat vervangen door een nieuwe (kleinere) dwanghandeling.