Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Haha die 1.5 meter wordt dan wel heel hard doorgevoerd als iemand dan ook telefonisch geen contact meer wil.quote:
Op Dan kan je toch gewoon eerlijk aangeven 'het werkt niet meer tussen ons' of 'ik denk niet dat het wat gaat worden op de lange termijn'. Veel manieren om eerlijk aan te geven dat je de relatie niet ziet zitten, Maar dit is wel een heel lullige manier, als het klopt wat je zegt, want je laat de ander gewoon hangen. Maat goed, het zou me niet verbazen.quote:Op woensdag 18 maart 2020 00:35 schreef NevermindTheName het volgende:
Als iemand afstand wil nemen hebben ze er gewoon geen zin meer in, wat voor flauwekul excuses ze ook verzinnen. Als jij even niet lekker in je vel zou zitten zou je dan je vriend ook zo aan de kant schuiven?
hij hoopt erop dat jij het af kapt zodat hij zich niet schuldig hoeft te voelen.
Ik zou juist het initiatief nemen om het contact aan te gaan, maar laat alle verwijten naar hem achterwege.
Wees direct door te zeggen dat je merkt dat er iets aan de hand is en dat je daarover verdrietig bent, omdat je hem liever niet kwijt wilt. Vraag of je wat verkeerds gedaan hebt, dat hij daar eerlijk over mag zijn en niet bang hoeft te zijn dat hij jou kwetst.
Het dikgedrukte stukje zegt me dat hij het wel uit wil maken, maar om de één of andere reden niet doet en hoopt dat jij je schouders ophaalt en door gaat met je leven.quote:
...
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
....
Hij laat je niet hangenquote:
[..]
Dan kan je toch gewoon eerlijk aangeven 'het werkt niet meer tussen ons' of 'ik denk niet dat het wat gaat worden op de lange termijn'. Veel manieren om eerlijk aan te geven dat je de relatie niet ziet zitten, Maar dit is wel een heel lullige manier, als het klopt wat je zegt, want je laat de ander gewoon hangen. Maat goed, het zou me niet verbazen.
En tuin niet in die verhalen dat hij niet lekker in zijn vel zit, met zichzelf bezig moet zijn, issues, blablabla want dat heeft hij niet.
Tinder aanslingeren en door.
Ditquote:
We waren wel gewoon exclusief. Hij had het zelfs aan zijn ouders verteld.quote:
Huh, mijn vriend gaat uit het niets bij mij weg en wil geen contact, en ik moet mij afvragen wat ik doe om een leuke partner te zijn? Ik dacht het niet. Ik was een heel leuke partner, en het ging altijd goed. En ik heb zeker aangegeven dat ik verdrietig ben, hem mis en graag wil weten wat er is. En zoals ik ook al schreef in mijn bericht heb ik ook aangegeven er voor hem te willen zijn als er iets is. Maar hij wil alleen maar afstand. Dan moet ik dat wel respecteren. En ga ik zeker niet contact zoeken en proberen een leuke leuke partner zijn.quote:Op woensdag 18 maart 2020 05:34 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik lees so far dat je de verantwoordelijkheid erg bij hem legt. Wat doe jij om voor hem een leuke partner te zijn?
Ik zou juist het initiatief nemen om het contact aan te gaan, maar laat alle verwijten naar hem achterwege.
Wees direct door te zeggen dat je merkt dat er iets aan de hand is en dat je daarover verdrietig bent, omdat je hem liever niet kwijt wilt. Vraag of je wat verkeerds gedaan hebt, dat hij daar eerlijk over mag zijn en niet bang hoeft te zijn dat hij jou kwetst.
Dan moet je niet klagen als het straks uitgaat. Moeilijke gesprekken horen nou eenmaal bij een relatie. Dat gevoel van euforie en verbondenheid komt en gaat.quote:
[..]
Huh, mijn vriend gaat uit het niets bij mij weg en wil geen contact, en ik moet mij afvragen wat ik doe om een leuke partner te zijn? Ik dacht het niet. Ik was een heel leuke partner, en het ging altijd goed. En ik heb zeker aangegeven dat ik verdrietig ben, hem mis en graag wil weten wat er is. En zoals ik ook al schreef in mijn bericht heb ik ook aangegeven er voor hem te willen zijn als er iets is. Maar hij wil alleen maar afstand. Dan moet ik dat wel respecteren. En ga ik zeker niet contact zoeken en proberen een leuke leuke partner zijn.
Als je niet tegen dit soort moeilijke momenten kan, dan ben je niet klaar voor een relatie.
Praten kan niet als iemand je niet wil spreken. Ik vind het bizar dat mensen het hier bij mij leggen. Ik ben niet klaar voor een relatie, want ik wil niet praten? Hij wil niet praten en vraagt nadrukkelijk om afstand en wil even geen contact. Als ik koste wat het kost contact zoek, dan respecteer ik zijn keuze niet. En dan ben je op een gegeven moment ook gewoon een stalker. Maar hij is degene die wegloopt en niet wil praten. Niet ik.quote:
[..]
Dan moet je niet klagen als het straks uitgaat. Moeilijke gesprekken horen nou eenmaal bij een relatie. Dat gevoel van euforie en verbondenheid komt en gaat.
Als je niet tegen dit soort moeilijke momenten kan, dan ben je niet klaar voor een relatie.
Veel mannen willen bij shit in hun leven anderen er niet mee tot last zijn en trekken zich terug.quote:
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Vaak ook omdat ze geen goede praters zijn (zijn mannen sowieso al gemiddeld slechter in dan vrouwen).
Het kan dus inderdaad zijn dat hij depressief is, misschien Corona heeft (of iemand in zijn nabije omgeving en hij jou niet wil besmetten), twijfelt aan zichzelf en/of de beginnende relatie, schulden/verslavingen heeft of zaken lopen die slecht het daglicht verdragen (strafbare feiten).
Geef je grenzen aan: geef aan dat je bereid bent te wachten maar niet voor eeuwig, dus geef een tijdslimiet aan waarna je geduld op is: 1 week, 1 maand of 1 kwartaal.
Als hij binnen die limiet weer terug komt, vraag dan of hij dit gedrag gewoon is (afstand nemen bij problemen) en maak hem duidelijk dat dit jou onrust geef in de relatie. Geef aan hoe je het liever ziet bij problemen. Vraag voor jouw eigen zekerheid of er een ander is.
Komt hij niet binnen de limiet terug, dan zou ik hem niet zo maar weer terug nemen als hij na 6 maanden bv weer op je stoep staat en doet alsof er niets is gebeurd. Dan respecteert hij jouw grenzen niet en laat hij je maar naar zijn pijpen dansen.
Dat was dan misschien ook het doel hè. Omdat je er niks mee hoeft te doen, of hij je niet wil belasten met shizzle met waar je niks mee kan of geen trek heeft in gesprekken erover. Niet iedereen praat even makkelijk en het kan ook moeilijker zijn om een gesprek te houden met iemand die geen genoegen wil nemen met wat hij wel zegt.quote:
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee.
Begrijpelijk dat het vreselijk is om zo afgekapt te worden, maar je hebt er geen kut om te gaan lopen gissen naar wat de reden zou kunnen zijn. Misschien is het wel een lul ja, maar misschien is hij zichzelf ook gewoon voorbij gelopen om zoveel mogelijk normaal te doen en jou niks negatiefs te laten blijken. Snap dat het rauw op je dak valt, maar je wantrouwen dat het aan een ander of aan jou zou moeten liggen kan best een begrijpelijke reden waarom hij juist niet in gesprek wil nu. Het kan overkomen alsof je hem zijn keuze wil laten verdedigen, alsof hij geen recht heeft om de boel stop te zetten en te voelen wat hij nu voelt ofzo.quote:In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Jij hebt je best gedaan toch? Meer kun je niet doen zonder feedback. Koester de mooie herinneringen, lik je wonden en ga door met je leven. Sterkte.
Helaas... ga maar door met je leven...
[ Bericht 95% gewijzigd door CoolGuy op 18-03-2020 16:39:51 ]
Als een man echt gek op je is wil hij je niet kwijt. Laat staan dat hij zegt dat je niet op hem moet wachten ofzo.
Draai de situatie eens om: zou je een man waar je helemaal gek op bent aan de kant schuiven omdat je even niet lekker in je vel zit? Nee joh, dat zou je dan waarschijnlijk JUIST niet willen. Dit is kansloos, ik zou hem loslaten.
Installeer tinder en begin met swipen.
ik denk dat je hem helemaal niet echt lijkt te kennen en hij je dus schijnbaar zeker niet echt werkelijk nastaat, maar je eerder een 'oppervlakkige' omgang met hem hebt.quote:
Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen?
als je al 5 maanden aan het daten bent, en hem helemaal niet goed kent, en hij eigenlijk een raadsel voor je is, het niet zo'n positief beeld schept.
je geeft aan dat hij veel intersse in jou had, heb jij ooit interesse in hem getoond?
heb je ooit eerder aan hem gemerkt dat hij misschien bepaalde 'issues' heeft?
Uit de posts die je maakt, krijg ik het idee dat je (onbewust) eisen stelt aan jouw vriend. Ik twijfel er niet aan overigens dat je er ook voor hem wilt zijn en dat je streeft naar een gelijkwaardige relatie. Toch lees ik heel veel "hij moet mij gelukkig maken".quote:
[..]
Huh, mijn vriend gaat uit het niets bij mij weg en wil geen contact, en ik moet mij afvragen wat ik doe om een leuke partner te zijn? Ik dacht het niet. Ik was een heel leuke partner, en het ging altijd goed. En ik heb zeker aangegeven dat ik verdrietig ben, hem mis en graag wil weten wat er is. En zoals ik ook al schreef in mijn bericht heb ik ook aangegeven er voor hem te willen zijn als er iets is. Maar hij wil alleen maar afstand. Dan moet ik dat wel respecteren. En ga ik zeker niet contact zoeken en proberen een leuke leuke partner zijn.
Ik baseer dit overigens op de enkele posts die je hebt gemaakt. Verder ben ik er uiteraard niet bij geweest. Als je zegt dat het niet zo is gegaan, dan geloof ik je gewoon.
(Tevens geeft dat ook aan hoe belangrijk het is om in een relatie goed te communiceren. Wij mensen schieten vaak in aannames en gaan er daarbij vanuit dat de ander ons daarin begrijpt, terwijl dat niet zo hoeft te zijn.)
Er speelt sowieso iets waardoor hij bij je weggaat. Bedenk eens wat het zou kunnen zijn, zonder jezelf te veroordelen en ook hem niet. Heb je bijvoorbeeld verlatingsangst? Zo ja, hoe zou je daarmee kunnen omgaan zonder dat het een partner kan afschrikken?
[ Bericht 14% gewijzigd door PabstBlueRibbon op 19-03-2020 09:24:43 ]
Ik zou hem laten weten dat die afstand die hij wil, voor jou niet kan als er sprake is van een relatie. Als je een relatie hebt, blijf je met elkaar in gesprek, blijf je betrokken bij elkaar.quote:
[..]
Praten kan niet als iemand je niet wil spreken. Ik vind het bizar dat mensen het hier bij mij leggen. Ik ben niet klaar voor een relatie, want ik wil niet praten? Hij wil niet praten en vraagt nadrukkelijk om afstand en wil even geen contact. Als ik koste wat het kost contact zoek, dan respecteer ik zijn keuze niet. En dan ben je op een gegeven moment ook gewoon een stalker. Maar hij is degene die wegloopt en niet wil praten. Niet ik.
Je hebt gezegd dat en hoe je er voor hem wilt zijn. Kiest hij voor deze afstand, dan kiest hij voor einde relatie.
Natuurlijk zijn er mensen die minder goed kunnen praten en mensen die jou niet willen belasten met hun problemen (zeker in een relatief prille relatie). Die mensen onderhouden echter ook gewoon relaties. Als dat met jou niet kan, dan is er blijkbaar iets aan wat jij doet of in hem naar boven haalt, dat niet samen gaat met zijn problemen. Of iets aan zijn problemen dat niet samen gaat met jou.
Je reageerde verontwaardigd op het advies dat je moet blijven praten om erachter te komen wat het is en je nederig moet opstellen. Dat is terecht vind ik, je hoeft je niet in bochten te wringen om zijn gedrag te begrijpen. Maar misschien komt hij binnenkort iemand tegen die met haar normale gedrag op de juiste knopjes drukt, zodat hij wel open kaart speelt bij haar. Dan kan hij beter met haar zijn en jij beter met iemand die dat naar jou kan.
Ja dit. Hoor dit soort verhalen de laatste tijd zo veel in mijn omgeving, loopt eigenlijk altijd verkeerd af. Hij heeft de deur al gesloten.quote:
Als iemand afstand wil nemen hebben ze er gewoon geen zin meer in, wat voor flauwekul excuses ze ook verzinnen. Als jij even niet lekker in je vel zou zitten zou je dan je vriend ook zo aan de kant schuiven?
De datingmarkt is hard en genadeloos tegenwoordig. Loyaliteit betekent weinig en als mensen de ander even niet meer interessant vinden, stoppen ze ermee en gaan ze weer door naar de volgende. (Of doen ze gewoon niks, omdat ze werk/vrienden/familie belangrijker vinden.)quote:
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Dit is de harde realiteit van nu. Geleuter over issues/ruimte nodig hebben zijn vaak bullshit. Iedereen heeft problemen, die problemen moet je niet projecteren op je relatie maar mag/moet je gewoon delen met je partner. Ik vind dus dat je gelijk hebt dat dit zijn fout is, je hebt er alleen geen fuck aan want uiteindelijk gaat het niet werken.
Wat mijn advies is: Ga gewoon zoveel als mogelijk flirten met andere jongens, ga op Tinder, doe alles om jezelf te realiseren dat er meer jongens in de wereld zijn die minimaal net zo leuk zijn als je huidige "vriend". Zorg desnoods voor een leuke rebound, je zult merken dat het je gevoelens voor je date zal doen vervagen.
Dat is dan weer een voordeel van de huidige datingmarkt. De oppervlakkigheid relativeert. De mensen die het meest aan iemand gehecht zijn of jarenlange relaties hebben gehad hebben vaak het meeste liefdesverdriet.
Tenzij dit een actie is omdat hij het niet normaal durft uit te maken. Dan is het een laffe hond.
Misschien weet hij het zelf ook niet? Het kan ook zijn dat hij last heeft van een depressie of iets vergelijkbaars, nu door een flinke dip gaat en ook even niet weet wat hij met zichzelf aan moet. Vanuit die positie kan ik me ergens voorstellen dat hij iets zegt als je hoeft niet op mij te wachten.quote:
[..]
Dan kan je toch gewoon eerlijk aangeven 'het werkt niet meer tussen ons' of 'ik denk niet dat het wat gaat worden op de lange termijn'. Veel manieren om eerlijk aan te geven dat je de relatie niet ziet zitten, Maar dit is wel een heel lullige manier, als het klopt wat je zegt, want je laat de ander gewoon hangen. Maat goed, het zou me niet verbazen.
Snap dat je hersenen overuren gaan draaien van deze situatie, maar probeer zo min mogelijk zelf in te vullen wat je niet weet, laat staan te veroordelen.
Laat me dan die van een andere user even aanstippen, die kwamen wel weer bij elkaar na de pauze.quote:
Er loopt hier op dit forum een jongen rond wiens vriendin tijd nodig had, om te dealen met de ziekte van haar moeder. De moeder is nu genezen en de vriendin heeft een ander. Ik haal dit verhaal aan om aan te geven dat, ongeacht hoe serieus iemands shit is, als ie er niet mee kan dealen in een relatie met jou, dan zit er iets niet goed in de relatie.
Je kan nu niks meer doen, als je dat al zou willen. Mocht je het allemaal niet snappen en het er met hem willen over hebben met als doel het te willen snappen dan kan je dat mijn inziens ook beter pas later doen.
Heeft ie een baan, hoe gaat het nu (Corona) daarmee?
School idem dito. Zijn familie, overige vrienden, goede kennissen?
Jammer dat hij nu niet wil of KAN communiceren hierover, met jou.
Als je echt zoveel om hem geeft, hij zo belangrijk is voor jou, dan zou ik het toch nog een tijdje aan zien. Die opruiende taal hier van die pubers ... zijn alleen stoer, maar wat als ze zelf in jouw situatie zouden zitten. Wat zijn nou - pak hem beet - 2-3 maanden het een kans geven, op een mensenleven? En ook, misschien legt hij het jou uit, waarom niet (meer). Of niet, kan ook, maar bij beide mogelijkheden kun je het met een geruster gemoed afsluiten.
Want of je weet de reden waarom of JIJ hebt in ieder geval jullie relatie alle kans gegeven.
Sterkte en succes
Ik zou nooit een relatie met zo iemand aangaan. Even uithuilen en weer de liefdesmarkt op TS. Je komt heel redelijk over dus dat komt vast goed.
Ferdinand.quote:
Klinkt heel bekend, begint zijn naam met een F?
Franz?quote:
Kut. Betrapt.quote:
Klinkt heel bekend, begint zijn naam met een F?
Komt er feitelijk op neer dat ie er om wat voor reden dan ook geen zin meer in heeft maar te schijterig is om dat te zeggen.
Je kan hem beter zeggen dat ie 'wellicht' z'n slappe excuus moet steken waar de zon niet schijnt.
Dit.quote:
Ik zou er trouwens maar van uitgaan dat dit een kwestie van onvermogen is van de vriend. Die kan er niet mee omgaan om slecht in zijn vel te zitten en dan toch zijn relatie in stand te houden. Als je je vriendin op deze manier helemaal bij je wegduwt, ligt dat echt niet aan die vriendin, maar aan hem.
Tenzij dit een actie is omdat hij het niet normaal durft uit te maken. Dan is het een laffe hond.
Zo dat na vier maanden al.quote:
Meid ik vrees dat hij gewoon niet meer verder wil of wellicht van het begin af aan minder enthousiast was dan je wellicht dacht. 5 maanden ‘daten’ en dat zijn ouders enkel van je af weten is natuurlijk ook niet zo’n goed teken. Hier amper 4 maanden daten en hij noemt me zijn vriendin, maakt dat openbaar en aan iedereen duidelijk, ouders ontmoet, vrienden ontmoet en praten over de toekomst en hoe we dat samen zien.
Als een man echt gek op je is wil hij je niet kwijt. Laat staan dat hij zegt dat je niet op hem moet wachten ofzo.
Draai de situatie eens om: zou je een man waar je helemaal gek op bent aan de kant schuiven omdat je even niet lekker in je vel zit? Nee joh, dat zou je dan waarschijnlijk JUIST niet willen. Dit is kansloos, ik zou hem loslaten.
Nou ja, na 4 maanden ben je wel een beetje uit de casual sferen.quote: