R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Haha die 1.5 meter wordt dan wel heel hard doorgevoerd als iemand dan ook telefonisch geen contact meer wil.quote:
Op
Als iemand afstand wil nemen hebben ze er gewoon geen zin meer in, wat voor flauwekul excuses ze ook verzinnen. Als jij even niet lekker in je vel zou zitten zou je dan je vriend ook zo aan de kant schuiven?
Dan kan je toch gewoon eerlijk aangeven 'het werkt niet meer tussen ons' of 'ik denk niet dat het wat gaat worden op de lange termijn'. Veel manieren om eerlijk aan te geven dat je de relatie niet ziet zitten, Maar dit is wel een heel lullige manier, als het klopt wat je zegt, want je laat de ander gewoon hangen. Maat goed, het zou me niet verbazen.quote:Op woensdag 18 maart 2020 00:35 schreef NevermindTheName het volgende:
Als iemand afstand wil nemen hebben ze er gewoon geen zin meer in, wat voor flauwekul excuses ze ook verzinnen. Als jij even niet lekker in je vel zou zitten zou je dan je vriend ook zo aan de kant schuiven?
klinkt voor mij alsof hij vreemd is gegaan maar het niet durft te zeggen.
hij hoopt erop dat jij het af kapt zodat hij zich niet schuldig hoeft te voelen.
hij hoopt erop dat jij het af kapt zodat hij zich niet schuldig hoeft te voelen.
Ik lees so far dat je de verantwoordelijkheid erg bij hem legt. Wat doe jij om voor hem een leuke partner te zijn?
Ik zou juist het initiatief nemen om het contact aan te gaan, maar laat alle verwijten naar hem achterwege.
Wees direct door te zeggen dat je merkt dat er iets aan de hand is en dat je daarover verdrietig bent, omdat je hem liever niet kwijt wilt. Vraag of je wat verkeerds gedaan hebt, dat hij daar eerlijk over mag zijn en niet bang hoeft te zijn dat hij jou kwetst.
Ik zou juist het initiatief nemen om het contact aan te gaan, maar laat alle verwijten naar hem achterwege.
Wees direct door te zeggen dat je merkt dat er iets aan de hand is en dat je daarover verdrietig bent, omdat je hem liever niet kwijt wilt. Vraag of je wat verkeerds gedaan hebt, dat hij daar eerlijk over mag zijn en niet bang hoeft te zijn dat hij jou kwetst.
Het dikgedrukte stukje zegt me dat hij het wel uit wil maken, maar om de één of andere reden niet doet en hoopt dat jij je schouders ophaalt en door gaat met je leven.quote:
...
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
....
And the druids turn to stone...
Hij laat je niet hangenquote:
[..]
Dan kan je toch gewoon eerlijk aangeven 'het werkt niet meer tussen ons' of 'ik denk niet dat het wat gaat worden op de lange termijn'. Veel manieren om eerlijk aan te geven dat je de relatie niet ziet zitten, Maar dit is wel een heel lullige manier, als het klopt wat je zegt, want je laat de ander gewoon hangen. Maat goed, het zou me niet verbazen.
Tijd om verder te gaan want hij wil niet meer.
En tuin niet in die verhalen dat hij niet lekker in zijn vel zit, met zichzelf bezig moet zijn, issues, blablabla want dat heeft hij niet.
En tuin niet in die verhalen dat hij niet lekker in zijn vel zit, met zichzelf bezig moet zijn, issues, blablabla want dat heeft hij niet.
Ô mon citoyens vous serez unis.
Kan wel dat hij niet goed in zijn vel zit. Maar als hij nu al zo doet. Gaat vaker voorkomen, wil je dat wel.
Uiteindelijk is er nooit een reden waar jij tevreden mee gaat zijn. Maar voor jezelf: laat hem gaan. Want hoe je het ook wendt of keert, het werkte dus niet tussen jullie. Of dat nou komt doordat hij zich niet goed voelt, of jullie gewoon niet goed genoeg matchen, maakt niet uit.
Tinder aanslingeren en door.
Tinder aanslingeren en door.
Huh, mijn vriend gaat uit het niets bij mij weg en wil geen contact, en ik moet mij afvragen wat ik doe om een leuke partner te zijn? Ik dacht het niet. Ik was een heel leuke partner, en het ging altijd goed. En ik heb zeker aangegeven dat ik verdrietig ben, hem mis en graag wil weten wat er is. En zoals ik ook al schreef in mijn bericht heb ik ook aangegeven er voor hem te willen zijn als er iets is. Maar hij wil alleen maar afstand. Dan moet ik dat wel respecteren. En ga ik zeker niet contact zoeken en proberen een leuke leuke partner zijn.quote:Op woensdag 18 maart 2020 05:34 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik lees so far dat je de verantwoordelijkheid erg bij hem legt. Wat doe jij om voor hem een leuke partner te zijn?
Ik zou juist het initiatief nemen om het contact aan te gaan, maar laat alle verwijten naar hem achterwege.
Wees direct door te zeggen dat je merkt dat er iets aan de hand is en dat je daarover verdrietig bent, omdat je hem liever niet kwijt wilt. Vraag of je wat verkeerds gedaan hebt, dat hij daar eerlijk over mag zijn en niet bang hoeft te zijn dat hij jou kwetst.
Dan moet je niet klagen als het straks uitgaat. Moeilijke gesprekken horen nou eenmaal bij een relatie. Dat gevoel van euforie en verbondenheid komt en gaat.quote:
[..]
Huh, mijn vriend gaat uit het niets bij mij weg en wil geen contact, en ik moet mij afvragen wat ik doe om een leuke partner te zijn? Ik dacht het niet. Ik was een heel leuke partner, en het ging altijd goed. En ik heb zeker aangegeven dat ik verdrietig ben, hem mis en graag wil weten wat er is. En zoals ik ook al schreef in mijn bericht heb ik ook aangegeven er voor hem te willen zijn als er iets is. Maar hij wil alleen maar afstand. Dan moet ik dat wel respecteren. En ga ik zeker niet contact zoeken en proberen een leuke leuke partner zijn.
Als je niet tegen dit soort moeilijke momenten kan, dan ben je niet klaar voor een relatie.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Praten kan niet als iemand je niet wil spreken. Ik vind het bizar dat mensen het hier bij mij leggen. Ik ben niet klaar voor een relatie, want ik wil niet praten? Hij wil niet praten en vraagt nadrukkelijk om afstand en wil even geen contact. Als ik koste wat het kost contact zoek, dan respecteer ik zijn keuze niet. En dan ben je op een gegeven moment ook gewoon een stalker. Maar hij is degene die wegloopt en niet wil praten. Niet ik.quote:
[..]
Dan moet je niet klagen als het straks uitgaat. Moeilijke gesprekken horen nou eenmaal bij een relatie. Dat gevoel van euforie en verbondenheid komt en gaat.
Als je niet tegen dit soort moeilijke momenten kan, dan ben je niet klaar voor een relatie.
Veel mannen willen bij shit in hun leven anderen er niet mee tot last zijn en trekken zich terug.quote:
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee. In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Vaak ook omdat ze geen goede praters zijn (zijn mannen sowieso al gemiddeld slechter in dan vrouwen).
Het kan dus inderdaad zijn dat hij depressief is, misschien Corona heeft (of iemand in zijn nabije omgeving en hij jou niet wil besmetten), twijfelt aan zichzelf en/of de beginnende relatie, schulden/verslavingen heeft of zaken lopen die slecht het daglicht verdragen (strafbare feiten).
Geef je grenzen aan: geef aan dat je bereid bent te wachten maar niet voor eeuwig, dus geef een tijdslimiet aan waarna je geduld op is: 1 week, 1 maand of 1 kwartaal.
Als hij binnen die limiet weer terug komt, vraag dan of hij dit gedrag gewoon is (afstand nemen bij problemen) en maak hem duidelijk dat dit jou onrust geef in de relatie. Geef aan hoe je het liever ziet bij problemen. Vraag voor jouw eigen zekerheid of er een ander is.
Komt hij niet binnen de limiet terug, dan zou ik hem niet zo maar weer terug nemen als hij na 6 maanden bv weer op je stoep staat en doet alsof er niets is gebeurd. Dan respecteert hij jouw grenzen niet en laat hij je maar naar zijn pijpen dansen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Dat was dan misschien ook het doel hè. Omdat je er niks mee hoeft te doen, of hij je niet wil belasten met shizzle met waar je niks mee kan of geen trek heeft in gesprekken erover. Niet iedereen praat even makkelijk en het kan ook moeilijker zijn om een gesprek te houden met iemand die geen genoegen wil nemen met wat hij wel zegt.quote:
Ik ben zo’n 5 maanden aan het daten met een jongen, en het ging al die tijd heel goed. Hij toonde altijd interesse, was lief voor me en gaf vaak aan hoe leuk, knap, lief hij me vond. Geen signalen dus dat het niet goed ging. Hij wilde me ook graag zien, en het was ook altijd leuk als we samen waren. In april zouden we een weekendje weggaan. Hij vond dat zelfs te laat en had liever maart, en hij stelde zelf voor om naar Parijs te gaan (dit speelde overigens een paar weken geleden, dus voor deze laatste coronaontwikkelingen). Ik was juist degene die een beetje huiverig was, het Louvre was toen net dicht in verband met corona.
Sinds vorige week deed hij opeens vreemd en liet hij weinig meer van zich horen, wat ik niet van hem gewend was. Ook had hij een afspraak van ons afgezegd. En paar dagen later kwam hij met dat hij even niet goed in zijn vel zit, dat hij even afstand wil en dat hij even geen behoefte heeft aan contact. Hij gaf aan dat hij later, als hij zich beter voelde, wellicht weer contact met mij zou zoeken. WELLICHT. Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht. En hij zei een paar keer dat het niks met mij te maken had, maar dat het puur kwam omdat hij niet goed in zijn vel zit.
Ik kan hier dus helemaal niks mee.
Begrijpelijk dat het vreselijk is om zo afgekapt te worden, maar je hebt er geen kut om te gaan lopen gissen naar wat de reden zou kunnen zijn. Misschien is het wel een lul ja, maar misschien is hij zichzelf ook gewoon voorbij gelopen om zoveel mogelijk normaal te doen en jou niks negatiefs te laten blijken. Snap dat het rauw op je dak valt, maar je wantrouwen dat het aan een ander of aan jou zou moeten liggen kan best een begrijpelijke reden waarom hij juist niet in gesprek wil nu. Het kan overkomen alsof je hem zijn keuze wil laten verdedigen, alsof hij geen recht heeft om de boel stop te zetten en te voelen wat hij nu voelt ofzo.quote:In eerste instantie ging er van alles door mij heen. Zou hij een ander hebben? Zou hij mij niet meer leuk vinden? Maar er is niks gebeurd en er waren daarvóór geen signalen dat het niet goed zat. Ook was hij al die tijd best wel eerlijk en loyaal (dat dacht ik tenminste). Hij vertelde een keer dat zijn ex jaren geleden is vreemd gegaan en dat hij dat heel erg vond. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat hij hetzelfde zou doen. Maar ja, bij doorvragen komt er verder niks uit. Alleen dat hij even geen behoefte heeft aan contact en dat het niet aan mij ligt. En dat hij nergens zin in heeft. Ik heb aangegeven er ook voor hem te willen zijn als het niet goed gaat en aangeboden hem te willen helpen als er iets is, maar hij gaf duidelijk aan even niks te willen en even geen behoefte te hebben aan contact. Dus ja, ik kon niet anders dan maar afstand nemen. Maar vind het vreselijk.
En ik twijfel nu over de reden, of er echt iets is, en dat dit zijn manier is om dit te verwerken/op te lossen. Of dat het een smoes is omdat hij de relatie met mij niet meer ziet zitten. Wat denken jullie zo op basis van wat jullie lezen? En wat raden jullie mij aan? Ik ga sowieso geen contact met hem zoeken, maar om het zo gelijk los te laten en verder te gaan. Wat als er echt iets is, en hij gewoon een paar weken tijd nodig heeft en daarna weer terugkomt… Maar ja, misschien komt ie wel nooit terug.
Jij hebt je best gedaan toch? Meer kun je niet doen zonder feedback. Koester de mooie herinneringen, lik je wonden en ga door met je leven. Sterkte.
Ook zei hij dat hij niet van mij verwacht dat ik op hem wacht.
Helaas... ga maar door met je leven...
Helaas... ga maar door met je leven...
- ga weg met dit soort posts -
[ Bericht 95% gewijzigd door CoolGuy op 18-03-2020 16:39:51 ]
[ Bericht 95% gewijzigd door CoolGuy op 18-03-2020 16:39:51 ]
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
|
|
