Het grote rammelaarstopic deel 59

Ik denk dat er heel veel mensen zijn die ergens afscheid moeten nemen van een kinderwens. Ofwel wegens moeten wegens zoveel verschillende redenen of dat het rationeel niet handig is.
Ik denk dat het prima kan om hulp te zoeken als het zo hoog zit. Handvatten krijgen om afscheid te nemen. Al is het maar een bevestiging dat het gevoel er mag zijn.

En nu ben ik weer weg want de hele discussie is redelijk triggerend.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 11:59 schreef pinquit het volgende:
Ik weet zeker dat ik klaar ben, maar dat rammelen blijft hier ook.

Same here. Vriend is gesteriliseerd, dus dat gaat 'm sowieso niet worden, maar het maakt me wel heel nieuwsgierig hoe een kindje van ons samen er uit zou zien. En hoe het zou zijn om met hem erbij te bevallen en en en...

Maar dat gaat m niet worden dus. En niet in de laatste plaats omdat ie 56 is.

Maarrr z'n dochter heeft momenteel een serieuze relatie en kinderwens. Dus wie weet mag ik als stoma alsnog snel een verse baby vasthouden.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 18:41 schreef Bottoms_up het volgende:
Ik denk dat er heel veel mensen zijn die ergens afscheid moeten nemen van een kinderwens. Ofwel wegens moeten wegens zoveel verschillende redenen of dat het rationeel niet handig is.
Ik denk dat het prima kan om hulp te zoeken als het zo hoog zit. Handvatten krijgen om afscheid te nemen. Al is het maar een bevestiging dat het gevoel er mag zijn.

En nu ben ik weer weg want de hele discussie is redelijk triggerend.

Ik vind dat nog wel een dingetje. Ergens vind ik die hulp iets wat wij dan beiden moeten doen. We hebben sámen een probleem, niet alleen ik. Hij heeft de volledige macht in deze beslissing. Als een vrouw een beslissing neemt om zwanger te raken van haar partner, is dat not done - logisch. Als de man voet bij stuk houdt, dan heeft de vrouw het maar te accepteren. En daar heb ik het erg moeilijk mee. Het voelt het ergens niet fair als alleen ik hulp nodig zou hebben. Een man hulp aanbieden om een kinderwens te krijgen, is niet erg gebruikelijk, en klinkt zelfs fout imo. Hulp zoeken om er afscheid van te nemen is wel gebruikelijk. Dar irriteert me

Samen hulp zoeken vind hij niet nodig, want hij meent dat hij geen probleem heeft, hij is immers tevreden met hoe het nu is.

Het is geen prater, en juist daarom heb ik er moeite mee. En als hij iets op een bepaalde manier in z’n hoofd heeft, dan verandert dat niet makkelijk. Hij verwacht dat het ergens wel overwaait bij mij.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 19:21 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Ik vind dat nog wel een dingetje. Ergens vind ik die hulp iets wat wij dan beiden moeten doen. We hebben sámen een probleem, niet alleen ik. Hij heeft de volledige macht in deze beslissing. Als een vrouw een beslissing neemt om zwanger te raken van haar partner, is dat not done - logisch. Als de man voet bij stuk houdt, dan heeft de vrouw het maar te accepteren. En daar heb ik het erg moeilijk mee. Het voelt het ergens niet fair als alleen ik hulp nodig zou hebben. Een man hulp aanbieden om een kinderwens te krijgen, is niet erg gebruikelijk, en klinkt zelfs fout imo. Hulp zoeken om er afscheid van te nemen is wel gebruikelijk. Dar irriteert me

Samen hulp zoeken vind hij niet nodig, want hij meent dat hij geen probleem heeft, hij is immers tevreden met hoe het nu is.

Het is geen prater, en juist daarom heb ik er moeite mee. En als hij iets op een bepaalde manier in z’n hoofd heeft, dan verandert dat niet makkelijk. Hij verwacht dat het ergens wel overwaait bij mij.

Ik lees dan vooral dat je je niet gezien voelt door je man. Die erkenning moeten missen lijkt mij lastig. Beetje meer empathie van zijn kant zou wel mogen.

Voor de rest ben ik niet echt de aangewezen persoon om hier iets over te zeggen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

We hebben in onze omgeving ook een stel waarbij het huwelijk net niet geklapt is toen ze onverwacht zwanger raakte.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ben me er heel erg van bewust dat het een luxeprobleem is hoor! Wat ik eerder al zei, ik heb twee gezonde kinderen, en dat is al een enorme rijkdom. Maar zonder te veel in details te treden, heb ik ook een achtergrond die eea meer gecompliceerd maakt dan het hier zo lijkt. Het blijft een luxepositie, maar oppervlakkig is het zeker niet.

Mijn relatie met mijn man is wat vreemd, denk ik (niet op een negatieve manier). Maar toch, het is mijn man

En mijn reactie was ook op Duman, die stelde dat er vaste en 3e baby golf komt. Die viel een beetje verkeerd bij me.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 19:57 schreef Roomsnoes het volgende:
Ben me er heel erg van bewust dat het een luxeprobleem is hoor! Wat ik eerder al zei, ik heb twee gezonde kinderen, en dat is al een enorme rijkdom. Maar zonder te veel in details te treden, heb ik ook een achtergrond die eea meer gecompliceerd maakt dan het hier zo lijkt. Het blijft een luxepositie, maar oppervlakkig is het zeker niet.

Mijn relatie met mijn man is wat vreemd, denk ik (niet op een negatieve manier). Maar toch, het is mijn man

En mijn reactie was ook op Duman, die stelde dat er vaste en 3e baby golf komt. Die viel een beetje verkeerd bij me.

Ik wil het niet minimaliseren hoor. Geloof best dat die wens diep zit. Ik vind ook dat je in een relatie kan proberen mee te leven als de ander zo een diepe wens moet opgeven, ook al is die wens het tegenovergestelde van wat jij wilt.
Die laatste snap ik ook wel. Maar hey, alle opmerkingen over een geboortegolf vallen verkeerd bij mij

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 20:21 schreef Bottoms_up het volgende:

[..]

Ik wil het niet minimaliseren hoor. Geloof best dat die wens diep zit. Ik vind ook dat je in een relatie kan proberen mee te leven als de ander zo een diepe wens moet opgeven, ook al is die wens het tegenovergestelde van wat jij wilt.
Die laatste snap ik ook wel. Maar hey, alle opmerkingen over een geboortegolf vallen verkeerd bij mij

Snapik

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 19:50 schreef Bottoms_up het volgende:

[..]
We hebben in onze omgeving ook een stel waarbij het huwelijk net niet geklapt is toen ze onverwacht zwanger raakte.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 20:34 schreef Mariposas het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 19:57 schreef Roomsnoes het volgende:
En mijn reactie was ook op Duman, die stelde dat er vaste en 3e baby golf komt. Die viel een beetje verkeerd bij me.

Maar volgens mij borduurde zij voort op mijn grap, lees de reacties erboven eens?

Sterkte overigens. Lijkt me heel erg moeilijk als je hierin niet op één lijn zit met je partner.

@SQ Wij krijgen niet heel veel reacties, meestal in de vorm van een open vraag of we misschien aan een tweede denken, niet dat het een vanzelfsprekendheid is. Ik merk zelf overigens ook in mijn omgeving als iemand één kind heeft, dat ik mezelf afvraag wat daar dan het verhaal achter is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Viv op 18-07-2020 23:39:36 ]

Ik hoor van mijn vriendinnen met kindjes net zo oud als G. of jonger dan G. dat ze ook al vaak die vraag krijgen wanneer komt er een tweede.
Wij hebben die vraag maar 1x gehad.

Ik had 'm wel vaker verwacht, maar verder is niemand er ooit over begonnen.

Hier rammel ik nog steeds. En is het ook een pijnpunt dat ik nooit de stap voor een tweede heb durven te nemen.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 22:27 schreef Omentielvo het volgende:
Hier rammel ik nog steeds. En is het ook een pijnpunt dat ik nooit de stap voor een tweede heb durven te nemen.

Waarom nu niet meer?

Ik heb die vraag over een 2e niet vaak gehad. Mijn man wel maar dat was voor de 1ste ook al zo en het zijn steeds dezelfden. Ik blijf het een ongepaste vraag vinden maar ben wel benieuwd of men na een 2e zou stoppen met vragen of dat ze door gaan voor een 3e.

[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 19-07-2020 12:39:25 ]

Ik krijg ook vaak de vraag wanneer er een 2e kindje gaat komen, terwijl M nog maar 15 maanden is

Maar goed, hier rammelt het ook al flink. Mijn wens was altijd 3 kindjes krijgen, maar heb dat moeten bijstellen naar 2 ivm een bonuskind die bij ons woont.

Als het aan mij lag, was ik nu alweer zwanger, maar mijn man wil nog niet. Hij kapt het gesprek steeds af en komt met redenen als verbouwing nodig/ financieel krap/ M is nog klein. Volgens mij vind hij het stiekem wel prima zo met 2 kinderen, maar dat durft hij niet te zeggen omdat hij weet dat ik minstens 2 (eigen) kinderen wil.

Met 1 kind voelt het voor mij niet compleet, dus ik wil wel echt nog een 2e.

Hier werd het ook vaak gevraagd en nog steeds wel. Ik geef dan altijd het antwoord, uiteindelijk wel maar nu nog niet. Dat antwoord zal ik de komende weken nog wel blijven geven totdat we het bekend maken

Qua gerammel had ik altijd wel eerder een 2e gewild, maar wilde eerst niet en daarna wilde ik toch weer wachten en eigenlijk is dat ook wel goed zo. Ik vind het wel fijn dat Jip iets ouder is en zelf kan traplopen enzo. Zichzelf ook steeds beter verstaanbaar maakt. Ik hoop dat dat het allemaal wat makkelijker maakt straks

Ik vind een vraag over een kinderwens (1e, 2e, 3e) helemaal niet zo raar of een belediging. Het valt wat mij betreft in de categorie trouwen, huis kopen.
En bij sommige mensen voel ik geen behoefte om daar over te praten, dus dan kap ik het af, maar met vrienden en collega’s heb ik daar ook gewoon gesprekken over.
Soms vind ik het ook wel raar dat het willen krijgen van kinderen bijna een taboe-onderwerp is. Juist ook als het niet vanzelf gaat.

Maar, terug naar het rammelen. Vriend en ik waren gisteren voor het eerst in zeker een jaar eens met z’n tweetjes uit eten en hebben heerlijk kunnen praten. En nu blijkt zijn definitieve ‘nee’ helemaal niet meer definitief. Nu nog niet, want ik wil sowieso dat Mijm dan (bijna) naar school gaat. Maar tegen die tijd gaan we er pas een beslissing over maken

Maar de vraag naar een kinderwens (hoeveelste kind dan ook) is wel heel iets anders dan de 'hee, wanneer komt nummer 2'.

quote:

Op zondag 19 juli 2020 10:02 schreef Donna het volgende:
Maar de vraag naar een kinderwens (hoeveelste kind dan ook) is wel heel iets anders dan de 'hee, wanneer komt nummer 2'.

Oké, klopt.
Maar dat is niet wat hierboven overal stond.
En dan nog kan ik hem van de meeste mensen wel hebben.

@LeSage; het gaat vaak meer om de toon waarop het gevraagd/gezegd wordt. Als een goede bekende het met oprechte interesse vraagt geef ik normaal antwoord. Maar zeker voor dat Sofie er was (en zwanger worden voor mij niet vanzelfsprekend was) konden opmerkingen zoals ‘het wordt wel eens tijd voor een baby’ ofzo wel echt pijn doen. Meestal gaf ik dan een kort antwoord waaruit wel bleek dat het niet zo vanzelfsprekend is. Daarna durven ze er nooit meer een opmerking over te maken.
Nu dus ook nog niet de vraag wanneer er een tweede komt gehad want de meeste mensen om mij heen weten de situatie.

Neemt niet weg dat ik enorm graag een tweede kindje wil en het liefst wel NU. Maar vriend wil niet, ik hoop dat het een nog niet is. Erover praten samen is erg lastig. Ik schreef laatst al in het dreumestopic dat de wens bij mij zo sterk is dat het regelmatig fysiek echt pijn doet.
Wat Roomsnoes schrijft herken ik ook wel; vriend heeft geen probleem maar ik, dus ik zou hulp moeten zoeken om daar mee om te gaan. Daar ben ik het dus niet mee eens.
Tegelijkertijd wil ik hem ook echt niet ‘dwingen’ tot het willen krijgen van een tweede kind.

Maar nu worden de extremen ineens aangehaald, dat zijn gewoon botte opmerkingen. Die krijg ik sowieso echt niet dagelijks naar mijn hoofd.
Dat gaat ook niet over de vraag zelf, maar over de manier waarop je hem stelt.

Ik vind zelf de discussie wel lastig over dat degene die niet meer wil misschien wel in therapie zou moeten. Ik krijg echt de neiging om dat allerhande andere voorbeelden bij aan te halen waarbij mensen dingen niet willen en daar toch toe worden omgehaald maar dat zal ik omwille van de emoties maar niet doen.

Maar stel je toch eens voor zeg, dat de man wél wil en de vrouw pertinent niet en dat er dan geopperd zou worden om de vrouw in therapie te sturen om van gedachten te veranderen. Ik denk dat het forum zou ontploffen.

Neemt niet weg dat ik absoluut begrijp dat het ontzettend veel pijn doet als je een onvervulde wens hebt die door een ander onvervuld blijft. Maar de gedachtengang vind ik niet oké.

@Takkie88 @Roomsnoes Natuurlijk hebben jullie partners wel een probleem, namelijk dat hun vriendin enorm veel pijn en verdriet doormaakt.

@LeSage Wat fijn dat het definitieve woord nog niet gezegd is hierover!

@SQ Zo had ik die therapie niet opgevat, meer als een soort relatietherapie om ieders beweegredenen in kaart te brengen, begrip voor elkaars standpunt te krijgen en onderzoeken of je nog samen door kunt, of dat nu met of zonder extra kindje erbij is.

[ Bericht 20% gewijzigd door Viv op 19-07-2020 10:45:38 ]

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 22:30 schreef pinquit het volgende:

[..]

Waarom nu niet meer?

Ik ben nu 41.

Ik vind de discussie waar de een wel wil en de ander totaal niet sowieso heel lastig. Zeker in situaties waar de een “de winnaar” en de ander “de verliezer” lijkt te zijn. En ik denk dat therapie dan soms echt wel kan helpen. Voor beiden partijen dus.

En met betrekking tot de botte vragen. Omdat proberen een kind te krijgen vaak toch privé is, wordt er niet altijd over gesproken als het niet lukt.
Nu stel ik zelf de vraag niet vaak. Sowieso niet aan onbekenden.
En als ik het vraag dan stel ik hem meer als vraag of er een wens is voor een kind of tweede/derde.

Ik denk dat het uiteindelijk aan komt op zowel communiceren als uiteindelijk een keuze moeten maken.
Als je partner geen volgende kind meer wil en jijzelf wel, dan zit je in een patsstelling. En meer dan erover praten (al dan niet ondersteund in therapie) kan je niet doen. Maar de uitkomst kan ook zijn dat je in die patsstelling blijft. Dan moet je het denk ik bij jezelf zoeken: kan ik accepteren dat er geen kindje meer komt? En als dat niet zo is, wat betekent dat dan voor je relatie?