quote:
Rafael is een grote meneer
Door MAARTEN WIJFFELS
ROTTERDAM/HAMBURG Rafael van der Vaart vond het tijd om weer eens een krachtig statement te maken.
De aanvoerder van HSV schoot dinsdag tegen Arsenal een bal in de kruising, sprintte naar de dug-out en vierde de prachtige treffer daar opzichtig met de wisselspelers en trainer Thomas Doll.
Het openingsdoelpunt was niet genoeg voor de zege. Door de 3-1 nederlaag bleef het ambitieuze HSV dit seizoen steken op twee overwinninkjes in 23 officiële wedstrijden. Iedere andere Bundesliga-coach zou in zo’n rampseizoen al zijn ontslagen, maar Doll is er nog steeds. Vanmiddag in de kraker tegen Bayern München wordt het wel weer spannend. De machtige boulevardkrant Bild suggereerde gisteren ineens dat de 40-jarige coach bij een nieuwe nederlaag de keuze krijgt: zelf opstappen of ontslagen worden.
,,Als de directie Doll eruit zou gooien, dan hebben ze een groot probleem,’’ denkt Van der Vaart, die zich niet kan voorstellen dat het tot een abrupte breuk komt. Uit zijn Ajax-tijd weet hij wat er in crisistijd los kan komen aan cynisme, agressie en aan niet te weerstane druk van de tribunes. ,,Dat heb je hier nog totaal niet en dat weegt óók. Hier zitten elke thuiswedstrijd 57.000 mensen die in overgrote meerderheid hartstochtelijk de ploeg en de trainer blijven steunen. Ook de spelers hebben nog het geloof. Doll moet ons uit deze crisis loodsen.’’
Van der Vaart is gewend om als aanvoerder standpunten in te nemen over het wel en wee bij HSV. Toen hij vorig seizoen de band kreeg overhandigd, vertelden ze hem op de club meteen dat hij nu ‘de grote meneer’ was geworden. Van der Vaart: ,,Ze zeggen altijd: In Hamburg heb je de burgemeester en daarna komt de aanvoerder van HSV. Ook al ben je nieuw bij de club, door die band krijg je gelijk een status aangemeten en er wordt verwacht dat je met die status wat extra’s doet. Ik probeer op het veld voorop te gaan in de strijd, maar ik werk bijvoorbeeld ook aan een goede relatie met Bild.’’
Je moet het zo zien, legt hij uit: de journalisten van Bild zijn supporters die er de pest in hebben als het slecht gaat met HSV. Het ligt dan mede aan de houding van de spelers en trainer hoe ze in hun stukken reageren. ,,Nemen wij de moeite om na een pijnlijke nederlaag toch even met Bild te praten, dan is er meer begrip en leeft de krant als het ware met ons mee. Dat is de teneur geweest tot nu toe. Loop je door bij slechte resultaten, dan hakken ze veel sneller je kop eraf.’’
,,Ik kan het prima vinden met die gasten van Bild. Ze kunnen me altijd aanspreken of bellen. Het gaat ze vaak maar om één quote. Fotografen liggen nooit stiekem bij me in de heg. Sterker nog: een tijdje terug had iemand op straat een privé-foto van me gemaakt. Die was naar Bild gestuurd. Belden ze me op of ze mochten publiceren. Liever niet, zei ik. Dat respecteren ze en later geef jij hen dan wat terug. Het hele leven is geven en nemen. Zo moeilijk is het allemaal niet.’’
Als verklaring voor de sportieve malaise komt Van der Vaart uit bij de enorme blessurelast. Tegen Bayern ontbreken vandaag nog altijd zes basisspelers. Maar hij signaleert ook iets anders. ,,Het blijkt ook dat je niet zomaar even je verdedigingscentrum succesvol vervangt. Khalid Boulahrouz en Daniël van Buyten waren vorig seizoen perfect op elkaar ingespeeld. De club heeft na hun vertrek met Joris Mathijsen en Vincent Kompany meteen een andere Nederlander en Belg gehaald. Maar Kompany is een van onze lang geblesseerden en Mathijsen voetbalt ook vaak als linksback.’’
Hij denkt dat HSV nog steeds een goed elftal kan hebben, maar de Bundesliga is geen competitie waar je zomaar uit een crisis raakt. ,,Daar is meer voor nodig dan talent alleen. De krachtsverhoudingen liggen zo dicht bij elkaar. Je hebt hier geen RBC Roosendaal waarvan Ajax fluitend met 5-0 wint.’’ Vorige week speelde HSV 0-0 tegen hekkensluiter FSV Mainz 05 en laatst kwam de ploeg met pijn en moeite tot 2-2 bij Energie Cottbus. ,,Voor die wedstrijd dacht ik: ik ga er eens even twee inleggen. Maar de praktijk was anders. We kwamen het veld op in een oud, volgepakt stadion met 20.000 man die tekeer gingen alsof ze hadden gesnoven. En ook de spelers van Cottbus gingen als de brandweer.’’
Zelf ontbrak Van der Vaart in zeven Bundesliga-duels en tijdens de halve Champions League-campagne. Blessures zijn voor de middenvelder inmiddels een tweede natuur. Sinds zijn debuut bij Ajax mist hij gemiddeld éénderde van elk seizoen. Soms denkt Van der Vaart wel eens dat hij te veel wil doen in een poging HSV - of eerder Ajax – vlot te trekken. ,,Ik ben bijvoorbeeld geen speler die gelijk van het veld gaat met een verrekkinkje in het boveneen. Dat zou ik wel moeten doen, want ga ik met een ogenschijnlijk kleine blessure onder de scanner, dan valt het toch nooit mee.’’
Hij probeert zijn lichaam sterker te maken door gerichte krachttraining. Bij Ajax was hij nooit een voorstander van aan gewichten hangen. ,,Ik vreesde dat ik daar alleen maar langzamer van werd. Inmiddels weet ik beter. Ik laat me ook al vaker dan vroeger behandelen. Voor de rest probeer ik die blessures zo veel mogelijk te relativeren, want ze horen kennelijk bij mij. Ik ben blij dat ik in zo’n week met Arsenal en Bayern München kan meedoen, maar had ik niet kunnen spelen, dan was ik net zo gelukkig geweest. Ik geniet van het leven, heb een lieve vrouw en sinds kort ook een lief kindje. Op mijn 23ste heb ik al veel wedstrijden gespeeld. Toen ik 17 was had ik ondanks alle blessures getekend voor mijn carrière tot nu toe.’’