R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste depressieve Fokkers,
In hoeverre vinden jullie dat je rekening houden met iemand die een mentale ziekte heeft? En hoe ervaren jullie dat zelf? Is het normaal om je steeds achter je ziekte verschuilen? Vind je dat mensen meer van je moeten accepteren want je bent immers ziek?
Vinden jullie jezelf een last voor je omgeving?
Oké dat was meer dan 1 vraag maar dank u voor eventuele verhelderende antwoorden.
In hoeverre vinden jullie dat je rekening houden met iemand die een mentale ziekte heeft? En hoe ervaren jullie dat zelf? Is het normaal om je steeds achter je ziekte verschuilen? Vind je dat mensen meer van je moeten accepteren want je bent immers ziek?
Vinden jullie jezelf een last voor je omgeving?
Oké dat was meer dan 1 vraag maar dank u voor eventuele verhelderende antwoorden.
Houd van poesjes
Misschien kun je er iets meer moeite in steken om te verwoorden waar jij in jouw geval, met je depressieve echtgenote, tegenaan loopt.
Een vraag als ‘is het normaal dat’ gaat je echt niet helpen.
Een vraag als ‘is het normaal dat’ gaat je echt niet helpen.
The love you take is equal to the love you make.
Nee want dan krijg ik dezelfde antwoorden als gewoonlijk en ik vraag dit nu aan mensen die zelf depressief zijn. Evt mensen die iemand met een depressie in hun omgeving hebben kan ook nog.quote:Op donderdag 12 december 2019 19:29 schreef Lienekien het volgende:
Misschien kun je er iets meer moeite in steken om te verwoorden waar jij in jouw geval, met je depressieve echtgenote, tegenaan loopt.
Een vraag als ‘is het normaal dat’ gaat je echt niet helpen.
Houd van poesjes
Uit al je vragen blijkt wel heel duidelijk je oordeel. Jij vindt dat ze zich verschuilt en dat ze je tot last is. En je bent het er niet mee eens dat zij er zo mee omgaat.quote:Op donderdag 12 december 2019 19:43 schreef Poesje_Mauw77 het volgende:
[..]
Nee want dan krijg ik dezelfde antwoorden als gewoonlijk en ik vraag dit nu aan mensen die zelf depressief zijn. Evt mensen die iemand met een depressie in hun omgeving hebben kan ook nog.
The love you take is equal to the love you make.
Waarom is mij reactie weggehaald? Was serieus.
I don’t have “trust issues” I have “I’ve seen this before and I know how it ends” issues.
Zelf voel ik me prima, maar heb wel enkele mensen in mijn omgeving met dit issue. En ook depressieve mensen zijn net mensen, en dus verschillend; sommigen dachten dat ze anderen ontzettend tot last waren (en voelden zich daardoor nog slechter), maar er was er ook een bij die zich vol overgave in een slachtofferrol stortte. Er valt dus niet een eenduidig antwoord te geven.quote:
[..]
Nee want dan krijg ik dezelfde antwoorden als gewoonlijk en ik vraag dit nu aan mensen die zelf depressief zijn. Evt mensen die iemand met een depressie in hun omgeving hebben kan ook nog.
Hmm oké dankjewelquote:
[..]
Zelf voel ik me prima, maar heb wel enkele mensen in mijn omgeving met dit issue. En ook depressieve mensen zijn net mensen, en dus verschillend; sommigen dachten dat ze anderen ontzettend tot last waren (en voelden zich daardoor nog slechter), maar er was er ook een bij die zich vol overgave in een slachtofferrol stortte. Er valt dus niet een eenduidig antwoord te geven.
Houd van poesjes
En er zelf wat van vinden mag niet? Vandaar dat ik wil weten hoe mensen die zelf depressief zijn hier over denken.quote:
[..]
Uit al je vragen blijkt wel heel duidelijk je oordeel. Jij vindt dat ze zich verschuilt en dat ze je tot last is. En je bent het er niet mee eens dat zij er zo mee omgaat.
Houd van poesjes
Maar ook niet elke persoon met een depressie is hetzelfde.quote:
[..]
Nee want dan krijg ik dezelfde antwoorden als gewoonlijk en ik vraag dit nu aan mensen die zelf depressief zijn. Evt mensen die iemand met een depressie in hun omgeving hebben kan ook nog.
En dit. Zijn niet echt open vragen zo...quote:
[..]
Uit al je vragen blijkt wel heel duidelijk je oordeel. Jij vindt dat ze zich verschuilt en dat ze je tot last is. En je bent het er niet mee eens dat zij er zo mee omgaat.
Ja hoi. Mijn partner is depressief. Wat wil je precies weten?
Maar een voorzetje: ja, ik hou rekening met hem. Dat moet ook, want sommige dingen lukken hem nu gewoon niet. Dagelijkse taken vallen hem zwaar, veel zwaarder dan voor de depressie. Op slechte dagen is uberhaupt opstaan al een worsteling. Die depressie is er nu altijd, 24/7. De ene keer meer dan de andere, maar toch, hij is er. Ik kan niet alles van mijn partner vragen, en soms zijn zelfs simpele verzoeken al te veel. Laat staan als ik zelf hulp nodig heb, daar heeft partner nu totaal de ruimte niet voor.
Is dat ook zwaar voor mij? Ja. Baal ik daar soms van? Ja. Maar het is nu even wat het is en het hoort bij het ziektebeeld. Of dat verschuilen is? Ik denk het niet. Je zet die depressie niet even aan of uit, dat is er, daar baalt mijn man net zo goed van.
Maar een voorzetje: ja, ik hou rekening met hem. Dat moet ook, want sommige dingen lukken hem nu gewoon niet. Dagelijkse taken vallen hem zwaar, veel zwaarder dan voor de depressie. Op slechte dagen is uberhaupt opstaan al een worsteling. Die depressie is er nu altijd, 24/7. De ene keer meer dan de andere, maar toch, hij is er. Ik kan niet alles van mijn partner vragen, en soms zijn zelfs simpele verzoeken al te veel. Laat staan als ik zelf hulp nodig heb, daar heeft partner nu totaal de ruimte niet voor.
Is dat ook zwaar voor mij? Ja. Baal ik daar soms van? Ja. Maar het is nu even wat het is en het hoort bij het ziektebeeld. Of dat verschuilen is? Ik denk het niet. Je zet die depressie niet even aan of uit, dat is er, daar baalt mijn man net zo goed van.
Mensen om je heen met depressie zoveel mogelijk mijden, een omgeving opbouwen met positieve mensen brengt je veel verder.
Vakman pur sang
Nou. Dat is ook een manier ja.quote:
Mensen om je heen met depressie zoveel mogelijk mijden, een omgeving opbouwen met positieve mensen brengt je veel verder.
Hoe zie je dat voor je als je getrouwd bent en kinderen hebt met degene die depressief wordt? Dat kan iedereen gebeuren he, dat weet je niet op voorhand ofzo.
Maar vind je het dan niet superkut als je zelf hulp nodig hebt hij die dan niet kan geven? Het kan toch niet alleen maar steeds geven zijn en nooit iets terug krijgen? Ja ik snap dat je het niet zomaar aan of uit kan zetten maar het vraagt gewoon veel aanpassing van de niet depressieve persoon in de relatie. En je krijgt weinig tot niets terug.quote:
Ja hoi. Mijn partner is depressief. Wat wil je precies weten?
Maar een voorzetje: ja, ik hou rekening met hem. Dat moet ook, want sommige dingen lukken hem nu gewoon niet. Dagelijkse taken vallen hem zwaar, veel zwaarder dan voor de depressie. Op slechte dagen is uberhaupt opstaan al een worsteling. Die depressie is er nu altijd, 24/7. De ene keer meer dan de andere, maar toch, hij is er. Ik kan niet alles van mijn partner vragen, en soms zijn zelfs simpele verzoeken al te veel. Laat staan als ik zelf hulp nodig heb, daar heeft partner nu totaal de ruimte niet voor.
Is dat ook zwaar voor mij? Ja. Baal ik daar soms van? Ja. Maar het is nu even wat het is en het hoort bij het ziektebeeld. Of dat verschuilen is? Ik denk het niet. Je zet die depressie niet even aan of uit, dat is er, daar baalt mijn man net zo goed van.
Houd van poesjes
Gelukkig zie ik dat zelf toch anders.quote:
[..]
Een hotel nemen tot het over is?
Of scheiden hè.
Dat is af en toe redelijk kut ja. En geloof me dat er zat momenten zijn geweest waarbij ik daar ook heel boos om ben (geweest.). Het vraagt inderdaad heel veel aanpassen. En nee, daar krijg je niet perse iets voor terug.quote:
[..]
Maar vind je het dan niet superkut als je zelf hulp nodig hebt hij die dan niet kan geven? Het kan toch niet alleen maar steeds geven zijn en nooit iets terug krijgen? Ja ik snap dat je het niet zomaar aan of uit kan zetten maar het vraagt gewoon veel aanpassing van de niet depressieve persoon in de relatie. En je krijgt weinig tot niets terug.
En zonder in detail te treden; er waren ook echt voor mij emotioneel zware zaken afgelopen tijd. Waar ik normaliter samen met man doorheen zou ploegen, door erover te praten en het te delen. Maar nu gaat dat niet. Dus deed (en doe) ik het alleen. Daar heb ik regelmatig ook best verdriet om.
Maar; ik zie ook mijn man onwijs knokken om uit dat donkere dal te komen. Om weer de man en vader te kunnen zijn die hij eigenlijk is. Dus ik pas me aan, met liefde, zodat hij alle ruimte heeft om te knokken. En ik zie dit dus als iets tijdelijks;
die depressie overleven we wel, en daarna komt er hopelijk wel weer iets terug.
Oké duidelijk. Ik ben dus niet de enige die dit kut vind. En ik heb het ook helemaal gehad met steeds maar begripvol zijn.quote:
[..]
Gelukkig zie ik dat zelf toch anders.
[..]
Dat is af en toe redelijk kut ja. En geloof me dat er zat momenten zijn geweest waarbij ik daar ook heel boos om ben (geweest.). Het vraagt inderdaad heel veel aanpassen. En nee, daar krijg je niet perse iets voor terug.
En zonder in detail te treden; er waren ook echt voor mij emotioneel zware zaken afgelopen tijd. Waar ik normaliter samen met man doorheen zou ploegen, door erover te praten en het te delen. Maar nu gaat dat niet. Dus deed (en doe) ik het alleen. Daar heb ik regelmatig ook best verdriet om.
Maar; ik zie ook mijn man onwijs knokken om uit dat donkere dal te komen. Om weer de man en vader te kunnen zijn die hij eigenlijk is. Dus ik pas me aan, met liefde, zodat hij alle ruimte heeft om te knokken. En ik zie dit dus als iets tijdelijks;
die depressie overleven we wel, en daarna komt er hopelijk wel weer iets terug.
Houd van poesjes
Voor het gemak negeer je haar laatste alinea maar even, degene die juist de kern van het verhaal is en hoe ze er in staat.quote:
[..]
Oké duidelijk. Ik ben dus niet de enige die dit kut vind. En ik heb het ook helemaal gehad met steeds maar begripvol zijn.
Je bent op zoek naar bevestiging, maar elk mens is nu eenmaal anders. Dat geldt voor depressieve en niet-depressieve mensen.
Dat lukt mij ook de ene keer beter dan de andere hoor, begripvol zijn.quote:
[..]
Oké duidelijk. Ik ben dus niet de enige die dit kut vind. En ik heb het ook helemaal gehad met steeds maar begripvol zijn.
Wat mij wel helpt is, is mijn “kennis” over depressiviteit (ben zelf psycholoog), dus ik snáp ook hoe het werkt en waarom het zo gaat. Wellicht helpt het jou ook om je er goed in te verdiepen. Kan meestal ook wel door in gesprek te gaan met de behandelaar van je vrouw.
Niet zozeer bevestiging meer dat ik geen zin heb om iedere keer als een narcistische egoïstische lul weggezet te worden.quote:
[..]
Voor het gemak negeer je haar laatste alinea maar even, degene die juist de kern van het verhaal is en hoe ze er in staat.
Je bent op zoek naar bevestiging, maar elk mens is nu eenmaal anders. Dat geldt voor depressieve en niet-depressieve mensen.
Houd van poesjes
Word je dan ook boos op je man? Als je zo'n weinig begrip moment heb bedoel ik.quote:
[..]
Dat lukt mij ook de ene keer beter dan de andere hoor, begripvol zijn.
Wat mij wel helpt is, is mijn “kennis” over depressiviteit (ben zelf psycholoog), dus ik snáp ook hoe het werkt en waarom het zo gaat. Wellicht helpt het jou ook om je er goed in te verdiepen. Kan meestal ook wel door in gesprek te gaan met de behandelaar van je vrouw.
Houd van poesjes
Ja. Maar niet in de zin dat ik dan tegen hem ga schreeuwen oid. In de meeste gevallen merkquote:
[..]
Word je dan ook boos op je man? Als je zo'n weinig begrip moment heb bedoel ik.
ik rustig op dat ik boos word, en ga dan maar even weg om tot 10 te tellen. Of tot 100.
Maar dan blijf je zelf dus met boosheid zitten? Wel knap dat je het kunt trouwens, ik kan het nietquote:
[..]
Ja. Maar niet in de zin dat ik dan tegen hem ga schreeuwen oid. In de meeste gevallen merk
ik rustig op dat ik boos word, en ga dan maar even weg om tot 10 te tellen. Of tot 100.
Houd van poesjes
Nee. Mij helpt het dus om te bedenken dat man er ook niks aan kan doen, die depressie is kut maar niemand heeft er schuld aan. Dan word ik zelf ook weer rustiger. Ik kan ook wel boos worden, maar daar schiet niemand wat mee op. Man wordt daar enkel somberder van en mij helpt het ook niet.quote:
[..]
Maar dan blijf je zelf dus met boosheid zitten? Wel knap dat je het kunt trouwens, ik kan het niet
Dat ben je niet. Het is echt doodnormaal dat dit alles loodzwaar is voor je.quote:
[..]
Niet zozeer bevestiging meer dat ik geen zin heb om iedere keer als een narcistische egoïstische lul weggezet te worden.
Waarom heb jij geen hulp hierbij? Hoe je hiermee om moet gaan?
Wat heb jij om even lekker los te kunnen laten. Te ventileren, stoom af te blazen?
Je werkt, werkt en werkt nog wat meer. Houdt 1001 ballen in de lucht en bent vrijwel alleen bezig met verantwoordelijk zijn, de stabiele factor te zijn.
En dat lukt niet in deze omstandigheden, dat zou niemand lukken.
Waar is jouw gewoon even lekker alleen voor jou? Waar is jouw hulp om hiermee om te gaan? Waar is jouw stoom afblazen/opladen?
Zorg wat beter voor jezelf. Dat verdien je echt wel. Je hoeft niet alles (alleen) te dragen.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Ik ben depressief geweest en mijn partner is recent depressief geweest. Je bent ook gewoon ziek op dat moment. Maar dat maakt het niet minder frustrerend voor de partner natuurlijk.
Dat is wel heel lief eigenlijk.quote:
[..]
Gelukkig zie ik dat zelf toch anders.
[..]
Dat is af en toe redelijk kut ja. En geloof me dat er zat momenten zijn geweest waarbij ik daar ook heel boos om ben (geweest.). Het vraagt inderdaad heel veel aanpassen. En nee, daar krijg je niet perse iets voor terug.
En zonder in detail te treden; er waren ook echt voor mij emotioneel zware zaken afgelopen tijd. Waar ik normaliter samen met man doorheen zou ploegen, door erover te praten en het te delen. Maar nu gaat dat niet. Dus deed (en doe) ik het alleen. Daar heb ik regelmatig ook best verdriet om.
Maar; ik zie ook mijn man onwijs knokken om uit dat donkere dal te komen. Om weer de man en vader te kunnen zijn die hij eigenlijk is. Dus ik pas me aan, met liefde, zodat hij alle ruimte heeft om te knokken. En ik zie dit dus als iets tijdelijks;
die depressie overleven we wel, en daarna komt er hopelijk wel weer iets terug.
Vakman pur sang
oeps verkeerde topic. 
[ Bericht 54% gewijzigd door Lospedrosa op 12-12-2019 22:57:32 ]
[ Bericht 54% gewijzigd door Lospedrosa op 12-12-2019 22:57:32 ]
Vakman pur sang
Depressie kun je niet zien. Communiceren is de enige mogelijkheid om aan te geven hoe je je voelt. Je moet als partner er dus op kunnen vertrouwen dat degene met depressie de waarheid vertelt.
Als jij het hebt over "verschuilen achter" dan heb je dat vertrouwen niet (meer). Misschien terecht. Maar misschien heeft je partner ook geen vertrouwen meer in jou en probeert ze dingen af te dwingen omdat het op een andere manier niet lukt om tot je door te dringen.
Gezien je PoHi heb je het vertrouwen van je vrouw regelmatig ernstig beschadigd, wat haar herstel zeker niet ten goede komt. Vrij logische reactie dan dat ze mogelijk wat overdrijft als het gaat om het niet kunnen bieden van emotionele steun wanneer jij dat nodig hebt.
Als jij het hebt over "verschuilen achter" dan heb je dat vertrouwen niet (meer). Misschien terecht. Maar misschien heeft je partner ook geen vertrouwen meer in jou en probeert ze dingen af te dwingen omdat het op een andere manier niet lukt om tot je door te dringen.
Gezien je PoHi heb je het vertrouwen van je vrouw regelmatig ernstig beschadigd, wat haar herstel zeker niet ten goede komt. Vrij logische reactie dan dat ze mogelijk wat overdrijft als het gaat om het niet kunnen bieden van emotionele steun wanneer jij dat nodig hebt.
Ik heb haar vertrouwen beschadigd? Eerder andersom.
En als je nog geen greintje steun kunt opbrengen voor je man die net z'n pa heeft begraven vind ik dat niet kunnen. Ik heb het hele jaar voor haar klaar gestaan, alles gedaan wat binnen mijn kunnen lag om haar te helpen, ik spaar pandapunten terwijl ik gewoon getrouwd ben. En dan zou ik haar vertrouwen zo ernstig beschadigd hebben dat ze niet een klein beetje steun kan opbrengen? Die gaat er bij mij niet in.
En als je nog geen greintje steun kunt opbrengen voor je man die net z'n pa heeft begraven vind ik dat niet kunnen. Ik heb het hele jaar voor haar klaar gestaan, alles gedaan wat binnen mijn kunnen lag om haar te helpen, ik spaar pandapunten terwijl ik gewoon getrouwd ben. En dan zou ik haar vertrouwen zo ernstig beschadigd hebben dat ze niet een klein beetje steun kan opbrengen? Die gaat er bij mij niet in.
Houd van poesjes
1. Niet in de slachtofferol gaan, hoe moeilijk het ook is.
2. Alleen in positieve constructieve zin rekeninghouden met depressieven, zodat ze gaan inzien dat alleen zij ervoor kunnen zorgen om beter te worden (en dus niet voor medicijnen of andere pleisters kiezen).
2. Alleen in positieve constructieve zin rekeninghouden met depressieven, zodat ze gaan inzien dat alleen zij ervoor kunnen zorgen om beter te worden (en dus niet voor medicijnen of andere pleisters kiezen).
Precies dat dus. Jij kunt je niet inleven in haar situatie, je toont een voortdurend gebrek aan empathie tegenover haar. En als jij zielig bent moet zij maar even haar ziekte opzij schuiven om jou in je egocentrisme te bevestigen. Waarom zou ze jou steunen nadat je haar voortdurend dwarsboomt en ook nu niks wilt weten van haar gevoelens? Volgens mij is zij degene die je rouwende dochter opvangt als jij werken bent.quote:
Ik heb haar vertrouwen beschadigd? Eerder andersom.
En als je nog geen greintje steun kunt opbrengen voor je man die net z'n pa heeft begraven vind ik dat niet kunnen. Ik heb het hele jaar voor haar klaar gestaan, alles gedaan wat binnen mijn kunnen lag om haar te helpen, ik spaar pandapunten terwijl ik gewoon getrouwd ben. En dan zou ik haar vertrouwen zo ernstig beschadigd hebben dat ze niet een klein beetje steun kan opbrengen? Die gaat er bij mij niet in.
Vind de reacties vrij soft. Ik vind inderdaad dat een depressie iets is wat je kan overkomen zeker als het familiair is. Maar het moet een korte periode zijn en degene moet er alles aan doen om er snel af te komen.
Als het chronisch is of er is geen wil er iets mee te doen dan word je niet gelukkig.
En het leven is geen repetitie maar the real deal, je moet nu leven anders gaat het in treurnis voorbij.
Als het chronisch is of er is geen wil er iets mee te doen dan word je niet gelukkig.
En het leven is geen repetitie maar the real deal, je moet nu leven anders gaat het in treurnis voorbij.
Vakman pur sang
Dat hoeft ze niet te doen en dan kan ik gelijk mijn conclusies trekken. En nee ze vangt niemand op.quote:
[..]
Precies dat dus. Jij kunt je niet inleven in haar situatie, je toont een voortdurend gebrek aan empathie tegenover haar. En als jij zielig bent moet zij maar even haar ziekte opzij schuiven om jou in je egocentrisme te bevestigen. Waarom zou ze jou steunen nadat je haar voortdurend dwarsboomt en ook nu niks wilt weten van haar gevoelens? Volgens mij is zij degene die je rouwende dochter opvangt als jij werken bent.
Houd van poesjes
Dat past anders wel bij het ziektebeeld.quote:
Ik heb haar vertrouwen beschadigd? Eerder andersom.
En als je nog geen greintje steun kunt opbrengen voor je man die net z'n pa heeft begraven vind ik dat niet kunnen. Ik heb het hele jaar voor haar klaar gestaan, alles gedaan wat binnen mijn kunnen lag om haar te helpen, ik spaar pandapunten terwijl ik gewoon getrouwd ben. En dan zou ik haar vertrouwen zo ernstig beschadigd hebben dat ze niet een klein beetje steun kan opbrengen? Die gaat er bij mij niet in.
Je kan gewoon vaak niet leunen op een depressieve partner. Het is ook niet ongewoon dat een depressieve partner geen zin meer heeft in seks.
En de depressieve partner dwingen om dat allemaal wel te doen lijkt mij de genezing in de weg te staan.
Waarom ga je eigenlijk niet bij haar weg in plaats van 40.000 topics te openen waarin je over je vrouw klaagt?
Omgaan: bij veel mensen werkt empathisch directief wel. Vriendelijk en steunend, maar wel een duwtje geven in het oppakken van (kleine) taken. Dat moet je natuurlijk wel doseren. Achteraf ook aangeven hoe fijn je het vindt dat het gelukt is, welgemeend en niet slijmerig uiteraard.
De behandelaren zeggen dat je elke dag even moet wandelen, ga je mee?
Lukt het je vandaag om [de was] te doen?
Heeft de instelling van je vrouw geen hulp aan familieleden? Als ik jou was zou ik daar contact mee opnemen.
De behandelaren zeggen dat je elke dag even moet wandelen, ga je mee?
Lukt het je vandaag om [de was] te doen?
Heeft de instelling van je vrouw geen hulp aan familieleden? Als ik jou was zou ik daar contact mee opnemen.
Ja dat ga ik ook doen. Ik wacht alleen even op het juiste moment om het te vertellen.quote:
Waarom ga je eigenlijk niet bij haar weg in plaats van 40.000 topics te openen waarin je over je vrouw klaagt?
Houd van poesjes
Ze KAN het ook niet doen. Zo’n depressie slurpt alles op. Je eigen emoties (alles wordt zwart), maar ook je vermogen om je te verplaatsen in een ander. Empathie kost ook energie en dat is er niet, want alles wordt door de depressie verbruikt. Je vrouw is ziek. Van iemand die doodziek en daardoor nauwelijks aanspreekbaar verwacht je ook minder qua steun en medeleven. Een depressie is écht niet anders.quote:
[..]
Dat hoeft ze niet te doen en dan kan ik gelijk mijn conclusies trekken. En nee ze vangt niemand op.
Het is niet zozeer dat maar meer het feit dat ze denkt dat mijn wereld om haar draait. Woensdag was de begrafenis van mijn vader, ze wilde mee zodat ze mij kon steunen volgens haar eigen zeggen. Maar ons pa was nog niet gearriveerd bij het uitvaartcentrum of madam begon te miepen dat ze het toch terug naar huis wou want ze vond het te druk en ze kende niemand. En die is net zo lang aan m'n kop blijven zeuren dat ik haar heb gezegd dat ze in de auto moest gaan zitten en wachten tot ik terug was. En daar was ze boos over en zodoende heb ik haar direct na de uitvaartdienst terug gebracht en was ik te laat bij het kerkhof, want de kist lag al in het graf en de mensen waren al begonnen met er aarde op te gooien. Het gaat mij dus meer om dat gemauw van ik ben ziek en jij moet jezelf schikken naar wat ik wil en wel nu meteen.quote:
Omgaan: bij veel mensen werkt empathisch directief wel. Vriendelijk en steunend, maar wel een duwtje geven in het oppakken van (kleine) taken. Dat moet je natuurlijk wel doseren. Achteraf ook aangeven hoe fijn je het vindt dat het gelukt is, welgemeend en niet slijmerig uiteraard.
De behandelaren zeggen dat je elke dag even moet wandelen, ga je mee?
Lukt het je vandaag om [de was] te doen?
Heeft de instelling van je vrouw geen hulp aan familieleden? Als ik jou was zou ik daar contact mee opnemen.
Ik heb haar nota bene vooraf gevraagd of ze zeker wist of ze het aankon en ze antwoordde met ja.
En dit was echt de laatste druppel voor mij.
Houd van poesjes
M'n ex had een angststoornis die een zware stempel drukte. Na 4 jaar rekening houden met, veel praten, veel begrip, veel ruzie etc, kwam ik tot een conclusie dat er niets zou veranderen.
Mijn ex deed altijd moeilijk als ik alleen de deur uit wilde (ik ben dus 2 keer op stap geweest in die tijd). Hij deed moeilijk als ik naar m'n ouders wilde, dus dat gebeurde ook zelden. Die enkele keer dat we wel gingen, verziekte hij de sfeer. Mijn ex deed moeilijk als mijn familie bij mij wilde komen, dan verziekte hij ook de sfeer (er op staan dat hij mee ging naar Londen, en dan ruzie maken).
Na 4 jaar praten over hulp zoeken en na maandelijks toezeggingen van zijn kant.. niks. Hij is nog steeds boos dat ik ben weggegaan bij hem, en hij snapt het niet.
Depressie is in de regel tijdelijk. Een paar jaar is wel te doen als je van elkaar houdt en samen kinderen hebt, maar er zijn grenzen.
Mijn ex deed altijd moeilijk als ik alleen de deur uit wilde (ik ben dus 2 keer op stap geweest in die tijd). Hij deed moeilijk als ik naar m'n ouders wilde, dus dat gebeurde ook zelden. Die enkele keer dat we wel gingen, verziekte hij de sfeer. Mijn ex deed moeilijk als mijn familie bij mij wilde komen, dan verziekte hij ook de sfeer (er op staan dat hij mee ging naar Londen, en dan ruzie maken).
Na 4 jaar praten over hulp zoeken en na maandelijks toezeggingen van zijn kant.. niks. Hij is nog steeds boos dat ik ben weggegaan bij hem, en hij snapt het niet.
Depressie is in de regel tijdelijk. Een paar jaar is wel te doen als je van elkaar houdt en samen kinderen hebt, maar er zijn grenzen.
Resistance is futile.
Nou, duidelijk.quote:
[..]
Ja dat ga ik ook doen. Ik wacht alleen even op het juiste moment om het te vertellen.
Dus die vragen uit de OP hadden inderdaad geen enkele zin.
The love you take is equal to the love you make.
quote:
[..]
Ja dat ga ik ook doen. Ik wacht alleen even op het juiste moment om het te vertellen.
20 januari is blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar (zeggen ze). Doe met deze info wat je wil.
Jawel, het is mij nu duidelijk dat mensen die depressief zijn en een persoonlijkheidsstoornis hebben gewoon onmogelijk zijn om mee te leven en dat je dat maar moet accepteren want ze zijn tenslotte ziek en kunnen niks aan hun gedrag doen. Ik denk daar anders over maar de paar antwoorden bevestigen wat ik eigenlijk al dacht.quote:
[..]
Nou, duidelijk.
Dus die vragen uit de OP hadden inderdaad geen enkele zin.
Houd van poesjes
Ik ga zo lang niet wachten.quote:
[..]
20 januari is blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar (zeggen ze). Doe met deze info wat je wil.
Houd van poesjes
Klote dat je er 4 jaar over hebt gedaan om tot die conclusie te komen. Ik ben gelukkig nu al tot die conclusie gekomen dankzij Fok.quote:Op vrijdag 13 december 2019 07:12 schreef Seven. het volgende:
M'n ex had een angststoornis die een zware stempel drukte. Na 4 jaar rekening houden met, veel praten, veel begrip, veel ruzie etc, kwam ik tot een conclusie dat er niets zou veranderen.
Mijn ex deed altijd moeilijk als ik alleen de deur uit wilde (ik ben dus 2 keer op stap geweest in die tijd). Hij deed moeilijk als ik naar m'n ouders wilde, dus dat gebeurde ook zelden. Die enkele keer dat we wel gingen, verziekte hij de sfeer. Mijn ex deed moeilijk als mijn familie bij mij wilde komen, dan verziekte hij ook de sfeer (er op staan dat hij mee ging naar Londen, en dan ruzie maken).
Na 4 jaar praten over hulp zoeken en na maandelijks toezeggingen van zijn kant.. niks. Hij is nog steeds boos dat ik ben weggegaan bij hem, en hij snapt het niet.
Depressie is in de regel tijdelijk. Een paar jaar is wel te doen als je van elkaar houdt en samen kinderen hebt, maar er zijn grenzen.
Houd van poesjes
De depressie van zijn vrouw is gerelateerd aan haar zwangerschapshormonen. Het herstellen van die depressie kan dus pas echt beginnen na de bevalling. Bij hun vorige kind was dat ook zo, maar TS heeft haar toch 'per ongeluk' opnieuw zwanger geprikt omdat hij per se wilde neuken.quote:
Waarom ga je eigenlijk niet bij haar weg in plaats van 40.000 topics te openen waarin je over je vrouw klaagt?
Hij is zelf een belangrijke oorzaak van de situatie zoals die nu is, alleen hij weigert verantwoordelijkheid te nemen voor de gevolgen ervan en schuift het liever op zijn depressieve vrouw af.
Seven. is echter wel zo slim geweest om zich niet voort te planten met die dude. Dan is het na 4 jaar ook echt klaar en blijf je niet voor altijd verbonden vanwege de kinderen.quote:
[..]
Klote dat je er 4 jaar over hebt gedaan om tot die conclusie te komen. Ik ben gelukkig nu al tot die conclusie gekomen dankzij Fok.
In jouw geval is uit elkaar gaan absoluut geen recept voor minder gezeik en problemen.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 13-12-2019 07:34:54 ]
Gelukkig maar want ik ben geen geduldig type.quote:
[..]
Ik ga zo lang niet wachten.
