[OUD SC] Herfst

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 15:15 schreef Rijstebuiltje het volgende:
Mensen, even iets heel anders.

Wij hebben hele relaxte buurtjes. Bijna tegen super chill aan. Je kan veel met ze bespreken en ze proberen mee te denken voor een oplossing als er wat is, maar nu is het ff een another cookie zeg maar:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wij hebben dat hier ook, het enige minpunt van het nieuwe huis en goddank ook niet elke dag en soms weken niet, maar soms... kan ons buurmeisje van drie janken en hysterisch krijsen...
Ik word er idd ook wakker van, haar kamer grenst aan de onze helaas.

Maar ja, wat moet ik er van zeggen... ze zal er heus niet minder van gaan huilen.

Het is wat het is en ze wordt vanzelf ouder denk ik dan maar. Oordoppen in en hopen dat ik weer in slaap val wat mij ook lang niet altijd lukt helaas...

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 22:24 schreef BE het volgende:

[..]

Mooi he! Idd heel heftig maar zo’n mooi inkijkje.

Die rimpelige voetjes, en die vader die vond dat ze tenminste een keer buiten moest zijn geweest

Mooi he, dat hij dat bedacht en deed! Zo bewust!

Rijstebuiltje, ik zou vooral kijken wat je zelf kan doen om er minder last van te hebben. Je dochter ergens anders laten slapen waar ze het minder hoort een optie?
Sommige kinderen huilen en krijsen nu eenmaal. De mijne van 2,5 heeft er momenteel ook een handje van. Als hij moe is, zoals vanavond voor het naar bed gaan, huilt hij zo 20 minuten lang keihard. En ook wordt hij wel 's ochtends 'verkeerd' wakker en dan is het bij alles krijsen geblazen.
Het is vervelend maar je kunt je kind niet het zwijgen opleggen...

Wat livelink zegt idd, ga het gesprek aan op een manier die jij ook fijn zou vinden.
Maar wat lijkt me dat een uitputtingsslag voor die ouders zeg, pfff.
Nooit fijn als je last hebt van je buren iig.

Je kunt ook gewoon een haan kopen die lekker om 4.45u gaat kraaien. Ik heb er nog wel 1 over....het was zo'n lief kuikentje. Jammer dat ze groot worden

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 22:49 schreef Franny_G het volgende:
Rijstebuiltje, ik zou vooral kijken wat je zelf kan doen om er minder last van te hebben. Je dochter ergens anders laten slapen waar ze het minder hoort een optie?
Sommige kinderen huilen en krijsen nu eenmaal. De mijne van 2,5 heeft er momenteel ook een handje van. Als hij moe is, zoals vanavond voor het naar bed gaan, huilt hij zo 20 minuten lang keihard. En ook wordt hij wel 's ochtends 'verkeerd' wakker en dan is het bij alles krijsen geblazen.
Het is vervelend maar je kunt je kind niet het zwijgen opleggen...

Ik snap je punt Franny, maar mijn dochter slaapt al aan de andere kant van de verdieping. Zij slaapt aan de voorzijde naast de trap, waar ze dagelijks als een kudde olifanten vanaf rennen/lopen. Ook om 6:00 uur als ze naar werk moeten en de kids naar het kdv en de vso. Zij loopt dan ook gewoon op hakken bij de way. Wij slapen aangrenzend aan de slaapkamer van de jongste. Dus weinig aan te doen denk ik zo. Ik geloof er trouwens niets van Franny dat jij Ysje ruim 2 uur laat krijsen, toch? Jij probeert het wel te sussen geloof ik ...

Dat lijkt me naar, wij horen de nieuwe buurkinderen wel, maar dat is eigenlijk vooral overdag als ze door de kamer galopperen . Al kan die jongste ook wel een flinke keel opzetten, maar dat dringt tot nog toe nog niet door de muren...

Sterkte.

Laatst kwam onze indiase onderbuurman ook even kletsen in de gang. Hij vroeg "jullie kind kan ondertussen ook rennen geloof ik he?" dus ik zei "ja je zult hem soms wel horen stampen". En hij zei dat dat zo was. Ja haha kinderen.. En dat was het einde van het gesprek.

Tja daar kan ik niet zo heel veel aan veranderen los van meteen schoentjes uitdoen zodra we binnen komen, dus dat doen we nu. Verder mag kapitein overdag rennen dat het een lieve lust is hoor, ik wil hem niet de hele tijd begrenzen in zijn spel en het is nou eenmaal n heel fysiek ventje

quote:

Op zondag 3 november 2019 07:58 schreef Rijstebuiltje het volgende:

[..]

Ik snap je punt Franny, maar mijn dochter slaapt al aan de andere kant van de verdieping. Zij slaapt aan de voorzijde naast de trap, waar ze dagelijks als een kudde olifanten vanaf rennen/lopen. Ook om 6:00 uur als ze naar werk moeten en de kids naar het kdv en de vso. Zij loopt dan ook gewoon op hakken bij de way. Wij slapen aangrenzend aan de slaapkamer van de jongste. Dus weinig aan te doen denk ik zo. Ik geloof er trouwens niets van Franny dat jij Ysje ruim 2 uur laat krijsen, toch? Jij probeert het wel te sussen geloof ik ...

Zo, hallo. Oordeel much?

Ik heb ook zo'n krijser. In periodes waarin hij savonds krijst en smorgens het gekrijs ook het eerste is wat we horen, weet ik zeker dat de buren daar ook last van hebben. Als je denkt dat die ouders dat zelf niet weten, think again. Ik denk dat je er rustig van uit kunt gaan dat als er iets aan te doen was, ze dat wel hadden gedaan. Het is kutter voor hun dan voor jullie lijkt me zo.

Het gaat vast vanzelf weer over.

quote:

Op zondag 3 november 2019 09:43 schreef Crumpette het volgende:

[..]

Zo, hallo. Oordeel much?

Ik heb ook zo'n krijser. In periodes waarin hij savonds krijst en smorgens het gekrijs ook het eerste is wat we horen, weet ik zeker dat de buren daar ook last van hebben. Als je denkt dat die ouders dat zelf niet weten, think again. Ik denk dat je er rustig van uit kunt gaan dat als er iets aan te doen was, ze dat wel hadden gedaan. Het is kutter voor hun dan voor jullie lijkt me zo.

Het gaat vast vanzelf weer over.

Excuus my dear?! Het duurt onderhand al meer als een jaar hè? Een keertje of zo is idd wel te overleven natuurlijk.

Ik weet niet over jij punt vind dat ik oordeel, maar wat ik van Franny en uit haar verhalen haal is dat zij alles probeert te overdenken en rustig probeert te benaderen. So think again?

Ik sprak vanmorgen de buur eventjes en vroeg of alles goed met haar ging. We praatten wat over koetjes en kalfjes en heb het nu toch weer even tactisch gemeld. Ze praatte er verder volledig omheen. Dus ze weet het idd heus wel, maar een beetje begrip heb ik wel getoond naar haar. Zo evil ben ik ook weer niet.

quote:

Op zondag 3 november 2019 10:20 schreef Rijstebuiltje het volgende:

[..]

Excuus my dear?! Het duurt onderhand al meer als een jaar hè? Een keertje of zo is idd wel te overleven natuurlijk.

Ik weet niet over jij punt vind dat ik oordeel, maar wat ik van Franny en uit haar verhalen haal is dat zij alles probeert te overdenken en rustig probeert te benaderen. So think again?

Ik sprak vanmorgen de buur eventjes en vroeg of alles goed met haar ging. We praatten wat over koetjes en kalfjes en heb het nu toch weer even tactisch gemeld. Ze praatte er verder volledig omheen. Dus ze weet het idd heus wel, maar een beetje begrip heb ik wel getoond naar haar. Zo evil ben ik ook weer niet.

Dat lijkt me dan intens vervelend voor die ouders.

Het oordeel zat hem in dat franny iemand vast niet 2 uur liet krijsen. Ja nee, als je de hele tijd alles maar wilt sussen, dan doe je het goed.

Ik denk persoonlijk niet dat iemand zijn kind 2 uur laat krijsen. Wel een paar minuten. En dan nog een paar. En nog een paar, want hoop doet leven nietwaar.

quote:

Op zondag 3 november 2019 07:58 schreef Rijstebuiltje het volgende:
Ik geloof er trouwens niets van Franny dat jij Ysje ruim 2 uur laat krijsen, toch? Jij probeert het wel te sussen geloof ik ...

Proberen te sussen en laten stoppen met huilen zijn helaas 2 verschillende dingen. Misschien is de buurvrouw wel bij hem maar krijst hij gewoon door, dat gebeurt hier de laatste tijd soms ook. Ik kan L dan uit bed halen en meenemen naar beneden maar dan is het de volgende dag nog vroeger terwijl we het juist proberen om het wat te rekken naar een meer fatsoenlijke tijd.

Ik vraag me vooral af wat de buren zouden kunnen doen, ik gok dat zij zelf ook met hun handen in het haar zitten. Wat verwacht je daadwerkelijk van hen qua actie? Als ze het hadden kunnen stoppen hadden ze dat allang gedaan natuurlijk, vooral voor hun eigen rust.

Hier was het eerste jaar s nachts echt dramatisch, met sessies van max 1 uur aaneengesloten slaap. De buren hebben terloops ook wel eens aangegeven dat ze daar last van hadden, maar meer dan excuses aanbieden kon ik ook niet, ik heb ze ook liever stil dan huilend natuurlijk. Ik kon wel na elk piepje ze gelijk uit bed halen en er uren mee rondlopen x2, maar de 2e nacht trek je dat niet meer. Plus dat dat op de lange termijn waarschijnlijk ook averechts werkt.

wij zijn jouw buren, Rijstebuiltje. En ik voel me er verschrikkelijk rot onder. Wij wonen in een appartement op de bovenste verdieping. Mijn jongste wordt 's morgens tussen 4.45 en 6 wakker, meestal rond 5.15. Absurd vroeg. We proberen hem zo stil mogelijk te houden, maar er zijn dagen waar hij ook rustig een uur krijst. En ons appartement is erg gehorig, zeker weten dat de buren het horen. En wij ook. We doen er echt alles aan om hem zo stil mogelijk te houden, maar een dreumes blijft een dreumes.

Weet je, ik denk inderdaad dat zoals al gezegd is, ze het zelf al heel erg moeilijk hebben. Als jij ook nog eens terloops verteld dat je het moeilijk vind, dat alleen maar onnodige extra druk op hun legt. Maar goed, kan me ook voorstellen dat je je hart wil luchten. Ik ben onze onderburen erg dankbaar dat ze (nog) niet bij ons geklaagd hebben.

Nou, weet je wat het is. Ik vind het gewoon sneu dat ze er niets aan lijken te (willen) doen ofzo. Ik hoorde haar laatst tegen iemand zeggen, dat ze hem 'maar gewoon laat gaan, omdat hij echt wel een keer stil wordt'. Dat was voor mij ook lichtelijk de reden, om het een keer aan te vliegen. Het probleem is namelijk van de avond (het duurde toen gerust 2.5 uur, voordat hij stil was) verplaatst naar de vroege ochtend. Je kan nml heel goed horen of ze 'tot leven' komen. Ze komen idd niet naar beneden en je hoort het knulletje ook steeds 'mama' !! of 'papa'!! roepen, bijna in paniek lijkt het wel. Dat geeft hopelijk ook wat ander licht op de zaak.

Maar wat wil je dan dat ze doen??

Mijn zoontje roept de laatste tijd sochtends ook heel hard mama of papa terwijl ik dan al bij hem ben. Hij kan dan ook heel boos worden omdat ik hem nog niet uit bed til. En ik laat hem dan ook gewoon gaan, ik ben bij hem en alles is verder goed dus wat kan ik dan nog meer doen? Behalve hem dus uit bed halen en met hem naar beneden gaan waardoor het feest de volgende ochtend nog eerder begint ipv steeds een beetje later?

Gelukkig denken mijn buren niet dat ik er niets aan doe omdat ze hem horen huilen en roepen. We bespreken dat wel gewoon en ze weten dat we hem niet alleen laten huilen.

Ja, dat geeft wel licht op de zaak, maar aan de andere kant zul je alleen echt te weten komen hoe zij hier in staan en hoe weloverwogen zij dit aanpakken (of niet) als je een gesprek met ze aangaat. En dan niet vanuit het oogpunt dat jij last hebt, maar uit belangstelling en medeleven.

Dan nog is het hun opvoeding niet jouw opvoeding. Je hebt er mee te dealen.

Overigens heb ik uit het oogpunt van slaaptraining Ysje wel eens laten krijsen. Ik was in zijn kamer, maar haalde hem niet uit bed. Dat was om 5:00 's ochtends. Hij heeft toen z'n longen uit z'n lijf gebruld en behalve zeggen: "Ysje, je moet echt gaan slapen" heb ik niets gedaan. Het maakt mij helemaal niet uit wat anderen daarvan zeggen of vinden, het is de methode waar ik op dat moment voor koos. Ja, klote voor de buren. Ik vond het ook klote.

Ik werd een half jaar geleden aangesproken door een buurman. Zijn dochter zat in examentijd en haar kamer grenst aan onze portiek. Hij wilde even kwijt dat het zo vervelend was dat onze oudste IEDERE ochtend huilt en gilt bij het verlaten van het huis als we naar school gaan. Want dan werd zijn dochter die wilde uitslapen voor haar examens wakker.

Ik had daar heel veel op kunnen zeggen. Onder meer dat dit zeker weten niet iedere ochtend het geval is, dat we net even in een lastige fase zaten met haar wat betreft het ochtendritueel, dat ik 8:15 op een doordeweekse dag geen onchristelijke tijd vind om wakker te worden, dat ik er heel weinig aan kan doen want kinderen zijn kinderen. Maar ik heb maar gewoon: ach wat vervelend, excuus! gezegd en ben doorgelopen. Toen zijn dochter geslaagd was een kaartje in de bus gedaan. We moeten het mekaar maar niet al te moeilijk maken verder, denk ik.

quote:

Op zondag 3 november 2019 19:11 schreef Franny_G het volgende:
We moeten het mekaar maar niet al te moeilijk maken verder, denk ik.

We benne op de wereld om mekaar om mekaar te hellepe nie waar?!

quote:

Op zondag 3 november 2019 18:21 schreef Rijstebuiltje het volgende:
Nou, weet je wat het is. Ik vind het gewoon sneu dat ze er niets aan lijken te (willen) doen ofzo. Ik hoorde haar laatst tegen iemand zeggen, dat ze hem 'maar gewoon laat gaan, omdat hij echt wel een keer stil wordt'. Dat was voor mij ook lichtelijk de reden, om het een keer aan te vliegen. Het probleem is namelijk van de avond (het duurde toen gerust 2.5 uur, voordat hij stil was) verplaatst naar de vroege ochtend. Je kan nml heel goed horen of ze 'tot leven' komen. Ze komen idd niet naar beneden en je hoort het knulletje ook steeds 'mama' !! of 'papa'!! roepen, bijna in paniek lijkt het wel. Dat geeft hopelijk ook wat ander licht op de zaak.

Mijn jongste roept ook om mama terwijl hij bij mij in de armen ligt.
Als niets helpt en je al eeuwen bezig bent snap ik heel goed dat je denkt ik laat het maar.
uit wanhoop en slaaptekort wil je veel proberen.

en ik denk ook wel eens, ik laat het gewoon gaan maar bij mij is dat laten huilen zonder iets te zeggen terwijl ik over het bolletje aai enzo. Dat is het lastige met dit, je kan niet in die kamer kijken je weet niet hoe ze dingen bedoelen en waar de nuance ligt.

Heel eerlijk, ik laat mijn jongste wel schreeuwen als hij nog niet slaapt of midden in de nacht wakker wordt.
De keren dat ik wel naar hem toe ga en aandacht geef wordt het echt alleen maar erger.
Het is hier dan geen krijsen en huilen, maar wel keihard mama en papa roepen.
Ben ik dan vervolgens op zijn kamer, dan gaat hij keihard papa roepen, terwijl ik er naast sta.
Laatst zelfs op het matrasje van peuter ernaast gaan liggen, heeft hij 2 uur lang naast mij geschreeuwd.
Dan kies ik er voor om gewoon in mijn eigen bed te blijven liggen. Alle deuren zijn open, hij kan ons horen als ik zeg dat we in de buurt zijn, maar ik krijg geen nieuwe hernia zo.

Ik snap de frustratie die jij hebt, maar ik denk dat vrijwel iedere ouder doet wat hij/zij denkt dat goed is. En soms weten ze het zelf ook niet meer. Dan lijkt een opmerking van de buren alleen maar een extra druppel in de toch al overvolle emmer.

En toch hè, ik zou gewoon eens langs gaan bij mijn buren als mijn kind zo veel zou huilen/schreeuwen. Aan de ene kant creëert dat begrip, aan de andere kant kun je je eigen stress/frustratie over de situatie eens kwijt en wie weet krijg je nog inzichten waarmee je de situatie zou kunnen aanvliegen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sjeen op 03-11-2019 22:22:34 (Schrijffout ) ]

Onze dreumes huilt regelmatig dagen- of soms wekenlang Heel Hard 's nachts vanwege zijn oortjes. Of we hem nou knuffelen, tillen, zijn gang laten gaan, wat dan ook. Hij heeft dan gewoon zoveel pijn dat niets helpt. Met de buren aan de ene kant hebben we veel contact en die app ik dan ook gewoon even of ik bel aan (of zij appen uit zichzelf al om ons sterkte te wensen want zij weten ook wel wat er speelt). De andere buurman zien we niet vaak en ik heb zijn nummer niet eens, maar die heb ik een tijdje geleden een brief in de brievenbus gestopt met daarin een uitleg waarom O zoveel en zo hard huilt, en dat we alles proberen maar hem niet stil krijgen en onze excuses. Vond ik wel zo netjes. Nog dezelfde dag lag er een ontzettend lieve brief van hem bij ons in de bus.

Gewoon communiceren is zo simpel en kan zoveel onbegrip wegnemen.

quote:

Op zondag 3 november 2019 21:55 schreef Sjeen het volgende:
En toch hè, ik zou gewoon eens langs gaan bij mijn buren als mijn kind zo veel zou huilen/schreeuwen. Aan de ene kant creëert dat begrip, aan de andere kant kun je je eigen stress/frustratie over de situatie eens kwijt en wie weet krijg je nog inzichten waarmee je de situatie zou kunnen aanvliegen.

Tja, dat kan, maar wanneer is het dan zo dat je denkt: ik ga met mijn buren hierover praten? Dat is nog best lastig te bepalen en iedereen zal dat anders kiezen. Ik vind een bij tijd en wijlen schreeuwende/huilende dreumes/peuter, of jonge kinderen met wat slaapproblemen met bijbehorend geluid, op zich een vrij normaal verschijnsel waarvan ik niet vind dat ik dat met mijn buren hoef te gaan bespreken. Ja, als het een keer toevallig aan de orde is, maar niet een bewust gesprek daarover.

In het geval van Spees snap ik het wel, maar dat is denk ik wel van een andere orde?

quote:

Op zondag 3 november 2019 22:31 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Tja, dat kan, maar wanneer is het dan zo dat je denkt: ik ga met mijn buren hierover praten? Dat is nog best lastig te bepalen en iedereen zal dat anders kiezen. Ik vind een bij tijd en wijlen schreeuwende/huilende dreumes/peuter, of jonge kinderen met wat slaapproblemen met bijbehorend geluid, op zich een vrij normaal verschijnsel waarvan ik niet vind dat ik dat met mijn buren hoef te gaan bespreken. Ja, als het een keer toevallig aan de orde is, maar niet een bewust gesprek daarover.

In het geval van Spees snap ik het wel, maar dat is denk ik wel van een andere orde?

ik denk op het moment dat je zelf denkt dat je je er aan zou storen als het bij een ander gebeurt. Maar goed dat is natuurlijk ook subjectief.

Spees omschrijft overigens wel wat ik bedoel, maar dan met duidelijkere voorbeelden. Met communicatie kom je gewoon een heel eind

Het ligt er ook aan hoe het contact is met je buren.
Ik heb het daar dus wel over met de buren links en rechts maar of ik een brief in de bus zou doen als ik geen contact met ze had weet ik niet.

Omgekeerd vertellen de buren ons ook over bijvoorbeeld verbouwingslawaai die we kunnen verwachten of vragen of we last hebben van de oppashond die veel blaft.

[ Bericht 3% gewijzigd door Elleska op 04-11-2019 07:46:33 ]