R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben wel benieuwd of hier meer mensen zijn die het contact verbroken hebben met familie.
Zelf heb ik een paar jaar geleden het contact verbroken met mijn moeder, tante en oma omdat het in mijn ogen monsters zijn die al te lang mijn leven probeerden te vergallen.
Als ik het er wel eens over heb met mensen reageren ze vaak verbaasd. "Maar het blijft toch familie". Waarom zou je leugenachtige manipulatieve en schijnheilige mensen in je leven willen puur omdat ze toevallig in hetzelfde nest zijn geboren? Wat is de meerwaarde daarvan?
Zelf heb ik een paar jaar geleden het contact verbroken met mijn moeder, tante en oma omdat het in mijn ogen monsters zijn die al te lang mijn leven probeerden te vergallen.
Als ik het er wel eens over heb met mensen reageren ze vaak verbaasd. "Maar het blijft toch familie". Waarom zou je leugenachtige manipulatieve en schijnheilige mensen in je leven willen puur omdat ze toevallig in hetzelfde nest zijn geboren? Wat is de meerwaarde daarvan?
Volgens mij had @Seven. daar onlangs een topic over toch?
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Mja ik zeg altijd familie kun je niet kiezen 
Zijn idd veel mensen die heel veel waarde hechten aan het feit dat iemand familie is.
Zijn idd veel mensen die heel veel waarde hechten aan het feit dat iemand familie is.
Check!
Ik heb alleen nog contact met 1 oma en mijn broer. Verder is iedereen opgeflikkerd.
"Het is toch familie" is echt de grootste drogreden om het goed te maken, die ik ieder dag nog steeds hoor.
Ik heb alleen nog contact met 1 oma en mijn broer. Verder is iedereen opgeflikkerd.
"Het is toch familie" is echt de grootste drogreden om het goed te maken, die ik ieder dag nog steeds hoor.
Op dinsdag 25 februari 2020 12:55 schreef Pumpalov het volgende:
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
een beetje zo'n lichtgetinte inteeltkop als dat filosoofert heeft.
Heb de familie aan mijn moeders kant verworpen.
Dat zijn een soort saaie "middenklasse" mensen die vinden dat je alles volgens het boekje moet doen.
Dat zijn een soort saaie "middenklasse" mensen die vinden dat je alles volgens het boekje moet doen.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Dit gaat wel heel ver hoor. Kun je het wat concretiseren? Wat deden deze monsters bijvoorbeeld om doelgericht jouw leven te vergallen?quote:Op zondag 22 september 2019 10:28 schreef roos94 het volgende:
monsters die al te lang mijn leven probeerden te vergallen.
Yep, ik. Mensen zeggen dat inderdaad ook tegen mij. 'Het blijft toch je moeder/vader/broer', maar dat boeit me werkelijk geen fuck.
Als ze dood gaan zal ik er geen traan om laten. Ik ga hier niet uit leggen waarom. Het is logisch dat vrijwel niemand zo'n beslissing lichtzinnig neemt, ik dus ook niet. Want dán krijg je weer reacties als 'oh maar dan snap ik het', of 'maar dan nog!'. Terwijl ik de beslissing voor mijzelf genomen hebt en ik me er goed bij voel en de mening van anderen er niet toe doen.
Het boeit mij dus werkelijk niets wat anderen daar van vinden.
Als ze dood gaan zal ik er geen traan om laten. Ik ga hier niet uit leggen waarom. Het is logisch dat vrijwel niemand zo'n beslissing lichtzinnig neemt, ik dus ook niet. Want dán krijg je weer reacties als 'oh maar dan snap ik het', of 'maar dan nog!'. Terwijl ik de beslissing voor mijzelf genomen hebt en ik me er goed bij voel en de mening van anderen er niet toe doen.
Het boeit mij dus werkelijk niets wat anderen daar van vinden.
Ik ben niet van plan om het contact te verbreken. Ik wil best gezellig kletsen met m'n ouders op verjaardagen en kerst.quote:Op zondag 22 september 2019 10:29 schreef vosss het volgende:
Volgens mij had @:Seven. daar onlangs een topic over toch?
Het contact eromheen hoeft van mij niet meer zo. Het kwam vooral van mij uit en bovendien zijn mijn ouders het nooit zo eens met de keuzes die ik maak in het leven. Dus een enthousiaste reactie op een uitstekende nieuwe baan, of onze verloving, onze kinderwens: gaat allemaal niet van harte, of als een boer met kiespijn. Dus wat ik ook doe, ze zijn toch wel teleurgesteld in mij. Alleen nu geef ik mezelf daarvan de schuld niet meer.
Resistance is futile.
Ik heb het er gewoon niet over met mensenquote:
Ik ben wel benieuwd of hier meer mensen zijn die het contact verbroken hebben met familie.
Zelf heb ik een paar jaar geleden het contact verbroken met mijn moeder, tante en oma omdat het in mijn ogen monsters zijn die al te lang mijn leven probeerden te vergallen.
Als ik het er wel eens over heb met mensen reageren ze vaak verbaasd. "Maar het blijft toch familie". Waarom zou je leugenachtige manipulatieve en schijnheilige mensen in je leven willen puur omdat ze toevallig in hetzelfde nest zijn geboren? Wat is de meerwaarde daarvan?
lekker belangrijk wat zij daarvan vinden.
Resistance is futile.
Ik heb ook contact met familie gebroken of zij met mij.
Tja het is soms wel moeilijk en ongemakkelijk in bepaalde situaties. Zoals mensen gaan vragen wat je met kerst doet enzo.
Je krijgt vaak wel van mensen scheve gezichten en een awhh. Of dat ze het zeer raar vinden.
En het is toch je familie vind ik serieus de de debielste reden ever om contact te houden. Familie gaat niet altijd door dik en dun.
Omdat je genen met ze deelt betekent niet dat ze je alles zijn.
Tja het is soms wel moeilijk en ongemakkelijk in bepaalde situaties. Zoals mensen gaan vragen wat je met kerst doet enzo.
Je krijgt vaak wel van mensen scheve gezichten en een awhh. Of dat ze het zeer raar vinden.
En het is toch je familie vind ik serieus de de debielste reden ever om contact te houden. Familie gaat niet altijd door dik en dun.
Omdat je genen met ze deelt betekent niet dat ze je alles zijn.
Trotste mama van Ambar
Het officiële liefje van @Monitor O+
Het officiële liefje van @Monitor O+
Een paar jaar na de scheiding van mijn ouders heeft mij vader het contact verbroken met eest mijn zusters en later ook met mij. Ergens in 1982 of zo zei hij bij het afscheid dat het hem niet zo interesseerde of ik ooit nog langs kwam. Pas na een week of zo realiseerde ik me wat hij eigenlijk had gezegd. De man nooit meer gezien of op andere wijze contact met hem gehad.
Geen moment spijt gehad van het verbreken van dat contact. Het heeft me een hoop rust in mijn leven gegeven niet met die rare man om te hoeven gaan. Zo simpel is het. Met de rest van de familie gewoon goed, leuk en hartelijk. In ieder geval elke kerst en vaak nog een paar keer per jaar extra.
Geen moment spijt gehad van het verbreken van dat contact. Het heeft me een hoop rust in mijn leven gegeven niet met die rare man om te hoeven gaan. Zo simpel is het. Met de rest van de familie gewoon goed, leuk en hartelijk. In ieder geval elke kerst en vaak nog een paar keer per jaar extra.
Ik heb het contact in 2011 (meen ik) verbroken met mijn (narcistische) vader omdat hij zich respectloos gedroeg tov mijn toen zieke partner en mij. Daar ging al een moeizame jeugd en eerder verbroken contact aan vooraf, dus had een geschiedenis.
Eind 2014 hoorden we dat hij ongeneeslijk ziek was (kanker) en wilden nog een poging doen op zijn sterfbed de strijdbijl te begraven. Dat wilde hij niet, hij ging op dezelfde respectloze manier verder en ging vervolgens tegen iedereen die het wilde horen, beweren dat wij niets van ons lieten horen en hem lieten stikken. Een soort laatste poging om extra veel medelijden te trekken. maar ook heel dubbel, want hij had echt letterlijk niet lang meer te leven (2 maanden nog, na dat bericht).
Uiteindelijk is hij gestorven zonder ons nog te zien. We werden niet uitgenodigd op de crematie.
Ik heb een eveneens moeizame relatie met mijn moeder, het zij in mindere mate. We hebben elkaar al een tijd niet gezien, maar bellen zo nu en dan en sturen kaartjes. Ze woont aan de andere kant van Nederland en komt nooit naar ons toe, maar wil dat wij naar haar komen. haar ophalen en meenemen naar familiegelegenheden en een OV-kaart voor haar aanschaffen en samen met de bus/trein reizen heb ik in het verleden ook geprobeerd, maar mijn moeder (misschien ook wel door de relatie met mijn vader) kiest voor een bepaald soort hulpeloosheid en is ook emotioneel moeilijk te bereiken.
Omdat ik bepaalde zaken uit het verleden niet goed met haar kan bespreken door die afgeslotenheid, komen we niet verder en blijven we een soort vage kennissen van elkaar. Ik heb verschillende pogingen gedaan en ben jaren geleden wel eens weekenden bij haar blijven slapen, maar doorbrak die muur nooit en merkte altijd dat ik er uitgeput van thuis kwam. Ik denk dat de huidige staat van onze relatie voor mij het beste werkt.
Eind 2014 hoorden we dat hij ongeneeslijk ziek was (kanker) en wilden nog een poging doen op zijn sterfbed de strijdbijl te begraven. Dat wilde hij niet, hij ging op dezelfde respectloze manier verder en ging vervolgens tegen iedereen die het wilde horen, beweren dat wij niets van ons lieten horen en hem lieten stikken. Een soort laatste poging om extra veel medelijden te trekken. maar ook heel dubbel, want hij had echt letterlijk niet lang meer te leven (2 maanden nog, na dat bericht).
Uiteindelijk is hij gestorven zonder ons nog te zien. We werden niet uitgenodigd op de crematie.
Ik heb een eveneens moeizame relatie met mijn moeder, het zij in mindere mate. We hebben elkaar al een tijd niet gezien, maar bellen zo nu en dan en sturen kaartjes. Ze woont aan de andere kant van Nederland en komt nooit naar ons toe, maar wil dat wij naar haar komen. haar ophalen en meenemen naar familiegelegenheden en een OV-kaart voor haar aanschaffen en samen met de bus/trein reizen heb ik in het verleden ook geprobeerd, maar mijn moeder (misschien ook wel door de relatie met mijn vader) kiest voor een bepaald soort hulpeloosheid en is ook emotioneel moeilijk te bereiken.
Omdat ik bepaalde zaken uit het verleden niet goed met haar kan bespreken door die afgeslotenheid, komen we niet verder en blijven we een soort vage kennissen van elkaar. Ik heb verschillende pogingen gedaan en ben jaren geleden wel eens weekenden bij haar blijven slapen, maar doorbrak die muur nooit en merkte altijd dat ik er uitgeput van thuis kwam. Ik denk dat de huidige staat van onze relatie voor mij het beste werkt.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Ik heb ook contact verbroken met een deel van mijn familie, vooral mijn vader (en enkelen anderen omdat ze nog altijd info doorstuurden naar mijn vader) en ben er een stuk gelukkiger van geworden. Ook wel regelmatig te horen gekregen dat mensen dat raar vinden ''omdat het toch familie blijft'', maar dat is natuurlijk onzin. Je leeft maar een keer en ik heb geleerd dat je je energie beter kan steken in mensen die het wél verdienen. Andere mensen tevreden houden heb ik lang genoeg gedaan. Tegenwoordig kan ik erg goed overweg met mijn zus, maar verder zie ik mijn vrienden als mijn familie (naast m'n man dan). Die kies je immers zelf.
En dan maar zeuren dat het buitenlanders zijn die een moeilijke familieband hebben want neef nicht huwelijken 
Dit soort dingen lees ik alleen van Nederlanders. Is dit cultuur? Ben zelf Nederlands maar merk dit absoluut niet in de familie.
Dit soort dingen lees ik alleen van Nederlanders. Is dit cultuur? Ben zelf Nederlands maar merk dit absoluut niet in de familie.
Tja. Ik moet zeggen, het verbaast me niet van welke users dit soort berichten komen. Die zijn nml. op dit forum ook vaak zo enorm moeilijk en lastig, dat ze dat in het echte leven ongetwijfeld ook zijn.
Iedereen mag cojona krijgen!!!!!
Cultuur heeft er geen ene moer mee te maken. Je kan gewoon de pech hebben dat je in een kutgezin geboren word.quote:Op dinsdag 24 september 2019 13:26 schreef dagobertE6 het volgende:
En dan maar zeuren dat het buitenlanders zijn die een moeilijke familieband hebben want neef nicht huwelijken
Dit soort dingen lees ik alleen van Nederlanders. Is dit cultuur? Ben zelf Nederlands maar merk dit absoluut niet in de familie.
Ik denk dat het binnen elke cultuur wel voorkomt. Ik ken buitenlanders die geen contact meer hebben met hun familie maar ook Nederlanders. Ik denk dat het voor Nederlanders alleen wat makkelijker is om met de familie te breken.quote:
En dan maar zeuren dat het buitenlanders zijn die een moeilijke familieband hebben want neef nicht huwelijken
Dit soort dingen lees ik alleen van Nederlanders. Is dit cultuur? Ben zelf Nederlands maar merk dit absoluut niet in de familie.
Mijn vader al 13 jaar niet gezien, mis ik niks aan. 
Nou enquote:
Als ik het er wel eens over heb met mensen reageren ze vaak verbaasd. "Maar het blijft toch familie".
Wat een dom gelul. Alleen al als bv een moslimmeisje met een Nederlander aanpapt of uit het geloof stapt krijg je dat ze juist uit de familie gekikt worden.quote:
En dan maar zeuren dat het buitenlanders zijn die een moeilijke familieband hebben want neef nicht huwelijken
Dit soort dingen lees ik alleen van Nederlanders. Is dit cultuur? Ben zelf Nederlands maar merk dit absoluut niet in de familie.
Iedereen mag cojona krijgen!!!!!
Inderdaad! Wat nou contact verbreken?! Gewoon in je nicht schuiven die leuter en gaan met die banaan!quote:
En dan maar zeuren dat het buitenlanders zijn die een moeilijke familieband hebben want neef nicht huwelijken
Alleen nog met vader contact (waar ik eerst juist contact mee had verbroken jarenlang vanwege ellendige jeugd dankzij die man) en moeder staat op laag pitje, door jarenlange schulden die zij maar bleef opbouwen en de rekening steeds bij mij neerlegde... en nog steeds probeert ze dat door op schuldgevoel achtig iets in te spelen.
Zus spreek ik eigenlijk nooit, zij koos er al langer geleden voor eigenlijk met iedereen te breken.
So thats pretty much it, geen oma's of opa's meer.
Tantes en ooms lieten ons altijd links liggen, rare familie.
Zus spreek ik eigenlijk nooit, zij koos er al langer geleden voor eigenlijk met iedereen te breken.
So thats pretty much it, geen oma's of opa's meer.
Tantes en ooms lieten ons altijd links liggen, rare familie.
Zo zie je maar weer, als je uit een moeizaam gezin komt dan blijft dat je hele leven van invloed op je sociale vaardigheden. Geloof me, daar moet je heel hard en altijd aan werken als het contact met je ouders wat moeizaam verliep. Het gaat nooit over.quote:
Tja. Ik moet zeggen, het verbaast me niet van welke users dit soort berichten komen. Die zijn nml. op dit forum ook vaak zo enorm moeilijk en lastig, dat ze dat in het echte leven ongetwijfeld ook zijn.
Zo als jij het brengt leg je de schuld bij de kinderen. De werkelijkheid is vaak anders.
|
|
