Als ik de oud-fokkers een beetje inschat vallen zij niet onder het type ‘hij heeft zwemles dus hoeft geen bandjes om’ natuurlijk schijnveiligheid, uiteraard. Daarom altijd heel voorzichtig in de buurt van water hier. Toen we op vakantie aan het zwemmen waren en één van haar bandjes opeens lek was kreeg ze mooi de swimtrainer van d’r broertje om qua gewicht en leeftijd kon dat nog net en ze zwemt niet zonder een van ons bij d’r natuurlijkquote:Op donderdag 22 augustus 2019 11:01 schreef exode het volgende:
Ik ben vast een miep, maar zwemles kan ook schijnveiligheid geven. In een zwembad met een badmeester/juf er bovenop, kurkjes aan, in je zwembroek/badpak terwijl je tenen de bodem nog raken is heel wat anders als onverwachts met kleding aan in koud water vallen.
Iets is beter dan niets, maar ik ken meerdere ouders die gewoon stoppen met bandjes aangeven 'want ze heeft zwemles en dat gaat heel goed'. Wij hebben bijvoorbeeld een slootje in de buurt waar kinderen kikkervisjes etc opvissen. Daar mag B pas aan meedoen als hij A en B heeft. Daarin zijn we uniek hier in de wijk, want er staan er genoeg die toch best goed kunnen zwemmen.
/Einde zeurmiep
We wilden vandaag alsnog naar het veiligheidsmuseum met B, maar hij kwam hinkelend zijn bed uit. Nu loopt ie weer redelijk soepel, maar ik ben bang dat we het forceren. Dus thuisdagje met zijn 3tjes, alleen even lunchen zo op een terras aan de Vecht (met omheining )
Klopt inderdaad, maar dan heb ik alsnog liever dat ze evt. zouden afdrijven, dan dat ze gewoon simpelweg kopje onder gaan en nooit meer boven komen.quote:Op donderdag 22 augustus 2019 14:22 schreef Crumpette het volgende:
Ik dacht dat ze in zee juist geen bandjes etc om mochten ivm schijnveiligheid en aflandse wind/afdrijfgevaar? Dat is iig waarom ik het niet doe, omdat het afgeraden wordt.
Ik lees in dat artikel alleen maar: je kan nog zo goed je best doen om alle voorzorgsmaatregelen te nemen als je ook maar iets aan had kunnen zien komen en toch, in een onbewaakt moment kunnen ze je ontglippen en iets zo onfortuinlijks doen dat de dood gevonden wordt.quote:Op donderdag 22 augustus 2019 19:07 schreef Burdie het volgende:
Ik las dit artikel, en ben sindsdien nog alerter als ergens water is. Een kind kan in een klein laagje water al verdrinken.
https://www.scarymommy.com/child-drowning-risks-message-aap/
Dit ja. En als zo’n gedachte in me op komt dan wuif ik hem héél snel weer weg, want dat is zķ beangstigend dat als ik er te lang bij stil sta het huis echt niet meer uit durf denk ik.quote:Op donderdag 22 augustus 2019 19:16 schreef Stormqueen het volgende:
Oh bah ja, wat naar.
Maar tķch, en ik begrijp haar volkomen, want zo'n pijn kun je je gewoon niet voorstellen. Tķch kun je het risico nooit 100% dichttimmeren. Niet voor verdrinking, niet voor verkeersongevallen, niet voor je nek breken omdat je net onder de verkeerde hoek van de tweede tree van de trap valt.
Dat dat idee haast niet te verkroppen is, is een ander verhaal. En je kunt er uiteraard zoveel mogelijk aan doen om het te voorkomen. Maar absoluut nul kans, nooit.
Ja brrr dat is ook zo'n enge. Je moet wel een hoeveelheid water hebben binnengekregen daarvoor, maarja hoeveel is té veel? Ik denk dat het wel goed is als meer mensen weten dat het bestaat en wat de symptomen zijn. Als mensen het herkennen scheelt dat sowieso slachtoffers.quote:Op donderdag 22 augustus 2019 22:51 schreef Crumpette het volgende:
0hja zo las ik laatst ook een aantal artikelen over secondary drowning. Wat? Ja.
+1 op SQ. We doen ons best. En verder moeten we ze ook de kans geven om te leren. En genieten, spelen!
Jouw zoon luistert altijd? Ik weet heel zeker dat ik dingen heel duidelijk zeg als iets niet mag/gevaarlijk is, maar 9 van de 10 keer moeten ze het tķch even doen...quote:Op donderdag 22 augustus 2019 23:04 schreef watmoetikkiezen het volgende:
ja inderdaad.. je kúnt ze ook gewoon niet 100% in de gaten houden..
zo was mijn jongste van bijna 5 gevallen van het klimrek (nou ja, zo hekje waar je aan kan hangen aan je knieen en overheen kan koprollen enzo) en had zijn voet bezeerd. De nso leidster verontschuldigde zich met dat ze wel al 3 keer had gewaarschuwd dat hij er niet op mocht klimmen. (ik dacht vooral 1. blijkbaar niet duidelijk anders stopt hij wel en 2. hoezo mag je daar niet op klimmen? dan valt ie een keer, leert ie van.. maar gied hij hád natuurlijk ook op zijn hoofd kunnen vallen)
Fijn dat het zo goed gaat!quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 09:30 schreef Malteser het volgende:
Brrrr, ik probeer over dat soort zaken niet te veel te panikeren want dan sla ik door. Maar echt, alle angsten die erbij zijn gekomen sinds ik ouder ben. Wat een heftigheid.
Mijn bijna kleuter heeft zijn eerste schoolweek er bijna op zitten. Vanmorgen kreeg ik de eerste: “Ik wil vandaag niet naar school, ik wil weekend.” Maar eenmaal op het schoolplein was hij dat alweer vergeten, want er kon nog net een kus vanaf maar dat was het dan ook wel.
Dat scheelt zeker. Zo'n bso met 75 kinderen is gewoon een soort hel op aardequote:Op vrijdag 23 augustus 2019 09:51 schreef Fazzoletti het volgende:
Goed teken toch SQ, misschien is het door de kleinschaligheid wel een stuk leuker voor haar!
Met 75 mensen in een kantoortuin lijkt me ook hels. Dus ja, snap het eigenlijk welquote:Op vrijdag 23 augustus 2019 09:53 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Dat scheelt zeker. Zo'n bso met 75 kinderen is gewoon een soort hel op aarde
Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijkquote:Op vrijdag 23 augustus 2019 09:49 schreef Phaidra het volgende:
Wat fijn Malteser! Ik vond dat allebei de keren zo spannend. Hoe zou de klas zijn, is er een klik met de juf, past de school echt zo goed als we dachten? Echt een opluchting als de eerste week dan zo verloopt!
Nikki, klinkt ook heerlijk! Wij wonen net ff te ver van het strand om er regelmatig heen te gaan. Zonder kinderen gingen we graag even na het eten, als het niet meer zo druk was. Dat lijkt me ook ontzettend leuk als de kinderen iets ouder zijn. Nu is een ijsje halen in het dorp vaak al minder gezellig dan we van tevoren dachten
SQ, wat een omslag! Hopelijk blijft het zo (al is het minder gezellig dat ze thuis boos is natuurlijk ).
Oh wat ontzettend fijn SQ!quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijk
Ze is juist erg vrolijk, gaat heel graag naar school, is blij als we haar ophalen. Ik ken dit helemaal niet van haar maar ik ben er wel heel blij om, want ik heb van te voren flink getwijfeld aan mijn keuzes.
Het stomme is, ik heb die montessorischool toen echt uit een overtuiging gekozen. De overtuiging dat het het best passende systeem was. En heb daar ook nooit aan getwijfeld. Deze school heb ik gekozen omdat ie op 200 meter van ons huis ligt. En omdat het echt veel klassieker is qua school toch twijfel, past het wel? Ik kreeg van de juf op de montessori toen ook een opmerking in de trant van "maar heb je die school dan alleen gekozen omdat ie zo dichtbij was??". Daardoor voelde ik me al instant een slechte moeder. Alsof mijn keuze slecht was omdat ik er geen complete studie van had gemaakt.
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust
Thanks! Ik vond het ook echt spannend.quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 09:49 schreef Phaidra het volgende:
Wat fijn Malteser! Ik vond dat allebei de keren zo spannend. Hoe zou de klas zijn, is er een klik met de juf, past de school echt zo goed als we dachten? Echt een opluchting als de eerste week dan zo verloopt!
.....
Zo kan het zeker ook! Wij hebben een groot scholenaanbod hier, en ik baalde eigenlijk dat de 2 scholen op kruipafstand echt totaal geen match waren. Ik was er voor die tijd altijd vanuit gegaan dat ze naar één van die scholen zouden gaan, maar we voelden ons er niet prettig (en I ook niet, bleef aan ons been hangen ipv spelen en rondkijken). Maar nu erg blij met onze Montessorischool. Zonder 2 meter hek om het schoolplein, dat scheelt .quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Nee, ze is thuis niet veel boos, althans, niet meer dan gebruikelijk
Ze is juist erg vrolijk, gaat heel graag naar school, is blij als we haar ophalen. Ik ken dit helemaal niet van haar maar ik ben er wel heel blij om, want ik heb van te voren flink getwijfeld aan mijn keuzes.
Het stomme is, ik heb die montessorischool toen echt uit een overtuiging gekozen. De overtuiging dat het het best passende systeem was. En heb daar ook nooit aan getwijfeld. Deze school heb ik gekozen omdat ie op 200 meter van ons huis ligt. En omdat het echt veel klassieker is qua school toch twijfel, past het wel? Ik kreeg van de juf op de montessori toen ook een opmerking in de trant van "maar heb je die school dan alleen gekozen omdat ie zo dichtbij was??". Daardoor voelde ik me al instant een slechte moeder. Alsof mijn keuze slecht was omdat ik er geen complete studie van had gemaakt.
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust
Nou dit dus, 100%. De keuze die wij maakten voor T. wb school bleek achteraf niet de juiste. Op moment van inschrijven waren we wel ervan overtuigd dat het de juiste was.quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 10:16 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
....
Maar het is soms ook wel verhelderend om te zien dat die keuzes, die je ooit maakte, in je volle overtuiging dat het de beste keuze was, niet de heilige graal bleek te zijn. Ook al werkte het prima. Deze keuze werkt minstens zo prima. En dat inzicht helpt me ook wel in het loslaten van het idee dat een keuze alleen een goede keuze kan zijn als je er maanden vooronderzoek aan vooraf laat gaan, of als het voldoet aan wat maatschappelijk / in je sociale kringen als "juist" wordt gezien. Man, wat geeft dat een rust
Haha, wij zijn ook altijd op dezelfde plekken hčquote:Op vrijdag 23 augustus 2019 20:02 schreef exode het volgende:
Oh wat fijn SQ!
Dat klinkt goed MM, dat lijkt me wel een stuk fijner ja.
Hier een dagje Kijkduin achter de rug. B was niet uit de zee te krijgen. Geweldig vond ie het. En natuurlijk veel gegraven, schelpen gezocht en met alle mensen om ons heen gekletst. Ons sociale mannetje.
Met zijn voet lijkt het eindelijk beter te gaan, minder dik aan het eind van de dag en hij loopt een stuk minder mank.
Komende 2 dagen is het poolparty in de tuin. Even 2 dagen thuis voordat maandag voor de 2 mama's het werkende leven weer begint.
Maar Nikki, borsthoogte is in zee toch heel diep? Zeker als je golfslag meerekent, en dat is er altijd (hoe minimaal soms ook), daarnaast is de zee ook verraderlijk daarin, het ene moment kun je nog staan, het andere moment niet meer en dat kan zeker bij borsthoogte cruciaal zijn + dat de zee kan trekken bij overgang eb/vloed. I mag, net als B van exode, tot haar knieën in het zeewater. Wil ze verder, dan samen met mij of vriend.quote:Op donderdag 22 augustus 2019 13:38 schreef _NIKKI_ het volgende:
Sterker nog, wij wonen aan zee en daar moeten onze jongens voorlopig sowieso nog hun puddle jumpers aan, ondanks zwemdiploma. De zee is en blijft verraderlijk zelfs met veel zwemdiploma's, dus daar blijft later ook de regel dat ze nooit dieper mogen dan borsthoogte.
Je hebt ook van die speciale zorgenpoppetjes waar je zorgen in kan stoppen. Misschien als je uitlegt dat het speciaal voor zorgen en bange gedachten is dat het wel werkt en ze daarmee dus ook niet zo hevig terugkomen. Mijn O. Is nogal goedgelovig in dat soort dingen en werkt bij haar gelukkig wel goed.quote:Op woensdag 28 augustus 2019 17:02 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik heb raad nodig, hopelijk kan iemand hier met iets nuttigs komen
O van net 5 vertelt regelmatig 's avonds dat haar hoofd zo vol zit, met moeilijke gevoelens. Wat voor gevoelens dat kan ze niet precies zeggen, maar het zorgt er voor dat ze niet kan slapen, al zeker niet alleen. Haar hoofd zit volgens eigen zeggen vol met oa verdrietige herinneringen. Gisteren was ze helemaal in paniek. Ze had maar 1 vriendin (ik weet dat ze er meer heeft), dat ze haar vriendin niet wilde kwijtraken, en meer grote zorgen.
Ik stelde voor dat we de moeilijke gevoelens opschreven en in een doosje legden, maar ja, "die kunnen dan toch gewoon terugkomen?".
Anyway - heeft iemand tips hoe we haar kunnen helpen om haar gedachtes te legen, vooral zo voor het slapengaan? Ik merk zo dat ze snel geīrriteerd is, haar emmertje stroomt snel over zeg maar.
Ik heb iig gezegd dat het heel goed was dat ze huilde en dat ze ons vertelde dat haar hoofd vol zat enzo.
Ik zag eens een reclame van een of ander boekje waarin plaatjes etc staan om aan te wijzen hoe je voelt, zal eens zoeken...quote:Op woensdag 28 augustus 2019 17:02 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik heb raad nodig, hopelijk kan iemand hier met iets nuttigs komen
O van net 5 vertelt regelmatig 's avonds dat haar hoofd zo vol zit, met moeilijke gevoelens. Wat voor gevoelens dat kan ze niet precies zeggen, maar het zorgt er voor dat ze niet kan slapen, al zeker niet alleen. Haar hoofd zit volgens eigen zeggen vol met oa verdrietige herinneringen. Gisteren was ze helemaal in paniek. Ze had maar 1 vriendin (ik weet dat ze er meer heeft), dat ze haar vriendin niet wilde kwijtraken, en meer grote zorgen.
Ik stelde voor dat we de moeilijke gevoelens opschreven en in een doosje legden, maar ja, "die kunnen dan toch gewoon terugkomen?".
Anyway - heeft iemand tips hoe we haar kunnen helpen om haar gedachtes te legen, vooral zo voor het slapengaan? Ik merk zo dat ze snel geīrriteerd is, haar emmertje stroomt snel over zeg maar.
Ik heb iig gezegd dat het heel goed was dat ze huilde en dat ze ons vertelde dat haar hoofd vol zat enzo.
Op Kuikens vorige school hadden ze hier "feeling buddies" voor.quote:Op vrijdag 30 augustus 2019 17:39 schreef tombolafan het volgende:
[..]
Ik zag eens een reclame van een of ander boekje waarin plaatjes etc staan om aan te wijzen hoe je voelt, zal eens zoeken...
Wij moesten net ook last minute een vakantiefoto printen (zijn er in het weekend niet), mijn eerste reactie was ook of dat niet ten minste één dag eerder gemaild had kunnen worden. Verder kregen we veel info die voor mij supernuttig was geweest toen onze kleuter zijn wendagen had (wat voor soort gymkleding, wat is 's ochtends nu eigenlijk de bedoeling/hoe lang blijf je in de klas als ouder) dus ik ben blij dat ik dat nu alsnog weet School is verder prima en leuk maar op het kdv is alles wat duidelijker gericht op de ouder die het nog niet allemaal weet en geīnformeerd moet worden (wat iedereen aanvankelijk is), wat ik zelf erg fijn vond.quote:Op vrijdag 30 augustus 2019 17:18 schreef lunapuella het volgende:
Ketel heeft maandag pas zijn allereerste schooldag maar de ergernis over late communicatie is er nu al. Op vrijdagmiddag 5 voor 5 nog even een mail sturen of alle kinderen maandag een vakantiefoto mee willen nemen, daar kan ik toch niks mee? Ook fijn dat nu blijkt dat de 'binnenschoenen' die in het kennismakingsgesprek genoemd werden, sloffen met harde zool of crocs blijken te moeten zijn. Ja daag, nu heb ik al gewone schoenen als binnenpaar gekocht, ze doen het er maar mee.
Heel graag!quote:Op vrijdag 30 augustus 2019 17:39 schreef tombolafan het volgende:
[..]
Ik zag eens een reclame van een of ander boekje waarin plaatjes etc staan om aan te wijzen hoe je voelt, zal eens zoeken...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.FF, mijn schoonzus en zwager zijn enorm lief en attent en slim. Ze hebben 2 totaal verschillende kinderen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 26% gewijzigd door exode op 02-09-2019 19:49:51 ]
I heeft op haar vierde en toen ze net 5 was ook rond bedtijd vaak angstige gedachtes gehad. Of ineens verdriet over dingen. Vaak ook gerelateerd aan vermoeidheid en veel indrukken en emotionele ontwikkeling. Wat bij ons het beste hielp was om niet teveel in te gaan op alles wat ze op zo'n moment zei, maar inderdaad afleiding en rust zoeken in fysieke nabijheid en fijne verhaaltjes.quote:Op vrijdag 30 augustus 2019 20:43 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Heel graag!
Het is deze week elke avond paniek geweest, arm ding. Vanavond wel een kleine overwinning. Ik had een yoga-playlist aangezet en begon heel rustig een verhaaltje te verzinnen, over twee kinderen op het strand en regenbogen en voetstappen en weet ik veel. Toen zei ze dat dit hielp om nergens aan te denken. Op een gegeven moment begon ze mee te vertellen en draaide ze zich om, en na verder te fluisteren in haar oor viel ze zo in slaap.
Dat vond ze dus kennelijk wel erg fijn, dus dan doen we dat maar komende tijd.
Het komt vast goed, Luna. Het breekt je hart hč, dat hij het zo verdrietig vind. Ookal weet je dat hij uiteindelijk een fijne dag gehad heeft. Ik was vorig jaar heel blij dat de duutser T naar school bracht....quote:Op dinsdag 3 september 2019 09:15 schreef lunapuella het volgende:
Er werd vanochtend weer gehuild, maar wel al minder, dus ik hoop maar op een stijgende lijn...
Dat is ook idd hoe ik er in sta. We hebben inderdaad foto's van de vakantie op haar muur gehangen Dat vindt ze wel een fijne afleiding.quote:Op maandag 2 september 2019 20:16 schreef Franny_G het volgende:
[..]
I heeft op haar vierde en toen ze net 5 was ook rond bedtijd vaak angstige gedachtes gehad. Of ineens verdriet over dingen. Vaak ook gerelateerd aan vermoeidheid en veel indrukken en emotionele ontwikkeling. Wat bij ons het beste hielp was om niet teveel in te gaan op alles wat ze op zo'n moment zei, maar inderdaad afleiding en rust zoeken in fysieke nabijheid en fijne verhaaltjes.
Wat ook wel kan helpen, bij I in ieder geval, is een mapje met foto's naast het bed van jullie gezin van leuke/mooie momenten. Dan pak je een foto erbij en ga je samen terug naar dat moment, wanneer was dat, wat deden we toen, wat hadden we het toen fijn met elkaar etc.
Visualisaties zijn ook nog een idee. Dat ze die verdrietige gedachtes wegblaast bijv. Of, als ze bang is dat ze terugkomen, is het ook aardig om te benadrukken dat die verdrietige gedachtes er best mogen zijn, maar dat ze haar nu even met rust moeten laten en dat jullie het dan morgen over die gedachtes gaan hebben. Daarmee geef je volgens mij aan dat die gevoelens er mogen zijn, dat ze niet weggestopt hoeven te worden (zoals in een doosje) maar dat je ze voor nu even 'parkeert' om er later op terug te komen. En dat zou ik dan ook echt doen, de volgende dag, maar dan ruim voor het slapen gaan. Als ze minder moe is, kan ze misschien ook beter verwoorden wat het voor moeilijke dingen zijn in haar hoofd.
Ik schreef laatst hier over de stemmetjes in het hoofd van I. Het is heel grappig hoe ik nu echt bij haar terughoor hoe zich dit letterlijk ontwikkeld naar een besef over wat gedachtes zijn. Zo zei ze van de week: "Het zijn nu niet meer stemmetjes in mijn oren, maar gewoon wat ik denk in mijn hoofd. Alleen soms, als ik niet hier ben maar ergens anders, dan zijn het weer wel even stemmetjes in mijn oren." Ook begrijp ze nu dat die stemmetjes eigenlijk van haarzelf zijn.
Over plagen zou ik niets zeggen, want dan plant je voor je het weet een soort zaadje, en daarmee kun je juist een verwachtingspatroon kweken of een self-fulfilling prophecy Het idee: oh dus als je er een beetje anders uitziet dan wat men verwacht, dan hoort plagen daarbij, of zoiets. Ik weet niet of ik het goed uitleg zo.quote:Op dinsdag 3 september 2019 09:30 schreef Jagärtrut het volgende:
Het komt vast goed, Luna. Het breekt je hart hč, dat hij het zo verdrietig vind. Ookal weet je dat hij uiteindelijk een fijne dag gehad heeft. Ik was vorig jaar heel blij dat de duutser T naar school bracht....
Hier een dilemma, T wou graag in jurk naar school vandaag en gister. Ik vind het maar moeilijk, want hoewel ik hem geprobeerd heb uit te leggen dat andere kinderen hem daarmee zouden kunnen plagen, snapt hij dat nog niet helemaal. Ik vrees dat ik hem er zo kwetsbaar mee maak, en hij is verbaal nog helemaal niet zo sterk dat hij zich kan weren. Ik ga denk ik eens met de juf overleggen wat die ervan vindt. Voor nu deed het argument dat het te koud is voor een jurk het ook goed.
Kijk m nou, in mijn oude jurk: [ afbeelding ]
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |