Kattenvraagbaak #57

Hier nog geen slachtoffers gevallen. Kat nr 2 gaat nu ook naar buiten. Beiden blijven soms dus echt een nachtje weg. Vandaag slapen ze dus ook echt bij

Lekker wel met dit weer, die modderpootjes door het huis. Ik heb maar een dweil voor het kattenluik neergelegd ^{as if}

En daar stappen ze dan gewoon overheen.

Nog 2 weken dan kan kitten geen baby's meer krijgen. Mijn hart, nu al!

quote:

Op maandag 30 september 2019 14:02 schreef DonnaRush het volgende:
Nog 2 weken dan kan kitten geen baby's meer krijgen. Mijn hart, nu al!

hoezo je hart? Vind je het zielig dat ze nooit baby's zal krijgen of ben je bang dat ze niet uit de operatie komt? Voor de poes zelf is het veel prettiger om gecastreerd te zijn

quote:

Op maandag 30 september 2019 14:08 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

hoezo je hart? Vind je het zielig dat ze nooit baby's zal krijgen of ben je bang dat ze niet uit de operatie komt? Voor de poes zelf is het veel prettiger om gecastreerd te zijn

Ik vind het zo zielig om haar achter te laten haha. En onze vorige poes beet haar hechtingen open en toen moest ze dicht geniet worden, dus ik vraag wel meteen een lampenkapje mee, daar zie ik een beetje tegenop.
Spannend zeg maar.

quote:

Op maandag 30 september 2019 14:12 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Ik vind het zo zielig om haar achter te laten haha. En onze vorige poes beet haar hechtingen open en toen moest ze dicht geniet worden, dus ik vraag wel meteen een lampenkapje mee, daar zie ik een beetje tegenop.
Spannend zeg maar.

Ik snap het wel.. maarja soms is het beter voor het grote plaatje he.

Overigens hebben ze tegenwoordig ook een soort van poezenrompers... dat is veel minder vervelend dan zo’n lampekapje.

Overigens... laatste keer dat ik een poes liet helpen... draafde ze een dag later weer door het huis.
De katers 2 uur later alweer. Maar goed.. kater is geen poes natuurlijk

Ik zou geen romper of lampekap doen, maar een mooncollar > romper > kap. Even navragen bij je DA

quote:

Op maandag 30 september 2019 19:12 schreef Holyme het volgende:
Ik zou geen romper of lampekap doen, maar een mooncollar > romper > kap. Even navragen bij je DA

Hmm vind dat altijd meer een hondending... die zijn wat minder flexibel dan katten

Altijd beetje idee dat ze zich dan gewoon een keertje extra stretchen en er dan toch bij kunnen

quote:

Op maandag 30 september 2019 19:15 schreef Uhmmpie het volgende:

[..]

Hmm vind dat altijd meer een hondending... die zijn wat minder flexibel dan katten

Altijd beetje idee dat ze zich dan gewoon een keertje extra stretchen en er dan toch bij kunnen

Hier trokken ze de rompertjes uit, al zaten ze enorm strak. Eigenwijze katten on a mission

Je hebt nog niets meegemaakt als je geen zogende poes hebt gehad die gesteriliseerd werd.
Cone of shame is drama. Romper kan niet. Kittens die de tetten aanvallen helpen niet

Dat gezegd hebbende: nooit leuk je huisdier over te moeten leveren aan een ander en niet kunnen uitleggen dat dit tijdelijk ongemak voorbij gaat en de beste keuze is.
De dames die hier gesteriliseerd (feitelijk: gecastreerd ) werden draafden trouwens meestal dezelfde avond alweer rond. En springen lukte ook prima

Het was juist mijn kater die een avond en nacht nodig had om een beetje uit de narcose te komen. Die bleek extra gevoelig te zijn voor het gebruikte spul.

quote:

Op maandag 30 september 2019 19:40 schreef Cat-astrophe het volgende:
Je hebt nog niets meegemaakt als je geen zogende poes hebt gehad die gesteriliseerd werd.
Cone of shame is drama. Romper kan niet. Kittens die de tetten aanvallen helpen niet

Dat gezegd hebbende: nooit leuk je huisdier over te moeten leveren aan een ander en niet kunnen uitleggen dat dit tijdelijk ongemak voorbij gaat en de beste keuze is.
De dames die hier gesteriliseerd (feitelijk: gecastreerd ) werden draafden trouwens meestal dezelfde avond alweer rond. En springen lukte ook prima

Het was juist mijn kater die een avond en nacht nodig had om een beetje uit de narcose te komen. Die bleek extra gevoelig te zijn voor het gebruikte spul.

Klopt helemaal.. maar soms is het beter.
Ergste vond ik toen met onze poes die doodsbang was voor mensen.

Achteraf wel een schitterend verhaal.
En hele dikke complimenten van de dierenarts dat we dr toch gewoon hadden gehouden.
Maarja.. wij wilden dr niet vast houden enzo... dat scheelde al een heleboel

Paar weken later waren we er weer..
hadden ze het interieur voorzien van kastjes met deurtjes ipv plankjes nadat een kat de boel had afgebroken toen hij uit zn kooitje wilde.
Ik heb maar niks gezegd..

quote:

Op maandag 30 september 2019 13:32 schreef ferrari_rood het volgende:
En daar stappen ze dan gewoon overheen.

Ze sprinten doorgaans naar binnen zelfs.

quote:

Op maandag 30 september 2019 20:43 schreef Quoi het volgende:

[..]

Ze sprinten doorgaans naar binnen zelfs.

Haha. Klinkt bekend. We haalden een kleedje om voor op de kattenbak te leggen, omdat het grit door heel het huis liep. Hij liep daar gewoon langsheen. Toen maar zo'n grote gehaald waar hij wel over heen moet.

Typisch een eigenwijze kat

quote:

Op vrijdag 20 september 2019 11:28 schreef ferrari_rood het volgende:
Die van ons vangen niks.

Wees blij! Ik ben dol op mijn katten, maar ik vogels ook heel leuk, net als vlinders.
Ik ben blij dat de mijne slechte jagers zijn. Y:

quote:

Op maandag 30 september 2019 12:59 schreef Zusje123 het volgende:

[..]

Is dat genoeg? Ik ben afgelopen weekend verhuisd en zodra we wat meer uitgepakt zijn komt onze kat van zijn logeeradres. Maar hoe lang zouden we hem minimaal binnen moeten houden?

Adviezen worden vaak gegeven voor het slechtste scenario. Mijn eerste kat die aankwam lopen, die bleef, waar ik was. Na meerdere verhuizingen kon hij (per ongeluk of later ook uit vertrouwen) al na 2 of 3 dagen naar buiten.

Mijn laatste kater had al een reputatie qua weglopen. Voordat deze kat van mijn ouders was, was hij van de buren van mijn ouders... die gingen scheiden en de kat ging met de vrouw en kinderen mee, een dikke kilometer verderop. Maar meneer ging weer terug naar de woning van de man.
Na de derde ontsnapping mocht de kat bij de (ex) man blijven. Maar hij is meer van de honden, dus mochten mijn ouders de kat wel hebben.
Na een paar jaar zijn mijn ouders overleden.

Dus die kat zou naar mij gaan. En ik en de kat kenden elkaar al goed, maar ik had nog 3 katten waarvan een alfamannetje die behoorlijk agressief kan zijn.
Maar toch na 2 dagen ontsnapte hij toch... onttrok zich aan mijn zicht, maar ik had hem snel weer gevonden.
Nog een dag later, heb ik hem zelf mee naar buiten genomen, voor een blokje om. Lekker vertrouwd en veilig de directe buurt verkennen. En daarna was het prima.

En dat is wat ik iedereen sowieso wil meegeven (of je de kat nu vroeger of later naar buiten laat); neem de tijd om een kort blokje om te gaan met jouw kat. De een zal het aangelijnd doen, ik laat ze zelf volgen (nadeel; soms zitten ze zo een half uur in de achtertuin van een ander). Maar het heeft voor mij altijd gewerkt!

Een nieuwe buurt is spannend voor een kat, en vol gevaren van andere katten, honden en mensen.
Mijn ervaring is dat mijn katten graag met mij een blokje omgaan, soms nog iets verder.
Hahaha, zelfs enkele buurkatten die mij vertrouwen lopen ook nog wel eens mee met mijn roedel van 4 katten. En als ik die staartjes van ze dan ook nog volop omhoog zie als ze me volgen.. ja dan ben ik zelf ook heel gelukkig. Maar een kat is wel een huisdier die wat meer nodig heeft als 10 aaitjes per dag, wat eten en drinken. Een kat heeft net als een hond wat meer tijd nodig met zijn verzorgers, om een goede band mee te krijgen.

quote:

Op maandag 30 september 2019 19:40 schreef Cat-astrophe het volgende:
Je hebt nog niets meegemaakt als je geen zogende poes hebt gehad die gesteriliseerd werd.
Cone of shame is drama. Romper kan niet. Kittens die de tetten aanvallen helpen niet

Dat gezegd hebbende: nooit leuk je huisdier over te moeten leveren aan een ander en niet kunnen uitleggen dat dit tijdelijk ongemak voorbij gaat en de beste keuze is.
De dames die hier gesteriliseerd (feitelijk: gecastreerd ) werden draafden trouwens meestal dezelfde avond alweer rond. En springen lukte ook prima

Het was juist mijn kater die een avond en nacht nodig had om een beetje uit de narcose te komen. Die bleek extra gevoelig te zijn voor het gebruikte spul.

Helaas was de poes die ik had al zwanger nog voordat de dierenarts het verstandig vond haar al te laten ' helpen'.
Ook die poes was komen aanlopen, en had een enorme verlatingsangst. Als de deurbel ging (en zelfs als de telefoon maar ging) dan vluchtte ze direct onder het bed of onder de bank.
Maar als ik werd opgehaald om met mijn moeder/ of vader met de auto naar de dierenarts te gaan, was zo zo bang dat ze de reismand vol piste. Alleen al het idee dat ze niets en niemand vertrouwde dan mij, maakte het hard (wat jij wel herkend) om haar ergens achter te laten... doodsbang.
Maar toen kwam het goed met de sterilisatie. Daarna nog een paar keer met andere aandoeningen.
Tot ik haar iets voor Oud en Nieuw bracht, en haar op 2 januari weer kon ophalen.
GVD heeft zij iets van drie dagen alleen doorgebracht... voor ze overleed. Haar grootste nachtmerrie...

quote:

Op zondag 15 september 2019 12:38 schreef carebaer het volgende:
Onze poes en katertje zijn nu beiden 6,5 maand oud. Voor ongeveer 6 weken geleden hebben we de kater laten castreren. De poes is nog niks aan gedaan omdat we toch wel graag een nestje willen als ze een jaar of anderhalf is.

De kater is kwart siamees en heel eenkennig en aanhankelijk. Hij hoeft ook niet zo nodig naar buiten. Als ie buiten is en ik doe de achterdeur dicht zit ie binnen een minuut bij de deur te janken dat ie naar binnen wil. Weinig kopzorgen van dat beestje dus.

De poes is wat avontuurlijker ingesteld. Ik heb een gesloten tuin achterhuis (woon in de stad in een gemengde wijk van studenten, starters, gezinnen en sociale woningbouw), maar ze vindt wel een weg om uit de tuin te ontsnappen (klimt inmiddels gewoon de schutting over) en gaat dan op verkenning bij de achterburen in de tuinen. Als ik haar weer binnen heb, begint ze gelijk te janken dat ze weer naar buiten wil. Dat ze naar buiten wil vind ik op zich niet erg en goed dat ze het doet, maar ze is snel uit het zicht weg en dit zorgt voor twee problemen:

1. Ik ben bang dat er mensen zullen zijn die haar in huis laten en vervolgens houden. Achterdochtig? Ik hoor verschillende verhalen dat dat gebeurt in mijn wijk. Het is een pracht van een beestje, een lapjeskat met grijs, zwart, wit en bruin. Iedereen die haar gezien heeft vindt haar prachtig en het zou me dus niet verbazen dat er rotte appels tussen zitten die haar in huis nemen.

2. Ze is dus niet gesteriliseerd, maar waarschijnlijk wel al vruchtbaar. Ik ben bang dat ze bezwangerd wordt door een kater ergens uit de buurt. Dit wil ik absoluut nog niet, omdat ze pas net 6 maanden oud is.

De dierenarts heeft de poezenpil voorgesteld, maar als ik lees wat dat voor effecten heeft op lange termijn.... no thanks. Zijn er nog andere methoden om te voorkomen dat ze zwanger raakt?

Bestaat er iets van een GPS chip voor katten om te volgen waar ze zijn met een app?

Als ik die twee problemen weet te tackelen kan ze lekker buiten rondlopen.

Voor iedereen die mijn verhaal hierboven gelezen heeft of er op gereageerd heeft: We hebben de poes inmiddels laten steriliseren afgelopen maandag en ze loopt nu met chagrijnige kop met een rompertje rond Ik doe 'm zo af en toe even bij haar uit en dan is ze heel blij maar ze wil al gauw aan de wond likken dus doe ik 'm weer aan. Dus toch maar geen nestje, ook vooral omdat ik 5 dagen per week werk.

Over de kater heb ik ook wat meer ontdekt. Het is een kwart siamees, half boskat en kwart 'normaal'. Het is wel duidelijk dat ie het karakter van een siamees gekregen heeft zeg. Zeer aanhankelijk, veel vocaal zijn, jaloers gedrag, volgt je overal etc. Ik weet nog niet zo goed wat ik er van moet vinden eerlijk gezegd. Het is een geweldige lieve kat, maar soms iets té aanhankelijk en eigenwijs. Oja, hij ziet ook nergens de consequenties van in. Zo heb ik al twee keer een bloedende vinger overgehouden wanneer ik hem een snoepje gaf. Hij gaat met zijn poot en open nagels vrij fel naar mijn hand toe. De poes doet dat veel voorzichtiger en liever. Kan zoiets nog afnemen?

Senna zette in het begin ook zijn nagels in mijn vingers als hij het snoepje wou pakken.
Ik heb dat afgeleerd door telkens mijn hand weg te draaien, zodat hij er niet meer aan kon. En dan het snoepje opnieuw aanbieden terwijl ik hem zeg dat het zonder nagels moet anders geen snoep. Dat had al snel resultaat.

Hand stil houden, snoepje in gesloten hand. Dan kan hij gaan leren eerst rustig te snuffelen. Niet wegtrekken als ie uithaalt, je wil zijn jachtinstinct niet triggeren. Rustig wegdraaien wat rolstoelvandaal al zei, kan ook helpen. Je kan hem zelfs trucjes leren voor hij het snoepje krijgt

En vraagje over katten gedrag:

We hebben een main coon, een nogal eigennaardig beest, wat zijn eigen gang gaat. Het is een binnenkat. In de avond wilt hij wel op de bank zitten, maar alleen bij mijn partner, maar met een bepaalde afstand.

Verder zoekt hij geen toenadering.

Het is wel dat hij staat te mauwen als in de ochtend de wekker gaat. Zodra hij ons ziet rent hij weg en is de aandacht over. Soms laat hij zich voor je op ee grond vallen en wilt hij geaait worden, al is dat voor korte duur. (hij krijgt eten in de) en is hij flink aan het spinnen.

Als we een dagje weg zijn, zoals vandaag, dan ooit hij wel aandacht. Vooral mauwen, spinnen en achter je aan lopen. Maar niet echt fysiek.


Wat het gekke vooral is dat hij na zo'n dag veel gaat kotsen. Wel een keer of 5. Geen idee waarom...

Iemand die dit gedrag kan verklaren?

quote:

Op zondag 6 oktober 2019 22:33 schreef valentijn101 het volgende:

[..]

Klinkt als een typisch geval van “omdat kat” onze 3 zijn ook totaal verschillend. 1 zit het liefst op schoot, de ander wil absoluut niet op schoot maar wel tegen je aan zitten en nummer 3 is niet zo van het kriebelen en aaien, tenzij je het bed aan het verschonen bent. Dan wil ze aandacht, aaien, kopjes geven enz.

Het kotsen is misschien van de stress dat jullie weg waren?

Omdat kat?

Wij vermoeden dat het ook stress is. Of het missen.
Na een vakantie komt hij echt aandacht vragen bijvoorbeeld. Echt knuffelen enzo. Maar dan weer niet kortsen.

Het is nu 7,5 dag geleden dat de poes is gesteriliseerd. Het rompertje is ze echt spuugzat. Herstel volgens de dierenarts 10 dagen.

Wat is de ervaring van de mensen met gesteriliseerde kat? Een andere dierenarts gaf aan helemaal geen rompertje of kap mee te geven. Vrienden van me hebben hun poes ook laten steriliseren, maar nooit bescherming gegeven.

De wond ziet er goed uit. Ze likt er wel af en toe aan als ze wast (ik doe 'm 's avonds zo af en toe even de romper bij haar uit zodat ze even 'vrij' is..), maar bijt of kauwt er niet op. Verder zie ik een klein stukje hechting zitten.

Wat deden jullie na een sterilisatie?

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 20:39 schreef carebaer het volgende:
Het is nu 7,5 dag geleden dat de poes is gesteriliseerd. Het rompertje is ze echt spuugzat. Herstel volgens de dierenarts 10 dagen.

Wat is de ervaring van de mensen met gesteriliseerde kat? Een andere dierenarts gaf aan helemaal geen rompertje of kap mee te geven. Vrienden van me hebben hun poes ook laten steriliseren, maar nooit bescherming gegeven.

De wond ziet er goed uit. Ze likt er wel af en toe aan als ze wast (ik doe 'm 's avonds zo af en toe even de romper bij haar uit zodat ze even 'vrij' is..), maar bijt of kauwt er niet op. Verder zie ik een klein stukje hechting zitten.

Wat deden jullie na een sterilisatie?

Hangt van de kat af. Als ze er niet aan zaten geen romper of kap. Als ze gingen likken was het jammer maar helaas. Maar ik kon het altijd wel goed aflaten als ik erbij was. Poes een beetje in de gaten houden en corrigeren. Want van een enkel likje gaat die hechting niet eruit.

quote:

Op zondag 6 oktober 2019 22:26 schreef hierissieweer het volgende:
En vraagje over katten gedrag:

We hebben een main coon, een nogal eigennaardig beest, wat zijn eigen gang gaat. Het is een binnenkat. In de avond wilt hij wel op de bank zitten, maar alleen bij mijn partner, maar met een bepaalde afstand.

Verder zoekt hij geen toenadering.

Het is wel dat hij staat te mauwen als in de ochtend de wekker gaat. Zodra hij ons ziet rent hij weg en is de aandacht over. Soms laat hij zich voor je op ee grond vallen en wilt hij geaait worden, al is dat voor korte duur. (hij krijgt eten in de) en is hij flink aan het spinnen.

Als we een dagje weg zijn, zoals vandaag, dan ooit hij wel aandacht. Vooral mauwen, spinnen en achter je aan lopen. Maar niet echt fysiek.

Wat het gekke vooral is dat hij na zo'n dag veel gaat kotsen. Wel een keer of 5. Geen idee waarom...

Iemand die dit gedrag kan verklaren?

een echte maine coone is ook niet te vergelijken met een normale huiskat

beest is wild

kan natuurlijk ook heel lief zijn, maar armje drukken ofzo, dat gaat niet met een echte mainecoon

ik zou je maar inlezen als ik jou was, een mainecoon is bijna een wild dier