quote:Op vrijdag 12 juli 2019 19:39 schreef Japepk het volgende:
Conclusie
Ik had niet verwacht dat dit zo’n enorm epistel zou worden. Ik heb veel fragmenten terug zitten kijken en je ziet toch bepaalde patronen. Feit is dat het vroeger altijd beter was. Ga de topics maar terug lezen; we vinden alles hier kut. Zelfs de moord op Simon Dekker, wat ik een van de meest epische afleveringen ever vind, vonden we hier toen maar zo-zo. Duidelijk is wel dat de serie de laatste jaren op een dieptepunt zit. Wij roepen het al langer, maar nu gaat de kijker het ook af laten weten. Het komt niet door onrealistische verhalen; die hebben we altijd gezien en vaak van genoten. Het komt door onrealistische karakters en onrealistische relaties.
Karakters worden minder diepgaand gecreëerd én krijgen geen vast contract waardoor het gros er na 3 jaar weer uit gaat. Zo verlies je binding, omdat de vaste garde tegenwoordig nauwelijks veranderd. Nina blijft de Achilleshiel van Ludo en komt continu in levensbedreigende situaties die ze toch wel overleefd. Laura is supporting en Rik is vlees noch vis. Op zich had Anton dit seizoen een leuk verhaal, alleen is het enorm overdreven neergezet. Bovendien toveren ze bij hem dan steeds nieuwe kinderen uit de hoge hoed. Robert kreeg ook ineens overal kinderen vandaan, maar dat ging wel steeds samen met een heel verhaal. Daantje en Milan werden geïntroduceerd doordat een ex van Robert moeilijk kwam doen, geloof ik.
Zo accepteren we dus dat Laura betrokken is bij moord, dat Janine en Ludo steeds weer bij elkaar komen en dat Robert ineens een zoon en dochter heeft. Het wordt opgebouwd en laat zijn sporen na. We zien wat een karakter drijft om bepaalde dingen te doen, en als karakters dingen doen die off-character zijn, dan waren de schrijvers zich daar soms van bewust en lieten ze een karakter bewust boete doen of gewoon een tijdje uit de spotlights. Bowien bijvoorbeeld, na heel dat gedoe met Robert en Pete Jenssens had het karakter veel meegemaakt en was ‘op’. Tanja Jess zou daarom de serie verlaten, maar toen bedacht men de twist met de baby’s en hadden ze iemand nodig om Ludo daar achter te laten komen. Dus werd ze gepaaid met buitenlandscènes én een spectaculair einde om nog een half jaartje te blijven en zo een nieuw verhaal in gang te zetten.
Ik merk een bepaalde ‘moeheid’ bij de schrijvers nu. Op dit moment schaar ik me achter de mensen die zeggen; stop er maar mee na 30 jaar. De serie heeft eerder teruglopende kijkcijfers gehad, maar nu voelt het inhoudelijk ook als ‘op’. Doe nog één keer je best en bedenk een meeslepend verhaal voor Ludo, zodat hij en Janine de serie kunnen verlaten en het onduidelijk is of ze dood of levend zijn en laat Laura sprakeloos Arnie tegen het lijf lopen in de Lidl. Eind goed, al goed.
Frey!quote:Op zondag 14 juli 2019 00:57 schreef Frey het volgende:
Echt prachtig verwoord allemaal, Japepk!
Ik ben hier de laatste tijd nauwelijks nog actief geweest, omdat ik, net als de schrijvers, telkens weer in herhaling val. Ik vind het gewoon allemaal helemaal niks meer en het doet gewoon pijn om een serie waarvan je zoveel gehouden hebt kapot te zien gaan.
Vandaag heb ik nog de slotaflevering van seizoen 21 teruggekeken... Je weet wel, toen we al liepen te zeiken dat het allemaal zo slecht geworden was. Maar wat was dat een sterke zomercliffhanger! Niet alleen door alle spanning in die tent, maar ook door de opbouw toen. Lorena die eindelijk ontdekte dat Tineke eigenlijk Tanya was, Wiet die helemaal was doorgedraaid... De personages hadden toen toch nog wel een bepaalde binding met elkaar en met de kijkers.
Dat was anders tijdens die brand van een paar jaar geleden. In potentie had dat een van de sterkste zomercliffhangers kunnen zijn, maar ik was alle binding met de personages gewoon kwijt. Over de opbouw kan ik niet veel zeggen, omdat ik het toen al niet meer volgde. Ik keek alleen stukjes voor Bas Keijzer, want die vind ik fantastisch.
De zomercliffhanger van seizoen 14 op 1 zie ik! Helemaal mee eens, wat was dat spannend zeg. En inderdaad, het vervolg was nog beter! Voor mij is de eerste aflevering van seizoen 15 nog altijd de spannendste uit de historie van GTST.
En verder... Ik was wel klaar toen ik eindelijk de eerste 15 seizoenen weer teruggekeken had op DVD. 15 Geweldige seizoenen die ik koester, dat was de serie waar ik zo ontzettend veel van hield. Ik weet dat er in de jaren daarna ook zeker nog vele sterke momenten waren en boeiende verhaallijnen. Zeker als je het vergelijkt met de laatste paar seizoenen die ik nog een beetje actief volgde hier, dan is er nog genoeg wat de moeite waard is om weer eens te zien.
Ook met de foilers had ik nog flink wat lol enkele jaren geleden. Ik weet wat we vooral teerden op tijden van weleer, maar ach... Ik zie liever Ludo voor de zoveelste keer de strijd met iemand aangaan en Robert voor de twintigste keer vreemdgaan dan al die bagger die we later voorgeschoteld kregen.
Ik weet bijna niets van het afgelopen seizoen, maar als ik het dus goed begrijp dan is er dus even snel een zomercliff in elkaar geflanst met wat figuranten? Totaal geen opbouw, niks? Zeker geen cliffhanger die ze een half jaar geleden... Nee, langer... In januari hadden bedacht. Tot nu toe konden ze zich nog altijd een beetje achter de kijkcijfers verschuilen, maar die zijn tegenwoordig ook drama vergeleken met vroeger toen regelmatig de 2 miljoen werd aangetikt. En de acteurs mogen er blijkbaar niets over zeggen...(dat interview met Ferri dat door iemand werd afgekapt, of zelfs Erik de Vogel die ze onzin laten uitkramen...)
Het was altijd een warm bad daar, maar nu het minder gaat, begint het een beetje op een sekte te lijken zo. Er heerst duidelijk grote paniek. Terecht, het is gewoon heel erg slecht allemaal. En het komt helaas niet meer goed ook, het is te laat. Er is te veel om zeep geholpen door beruchte namen als Bos en Gottschalk. En Servies niet te vergeten. Misschien moeten we blij zijn dat Ronald zijn muziek niet misbruikt hoeft te worden voor deze bende.
Ja toch? Full circlequote:Op zaterdag 13 juli 2019 19:28 schreef Japepk het volgende:
[..]
Thanks! Dat vond ik destijds ook, maar met terugkijken en ranken vond ik het qua verhaal wel meevallen. En plaats 22 is nou ook niet wat je noemt een topprestatie
Het is wel interessant om alles zo naast elkaar te zien. Je vraagt je af hoe het komt dat zo'n serie zo kan schommelen qua verhaal. Er zijn acteurs die er al behoorlijke tijd rondlopen en achter de schermen heb je toch ook vaste krachten lijkt me. Ook het schrijversteam verandert niet bijzonder drastisch. Dan weet je toch wat je successen waren?
Zeker omdat steeds dezelfde fouten worden gemaakt. Steeds als de serie in een dip kwam, lag dat voor een deel aan 'verjonging'. Een begrip wat wel vaker televisieprogramma's om zeep helpt. Een soap heeft herkenbaarheid nodig. We willen ons spiegelen aan de sprookjesmaatschappij die we voorgeschoteld krijgen. We zien dat de karakters mensen zijn zoals wij, maar dan een veel spannender of leuker leven hebben en dat willen wij dan ook. Daarom heeft zo'n serie baat bij stabiele factoren.
Hier zijn ze niet populair, maar ik vond het gezin Jef-Barbara-Charlie-Morris enorm leuk. Huismoeder, 9-5 vader en 2 pubers. Sowieso vond ik Barbara tof als moederfiguur. Haar laatste jaren waren minder, omdat ze niet meer hoefde te moederen. Haar ziekte was nog een goed verhaal, dat hele gedoe met Martijn niet.
Nu zie je weer zo'n beetje hetzelfde gebeuren.
[..]
Wel tof dat meer mensen de terugkeer van Arnie zien als het ultieme einde van GTSTVoor mijn gevoel is/was Laura ook altijd veel meer de moeder-met-verloren-kinderen dan Jef, terwijl die het toch ook zwaar voor zijn kiezen heeft gekregen wat dat betreft.
Tja, niets aan toe te voegen verder... Heb totaal geen binding meer met de serie.quote:
De spijker op zijn kop. De laatste zomercliff die echt goed in elkaar zat qua opbouw en spanning was die van seizoen 23, wat toen nog vrij verrassend was. Iedereen lag met elkaar in de clinch. Iedereen kon de dader zijn en 9 mensen het slachtoffer. Top gedaan, inclusief de prima "pre-cliff" op de donderdag. Dat deden ze bij seizoen 21 ook nog erg goed, met Tanya die op het punt stond te worden ontmaskerd. Voor de rest was de zomercliffhanger, wat HET hoogtepunt van het seizoen hoort te zijn, de afgelopen 10 jaar een aanfluiting. En er zijn in het verleden veel minder spectaculaire cliffhangers geweest, maar je wilde toch wel graag zien hoe het verder zou gaan. Vooral omdat er zich nog meer boeiende dingen afspeelden naast de eigenlijke zomercliffhanger.quote:Op maandag 15 juli 2019 01:42 schreef miaeak het volgende:
Wat de zomercliff betreft:
Een zomercliff is pas geslaagd als de kijker een kans krijgt om in het verhaal te zitten. Daarbij hoort een goede inleiding die genoeg vragen oproept, maar niet te veel. Het verhaal moet voldoende opbouw, hebben om tot een goede climax te kunnen komen.
Denk aan de cliff met het moordspel. Dit was een goede opbouw. We wisten dat er iets zou gaan gebeuren, maar wat? En de hele zomer zaten we met de vraag "wie was het?" "Is Ludo dood?". Iedereen had een motief en hieraan werden we nog eens extra herinnerd toen we tijdens het schot de close ups van de reacties van de verschillende verdachten kregen. Voor mij was dit een echte gtst cliff zoals ik deze graag zie.
Truste!
Dat viel me ook op bij het terugkijken van de cliffs en verhaallijnen. Als scène op zich, zoals ik hem vaak had gezien, is het natuurlijk weinig spectaculair. Maar door de opbouw de laatste week/weken was het toch een geslaagde cliff, met inderdaad die gijzeling van het gezin Alberts als spanningmaker. Dat vond ik echt een ontdekking. Seizoen 2 had ook zo'n lekkere opbouw. Daar was het ook gaaf omdat het tussen dé grote slechteriken van die tijd ging. Dat Arnie er in de laatste aflevering ook nog opaf ging maakte het spannend; misschien werd hij wel slachtoffer. Dan (b)lijkt hij vervolgens dader, echt top gedaan!quote:Op maandag 15 juli 2019 09:57 schreef Frey het volgende:
Denk maar bijvoorbeeld aan seizoen 3: Helen die op het punt stond aan Peter te vertellen dat hij haar zoon was. Was dat nou zo boeiend? Jazeker! Er was immers al 3 jaar, in fases weliswaar, naar dit moment toegewerkt en je was toch wel benieuwd of het hoge woord er nu eindelijk uit zou komen. Bovendien had je op de achtergrond nog de gijzeling in huize Alberts door de sekte Karma en de creep die achter Linda aanzat. De opbouw was goed, het was spannend en je leefde mee met de personages die in de problemen zaten. De laatste jaren interesseerde het me geen bal meer of iemand het wel of niet zou overleven. Totaal geen beleving meer, slechts ergernis.
Ja, dat had je dus bijna altijd wel, van die subcliffs (zoals ik ze noem) die soms nog spannender waren dan de daadwerkelijke slotscènes. Net zoals seizoen 12. De cliff was dat dat Rik en Anita werden opgepakt, maar nog spannender was natuurlijk Janine die levend begraven was, terwijl Sophia haar plaats innam en met Ludo trouwde.quote:Op maandag 15 juli 2019 12:40 schreef Japepk het volgende:
[..]
Dat viel me ook op bij het terugkijken van de cliffs en verhaallijnen. Als scène op zich, zoals ik hem vaak had gezien, is het natuurlijk weinig spectaculair. Maar door de opbouw de laatste week/weken was het toch een geslaagde cliff, met inderdaad die gijzeling van het gezin Alberts als spanningmaker. Dat vond ik echt een ontdekking.
Ook een heerlijke cliff inderdaad.quote:Seizoen 2 had ook zo'n lekkere opbouw. Daar was het ook gaaf omdat het tussen dé grote slechteriken van die tijd ging. Dat Arnie er in de laatste aflevering ook nog opaf ging maakte het spannend; misschien werd hij wel slachtoffer. Dan (b)lijkt hij vervolgens dader, echt top gedaan!
Nice!quote:Op zaterdag 20 juli 2019 20:12 schreef Frey het volgende:
Kijk eens naar de leuke personages en de boeiende verhaallijnen van toen. Om nog maar te zwijgen over het fantastische acteerwerk van onder andere Wilbert Gieske en Erik de Vogel.
Het lijkt me eigenlijk ook best wel ongezond voor die mensen zelf. Daar zit op een gegeven moment toch geen uitdaging meer in, qua carrièreontwikkeling?quote:Op zaterdag 20 juli 2019 22:17 schreef ArnieAlberts het volgende:
Die horen niet zo lang met hun reet die posities te beklijven!
Tja, dat is zeker waar. Maar goed, kijk eens naar Amerika, waar een Bradley Bell al meer dan 20 jaar de uitvoerend producent van The Bold is. Of waar een hoofdschrijver die jaren geleden ontslagen is bij een serie wegens slechte prestaties, nu weer terug mag komen bij diezelfde serie in diezelfde rol - simpelweg omdat de soapmarkt de laatste tien jaar tanende is, er geen nieuwe aanwas is van talent achter de schermen (want budget cuts all over the place) maar de zender het ook niet kan maken om de soap te schrappen; immers scoort het nog prima en een talkshow op dat tijdstip is ook een wilde gok.quote:Op zaterdag 20 juli 2019 22:17 schreef ArnieAlberts het volgende:
Meer dan ooit vind ik dat seizoen 15 het jumping the shark-moment is.
Plus ik kom random dit artikel tegen wat me écht laat inzien wat de grote problemen zijn van de reeks.
ZESTIEN JAAR. Toen, dus nu inmiddels NEGENTIEN JAAR. Dat klopt niet! Die horen niet zo lang met hun reet die posities te beklijven!
Ik ben het altijd met je eens, in dit bericht ook vele raakvlakken, maar toch een kanttekening.quote:Op zondag 21 juli 2019 17:18 schreef PeterKelder het volgende:
[..]
Tja, dat is zeker waar. Maar goed, kijk eens naar Amerika, waar een Bradley Bell al meer dan 20 jaar de uitvoerend producent van The Bold is. Of waar een hoofdschrijver die jaren geleden ontslagen is bij een serie wegens slechte prestaties, nu weer terug mag komen bij diezelfde serie in diezelfde rol - simpelweg omdat de soapmarkt de laatste tien jaar tanende is, er geen nieuwe aanwas is van talent achter de schermen (want budget cuts all over the place) maar de zender het ook niet kan maken om de soap te schrappen; immers scoort het nog prima en een talkshow op dat tijdstip is ook een wilde gok.
Ga je dat naar ons land vertalen, zie je eigenlijk exact hetzelfde. Twintig jaar geleden zaten er ruim 50 man bij ScriptStudio voor drie dagelijkse soaps, plus nog andere projecten. Het was een broedplaats voor beginnende scenarioschrijvers die later zouden doorgroeien (denk aan een Karin van der Meer, of de broers Marc en Roeland Linssen), en dat kon ook, want er was werk genoeg. En was je als schrijver wel uitgekeken op GTST, dan kon je nog altijd aan de slag bij ONM of Goudkust en vice versa.
Anno nu is dat wel anders. De soapmarkt hier is eveneens tanende, budgetten zijn hier nooit zo toereikend geweest, en nieuwe schrijftalenten ontplooien liever zelf initiatieven dan hun hoofd te breken op hoe ze de zoveelste "GA WEG!!!" van Prinses Stampvoetje in het script kunnen omzeilen. Wat overblijft zijn dus mensen die er al jaren zitten, soms met onderbrekingen. Kijk maar naar een Jantien van der Meer: was een aantal jaar hoofdschrijver, vertrok om de soapflop StartUp te schrijven, ging daarna door met het matige succes Nieuwe Tijden, en is nu sinds kort weer hoofdschrijver van GTST. Simpelweg omdat ze enerzijds bekend is met de serie, en anderzijds omdat er geen andere soapprojecten zijn waar ze aan slag kan.
Dit artikel, gepubliceerd ten tijde van het 25 jarig jubileum, omschrijft het 'probleem' van beide kanten. Enerzijds zitten de mensen er te lang, maar dat komt ook omdat er van nieuwe aanwas nog amper sprake is. En als die er al is, zijn ze in no time weer vertrokken.
Het enige wat zou kunnen, is wat ze ook in Vlaanderen doen bij Familie: iedere drie jaar een wijziging van schrijversteam. Het enige probleem daaraan is dat de serie inhoudelijk elke drie jaar weer verandert. Soms goed, maar soms kan het ook verkeerd uitpakken waardoor een opvolger er daarna weer minstens een jaar voor nodig heeft om puin te ruimen alvorens hij/zij de eigen visie op de serie kan loslaten.
Kanttekening van mijn kant: ik had het enkel over de Amerikaanse soapmarkt die tanende is, waardoor er achter de schermen geen goede roulatie is van creatives, om daarmee de vergelijking te trekken met wat hier in Nederland speelt. Het is niet alsof ze dat ook maar van de Amerikanen hebben afgekeken - alhoewel, je weet maar nooit. Over het inhoudelijke gedeelte heb ik het niet gehad, enkel over degenen die over het inhoudelijke gaan.quote:Op zondag 21 juli 2019 20:15 schreef ArnieAlberts het volgende:
[..]
Ik ben het altijd met je eens, in dit bericht ook vele raakvlakken, maar toch een kanttekening.
Nederland is geen Amerika, noch zal het ooit worden als in Amerika (zelfs al zouden ze dat bij Endemol in Amsterdam nog zo graag willen). Ze laten veel te veel de Amerikaanse stijltjes erop los, hebben al meermaals aangegeven ook naar Amerikaanse soaps te hebben gekeken ter inspiratie, maar na zo'n aanhoudende kritiek (nu zelfs vanuit sites die normaliter enkel de feiten en verhaallijnen deelde, zoals GTST Courant; echt de fansites dus) moet voor de crew toch wel duidelijk zijn dat dit niet the way to go is? (Blijkbaar niet dus trouwens, anders laat je Erik en Caroline niet mooi weer spelen in de media)
In Amerika is een Bradley Bell onder de soapfans wat Rohan hier voor ons is. Kijk de soap-boards er maar op na: de man wordt bedolven onder bakken kritiek omdat hij de kijker al meer dan 20 jaar hetzelfde recept voorschotelt, soms met opzienbarende verhaallijnen komt enkel voor de publiciteit, acteurs/personages zonder reden plots uit de serie verdwijnen, en de kijker het inmiddels spuugzat is - maar hij trekt zich er niks van aan en gaat vrolijk verder. Bradley zit er enkel omdat zijn voorganger(s) een dijk van een serie hebben neergezet. Zijn vader William J. Bell, ja, die zou je kunnen vergelijken met Olga. Maar goed, dat is een andere discussiequote:In Amerika is een Bradley Bell wat Olga Madsen in de beginjaren voor GTST was, en hij is dat omdat hij tot in lengte van dagen de teugels stevig in handen heeft gehouden. Hij staat achter zijn product en tuurlijk, The Bold heeft ook zijn fair share aan kritiek gehad door de jaren heen. Maar die soap staat nog altijd meer als een huis dan GTST de afgelopen 15 jaar al staat.
Als het nou zou voortkabbelen, maar bij GTST hebben ze afgelopen seizoen juist vol op het gaspedaal getraptquote:As The World Turns was als ONM, maar GTST nú doet me meer denken aan de laatste seizoenen van Goudkust. Het kabbelt maar voort met bizarre verjongingspraktijken, net zolang tot de kijker roept 'KILL IT OFF ALREADY'.
Natuurlijk, maar dat zijn ook altijd wel transities geweest met een bepaalde zorg voor de continuïteit en zonder de basis van de serie onherroepelijk te raken; de ene keer iets beter dan de andere keer. Iets wat pas echt fout ging toen ze aan seizoen 16 begonnen. Sindsdien ging het van GTST Bizar XXL (seizoen 16/17), via de GTST Bouquetreeks (seizoen 18 tot 27) naar GTSpangasT (seizoen 28-heden). En aangezien Jantien intussen sinds mei terug hoofdschrijver is, verwacht ik voor de nabije toekomst GTST Bouquetreeks 2.0, want "de kijker wil de invoelbaarheid terug". Yeah, no.quote:Aanvulling: GTST had de eerste zoveel jaren ook redelijk wat transitieperiodes. Van vertalingen naar eigen werk, van Doctor Proctor naar (de in sommige ogen tirannie van) Johan Nijenhuis, en van daar uit weer langzaam door ontwikkelend naar wat het nu is. Maar het voelt alsof de serie is voort-ontwikkeld vanuit 'de dokterspraktijk van dokter Gijs' (nu net het meest lullige van heel Meerdijk in ruim 25 jaar als je het mij vraagt) en leest nu als een bouquet-reeksje.
Touché, wat meer begrip voor de strekking van je eerdere bericht en zodoende ook volmondig met je eensquote:Op zondag 21 juli 2019 20:57 schreef PeterKelder het volgende:
[..]
Kanttekening van mijn kant: ik had het enkel over de Amerikaanse soapmarkt die tanende is, waardoor er achter de schermen geen goede roulatie is van creatives, om daarmee de vergelijking te trekken met wat hier in Nederland speelt. Het is niet alsof ze dat ook maar van de Amerikanen hebben afgekeken - alhoewel, je weet maar nooit. Over het inhoudelijke gedeelte heb ik het niet gehad, enkel over degenen die over het inhoudelijke gaan.
[..]
In Amerika is een Bradley Bell onder de soapfans wat Rohan hier voor ons is. Kijk de soap-boards er maar op na: de man wordt bedolven onder bakken kritiek omdat hij de kijker al meer dan 20 jaar hetzelfde recept voorschotelt, soms met opzienbarende verhaallijnen komt enkel voor de publiciteit, acteurs/personages zonder reden plots uit de serie verdwijnen, en de kijker het inmiddels spuugzat is - maar hij trekt zich er niks van aan en gaat vrolijk verder. Bradley zit er enkel omdat zijn voorganger(s) een dijk van een serie hebben neergezet. Zijn vader William J. Bell, ja, die zou je kunnen vergelijken met Olga. Maar goed, dat is een andere discussie
[..]
Als het nou zou voortkabbelen, maar bij GTST hebben ze afgelopen seizoen juist vol op het gaspedaal getrapt
[..]
Natuurlijk, maar dat zijn ook altijd wel transities geweest met een bepaalde zorg voor de continuïteit en zonder de basis van de serie onherroepelijk te raken; de ene keer iets beter dan de andere keer. Iets wat pas echt fout ging toen ze aan seizoen 16 begonnen. Sindsdien ging het van GTST Bizar XXL (seizoen 16/17), via de GTST Bouquetreeks (seizoen 18 tot 27) naar GTSpangasT (seizoen 28-heden). En aangezien Jantien intussen sinds mei terug hoofdschrijver is, verwacht ik voor de nabije toekomst GTST Bouquetreeks 2.0, want "de kijker wil de invoelbaarheid terug". Yeah, no.
Nu moet je dat wel relativeren naar 15 jaar geleden én het feit dat Fajah begon als 21-jarige. Onder een Facebookbericht beginnen mensen te roepen dat 'sommige mensen moeten rondkomen van 1000 euro in de maand.' Voor een acteur in een goedlopende serie is dit natuurlijk niet bijster veel. Fajah relativeert het later ook, ze vond het een geweldige tijd en is blij dat er door GTST zoveel deuren zijn open gegaan.quote:Het is een publiek geheim dat acteren bij Goede Tijden Slechte Tijden niet bepaald een vetpot is. Als soapster mag je al blij zijn als je de 2.500 euro per maand haalt. Babette van Veen moest al eens gieren om de suggestie dat een GTST-acteur 5.000 euro netto per maand zou krijgen (“Haha! Van welke planeet kom jij?“) en ook Robine van der Meer lachte om de salariëring (“Wauw, wat betaalde dat slecht”). Nu onthult Fajah Lourens wat ze tussen 2002 en 2005 verdiende bij GTST.
Lourens speelde drie seizoenen lang de rol van Yasmin Fuentes. “Het eerste jaar dat ik in Goede Tijden, Slechte Tijden zat, verdiende ik 1350 euro per maand. Na drie jaar ging ik weg met 2000 euro. Dat is echt slecht.”
Dat heeft er ook mee te maken dat ze geen vast contract aangeboden krijgen. Als je dan een half jaar zonder inkomsten zit, ga je je heil ergens anders zoeken.quote:Op donderdag 25 juli 2019 18:03 schreef YT123 het volgende:
Het is best pittig werk volgens mij. Lange dagen, veel druk door het beperkte aantal takes en je hebt ook nog huiswerk (tekst leren). Als het salaris dan ook niet heel bijzonder is snap ik wel dat veel nieuwe castleden na 2 jaar weer vertrekken. Ik denk dat de mensen met een vast contract meer verdienen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |