Vrijwillige euthanasie

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:49 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Denk dat dit komt uit een overlevingsdrang die we alle hebben ingebakken en dat het niet onomkeerbaar is en we vrijwel altijd denken dat er nog wel iets te doen moet zijn waardoor dit niet nodig zou zijn.

Dit zie je ook terug in ziekenhuizen natuurlijk. Het maar door blijven behandelen terwijl men eigenlijk weet dat het zinloos is afgezien van de paar extra maanden. Dus vind het niet vreemd dat mensen in eerste instantie niet heel enthousiast reageren op zo'n beslissing. Ook omdat je je waarschijnlijk zelf niet kunt voorstellen dat het leven klaar is. Het is een lastige en moeilijke kwestie.

Maar vind dat niemand het recht heeft om dat recht een ander te ontnemen.

Maar je vindt wel dat mensen het recht hebben om andere mensen te laten lijden, omdat die mensen vinden dat dat moet gebeuren, ookal weten ze wel beter?

Ik vind het bijna een plicht, in sommige gevallen zeker.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:52 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Maar je vindt wel dat mensen het recht hebben om andere mensen te laten lijden, omdat die mensen vinden dat dat moet gebeuren, ookal weten ze wel beter?

Ik vind het bijna een plicht, in sommige gevallen zeker.

Nee zeg hier en boven ook eerder dat mensen het recht hebben om te beslissen zelf een een einde aan hun leven te maken.

Zeg alleen dat ik begrijp waarom sommige mensen hier zo op tegen zijn en dat ik denk dat dat natuurlijk menselijk gedrag is.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:43 schreef DoubleUU het volgende:
Mensen hechten teveel waarde aan het leven. Ik snap best dat iemand (die het leven leuk vindt) het niet kan begrijpen bij een ander. Maar dan heeft die persoon gewoon een slecht inlevingsvermogen.

aan de andere kant heb je ook een erg slecht inlevingsvermogen als je aanneemt dat iedereen met bepaalde levenseinde-gedachten altijd dood zou willen, mogelijk omdat je dat zelf zo voelt...

Er zijn ook personen die zelfmoord-gedachten hebben, die niet zozeer dood willen maar waarbij de zelfmoordgedachte ook ontstaat doordat andere problemen voor hen niet oplosbaar schijnen of ze de gedachte een grote hoeveelheid problemen op te moeten lossen de angst geeft niet genoeg energie daarvoor te hebben.

Hulpverlening die enkel inzet op hen te helpen bij een levensbeeindiging, en geen moeite doet te kijken of een levenseinde-wens niet ook veroorzaakt kan worden door externe problemen die wel degelijk ook op andere wijze en met hulp van anderen verlicht kan worden op een dusdanige wijze dat die persoon mogelijk weer wel door wil leven, zou ik pas een 'gebrek aan inlevingsvermogen' vinden.

Nogmaals, mij gaat het er niet om dat ik tegen hulp bij levensbe-eindiging ben... zoals gezegd is er iemand in mn direkte personlijke omgeving die wegens psychisch leed daarmee bezig is en ik ondersteun haar ook daarin, hoe moeilijk het ook verder is te accepteren dat ze echt niet verder wil, het is wel uiteindelijk haar beslissing.
Ik vind ook dat daartoe zeker wettelijke mogelijkheden moeten zijn, en zelfs eigenlijk meer dan er nu bestaan.

Die keuze is echter wel een individuele en het is een lastige ethische afweging, die juist nooit versimpeld moet worden tot een geroep dat mensen die een andere mening erover hebben altijd een 'gebrek aan inlevingsvermogen' hebben.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:54 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Nee zeg hier en boven ook eerder dat mensen het recht hebben om te beslissen zelf een een einde aan hun leven te maken.

Zeg alleen dat ik begrijp waarom sommige mensen hier zo op tegen zijn en dat ik denk dat dat natuurlijk menselijk gedrag is.

De mens vertoont al heel lang geen natuurlijk gedrag meer, en inderdaad dit is een onnatuurlijke uitglijder van de mens. Zelfs in de natuur zijn er heel veel gevallen van euthanasie, en dat zijn dan ook nog wezens zonder een noemenswaardige vorm van bewustzijn. En dat is niet met een pilletje en dat heel je familie afscheid neemt, je wordt gewoon van 30 meter hoogte uit het nest geflikkerd.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:58 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

De mens vertoont al heel lang geen natuurlijk gedrag meer, en inderdaad dit is een onnatuurlijke uitglijder van de mens. Zelfs in de natuur zijn er heel veel gevallen van euthanasie, en dat zijn dan ook nog wezens zonder een noemenswaardige vorm van bewustzijn. En dat is niet met een pilletje en dat heel je familie afscheid neemt, je wordt gewoon van 30 meter hoogte uit het nest geflikkerd.

Dat in de natuur heeft toch wel een andere oorzaak? Deze dieren hebben een miminale kans op opleving dus worden ze vermoord. Of om bv de genen van een bepaalde vader veilig te stellen.

Ik denk dat de weerstand tegen zelfmoord wel zeker natuurlijk gedrag is, namelijk onze overlevingsdrang. We vertonen wel meer natuurlijk gedrag.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 10:56 schreef RM-rf het volgende:

[..]

aan de andere kant heb je ook een erg slecht inlevingsvermogen als je aanneemt dat iedereen met bepaalde levenseinde-gedachten altijd dood zou willen, mogelijk omdat je dat zelf zo voelt...

Er zijn ook personen die zelfmoord-gedachten hebben, die niet zozeer dood willen maar waarbij de zelfmoordgedachte ook ontstaat doordat andere problemen voor hen niet oplosbaar schijnen of ze de gedachte een grote hoeveelheid problemen op te moeten lossen de angst geeft niet genoeg energie daarvoor te hebben.

Hulpverlening die enkel inzet op hen te helpen bij een levensbeeindiging, en geen moeite doet te kijken of een levenseinde-wens niet ook veroorzaakt kan worden door externe problemen die wel degelijk ook op andere wijze en met hulp van anderen verlicht kan worden op een dusdanige wijze dat die persoon mogelijk weer wel door wil leven, zou ik pas een 'gebrek aan inlevingsvermogen' vinden.

Nogmaals, mij gaat het er niet om dat ik tegen hulp bij levensbe-eindiging ben... zoals gezegd is er iemand in mn direkte personlijke omgeving die wegens psychisch leed daarmee bezig is en ik ondersteun haar ook daarin, hoe moeilijk het ook verder is te accepteren dat ze echt niet verder wil, het is wel uiteindelijk haar beslissing.

Die keuze is echter wel een individuele en het is een lastige ethische afweging, die juist nooit versimpeld moet worden tot een geroep dat mensen die een andere mening erover hebben altijd een 'gebrek aan inlevingsvermogen' hebben.

Ik heb altijd gezegd dat iemand wel goed bij geest moet zijn, en iemand die 2 weken dood wilt, zou niet in aanmerking moeten kunnen komen. Hoe moeilijk nabestaanden het hebben ermee, zou irrelevant moeten zijn. Het is immers niet hun leven, hun leed, hun keuze. Mensen die denken hier ook maar iets over te zeggen hebben, voor een ander, die denken te belangrijk te zijn en hebben inderdaad geen inlevingsvermogen.

Ik denk dus ook dat mensen zich niet kunnen inleven omdat ze willen leven. Kan je ze dat kwalijk nemen natuurlijk maar in hoeverre kunnen ze daar wat aan doen? Sowieso is dit ook wel een kwestie waar het verdomde lastig is het van de ogen van die persoon te zien. Zeker als jezelf een gelukkig gezond persoon bent.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:00 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Dat in de natuur heeft toch wel een andere oorzaak? Deze dieren hebben een miminale kans op opleving dus worden ze vermoord. Of om bv de genen van een bepaalde vader veilig te stellen.

Ik denk dat de weerstand tegen zelfmoord wel zeker natuurlijk gedrag is, namelijk onze overlevingsdrang. We vertonen wel meer natuurlijk gedrag.

Dat zijn chemische processen in je hersenen, je hersenen zullen er altijd alles aan doen om je lichaam in leven te houden, dat is ook een van de taken van de hersenen. Externe factoren krijgen de hersenen natuurlijk niets van mee. Ook al mis je 2 benen en een arm en je bent aan het doodbloeden, dan nog doen je hersenen van alles om je in leven te houden, ook al is de kans dat je dood gaat 99,9%.

De natuur kan meerdere oorzaken hebben. Zo heb je dieren die zelf geen nest maken, maar het nest van een ander jatten. Of een vleugel is niet volgroeid, of de pootjes niet. Dieren denken niet zoals wij, het enige wat dieren interesseert is de kans op overleving. Als die kans groter wordt door anderen te killen, dan zullen ze dat niet nalaten.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:05 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Dat zijn chemische processen in je hersenen, je hersenen zullen er altijd alles aan doen om je lichaam in leven te houden, dat is ook een van de taken van de hersenen. Externe factoren krijgen de hersenen natuurlijk niets van mee. Ook al mis je 2 benen en een arm en je bent aan het doodbloeden, dan nog doen je hersenen van alles om je in leven te houden, ook al is de kans dat je dood gaat 99,9%.

De natuur kan meerdere oorzaken hebben. Zo heb je dieren die zelf geen nest maken, maar het nest van een ander jatten. Of een vleugel is niet volgroeid, of de pootjes niet. Dieren denken niet zoals wij, het enige wat dieren interesseert is de kans op overleving. Als die kans groter wordt door anderen te killen, dan zullen ze dat niet nalaten.

Denk dat je je in het laatste vergist Denk dat als het er op neerkomt wij net zo dierlijk zijn als die dieren die er alles aan doen om te overleven zonder zich daar dan van bewust te zijn.

En het klopt idd dat ons lichaam zo is ingesteld dat het er alles aan doet om te overleven. Daarom denk ik ook dat dit zoveel weerstand oplevert omdat het onze natuur is om te overleven ook al zijn we zo ver ontwikkeld.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:09 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Denk dat je je in het laatste vergist Denk dat als het er op neerkomt wij net zo dierlijk zijn als die dieren die er alles aan doen om te overleven zonder zich daar dan van bewust te zijn.

En het klopt idd dat ons lichaam zo is ingesteld dat het er alles aan doet om te overleven. Daarom denk ik ook dat dit zoveel weerstand oplevert omdat het onze natuur is om te overleven ook al zijn we zo ver ontwikkeld.

Dat punt bereik je pas als het zover is. Ik heb ooit in die situatie gezeten (gaat nu prima) en op het moment dat je zover bent om het te doen, spoken er ineens allerlei geluksgevoelens door je hoofd, waardoor je het niet meer wilt doen. Dat is puur werk van je hersenen, die gelukshormonen als een gek aan het uitscheiden is. Daar is bijna niet tegen te "vechten".

Deze reactie heeft alleen de persoon die denkt dood te gaan. De rest heeft geen idee hoe dat voelt (de mensen die dat zelf nooit meegemaakt hebben).

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:14 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Dat punt bereik je pas als het zover is. Ik heb ooit in die situatie gezeten (gaat nu prima) en op het moment dat je zover bent om het te doen, spoken er ineens allerlei geluksgevoelens door je hoofd, waardoor je het niet meer wilt doen. Dat is puur werk van je hersenen, die gelukshormonen als een gek aan het uitscheiden is. Daar is bijna niet tegen te "vechten".

Deze reactie heeft alleen de persoon die denkt dood te gaan. De rest heeft geen idee hoe dat voelt (de mensen die dat zelf nooit meegemaakt hebben).

Denk je dan niet dat die drang om te overleven al standaart in ons dna zit verweven wat zich onbewust uit in het dagelijks leven?

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 00:54 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Maar de vraag was al gesteld: ben je nou misschien wel blij dat je toen niet geholpen bent met je euthanasie?
Als niets meer helpt, dan ben ik volledig voorstander. Maar net gelijk het voorbeeld eerder gegeven: was als een tiener met zijn/haar eerste liefdesverdriet ook die keuze zomaar kan maken? Die voelt zich op dat moment ook echt shit en denkt dat het nooit meer over zal gaan!
Er zou toch iets van 'beveiliging' voor moeten bestaan.

Zoals ik nu ben ben ik blij dat ik leef en heb ook veel perspectief op een normale eervolle leven.

Maar er zijn dus mensen die vast komen te zitten in een psychose en dat dat gewoon nooit overgaat. Die horen continu stemmen, worden beïnvloed door hun waan en kunnen niet voor zichzelf zorgen of normaal functioneren. Dat bestaat, en deze groep mensen worden ook door de maatschappij afgestoten. Niet alleen de maatschappij, maar het lukt hen vaak ook niet om met lotgenoten aansluiting te vinden. En dit voor de rest van mijn leven. Dit is gewoon een hel en als ik weet dat dat mijn lot is, wil ik het recht hebben om te kiezen voor de dood.

Stel je voor iemand krijgt op zijn 19de een psychose (gecombineerd met andere ernstige onbehandelbaar psychiatrische problemen, want het is vrijwel altijd comorbide dan) en geen enkele medicatie, therapie of behandeling werkt. Dan moet die persoon de rest van zijn leven in puur ellende leven. Minimaal 50 jaar ernstig psychiatrische problemen met gruwelijke wanhoop en ellende.

Ik heb ze gekend. En voor mij hoeft dat echt niet. Wel ben ik steeds meer in God gaan geloven dus ik geloof nu dat God altijd een oplossing heeft of in ieder geval een reden, dus misschien zal ik volharden omdat ik dan denk dat God een doel voor mij heeft. Dat weet ik niet.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:42 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Denk je dan niet dat die drang om te overleven al standaart in ons dna zit verweven wat zich onbewust uit in het dagelijks leven?

Hetgeen wat die reactie veroorzaakt, zit in ieders gezond lichaam. Het DNA kan bepalen hoe bepalend dat effect is, hoe groot het is, de hoeveelheid hormonen die men aan kan maken. In die zin heb je gelijk, maar dat effect wat je hersenen geven krijg je pas op het moment dat je lus al om je hoofd zit en je op het moment bent aanbeland om het krukje weg te trappen (is maar een voorbeeld). Zonder dit effect zou zelfmoord een stuk makkelijker zijn. De drang om te overleven komt primair van de hersenen af, DNA bepaalt alleen hoe die hersenen in elkaar zitten, en van wie je de bouwplannen hebt.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:50 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Zoals ik nu ben ben ik blij dat ik leef en heb ook veel perspectief op een normale eervolle leven.

Maar er zijn dus mensen die vast komen te zitten in een psychose en dat dat gewoon nooit overgaat. Die horen continu stemmen, worden beïnvloed door hun waan en kunnen niet voor zichzelf zorgen of normaal functioneren. Dat bestaat, en deze groep mensen worden ook door de maatschappij afgestoten. Niet alleen de maatschappij, maar het lukt hen vaak ook niet om met lotgenoten aansluiting te vinden. En dit voor de rest van mijn leven. Dit is gewoon een hel en als ik weet dat dat mijn lot is, wil ik het recht hebben om te kiezen voor de dood.

Stel je voor iemand krijgt op zijn 19de een psychose (gecombineerd met andere ernstige onbehandelbaar psychiatrische problemen, want het is vrijwel altijd comorbide dan) en geen enkele medicatie, therapie of behandeling werkt. Dan moet die persoon de rest van zijn leven in puur ellende leven. Minimaal 50 jaar ernstig psychiatrische problemen met gruwelijke wanhoop en ellende.

Ik heb ze gekend. En voor mij hoeft dat echt niet. Wel ben ik steeds meer in God gaan geloven dus ik geloof nu dat God altijd een oplossing heeft of in ieder geval een reden, dus misschien zal ik volharden omdat ik dan denk dat God een doel voor mij heeft. Dat weet ik niet.

God's oplossing is eeuwig branden in de hel.

quote:

Op donderdag 4 juli 2019 22:59 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Omdat ik dan de aanklacht moord aan mijn broek krijg. En ik wilde wel dat het goed gebeurde, zonder lijden, professioneel.

En een arts dan niet? Die krijgt die aanklacht in eerste instantie ook.

Ik snap je emoties maar dit soort uitspraken van jou en de gestoorde figuren die werkelijk ook artsen zijn gaan slaan/stalken zorgen naast andere factoren voor het betrekkelijk hoge burnout getal onder artsen.

Die arts heeft jouw oma niet mishandeld. Wel behandeld maar mogelijk waren er complicaties waardoor ze net teveel bloedverdunners had. Dat is niet met opzet gebeurd. Je neemt dat te persoonlijk.

Daarbij zit er een vreemde kronkel in je hoofd: als je oma overleed door die bloedverdunners complicatie vind je het moord, maar anders moet ze alsnog dood met een spuitje en vind je het geen "moord".

Tenslotte zijn morele gronden waarop een arts euthanasie afwijst persoonlijk. Ook als die afgeleid zijn van een religie. Het volgen van religie is een persoonlijke keuze, evenals atheïst zijn een persoonlijke keuze is.

Artsen zijn mensen met een eigen wil evenals moraal besef en geen robots waar je op een knopje drukt waardoor een behandeling of euthanasie plaats vindt. Omdat iemand dat zo graag wil.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:53 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

God's oplossing is eeuwig branden in de hel.

Dat is ook waarom mijn familie er tegen is.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:50 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Zoals ik nu ben ben ik blij dat ik leef en heb ook veel perspectief op een normale eervolle leven.

Maar er zijn dus mensen die vast komen te zitten in een psychose en dat dat gewoon nooit overgaat. Die horen continu stemmen, worden beïnvloed door hun waan en kunnen niet voor zichzelf zorgen of normaal functioneren. Dat bestaat, en deze groep mensen worden ook door de maatschappij afgestoten. Niet alleen de maatschappij, maar het lukt hen vaak ook niet om met lotgenoten aansluiting te vinden. En dit voor de rest van mijn leven. Dit is gewoon een hel en als ik weet dat dat mijn lot is, wil ik het recht hebben om te kiezen voor de dood.

Stel je voor iemand krijgt op zijn 19de een psychose (gecombineerd met andere ernstige onbehandelbaar psychiatrische problemen, want het is vrijwel altijd comorbide dan) en geen enkele medicatie, therapie of behandeling werkt. Dan moet die persoon de rest van zijn leven in puur ellende leven. Minimaal 50 jaar ernstig psychiatrische problemen met gruwelijke wanhoop en ellende.

Ik heb ze gekend. En voor mij hoeft dat echt niet. Wel ben ik steeds meer in God gaan geloven dus ik geloof nu dat God altijd een oplossing heeft of in ieder geval een reden, dus misschien zal ik volharden omdat ik dan denk dat God een doel voor mij heeft. Dat weet ik niet.

Mijn moeder zit in deze situatie. Weet niet of ze nog constant stemmen enzo hoort maar ze woont in een instelling en kan waarschijnlijk niet meer zelfstandig wonen. In de zoveel tijd doen ze toch weer een check of het kan maar dat wordt elke keer afgewezen. Ik heb zelf geen contact meer met haar maar van wat ik van familie weet is ze toch gelukkig in de instelling die ze woont.

Uiteraard hoop ik dat jij beter terecht komt, wel zelfstandig misschien met een leuke partner en leuke baan. Ik denk ook zeker dat dit mogelijk is en je jezelf dat ook voor moet houden.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:50 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Zoals ik nu ben ben ik blij dat ik leef en heb ook veel perspectief op een normale eervolle leven.

Maar er zijn dus mensen die vast komen te zitten in een psychose en dat dat gewoon nooit overgaat. Die horen continu stemmen, worden beïnvloed door hun waan en kunnen niet voor zichzelf zorgen of normaal functioneren. Dat bestaat, en deze groep mensen worden ook door de maatschappij afgestoten. Niet alleen de maatschappij, maar het lukt hen vaak ook niet om met lotgenoten aansluiting te vinden. En dit voor de rest van mijn leven. Dit is gewoon een hel en als ik weet dat dat mijn lot is, wil ik het recht hebben om te kiezen voor de dood.

Stel je voor iemand krijgt op zijn 19de een psychose (gecombineerd met andere ernstige onbehandelbaar psychiatrische problemen, want het is vrijwel altijd comorbide dan) en geen enkele medicatie, therapie of behandeling werkt. Dan moet die persoon de rest van zijn leven in puur ellende leven. Minimaal 50 jaar ernstig psychiatrische problemen met gruwelijke wanhoop en ellende.

Ik heb ze gekend. En voor mij hoeft dat echt niet. Wel ben ik steeds meer in God gaan geloven dus ik geloof nu dat God altijd een oplossing heeft of in ieder geval een reden, dus misschien zal ik volharden omdat ik dan denk dat God een doel voor mij heeft. Dat weet ik niet.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 12:06 schreef Godshand het volgende:

[..]

En een arts dan niet? Die krijgt die aanklacht in eerste instantie ook.

Ik snap je emoties maar dit soort uitspraken van jou en de gestoorde figuren die werkelijk ook artsen zijn gaan slaan/stalken zorgen naast andere factoren voor het betrekkelijk hoge burnout getal onder artsen.

Die arts heeft jouw oma niet mishandeld. Wel behandeld maar mogelijk waren er complicaties waardoor ze net teveel bloedverdunners had. Dat is niet met opzet gebeurd. Je neemt dat te persoonlijk.

Daarbij zit er een vreemde kronkel in je hoofd: als je oma overleed door die bloedverdunners complicatie vind je het moord, maar anders moet ze alsnog dood met een spuitje en vind je het geen "moord".

Tenslotte zijn morele gronden waarop een arts euthanasie afwijst persoonlijk. Ook als die afgeleid zijn van een religie. Het volgen van religie is een persoonlijke keuze, evenals atheïst zijn een persoonlijke keuze is.

Artsen zijn mensen met een eigen wil evenals moraal besef en geen robots waar je op een knopje drukt waardoor een behandeling of euthanasie plaats vindt. Omdat iemand dat zo graag wil.

Atheïst zijn, of mensen willen helpen, zijn gebaseerd op waarnemingen, logica en empathie. Gelovig zijn is gebaseerd op bullshit die je uit je duim zuigt. Ik snap jou emoties, maar iemand die gelovig is zou al per definitie niets moeten gaan doen waar God eigenlijk voor bedoelt is ( in hun kromme hersenen dan).

Het is overigens niet zo gek dat mensen klappen krijgen als ze vanuit hun godsdienst allerlei rare beslissingen gaan nemen. Dat ze dat doen over hun eigen lijk, prima, maar niet over die van een ander.

Ik kan morgen ook een godsdienst beginnen, vervolgens voor arts ga studeren, en dan bij alle patiënten zeggen: Sorry meneer/mevrouw, van mijn geloof mag ik geen pilletjes uitdelen, want dat doet alleen mijn god. Dus lijd maar lekker......DE VOLGENDE!

quote:

Op donderdag 4 juli 2019 22:34 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Dan maar strafbaar. Er zijn wel vaker huisartsen geweest die verder keken dan hun neus lang was. Uiteindelijk worden ze altijd vrijgesproken omdat gebleken is dat het uit noodzaak was voor de patient.

Behalve die ene arts. Die vervolgens dus ook zijn eigen leven nam omdat hij niet kon leven met de conclusie van het onderzoek...
https://www.volkskrant.nl(...)%2Fwww.google.com%2F

Risico van het vak?

Als jij dit allemaal zo belangrijk vindt en als jij het allemaal peanuts vindt, waarom ga je dan zelf niet medicijnen studeren en dan meld je je vervolgens aan bij de levenseindekliniek om mensen te kunnen helpen? Je blaast zo vreselijk hoog van de toren over dat mensen maar verplicht zouden zijn dit te moeten uitvoeren, ook al druist het in tegen alles waar ze voor staan.

_{Ik ben voorstander van euthanasie hoor, maar ik kan me echt heel goed voorstellen dat de handeling an sich een arts echt niet onberoerd laat, hoezeer hij of zij ook achter de beslissing staat.}

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 12:15 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Behalve die ene arts. Die vervolgens dus ook zijn eigen leven nam omdat hij niet kon leven met de conclusie van het onderzoek...

Als jij dit allemaal zo belangrijk vindt en als jij het allemaal peanuts vindt, waarom ga je dan zelf niet medicijnen studeren en meld je vervolgens aan bij de levenseindekliniek om mensen te kunnen helpen? Je blaast zo vreselijk hoog van de toren over dat mensen maar verplicht zouden zijn dit te moeten uitvoeren, ook al druist het in tegen alles waar ze voor staan.

_{Ik ben voorstander van euthanasie hoor, maar ik kan me echt heel goed voorstellen dat de handeling an sich een arts echt niet onberoerd laat, hoezeer hij of zij ook achter de beslissing staat.}

Waar hun voor staan is irrelevant. Dan hadden ze dat moeten bedenken voordat ze voor huisarts of w / e gingen studeren. Ik heb niet gezegd dat het peanuts is, neemt niet weg dat een arts een zorgplicht heeft. En dat bestaat er soms ook uit om de humane optie te kiezen, in plaats van iemand maar laten lijden omdat diegene in sprookjes gelooft.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 11:00 schreef DoubleUU het volgende:
Mensen die denken hier ook maar iets over te zeggen hebben, voor een ander, die denken te belangrijk te zijn en hebben inderdaad geen inlevingsvermogen.

heb je mn post wel gelezen.....?

deze bewering doet vermoeden dat je gewoon reageert zonder mn eerdere posts gelezen te hebben.

zeker als je de suggestie wekt personen te willen beledigen met een claim geen inlevingsvermogen te hebben, vind ik het wel vreemd dat je zo duidelijk maakt niet eens door te hebben wat precies ik postte en jij het nodig vond op te reageren.

Het gaat er helemaal niet om voor iemand een beslissing te maken, uiteindelijk doe je dat namelijk altijd... zowel als je aktie onderneemt waardoor iemand anders zijn leven beeindigt kan worden; Als dat je hem/haar dat verder weigert, of zelfs aktie onderneemt om te voorkomen dat iemand anders zijn leven zou kunnen beeindigen.

Punt is wel gewoon dat dat altijd een ethische vraagstuk is, waarbij die persoon altijd moet kiezen of iemands geuitte wil ook daadwerkelijk een bewuste en lange termijns-keuze is..
Tevens is er het ook een persoonlijke vraagstuk of je iemand aktief wilt ondersteunen in het doorvoeren van die keuze of niet.

Het is nonsens en ook kortzichtig dat voor te stellen als en heel eenvoudige keuze die je zomaar eventjes kunt doen.
Ook is het onzinnig te doen alsof dat een simpele keuze is waar de uitslag altijd al zomaar zou vaststaan vooraf.

Ik zelf ben momenteel betrokken in een situatie waar iemand in mijn direkte omgeving gekozen heeft een einde aan haar leven te willen maken en ik zelf ondersteun haar verder in die keuze die zij gemaakt heeft (maar ken ook personen die haar daarin niet kunnen steunen verder en er niet mee kunnen instemmen)...

het laatste wat ik op prijs stel is een of andere anonieme online roepoeter die domme dingen gaat roepen over of personen die in zo'n situatie betrokken raken wel of geen 'inlevingsvermogen' zouden hebben

quote:

Op donderdag 4 juli 2019 21:34 schreef madam-april het volgende:
Euthanasie is altijd vrijwillig.

Technisch gezien betekent euthenasie dat je iemand een "goede dood" geeft maar vrijwilligheid zit niet in de definitie. Sterker nog. Euthenasie is ook van toepassing op praktijken waarbij mensen buiten hun wil om een pijnloze dood krijgen op basis van medische redenen of ouderdom of zelfs wegens politieke ongewenste overtuigingen mensen een spuitje geven.

Daarom is het handig om het woord vrijwillig er altijd bij te houden dan geef je mensen niet de kans om naar allerhande strafkampen in de USSR te verwijzen.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 12:19 schreef RM-rf het volgende:

[..]

heb je mn post wel gelezen.....?

deze bewering doet vermoeden dat je gewoon reageert zonder mn eerdere posts gelezen te hebben.

zeker als je de suggestie wekt personen te willen beledigen met een claim geen inlevingsvermogen te hebben, vind ik het wel vreemd dat je zo duidelijk maakt niet eens door te hebben wat prcies ik postte en jij het nodig vond op te reageren.

Het gaat er helemaal niet om voor iemand een beslissing te maken, uiteindelijk doe je dat namelijk altijd... zowel als je aktie onderneemt waardoor iemand anders zijn leven beeindigt kan worden, als dat je hem dat verder weigert of aktie onderneemt om te voorkomen dat iemand anders zijn leven zou kunnen beeindigen.

punt is wel gewoon dat dat altijd een ethische vraagstuk is, waarbij die persoon altijd moet kieen of iemands geuitte wil ook daadwerkelijk een bewuste en lange termijns keuze is....
Tevens is er het persoonlijke vraagstuk of je iemand aktief wilt ondersteunen in het doorvoeren van die keuze of niet.

Het is nonsens en ook kortzichtig dat voor te stellen als en heel eenvoudige keuze die je zomaar eventjes kunt doen.
Ook is het onzinnig te doen alsof dat een simpele keuze is waar de uitslag altijd al zomaar zou vaststaan vooraf.

Ik zelf ben momenteel betrokken in een situatie waar iemand in mijn direkte omgeving gekozen heeft een einde aan haar leven te willen maken en ik zelf ondersteun haar verder in die keuze die zij gemaakt heeft (maar ken ook personen die haar daarin niet kunnen steunen verder en er niet mee kunnen instemmen)...

het laatste wat ik op prijs stel is een of andere anonieme online roepoeter die domme dingen gaat roepen over of personen die in zo'n situatie betrokken raken wel of geen 'inlevingsvermogen' zouden hebben

Wat ik zeg is niet 1 op 1 toepasbaar op elke situatie, ik praat over het algemeen. Ik ben het met je eens, ik denk niet dat er een arts bestaat die na een euthanasie denkt : Zoooo dat zit er weer op, wat eten we vanavond?

Ik heb altijd gezegd dat iemand die euthanasie aanvraagt, uitvoerig getest moet worden (wellicht over meerdere jaren) om te zien of er iets anders mogelijk is.
Er zijn echter ook gevallen waarbij iemand altijd gezond is geweest en op zijn 30ste paranoide schizofrenie krijgt, uit het niets. Dan kan je jarenlang testen, zal geen verschil maken.

Die mensen die niet instemmen in jouw geval, wat vind je er dan van dat ze die persoon dan gewoon laten stikken, omdat ze hun eigen gevoel belangrijker vinden?

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 12:18 schreef DoubleUU het volgende:

[..]

Waar hun voor staan is irrelevant. Dan hadden ze dat moeten bedenken voordat ze voor huisarts of w / e gingen studeren. Ik heb niet gezegd dat het peanuts is, neemt niet weg dat een arts een zorgplicht heeft. En dat bestaat er soms ook uit om de humane optie te kiezen, in plaats van iemand maar laten lijden omdat diegene in sprookjes gelooft.

Een arts zweert een eed alles in het werk te stellen mensen weer gezond te maken. Dat heeft geen reet te maken met mensen dood maken.
Dat wij deze mensen vragen (!!!) ons hierbij te assisteren en dat sommigen dat ook wel willen is mooi meegenomen, maar ze zijn dit echt niet verplicht.