https://www.2doc.nl/docum(...)/emma-wil-leven.html
Niet in de zin dat het de eerste documentaire is over iemand met psychische problemen, wel in de zin dat het zo'n enorm rauwe kant laat zien terwijl dat bij andere documentaires toch iets meer gebalanceerd is.quote:Op zondag 30 juni 2019 16:15 schreef Tailless het volgende:
Eerste docu? Totaal niet mee eens met dat statement
Ik meen wel eens gelezen te hebben dat anorexia de dodelijkste psychische ziekte is, maar hoe de getallen zich verhouden weet ik niet precies. Laat ik het zo stellen, het lijkt me stug dat bijvoorbeeld 20 % van de patiënten met deze ziekte vroeg of laat overlijdt aan de gevolgen van hun ziekte, want dat zou een absurd hoog getal zijn.quote:Op zondag 30 juni 2019 16:22 schreef so.original het volgende:
Je noemt het choqueren, maar is het niet gewoon de harde realiteit? Veel mensen overleven anorexia helaas niet. Emma is daarin geen uitzondering.
Is helaas de realiteit.quote:
[..]
Ik meen wel eens gelezen te hebben dat anorexia de dodelijkste psychische ziekte is, maar hoe de getallen zich verhouden weet ik niet precies. Laat ik het zo stellen, het lijkt me stug dat bijvoorbeeld 20 % van de patiënten met deze ziekte vroeg of laat overlijdt aan de gevolgen van hun ziekte, want dat zou een absurd hoog getal zijn.
Tussen de 5 en 10%.quote:
[..]
Ik meen wel eens gelezen te hebben dat anorexia de dodelijkste psychische ziekte is, maar hoe de getallen zich verhouden weet ik niet precies. Laat ik het zo stellen, het lijkt me stug dat bijvoorbeeld 20 % van de patiënten met deze ziekte vroeg of laat overlijdt aan de gevolgen van hun ziekte, want dat zou een absurd hoog getal zijn.
Ongeveer 45% van de patiënten herstelt volledig, 30% verbetert gedeeltelijk en 25% herstelt niet.
Er schijnt ook vaak seksueel misbruik onder te zitten. Ook komen eetstoornissen geloof ik vaker voor bij meisjes op het autisme spectrum, die het volwassen leven niet goed aankunnen.
Maar altijd is het een manier van controle, bijna een soort verslaving, om met negatieve gevoelens te dealen (of deze weg te drukken). Welke negatieve gevoelens dat zijn en waar ze vandaan komen, verschilt uiteraard per persoon. Ik vond Emma in wat ik heb gezien erg kinderlijk overkomen, alsof ze inderdaad het volwassen leven niet goed aankon. Of aan wilde gaan. Want als je eet, dan voel je weer. Niet eten dempt emoties.
Louis Theroux heeft ook een interessante docu gemaakt over anorexia. Was een tijdje te zien op NPO. En er was een tijdje de anorexia eetclub op NPO waar ook heel goed duidelijk werd hoe zwaar het kan zijn.
Ouders houden het soms ook onbewust in stand omdat ze niet hard genoeg zijn voor de eetstoornis. Op een gegeven moment wil je die strijd niet meer.
Niet verwacht dat het tussen de 5 % en 10 % ligt, dat is nog steeds veel. Het met een verslaving vergelijken ben ik het niet mee eens. Het is niet zo dat wanneer je begint met diëten niet meer op een begeven moment kunt stoppen. Dan moet er toch wel al wat met je gedachtewereld van af het begin van het dieet mee aan de hand zijn.quote:
[..]
Tussen de 5 en 10%.
Ongeveer 45% van de patiënten herstelt volledig, 30% verbetert gedeeltelijk en 25% herstelt niet.
Er schijnt ook vaak seksueel misbruik onder te zitten. Ook komen eetstoornissen geloof ik vaker voor bij meisjes op het autisme spectrum, die het volwassen leven niet goed aankunnen.
Maar altijd is het een manier van controle, bijna een soort verslaving, om met negatieve gevoelens te dealen (of deze weg te drukken). Welke negatieve gevoelens dat zijn en waar ze vandaan komen, verschilt uiteraard per persoon. Ik vond Emma in wat ik heb gezien erg kinderlijk overkomen, alsof ze inderdaad het volwassen leven niet goed aankon. Of aan wilde gaan. Want als je eet, dan voel je weer. Niet eten dempt emoties.
Louis Theroux heeft ook een interessante docu gemaakt over anorexia. Was een tijdje te zien op NPO. En er was een tijdje de anorexia eetclub op NPO waar ook heel goed duidelijk werd hoe zwaar het kan zijn.
Ouders houden het soms ook onbewust in stand omdat ze niet hard genoeg zijn voor de eetstoornis. Op een gegeven moment wil je die strijd niet meer.
Een beetje zoals die nieuwe Ted Bundy film met Zac Efron waar de volledige focus ligt op hoe hot hij is en er nauwelijks screentime is voor zijn verschikkelijke daden?
Die film is dan ook vanuit het perspectief van zijn vriendin. Ik vind het juist interessant en goed omdat het laat zien hoe mensen te manipuleren zijn. Helemaal als je er een beetje charmant uitziet...quote:
Je had liever een glitter & glam docu over hoe geweldig het is voor Emma om zo lekker dun te zijn?
Een beetje zoals die nieuwe Ted Bundy film met Zac Efron waar de volledige focus ligt op hoe hot hij is en er nauwelijks screentime is voor zijn verschikkelijke daden?
Kijk even de Regels van Mathijs...quote:
I heb gisteren de documentaire Emma wil leven gezien en ben eens benieuwd hoe andere Fokkers hier tegenaan kijken. De documentaire gaat over een meisje met annorexia die het uiteindelijk van de ziekte verliest. Als laatste kans op behandeling reist ze naar Portugal waar het grootste gedeelte van de documentaire zich afspeelt. Ik had best moeite met kijken omdat Emma zwaar afgetakeld was en je duidelijk zag dat ze de dood in de ogen had staan. Dit is tot nu de eerste documentaire over een psychische ziekte die de patiënt zo rauw in beeld brengt en eigenlijk voornamelijk de lelijke kant van het leven van iemand met zo'n ziekte laat zien. Het had daardoor best een grote shockfactor. Nu vraag ik me af of schokeren de juiste manier is om een psychische ziekte in beeld te brengen of bespreekbaar te maken. Wat vinden jullie ervan ?
https://www.2doc.nl/docum(...)/emma-wil-leven.html
Gewoonteverslaving. Niet fysiek, al zijn daar ook wel argumenten voor te verzinnen (https://www.rug.nl/about-(...)rexia-als-verslaving). Het geeft wel een soort kick om niet te eten en het onderdrukt dus moeilijke emoties, in sommige mensen. Je ziet ook dat ze steeds minder gaan eten, evenredig aan abusers die steeds meer drugs gaan gebruiken.quote:
[..]
Niet verwacht dat het tussen de 5 % en 10 % ligt, dat is nog steeds veel. Het met een verslaving vergelijken ben ik het niet mee eens. Het is niet zo dat wanneer je begint met diëten niet meer op een begeven moment kunt stoppen. Dan moet er toch wel al wat met je gedachtewereld van af het begin van het dieet mee aan de hand zijn.
Ook een ijzersterke docu inderdaad. Realistisch, heftig.quote:
Jammer dat er weer zo zwart-wit wordt gereageerd. Je snapt toch hoop ik zelf ook wel wat er met gebalanceerd bedoeld wordt.quote:
Je had liever een glitter & glam docu over hoe geweldig het is voor Emma om zo lekker dun te zijn?
Een beetje zoals die nieuwe Ted Bundy film met Zac Efron waar de volledige focus ligt op hoe hot hij is en er nauwelijks screentime is voor zijn verschikkelijke daden?
De documaker heeft besloten dat hij/zij de balans vind liggen bij waar het uiteindelijk is komen te liggen.quote:
[..]
Jammer dat er weer zo zwart-wit wordt gereageerd. Je snapt toch hoop ik zelf ook wel wat er met gebalanceerd bedoeld wordt.
Als jij een andere balans voor ogen hebt mag je mijn Canon 5D mk4 wel lenen. Ik heb een shotgun microfoon en ik heb premiere pro liggen.
Bluf.
Waarom geeft het dan niet die kick bij een groter deel van de bevolking ? Ik zag net op een website staan dat ongeveer 5600 mensen de diagnose hebben.quote:
[..]
Gewoonteverslaving. Niet fysiek, al zijn daar ook wel argumenten voor te verzinnen (https://www.rug.nl/about-(...)rexia-als-verslaving). Het geeft wel een soort kick om niet te eten en het onderdrukt dus moeilijke emoties, in sommige mensen. Je ziet ook dat ze steeds minder gaan eten, evenredig aan abusers die steeds meer drugs gaan gebruiken.
https://www.proud2bme.nl/info/Anorexia/Feiten_en_cijfers
Duidelijk, met jou valt niet te discussiëren.quote:
[..]
De documaker heeft besloten dat hij/zij de balans vind liggen bij waar het uiteindelijk is komen te liggen.
Als jij een andere balans voor ogen hebt mag je mijn Canon 5D mk4 wel lenen. Ik heb een shotgun microfoon en ik heb premiere pro liggen.
Bluf.
Oh ja nee ik ben het probleem.quote:
[..]
Duidelijk, met jou valt niet te discussiëren.
Precies, en daar laat ik het dan ook bij.quote:
Op Wanneer je er al gevoelig voor bent (laag zelfbeeld, perfectionisme, slecht je gevoelens kunnen uiten) is het doorslaan in zo'n dieet zo gebeurd. Ik ben zelf ook jaren zeer obsessief en ongezond bezig geweest met mijn lichaam en eetpatroon. Dat was bij mij ook echt te wijden aan mijn lage zelfbeeld destijds. Dus mijn inziens zit dat zeker al wel in een persoon.quote:
[..]
Niet verwacht dat het tussen de 5 % en 10 % ligt, dat is nog steeds veel. Het met een verslaving vergelijken ben ik het niet mee eens. Het is niet zo dat wanneer je begint met diëten niet meer op een begeven moment kunt stoppen. Dan moet er toch wel al wat met je gedachtewereld van af het begin van het dieet mee aan de hand zijn.
Ik vond die documentaire wel echt heftig destijds!
Hoezo dat eigenlijk? Het is een fucked up ziekte maar uiteindelijk eet zo een persoon gewoon niet.. Al zou zij 1500kcal per dag eten zou ze al op gewicht blijven. 3x 30minuten per dag eten moet je daarvoor overhebben.quote:
Persoonlijk denk ik dat het goed is dat er geen filters overheen gegooid zijn, en dat je het zo rauw voorgeschoteld krijgt. Vaak zet men bij psychische ziekten zo zijn vraagtekens, en hopelijk worden die daar mee weggenomen.
Ik bedoel er mee te zeggen dat het goed is dat de ziekte in beeld wordt gebracht. Dat men beseft dat het dodelijk is en het niet zomaar even gaat over "niet willen eten". Er zit meer achter, en ik denk dat de docu dat goed laat zien.quote:
[..]
Hoezo dat eigenlijk? Het is een fucked up ziekte maar uiteindelijk eet zo een persoon gewoon niet.. Al zou zij 1500kcal per dag eten zou ze al op gewicht blijven. 3x 30minuten per dag eten moet je daarvoor overhebben.
Wat zit er nog meer achter dan? Want volgens mij is niet willen eten wel een beetje de essentie, welke aanleidingen daar dan ook voor te vinden zijn.quote:
[..]
Ik bedoel er mee te zeggen dat het goed is dat de ziekte in beeld wordt gebracht. Dat men beseft dat het dodelijk is en het niet zomaar even gaat over "niet willen eten". Er zit meer achter, en ik denk dat de docu dat goed laat zien.
Het hebben van complete controle speelt vaak een nog grotere rol. Dat dat om eten gaat, is vaak nog niet eens het belangrijkste.quote:
[..]
Wat zit er nog meer achter dan? Want volgens mij is niet willen eten wel een beetje de essentie, welke aanleidingen daar dan ook voor te vinden zijn.
Als je het mij vraagt ben je compleet uit controle over je leven, maar goed.quote:
[..]
Het hebben van complete controle speelt vaak een nog grotere rol. Dat dat om eten gaat, is vaak nog niet eens het belangrijkste.
Dat klopt, maar zo ziet de patiënt dat niet. Ze hebben controle over hun eetpatroon in de zin van dat zij bepalen hoeveel en wanneer er gegeten wordt. Dat is het beeld wat ik krijg van eetstoornissen.quote:
[..]
Als je het mij vraagt ben je compleet uit controle over je leven, maar goed.
Wat betreft overtuigingen zijn dit type mensen eigenlijk gewoon al gelijk ten dode opgeschreven. Het wordt dan de vraag wat ze belangrijker vinden, hun fucked up overtuiging waarvan ze zelf rationeel ook wel weten dat het fucked up is, of leven.quote:
[..]
Dat klopt, maar zo ziet de patiënt dat niet. Ze hebben controle over hun eetpatroon in de zin van dat zij bepalen hoeveel en wanneer er gegeten wordt. Dat is het beeld wat ik krijg van eetstoornissen.
Dat klopt. Maar Emma wilde het wel, en het was haar al meerdere malen gelukt om aan te komen en redelijk (tijdelijk) op gewicht te blijven. Ze wilde op het einde ook vechten voor het leven, maar haar lichaam was op.quote:
[..]
Wat betreft overtuigingen zijn dit type mensen eigenlijk gewoon al gelijk ten dode opgeschreven. Het wordt dan de vraag wat ze belangrijker vinden, hun fucked up overtuiging waarvan ze zelf rationeel ook wel weten dat het fucked up is, of leven.
Wat ik zeg, 3* 500kcal, dat kan iedereen. Ook zij. Maar dat wilde ze niet. De wil om niet te eten was groter dan de waarde om te leven voor haar, in emotionele zin i.i.g.quote:
[..]
Dat klopt. Maar Emma wilde het wel, en het was haar al meerdere malen gelukt om aan te komen en redelijk (tijdelijk) op gewicht te blijven. Ze wilde op het einde ook vechten voor het leven, maar haar lichaam was op.
Ja, dat weet ik niet.. ik heb gelukkig geen ervaring met eetstoornissen in mijn omgeving. Ik denk dat de patiënt het echt niet kan op een gegeven moment. Niemand kon bij haar in haar hoofd kijken denk ik.quote:
[..]
Wat ik zeg, 3* 500kcal, dat kan iedereen. Ook zij. Maar dat wilde ze niet. De wil om niet te eten was groter dan de waarde om te leven voor haar, in emotionele zin i.i.g.
Maar een eerlijke documentaire maken is de dingen laten zien zoals ze zijn. Dat heeft niets met shockeren te maken en is ook niet nieuw.
Je maakt immers een documentaire, niet een Hollywoodfilm.
Het was allemaal gewoon al veel te laat, ze ging naar Portugal om te sterven. Het doel was allang niet meer om te genezen.
Ik betrapte me er trouwens wel op dat ik Emma heel onsympathiek vond, maar dat zal de ziekte wel zijn.
Ik kreeg ook wel de indruk dat de ouders Emma naar Portugal lieten gaan om haar de laatste keer nog een plezier te doen in de al zo uitzichtsloze situatie.quote:
Ik heb de docu 2 keer gezien. Na de tweede keer dacht ik, er klopt iets niet.
Het was allemaal gewoon al veel te laat, ze ging naar Portugal om te sterven. Het doel was allang niet meer om te genezen.
Ik betrapte me er trouwens wel op dat ik Emma heel onsympathiek vond, maar dat zal de ziekte wel zijn.
Het is maar de vraag of ze nog rationeel kunnen nadenken. Geloof dat ik een keer heb gelezen dat deze ziekte de hersenen veranderd.quote:
[..]
Wat betreft overtuigingen zijn dit type mensen eigenlijk gewoon al gelijk ten dode opgeschreven. Het wordt dan de vraag wat ze belangrijker vinden, hun fucked up overtuiging waarvan ze zelf rationeel ook wel weten dat het fucked up is, of leven.
Hier staat meer:
quote:Interessant is dat de mensen met anorexia nervosa andere hersengebieden activeerden dan de gezonde mensen bij hun voedelkeuzes. Zo ontdekten de wetenschappers activiteit in het corpus striatum (een gebied dat zich onder de schors van de grote hersenen bevindt), waarvan bekend is dat dit gebied te maken heeft met onze controle over onze gewoonten
https://dekennisvannu.nl/(...)a-werken-anders/7571
quote:Onderzoekers van de Universiteit van Colorado hebben er wellicht een antwoord op. Ze zijn erachter gekomen dat de hersenen van vrouwen met anorexia en boulimia geleidelijk aan veranderen, waardoor ze het gevoel van honger kunnen weerstaan - iets wat voor mensen zonder eetstoornis praktisch onmogelijk is.
https://www.vice.com/nl/a(...)er-te-kunnen-negeren
Klopt.wat je zegt, ik heb een zus met anorexia, en zij vecht elke dag en dan het hardste tegen zichzelf, per dag zorgt zij dankzij hulp en therapie dat de minimale kcal binnenkrijgt, maar met elke hap zie je de paniek groeien... en eigenlijk wil ze na elke maaltijd een stuk gaan hardlopen of zich uitleven in de sportschool... controle... dat is het sleutelwoord bij haar, zij (denkt ze) heeft de controle over eten of niet eten.quote:
[..]
Dat klopt, maar zo ziet de patiënt dat niet. Ze hebben controle over hun eetpatroon in de zin van dat zij bepalen hoeveel en wanneer er gegeten wordt. Dat is het beeld wat ik krijg van eetstoornissen.
Ja, al wordt dat in de docu nooit gezegd. Het lijkt toch alsof iedereen nog hoop heeft. Terwijl dat in realiteit misschien niet zo was. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken.quote:
[..]
Ik kreeg ook wel de indruk dat de ouders Emma naar Portugal lieten gaan om haar de laatste keer nog een plezier te doen in de al zo uitzichtsloze situatie.
Dat dacht ik dus ook bij het kijken van de docu.quote:
Er schijnt ook vaak seksueel misbruik onder te zitten. Ook komen eetstoornissen geloof ik vaker voor bij meisjes op het autisme spectrum, die het volwassen leven niet goed aankunnen.
Let effe op het gezicht van de vader op 6:33. Ik heb nog nooit iemand zo vrolijk met een lach zien vertellen over de dood van een naaste.
Je merkt op het eind dat ze de kale dokter die al haar eten kookt steeds meer gaat vertrouwen waardoor het beter gaat. En vervolgens besluit ze opeens te stoppen met haar herstel en geeft ze aan dat ze het eten van de dokter niet vertrouwt (het eten zou proeven naar zand). Wat leidt tot haar gevecht/dood.
Check ook effe hoe de vader reageert op de avanches van de dokter jegens zijn vrouw op 48:00. Lijkt mij echt een ziek type.
SPOILERIk snap dat ik op deze post kritiek kan krijgen. Maar seksueel misbruikt komt in Nederlander vaker voor dan mensen vermoeden. En zoals het kip of het ei verhaal luidt. De helft van de mensen met een anorexia aandoening heeft te kampen gehad met seksueel misbruik. Anorexia is niet zomaar een aandoening die de hoek om komt kijken. Vaak zit er een hele geschiedenis achter.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 30-06-2019 22:08:47 ]
Omdat niet elk mens exact hetzelfde is? De 1 krijgt een kick van een achtbaan, de ander van gokken, de ander van cocaïne, de ander van ruige seks, de ander van bungee jumpen...quote:
[..]
Waarom geeft het dan niet die kick bij een groter deel van de bevolking ? Ik zag net op een website staan dat ongeveer 5600 mensen de diagnose hebben.
https://www.proud2bme.nl/info/Anorexia/Feiten_en_cijfers
Mijn eigen honger gevoel doet mij ook niet zoveel, dus oorzaak / gevolg met deze bevindingen blijft een beetje buiten beschouwing, ik kan mij voorstellen dat mensen met een intens hongergevoel bijna geen anorexia genereren.quote:
[..]
Het is maar de vraag of ze nog rationeel kunnen nadenken. Geloof dat ik een keer heb gelezen dat deze ziekte de hersenen veranderd.
Hier staat meer:
[..]
[..]
De ziekte heeft denk ik alles te maken met haar vader en moeder. Pas als zij haar loslaten is er kans op genezing, zegt op een gegeven moment één van die ouders zelf ook.quote:
[..]
Ja, al wordt dat in de docu nooit gezegd. Het lijkt toch alsof iedereen nog hoop heeft. Terwijl dat in realiteit misschien niet zo was. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken.
Anorexia patiënten zijn altijd heel onsympathiek en ontzettend manipulatief. Maar dat komt doordat "de ziekte" alles heeft overgenomen en hun kwetsbare zelf feitelijk wil beschermen. Ze voelen ook amper emoties. Bij sommige meiden heeft de ziekte/anorexiapersoonlijkheid zelfs een naam (vaak Anna).
Ik vond dat deze docu vooral mooi weergeeft hoe in Portugal uiteindelijk de "echte Emma" zich wat veiliger begon te voelen dankzij de liefdevolle verzorging daar. En dat ze ondanks de sterke controledrang haar emoties probeerde toe te laten ook al vond ze dat heel eng. En dat ze zelfs uiteindelijk wil gaan eten, niet omdat het moet maar omdat ze wil leven. Maar hoe pijnlijk en oneerlijk dat ze dan toch nog komt te overlijden.
Overigens vind ik ook die vader heel raar overkomen en die moeder heel kil en afstandelijk. Ze klinken beiden alsof ze werkelijk geen idee hebben van wie hun dochter echt was.
Seksueel misbruik.quote:
Overigens vind ik ook die vader heel raar overkomen en die moeder heel kil en afstandelijk. Ze klinken beiden alsof ze werkelijk geen idee hebben van wie hun dochter echt was.
Ik ga de docu nog eens kijken met dat in mn achterhoofd.quote:
'Er klopt iets niet', dat gevoel had ik al, misschien is dat het.
Denk wel dat het goed was dat het zo in beeld gebracht was. Dat was tenslotte ook de realiteit.
Mijn punt was meer dat dan een groter deel van de bevolking er last van zou hebben. Dat een kick voor iedereen verschilt lijkt me nogal vanzelfsprekend.quote:
[..]
Omdat niet elk mens exact hetzelfde is? De 1 krijgt een kick van een achtbaan, de ander van gokken, de ander van cocaïne, de ander van ruige seks, de ander van bungee jumpen...
Ik kan me best voorstellen dat de ouders nog wel ergens een sprankje hoop hadden. Uiteindelijk zie je je kind liever niet eerder gaan dan jezelf.quote:
[..]
Ja, al wordt dat in de docu nooit gezegd. Het lijkt toch alsof iedereen nog hoop heeft. Terwijl dat in realiteit misschien niet zo was. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken.
Anorexia zou misschien een heel extreme variant van hetzelfde fenomeen kunnen zijn.quote:
[..]
Mijn punt was meer dat dan een groter deel van de bevolking er last van zou hebben. Dat een kick voor iedereen verschilt lijkt me nogal vanzelfsprekend.
Verslaving klinkt (vind ik) alsof het gaat om afhankelijk zijn van een middel/activiteit omdat die een goed gevoel geeft. Iets als anorexia is (denk ik) meer nog dan verslaving, overleving, voor iemand die het niet lukt om zich staande te houden in het leven.
Het schijnt dat als je opgroeit in een verder normaal gezin maar zonder gezonde innerlijke emotionele ontwikkeling (door vroeg trauma (zoals misbruik), of emotioneel afwezige ouders), dat het leven grotendeels bestaat uit constant verdrinken in een oceaan van ondefinieerbare prikkels, die je niet kan verwerken. Alsof je altijd kleurenblind was en dan ineens kleuren kan zien, de kleuren hebben dan nog geen naam en label in je hoofd en dat is overweldigend. En dan zijn kleuren nog buiten jezelf, emoties komen van binnenuit. Dat wordt als extreem beangstigend en bedreigend ervaren, alsof er "een monster" in je leeft dat af en toe opduikt.
Wat ik ook een interessante theorie vind is het concept van dubbele binding, iets wat volgens mij in zulke gezinnen ook voorkomt. Dan valt mij bijvoorbeeld in gesprekken of interviews op, zo ook in deze over Emma, dat de ouders praten met een toon/stem/emotie die niet klopt met de inhoud. Als toehoorder krijg je het gevoel "er klopt iets niet" waar je niet de vinger op kan leggen als je puur naar de woorden zelf luistert.
bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gregory_Batesonquote:De dubbele binding verwijst naar een communicatie-paradox, die voor het eerst is beschreven in gezinnen met een schizofreen gezinslid. Volledige dubbele bindingen moeten aan verschillende voorwaarden voldoen:
1. het slachtoffer van de dubbele binding ontvangt tegenstrijdige bevelen of emotionele boodschappen op verschillende communicatieniveaus (er wordt bijvoorbeeld met woorden uitdrukking gegeven aan liefde en met non-verbaal gedrag aan haat of afstandelijkheid; of een kind wordt aangemoedigd om vrijuit te spreken, maar wordt elke keer als het dat daadwerkelijk doet, bekritiseerd of het zwijgen opgelegd).
2. Er is geen metacommunicatie mogelijk; bijvoorbeeld, vragen welke van de twee boodschappen geldt of de communicatie als onzinnig beschrijven
3. Het slachtoffer kan het communicatieterrein niet verlaten
4. Niet voldoen aan de tegenstrijdige bevelen wordt gestraft, b.v. door het onthouden van liefde.
Sommige kinderen worden op latere leeftijd psychotisch/schizofreen, anderen raken verslaafd aan middelen die emoties dempen, anderen krijgen anorexia als ultieme poging om grip te krijgen. Mensen met anorexia zijn mentaal ontzettend sterk en hebben veel wilskracht, maar die kracht richt zich tegen iets in zichzelf met destructieve gevolgen.
Helaas wordt dit allemaal vooralsnog als niet-bewezen en niet-wetenschappelijk beschouwd. Maar ik denk dat meerdere DSM-stoornissen feitelijk allemaal hetzelfde onderliggende mechanisme hebben. Ik keek vorige week een docu over een meisje dat wel 7 psychiatrische diagnoses heeft.
Vaak zie je in disfunctionele families ook dat 1 iemand anorexia heeft, de ander is een workaholic, een ander heeft borderline of is extreem narcistisch of iemand is "normaal" maar volgt volkomen kritiekloos alles wat de ouders doen. En dat de onderlinge communicatie tussen de kinderen verloopt op dezelfde manier zoals de ouders tegen hen spreken, waardoor er nooit iets kan veranderen in het gezin.
Beetje lang verhaal geworden, is uiteraard mijn persoonlijke mening maar ik verdiep me graag in dit onderwerp omdat er volgens mij iets helemaal mis gaat in de psychiatrie/de maatschappij op dit moment.