Heimwee naar vroeger, en weemoedig zijn.

Van die foto's en dat iedereen die erop staat al dood is, behalve jij.

Gebouwen waarin je plezier had die zijn afgebroken. Inclusief je geboortehuis.

Dat je ergens loopt en ineens de geur van vroeger daar op die plek lijkt te ruiken... van ondernemingen die allang niet meer bestaan.

Dacht net nog aan hoe ik als kind op vakantie in Oostenrijk in de auto ging zitten om naar buitenlandse radiozenders te luisteren die muziek hadden die je anders nóóit zou horen... Tegenwoordig heb je dat allemaal op YouTube.

Tis leuk om de oude klassenfotos te zien ik word altijd verdrietig dat er al mensen van onze oude klas het leven al gelaten hebben, soms kijk ik stiekem op facebook wat er van ze geworden is.

Ja, dat heb ik zeker wel eens. Het is eigenlijk één van m'n favoriete emoties. Aan de ene kant is het niet fijn, maar aan de andere kant ook wel. Een soort tegenstrijdigheid die ik lastig kan benoemen. Bijvoorbeeld het zien van oude foto's van mijn dorp, verhalen lezen van anderen die uit een andere tijd komen, als ik met vrienden op een plek kom waar we vroeger altijd gechilld hadden, etc.

Het is meer een algemeen verlangen naar vroeger. Ik kan ook heel weemoedig worden als ik foto's bekijk uit 1900 van mensen die ik helemaal niet ken. Het is niet per se alleen van de dingen om me heen.

Jazeker. Niet alleen qua eigen vroegere ervaringen, maar ik heb beroepsmatig nogal eens met erg oude voorwerpen te maken, en de gedachte dat zo'n jasje uit de jaren 30, zo'n boek uit de 18e eeuw, zo'n Romeinse munt, etc, er echt fysiek in die lang verdwenen wereld al was en werd gebruikt... absoluut fascinerend.

Overigens is dat niet omdat ik het nu allemaal zo kut vind; er zijn natuurlijk altijd leuke en minder leuke ontwikkelingen in de wereld gaande maar mijn persoonlijke leven is gewoon prima. Denk dat ik daardoor over decennia ook best eens met weemoed kan terugkijken op 2019.

quote:

Op zaterdag 29 juni 2019 16:11 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Jazeker. Niet alleen qua eigen vroegere ervaringen, maar ik heb beroepsmatig nogal eens met erg oude voorwerpen te maken, en de gedachte dat zo'n jasje uit de jaren 30, zo'n boek uit de 18e eeuw, zo'n Romeinse munt, etc, er echt fysiek in die lang verdwenen wereld al was en werd gebruikt... absoluut fascinerend.

Overigens is dat niet omdat ik het nu allemaal zo kut vind; er zijn natuurlijk altijd leuke en minder leuke ontwikkelingen in de wereld gaande maar mijn persoonlijke leven is gewoon prima. Denk dat ik daardoor over decennia ook best eens met weemoed kan terugkijken op 2019.

Historische sensatie. Heb ik ook vaak.

Ik vind het nu ook niet allemaal "kut", maar het wordt helaas wel steeds een beetje "kutter".

Ik heb het sterke geval dat we dicht bij het einde van deze beschaving zitten. Het zal mijn tijd nog wel duren, maar over honderd jaar is het hier allemaal naar de knoppen.

Ja, vroeger was het beter.

Heb wel vaak heimwee naar vroeger, maar dan refereer ik aan mijn eigen leven en niet zozeer aan maatschappelijk/politieke veranderingen.

Heb zelf een enorm fijne en veilige jeugd gehad, opgegroeid in een welgesteld dorp in de randstad, omgeven door water, bos, natuur, goede faciliteiten, veel relatief jonge gezinnen en dus veel kinderen. Op mijn 10e kon ik al bij mijn opa en oma die aan de andere kant van de wijk woonden op een zomeravond op mijn fietsje aardbeien gaan halen. Als ik nu nog wel eens door die wijk rijd, vind ik het grappig om te beseffen dat ik in zo'n beetje 50% van die huizen wel eens binnen ben geweest omdat er ooit klasgenootjes, vriendjes, familie, juffen, voetbalteamgenootjes woonden.

Je ontkomt er niet aan dat het op een gegeven moment verandert. Opa's en oma's gaan dood, familie verhuist, het dorp is helaas ook behoorlijk aan het ver yuppen waardoor het zijn vriendelijke en nuchtere karakter een beetje verliest.

De politieke vertrutting kun je je nog enigszins aan onttrekken door die groen links onzin allemaal een beetje te negeren. Het is ook altijd een tendens denk ik. Nu is er vertrutting, daarvoor (jaren 90) was er juist meer vrijheid. Daarvoor was er vertrutting, en de jaren 70 waren juist weer wild. Vind het zelf wel fijn om een beetje in mijn bubbel te leven, me niet zo veel aan te trekken van die hippe amsterdammes die zich de hele dag druk aan het maken zijn over alles. Dat is het mooie ervan, je kunt het negeren.

Een foto is een moment-opname, oftewel het ‘nu’ van toen. Als je nu een foto van jezelf maakt en over een paar dagen bekijkt zal het als het goed is dezelfde gevoelens in je opwekken. Dat wat je ziet in die foto’s: vrede, onschuld, geluk, heb je ‘nu’ ook alleen mis je het moment door gejaagdheid, door teveel in je verstand te zitten, een foto legt het echter wel vast. Vroeger, in dat moment, dacht je er waarschijnlijk ook niet zo over, omdat je het moment (zoals nu) steeds verloor, nu pas als je ernaar terugkijkt zie je het vastgelegde 'moment' en hoe waardevol het was (en eigenlijk 'is').

Ja dat gevoel herken ik wel en dat vind ik een heel fijn gevoel. Bepaalde muziek - en het hoeft niet een perse vroeger ook te zijn uitgebracht - kunnen die gevoelens ook wel erg opwekken bij mij.

Heb overigens wel dat, hoewel ik pas in ' 89 geboren ben, dat alles wat jaren '70 of jaren '80 uitstraalt, mij een extreem blij/ nostalgisch / relaxed gevoel geeft.

Liep laatst ergens in de achterhoek een kantoorgebouw binnen, en dat had gewoon nog van die heerlijke bruine betegeling op de vloer en op de wanden, het rook er ook naar zoals mijn basisschool vroeger rook. Of een supermarkt ergens buiten de randstad van een derderangs keten zoals Supercoop / Spar die nog nooit is gemoderniseerd of verhipsterd waar nog gewoon gevlekte 15 bij 15 cm tegeltjes op de vloer liggen en TL balken aan het plafond hangen en ze van die ouderwetse schortjes dragen

Daar kan ik dan blij van worden. Het geeft me ook een soort rust ofzo, dat je helemaal niet mee hoeft te gaan in al die verhipping en dat er ook nog een hoop mensen zijn die het allemaal minder boeit ofzo. Kom daarom ook graag op Texel of in Duitsland. Men is wat zuiniger daar en alle horeca/supermarkten etc. zien er al decennia hetzelfde uit.

Maar ook als ik een oude volvo uit 1985 zie rijden, of zoals gisteren met mooi weer van die gebouwen die nog die ouderwetse kobalt blauwe of fel oranje zonneschermen hebben. Geen gekkigheid of gedoe.

ik kom zelf uit 1995 en soms als ik nog foto,s van mezelf vind met dat typische jaren 90 bloempotkapsel wat ieder peuter en kleuter toen nog had heb ik echt het idee dat ik in de verkeerde tijd mijn adolescentie mee maak . de jaren 90 was namelijk naar mijn mening de beste tijd om als Nederlandse jongere van begin 20 te leven,

nu ben ik zelf iemand van begin 20 en leef in een samenleving die ik niet eens meer begrijp en wil begrijpen. een samenleving waar de totale afbreuk van normen en waarden voor onze ogen gebeurt.waar onze identiteit te koop wordt gezet aan de hoogste bieder en waar wij zelf steeds meer ruimte moeten maken voor de wensen van Vreemde culturen. een samenleving waar ik in mij leeftijdsgenoten niet meer herken of kan verplaatsten omdat ik het gevoel heb dat ik qua moraal en normen en waarden ben blijven hangen in de 20ste eeuw. terwijl de maatschappij mij wijsmaakt dat deze normen en waarden outdated zijn maar ik nog steeds aan ze blijf vast houden omdat ze voor mij voelen als de juiste normen en waarden en ik geen behoefte heb om met de gedesillusioneerde zeitgeist van de huidige maatschappij mee te gaan. dus het is geen kwestie van moelijk mee kunnen komen met de maatschappij, het is meer dat ik het weiger om te doen vanuit morele en principale redenen

Vroeger was alles zeker niet perfect. maar het was op lange na niet de bananenrepubliek die de Nederlandse maatschappij vandaag de dag is. dit zie je ook als je foto,s terugkijkt van 50-60 jaar geleden van de stad of dorp waar je nu woont. meestal aan die foto,s alleen al kan je zien dat de sfeer in de maatschappij veel beter was dan dat het nu is

quote:

Op zaterdag 29 juni 2019 13:55 schreef -Chakotay- het volgende:

Begin ik nu gewoon een oude lul te worden? Of is de maatschappij op bepaalde vlakken nu echt somberder geworden?

Niets mis mee om te reflecteren naar het verleden. Maar besef wel dat je een dergelijke reflectie met een hedendaagse bril doet waardoor het lijkt alsof het vroeger altijd beter was.

Je bent immers meer ontwikkeld en ervaren waardoor je anders naar jouw verleden kijkt. De bekende valkuil.

Soms heb ik dat, dat komt mede door het gebrek aan zorgen wat ik toen had, dat specifieke gevoel heb ik ook maar tot een bepaalde leeftijd (9 jaar, daarna begon de ellende). Dat ik bij mijn opa en oma logeerde bijvoorbeeld, zij hadden een serene sfeer in huis en ze woonden ook in een rustig dorp. Naar het plaatselijke winkelcentrum was al een groot feest om te bezoeken. Er is in de 16 jaar dat ze weg zijn zoveel veranderd, maar die lelijke brievenbus van ze staat er nog steeds, en dan krijg ik instant dat rustige gevoel over me heen.

Ik heb veel interesse in de cultuur en maatschappij van 15-20 jaar geleden omdat ik daarin ben opgegroeid en als ik daar dingen over opzoek of bekijk, krijg ik soms ook dat nostalgische gevoel over me heen.

Tegelijkertijd besef ik me dat het me puur om het onbezorgde en rustige leven ging dat ik vroeger had, omdat ik een kind was en er voor me werd gezorgd. Ik heb dat gevoel namelijk enkel tot een beoaalde leeftijd, omdat daarna de zorgen kwamen. Mijn vriend, die een verschrikkelijke jeugd had, heeft helemaal geen nostalgische gevoelens, bijvoorbeeld.

Soms denk ik ook wel eens hoe het zou zijn geweest in een tijd voordat ik er was.. bijvoorbeeld de tijd dat er in Nederland hooguit 9 miljoen mensen woonden..weinig auto's..geen allochtonen (niet dat ik daar iets tegen heb).. twee tv zenders.. oubollige kutprogramma's waar iedereen op een zwart-wit tv met ruis naar keek.. nog veel landelijke gebieden.. Ik woon zelf mijn hele leven al in de Randstad maar zou stiekem wel eens richting platteland willen verhuizen. Maar ja..dat lijkt mooier dan het is.

quote:

Op zaterdag 6 juli 2019 00:18 schreef Pleun2011 het volgende:
Soms denk ik ook wel eens hoe het zou zijn geweest in een tijd voordat ik er was.. bijvoorbeeld de tijd dat er in Nederland hooguit 9 miljoen mensen woonden..weinig auto's..geen allochtonen (niet dat ik daar iets tegen heb).. twee tv zenders.. oubollige kutprogramma's waar iedereen op een zwart-wit tv met ruis naar keek.. nog veel landelijke gebieden.. Ik woon zelf mijn hele leven al in de Randstad maar zou stiekem wel eens richting platteland willen verhuizen. Maar ja..dat lijkt mooier dan het is.

Stel dat je even in zo'n teletijdmachine zo'n sprong naar het verleden kunt maken.

Ik denk dat het in eerste instantie geweldig is. Maar tegelijkertijd ga je op een gegeven moment toch wel de luxe en technologie van jouw huidige tijd missen. Je wordt dagelijks geconfronteerd met beperkingen waarvan geen sprake is in jouw eigen tijd .

Ik heb het overigens ooit gedaan. Van de Amsterdamse binnenstad verhuizen naar een klein Belgisch gehucht wat nog niet eens een dorpskern had en een halfbakken supermarkt. De natuurlijke omgeving was overigens prachtig te noemen. Echt een idyllisch plaatje met veel natuur, bossen, water en grotten.

Goed, ik kwam er tijdelijk tot rust maar de heimwee terug naar de drukke stad was ondraaglijk. Elke keer wanneer ik mijn vrienden bezocht in mijn Amsterdam ging ik met een flinke knoop in mijn maag terug naar België. Wat had ik gedaan, vroeg ik mezelf af?

Ik heb het amper een jaar volgehouden en ben weer terug gegaan naar Amsterdam. Nog meer beseffend wat mijn thuisbasis was.

Iedereen verdrinkt in het 'deze generatie is.. ' en 'vroeger was alles beter'.

Komt hoofdzakelijk omdat "politiek" alleen hetgeen in je familie en op school was en je wereld je buurt en woonplaats omspande met zo nu en dan een vakantie naar het onbekende terwijl je geen zorgen had over het managen van een gezin of geld.

Vroeger kon je alleen seizoensgroente eten, stond er meestal aardappel groente en vlees op het menu en was ranja in het weekend al luxe.

Daar kijk ik echt niet met weemoed naar terug.

quote:

Op zondag 7 juli 2019 13:35 schreef Basp1 het volgende:
Vroeger kon je alleen seizoensgroente eten, stond er meestal aardappel groente en vlees op het menu en was ranja in het weekend al luxe.

Daar kijk ik echt niet met weemoed naar terug.

Nu drink je iedere dag ranja.

quote:

Op zondag 7 juli 2019 13:40 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Nu drink je iedere dag ranja.

Ik leef luxe, wel 2 glazen per dag.

quote:

Op maandag 1 juli 2019 11:31 schreef zonnewende het volgende:
ik kom zelf uit 1995 en soms als ik nog foto,s van mezelf vind met dat typische jaren 90 bloempotkapsel wat ieder peuter en kleuter toen nog had heb ik echt het idee dat ik in de verkeerde tijd mijn adolescentie mee maak . de jaren 90 was namelijk naar mijn mening de beste tijd om als Nederlandse jongere van begin 20 te leven,

nu ben ik zelf iemand van begin 20 en leef in een samenleving die ik niet eens meer begrijp en wil begrijpen. een samenleving waar de totale afbreuk van normen en waarden voor onze ogen gebeurt.waar onze identiteit te koop wordt gezet aan de hoogste bieder en waar wij zelf steeds meer ruimte moeten maken voor de wensen van Vreemde culturen. een samenleving waar ik in mij leeftijdsgenoten niet meer herken of kan verplaatsten omdat ik het gevoel heb dat ik qua moraal en normen en waarden ben blijven hangen in de 20ste eeuw. terwijl de maatschappij mij wijsmaakt dat deze normen en waarden outdated zijn maar ik nog steeds aan ze blijf vast houden omdat ze voor mij voelen als de juiste normen en waarden en ik geen behoefte heb om met de gedesillusioneerde zeitgeist van de huidige maatschappij mee te gaan. dus het is geen kwestie van moelijk mee kunnen komen met de maatschappij, het is meer dat ik het weiger om te doen vanuit morele en principale redenen

Vroeger was alles zeker niet perfect. maar het was op lange na niet de bananenrepubliek die de Nederlandse maatschappij vandaag de dag is. dit zie je ook als je foto,s terugkijkt van 50-60 jaar geleden van de stad of dorp waar je nu woont. meestal aan die foto,s alleen al kan je zien dat de sfeer in de maatschappij veel beter was dan dat het nu is

Ben van 82, maar volledig eens

Het was vroeger anders, zelfs de nostalgie. Nu kun je heel veel op internet terugvinden, vroeger moet je het met herinneringen doen, met wat toevallig nog over was van vroeger. Er was foto en film, maar dat was in vergelijking met nu zo duur dat je alleen foto's maakte van wat de moeite waard was - en dat zijn niet die kleine dingetjes die je later met weemoed herinnert.
Zelfs het wanneer van iets wist je niet precies sommige dingen waren gedocumenteerd, andere niet. Zo hadden wij het Hitdossier om te weten wanneer welk liedje populair was. Voor nieuwsfeiten moest je de knipselmappen in de bieb bestuderen. Je liep rommelmarkten af voor vintage spullen, of als je wanhopig was deed je een oproep in de Viavia of zo - er was geen Marktplaats waar je kon bestellen wat je hartje begeerde.
Gek genoeg is die hang naar vintage ook pas heel recent. Tot in de jaren '90 werd er meer naar de toekomst gekeken, met futuristische ontwerpen.

quote:

Op maandag 1 juli 2019 11:31 schreef zonnewende het volgende:
ik kom zelf uit 1995 en soms als ik nog foto,s van mezelf vind met dat typische jaren 90 bloempotkapsel wat ieder peuter en kleuter toen nog had heb ik echt het idee dat ik in de verkeerde tijd mijn adolescentie mee maak . de jaren 90 was namelijk naar mijn mening de beste tijd om als Nederlandse jongere van begin 20 te leven,

nu ben ik zelf iemand van begin 20 en leef in een samenleving die ik niet eens meer begrijp en wil begrijpen. een samenleving waar de totale afbreuk van normen en waarden voor onze ogen gebeurt.waar onze identiteit te koop wordt gezet aan de hoogste bieder en waar wij zelf steeds meer ruimte moeten maken voor de wensen van Vreemde culturen. een samenleving waar ik in mij leeftijdsgenoten niet meer herken of kan verplaatsten omdat ik het gevoel heb dat ik qua moraal en normen en waarden ben blijven hangen in de 20ste eeuw. terwijl de maatschappij mij wijsmaakt dat deze normen en waarden outdated zijn maar ik nog steeds aan ze blijf vast houden omdat ze voor mij voelen als de juiste normen en waarden en ik geen behoefte heb om met de gedesillusioneerde zeitgeist van de huidige maatschappij mee te gaan. dus het is geen kwestie van moelijk mee kunnen komen met de maatschappij, het is meer dat ik het weiger om te doen vanuit morele en principale redenen

Vroeger was alles zeker niet perfect. maar het was op lange na niet de bananenrepubliek die de Nederlandse maatschappij vandaag de dag is. dit zie je ook als je foto,s terugkijkt van 50-60 jaar geleden van de stad of dorp waar je nu woont. meestal aan die foto,s alleen al kan je zien dat de sfeer in de maatschappij veel beter was dan dat het nu is

Wat zie je hier dan als die identiteit die ter verkwanseling is gegooid?

Als je nu niet hebt wat je vroeger had kan je beter terugdenken aan vroeger.

quote:

Op maandag 8 juli 2019 07:42 schreef stokj het volgende:
Als je nu niet hebt wat je vroeger had kan je beter terugdenken aan vroeger.

Als je depressies wil kickstarten en vieren lijkt me die insteek wel de juiste.