Blijven onderhandelen of verder kijken?

Kan het kloppen dat als je een auto leased via je werkgever en tijdens het lease contract ontslag neem, je werkgever de kosten van het ontbinden met de leasemaatschappij aan jou kan doorbelasten?

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 12:50 schreef Seven. het volgende:

[..]

Een medewerker waarvan de arbeidsovereenkomst op eigen verzoek wordt beëindigd, voordat het leascontract is geëindigd, zal een eventuele overschrijding van het normleasebedrag (deeltijd), vermeerderd met het gelden de BTW tarief, in rekening overden gebracht, over de resterende looptijd. Het in rekening brengen is niet van toepassing als de arbeidsovereenkomst door de werkgever wordt opgezegd.

Hmmm, geen idee wat dat doet met mijn huidige auto! Want dat is geen contract dat ik zelf ben aangegaan natuurlijk, deze heb ik overgenomen van een andere collega.

Laat die fucking auto maar zitten dan, ik rag deze nog lekker af zodat ik rond kan blijven kijken.

Zo te lezen gaat dit alleen over een eventuele eigen bijdrage die je afspreekt. Die zal dan ineens voldaan moeten worden bij het ontbinden van het contract.
En dus niet het leasebedrag zelf.

Je bent nogal vol van jezelf, zo klinkt het.
Misschien ben je wel de beste, maar je uit het op de verkeerde manier.

Verder ben je duidelijk klaar met je werkgever, gewoon ergens anders heen gaan en niet miepen.
Iedereen is vervangbaar, dus je werkgever komt er wel weer bovenop, maar je daar maar niet druk om.

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 11:52 schreef Seven. het volgende:

[..]

Dat is het niet natuurlijk. Mijn hypotheek staat alleen op mijn naam en de hoogte is gebaseerd op mijn aanvangssalaris en daar zit ik nu iets van 400 euro boven. Dus dat is het probleem niet. Maar als ik nu een duurdere auto ga rijden en ik ga 90% werken in verband met gezinsuitbreiding, dan heb ik vervolgens recht op 90% van de categorie. Oftewel, de auto moet dan weer ingeleverd worden. Door nu af te spreken dat ik recht heb op categorie 4, maar een auto uit te zoeken in categorie 3 kan ik dat voorkomen. Want alsnog kom ik zelfs in categorie 1 met een nieuwe auto duurder uit (V40 heeft 14% bijtelling, dat zou hoe dan ook naar 22% gaan tenzij ik een electrische auto ga rijden).

Nou, je zou natuurlijk ook een auto uit kunnen zoeken die je ook op 90% van je maximale budget zou kunnen blijven rijden. Wel gierig dat op je functieniveau het leasebedrag naar rato van een FTE wordt berekend

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 12:03 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ik neem al 1,5 jaar deel aan de management meetings, het eerste jaar als soort van junior lid. En sinds een paar maanden is afgesproken dat ik officieel lid ben van het MT van onze divisie. Maar het is niet aangekondigd op intranet. Ondertussen heb ik als junior MT lid nog een project afgehandeld die bij een vice-president nog goed op het CV zou staan, en de resultaten gepresenteerd aan de gehele Europese board die voornamelijk bestaat uit Japanse expats. Dat zegt wel wat over de senioriteit die ik als junior-MT lid al had. Mijn leidinggevende destijds zat zelf ook in dat MT. Nu rapporteer ik zelf aan de VP die dit MT leidt. Ook opvallend: vrijwel al mijn directe collega's zien hun verantwoordelijkheden gestript worden, ik ben samen met de nieuwe VP de enige die er meer verantwoordelijkheid bij krijgt.

De kinderwens: ik vind deze werkgever wel geschikt om werk en privé te combineren. Ik blijf bijna fulltime werken want ik ben de kostwinner. Die stabiliteit is me in combinatie met kinderen heel wat waard. Zonder kinderen interesseert het me werkelijk geen fluit.

Ik zit in april 2020 net onder 5k bruto. Ik ben geen geldwolf, ik ben ook heel tevreden over mijn functie en de mogelijkheden die ik hier heb.

Ik denk eigenlijk dat ik gewoon moet bespreken dat ik een auto in categorie 4 uit mag kiezen. En als daarvoor nodig is dat mijn functietitel aangepast wordt naar Operations Director, then so be it. Inhoudelijk is de functie daar wel naar.

Officiëel MT-lid, dus. Of de rest ervan weet is niet relevant. Als MT-lid 'gewoon' eisen waar je recht op hebt conform het lease-reglement.

Je kent zelf het beste de cijfers, maar ik maak op basis van de info in je OP een andere berekening en daarmee zou je in okt. 2020 op 4,5k uitkomen. Het verschil tussen nu 5-5,5k of over een jaar 4,5k leek mij groot.

Dat deze werkgever geschikt is voor het combineren van werk en privé is natuurlijk fijn en bekend. Maar je kunt een volgende er ook op uitzoeken natuurlijk

[ Bericht 11% gewijzigd door baskick op 20-06-2019 13:15:26 ]

In het begin miepen over die te dure cat3 auto. Had die nou maar direct geaccepteerd, dan zat je nu al in cat5 en was je zelf vp.

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 13:03 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ik ben eerder te bescheiden. Een kandidaat van mijn kaliber gaat ze gewoon 5000 euro bruto kosten. Ik ben pas klaar met mijn werkgever als ik een aanbieding accepteer van een andere werkgever. Tot die tijd ga ik gewoon gemotiveerd verder met mijn werk.

Ik herken je situatie. Lang in dezelfde gezeten bij m'n vorige werkgever. Maar het ook te veel naar m'n zin hebben om te vertrekken.

Uiteindelijk moest ik wel, omdat ik na veel gesprekken en ook tegemoetkomingen vanuit de werkgever tot de conclusie moest komen dat de relatie dermate verpest was dat ik nooit meer echt tevreden zou zijn.

Ik heb het gevoel dat je je eigen besluit al hebt genomen omdat je redenen zoekt om je werkgever te overtuigen van je argumentatie. Je kunt inderdaad 2 dingen:

- volg je besluit en wees bereid ander werk te zoeken
- stop met overtuigen en vraag je leidinggevende het besluit tot loonsverhoging na te komen. Je hoeft niet meer te argumenteren, want het besluit is eerder toch toegezegd? Blijven overtuigen van een redenering geeft een valse indruk van een keuze en mogelijkheid het niet te doen.

Ik denk overigens dat je het prima zelf inschat en beide opties bereid bent te nemen.

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 13:03 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ik ben eerder te bescheiden. Een kandidaat van mijn kaliber gaat ze gewoon 5000 euro bruto kosten. Ik ben pas klaar met mijn werkgever als ik een aanbieding accepteer van een andere werkgever. Tot die tijd ga ik gewoon gemotiveerd verder met mijn werk.

Als ik je takenpakket en ervaring lees kan ik mij wel een redelijk beeld vormen van het soort bedrijf en je capaciteiten. En dan vind ik 5K bruto voor Nederland eigenlijk zeer aan de lage kant, ook met een bonus van 10% en een degelijke auto.

Naar mijn mening zijn er twee mogelijkheden: of je schat jezelf en je werk veel te hoog in, wat ik eigenlijk niet denk, of je schat je marktwaarde veel te laag in. Dat laatste lijkt me plausibeler.

Mooizo. F2F zijn dat soort dingen vaak net wat makkelijker te regelen. Maar dat gezegd hebbende: een leidinggevende is een leidinggevende maar als je VP bent - landelijk, regionaal of wereldwijd - moet je er gewoon voor zorgen dat je managers met dit soort zaken ergens terecht kunnen als je andere prioriteiten hebt. In zowat elke moderne HR tool kun je dit soort zaken ook delegeren.

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 18:23 schreef Seven. het volgende:
Update, ik hang net op met mijn leidinggevende. Welgemeende excuses voor de vertraging, hij heeft het uitgezocht en het blijkt dat het proces ergens in zijn inbox is misgelopen. Hij kreeg een mail over mijn beoordeling en hij dacht dat het varkentje gewassen was met het antwoord daarop. Dit is de eerste keer dat hij dit proces zelf moet volgen, dus hij wist niet dat hij de formulieren ook mee moest sturen.

Uiteindelijk is de deadline voor de aankomende salarisronde al verstreken dus eind juli krijg ik m'n bonus en de 5% verhoging met terugwerkende kracht.

Ik heb wel begrip voor mijn manager, human error en dat ik daardoor 4 maanden moet wachten is hooguit heel vervelend en onprofessioneel, maar ik ben de moeilijkste niet en ik kan daar best over heen stappen.

Ik heb ondertussen de autoregeling nagekeken. Het MT valt niet in categorie 4 maar in categorie 5, en ik ga inzetten op categorie 5, bevestigd op papier.

Dus de bonus en groeiplan komt wel goed maar ondertussen is pandora's doos wel geopend. Ik besloot in het moment dat het eind van een lange dag via skype niet het juiste moment is voor een discussie over de auto. Volgende week zie ik hem in Zweden en dan laat ik hem de autoregeling gewoon zien, met uitleg dat ik mezelf op basis van senioriteit inschaal op MT niveau. En ik blijf lekker solliciteren .

Prima opgelost. Vanaf dit punt kan het alleen nog maar beter worden.

quote:

Op donderdag 20 juni 2019 12:58 schreef Tieten het volgende:

Verder ben je duidelijk klaar met je werkgever, gewoon ergens anders heen gaan en niet miepen.
Iedereen is vervangbaar, dus je werkgever komt er wel weer bovenop, maar je daar maar niet druk om.

Dat lees ik juist niet in de berichten van Seven. Mijn indruk is dat ze het naar haar zin heeft op haar werk, maar dat het haar ook dwars zit dat haar bijdrage niet op waarde wordt geschat. In essentie gaat het niet om een auto of om de hoogte van het salaris, maar om waardering.

Ik geef zelf verdomd weinig om geld en om auto's. Ik verdien veel minder dan jij, Seven, ik kan niet goed onderhandelen en ga bovendien conflicten liever uit de weg. Wat voor mij het belangrijkst is, is dat ik het naar m'n zin heb op mijn werk, dat ik met leuke mensen samenwerk, dat ik ontwikkelmogelijkheden heb en genoeg tijd overhoud om door te brengen met de mensen van wie ik het meest houd. Ik ben met mijn vorige baan gestopt omdat mijn gezinsleven te sterk in de knel kwam.

Ik ben me er erg van bewust dat dat me een typische vrouw maakt en ik neem daar niet helemaal genoegen mee. Zo heb ik geleerd om onderhandelingen over mijn werk wel degelijk aan te gaan. Maar ik doe dat op mijn eigen manier. Ik kan het niet hard spelen, want zo voel ik me niet van binnen. In jouw geval zou ik precies zeggen wat ik voel: ik heb het naar m'n zin, ik zie mijn toekomst bij dit bedrijf en ik voel me loyaal, maar ik voel me óók niet op waarde geschat en het valt me zwaar dat ik voortdurend moet knokken om die waardering te krijgen. De reactie die je dan krijgt is denk ik veelzeggend.

Op deze manier heb ik steeds best veel gedaan gekregen in mijn werk omdat men het waardeerde dat ik open kaart speelde en trouw bleef aan wie ik was. Maar ik heb ook ooit het punt bereikt waarop ik iets voor mij essentieels niet gedaan kreeg en toen ben ik wel gaan solliciteren en heb ik ontslag genomen op het moment dat ik wist dat ik een andere baan had. Mijn geduld was op.

Hoe dan ook, ik heb het gevoel dat je niet klaar bent bij dit bedrijf. Als dat zo is, dan zou ik nog één keer de schouders eronder zetten en onderhandelen. Ik geloof niet dat de perfecte werkgever bestaat en ik heb allang door dat vrijwel niets vanzelf gaat en je in in vrijwel alle aspecten van je leven voortdurend voor jezelf op moet komen. Dat kost veel energie en het is stom en vaak oneerlijk. Ik heb mezelf heel zielig gevonden omdat niets me ooit is aan komen waaien. Maar that's life. Dat je het én naar je zin hebt én je je wens tot gezinsuitbreiding op korte termijn kunt vervullen, wegen denk ik zwaar.

Tegelijkertijd: als je de uitkomst van de onderhandelingen niet kunt verkroppen, dan wordt het moeilijk om te blijven. Je zult dan waarschijnlijk op den duur vanzelf gaan merken dat je ongelukkig wordt, bijvoorbeeld doordat je lijf gaat protesteren. En in die situatie wil je helemaal niet zitten als je net een baby hebt.

Is het grootste probleem niet dat je een (conflictmijdende) vrouw bent en niet zo'n goede onderhandelaar? Je maakte je bijna 2 maanden druk om wat een administratieve fout bleek te zijn ipv het niet nakomen van een afspraak (waar je achteraf toch niet zo blij mee bent).

Zolang je het zelf niet goed aanpakt en duidelijk aangeeft, is er vanuit het bedrijf geen noodzaak om je beter te belonen. Ik herken het bij mezelf en veel andere vrouwen dat we er moeite mee hebben om zowel in waardering als in geld beloond te worden. Veel mannen hebben daar dan weer totaal geen problemen mee.

F2F je verhaal doen zal vast helpen. Of wordt openheid niet gewaardeerd?